Szczypta miłości

O Amandzie Prowse słyszałam i czytałam wiele. I były to zawsze różne opinie, dlatego postanowiłam sama przekonać się, jak pisze ta autorka. Szczypta miłości to w sumie klasyczne romansidło, ale porusza dość ważny problem, z którym ja w swojej pracy zawodowej mam często do czynienia.

Pru Plum jest zadbaną sześćdziesięciolatką, która prowadzi wraz ze swoją siostrą jedną z najlepszych londyńskich cukierni. Bazując na francuskich recepturach, ich wyroby stają się w zasadzie kultowe wśród Brytyjczyków, a z usług cukierni korzystają także celebryci. Pru opiekuje się także swoją bratanicą, która jako mała dziewczynka straciła rodziców. Młoda Bobby planuje ślub ze swoim bogatym chłopakiem z Oxfordu, więc koniecznie trzeba zorganizować oficjalne zaręczyny. Podczas zaręczyn Pru poznaje wpływowego angielskiego polityka - Christophera, który okazuje się być bratem przyszłej teściowej Bobby. Niestety los dla Pru jest okrutny: po zaręczynach dochodzi do wypadku samochodowego, w którym ginie Bobby i jej narzeczony William. Załamana Pru na pogrzebie spotyka tajemniczą dziewczynę, która okazuje się być w ciąży z Williamem. Czy Pru uda sie sprostać tak wielu problemom? A może szczypta miłości, którą otrzyma Christophera doda jej skrzydeł?

Powieść Amandy Prowse wywołała u mnie emocje podobne do tych, które towarzyszyły mi przy lekturze Bez mojej zgody Jodi Picoult. Sama Pru Plum do swojego sukcesu dochodziła latami, zaczynając dosłownie od zera. W swojej przeszłości była zmuszana do pracy jako prostytutka. Doświadczana przez życie, chciała wieść na starość normalne życie. Jednak cały czas doskwierała jej samotność. Kiedy w jej życiu pojawiła się Bobby, pojawił się pewien cel, dla którego warto się postarać o lepsze jutro. Nagła śmierć bratanicy oraz pojawienie się Megan - drugiej dziewczyny Williama - zmusza kobietę do przeanalizowania swojego życia i odwagi do mówienia o swojej przeszłości. Kłamstwo ma bowiem bardzo krótkie nogi, zwłaszcza jeśli usiłujemy oszukać najbliższe, ukochane osoby.

Sekrety zawsze mącą spokój. Wydaje się, że człowiek osiąga szczyt, w końcu odnajduje upragnioną miłość, ale na radości cieniem kładzie się przeszłość. Czy można nieustannie uciekać, na złamanie karku? Co zrobić, gdy ciągle odczuwamy lęk przed zawirowaniami złego losu?

Pru Plum jest kobietą sukcesu. Wraz z kuzynką, Milly, prowadzi w Londynie świetnie prosperującą piekarnię. Sklep słynie ze wspaniałych wypieków. Pru skończyła sześćdziesiąt sześć lat, lecz nadal pięknie wygląda, roztaczając wokół siebie woń drogich perfumów. Nigdy nie wyszła za mąż i nie spodziewałaby się, że w tym wieku poczuje motyle w brzuchu. A wszystko za sprawą przystojnego Christophera. Niestety, na rodzinę Pru spada tragedia, a kobieta musi się natrudzić, aby na światło dzienne nie wyszły jej tajemnice. Popełniła w przeszłości wstydliwe rzeczy, wyłącznie dla osiągnięcia odpowiedniego poziomu życia. Wie, iż przyznanie się do błędów może kosztować ją stratę prawdziwej miłości. A zakochała się po raz pierwszy, mimo upływu lat.

