Maria Magdalena.Kapłanka, Dama, Apostołka

Maria Magdalena to postać uznawana za jedną z najbardziej kontrowersyjnych bohaterek znaną nam nie tylko z literatury czy religii. Przez jednych umiłowana i wielbiona, a przez drugich znienawidzona i szykanowana. Przyznaję, że sięgnęłam po nią akurat z czystej ciekawości. Chciałam się przekonać, jak Pani Ewa ukazała ją na kartach swojej powieści oraz ku której opcji bardziej się skłaniała. Jesteście ciekawi? Serdecznie zapraszam na dalszy ciąg.

Absolutnie nie spodziewałam się tego, co było skrzętnie ukryte pod intrygującą okładką. Mimo że jest to lekki grubasek, to pierwsze 400 stron pochłonęłam w ekspresowym tempie. Ostatnie sto stronic natomiast czytałam dość długo, ale to tylko dlatego, że każdy z nas doskonale wie, jak skończył się proces u Poncjusza Piłata. Autorka dopracowała książkę pod każdym możliwym kątem. Współpracowała z historykami, aby fikcja literacka podparta była prawdziwymi faktami i to się czuje. Chylę czoła nad włożoną pracą i ogromem poświęconego czasu. W efekcie otrzymaliśmy przepiękną opowieść o młodej silnej kobiecie, tak bardzo niezrozumiałej przez otaczające społeczeństwo, w jakim przyszło jej żyć. Udowodniła, że nauka i wiedza były tępione i nie mile widziane. Zawiść i zniesławienie potrafiły przynieść bardzo wiele zła i cierpienia. Autorka przez podzielenie swojego dzieła na trzy części pokazała ważne etapy w życiu Marii, dzięki czemu mogliśmy ją zrozumieć i przede wszystkim polubić. Faktem jest, że Pani Kassala połączyła w jednej osobie występujące w przekazach historycznych trzy kobiety: Marię z Betanii, Marię z Magdali oraz tą okrzykniętą jawnogrzesznicą uratowaną przed ukamienowaniem przez Jezusa. Naszą wykreowaną Marię poznajemy już w pierwszym dniu jej życia. Od tego momentu akuszerka, która pomogła jej przyjść na świat, widzi na jej dłoniach i stopach symbole gwiazd. Dostrzega, że ma przed sobą dziewczynkę, która będzie dla świata kimś szczególnym i niepowtarzalnym. Razem z czytanymi kolejnymi fragmentami, obserwujemy Marię, jak rośnie i dojrzewa. Jak obdarza każdego miłością i zaufaniem. Widzimy i rozumiemy, dlaczego postępuje tak, a nie inaczej. Mimo iż w swoim życiu zmierzyła się z różnymi przeciwnościami losu, jej miłość do świata pozostała niewzruszona. A wszystko, co ją spotkało, miało swój cel.

Tak jak już wspominałam „Maria Magdalena” to dopracowana i inspirująca powieść. O kobiecie silnej, która stała się wzorem dla innych kobiet. Jeżeli chcielibyście udać się w niesamowitą podróż do konserwatywnej Jerozolimy a później podążać uliczkami tolerancyjnego i eklektycznego Egiptu, to ta lektura zapewni Wam niesamowite wrażenia. Ja bardzo dziękuję Wydawnictwu Videograf za możliwość poznania cudownej wykształconej kobiety, którą rzeczywiście mogła być Maria Magdalena.

Maria Magdalena. Postać biblijna. Jedna z najważniejszych kobiet religii chrześcijańskiej. Główna i tytułowa bohaterka książki Ewy Kassali wydanej za pośrednictwem wydawnictwa videograf. Postać inspirująca, niezwykła i budząca kontrowersje. Mnie intryguje od wielu lat, dlatego musiałam sięgnąć po książkę o niej. Budziło moją ciekawość jak zostanie opisana. Czy będzie to opowieść skierowana do bogobojnych chrześcijanek ukazująca Marię jako wzór kobiety nawróconej? Czy będzie bazować na kontrowersji i przedstawi nam Marię jako oblubienice Jezusa? Czy będzie czystą fantazją autorki, czy też będzie mieć w sobie ciekawe ale i rzetelnie sprawdzone informacje? Jaka jest odpowiedź? Że na każde z tych pytań można odpowiedzieć twierdząco. Powieść pani Kassali jest fikcją literacką jednak niewątpliwie autorka odrobiła swoją lekcję i rzetelnie się przygotowała do napisania swej książki. Dzięki temu historia jaką nam opowiada jest inspirująca i przemawia do nas, trafiając prosto do kobiecego serca. Jest to książka o sile kobiecości, skierowana do każdej z nas, bez względu na wyznanie i przekonania. Poznajemy losy Marii Magdaleny od lat jej dzieciństwa, do momentu zmartwychwstania jej Mistrza. Na kartach powieści śledzimy jak z inteligentnej dziewczynki staje się pojętną uczennicą, a w końcu kapłanką, tylko po to by wrócić do zacofanego kraju jej ojca, gdzie z szanownej damy staje się potępioną za życia. Poznajemy historie jej upadku i odrodzenia się, a w końcu spotkania jej przeznaczenia.

