Layla

Umieszczenie tej książki w kategorii "literatura obyczajowa/romans" to wielkie niedopowiedzenie. To jest pełnoprawny thriller!

Co ta książka zrobiła ze mną.... dosłownie rzuciła mną o ścianę. I to kilka razy.

Początkowo byłam sceptycznie nastawiona, bałam się tej "wielkiej miłości" i romantyzmu o którym z ogromną pasją pisze C. Hoover. Wiecie, ja nie znam jej książek. I po przeczytaniu tej nadal będę mówić, że nie znam jej twórczości, bo to jest jej kolejny eksperyment po który sięgnęłam (poprzednio czytałam "Too late").

Jakoś do połowy wrzeszczałam, że autorka mocno odleciała i chyba coś brała podczas pisania (nadal nie przeczę, że tak mogło być). Ale w miarę gdy sytuacja zaczęła się klarować coraz bardziej zaczęło mi się to podobać! I poszło to w naprawdę dobrym kierunku. Ja jestem zachwycona pomysłem, chociaż jest mocno pokręcony.

(No ale nie lubię łzawych historyjek, a groza i napięcie płyną mi we krwi!)

Czytając tę historię nic nie dzieje się nagle, tylko kilka stron wcześniej zaczynają się podpowiedzi. I niestety dla mnie były one zbyt dosadne i sama domyślałam się co się za chwilę wydarzy. To mi przeszkadzało, bo ja bardzo lubię efekt wow. Ale uwierzcie, tutaj jest tyle sytuacji, które Was zaskoczą, że w trakcie czytania wcale o tym nie myślałam tylko oddałam się fabule.

Co do bohaterów - raczej zbyt dobrze ich nie poznajemy. Zaczynamy lubić pewne osoby, a potem przestajemy. I na odwrót. Masa emocji skierowana w stronę głównego bohatera - Leeds'a - ON dostarcza nam masy wrażeń, ale nie mogę powiedzieć więcej. To trzeba samemu przeżyć

Ale nie powiem, że jest to rewelacyjna książka. Jest dobra, ale nie wybitna. Podoba mi się akcja, ponieważ nigdy wcześniej w żadnej książce się z tym nie spotkałam.

Ma swoje wady i zalety. Jeśli lubicie pokręcone, paranormalne historie to zdecydowanie powinniście to przeczytać i zobaczyć, jakie na Was zrobi to wrażenie.

PS. Nie można powiedzieć, że to nie jest książka o miłości, bo tak naprawdę w głębi mówi o wielkiej miłości. Tylko trzeba to zrozumieć.

Do recenzji „Layli” Colleen Hoover zbierałam się bardzo długo. Przeczytałam ją w tamtym miesiącu ale dopiero dzisiaj postanowiłam się do niej zabrać.

Leeds był oczarowany Laylą już od pierwszego spotkania. Podobało mu się, że jest niezwykle szczera i bezpośrednia. Już po pierwszej nocy spędzonej razem byli pewni, że łączy ich coś głębszego.

Ich kolorowe życie nie trwało jednak długo. Ktoś miał inne plany i próbował zabić Laylę. Po ataku dziewczyna nie może dojść do siebie. Jej psychiczne rany nie goją się. Chłopak robi wszystko żeby ratować swoją ukochaną i zabiera ją do pensjonatu, w którym się poznali. Leeds ma wrażenie, że to nie jest już ta sama kobieta, w której się zakochał. Stan Layli diametralnie się pogarsza. Chłopak musi podjąć trudną decyzję. Wie, że nie może dokonać złego wyboru, ponieważ może zaszkodzić nie tylko Layli.

To było moje pierwsze spotkanie z wątkiem paranormalnym w książce. Muszę Wam powiedzieć, że Colleen Hoover niesamowicie mnie zaskoczyła. Ilość emocji, towarzyszących mi przy tej lekturze jest nie do opisania. Na początku był to strach, ze względu na wątki paranormalne. Potem czułam ogromną złość, spowodowaną zachowaniem głównego bohatera. Na koniec, gdy już otworzyłam oczy ze zdziwienia, zbierałam szczękę z podłogi. Zakończenie książki jest po prostu piorunujące! Nie spodziewałam się, że ta historia potoczy się w takim kierunku. Zaskakująca, intrygująca i trzymająca w napięciu - tak opisałbym tę książkę. „Layla” zupełnie mnie pochłonęła. Jest to jedna z tych pozycji, o której się nie zapomina. Jeśli jeszcze nie czytaliście - koniecznie to nadrabiajcie!

Colleen Hoover ma wielkie grono wiernych Czytelniczek na całym świecie. Pisze głównie poruszające serca powieści i romanse, ale próbuje swoich sił również w innych gatunkach. 📚 I świetnie jej to wychodzi! ❤

•

Leeds i Layla poznają się na weselu jej siostry. On jest muzykiem w kiepskiej kapeli, a ona, by wzbudzić jego zainteresowanie, odprawia na parkiecie niecodzienny taniec. Leeds od razu ją zauważa. Czuję się oczarowany i pragnie poznać bliżej tę szaloną dziewczynę. Po pierwszej wspólnie spędzonej nocy, oboje wiedzą, że są sobie przeznaczeni. Sielanka trwa w najlepsze do momentu brutalnego ataku na Laylę. Po opuszczeniu szpitala i długiej rekonwalescencji, Leeds odnosi dziwne wrażenie, że jego dziewczyna jest już całkiem inną osobą. Stara się jednak pomóc jej przejść ten trudny, dla nich obojga, czas. Wpada na pomysł, by zabrać ukochaną do miejsca, w którym rozpoczęła się ich wspólna historia. Spróbować rozpalić dawny ogień i odnaleźć łącząca ich więź.

Jak potoczą się losy tej sympatycznej pary? Czy Layla przezwycięży w końcu lęki i wróci do stanu sprzed wypadku? Co wydarzy się w pensjonacie?

Tego wszystkiego dowiecie się w książce. 🤩

•

Tajemnicze, paranormalne wątki wywoływały u mnie troszkę mieszane uczucia, ale koniec końców, książka mi się podobała. 😍 Historia z dreszczykiem. 😅 Polecam, choć wiem, że nie każdemu przypadnie do gustu. 🙂

•

Miłego wieczoru i cudownego weekendu Kochani! 🍂🧡🎃

Z piórem Autorki poznałam się dosyć dobrze, czytając jej wcześniejsze książki, w klimacie słodkich, tkliwych, ale i bolesnych historii.,,Layla" to trochę inna odsłona, a pojawiające się na jej temat recenzje skłoniły mnie do tego, by po nią sięgnąć.

Layla i Leeds poznali się na weselu jej siostry. Ona była gościem weselnym, szaloną tancerką bez gracji ruchów. On muzykiem, który umilał jej taneczne wyczyny.

Miłość spadła na nich znienacka, tak jak i zamach na życie Layli, który na szczęście przeżyła. Ale to traumatyczne wydarzenie całkowicie odmieniło tą wesołą, miłą i spontaniczną dziewczynę. Co stoi za zmianą Layli? Czy Leeds nadal widzi w niej tą samą kobietę, w której się zakochał?

To moje pierwsze spotkanie z takim wyjątkowym gatunkiem literackim. Piękny romans, który przekształcił się w miłość, a dodatkowo zawierający elementy sił nadprzyrodzonych. Przyznaję, że momentami miałam ciarki. Zwłaszcza, że czytałam ją późnym wieczorem, a co za tym idzie, rozglądałam się zbyt często dookoła siebie 🙈😬

Zdecydowanie ,,Layla" przypadła mi do gustu poprzez wysoką ilość napięcia, które mi zafundowała oraz ogrom tajemnic, które czekały na odkrycie.

Na pozór coś zupełnie innego, ale fabuła tej książki ukazuje prawdę starą jak świat- miłość dwojga ludzi zawsze będzie ponad wszystko najsilniejsza. Pokona rozłąkę, problemy, zwątpienie oraz... śmierć.

,,Wszystkie te wydarzenia nauczyły nas z Laylą jednego: otóż w życiu nie można być absolutnie niczego pewnym. Zycie i to, co po nim, wykracza poza nasze możliwości zrozumienia, dlatego nie ma nawet co próbować tego pojąć."

Tak jak kocham wszystkie książki Colleen, tak na tej bardzo się zawiodłam.

Przed sięgnięciem po tę książkę, miałam chwilę przerwy od książek tej autorki. Po przeczytaniu jej, zaczęłam mieć myśli, że może jakoś wyrosłam z jej stylu pisania? Może to już nie to samo? Po czym sięgnęłam po kolejną książkę autorki i wiedziałam, że nie o to chodzi.

Książka bardzo oczywista, inna niż reszta, jednak dla mnie nie był to pozytywny aspekt. Osobiście uważam ją za najgorszą książkę Colleen Hoover.

👻"W życiu nie można być absolutnie niczego pewnym".

.

.

Wierzycie w duchy, a może w zjawiska paranormalne? Leeds zawsze śmiał się z takich opowieści, nie wierzył też w baśnie. Aczkolwiek nie potrafił również racjonalnie wytłumaczyć tego, czego stał się świadkiem. W pensjonacie, w którym zatrzymał się razem z Laylą zaczęły dziać się przedziwne rzeczy, trudne do ogarnięcia ludzkim umysłem. Mężczyzna jednak na własnej skórze przekonał się, że istnieją w życiu rzeczy niedostrzegalne dla śmiertelników gołym okiem…

Leeds i Layla spotkali się zeszłego lata i zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia. Mężczyzna zawsze marzył o tym, aby poznać kogoś, z kim momentalnie złapie nić porozumienia, a później da się pochłonąć uczuciu. Po tym, jak spędził z Laylą upojną noc, chciał wiedzieć o niej dosłownie wszystko, gdyż niesamowicie go zaintrygowała. „Każda minuta z nią wydawała mu się bardziej znacząca niż ta spędzona bez niej”. Jeszcze nigdy nie pragnął poznać umysłu żadnej dziewczyny, tak samo jak Layli. „Ona działała zupełnie inaczej – jakby nie miała żadnych filtrów między mózgiem, a ustami. Mówiła bez ogródek, nawet jeśli okazywało się to bolesne i brutalnie szczere”. Jej myśli były równie spontaniczne i intensywne tak samo jak jej działania, natomiast jej umysł stanowił „makabryczną Wikipedię”. Layla to najbardziej nieprzewidywalna osoba, jaką kiedykolwiek poznał. Oczarowała go przede wszystkim swoją szczerością oraz bezpośredniością. „Większość ludzi była przewidywalna. Tymczasem Layla to taki prezent niespodzianka”. Początkowo ich miłość wydawała się idealna. Oboje czuli, iż połączyła ich rzadko spotykana, wyjątkowa więź. Pozostawali nawet pewni, że stanowią pokrewne dusze, które szczęśliwie się odnalazły i będą od tej pory wspólnie kroczyć przez życie, aż do końca swoich dni. Aczkolwiek ich sielankowa rzeczywistość nie potrwała zbyt długo. Wszystko zmieniło się tuż po tym, jak ktoś próbował zabić Laylę. To wydarzenie odebrało jej przede wszystkim pewność siebie oraz poczucie bezpieczeństwa. Za to przypałętało się do niej uczucie niepokoju, zależność od innych, nocne koszmary, ataki paniki i zaniki w pamięci. Dziewczyna przez wiele tygodni dochodziła do siebie po brutalnym ataku, a po operacji miłość Leedsa do niej przekształciła się przede wszystkim w nadopiekuńczość. Mężczyznę nie opuszczało wrażenie, że Layla stała się całkowicie inną osobą, a jej zachowanie z czasem budziło w nim coraz większy niepokój. W celu przypomnienia ukochanej o przeszłości, muzyk zabrał ją do miejsca, z którym wiązały się same dobre wspomnienia, gdyż tam po raz pierwszy się spotkali i właśnie tam wszystko się zaczęło. Aczkolwiek, na pewno nie przypuszczał, iż w pensjonacie, w którym zamieszkają samopoczucie dziewczyny ulegnie znacznemu pogorszeniu. W dodatku zaczną tam dziać się przedziwne rzeczy, przez które Leeds zacznie zastanawiać się czy opowieści o duchach, które kiedyś słyszał i z których się śmiał nie są przypadkiem prawdziwe. Jedno jest pewne: wizyta w tym domu już na zawsze odmieni egzystencję nie tylko jego, ale też i Layli. Leeds stanie również przed piekielnie trudną decyzją, a jego jeden zły ruch w tej sprawie, w najgorszym wypadku może doprowadzić do nieodwracalnej tragedii…

.

Colleen Hoover to kolejna autorka, której powieści po prostu uwielbiam. Oprócz „Never never” przeczytałam wszystkie jej wydane dotąd w Polsce teksty i zdecydowanie żaden z nich mnie nie zawiódł. Wiadomo, jedne były lepsze, drugie słabsze, ale każdy z nich okazał się dla mnie w pewien sposób wyjątkowy. Autorka nieustannie zaskakuje mnie przede wszystkim tym, że odważnie bawi się gatunkami. Nie ogranicza się tylko do romansów czy literatury młodzieżowej, ale chętnie tworzy dla swoich czytelników również erotyki, fantasy, science-fiction, a teraz nawet oddała w nasze ręce książkę będącą połączeniem romansu paranormalnego z thrillerem. „Layla” to tytuł całkowicie pozbawiony schematów. Gwarantuję, że nie znajdziecie w nim nic oczywistego. Świetnie czytało mi się tę historię i nawet na chwilę nie potrafiłam się od niej oderwać. Co prawda, dalej moimi ukochanymi tytułami spod pióra autorki pozostają „Ugly love” oraz „It ends with us”, ale „Layla” również wywarła na mnie naprawdę pozytywne wrażenie. Znalazłam w niej coś świeżego oraz innego. Autorka wniosła na rynek czytelniczy coś, z czym do tej pory się nie spotkałam. Szczerze mówiąc zostałam dość mocno zaskoczona treścią tej książki. Nie przypuszczałam, że tekst z wątkiem paranormalnym tak bardzo przypadnie mi do gustu, gdyż zasadniczo ich nie lubię, ale zdecydowanie wydarzył się cud i to niewątpliwie zasługa wspaniałej Colleen Hoover. „Layla” trzymała w napięciu od początku do końca. Nie miałam pojęcia, w którą stronę potoczy się ta historia. Momentami przerażało mnie to, co działo się w pensjonacie oraz to, że w jakiś pokręcony sposób podobało się to Leedsowi. Właśnie dlatego uważam tego bohatera za najsłabsze ogniwo ów tekstu. Jego zachowanie oraz kompletna fiksacja na punkcie duchów, w pewnym momencie zaczęły mnie wkurzać i niesamowicie denerwować. Leeds nie do końca panował nad swoimi własnymi wyborami, a Layla stała się ofiarą tej sytuacji. Popełniła jeden poważny błąd – zakochała się w tym mężczyźnie. On nigdy nie wierzył w istnienie zjawisk nadprzyrodzonych, ale nagle zapragnął dowiedzieć się dosłownie wszystkiego, czego jeszcze nie odkrył na temat wszechświata – ciekawiło go to. Z każdym dniem coraz mocniej wciągał się w ten świat, przez co stracił zainteresowanie wszystkim dookoła. Nie mieściło mi się w głowie to, że nie robił praktycznie nic, aby powstrzymać swoją fascynację niewidzialnymi istotami, która powoli niszczyła pozostałe fragmenty jego życia. Niby na końcu stało się jasne, dlaczego tak się działo, ale i tak finalnie nie zmieniłam zdania, co do tego irytującego bohatera. Nie opuszczało mnie wrażenie, że naprawdę po tych wszystkich wydarzeniach potrzebował wizyty u lekarza specjalisty. Nawet nie potrafię tego wytłumaczyć, ale z jakiegoś powodu po prostu nie potrafiłam obdarzyć go sympatią. Myślę, że to głównie ze względu na to, że po próbie zabójstwa zaczął narzekać, że jego ukochana nie była sobą. Nie dał jej dostatecznie dużo czasu na powrót do zdrowia i wymagał od niej niemożliwego… Za to kreację Layli oceniam, jak najbardziej na plus. Momentami jej współczułam, chwilami nie potrafiłam zrozumieć jej zachowania, ale przede wszystkim podziwiałam ją za siłę, że po tych wszystkich wydarzeniach dała radę się podnieść oraz normalnie funkcjonować. Powiem Wam, że czytałam tę książkę po północy i zaczęłam się obawiać, że przez autorkę będę się później bała wyjść z pokoju. Nie oglądam w ogóle horrorów, a w tej powieści w pewnym momencie zrobiło się trochę przerażająco. Podobał mi się również ten mroczny klimat stworzony przez autorkę - według mnie było to coś naprawdę niesamowitego. Poczułam tą gęstą atmosferę i napięcie na własnej skórze.