Oto drugie spotkanie z Amandą Prowse. Kiedy wśród zapowiedzi wydawniczych zobaczyłam jej nazwisko, to od razu wiedziałam, że muszę przeczytać kolejną książkę. „Świąteczna kafejka”, poprzedniczka, absolutnie podbiła moje serce w okresie zimowym. Nawet popłynęła dalej w świat, ponieważ swój egzemplarz pożyczyłam kilku bliskim dziewczynom, w różnym wieku. Mogę zaręczyć, iż twórczość Prowse łączy pokolenia. Tego samego spodziewałam się po „Szczypcie miłości” i autorka spełniła oczekiwania. To nie jest trudna w zrozumieniu, wręcz wybitna literatura. Raczej lekka, przyjemna, za to ją cenię. Świetna odskocznia od codzienności. Nadmienię, że bardzo lubię okładki. Do tej pory utrzymywano je w podobnej stylistyce, mam nadzieję, iż wydawnictwo będzie się ich trzymać. Tytuł „Szczypty miłości” dobrze odzwierciedla treść. Po przeczytaniu człowiek czuje dziwną życzliwość wobec otoczenia, jakby niewidzialna ręka dodała magiczny składnik do właśnie jedzonego ciasteczka.

Muszę przyznać, że początkowo nie byłam pewna, czy fabuła do mnie odpowiednio przemówi. Między mną a Pru jest kilkadziesiąt lat różnicy. Wczucie się w jej historię wymaga pewnej dozy dojrzałości. Nie myliłam się w ocenie, widzę po mojej mamie, iż w innej formie przeżywa tę książkę. Dlatego warto egzemplarz podrzucić drugiej osobie i skonfrontować przemyślenia. To świetny sposób, aby zacieśnić więzy, a przy okazji spędzić czas nad naprawdę przyjemną lekturą. Wspaniale, iż autorka w głównych rolach obsadza starsze kobiety. Taka odmiana dla naszych mam, cioć, babć, które mogą czuć się zmęczone ciągłym czytaniem o młodych podbijających świat.

Stylistykę Amandy Prowse charakteryzuje duża dbałość o opisy. I są śliczne, co idealnie widać w przypadku tych wszystkich wypieków. Dosłownie nabiera się ochoty, by wstać, pójść do najbliższej cukierni, skosztować każdej możliwej słodyczy. Polecam zaopatrzyć się w jakiś talerzyk pełen smakołyków, inaczej książkę zamkniecie z poczuciem głodu! Co do dialogów, to nigdy nie wypadają sztucznie. Są zgrabnie napisane, bez zbędnego nadawania pompatycznego tonu. Akcję poprowadzono w taki sposób, że trudno byłoby się znudzić. Jest ciągle wartka, nawet w momentach, kiedy dana postać analizuje poszczególne sceny.

Główna bohaterka, Pru, z całą mocą zdobyła moją sympatię. To bardzo silna osobowość. Dorastała w biedzie i dużo poświęciła, by dojść na wymarzony szczyt. Spodobała mi się jej relacja z kuzynką. Obie postaci świetnie nakreślono, przez cały czas im kibicowałam, gdy pojawiały się kłody pod ich nogami. Wątek romantyczny może wydawać się niektórych odrobinę zbyt przesłodzony, ale moim zdaniem jest ciepły i wzruszający. Randki Pru i Christophera przypominają cudowne spotkania dwójki nastolatków, którzy potrafią się zawstydzić. Ujęła mnie ta nieśmiałość kobiety obawiającej się, jak ukochany przyjmie widok jej ciała — już niemłodego. Autorka ma talent do konstruowania powieści autentycznie urzekających.

„Szczypta miłości” to cudownie ciepła powieść, która rozgrzeje w te brzydkie wieczory. Nieprawdopodobnie urocza i jasno pokazująca, że każdy wiek jest odpowiedni na znalezienie uczuć, zawalczenie o nie, z całych sił. Niekiedy trzeba długo czekać, lecz warto. Będę wypatrywać kolejnych książek Amandy Prowse, z własnego doświadczenia wiem, iż doskonale nadają się na prezent!