Jest to historia warta poznania. Intrygująca i inspirująca.

książka ta mnie wręcz zachwyciła. Zwłaszcza dwa pierwsze rozdziały. Jest to jedna z tych pozycji, która sama się czyta. Przyjemny styl autorki jej opisy tego, jak mogło wyglądać ówczesne życie w Egipcie, Aleksandrii i Galilei, przemyślenia i filozoficzne rozważania o naturze czlowieka i boskości sprawiły, że lektura dawała niesamowitą wręcz przyjemność. Ku mojej uldze nie jest to książka skierowana tylko do osób jednego wyznania. Nie! Ta książka skierowana jest przede wszystkim do kobiet. Niezależnie od tego w co wierzą. Nie ukrywam, że mam w sobie duszę filozofa i uwielbiam wszelkie rozważania na tematy natury, boskości i człowieczeństwa. A tutaj to dostaję. I to w bardzo dobrym wydaniu! Książka Ewy Kassali to pięknie opisane, nie zawsze łatwe losy silnej i mądrej kobiety, które w nas samych pomagają dostrzec siłę i mądrość. Na niemal każdym kroku pani Ewa podkreśla jak wielką moc ma w sobie każda z nas. Dlatego uważam, że warto sięgnąć po Marie Magdalenę i ją przeczytać. Z uwagą, zagłębiajac się w każdą myśl jaką ma nam do przekazania autorka. Nie zrażajcie się tym, iż główna bohaterka jest postacią biblijną. Skreślanie z tego powodu książki byłoby dużym błędem, bowiem tak jak napisałam, książka ta skierowana jest do osób o różnych wierzeniach, sądzę wręcz, że radykalni katolicy mogliby w pewnych momentach, czytając niektóre przemyślenia, kręcić z oburzeniem głową. Jednak nie ja. Ja w pełni podpisuję się pod tym co w swej książce wyraziła pani Ewa. I zachęcam Was byście również sięgnęli po jej małe dzieło. Bo na prawdę warto jest to zrobić.

[Adres usunięty]

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Ewy Kassali i tak naprawdę nie wiedziałam do końca, czego mogę się spodziewać po "Marii Magdalenie". Przyznaję się, że obawiałam się suchej biografii, naszpikowanej suchymi datami i niewiele znaczącymi faktami o kobiecie która żyła tysiące lat przed nami.

Co dostałam?

Dostałam przepiękną opowieść o kobiecie niezwykle współczesnej i otwartej jak na standardy starożytnego (biblijnego) świata, mądrej, pięknej, wykształconej- co wtedy nie było zbyt dobrze przyjmowane, szczególnie przez mężczyzn.

Jest to historia kobiety, z którą każda z nas może się utożsamić, znaleźć wspólne cechy, doszukać się wspólnych celów, które są takie same jak setki lat temu. Ale zaznaczam, nie jest to powieść tylko dla kobiet, myślę, że i wielu mężczyznom przypadnie ona do gustu.

Autorka w posłowiu wyjaśnia, że tak naprawdę Maria Magdalena, która funkcjonuje w naszej świadomości to "zlepek" trzech różnych kobiet, występujących w Biblii, stworzona przez papieża Grzegorza Wielkiego.

Książka podzielona jest na trzy części o tytule: Kapłanka, Dama, Apostołka. Szczerze przyznam, że najbardziej do gustu przypadła mi część pierwsza i druga.

W tych częściach obserwujemy dzieciństwo, dorastanie i codzienne życie Marii. Jej życie po ukończeniu nauk w świątyni Izydy i służbę bogini, pierwsze prawdziwe zauroczenie. Powrót do Izraela i olbrzymie dramaty, które prowadzą do olbrzymich tragedii, w wyniku których kobieta popada w obłęd i zostaje wykluczona z izraelskiej społeczności. W części trzeciej Maria spotyka się z Jezusem, dzięki jego pomocy kobieta wraca do zdrowia i zaczyna również głosić jego słowo...