.

„Layla” to bez dwóch zdań niebanalna historia, pełna emocji, tajemnic, mroku i nieprzewidywalnych zwrotów akcji. To opowieść o przekraczaniu granic i miłości, której nie pokona nawet śmierć. Colleen Hoover po raz kolejny pokazała, jaką utalentowaną jest pisarką potrafiącą odnaleźć się dosłownie w każdej tematyce. Od początku do końca bawiła się naszymi emocjami, grała na nerwach i wodziła za nos, aby na koniec zaserwować niemałą niespodziankę. Trzeba przyznać, że posiada ona dar do przelewania uczuć na papier, a jej słowa bez problemu przedostają się do naszego serca i duszy. Z całą pewnością nie zaliczę „Layli” do najlepszych książek spod pióra tej autorki, ale i tak uważam ten tytuł za niesamowity, oryginalny, ciekawy, a zarazem tak odmienny i pełen świeżości. Ten tekst zaskakuje, szokuje oraz sprawia, że nie sposób się od niego oderwać. Śledziłam go z zapartym tchem i odłożyłam dopiero w momencie, gdy przeczytałam ostatnie zdanie. Trzeba podkreślić, iż posiada ON zarówno wady, jak i zalety. Dochodzę do wniosku, że chyba jednak wolę autorkę w tym stricte romansowym wydaniu. Poczułam się „Laylą” w pewnym stopniu rozczarowana i mam do tej pory wobec niej dość mieszane uczucia. Nawet trudno mi wskazać z jakiego powodu. Może to wina głównego bohatera, a może wątku paranormalnego za którym niekoniecznie przepadam? Aczkolwiek i tak mimo wszystko serdecznie polecam Wam zapoznać się z losami Layli oraz Leedsa. Myślę, że jak najbardziej będziecie zadowoleni z tej lektury i nie pożałujecie sięgnięcia po nią!

Jedną z moich ulubionych autorek numer jeden od dawien dawna jest niezmiennie Colleen Hoover. Jej książki jak mało które uderzają w moje czułe punkty, budzą namacalne emocje i sprawiają, że bohaterowie kreśleni jej ręką doprawdy ożywają w mojej głowie. Po jej powieściach już nieraz zaliczałam potężnego, książkowego kaca. Autorka każe jednak na siebie długo czekać. Może właśnie dlatego jej powieści są przemyślane i tak chwytliwe. Tym razem, dzięki uprzejmości księgarni TaniaK[Adres usunięty] miałam okazję sięgnąć po jedną z jej najnowszych książek pt. „Layla”. I słowem wstępu powiem tylko tyle, że to zupełnie inna historia od tych, które miałam okazję dotąd czytać. Zapraszam na recenzję.

ZARYS FABUŁY

Layla i Leeds poznają się na weselnej uroczystości. Ona jest na ślubie swojej siostry, ON jest muzykiem, który szybko zwraca na nią uwagę. Pierwsza wymiana zdań, pierwszy pocałunek, zdaje się, że historia tej dwójki rozwinie się szybko i nie będzie się niczym wyróżniać. Potem następuje jednak coś, co zmienia bieg zdarzeń. Kiedy ktoś próbuje zabić Laylę, dziewczyna zatraca optymizm, którym kiedyś zarażała. Jest kimś zupełnie innym. Nie w takiej kobiecie zakochał się Leeds. Chłopak ucieka się do nietuzinkowego pomysłu. Zabiera ją do pensjonatu, w którym wszystko się zaczęło. Wbrew oczekiwaniom stan Layli tylko się pogarsza. Dziwne zachowania przybierają na sile. Mężczyzna staje zatem przed bardzo trudnym wyborem. Od jego decyzji będzie zależało to, czy uratuje ukochaną.

EWOLUUJĄCE POSTACI

Powieść rozpoczyna się prologiem, który stawia pod wielkim znakiem zapytania postać głównego bohatera. Wprowadza zamęt i aurę niepewności po to, by później przedstawić go od zupełnie normalnej, dobrej strony. Leeds to muzyk, samotny i raczej niespełniony. Mężczyzna, który zakończył swój związek i teraz nie boi się wkroczyć w nową, szybko rozwijającą się relację z uroczą dziewczyną, która próbowała rozweselić go swoim tańcem. Layla to optymistka. Dziewczyna, która odważnie kroczy przez świat, przykładowo rezygnując z pracy, by móc się pojawić na ślubie swojej siostry. Bohaterowie ewoluują. Zmieniają swoje twarze, na łamach powieści stają się dla czytelnika wyzwaniem i stanowią nie lada zagwozdkę. Ona, na wskutek rozegranej tragedii, cierpi, a jej psychika zaczyna płatać jej coraz większe figle. On robi coś, przez co można byłoby go znienawidzić. I tak też było, poczułam do Leedsa niechęć, uzasadnioną, która jednak później znowu nabrała zupełnie innego kształtu. Tak potrafi tylko Hoover.

TO NIE JEST ZWYKŁY ROMANS

Historia zostaje opowiedziana z męskiej perspektywy, a więc oczami Leedsa. To dobry zabieg, bo wbrew pozorom to nie jest typowy romans, w którym ckliwa miłość odgrywałaby pierwsze skrzypce. Owszem, to uczucie staje się motorem napędowym całej akcji, jednak słodka otoczka zostaje szybko zastąpiona nie tyle dramatem, co mrokiem. Powieść staje się thrillerem niezłym psychologicznym kryminałem. Pojawiają się wątki paranormalne, budzące głęboki niepokój zdarzenia. Mamy eks Leedsa, która zacznie się dopominać o to, co kiedyś należało do niej i mamy policję, która zaczyna prowadzić śledztwo. Jest zupełnie nieprzewidywalnie i na pewno niejasno. Przez cały czas zastanawiałam się co przyjdzie mi jeszcze odkryć. I się nie zawiodłam, bo oprócz niezłej dawki emocji autorka funduje także prawdziwy fabularny rollercoaster.

PODSUMOWANIE

Colleen Hoover kolejny raz pokazała klasę i wirtuozerię wyobraźni oraz wstrzeliła się w rynkową lukę fundując coś, czego jeszcze po prostu nie było. Jest miłość, jest mrok, niepokój, zbłąkane dusze i bardzo znaczące decyzje, od których będzie zależała przyszłość bohaterów. To nie jest historia, które może przytrafić się każdemu, ale w tym tkwi jej moc, że u boku takich sytuacji słowu towarzyszy aura wiarygodności. Jeśli liczycie na namiętny, typowy romans, nie tędy droga. Tym razem autorka prezentuje coś zupełnie nowego i ja to w pełni kupiłam.

[Adres usunięty]

Książka miała swoje wzloty i upadki, początkowo mi się podobała akcja, thriller, który niestety został przekuty w słaby romans trwający pół książki (może i więcej). Na szczęście końcówka, mimo ze przewidywalna, chociaż trochę zaskakuje i wynagradza wcześniejsze rozdziały.

Byłam bardzo mile zaskoczona dostając propozycję z wydawnictwa, czy miałabym ochotę przeczytać i zrecenzować kolejną książkę Colleen Hoover.

Autorkę znam i nie jest to pierwsza powieść, którą mam przyjemność czytać. Nie mniej te przygody czytelnicze kończyły się z różnym skutkiem. Raz bardziej udane, raz mniej. Tutaj poczułam się niesamowicie zaintrygowana. Oczekiwałam całkiem dobrego thrillera. Przyznam się Wam, że Hoover zaskoczyła mnie i nie spodziewałam się wątku, którego po autorce się nie spodziewałam.

Layla oczarowałam Leedsa swoją szczerością i bezpośredniością. Muzyk już od pierwszej chwili czuł, że łączy ich wyjątkowa więź. Po pierwszej wspólnie spędzonej nocy oboje byli pewni, że są bratnimi duszami, że będą razem już do końca życia…

więcej na: [Adres usunięty]

Colleen Hoover jest klasą samą w sobie. Wzrusza czytelniczki na całym świecie i miota ich emocjami na prawo i lewo. Nie wiem, jak Wy, ale ja właśnie tego potrzebuję i tego oczekuję od książki. Jak było tym razem?

„Layla” to najnowsza powieść autorki wydana nakładem wydawnictwa Otwarte. Już sama okładka daje nam wiele do myślenia i zmusza do zastanowienia się nad tym z jakim właściwie gatunkiem mamy do czynienia. Czy będzie to kolejny romans, czy może coś mocniejszego?

Wesele to zawsze dobry sposób na poznanie nowych ludzi, a nierzadko również miłości. Nie inaczej jest w przypadku Layli, która właśnie na takim przyjęciu organizowanym przez swoją siostrę i jej świeżo poślubionego małżonka poznaje Leedsa. Między tym dwojgiem ludzi zawiązuje się nić porozumienia, która bardzo szybko przeradza się w pełen pasji związek. Młodzi nie potrafią bez siebie normalnie funkcjonować. Stają się dla siebie wszystkim, widzą świat w różowych barwach, a ich miłość wręcz kipi z kart powieści.

Niestety, nic nie może wiecznie trwać – nie inaczej jest w tym przypadku. Szczęście tych dwojga burzy psychofanka Leedsa, który gra w pewnym zespole, a nie od dziś wiadomo, że tacy artyści bywają łakomym kąskiem. Layla zostaje przez nią zaatakowana, a szczęście dwojga zakochanych w sobie ludzi zaczyna wisieć na włosku…

Ledds widzi, że między nimi zaczęło się psuć. Postanawia zabrać ukochaną w miejsce, gdzie się poznali, by wróciły wspomnienia, a ogień uczuć wybuchł na nowo. Niestety, w pensjonacie, w którym się zatrzymują zaczynają się dziać dziwne, często mrożące krew w żyłach rzeczy…

Czy Layli i Leddsowi uda się odbudować to, co skrzętnie budowali przed obróceniem wszystkiego w pył? Czy wszystko może wrócić do normy, gdy jedno z nich po tych wszystkich wydarzeniach nie będzie już takie, jak kiedyś?

Do tej pory Colleen Hoover w zupełności kojarzyła mi się z poruszającymi romansami. Jednak to, co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Bohaterowi są wykreowani w bardzo ciekawy sposób. Co więcej – według mnie większą uwagę autorka skupiła nie na tym bohaterze, na którym powinna. Layla, którą dotknęła większa tragedia jest potraktowana odrobinę po macoszemu, a większość uwagi pani Hoover przelała na Leddsa, który w mojej opinii momentami za bardzo się użala nad sobą i nad całą sytuacją.

Mimo, że powieść w zamyśle miała być literaturą dla młodzieży jestem pewna, że niejednemu dorosłemu przypadnie do gustu. Fabuła jest poprowadzona w niezwykle wciągający sposób, który zmusza czytelnika do sięgania ciągle po nowy rozdział. Owianie nutą tajemnicy i dziwnych zjawisk paranoramalnych tej historii w moim odczuciu jest strzałem w dziesiątkę. Podczas lektury niejednokrotnie miałam na sobie dreszczyk emocji i czułam, jakbym w nią wsiąkała całą sobą.

Po tak dobrej powieści nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na kolejne powieści autorki.

Tytułowa "Layla" to młoda dziewczyna, która na weselu swojej siostry zwraca swoją osobą uwagę Leedsa gitarzysty zespołu. Młodzi zakochują się w sobie praktycznie od pierwszej chwili, Leeds jest oczarowany dziewczyną i czuję, że jest ona jego bratnią duszą. Po kilku miesiącach wspólnego życia oboje zostają postrzeleni przez byłą dziewczynę chłopaka. Layla przez dość długi czas dochodzi do siebie, jednak gdy psychicznie wciąż sobie nie radzi, Leeds postanawia zabrać ją w miejsce poznania w którym wszystko się między nimi zaczęło.

Jednak miejsce to ma w sobie wiele niewytłumaczalnych, niepokojących tajemnic, które Leeds pomimo strachu stara się rozwikłać...

Ależ to było dobre! Książkę przeczytałam już kilka dni temu, a wciąż mam na ciele ciarki jak sobie tylko o niej pomyślę. Historia jest czymś zupełnie innym, niż to co do tej pory serwowała nam autorka. Fabuła wciąga, elektryzuje, wywołuje dreszcze, intryguje, aby przy końcu zaskoczyć i wzruszyć.

Przyznam się szczerze, że nieco obawiałam się tej historii, ponieważ czytanie o zjawiskach nadprzyrodzonych zawsze mocno mnie przeraża jednak nie było tak źle.

Jeśli znacie książki Hoover to wiecie, że prym w jej książkach wiodą przede wszystkim emocje i tutaj również ich nie zabrakło. Może obyło się bez łez, ale było przejmująco. Polecam!

Kiedy dowiedziałam się, że w Polsce zostanie wydana kolejna powieść Colleen Hoover, nie posiadałam się z radości. Layla od samego początku wzbudzała zainteresowanie czytelników, gdyż nie do końca wiadomo było, w którą stronę tym razem pójdzie autorka. W końcu ma ona na swoim koncie już thrillery psychologiczne, romanse oraz erotyki. W końcu w moje łapki trafiła ta właśnie pozycja i mogłam zabrać się za jej lekturę. Jak myślicie, czy taka odsłona autorki przypadła mi do gustu?

Layla od pierwszej chwili zawróciła w głowie Leedsowi. Oczarowała go między innymi swoją szczerością oraz bezpośredniością. Zawsze mówiła to, co myślała. Mężczyzna nie mógł oprzeć się wrażeniu, że spotkał właśnie swoją bratnią duszę. Oboje byli pewni, że mimo wszystko pozostaną razem już do końca życia. Jednak ktoś ma inne plany i próbuje pozbawić dziewczynę życia. Po długiej rekonwalescencji Leeds czuje, że zaszła w jego ukochanej pewna zmiana, więc postanawia zabrać ją do pensjonatu, w którym rozpoczęła się ich wspólna historia. Tam Layla czuje się jeszcze gorzej, a jej niepokojące zachowania się nasilają - ale to nie jedyne dziwne rzeczy, jakie spotkają tę dwójkę w pięknym pensjonacie. Leedsa czeka podjęcie ważnej decyzji, która może odmienić wszystko.