Wstydliwe tajemnice

„Osiągnęła w pracy wszystko, o czym marzyła, a jednak nadal często budziła się w środku nocy tak samo przerażona, jak kiedy była dzieckiem, tyle że w innej dzielnicy. Żadne lukrowane ciasta ani najsłodsze cukierki nie były w stanie zabić tej goryczy w ustach, której przez całe życie daremnie próbowała się pozbyć” – słowa te są najlepszym dowodem, iż bogactwo, status społeczny, piękne domy, samochody czy ubrania znanych projektantów nie wystarczą, żeby zapełnić pustkę w sercu, żeby uśpić demony przeszłości, żeby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa. Tę cudowną właściwość bycia balsamem, lekarstwem przywracającym spokój, może być tylko miłość, jednak nie wszystkim jest ona dana.

Pochodząca z ubogiej rodziny Pru Plum, jako dziecko marzyła tylko o jednym – żeby się wyrwać z biedy. Nawet w najpiękniejszych marzeniach nie zakładała jednak, że będzie właścicielką znanej na całym świecie cukierni Plum Patisserie, słynącej z najbardziej wyrafinowanych wypieków artystycznych. Co więcej, nawet nie śniła o byciu właścicielką kamienicy, w której mieści się piekarnia, o drogich meblach, luksusowych ubraniach czy perfumach. Doszły do tego wszystkiego z kuzynką Milly ciężką pracą, choć ceną za sukces jest samotność oraz wstydliwy sekret z przeszłości. To właśnie za utrzymanie go w tajemnicy od lat przelewa spore kwoty na konto niejakiego Ł.M., to przez wydarzenia z przeszłości nie chce do niej wracać wspomnieniami, budząc się niekiedy z przerażeniem, że dotychczasowe życie może być tylko ułudą.

Brak własnego potomstwa kuzynki rekompensują sobie bezgraniczną miłością do Bobby, bratanicy Plum, którą kobiety wychowały po tym, jak ojciec dziewczynki, narkoman, zostawił ją u nich w ostatnim akcie miłości wobec dziecka. Krótko po tym zmarł, zaś Bobby otrzymała szansę na nowy dom i kochającą rodzinę, jaką stały się Plum i Milly. Teraz obie mają przyjemność obserwować, jak ich wychowanka promienieje ze szczęścia, szykując się do najważniejszej uroczystości w jej życiu – do ślubu z ukochanym Williamem.

Niestety, czasami los potrafi być wobec nas bardzo okrutny – tuż po przyjęciu zaręczynowym Bobby i jej narzeczony giną w wypadku samochodowym. Szok i cierpienie po stracie swojej ukochanej wychowanki, potęguje jeszcze wiadomość, że William prowadził podwójne życie, oszukując Bobby. Co więcej, dziewczyna której deklarował miłość, jest z nim w ciąży. Jedną z niewielu osób, z którymi Pru może podzielić się tymi informacjami, jest poznany podczas przyjęcia zaręczynowego bratanicy Christopher Heritage, znany polityk, Rzecznik Dyscypliny Rządowej. Ta przypadkowa znajomość szybko przeradza się w coś więcej, a mimo zbliżających się siedemdziesięciu lat, oboje są gotowi na miłość. Pru jest jednak świadoma tego, iż pochodzą oni z innych środowisk, a ona w głębi serca pozostała prostą dziewczyną z ubogiej, londyńskiej dzielnicy. Dla Christophera nie ma jednak znaczenia jej pochodzenie, liczy się tylko to, iż rozpaliła ogień w jego owdowiałym sercu. Tyle tylko, że deklaracje miłości składa przed tym, jak odkrywa pewne wstydliwe fakty z życia Pru. Czy wówczas, poznając demony z przeszłości swojej ukochanej, wciąż będzie stał u jej boku?

