Mamo, chcę kupę! Jak skutecznie nauczyć malucha robić siku i kupę tam, gdzie trzeba

Korzystanie dziecka z nocnika to kamień milowy nie tylko w jego funkcjonowaniu, ale i funkcjonowaniu całej rodziny. Mimo korzyści płynących z odstawienia pieluszek (zarówno tych dla dziecka, dla nas, jak i dla środowiska) nieco demonizujemy naukę korzystania z nocnika, broniąc się przed tym jak najdłużej, niepotrzebnie odwlekając moment rezygnacji z pieluszek bądź też postępując niekonsekwentnie skazujemy się na porażkę w tym zakresie. Co więcej, z jednej strony czujemy presję otoczenia, które dziwi się, że syn czy córka wciąż korzystają z pieluch, z drugiej zaś pragniemy, by nasze dziecko (wzorem dziecka „życzliwej” sąsiadki czy koleżanki) nauczyło się korzystać z nocnika w trzy dni.

I choć – jak przekonuje Jamie Glowacki, w swojej książce „Mamo, chce kupę! Jak skutecznie nauczyć malucha robić siku i kupę tam gdzie trzeba” – jest to możliwe, to zwykle nauka korzystania z nocnika trwa siedem dni. Zwykle, bowiem jak pisze autorka, każde dziecko jest inne, natomiast w opublikowanym nakładem Wydawnictwa Kobiecego poradniku dokładnie opisuje proces nauki, obala także mity na temat korzystania z nocnika, pokazuje błędy, jakie popełniamy, dzieli się również z nami swoją wiedzą, zdobytą w trakcie wielu lat pracy i zgłębiania tego zagadnienia. Okazuje się, że jest to doskonały materiał na poradnik, bowiem wiele jest w związku z tym niejasnych dla rodziców kwestii, zaś fora internetowe dostarczają często błędnych informacji, w oparciu o które nauka korzystania z nocnika przypomina drogę przez mękę. Tym samym książka ta adresowana jest do każdego rodzica /opiekuna, który ma pod opieką dziecko używające pieluch, w wieku około dwudziestu miesięcy – to bowiem najlepszy czas, żeby pieluchy odstawić. Co nie znaczy, że nie warto zrobić tego wcześniej, ale dopiero po przeczytaniu książki, by uniknąć błędów związanych choćby z kupowaniem nocnika wraz z dzieckiem czy „oswajaniem” malucha z nim.

W dwudziestu rozdziałach autorka kolejno omawia wszystkie aspekty korzystania z nocnika, w początkowych obalając różnego rodzaju mity związane z pieluchami, rozwiewa również wątpliwości rodziców co do tego, kiedy najlepiej zacząć, zwraca również uwagę, by nie odkładać tego w nieskończoność, bowiem po uzyskaniu przez dziecko większej świadomości, może ono podjąć decyzję, że tak naprawdę w pieluchach jest mu wygodniej, a nauka ta będzie trwała o wiele dłużej. Po tym mentalnym przygotowaniu dochodzimy do rozdziału piątego, najbardziej „technicznego” ze wszystkich, w którym autorka krok po kroku opisuje, jak powinna taka nauka wyglądać. Dzieli ten proces na poszczególne fazy, dokładnie opisując każdą z nich. Radzi, by koncentrować się na pokonywaniu każdej z nich, nie zaś na tym, ile będzie to trwało. Dlatego sugeruje, by zacząć naukę wówczas, kiedy będziemy mogli być w domu (np. w długi weekend), by dokładnie móc obserwować dziecko i wczytywać się w sygnały, jakie wysyła. Jako że autorka rozdzieliła naukę dzienną od nocnej, kolejny rozdział skupiony jest właśnie na ćwiczeniach nocnych – najskuteczniejsza metodą (zdaniem autorki) jest właśnie równoczesne przyzwyczajanie dziecka do korzystania z nocnika zarówno w dzień, jak i w nocy.