Zacznę od głównych bohaterów, bo to właśnie oni byli dla mnie największą zaletą tej pozycji. Layla to dziewczyna, która od pierwszej chwili przypadła mi do gustu i wzbudziła moją sympatię. Jest beztroska, troskliwa, radosna i stara się czerpać z życia jak najwięcej. Z kolei Leeds to muzyk, który również jest naprawdę sympatyczny - choć przyznaję się bez bicia, że na samym początku myślałam, że będzie ON ukazany jako ta zła postać. Cóż, myliłam się.

Wspomniałam, że bohaterowie to dla mnie największy plus tej historii – tak właśnie jest. Zostali oni wykreowani świetnie, nie miałam poczucia, że są to postacie płaskie i nijakie, które ktoś postawił na mojej czytelniczej drodze i tak zostawił. Wydarzenia, jakie miały miejsce w tej książce tak naprawdę nie miałyby miejsca, gdyby właśnie nie ta dwójka. Bo to oni napędzali tę machinę.

Myślę, że nie będzie to spoilerem, jeśli napiszę, że tym razem Colleen Hoover postawiła na wątek paranormalny, który w pierwszej chwili wzbudził moje niedowierzanie i konsternację. Później jednak zaczęłam odczuwać realny niepokój i takie dziwne uczucie, że zbliża się coś, co nie będzie zbyt wesołe. Muszę przyznać, że autorce udało się mnie nastraszyć, a na koniec pozostawić z ogromnym mind fuckiem, którego w życiu bym się nie spodziewała po przeczytaniu jej książki. Dosłownie zaczęłam wątpić we wszystko, w co do tej pory wierzyłam - choć nie było to też dalekie od tego, co przedstawiła tutaj Colleen.

Layla to powieść, która zaskoczyła mnie na niemal wszystkich poziomach. W takiej odsłonie jeszcze nie znałam autorki, ale wiem już, że chcę więcej. Jeżeli szukacie dobrej, wciągającej i chwilami wywołującej ciarki na plecach książki, musicie poznać tę pozycję.

Kocham tę autorkę całym sercem. Gdy usłyszałam, że wychodzi "Layla" wiedziałam, że muszę ją mieć. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Otwartego dostałam ją w swoje ręce tuż po premierze. Nie mogłam się doczekać lektury, gdyż historie pisane przez autorkę są nietuzinkowe i mocno zapadają w pamięć i serce.

Leeds gra w kapeli country jako basista. I nie byłoby w tym nic dziwnego, ale ON wcale nie lubi tego co robi. I w sumie nie musi, bo odziedziczył całkiem poważny spadek. Wychodzi z założenia, że coś robić musi. Na jednym z wesel, gdzie jego zespół zabawia gości, jego uwagę przykuwa dziewczyna, która wcale nie umie tańczyć. Jednak jest ona na tyle interesująca, że Leeds pragnie ją poznać. Iskrzy między nimi od razu. I coś co miało być przygodą na jedną noc stało się sposobem na życie. Niestety z powodu napaści, związek Layli i Leedsa przechodzi wielką próbę. Chcąc uratować to co jeszcze im pozostało, Leeds zabiera Layle w miejsce, gdzie się poznali. I tam doznaje szoku. Tego co tam się dzieje i czego się dowiaduje wcale się nie spodziewał. Cały jego dotychczasowy światopogląd upada i coś co wydaje się nie możliwe i absurdalne staje się absolutnie prawdziwe...

W każdej książce Colleen spotykamy się z efektem wow jak ja to nazywam. Czyli w pewnym momencie szczęka opada nam do ziemi. I tak się stało również w tym przypadku. Jak już myślałam, że nic już nie może mnie zaskoczyć i nagle bum! Jestem skołowana na maksa. Uwielbiam to! Nikt tak nie potrafi pisać o emocjach jak Hoover. Jest dla mnie absolutnym mistrzem. Aż prawie jej wierzę, że miłość może pokonać wszystko i istnieje coś takiego jak przeznaczenie.. Prawie ;) Mój wewnętrzny sceptyk nie pozwala mi to przyjąć za pewnik. Ale to tylko moje odczucie. Książka jest naprawdę dobra i musicie się na nią otworzyć i założyć, że to co tam znajdziecie jest możliwe. Tak podsumowując, trochę tęsknię za starą Hoover. Autorka teraz dużo eksperymentuje. Podejmuje się tematów, które wydają się do niej nie pasować. Ale za każdym razem dźwiga to. Mimo wszystko chciałabym przeczytać coś na miarę "Ugly love" czy "Maybe someday". Wierzę, że jeszcze się doczekam. A ta książka? Zdecydowanie na plus i zagrzeje miejsce na mojej półce na dłużej

Nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę, że sięgnęłam po "Laylę", najnowszą książkę Colleen Hoover. Przypomniałam sobie dzięki niej, za co kiedyś tak bardzo lubiłam twórczość autorki 🥰 Ta książka to połączenie paranormal romance i thrillera. Opowiada o dość nietypowej znajomości Leedsa i Layli. To był sztos! Takich książek chcę czytać więcej i więcej. Opis nie zapowiada tego, co czeka na nas w tej powieści. Historia Leedsa i Layli rozpoczyna się mocnym akcentem, od przesłuchania. Nie wiemy, kto je prowadzi i po co. Ten krótki wstęp daje dużo do myślenia. Nie wiadomo, o co może chodzić. Możemy się domyślać, że ma to związek z przemocą, jednak osoba prowadząca przesłuchanie na rzekomą przemoc nie reaguje. Czyli coś się nie zgadza już na początku. Na fabułę książki składają się fragmenty rozgrywające się w czasie teraźniejszym i retrospekcje. We wspomnieniach poznajemy Leedsa i Laylę, łączącą ich relację i to, co się wydarzyło. Pomiędzy retrospekcjami przebiega przesłuchanie, które rozjaśnia nieco panujący w naszej głowie chaos myśli i emocji. Ta książka jest niesamowita! Jeśli macie ochotę na coś totalnie nieprzewidywalnego, sięgnijcie koniecznie po tę pozycję. Nawet, jeśli sądzicie, że połączenie romansu i zjawisk paranormalnych nie jest dla Was. Ta historia trzyma w napięciu od początku do końca. Tu nic nie jest oczywiste, niczego nie da się przewidzieć. Nawet, jeśli myślimy, że coś nam się w głowie rozjaśnia, następuje zwrot i sytuacja całkowicie się zmienia. Powieść obfituje w zwroty akcji, sama akcja też jest bardzo dynamiczna. Autorka naprowadza czytelnika na to, o co może chodzić, ale jest też mistrzynią zmyłek, dlatego mimo wskazówek, nadal nie wiemy, co się dzieje. I błądzimy tak po omacku do samego końca. Finał tej historii mocno zaskakuje i zadziwia. Colleen Hoover potrafi wciągnąć czytelnika w wir opowieści i sprawić, że nie odłoży książki, aż wszystkie puzzle nie wskoczą na swoje miejsce. Nieźle pogrywa sobie również z jego emocjami. Nie wiadomo, komu można wierzyć, kto w tej historii jest tym dobrym, a kto złym i w jakim kierunku to wszystko zmierza. Majstersztyk!

Podobnie jak stworzone przez autorkę sytuacje, tak wykreowani przez nią bohaterowie, nie są jednoznaczni. Czytając, nie wiemy, co o nich myśleć. Leeds na początku obsesyjnie wręcz zakochany w Layli, zmienia się nie do poznania po jej wypadku. Prawdziwą twarz pokazuje podczas ich pobytu w pensjonacie. Leeds jest narratorem tej opowieści i wszystkie zdarzenia poznajemy z jego punktu widzenia. A to, co możemy zobaczyć jego oczami, to nie jest piękny obraz. Mężczyzna jest człowiekiem egoistycznym i zakłamanym. Twierdzi, że stara się pomóc ukochanej, a widzimy coś zupełnie innego. Jego obchodzi tylko ON sam i jego uczucia. Mniej interesuje go Layla, bardziej fakt, jak sam się czuje z tym, że ona się zmieniła. Pod koniec książki zachowanie głównego bohatera zostaje wytłumaczone i chyba miało zostać usprawiedliwione. Jednak ja nie polubiłam Leedsa, moje zasady moralne zwyczajnie mi na to nie pozwalają. Odnośnie Layli się nie wypowiem, bo musiałabym zbyt wiele zdradzić z samej fabuły, a nie chcę tego robić. Mogę tylko powiedzieć, że mój stosunek do bohaterów dobitnie świadczy o tym, jak dobre postaci tworzy Hoover. Skomplikowane, pokręcone, takie, które każdy odbierze inaczej. Jej bohaterowie dopuszczają czytelnika do swoich najczarniejszych myśli. To, co w nich odnajdujemy jednocześnie przeraża i zachwyca. Sprawdźcie zresztą sami, ja jestem pod ogromnym wrażeniem kreacji postaci i w ogóle całej książki. Tym, co również zasługuje na uwagę, jest umiejscowienie akcji w odciętym od świata miejscu. Dzięki temu klimat tej powieści jest niezwykły. Mroczny, tajemniczy, klaustrofobiczny. Rozdziały z przesłuchaniem dodatkowo potęgują już i tak wyraźnie zaznaczone uczucie niepokoju. Książka mówi o tym, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko, nawet przeszkody nie z tej ziemi. Pokazuje też, jakie przy tej okazji trzeba ponieść ofiary. I właśnie z powodu tych ofiar mam mieszane odczucia. I za to również plus dla autorki, bo potrafiła tak bardzo namieszać mi w głowie. Sprawiła, że targały mną sprzeczne emocje, zmusiła do rozmyślań nad naturą miłości i w ogóle człowieka. Pozostawiła z ogromnym, nie dającym się niczym zapełnić książkowym kacem.

"Layla" to pozycja, po którą trzeba sięgnąć. Jest genialnie skonstruowana. Dawno nie czytałam czegoś, co wywołałoby we mnie aż tak silne i skrajne odczucia. Dawno nie zdarzyło się, abym miała ochotę książką rzucać. Dawno też nie odrzucało mnie tak bardzo od bohaterów, a jednocześnie chłonęłam ich historię z niesamowitym zaangażowaniem. Dawno też nie miałam po lekturze aż tylu przemyśleń. Jestem zachwycona. Dlatego całą sobą polecam Wam tę historię 💙 Przeczytajcie koniecznie!

„Layla” jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki Colleen Hoover, słyszałam na jej temat wiele pozytywnych opinii, dlatego też planowałam przyjrzeć się jej nieco wnikliwiej. Nie byłabym sobą, gdybym nie wykorzystała okazji, dlatego też ucieszyła się, kiedy otrzymałam propozycję zapoznana się z najnowszą książką autorki. „Layla” jest powieścią, która jest bardzo złożona, pokazuje siłę uczucia, o którym marzy wielu ludzi, chodzi tutaj o miłość od pierwszego wejrzenia. Czy autorce udało się mnie przekonać w jej wizję tak głębokiego uczucia? Czy polubiłam się z jej stylem?

Leeds i Layla spotykają się na ślubie jej siostry i od samego początku są sobą zauroczeni, czują do siebie pociąg, któremu nie będą w stanie się oprzeć. Mają ze sobą bardzo silną więź, która ich umacnia, jednak nigdy nie można być pewnym, że wszystko zawsze będzie wyglądało w taki sposób. Bohaterowie książki są ze sobą bardzo związani, nie potrafią psot bez siebie funkcjonować i żyć. Leeds ma jednak za plecami pewną kobietę, jest ona jego fanką, jednak gdzieś ta fascynacja zaczęła mieć bardzo niezdrowy objaw wpadający w psychozę. Nie podoba jej się to, że chłopak ma swoją miłość i nie jest nią ona sama. Postanowiła, więc zrobić wszystko, aby ich rozdzielić, aby pozbyć się rywalki, co spowodowało pojawienie się ciemnych chmur nad związkiem bohaterów. Layla przezywa kryzys, jej życie zostało wywrócone do góry nogami, ktoś chciał jej śmierci. Sama nie wie, jak dalej żyć, czy warto walczyć o to uczucie? Leeds zabiera ją do miejsca, gdzie wszystko się zaczęło, gdzie między nimi zaiskrzyło, ma nadzieję, że to pomoże i ponownie uda mu się dotrzeć do „Layli”, czy tak właśnie będzie? A co jeśli to miejsce przysporzy im cierpień?

Colleen Hoover potrafi napisać fenomenalne zwroty akcji, a do tego nie stroni od scen erotycznych, które potrafi opisać w subtelny sposób. W „Layli” to właśnie wspólna noc zapoczątkowała coś wielkiego w sercach głównych bohaterów, utwierdziła ich, że są dla siebie stworzeni, sobie pisani i tylko od niech zależy, jak to się wszystko potoczy. Autorka potrafi podsycić dramaturgię, która nałożyła na swoje postacie, ukazała, że bardzo ważny jest dialog, tutaj, między Laylą i Leedsem go zabrakło, wiele sytuacji mogło się potoczyć inaczej, gdyby po prostu ze sobą szczerze porozmawiali. Bardzo ciekawym motywem było wplecenie w historię wątku paranormalnego, który sprawił, że samemu miałam różne wyobrażenia i pomysły na to, jak ta historia dalej się potoczy. Sam Leeds ewidentnie wiódł prym w tej historii, jednak czasem zachowywał się niedojrzale, można powiedzieć egoistycznie zaczynając mieć takie wątpliwości. Zamiast wspierać swoją Laylę doszukiwał się dziury w całym, wiem, że panowie reagują różnie, ale chyba miał zupełnie inny obraz miłości, bardziej naiwny niż jest w rzeczywistości. Książka bardzo mi się podobała, jak sama twórczość Colleen Hoover, jestem pewna, że jeśli będę miała okazję to z pewnością sięgnę po powieści jej autorstwa.

Colleen Hoover chyba nie trzeba wam przedstawiać?

Z pewnością każdy miłośnik szeroko pojętej literatury kobiecej słyszał to nazwisko. A większości z was zna jej książki.

Pani Hoover to jedna z tych autorek, której książki biorę w ciemno.

Jednak nawet najlepszy ,,pewniak" może mieć gorszy dzień i zaraz się przekonacie jak było w tym przypadku.

Layla oczarowała Leedsa swoją szczerością i bezpośredniością. Znany muzyk już od pierwszej chwili czuł, że łączy ich wyjątkowa więź. Po pierwszej wspólnie spędzonej nocy oboje byli pewni, że są bratnimi duszami, że będą razem już do końca życia…

Jednak ktoś ma inne plany i próbuje zabić Laylę. Dziewczyna przez wiele tygodni dochodzi do siebie po brutalnym ataku. Niestety jej psychiczne rany nie goją się równie szybko jak fizyczne. Leeds ma wrażenie, że to zupełnie inna kobieta niż ta, w której się zakochał. Aby ratować ich związek, zabiera ukochaną do pensjonatu, w którym wszystko się zaczęło. Tam Layla zaczyna czuć się jeszcze gorzej, a jej dziwne zachowania coraz bardziej się nasilają. A to tylko niektóre z wielu niewytłumaczalnych zdarzeń w pensjonacie…

Leeds musi podjąć trudną decyzję. Wie, że jeśli dokona złego wyboru, może zaszkodzić nie tylko Layli.

Zacznę od tego, że nie jest to, przynajmniej dla mnie, najlepsza książka Hoover. Jednak jest jak diament przy najsłabszej jej książce.