Przekonamy się o tym dzięki lekturze wzruszającej powieści Amandy Prowse, pt. „Szczypta miłości”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego książka, jest najlepszym dowodem na to, że na miłość nigdy nie jest za późno i że ukrywanie wstydliwej prawdy, może się odbić na nas negatywnie. Lepiej stawić czoła swoim lękom, wówczas bowiem okazuje się, że tak naprawdę trzymały nas one w niewoli, nie pozwalając cieszyć się życiem.

Mimo iż powieść Prowse nie zaskakuje nas nagłymi zwrotami akcji, zaś opowiedziana historia jest dość prosta, wręcz schematyczna, nie odbiera to jej piękna. Wspaniale nakreśleni bohaterowie, zmagający się ze swoimi wątpliwościami, a także możliwość obserwacji rodzącej się miłości, a do tego niezwykle plastyczne opisy wykonanych w cukierni słodkich arcydzieł, skłaniają czytelnika do zaangażowania się w lekturę, do docenienia kunsztu autorki, która porusza temat rzadko obecny w mediach, dotyczący miłości osób starszych i komplikacji z tym związanych, w postaci bagażu trudnych niekiedy doświadczeń, oczekiwań, a także … więdnących ciał. W powieści „Szczypta miłości” to nie wiek jest jednak problemem, a zaufanie oraz wyrozumiałość, wobec błędów popełnianych w przeszłości …

Justyna Gul

Qultura słowa

Wydawnictwo Kobiece ma pod swoimi skrzydłami prawdziwą perłę literatury obyczajowej. Jest nią Amanda Prowse, autorka poczytnych powieści dla kobiet, które charakteryzują się pogodą, ciepłem, serdecznością, nietuzinkowymi bohaterami, niebanalnymi fabułami, zaskakującymi zwrotami akcji. Pisarka zagarnia serce czytelnika dla siebie, a ON bez przeszkód się jej oddaje. Nie sposób nie docenić warsztatu jakim posługuje się Prowse. Ma dar pisania o trudnych, przytłaczających sprawach w sposób lekki zachowując przy tym powagę sytuacji. W swoich dziełach na scenie często stawia postacie starsze wiekiem a młode duchem o wielkiej chęci życia, z niesamowitą energią. Mam wrażenie, że pisarze pałają ogromnym uczuciem do bohaterów młodych, ambitnych, żywiołowych, przed którymi całe życie. Tutaj Prowse jest jedną z niewielu, która pokusiła się o odejście od jakiegoś schematu i pójście zupełnie inną, jeszcze nie wydeptaną do końca, drogą.

Pru zawsze marzyła o własnej piekarni. To pragnienie w końcu stało się rzeczywistością. Piękne ciasta, jakie wychodzą pod jej nazwiskiem, nie kosztują mało.. Oprócz własnego biznesu troszczy się także o swoją siostrzenicę, Bobby, która lada moment ma wyjść za mąż. Dziewczyna jest bardzo przez Pru kochana, została wychowana w pełnym dobra domu. Po śmierci Bobby świat zamiera. Kobieta prowadząca piekarnię musi na nowo poukładać swój świat, w którego centrum już nie ma iskierki, jaką była Bobby. Na szczęście Pru ma obok siebie bratnią duszę, kuzynkę... To nieocenione wsparcie w trudnym czasie. Właśnie w tym momencie powieść nabiera tempa. Zaczyna się bardzo dużo dziać. Do drzwi serca Pru zapuka miłość, ale czy kobieta odważy się otworzyć? Przez całe życie temat uczuć spychała na samo dno duszy. Nigdy nie cieszyła się powodzeniem mężczyzn. Jednak teraz wszystko wskazuje na to, że los w końcu wynagrodzi te samotne lata...

Miłość bowiem nie liczy godzin i lat... O tym właśnie Pru Plum ma szansę się przekonać...