Śmiało mogę napisać, że przez tę historię się płynie, nie sposób się od niej oderwać. Jest absolutnie genialna.

Powieść czyta się szybko, łatwo dać się jej porwać w wir wydarzeń. Akcja toczy się szybko, pojawia się wiele zaskakujących zwrotów. Momentami ta powieść jest tak prawdziwa, że aż boli, nie sposób przejść obojętnie wobec problemów alkoholowych, przemocy fizycznej i psychicznej, gwałtów.

Bohaterowie są niezwykle wyraziści i spójni, łatwo obdarzyć ich uczuciami, wielu z nich wzbudzało we mnie zarówno podziw jak i współczucie.

Autorka wtłoczyła życie w tę powieść, czytając ją, czułam się jakbym była wśród tych ludzi. Mogłam dzielić z nimi smutki i radości, mogłam być tuż obok i trzymać ich za rękę w czasie największego bólu.

Plastyczny język, barwne opisy krajobrazu i architektura, rozbudzają wyobraźnię i ciekawość. Niemal czuć na skórze palące słońce Egiptu i powiew oliwnych gajów Izraela.

Z wielką przyjemnością sięgnę po inne książki tej autorki.

Czy polecam?

Zdecydowanie. To jedna z najlepszych powieści, które przeczytałam w ostatnim czasie. O ile nie najlepsza.

Polecam każdemu- każdy się w tej historii odnajdzie.

POLECAM...

Od dawien dawna, tłumaczono mi, że Maria Magdalena mimo tego, że była dobra to była nałożnicą Jezusa. Nie wiedzieć czemu nie przyjmowałam tego do świadomości, może z racji słabego połączenia z wiarą, a może po prostu miałam to w nosie. Również nie miałam problemu dobrać sobie imienia na bierzmowaniu „Magdalena” – co w efekcie z imion tworzy Marię Magdalenę. Dzisiaj jako dorosła kobieta, poznaje ikonę siły, która już wieki temu pokazała, że chcieć to przecież i móc.

Co tu dużo gadać – hasłem „kościół” można wykurzyć mnie gdzie pieprz rośnie. Stąd też moje wstępne podejście po zobaczeniu tej książki u Paulinki (@ayla_black_), że to raczej nie będzie literatura w moim guście, mimo że zdjęcie naprawdę było świetne (możecie je zobaczyć tutaj). A co otrzymujemy? Myślę, że historię, której raczej nie spotyka się na rynku (często, albo i wcale!). Kobieta, którą przestawia autorka, żyje w czasach gdzie to mężczyzna jest tym WAŻNYM. Przecież płeć piękna nie mogła się uczyć, nie było równa w małżeństwie, nie miała własnego zdania.

Pani Ewa ukazuje nam Marię Magdalenę trochę z innej strony – jako silną, majętną, wykształconą; tą, która napisała własną ewangelię; tą, która może być nie tylko wzorem do naśladowania. Zdecydowanie to nie jest biografia jaka każdemu z nas (tak zakładam) obiła się o uszy. Maria jest tajemnicza, nie odkryta, ledwo wspominana, a co za tym idzie – porusza ogromne pragnienie, by wiedzieć o niej więcej. Nasza bohaterka toczy bój z tym co ją spotyka, a mniemaniem, że przecież to i tak wiele i więcej dobrego mieć już nie może. Pani Kassala ubiera całość w dobrą historię obyczajową – przybliża nam obyczaje tamtych czasów, wiarę trochę w inny sposób, a może tylko z innej strony – to już rozterka dla każdego indywidualnie.

Przyjemnie czyta się lekturę, w której autorka jest świadoma tego co pisze, nie ma nie domówień, a fakty są faktami – żadne tam bajdy wyssane z palca. Przyznam, że to robi wrażenie. Świetnie trafia taka historia do kobiet, a pominięcie jej było by niemalże grzechem. Nie ważne jakiej się jest wiary, w co się wierzy, albo czego nas nauczono za młodu, ta powieść może odkryć przed nami małe, zagadkowe co nieco, a co za tym idzie, na pewno będziemy chcieli do tej książki wracać. Sama jestem mile zaskoczona 🙂