Lecz nie martwcie się. To, za co kochacie Colleen Hoover, czyli emocje, emocje i jeszcze raz emocje, znajdziecie tutaj bez problemu.

Jednak tym razem Hoover poszła o krok dalej, ponieważ prócz oczywistych emocji znajdziecie tutaj coś, czego z pewnością się nie spodziewaliście, a mianowicie....a tego wam nie napiszę. Sami musicie przeczytać tę powieść.

Jak zwykle całą sobą czułam bohaterów i ich radości, miłości czy też smutki.

Kto jak kto, ale Colleen Hoover ma niebywałą umiejętność przelewania emocji na papier. I mam wrażenie, że w jej wykonaniu nawet lista zakupów by mnie wzruszyła.

Co do bohaterów, to nie można powiedzieć, czy ich się lubiło czy nie. Przynajmniej w moim przypadku.

Raz lubiłam Leedsa, a raz nie. Raz mnie drażnił, a drugi raz nic do niego nie miałam

I w przypadku Layli miałam takie same odczucia.

Nie mogę i w sumie nie chcę ich oceniać. Bo wydaje mi się, że nie jest to jednoznacznie możliwe.

W tej książce nic nie jest czarne lub białe.

Alcja dzieje się dwutorowo, lecz nie martwcie się. Styl autorki, jego delikatność i prostota sprawiają, że pomiędzy wydarzeniami przeskakujemy jak rusałeczka, delikatnie.

Jednak nie myślcie, że ta książka to same ochy i achy. Ooooo nie.

Czegoś mi w tej książce brakło.

Są emocje, są zwroty akcji. Lecz pomimo tego wszystkiego, nie jest to Hoover jaką znam i kocham.

Styl się nie zmienił. Nadal przez powieść się płynie i czytelnik, po pierwszych ciężkich stronach nie jest w stanie się od niej oderwać. Przynajmniej ja tak miałam.

Co mi w niej nie gra??

Może ten motyw, który zastosowała tutaj autorka??

W sumie to sama nie wiem. Teraz strzelam, bo kurczę....jednocześnie kocham i nienawidzę Layle.

Mam wrażenie, że w tej książce mamy dwie Hoover. W rozdziałach z przeszłości mamy tę romantyczną Colleen, którą kochają czytelnicy. Za to w rozdziałach z teraźniejszości mamy Hoover, ale inną, zakręconą. Taką bardziej w stylu Tarryn Fisher.

Jednak mimo wszystko uważam, że ta książka jest warta przeczytania właśnie przez tę swoją inność.

Czy polecam??

Tak. Pomimo wszystko to Colleen Hoover. Autorka, która na emocjach czytelnika gra jak wirtuoz.

Autorka, która nawet w swojej najsłabszej powieści, jest o niebo lepsza niż większość twórców w swoich najlepszych książkach.

"Jeśli już jesteś skazany na biedę, to lepiej być szczęśliwym biedakiem."

Lubię kiedy autor próbuje swoich sił w innym gatunku niż ten z którego jest znany, próbuje czegoś nowego, właśnie to mnie skusiło do sięgnięcia po nową książkę #colleenhoover #layla . Jest co prawda romans ale z elementami paranormalnymi. Czyli coś co bardzo lubię. Wiązałam nadzieję ale i pewien rodzaj strachu, czy ten zabieg się powiedzie i jak to wyjdzie. Początek był dość wolny i przeciągnięty, ale chemia między bohaterami wyczuwalna. Gdy jednak dostaliby wątki paranormalne były nieco ograne, nie wzbudzały ani odrobiny strachu, co jak dla mnie jest nieco nie do przyjęcia, w miare rozwoju tej historii stawało się jasne dlaczego, ale jak mówię tego mi niestety brakło, tego dreszczu niepokoju. Powiem wam szczerze że jeśli z tą książką zacznie się wasza przygoda z książkami czy filmami z elementami paranormalnymi to z pewnością się w niej zakochacie. Ma wszystkie elementy konieczne dla takiej historii, ale jeśli jesteście że tak powiem za pan brat z tą tematyką, macie za sobą podobnie jak ja setki filmów i książek to niestety efektu WOW nie będzie, to dobra książka ale dla mnie jest zbudowana ta utartych dla tego gatunku schematach, jest przewidywalna, np finał jak dla mnie w pewnym momencie stał się łatwy do odgadnięcia, po scenie kulminacji wiedziałam jak się skończy ponieważ jak mówię jeśli znasz ten temat, to niestety jest ON do przewidzenia, nie ma tu punktu zaskoczenia. Podoba mi się natomiast sposób prowadzenia tej książki narracja z punktu widzenia Leedsa to strzał w dziesiątkę, dodatkowo przeplatanie akcji między czasem rzeczywistym a przeszłością działa na korzyść tej książki, osobiście jestem fanką prowadzenia w ten sposób książki. Dodatkowo jako całość relacja głównych bohaterów jest mocno sensualna i fascynująca, są świetnie dobrani i czuć to połączenie między nimi. Podsumowując jestem na tak. To naprawdę dobra książka i warta poznania.

@carolina_czyta_i_oglada

Collen Hoover znowu to zrobiła! Jej najnowsza książka „Layla” wręcz mną zawładnęła i w szaleńczym tempie przerzucałam strony. Nic jednak nie wskazywało na to, że aż tak zaangażuje się w tę powieść, wręcz przeciwnie, sam początek wydał mi się bardzo dziwny i niestety z góry założyłam, że tym razem odłożę książkę i bardzo szybko o niej zapomnę. Jednak takie niespodzianki to ja lubię, a „Layla” jest jedną z lepszych książek Hoover.

Layla i Leeds poznali się na ślubie. Ona była siostrą panny młodej, ON zaś grał w opłaconej kapeli. Muzyk od pierwszej chwili poczuł wyjątkową więź, takiej dziewczyny jeszcze nigdy nie spotkał i wiedział, że na pewno jest to ta jedyna. Na szczęście pierwsza wspólnie noc przynosi potwierdzenie, są bratnimi duszami i to, co między nimi się rodzi, jest prawdziwe i silne. Ich wspólne życie nie jest jednak pewne, ktoś próbuje zabić Laylę i po przeżytym ataku dziewczyna nie przypomina dawnej siebie. Leeds postanawia jednak walczyć o związek i zabiera ukochaną do pensjonatu, w którym się poznali. Tam jednak bohaterka czuje się coraz gorzej, a jej dziwne zachowania się tylko nasilają. Na dodatek w samym pensjonacie zaczną dziać się tajemnicze i dziwne do wytłumaczenia zdarzenia. Co dalej będzie z Leedsem i Laylą?

Czytałam już romanse Hoover i thriller psychologiczny, ale wątek paranormalny i ta autorka? Czy to miało szansę się udać? Miałam ogromne wątpliwości, czy przypadkiem tym razem pisarka nie przesadziła i łączenie thrillera, romansu właśnie z tym wątkiem nie skończy się katastrofą. Jak już wspomniałam – początek wydał mi się bardzo nieciekawy, nie wiedziałam, o co chodzi i szczerze mogę napisać, że nie polubiłam Leedsa. Ten bohater wydawał mi się złym do szpiku kości, a to, co działo się w pensjonacie było przerażające – przetrzymywanie i wiązanie, groźby i tajemniczy przesłuchujący Leedsa mężczyzna. Hoover jest jednak mistrzynią podsycaniu emocji i po tym dziwnym wstępie następuje część romantyczna – poznajemy historię miłości Leedsa i Layli, Książka składa się z fragmentów rozgrywających się obecnie i z retrospekcji i to właśnie te fragmenty z przeszłości spowodowały, że moje odczucia i założenia co do Leedsa zmieniły się diametralnie i niechęcią obdarzona została jego ukochana. Autorka potrafi grać na emocjach i zostałam przez nią omotana, nie wiedziałam, komu mogę wierzyć i w jakim kierunku zmierza cała fabuła. A potem pojawiły się one – zjawiska paranormalne, moja wyobraźnia pracowała na całego i zdarzyło mi się kilka razy złapać za głowę i wykrzyczeć „co tu się dzieje!”. Hoover dała mistrzowski popis i o tej książce tak szybko nie zapomnę! Zatem dodanie wątku paranormalnego uważam za przegenialne!

Lektura „Layli” pozwoliła mi przeżywać niesamowite emocje – od zniechęcenia, odczuwania strachu do kibicowania bohaterom i wzruszenia na zakończeniu. Tej książki nie da się odłożyć na krótką chwilę, jest nieodkładalna i zawładnie umysłem czytelnika. Książka może budzić lęk, ale za to, jak nasza wyobraźnia będzie pracować! Bardzo się cieszę, że tak bardzo ta książka przypadła mi do gustu. To było coś świeżego i odkrywczego! Polecam.

Moja kolejna książki tej autorki i jak zwykle - nie zawiodłem się, a jestem pod wrażeniem i śmiało mogę powiedzieć, że stawiam ją na pierwszym miejscu wśród książek tej autorki. Hoover świetnie poprowadziła mnie przez całą książkę, udowadnia, że jedno wydarzenie jest w stanie zmienić nas raz na zawsze. Ciekawie skonstruowani bohaterowie, napisana bardzo lekko, co sprawiło, że czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Na pewno będę do niej wracać. Byłem przyzwyczajony wysokim poziomem pisania autorki i ta książka również taka jest. Z pewnością polecę ją moim bliskim, ta książka nie może zostać zapomniana!

"Życie i to, co po nim, wykracza poza nasze możliwości i zrozumienia, dlatego nie ma nawet co próbować tego pojąć. Możemy tylko czuć wdzięczność, że otrzymaliśmy drugą szansę. Mając ją, staramy się ze wszystkich sił nie dopuścić do tego, by potrzebna była jeszcze trzecia..."

Pewnego wieczoru zafundowałam sobie "Laylę" Collen Hoover🙈 Kiedy doszłam do połowy odłożyłam ją grzecznie na szafkę, bo czytanie jej o 1.00 w nocy nie było dobrym pomysłem, chociaż bardzo mnie intrygowała! 😁

Dokończyłam ją rano w łóżku.

Cóż to była za historia!

Po przeczytaniu jej miałam różne myśli w głowie i zastanawiałam się "A co jak w naszym życiu też się tak dzieje?

Layla - oczarowała Leedsa w jeden wieczór. Poczuli do siebie coś wyjątkowego od pierwszych chwil spędzonych razem. Ona - marna tancerka, On - był muzykiem, który grał koncerty ze swoja kapelą.

Jedna chwila. Jeden moment, a oni już wiedzieli, że spędzą ze sobą resztę życia.

Brzmi jak z bajki prawda?

Otóż nic bardziej mylnego!

Ktoś ma inne plany względem tej dwójki i próbuje zabić dziewczynę. Strzał trafia w głowę. Layla dochodzi do siebie bardzo długo. Miała szczęście, ponieważ udało jej się przeżyć.

Leeds zabiera dziewczynę do pensjonatu, w którym wszystko się zaczęło, tam Layla zaczyna czuć się jeszcze gorzej. W ich życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy... a chłopak czuje, że jego dziewczyna nie jest tą, którą pokochał...

Czy zamieszkał z nimi duch?

Jak wytłumaczyć te wszystkie sytuacje, których doświadczył Leeds i Layla podczas pobytu w tym domu?

Wierzycie w duchy?

Jak to wszystko wyjaśnić...? Koniecznie przeczytajcie tę powieść, ponieważ w mojej głowie zostanie ona na długo.

Dziękuję @wydawnictwootwarte za egzemplarz recenzyjny!

"..w życiu nie można być absolutnie niczego pewnym..."

„To ciekawe, jak bardzo wszystko, w co wierzymy, może się zmienić pod wpływem niewyjaśnionych wydarzeń”

Layla poznała Leedsa, kiedy grał ze swoim zespołem na weselu jej siostry. Oczarowała go swoją szczerością i bezpośredniością. Od tamtej pory stali się nierozłączni. Muzyk od pierwszej chwili poczuł, że łączy ich wyjątkowa więź. Po wspólnie spędzonej nocy oboje poczuli, że łączy ich wyjątkowa więź. Jednak ktoś miał inne plany i próbował zabić Laylę. Dziewczyna potrzebowała wielu tygodni, żeby dojść do siebie po brutalnym ataku. Leeds ma wrażenie, że Layla po ataku stała się zupełnie inną osobą. Chce ratować ich związek. Zabiera ukochaną do pensjonatu, w którym się poznali. Layla zaczyna czuć się coraz gorzej, a w pensjonacie zaczynają dziać się bardzo dziwne i niewytłumaczalne rzeczy. Leeds musi podjąć trudną decyzję. Jest świadomy, że jeśli dokona złego wyboru, może zaszkodzić nie tylko Layli.

„Layla” to już druga mroczna powieść Coleen Hoover, widać, że autorka eksperymentuje z fabułą i klimatem. Świetnie jej to wychodzi. „Layla” trzyma w napięciu od samego początku, a im dalej tym dzieją się dziwniejsze rzeczy. Fabuła jest utrzymana w mrocznym, paranormalnym klimacie. Akcja nie zwalnia, i co chwilę ujawniane są kolejne tajemnice. Końcu “rozwala” mózg! Bardzo polecam!

Powiem szczerze, że bałam się tej książki. Romans paranormalny to coś zupełnie nowego, z czym nie miałam do czynienia. 🤔

Początkowo byłam zagubiona czytając , ale szybko ogarnęłam co się dzieje. Książka jest podzielona na "przesłuchanie" i "rozdziały", które są na przemian 1 za 1, później ta częstotliwość się zmienia. Zaczyna się przesłuchaniem i rozmową głównego bohatera Leedsa z tajemniczym mężczyzną. Następnie rozdział, to wspomnienia Leedsa wyjaśniające, jak w ogóle doszło do tego przesłuchania.

Autorka pisząc tą powieść skupiła się najbardziej na uczuciach i myślach postaci. Nie ma w niej dokładnych opisów wyglądu bądź otoczenia. To spowodowało, że była taka tajemnicza i wciągająca.

Coś co z początku wydaje się romansem, w miarę czytania przeistacza się w niepokojącą relację. Zaczynają się dziać dziwne rzeczy, które niemal doprowadzają głównego bohatera do paranoi.

Serio w pewnym momencie, gdy przewracałam strony, łapałam sie na tym, że wstrzymuje powietrze i czuję wewnętrzny dygot. To tak jakbyście oglądali paranormal activity tylko, że w literach. 😱

Nie bardzo wiedziałam jak z tego horroru ma wyjść coś romantycznego. Myliłam się, owszem może. Historia nabrała tempa, pojawił się dylemat co do moralności postępowania Leedsa. Byłam ogromnie ciekawa, jak rozwiąże tą trudną do objęcia umysłem sytuację.

Nie byłabym sobą, jakbym nie próbowała odgadnąć zakończenia. Nie udało mi się. Samo zakończenie, pomimo, że kontrowersyjne, było najbardziej romantycznym jakie miałam okazję czytać od dawna. 😌♥️

Podsumowując, chodź po pierwszych stronach nie wróżyłam żadnego ŁAŁ, to jednak urzekła mnie ogromnie. Nie spodziewałam się, że można tak fajnie połączyć romans ze zjawiskami paranormalnymi. 🔥

Minęło już sporo czasu od chwili, gdy w rękach miałam jakąkolwiek powieść Colleen Hoover. Nie ukrywam, że z tą autorką nie do końca było mi po drodze, a i jej poprzednie powieści, głównie te z gatunku romansu/literatury obyczajowej nie wywarły na mnie dużego wrażenia, w przeciwieństwie do wielu czytelników, którzy na temat książek tej autorki mieli inne zdanie. Jednak gdy zobaczyłam przykuwającą wzrok okładkę powieści ,,Layla" i przeczytałam opis tej historii, byłam naprawdę zaintrygowana. Połączenie romansu, thrillera i wątków paranormalnych sprawiło, że postanowiłam dać szansę tej autorce, tym bardziej, że nie miałam okazji czytać jej książek napisanych w innym gatunku, niż romans. I co ciekawe, nawet to się opłaciło. I to bardzo...