Oj piękna to opowieść. Wyważona idealnie, skrojona na miarę, nigdzie nic nie odstaje... nic tylko brać i czytać. Wejść w ten pachnący wypiekami i niewyobrażalną miłością świat, zatopić się w nim i na parę chwil zapomnieć o wszystkim. To kawał świetnej kobiecej nietuzinkowej literatury, która rozczula, wprawia w dobry nastrój i wraca wiarę w to, że gdy na niebie szaleje burza, deszcz zacina to i tak prędzej czy później pojawi się słońce w towarzystwie tęczy. Bardzo polecam!

Pru Plum to piękna bizneswoman, która już swoje lata ma i jest właścicielką słynnej na całym świecie cukierni Plum Patisserie Pru.

Na co dzień ma dostęp do najbardziej wyrafinowanych słodkości i deserów, ale nic nie sprawia jej takiej przyjemności jak ciepłe babeczki według przepisu jej babki.

I choć Pru ma wszystko: pieniądze, pozycję społeczną i prestiż, to bardzo brakuje jej ciepła i ogniska domowego.

Powiecie pewnie - w tym wieku ludziom miłość się już nie zdarza.

Otóż nieprawda - nawet w tym wieku należy się kobiecie choć odrobinę ciepła, czułości i miłości.

I oto Pru poznaje Christophera - ustabilizowanego starszego pana, w którym Pru zakochuje się bez pamięci. I pewnie wszystko by było ładnie i pięknie, gdyby nie mroczna przeszłość Pru, o której dowiaduje się jej ukochany.

Jak potoczą się dalej ich losy?

Czy Chistopher ją zaakceptuje?

Czy jej wybaczy?

Fajny, lekki romans, akcja rozgrywa się powoli, trzymając czytelnika do ostatnich stron, gdy wszystko się wyjaśni.

Christopher sprawuje ważną pozycję i jest osobą publiczną więc Pru tym bardziej boli, że dowiedział się o jej przeszłości i może jego pozycję narazić na złą opinię.

Łatwo jest oceniać kogoś, ale gdy nie ma się nic i za wszelką cenę chce się wyrwać z nędzy, człowiek naprawdę jest gotów zrobić wszystko.

Okoliczności mogą czasem stawiać nas wobec trudnych wyborów, ale nikt nie powinien płacić za błędy przeszłości.

Życie bowiem zaczyna się wtedy, kiedy mu się na to pozwoli, niezależnie czy ma się dwadzieścia czy siedemdziesiąt lat.

Życie to stan umysłu i sami postanowimy, kiedy rozpocząć ten pierwszy rozdział.

Przyznam szczerze, że jestem pod wrażeniem czytając tę książkę, bo główni bohaterowie to przewspaniali ludzie bardzo ciepli i dobrzy.

Zachęcam Was do czytania, nie bójcie się, z ta książką nie będziecie się nudzić.

Ta książka wypełni Was aż do ostatniej strony.

Gwarantuję Wam to.

Uwielbiam Amandę Prowse! Czekam zawsze niecierpliwie na każdą jej książkę i nie sposób się na niej zawieść. Jest cudowna! Ta powieść, mimo starszej ode mnie bohaterki, naprawdę mnie urzekła :). Szczypta miłości - chyba każdy na to zasługuje?

Pru jest właścicielką słynnej piekarni Mayfair. Jest postrzegana jako kobieta sukcesu, która wydaje małą fortunę u fryzjera. Jednak nikt nie wie, że ta kobieta ma sześćdziesiąt sześć lat.

W głębi duszy Pru nie jest wcale pewna siebie, ponieważ wciąż pamięta rzeczy, jakich dopuściła się w przeszłości, a teraz zrobi wszystko, byleby jej sekrety nie wyszły na jaw. Z każdym dniem jest coraz bardziej zdeterminowana, aby chronić swoją pozycję zwłaszcza, że spotkała miłość życia.