W kolejnych rozdziałach przeczytamy o niepowodzeniach, jakie mogą wystąpić w pierwszej fazie i namawia nas, by dać dziecku szansę na sukces, zanim zaczniemy kolejną fazę. Rozwiewa również wątpliwości związane z drugą i trzecią fazą, takie jak bunt dziecka, brak kupki czy histeria. Zajmuje się również wszystkimi potencjalnymi zdarzeniami, które mogą przytrafić się w późniejszych fazach nauki korzystania z nocnika, lub nawet po jej zakończeniu. Niezwykle cenny jest również rozdział dotyczący naprawy błędów związanych z wcześniejszymi próbami nauki (ja sama oswajałam córkę z nocnikiem), a także ten związany z koniecznością posłania dziecka do żłobka, co utrudnić może proces przyzwyczajania dziecka do korzystania z toalety. Głowacki opisuje również różne zachowania dzieci, które uczą się korzystać z nocnika, zwracając uwagę jednocześnie na wyznaczanie przez rodzica pewnych granic. Wspomina również o tzw. idei EC, czyli wychowaniu bezpieluszkowym, a także o postępowaniu wobec dzieci młodszych niż dwadzieścia miesięcy i starszych niż trzy lata. W ostatnich rozdziałach autorka zawarła również ściągę dla rodziców, zawierającą najważniejsze informacje na temat nauki korzystania z nocnika, a także odpowiedzi na najczęściej zadawane przez rodziców / opiekunów pytania.

Kompleksowe podejście do tematu, klarowne instrukcje i racjonalne wyjaśnienie przyjętego sposobu myślenia i kierunku działania sprawiają, że poradnik rzeczywiście może wpłynąć pozytywnie na proces nauki, dostarczając nam niezbędnej wiedzy, w jaki dokładnie sposób postępować, a nawet krok po kroku przeprowadzając przez ten proces. I choć autorka zaznacza, że właściwie książkę można doczytać do piątego rozdziału, to jednak warto poświecić czas na przeczytanie całości, by do piątego i szóstego rozdziału powrócić, bądź też korzystać z zawartych w książce ściąg.

Autorka przeprowadza czytelnika krok po kroku poprzez cały proces odpieluchowania malucha i zaznacza przy tym, że nie trwa ON dłużej niż siedem dni. Sugeruje żeby rozpocząć tę naukę pomiędzy dwudziestym a trzydziestym miesiącem. Już na stracie proponuje pozbyć się wszelkich pieluszek jednorazowych tak aby dać maluchowi jasny sygnał, że ten etap ma już za sobą. Przygotowując się do odpieluchowania dziecka rodzice często kupują nocnik stawiając go w widocznym dla malca miejscu aby przyzwyczaił się do jego widoku. Autorka uważa to za zupełnie bezsensowny zabieg. Nie postępujemy tak wszak z żadną inną rzeczą - wózkiem, krzesłem do karmienia... Coś w tym jest ;) W dalszej części lektury krok po kroku instruuje rodziców wręcz drobiazgowo jak postępować z malcem przez kolejne dni procesu odpieluchowania prezentując swoją 6-etapową metodę. Tak właściwie w duuużym skrócie można powiedzieć, że opiera się ona przede wszystkim na konsekwencji rodziców w pracy z dzieckiem. Konsekwencja jest kluczowa według autorki. Jeżeli uczymy malucha korzystania z nocnika pozbywając się pieluch to nie powinniśmy zakładać mu ich od tej pory w ogóle ani na spacer, ani też na noc. Niechcianych wpadek jednak zapewne nie unikniemy...

Autorka zmieniła moje podejście do tematu odpieluchowania dziecka. Bardziej świadomie podchodzę obecnie do tej kwestii i muszę przyznać, że zgadzam się z wieloma jej sugestiami. Poruszyła wiele nurtujących kwestii, zwróciła uwagę na najczęściej popełniane błędy rodziców, wręcz za rękę przeprowadziła przez kolejne etapy nauki korzystania z nocnika. Wszystko to opisała jasno, ciekawie a czasem nawet w dość zabawny sposób. Przy tej lekturze nie grozi nam więc nuda i na pewno nie przypomina też nieciekawego wykładu. Jest bardzo życiowa, konkretna i rzetelna. Rady autorki pomogą uniknąć niepotrzebnego stresu, uspokoją i naprowadzą rodziców na to jaką drogą iść aby najszybciej dotrzeć do celu jakim w tym przypadku jest świadome korzystanie z nocnika czy też toalety przez dziecko.

Warto sięgnąć po tę lekturę gdyż faktycznie pomaga uniknąć bardzo często popełnianych przez rodziców błędów. Myślę, że każdy rodzic znajdzie w niej jakieś cenne wskazówki dla siebie. Autorka nie tylko obala powszechnie krążące mity, ale też daje wiele wskazówek jak radzić sobie gdy pojawiają się problemy. Ogólnie jest to bardzo fajna i potrzebna książka, a wręcz lektura obowiązkowa dla wszystkich młodych rodziców. Szczerze ją wam polecam ;)