Leeds był jednym z muzyków, którzy grali na weselu siostry Layli. To właśnie na nim, tę dwójkę połączyło coś więcej i oboje od pierwszej chwili nabrali przekonania, że są dla siebie stworzeni. Niestety, ich życie zaczyna się komplikować. Po próbie zabójstwa Layli, dziewczynie ciężko jest dojść do siebie i nie jest już tą samą osobą, którą poznał Leeds. Aby ratować ich związek postanawia ON zabrać kobietę do pensjonatu, w który spędzili swoje pierwsze chwile razem, co rozpoczyna ciąg tajemniczych zdarzeń.

Główni bohaterowie, czyli Leeds i Layla to młodzi ludzie. Ona ma dwadzieścia dwa lata, szuka miłości, ma za sobą kilka krótkich związków; z nim jest podobnie: jest aspirującym muzykiem, ukończył studia na wydziale muzycznym, nie narzeka na brak pieniędzy, gra właściwie dla przyjemności. Już od samego początku widać, że pomiędzy nimi iskrzy. Naprawdę polubiłam Leedsa. Już na pierwszy rzut oka widać, że jest ON niemal do szaleństwa zakochany w Layli i pragnie jej dobra. Stara się jej pomagać, opiekuje się nią, obwinia się niesłusznie o to, co się wydarzyło. To dobry mężczyzna, który jest zagubiony, nie wie, jak ma pomóc kobiecie, którą kocha nad życie i stara się dla niej robić niemalże wszystko, byleby była szczęśliwa i powróciła do stanu sprzed próby jej zabójstwa. Layla to z kolei dziewczyna, która również jest szczerze zakochana w Leedsie i pragnie jego dobra, ale to, co jej się przydarzyło wcale nie jest łatwe. Jest swobodna, beztroska, ale zrobiłaby dla Leedsa wszystko; wie, że jest ON jej bratnią duszą. I mamy jeszcze ,,Willow" i Sable. Mogłabym się o nich długo rozpisywać, ale nie chciałabym Wam zdradzać fabuły całej książki, więc na tym poprzestanę.

Colleen Hoover ma lekkie pióro, samą książkę czytało mi się bardzo szybko, a im więcej kartek za sobą miałam, tym bardziej miałam wrażenie, że coraz szybciej czytałam pozostałe strony, jakie pozostały mi do zakończenia tej powieści. Akcja rozwija się powoli, ale już na samym początku jesteśmy niemal zbombardowani wiadomościami i mamy mniej więcej ogląd na to, jak wyglądała sytuacja w życiu bohaterów przed ich poznaniem się. Co ciekawe, autorka w kilku momentach bardzo ciekawie buduje w nas nutkę niepewności; naprawdę spodobało mi się to, co zrobiła na niemalże samym początku książki, gdy siostra Layli podaje jej oraz Leedsowi jakąś tabletkę, po czym u mężczyzny występują takie objawy, jakby wziął jakieś niedozwolone substancje. Jak się pewnie domyślacie - oczywiście tabletce daleko do jakiejś niedozwolonej substancji. Przyznam, że zrobiło to na mnie wrażenie, bo ten opis zakochania się, jest nie tyle ciekawy, co też oryginalny. A takich myków w książce jest więcej. Samo poprowadzenie książki z punktu widzenia mężczyzny również jest dla mnie całkiem dobrym posunięciem. Sama narracja jest naprawdę lekka, charakterystyczna dla młodych osób, więc to kolejny plus dla autorki. Nie mogę też nie wspomnieć o wątku paranormalnym, który jest niemalże osią całej tej powieści. To co zrobiła autorka, jest dla mnie naprawdę niepojęte, do tego stopnia, że każda kolejna kartka napawała mnie strachem, szokiem i niedowierzaniem. Wszystko to, co opisała na kartach powieści Hoover da się jakoś wytłumaczyć, a co ciekawe jej wersja jest o tyle ciekawa, że wsiąkamy w tę powieść od początku do samego końca.

,,Layla" to opowieść o lękach, uczuciach i miłości ponad wszystko, a wszystko to pod płaszczykiem motywu paranormalnego. Jestem naprawdę miło zaskoczona. Autorka ze zręcznością czarowała mnie ciekawymi opisami, intrygującymi bohaterami, a wymyślona przez nią historia lawiruje w taki sposób, że pod koniec zastanawiamy się, jak to możliwe, że te wszystkie wydarzenia przybrały taki obrót. Mogę więc śmiało powiedzieć, że nieco mroczniejsza odsłona Colleen Hoover bardzo mi się spodobała. Nie pozostaje mi więc nic innego, jak szczerze polecić Wam tę książkę. Ja za to przyjrzę się bliżej innym pozycjom, które wyszły spod pióra tej autorki.

Całą recenzję przeczytasz na blogu [Adres usunięty]

Layla i Leeds poznali się na weselu, mężczyzna należał do kapeli Garett’ s Band był basistą, jako ostatni dołączył do zespołu. Pierwsze co pomyślał o samotnej dziewczynie na środku parkietu to, że jest beznadziejną tancerką. Ona swym tańcem tak naprawdę chciała go rozśmieszyć, na tej scenie wyglądał jakby był tam za karę. Jako jedyna to dostrzegła, kiedy nadarzyła się okazja i mógł z nią porozmawiać, zafascynowała go swoją szczerością i bezpośredniością. Od samego początku była między nimi dziwna wieź, jak dwie dusze w końcu się odnalazły, chcieli być ze sobą do końca życia.

Sielanka nie trwa długo, dziewczyna pada ofiarą brutalnego ataku, Leeds też obrywa. Jednak z jego ukochaną jest gorzej z trudem udaje się ją uratować. Przez wiele tygodni dochodzi do siebie, choć rany szybo się goją to jednak z jej psychiką nie jest najlepiej.

Mężczyzna wpada na pomysł aby zabrać ukochaną do miejsca w którym się poznali, ponieważ chwilami Layla zachowuje się dziwnie, chce jej przypomnieć jak bardzo byli tam szczęśliwi. Leeds ma wrażenie, że zamiast zrobić krok do przodu cofają się , a zachowanie dziewczyny jest coraz gorsze. Na dodatek w pensjonacie zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Czy wszystkie decyzje które podejmie mężczyzna będą słuszne? Czy wróci do niego dawna Layla?

To moje pierwsze spotkanie z autorką i mogę przyznać że bardzo udane. Słyszałam wiele dobrego o jej książkach, teraz na własnej skórze przekonałam się jak świetnie pisze. Historia którą nam przedstawiła trzymała w napięciu do ostatniej strony, w trakcie czytana towarzyszyły mi skrajne emocje od radości po złość. W pewnym momencie miałam dość Leedsa i byłam na niego zła, że zamiast zająć się Laylą i to na jej się skupić, cały czas szukał kontaktu z Willow. Na dodatek robił to kosztem dziewczyny, jednak kiedy poznałam tę historię do końca jestem pod wrażeniem jak autorka pokierowała naszymi bohaterami. Tej miłości nie pokona nawet śmierć. Serdecznie polecam.

To, że uwielbiam Colleen Hoover nie jest żadną tajemnicą. Z wielką chęcią sięgam po jej książki i muszę przyznać, że jak dotąd wszystkie mi się podobały. Nie mogłam więc odmówić sobie zrecenzowania jej najnowszej powieści pod tytułem „Layla”.

„Layla” to tak naprawdę kolejna odsłona pisarskiego talentu autorki. Ta kobieta nie ogranicza się tylko do romansów, co bardzo mi się podoba. Tutaj mamy do czynienia z czymś nowym i niezwykle zaskakującym. Do samego końca nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Słyszałam tak wiele różnych opinii na temat tej pozycji. Ostatecznie mogę powiedzieć, że Colleen jak zawsze mnie nie zawiodła. Książka jest świetna.

Leeds poznaje Layle i praktycznie od razu nawiązuje z nią niesamowitą wieź. Od razu stają się nierozłączni. Wszystko układa się cudownie do momentu, aż w świecie tych dwojga pojawia się była dziewczyna Leedsa czyli Sable.

Ciężko mi napisać coś na temat fabuły tak żeby niechcący niczego nie zaspojlerować. Mogę tylko powiedzieć, że autorka bardzo mnie zaskoczyła. Nawet przez moment nie podejrzewałam, że to wszystko potoczy się w tym kierunku. Temat duchów i zjawisk paranormalnych to dla mnie strzał w dziesiątkę (chociaż należę do tych osób, które po obejrzeniu horroru boją się same iść do łazienki). Hoover opisała tą historię tak wiarygodnie, że momentami zastanawiałam się czy to się naprawdę wydarzyło.

Na początku miałam lekki problem z głównym bohaterem czyli Leedsem. Irytowało mnie jego zachowanie, to jak postępował z Layla. Oczywiście pod koniec wszystko się wyjaśniło, a jego czyny zostały w sensowny sposób wyjaśnione, a nawet usprawiedliwione. Na koniec mogłam stwierdzić, że tak naprawdę go lubię. To jedna z rzeczy, za które kocham tę autorkę. Jej bohaterowie nigdy nie są dobrzy albo źli, są gdzieś pomiędzy, przez co stają się ludzcy.

„Layla” jest książką, która zostanie w mojej pamięci. Jest dobrze napisana, wciągająca i zaskakująca. Colleen Hoover jak zawsze dała radę i wcale nie jestem tym zaskoczona 😊

Miałam lekkie obawy sięgając po tę książkę. Hoover stworzyła paranormalny romans, który jest gatunkiem, po który myślałam, że nigdy nie sięgnę. A jednak autorka po raz kolejny skradła moje serce. Początek książki mnie przerażał, do tego przeplatane między rozdziałami przesłuchania dodawały jeszcze więcej mroku, ale póżniej książka mnie pochłonęła, i nie potrafiłam się od niej oderwać. „Layla” wywołuje dreszcze, zawiera zaskakujące zwroty akcji i sytuacje przy których trzeba uruchomić swoje szare komórki. Co chwile zastanawiałam się do czego prowadzi ta powieść, miałam kilka teorii, ale żadna nie okazała się prawidłowa. Wszystko kończy się bardzo logicznie, ale jednocześnie w sposób jaki nie podejrzewałam.

Zdecydowanie za szybko skończyłam ją czytać! Po zakończeniu chcę więcej!

Jeśli szukacie nadzwyczajnego romansu koniecznie „Layla” musi znaleść się na waszej liście. Gorąco polecam!

Zwykle Colleen Hoover zachwyca nas swoimi niebanalnymi historiami miłosnym, w książce „Layla” Colleen pokazuje jednak swoją paranormalną stronę. Dreszczyk emocji gwarantowany!

Leeds młody przystojny muzyk poznaje Layle na weselu jej siostry. Zaledwie chwila wystarcza, by tych dwoje zakochało się w sobie po uszy. Od tej pory ta para jest nie do rozdzielenia i Leeds wie, że to z Laylą chce spędzić resztę życia. Sielanka nie trwa zbyt długo i Layla pada ofiarą brutalnej napaści, po której nie może dojść do siebie. Leeds zabiera swoją ukochaną do miejsca, w którym się poznali, aby odbudować związek, który po wypadku ma się nie za dobrze. Dochodzi tu jednak do przedziwnej sytuacji, w której młody chłopak więzi swoją ukochaną, by ta nie uciekła. Co się wydarzyło? Dlaczego uprzednio kochający facet posunął się do tak drastycznych kroków?

Z początku książka wydaje się bardzo tajemnicza i stopniowo dowiadujemy się, co tak naprawdę się wydarzyło. Co jak co, ale klimatu tej książce nie brakuje. Duży pusty pensjonat na odludziu to idealny przepis na odrobinę strachu. Historia Colleen nie jest jednak typowym horrorem, ale ma wątki paranormalne, co niektórym może przeszkadzać. Mnie się ta odmiana strasznie podobała i miała swój urok. Jak to u autorki bywa, można się doszukać tutaj sporej dawki przewrotności i nasze emocje względem głównych bohaterów mogą się zmieniać jak w kalejdoskopie. Za to właśnie uwielbiam jej powieści. Czyta się tę książkę ekspresowo i jest to taki romantyczny guilty read. Czy mam coś do zarzucenia tej historii? Hmm pomimo tego, że fakt przetrzymywania Layli jest w dalszej części wyjaśniony, to budził we mnie mocno negatywne odczucia, ale czego się nie zrobi w imię miłości nieprawdaż ? Polecam zwłaszcza niepoprawnym romantyczkom.

Leeds to młody muzyk. Pewnego dnia wraz z zespołem gra na weselu, w przepięknym pensjonacie. Tam właśnie poznaje Laylę, uroczą, bezpośrednią dziewczynę. Już po pierwszej wspólnej nocy oboje wiedzą, że spotkali swoje bratnie dusze. Po weselu postanawiają się ze sobą związać z nadzieją, że czekają ich długie i szczęśliwe lata. Na swojej drodze spotykają jednak coś, co ma całkowicie inne plany. Ktoś próbuje zabić Laylę w ich wspólnym mieszkaniu. To niestety zaważyło o ich szczęśliwej przyszłości. Muzyk ma wrażenie, że po tych wszystkich tragicznych wydarzeniach, Layla, nie jest tą kobietą, w której kilka miesięcy wcześniej się zakochał. Postanawia zabrać ją więc do miejsca, w którym to tak naprawdę wszystko się zaczęło, a mowa tu o pensjonacie. Liczy na to, że chociaż trochę jej to pomoże wrócić do normalności. Wbrew założeniom Leeds'a, Layla zaczyna się czuć jeszcze gorzej, co dodatkowo spędza mu sen z powiek. Jednak nie jest to jedyny powód, w tym pensjonacie dzieje się coś, czego nie da się racjonalnie wytłumaczyć. Chłopak staje w końcu przed bardzo trudnym wyborem, jeśli wybierze żle, wie, że nie tylko Layla na tym ucierpi.

"Layla" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Collen Hoover i tym samym, pierwsza powieść autorki, w której przeplatają się wątki paranormalne. Muszę przyznać, że styl Pani Hoover przypadł mi do gustu w stu procentach. Ma świetne, lekkie pióro, płynnie przeskakuje między wydarzeniami, a także czasem, bo akcja toczy się tu dwutorowo. Historia przedstawiona jest narracją trzecioosobową, poznajemy ją z oczu głównego bohatera, Leedsa. Autorka z początku buduje fabułę bardzo powoli, po to by stopniowo napawać ją ogromnym napięciem, oraz mrokiem. Nie mogę jednak powiedzieć tak o relacji głównych bohaterów, którzy z chwili na chwilę się w sobie zakochali i tego samego dnia wylądowali razem w łóżku. Przez to czułam niesmak i lekki absurd. Z każdym następnym, przeczytanym rozdziałem, fabuła mnie coraz bardziej zaskakiwała i łapałam się na tym, że nie potrafię się oderwać od czytania! To jak można się domyślać jest ogromnym plusem. Znakomicie można tu odczuć dreszczyk emocji, związany z wątkiem paranormalnym. Późniejsza relacja bohaterów jest ciepło i przyjemnie opisana, z czasem widać jak wielka miłość ich łączy. Autorka świetnie wodzi czytelnika za nos, wywracając przypuszczenia czytelnika do góry nogami. Zaserwowała nam mnóstwo zwrotów akcji, które bardzo mnie zaskoczyły. Co do zakończenia to powiem Wam tyle, że wszystko było idealnie przemyślane i spójne z poprzednimi wydarzeniami. Koniec, końców, mimo tego początkowego uczucia absurdu, książka bardzo mi się podobała i z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić. Pierwsze spotkanie z twórczością autorki uważam za udane! Moja ocena "Layli" to 4,5/5 ⭐

~ Zaczytana Owieczka, Daria

Wierzycie w duchy a może doświadczyliście czegoś paranormalnego?

Layla i Leeds już od pierwszego wejrzenia wiedzieli,że chcą spędzić ze sobą życie. Wspólna noc tylko utwierdziła ich w tym przekonaniu.

Jednak ich sielanka nie trwała długo bo ktoś czyhał na ich życie. Ktoś chciał zemsty i pragnie zrobić wszystko by zemsta ta

była ostatnią rzeczą. I taka była..

Brutalny atak doprowadza do tego,że Layla w stanie krytycznym przebywa w szpitalu. Udaje jej się pokonać śmierć, ale nie

jest tą osobą, którą była przed atakiem. Uraz głowy doprowadza do luk w pamięci i dziwnym zachowaniu.

Leeds by choć trochę jej pomóc zabiera ją na wycieczkę do miejsca , w którym się w sobie zakochali. Okazało się,że był

to wielki błąd bo dziewczyna czuje się tam jeszcze gorzej. W dodatku Leeds spotyka tam kogoś innego, nadzwyczajnego.

I wszystko nie jest tak,jak być powinno. Ma złe przeczucia , które go nie mylą a sprawa z Laylą nabiera tempa.

Jego przeczucia okażą się prawdziwe a jego mętlik w głowie może doprowadzić do tragedii. Wystarczy jeden błąd a wszystko

będzie musiał przeżywać od nowa. Ma tylko trzy minuty, ani sekundy więcej czy podoła?

Colleen Hoover postawiła na historię paranormalnego romansu połączonego z thrillerem. I moim zdaniem wyszło jej to świetnie.

Nie czytałam chyba jeszcze takiej książki choć filmy oglądałam.

Autorka pokazuje jak silna potrafi być miłość nawet ta, która trwa krótko. Siła miłości może doprowadzić do rzeczy niemożliwych, które

tutaj się ukazywały.

Książka od początku wzbudza ciekawość choć im dalej tym zdecydowanie jest lepiej. Nie mam zastrzeżeń i myślę,że autorka

potrafi pisać w każdy sposób. Ma pomysły, które przelane na papier mają ręce i nogi a to się ceni.

Layla na pewno pozostanie w mojej pamięci jeszcze przez jakiś czas. Zakończenie było zaskakujące i osobiście nie

myślałam,że to pójdzie w tę stronę i niczego się nie spodziewałam a za to na pewno jest też duży plus.

Nie mogłabym przejść obojętnie wobec najnowszej książki Colleen Hoover. Patrząc na okładkę, w głębi serca miałam nadzieję, że będzie mrocznie i powieje grozą. Okazało się, że tej powieści nie da się wpisać w sztywne ramy jednego gatunku, to hybryda romansu i erotyki, zahaczająca o thriller i paranormal. Brzmi ciekawe, nieprawdaż?

Layla i Leeds.

Poznali się na weselu, gdzie ona była druhną, a ON grał w kapeli. Od pierwszej chwili połączyła ich niesamowita więź. Po wspólnie spędzonej nocy wiedzieli, że chcą być razem. Na zawsze. Jednak ktoś ma inne plany. Po brutalnej napaści dziewczyna nie może dojść do siebie. Chcąc ratować swą ukochaną, chłopak zabiera ja do miejsca, w którym zaczęła się ich miłość. Jednak pobyt tam tylko pogarsza sytuację, a zachowanie Layli staje się coraz bardziej niepokojące. Co wydarzyło się w opuszczonym pensjonacie?

Na pierwszy plan wysuwają się tutaj uczucia, które połączyły dwójkę głównych bohaterów. Czy to miłość od pierwszego wejrzenia? Pożądanie? Porozumienie dusz? A może suma tych wszystkich uczuć. Wszystko, co się dzieje między nimi, jest tak cholernie intensywne.

Zazwyczaj tak nagłe i gwałtowne uczucia palą się jasnym blaskiem i równie szybko gasną. Tutaj wpływ miały na to osoby trzecie, to za ich przyczyną Layla nie jest już tą samą dziewczyną, którą pokochał Leeds.

Autorka doskonale potrafi zawładnąć naszymi emocjami i wciągnąć nas w swój wykreowany świat. Jest też mistrzynią w opisywaniu intymnych scen. Są niezwykle obrazowe i ekscytujące.

Miłość idealna... nie wiem, czy istnieje, ale jak wszyscy pragnę w nią wierzyć.

Hoover zasiała w mej głowie zamęt, to coś zupełnie innego, niż to, do czego byłam przyzwyczajona. Wielka miłość, namiętność i historia rodem z "Uwierz w ducha"

Jak często sięgacie po książki z wątkiem paranormalnym? Lubicie takie klimaty?

„Layla” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Wiem, wiem… sama jestem w szoku, bo przecież wszyscy ją znają i w większości kochają. Czy to pierwsze spotkanie zaliczam do udanych? No cóż..

Layle i Leedsa połączyła wyjątkowa więź. Już od pierwszych chwil ich znajomości, stali się nierozłączni – nadawali dosłownie na tych samych falach. Ale ich szczęście nie trwało długo. Zostali zaatakowani i ledwo uszli z życiem. Ten wypadek odmienił Layle, nie była już tą samą osobą co wcześniej – zaniki pamięci, dziwne zachowanie – wszystko to, coraz bardziej oddalało parę od siebie…Leeds postanowił zabrać dziewczynę do miejsca, w którym się poznali, aby na nowo rozpalić to uczucie, które w jednej chwili utracili. Czy im się to uda?

Mam strasznie mieszane uczucia co do tej książki. Sięgając po tą pozycję, byłam nastawiona na romans. Od razu wspomnę, że nie czytam opisów! ;) Po paru stronach dostałam też trochę sensacji. Za chwile autorka poszła trochę w thriller – i tu przyznam szczerze, że momentami nawet miałam ciarki i serce mi przyspieszało. I gdyby to poszło w tą stronę to ja byłabym wniebowzięta. Ale niestety, dostałam romans z wątkiem paranormalnym , który kompletnie mnie nie przekonał. Duchy, lewitujące przedmioty, nocne straszenie, opętanie – owszem lubię i w filmach i w książkach, ale duchy i miłość?? No nie… I jakkolwiek by to nie było wytłumaczone na końcu i idealnie do siebie pasowało – no nie… mój mózg tego nie chce przetworzyć :D

Największym plusem całej książki jest styl. Przez książkę się wręcz przepływa, autorka pisze świetnie i przez to na pewno sięgnę po inne jej pozycje. Do tego idealnie wykreowani bohaterowie, którzy intrygują, a wszystko to co przeżywają, można wręcz odczuć na własnej skórze. Całą historię poznajemy z perspektywy Leedsa – jedne rozdziały to teraźniejszość, w której całą historię opowiada ON pewnemu detektywowi; pozostałe rozdziały to po prostu cała ta jego opowieść. Powiem szczerze, że byłam naprawdę zaintrygowana gdy przeczytałam, że Leeds trzyma Layle zamkniętą w pokoju. Od tego momentu tak się w tę książkę wciągnęłam, że nie chciałam jej odkładać. Od połowy emocje mi niestety opadły…główny bohater zaczął mnie mocno denerwować swoim myśleniem i swoimi rozterkami.. no i później ten duch…

Pierwszy raz zdarzyło mi się czytać książkę, która wywołała we mnie z jednej strony zachwyt (przez styl i jak to się czytało) a z drugiej … zniesmaczenie? Nawet nie wiem jak to opisać, ale po prostu zachowanie głównego bohatera było niesmaczne ;) chociaż zakończenie było logiczne, spójne i wszystko zostało wyjaśnione, to romans i wątek paranormalny to zdecydowanie nie moje klimaty.

Czy książkę polecam? Uważam, że każdy powinien wyrobić sobie swoje zdanie co do tej pozycji. Na pewno fanatycy Colleen będą zachwyceni ;)

"Layla" zaintrygowała mnie od momentu gdy tylko przeczytałam jej opis, dodajmy do tego genialną okładkę i byłam kupiona. Leeds i Layla wiedzieli, że są dla siebie stworzeni w momencie gdy tylko się zobaczyli, jednak idylla nie trwała długo ponieważ doszło do tragedii, po której nic nie było takie jak przedtem. Ta historia przypomina trochę gotyckie powieści, jest ona zarówno romantyczna jak i niepokojącą, a do tego jeszcze wątki paranormalne, które dodatkowo podkręcają fabułę. Poza tym bohaterowie nie są wcale tacy kryształowo idealni, ich motywacje i postępowanie, zwłaszcza Leedsa, mogą budzić wątpliwości, ale jednocześnie dzięki temu wydają się bardziej realni. Całość, podobnie jak pozostałe powieści Colleen Hoover, czyta się bardzo dobrze, fabuła wciąga i nie pozwala się oderwać aż do końca. Przyznam się, że głównego twistu domyśliłam się już na samym początku, gdzieś ok 6 rozdziału, ale i tak niecierpliwie czekałam na zakończenie. A czemu tak szybo się domyśliłam? Chciałabym napisać, że jestem taka bystra, ale niestety nie, po prostu jedna z moich ulubionych książek ma podobny motyw. Dlatego jeśli szukacie mroczno-romantycznej historii z zaskakującym zakończeniem, to "Layla" będzie idealna.

Romans połączony z thrillerem i wątkiem paranormalnym... Czy fajne? Ciężko mi to ocenić, nie moje klimaty ale nie był też źle napisany.

Jednak zastanawiając się nieco dłużej, i przede wszystkim na spokojnie- po przeczytaniu książki nie mogę określić jej jako „beznadziejnej” bardzo dużo się dzieje, szczególnie przy końcówce. No i podobała mi się 1/3 książki, która wciągnęła mnie strasznie. Później gdy już zrozumiałam, że ten wątek paranormalny jest i zostanie ze mną do końca- nawet się wkręciłam i z ciekawością czekałam na rozwiązanie zagadki, byłam ciekawa jak autorka to poprowadzi.

Okropnie się pogubiłam gdy została nam wyjaśniona tajemnica. Mój mózg to była jedna wielka papka- musiałam przeczytać kilka razy, żeby dobrze zrozumieć.

Samo zakończenie nie zrobiło na mnie większego wrażenia, lekko przekombinowane ale nie było złe.

Zdaje sobie sprawę z tego, że książka może się podobać większości, jednak jak dla mnie trochę zawiłe i zdecydowanie paranormalne wątki nie są w moim guście. I gdybym tylko nie pominęła tego w opisie, sama od siebie bym po nią nie sięgnęła. Ale też nie żałuje. Książka nie należy do „grubasków” i posiada przyjemną dla oka czcionkę, przez co pochłonęłam ją w jeden dzień.

Laylę i Leedsa od pierwszej chwili połączyła niesamowita więź, chcą być razem już do końca życia. Ktoś jednak spróbuje zabić dziewczynę, a powrót do miejsca, gdzie wszystko się zaczęło, ma przyspieszyć rekonwalescencję. Para nie spodziewa się, co czeka na nich w zamkniętym teraz pensjonacie 🔥

Czegoś takiego to ja jeszcze nie czytałam! Nową powieść Colleen Hoover ciężko przydzielić do klasycznego romansu, którego sama się tutaj spodziewałam. “Layla” zaskoczyła mnie elementami paranormalnymi, gęsią skórką i miłością nie z tego świata. Na dodatek sprawiła, że nie mogłam oderwać się od tej lektury, a emocje aż we mnie buzowały! Na pewno znacie to uczucie, kiedy czytacie tekst w zawrotnym tempie, żeby czym prędzej dowiedzieć się, co będzie dalej — właśnie tak miałam, czytając tę książkę! Pomysł na fabułę był bardzo niecodzienny. Gdzieś na początku zrodziła mi się w głowie pokręcona teoria na temat całej akcji i jakież było moje zdziwienie, gdy krok po kroku zaczęła się spełniać. Zakończenie powieści pełne jest zwrotów akcji. Kiedy myślałam, że autorka już niczym mnie nie zaskoczy - BUM - spadała na mnie kolejna bomba. “Layla” to propozycja, która może zadziwić jej dotychczasowych fanów, przyzwyczajonych do klasycznych romantycznych historii, napisanych w pięknym stylu. Myślę, że coś dla siebie znajdą tutaj również fani thrillera. Oj, po moich plecach nie raz przeszedł dreszcz, kiedy w pensjonacie działy się niewytłumaczalne rzeczy! Z czystym sumieniem polecam tę książkę. Na mnie zrobiła ogromne wrażenie i wierzę, że takie samo zrobi na Was.

Leeds gra w zespole. Na jednym z wesel chłopak poznaje intrygującą dziewczynę- Laylę. Od samego początku łączy ich niewidzialna więź i oboje wprost nie mogą się od siebie oderwać 🥰 Tak rozpoczyna się piękna historia, przepełniona szczęściem i miłością. Do czasu… Jest ktoś, komu od samego początku nie podoba się ta relacja i po kryjomu układa idealny plan zabicia młodej dziewczyny.

.

Bo brutalnym ataku Layla, dzięki wsparciu Leedsa powoli wraca do zdrowia. Jednak fizyczne rany goją się o wiele szybciej niż te psychiczne 😔 Leeds momentami jest w szoku jak bardzo zmieniła się jego ukochana… Mężczyzna chwyta ostatniej deski ratunku i aby uratować związek, zabiera na kilka dni Laylę do miejsca, gdzie się poznali. Niestety nie dość, że kobieta zachowuje się jeszcze bardziej niepokojąco, to na dodatek w zamkniętym pensjonacie zaczynają się dziać niewytłumaczalne rzeczy.

~

Od wielu lat temat książek Colleen Hoover przewija się w moim życiu… w rozmowach, na social mediach, WSZĘDZIE :D lata mijają, a ja jeszcze nie miałam okazji sięgnąć po jakąś z powieści tej autorki. Achh…. jak teraz żałuje 🤭 Po przeczytaniu “Layla” chcę więcej i więcej!

Dawno nie czytałam czegoś takiego… ba! Nigdy nie czytałam czegoś takiego :D Autorka potrafi budować napięcie i narobić takiego zamieszania w głowie czytelnika, że jesteśmy w stanie uwierzyć we wszystko co się wydarzyło w książce hahah 😀 Jeśli chcecie kiedyś przeczytać jakąś książkę w ciemno to bez wahania odpowiem, że bierzcie do ręki “Laylę” 😀 Hmm… albo 🤔 Nie możecie się zdecydować, czy przeczytać romans, czy powieść paranormalną? Si! Znajdziecie i to, i to na tych 322 stronach, więc wiecie co robić 😎

GENIALNA 🔥💣

.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Otwarte 🖤

~ sylwiaczyta

Czy jest tu ktoś,kto poza mną jeszcze nie czytał książek Hoover? Wstyd, wstyd i jeszcze raz wstyd się przyznać, ale to było moje pierwsze spotkanie z piórem autorki. Obiecuje poprawę i nadrobie wszystkie książki autorki, co do jednej. Podeszłam do niej ze sporą rezerwą,choć słyszałam same pozytywne opinie i całe szczęście się nie zawiodłam. Layla to idealne połączenie romansu ze szczyptą fantastyki, owiane intrygą i tajemnicą. To książka, która niejednokrotnie przyprawiła mnie o szybsze bicie serca oraz ciarki na ciele. Momentami nawet w osłupienie i niedowierzanie — i to właśnie ten mix emocji sprawił, że czytało mi się ją bardzo dobrze, przede wszystkim przyjemnie. Powiem szczerze, że nie spotkałam się jeszcze z taką fabułą, w której duży wpływ nie tylko na romans, ale także na głównego bohatera będzie mieć istota nadprzyrodzona. Pomysł na fabułę według mnie był strzałem w dziesiątkę. Książkę czyta się naprawdę bardzo lekko, z ogromnym zainteresowaniem i naprawdę nie sposób się od niej oderwać. Ja, kiedy musiałam ją odłożyć, to myślami do niej wracałam. Byłam bardzo ciekawa, jak autorka to wszystko rozegra, a moją ciekawość podjudzały tajemnice, którą książka jest wręcz przesiąknięta. Spędziłam z tą pozycją miło i przyjemnie czas, czytałam i pragnęłam więcej. Podobało mi się w niej wszystko, od kreacji głównych bohaterów, po tempo akcji, które ani nie było za szybkie, ani mozolne. Wielkim plusem są również wstawki z przesłuchania, które jeszcze bardziej podkręcają całość zagadki. Zakończenie również przypadło mi do gustu, choć liczyłam, że pójdzie w innym kierunku, to mimo wszystko czuje się w pełni usatysfakcjonowana. Polecam.

Layla od Colleen Hoover, to utwór zdecydowanie inny niż się spodziewałam, ale zacznijmy od konkretów. Sposób w jaki Pani Hoover operuje swoim piórem sprawia, że czytelnik błyskawicznie pochłania każde słowo w mgnieniu oka! Sama się aż dziwiłam, z jaką prędkością przerzucam kartka po kartce, dążąc do tak intrygującego finału historii. Co ciekawe to nie tytułowa Layla jest główną postacią w książce, a jej chłopak Leeds, dzięki czemu poznajemy męskim okiem przebieg wydarzeń. Atmosfera i klimat tego utworu gęstnieje wraz z przebiegiem akcji, co sprawia że czytelnik może odczuć ten specyficzny urok dzieła. Mimo, że Layla nie jest głównym narratorem utworu, to właśnie jej postać i to, co wokół niej się dzieje, napędza fabułę. Jeśli chodzi o sam przebieg wydarzeń, mamy na przemian przedstawiane wydarzenia przeszłe i czas teraźniejszy, w którym znajdują się bohaterowie. Dokładniej czas, w którym Leeds bierze udział w przesłuchaniu dotyczącym dziwnych zjawisk, jakie dotykają jego i jego partnerkę. Samo przesłuchanie ma odpowiedzieć na trudne pytania, które Leeds próbuje rozwikłać w swojej głowie. Tylko czy odpowiedź będzie satysfakcjonująca? Przekonajcie się sami. Bardzo ciężko jest mi recenzować tę książkę bez spojlerów, więc mam nadzieję, że choć trochę Was zachęciłam do jej przeczytania, bo w gruncie rzeczy jest to fajna pozycja książkowa. Jednak mam swoje małe ALE. Gdyby nie finał i to w jaki sposób wyjaśnia się cała historia (kto czytał mam nadzieję, że załapie ten kontekst), to chyba osobiście zakatrupiłabym głównego bohatera za to, jak w moim odczuciu traktował/ wykorzystywał Laylę. Kto nie czytał, proszę bez domysłów, pozwólcie porwać się lekturze 😁. Jako czytelniczka, muszę przyznać, że między wierszami pojawiały się przesłanki odnośnie TAKIEGO finału, ale chyba moja złość na głównego bohatera (tak mniej więcej od połowy książki), przyćmiła mój mózg na rozwiązanie tej zagadki. Aby nie przedłużać, podsumuję ten utwór w kilku słowach. Ciekawa pozycja, na jeden wieczór (w moim przypadku) lub dwa, którą się połyka w zawrotnym tempie. I na pewno na uwagę zasługuje zaprezentowany tutaj wątek paranormalny, który potoczył się w zupełnie inny sposób niż przewidywałam. Naprawdę polecam, jako coś lekkiego i interesującego z elementem nietypowego romansu, że tak to ujmę 😁☺️.

Cała fabuła książki opiera się na zjawiskach paranormalnych. Leeds i Layla po tragicznych wydarzeniach udają się do miejsca, w którym spotkali się po raz pierwszy. Leeds chce w ten sposób uratować związek, który przynosi mu coraz mniej radości. W pensjonacie zaczynają się dziać dziwne rzeczy, Layla jest coraz bardziej osłabiona, zachowuje się coraz dziwnie. Leeds jest pewny, że dom jest nawiedzony, a to co w nim jest, chce zabić jego ukochaną.

To było naprawdę dobre. Przyznam, że środek czasami mi się dłużył, ale za to późniejsze wydarzenia wszystko mi wynagrodziły. Kompletnie nie spodziewałam się takiego przebiegu spraw. Z jednej strony myślałam - "Czemu nie uciekacie!? ". Z drugiej rozumiałam podejście Leedsa. Bez rozwiązania tej zagadki nie mógłby normalnie żyć. Z chęcią obejrzała bym ekranizację tej książki. W odróżnieniu od Windy, fabuła jest bardziej oryginalna, nie kojarzyła mi się z niczym, co dotychczas zdążyłam poznać. Tu także widać świetne pióro autorki. Czyta się przyjemnie, język jest prosty, zrozumiały i nie wymaga większej uwagi. Collen prowadzi czytelnika przez krótkie rozdziały, które tylko pobudzają ciekawość. Jej debiut w gatunku horror/fantastyka uważam za udany. Bardzo wam polecam.

Królowa romansów powraca z najnowszą powieścią pt.:"Layla"

Layla poznaje Leedsa w bardzo przyziemnych okolicznościach. Szybko nawiązuje się między nimi zażyła więź i oboje wiedzą, że będą razem już do końca życia. Jednak los ma inne zdanie na ten temat, ponieważ ktoś próbuje zniszczyć sielankę tej dwójki planując zabić dziewczynę. Wiele czasu zajmuje jej dojście do siebie. Leeds nie może patrzeć na to jak dziewczyna zmienia się na jego oczach, dlatego próbując wszystko ratować zabiera ją do pensjonatu, w którym się poznali.. Jednak Layla zaczyna czuć się jeszcze gorzej.

Czy dziewczyna dojdzie do siebie po traumatycznych przeżyciach? Czy Leedsowi uda się ochronić dziewczynę?

Kto tak uporyczwie próbuje ją zabić?

Wow.

Dla mnie jedno wielkie wow.

Autorka zrobiła kawał dobrej roboty. Tym razem romans miesza się z nazwałabym to thrillerem. Nie znam aż tak dobrze pióra Colleen Hoover, ale czytałam kilka jej powieści i byłam na tak. Dla tej jestem trzy razy na tak. Jest to coś zupełnie innego, coś czego nigdy wcześniej nie cyztałam, coś co wprawiło mnie w osłupienie. Ksiązkę czytałam wręcz gorączkowo próbując dowiedzieć się co się wydarzy, a przede wszytkim jak skończy się ta książka.

Po prostu WOW i nic więcej nie jestem w stanie powiedzieć, choć ksiązkę skończyłam czytać kilka dni temu. Zdecydowanie polecam. Fani autorki jak i romansów z dreszczykiem emocji z pewnością będą zachwyceni.

Layla i Leeds spotykają się na weselu. Ona jest tam gościem, a On basistą kapeli. Od pierwszego spojrzenia przyciągają się niemal w sposób duchowy, energetyczny… Jak dwa magnesy łączą się ze sobą tworząc między sobą miłość, która jak się potem okaże będzie sprawdzianem dla nich obojga. Czy miłość może być trwalsza od śmierci? Przekonajcie się sami…

Nie chcę za dużo tu zdradzać fabuły, by nie zabrać Wam radości z czytania. Więc skupię się na moich własnych odczuciach. Autorki nie trzeba przedstawiać. Moim zdaniem to co znajdziemy w Layli to uczta dla czytelnika. Autorka pokazała kunszt pisarski, którym ujęła mnie doszczętnie. Słowo za słowem docierała głęboko do mojego wnętrza, topiąc kawałek po kawałku część mojego serca i umysłu. Dobitnie i z premedytacją oddziaływała na moje uczucia. Żarem miłości sprawiła, że moje policzki płonęły, a po chwili wrzuciła mnie w otchłań nicości. Poważnie, manipulowała mną za pomocą głównych bohaterów, powodując w mojej głowie totalny chaos. Cieszyłam się, uroniłam łzę, a także wstrzymałam oddech i nawet się bałam… Mistrzyni emocji. Pokazała siłę najwspanialszego uczucia, ale także siłę zawiści, zazdrości i problemy natury psychicznej. Wątkiem paranormalnym zatoczyła krąg tajemniczości, otulając lekko strachem i niepewnością. Czy jesteś gotowy sprawdzić gdzie kończy, a gdzie zaczyna się granica między śmiercią a miłością?

Polecam gorąco.!

Znakomita mieszanka gatunków! Fani Hoover z pewnością się nie zawiodą! Fenomenalna książka. Polecam!

LAYLA przypomniała mi BŁĘKITNĄ MIŁOŚĆ Ransom, czyli drugą książkę w moim życiu, którą przeczytałam z własnej woli (bo tak, kiedyś naprawdę nie znosiłam czytać!).

🎥Ale LAYLA to coś więcej niż kolejny paranormal - to coś świeżego, z pogranicza lekkiego horroru i historii miłosnej. To ten rodzaj miłości, której nie pokona nawet śmierć.

Nowa powieść Colleen Hoover rozpuściła moje serce, styl autorki był tak piękny, zdania tak odurzające i tak emocjonujące, że nie potrafiłam przestać się zachwycać. To ten rodzaj stylu, który od razu kreuje w głowie obrazy. I chociaż nie ze wszystkimi książkami Hoover się lubimy, LAYLA to zdecydowanie najlepsze, co przeczytałam autorstwa tej Pani. Więcej, to moja kolejna ulubiona książka.

Jeśli macie jakieś przypuszczenia o czym może być LAYLA, mogę Was zapewnić, że w środku tego nie znajdziecie. Przeklinałam zachowanie Leedsa, mówiłam, że jest dupkiem, a potem zbierałam szczękę z podłogi. Być może będziecie bali się zasnąć, być może uznacie, że Hoover poniosła fantazja, ale nie będziecie mogli zaprzeczyć, że to dobrze i niebanalnie napisana książka.

5/5☕

Powinniście to przeczytać!

Nowa, inna Hoover.

Zaskakująca, szokująca, nierealna.

Niemal przerażająca.

Hoover, jakiej nie znałam.

Tak bardzo uwielbiam twórczość Colleen, że każdą książkę biorę niemal w ciemno, dosłownie. Musicie zatem wiedzieć, jak wielkie było moje zaskoczenie, gdy zdałam sobie sprawę, że nie jest to gatunek, którego oczekiwałam. Mając "Laylę" już u siebie, a dokładniej przed sobą, tu na kolanach, z czystej ciekawości wyszukałam w internecie informacje na jej temat. Nie robiłam tego wcześniej, poza oczywistym przeczytaniem opisu. Dlaczego? Wcale nie potrzebuję sprawdzać takich rzeczy, bo wiem, że każda książka Hoover jest wyjątkowa i z pewnością przypadnie mi do gustu. Tymczasem czytając, że "Layla" to dreszczowiec z elementami paranormalnymi i fantasy, doznałam szoku. Wierzcie mi na słowo, w głowie miałam jedynie myśl, brzmiącą: W co ja się wpakowałam?

Ja. Osoba, która nie lubi książek fantasy. Książek nierealnych, odciętych od rzeczywistości. Colleen postawiła mi poważne wyzwanie, a ja, ku zaskoczeniu, nie zamierzałam się z niego wycofać. I mimo wcześniejszego strachu przed nowym gatunkiem, czułam wszechobecne podekscytowanie. W końcu próbuję czegoś innego niż zwykle, a na dodatek z piórem ulubionej autorki. Musiało być ekscytująco!

Na początku było dziwnie. Tajemniczo, intrygująco, mrocznie. Nie potrafiłam rozeznać się w wydarzeniach, a na dodatek ciągle czułam niepewność. Było na tyle niepokojąco, że musiałam wstrzymać się z nocnym czytaniem, zostawiając sobie książkę na kolejny dzień, bo, najzwyczajniej w świecie, bałam się stawić czoło niewytłumaczalnym sytuacjom, które spotykały Leedsa. Powiem więcej - w pewnym momencie, czułam się przerażona. Przerażona, a jednocześnie ogromnie podekscytowana faktem, że Colleen wywołuje u mnie zupełnie inne emocje, niż do tej pory. To było pasjonujące.

Ze strony na stronę, wraz z pędzącymi wydarzeniami, mój strach i niepokój zamieniał się w złość. Byłam prawdziwie zła na Leedsa i na to, co robił. Nie rozumiałam, jak może postępować w ten sposób, jak może brnąć w to coraz mocniej. Byłam jednak nie tylko zła, ale i zagubiona. Przez cały czas towarzyszył mi niepokój. Jakby ciągle coś było nie tak...

Spodziewałam się, że rozwiązanie tej sprawy będzie zaskakujące, ale to był... po prostu szok.

I tak oto gniew i niepokój przerodziły się w niedowierzanie. Pytałam siebie "Jak to możliwe?". Moja złość na Leedsa zamieniła się we współczucie, bo, daje słowo, nie miałam pojęcia, co powinien zrobić w tak przerażającej sytuacji. Iść za głosem serca, czy patrzeć racjonalne, zgodnie z tym, co mówi rozum?

Razem z nim czułam strach. Przerażenie. Rozgoryczenie. Bezsilność. Niemoc. Zagubienie.

I, musicie mi wierzyć, nie byłam w stanie określić, czy czuję większy gniew za to, że Leeds zdecydował się rozwiązać tę tajemnicę, czy za to, że rozwiązanie okazało się tak bolesne. I nierealne.

Powoli przekonywałam się jednak do faktu, który wyszedł na jaw. Nie był ON co prawda poparty żadnymi konkretnymi dowodami, poza tym, co czuł Leeds, co podpowiadało mu serce. Tylko czy to wystarczający argument, by podjąć tak szaloną decyzję?

Mocno wierzyłam, że się uda, jednocześnie obawiając się, że to wcale nie musi być prawda.

Ale tak. To była prawda. Najprawdziwsza ale jednocześnie zupełnie nierealna prawda. To było... wow.

Ta książka, ta Colleen - to zupełnie inna Colleen, niż ta, którą "znałam" do tej pory. Colleen, której się nie spodziewałam. Ale jednocześnie Colleen, którą bardzo polubiłam. Która pozwoliła mi otworzyć się na nowe.

I jestem pod ogromnym wrażeniem, że tak dobrze odnalazła się w zupełnie innym gatunku. Byłam przyzwyczajona do wzruszeń, łez, motylków w brzuchu, poruszenia. A tymczasem czułam strach, niepewność, gniew, zagubienie. Niesamowite doświadczenie.

Książkę skończyłam czytać przed weekendem, a w mojej głowie nadal jest ta historia… To tylko dowodzi tego, że Colleen Hoover kolejny raz stanęła na wysokości zadania i przedstawiła czytelnikom historię, która zaskakuje, szokuje i sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Ogrom emocji, które nam zaserwowała i zwroty akcji sprawiły, że po zakończeniu zaczęłam się zastanawiać do jakiej kategorii zaliczyć ten tytuł. Z pewnością nie jest to zwykły, typowy romans, z których słynie autorka. Wątek paranormalny, jeśli tak mogę go nazwać był tutaj bardzo mocno zarysowany, a autorka świetnie się w nim odnalazła.

Jeśli chodzi o fabułę książki to zdradzę tylko tyle, że tytułowa Layla I Leeds zakochują się w sobie na weselu jej siostry. On jest członkiem zespołu muzycznego, a ona druhną. Od samego początku czują, że połączyła ich wyjątkowa więź i, że chcą spędzić razem resztę życia. Uwierzcie mi na słowo, że to nie jest początek niewinnego romansu, a to co się wydarzy później z pewnością Was zaskoczy.

Ja jestem bardzo na tak… A Wy czytaliście? Macie w planach? Jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń po lekturze książki…

"Layla" będzie miała premierę 24 lutego więc macie jeszcze szansę zdecydować czy warto zamówić. Ja Wam opowiem o swoich wrażeniach, ale ostatecznie decyzja należy do każdego z Was. A i jestem bardzo ciekawa Waszych opinii :)

Jak już wyżej wspomniałam, nie przepadam za książkami Hoover. Miałam w ręce dwie i każda okazała się infantylna, nudna, naiwna i po prostu... nijaka. Ale wiele osób mówiło, że nie trafiłam na te ciekawsze, że zabrałam się za te, których same by nie poleciły. W ten sposób, kiedy zobaczyłam w zapowiedziach Wydawnictwa Otwartego "Laylę" postanowiłam zgłosić się do zrecenzowania jej, a przy tym przekonać się, czy faktycznie jest tak, jak mówią i nie trafiłam na tę dobrą, wciągającą powieść autorki.

To przejdźmy do tego, o czym ta książka jest! Poznajemy tytułową Laylę i Leedsa. Tak się składa, że dosłownie jest to uczucie od pierwszego wejrzenia. No cóż, ta para przekonuje się o tym tak naprawdę dopiero po wspólnie spędzonej nocy. Jak na moje, nie trzeba iść do łóżka, aby się przekonać czy to faktycznie bratnia dusza leży pod nami, obok nas lub wisi nad nami. New adult? I to od razu musi oznaczać, że musi być wątek erotyczny? No nie. Wielu autorów udowodniło, że można bardzo zgrabnie poprowadzić akcję tak, aby nie zniesmaczyć czytelników. Ba, żeby móc polecić książkę także nastolatkom.

Ale lećmy dalej... Layla zostaje zaatakowana i wpływa to bardzo mocno na jej związek. Nie, to nie jest typowa akcja pod tytułem: zgwałcona, pobita, skrzywdzona i nie pozwala się ukochanemu po czymś takim dotknąć i go odpycha. Tutaj ogromny plus ode mnie za to, że to nie typowo przewidywalna sytuacja. Ale co się stało? Musicie przeczytać sami, nie będę Wam psuć przyjemności z czytania. Wróćmy do fabuły. Leeds postanawia wyjechać wraz ze swoją kobietą do pensjonatu, w którym zaczęło się między nimi coś dziać. Cóż, w tym pensjonacie także zaczyna się coś dziać... paranormalne zjawiska, duchy? Sprawdzić będziecie musieli sami czy tam straszy!

Jeśli chodzi o bohaterów, to mam wrażenie, że autorka skupiła się głównie na Leedsie i to jego postać najbardziej mnie irytowała. Wspaniała, wielka miłość, ale po wypadku jego kobieta nie może dojść do siebie, ma ataki paniki, a ON co? On rozczula się nad sobą, bo ona się zmieniła, bo nie jest tą osobą, którą pokochał, bo ON się chyba odkochuje. Co to, przepraszam, gimnazjum? W tym momencie upewniłam się, że z Coleen Hoover mi nie jest i raczej nie będzie po drodze, bo tylko się wściekałam nad bohaterami. Mam tak często, że mnie postacie irytują, niektóre uwielbiam, niektórych nienawidzę, ale na litość boską, nawet jak na książkę dla nastolatków to jest lekka przesada. Jeśli tak się facet zachowuje, to trzeba go kopnąć w tyłek, bo ewidentnie pomylił miłość z czymś bliżej nieokreślonym.

To tyle z wad. Muszę powiedzieć, że pomysł na fabułę bardzo ciekawy i właśnie tak powinna wyglądać książka młodzieżowa (po którą oczywiście i dorosłym bym polecała sięgnąć), w której są opisane prawdziwe problemy, typowe sytuacje, które nie są niemożliwe. Tylko po co ten wątek paranormalny? To bym wyrzuciła do kosza, niepotrzebne. Nie było potrzeby komplikować :)

Sam język autorki jest bardzo lekki, czyta się szybko i chyba to głównie spowodowało, że postanowiłam jeszcze raz się z nią skonfrontować. Wiem już, że to nie moje klimaty i więcej po jej książki nie sięgnę, bo nie zniosę tej dziwnej infantylności i dziwnych zachować bohaterów, które swoją drogą są bardzo podobne w każdej jej powieści.

Czy polecam? Tak, ale zdecydowanie osobom, które tego typu książki po prostu lubią. A wiem, że wiele takich jest. Myślę, że sam pomysł, opisy i ogólnie treść jest dobra. Choć myślę, że mogłaby być nieco poważniejsza i skupić się bardziej na głównej bohaterce. To jej rozterki powinny być równie ważne w tej całej sytuacji, która ją spotkała.

Ode mnie 7/10 gwiazdek i jeśli by usunąć Leedsa i wątek paranormalny, to pewnie moja ocena byłaby wyższa :)

Wydawnictwu Otwarte bardzo dziękuję za egzemplarz!

Cześć Wam po raz drugi!

Wierzycie w duchy i zjawiska paranormalne? Co uważanie o pokrewnych duszach?

👻

Czytał już ktoś z Was jakąś książkę @colleenhoover? Zapewne niejedna już wpadła w Wasze ręce, jednak to było moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Już od dłuższego czasu chciałam sięgnąć po jakąś jej powieść, lecz ciągle brakowało czasu. Teraz jednak nadarzyła się okazja, więc z niej skorzystałam. I powiem Wam, że nie żałuję.

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

,,Tej miłości nie pokona nawet śmierć"

Layla i Leeds już od pierwszego spotkania są sobą zauroczeni. Spędzają razem każdą wolną chwilę. Niestety dochodzi do tragedii, z której ledwo wychodzą żywi. Od czasu postrzału w Layli nastąpiła wyraźna zmiana. Miewa ataki paniki, nie pamięta wielu ważnych wydarzeń. Leeds postanawia wyjechać z ukochaną do miejsca, w którym wszystko się zaczęło. W tym pensjonacie dochodzi do dziwnych i niewytłumaczalnych rzeczy. Leeds poskradał zmysły, czy duchy faktycznie istnieją?

👻

O @colleenhoover słyszałam same dobre opinie. Ta autorka słynie głównie z romansów i powieści z gatunku new adult. Jednak ta historia okazała się pochodzić z całkiem innej kategorii. Czy to źle? Absolutnie nie! Pisarka wprowadziła mnie w niezwykły świat pytań i niewiadomych. Kiedy główny bohater zastanawiał się, czy traci zmysły, sama miałam wtedy mętlik w głowie. To wszystko wydawało mi się takie nierealne, nierzeczywiste, dziwne. Z każdym kolejnym rozdziałem chciałam wiedzieć więcej i więcej. Język autorki jest niezwykle lekki, lecz przepełniony różnymi emocjami. Dzięki temu nie chciałam odkładać książki choćby na chwilę. Jest tylko jedna rzecz, która mnie irytowała, a mianowicie zachowanie Leedsa. Nie mogłam zrozumieć jego podejścia do sytuacji. Jego ukochana przeżyła traumę, więc wiadomo, że w pewien sposób się zmieniła. A on, główny bohater, zaczął się w niej odkochiwać, bo już nie była tą samą osobą, co kiedyś. Jeżeli się kogoś kocha, to tak się postępuje? No chyba nie. Ale! Na szczęście później się wszystko wyjaśniło i Leeds się zrehabilitował. Nie pozostaje mi nic innego jak polecić Wam tę książkę.

Ta książka nie przypomina niczego, co do tej pory czytałem. Nie jestem pewien, czy poleciłbym ją każdemu, gdyż jest to pozycja dość dziwna i specyficzna… ale jednak świetnie się przy niej bawiłem, a z mojej głowy wielokrotnie wyciągano szare komórki pęsetą i na ich miejsce wkładano kamienie. Momentami kręciłem głową z niezadowoleniem, zdziwieniem czy lekkim zażenowaniem, jednak dalej pochłaniałem strony jedna po drugiej. Layla nie przypomina w niczym pozostałych gniewnych, łzawych romansów autorki. Colleen Hoover zapuściła się tym razem w nowy gatunek i udało jej się to nadzwyczaj wyśmienicie.

„Mam to gdzieś. Chcę być Romeem dla tej Julii i zażyję każdą truciznę jaką mi poda.”

Mój mózg jeszcze trawi tę historię. Ja naprawdę nie wiem, jak ona to robi. Ona tak miesza w głowie czytelnikowi, tak zwodzi go i wplątuje w intrygi, a na koniec wyprowadza nas totalnie w las, bo nic nie jest takie jak mogłoby się nam wydawać. Tak Kochani, to Colleen Hoover, jedyna AUTORKA, która potrafi pisać różnorodne książki od newadult, romansów, dramatów i thrillerów. To jest klasa sama w sobie. Nikt nie dorasta jej nawet do pięt pod względem tej różnorodności, stylu i pomysłowości.

„Jak byś się czuł, gdyby ktoś na ciebie naciskał, żebyś porzucił swoją dotychczasową egzystencję ? To jak zachęcanie do samobójstwa.”

Postanowiłam, że nie będę odbierać Wam radości z czytania, i nie będę Wam mówić o fabule, co się tam dzieje. Wprowadzając Was tylko powiem, że to historia Layli i Leeds’a. Dwójki ludzi, którzy spotykają się na weselu jej siostry. On jest basistą, ona gościem na weselu. Mogłoby się wydawać, że to będzie niewinny romans, ale uwierzcie mi, nic w tej historii nie ma nic niewinnego.

„Zakochanie przypomina stan nieważkości, jakby powietrze wypełniało wszystkie zakamarki w kościach.”

Czy można zakochać się w jednej osobie na zabój, a potem ją wykorzystać ? Czasami nie potrafimy opanować naszych uczuć. Czasami ktoś na nie bezpośrednio wpływa, co się wtedy dzieje ? Czy damy radę z tego wybrnąć ?

Jest tu tyle tajemnic, tyle niewiadomych i tyle emocji, że naprawdę będziecie zaskoczeni, zaszokowani, będziecie chcieli krzyczeć, płakać i śmiać się ze swoich pomysłów. Ja już tu nie będę mówić, że Colleen piszę tak niesamowitym językiem, tak niesamowicie tworzy bohaterów, że to jest klasa sama w sobie. Jeżeli sięgasz po jej książki, jesteś dosłownie pewien, że rozłoży cię na łopatki.

„Mam poczucie, że nawet moje życie stało się dla mnie mniej ważne.”

Mam w sobie kumulację różnych uczuć, które mieszają się ze sobą. Ta książka jest paranormalnym połączeniem z dreszczykiem emocji, lawiną różnorodnych uczuć i zawrotną akcją.

„Lepiej być biednym i spełnionym…niż biednym i pustym.”

Uważam, że ta pozycja zaspokoi zarówno fanów romansów, zagadek, thrillerów oraz paranormal. Bo tu jest tego wszystkiego mieszanka, ale doprawiona ze smakiem, idealnie w punkt.

Zdecydowanie POLECAM !!!

Tak mnie pochłonęła, że nie mogłam się od niej oderwać... Niesamowita historia, która skradła moje serducho. Napewno będę do niej wracała.

Polecam 😍

Kiedy pewnego lata Leeds poznał Laylę, pomyślał, że dziewczyna jest beznadziejną, choć piękną tancerką. Oczarowała go nie tylko swoim wyglądem, lecz również pozytywną energią i sposobem na życie. Pomiędzy nimi od razu wytworzyła się więź, która z czasem ewoluowała w miłość. Mężczyzna zaczął planować wspólną przyszłość, ale wtedy wydarza się tragedia, w której Layla niemal traci życie. Leeds czuje, że jego ukochana oddala się od niego i nie jest tą samą kobietą, którą pokochał. Dlatego postanawia zabrać ją do pensjonatu, w którym się poznali. Jednak tam stan kobiety się pogarsza, a z czasem okazuje się, że nie są sami.

Layla to kobieta bezpośrednia, szczera i optymistyczna, z tysiącami myśli na sekundę. Była spontaniczna i właśnie tą cechą zaraziła Leeds’a. Z kolei głównego bohatera miałam za troskliwego, czułego i wspierającego ukochaną w trudnej dla niej sytuacji, Jednak, wydarzenia, które rozgrywają się w pensjonacie, sprawiają, że zmieniają jego system wartości, a ON sam podejmuje decyzje, które wcześniej byłyby niezgodne z jego sumieniem. Moja początkowa sympatia do niego zamieniła się w niechęć. Wielokrotnie wyzywałam go pod nosem i miałam ochotę rzucić książką, bo jego wybory doprowadzały mnie do szału. Jednak im bliżej końca książki jesteśmy, tym bardziej uderza w nas fakt to, jak Colleen Hoover zgrabnie manipuluje fabułą, ale również emocjami czytelnika. Buduje napięcie, wzmacnia ciekawość, zaskakuje nowymi faktami, ale nie zarzuca nas nimi. Każde wydarzenie pojawia się w odpowiednim momencie, a to co początkowo braliśmy za pewnik, zamienia się w coś zupełnie innego.

Powiem od razu, że ta książka tak bardzo mnie zachwyciła, iż według mnie nie ma żadnych wad. “Layla” okazała się dla mnie zaskoczeniem pod wieloma względami. Po pierwsze, to najlepsza książka Hoover, którą miałam okazję przeczytać i tym samym staje wyżej niż “November 9” - oczywiście w moim osobistym rankingu. Po drugie, już dawno żadna historia nie wywarła na mnie tak mocnych wrażeń, że dwie godziny po zakończeniu czytania dochodziłam do siebie. Nigdy nie byłam na narkotykowym haju, ale domyślam się, że uczucie może być podobne. To było niesamowite.

“Layla” to połączenie romansu z wątkiem paranormalnym. Nie brak tu tajemnic, mrocznego klimatu i zaskakujących zwrotów akcji. Ja jestem zachwycona. Hoover stworzyła historię, której w ostatnim czasie potrzebowałam.