Główna bohaterka, czyli Pru Plum jest kobietą, której nie sposób nie lubić. Twardo stąpa po ziemi i dobrze wie czego chce, chociaż do pełni szczęścia brakuje jej tylko miłości. Jednak, kiedy już ją znajduje absolutnie nie zaniedbuje swoich obowiązków. Oczywiście, pojawiają się dobrze znane "motylki w brzuchu" i myśli krążące tylko wokół obiektu westchnień, ale Pru pamięta również o rzeczach, które musi zrobić.

W powieści poznajemy również Mills, czyli kuzynkę Pru. Jest to kobieta, która żyje w cieniu głównej bohaterki, chociaż nie pozwala zapomnieć o sobie i swoim zdaniu. W pewnym momencie, miałam szczerze mówiąc jej po prostu dosyć. Denerwowała mnie swoim dziecinnym wręcz zachowaniem.

Amanda Prowse ponownie zauroczyła mnie wykreowaną przez siebie historią. Na początku dostajemy proste przedstawienie postaci, potem dostajemy (brzydko mówiąc) po łbie, aby potem na zmianę przeplatały się te szczęśliwe momenty i te złe.

Przez natłok obowiązków miałam niestety problem z wbiciem się w tą historię, ale po przeczytaniu dosłownie kilku stron, z łatwością wkroczyłam w świat Pru. Nawet nie wiecie jaką wielką ochotę miałam na babeczki przez tę książkę! Błędem jest na pewno czytanie Szczypty miłości na głodniaka, bo przez liczne wypieki, które tu spotykamy, możemy zgłodnieć jeszcze bardziej.

Dawno nie czytałam tak uroczej książki, a uwierzcie mi- potrzebowałam takiej historii. Amanda Prowse po raz kolejny mnie nie zawiodła, a ja utwierdziłam się w przekonaniu, że jest to jedna z moich ulubionych autorek powieści obyczajowych.

Jeżeli poszukujecie przyjemnej i ciepłej powieści na długie, jesienne wieczory- to ta książka jest jak najbardziej dla Was. ♥♥

Pru Plum ma 66 lat, ale mimo że nigdy nie wyszła za mąż i nie ma dzieci ani wnuków, wiedzie szczęśliwe, dostatnie życie, o jakim kiedyś mogła tylko pomarzyć. Jest właścicielką słynnej na całym świecie piekarni Plum Patisserie, mieszka w wygodnym, stylowo urządzonym mieszkaniu razem z kuzynką Milly i bratanicą Bobby, ma czas i pieniądze na przyjemności, niedostępne dla dziewczyny z East Endu, którą kiedyś była. Gdy na drodze Pru staje sir Christopher Heritage, owdowiały polityk, wygląda na to, że miłość w końcu zapukała do jej drzwi. Niewiele osób wie jednak, jakie sekrety z przeszłości skrywa panna Plum - ujawnienie ich może ją kosztować wszystko, na co tak ciężko pracowała, a co najgorsze, utratę Christophera. Czy w jej życiu sprawdzą się porzekadła, że prawda zawsze wychodzi na jaw, a miłość zwycięża wszystko?

Przyznajcie szczerze, jak często zdarza wam się czytać powieści, których bohaterowie nie mają od kilkunastu do trzydziestu paru lat? Mnie zdarza się to bardzo rzadko, ale absolutnie nie żałuję, że “Szczypta miłości” trafiła w moje ręce. Jestem oczarowana tą książką - fabułą, bohaterami, zakończeniem, i z niecierpliwością czekam na kolejną powieść pani Prowse, bo już wiem, że chcę przeczytać je wszystkie.

Jak na łasucha przystało, bardzo lubię czytać książki z jedzeniem w tle - wystarczy, że w opisie jest wzmianka o restauracji, kawiarni czy piekarni, a już jestem kupiona. Tak samo było i w tym przypadku. Takie powieści kojarzą mi się z ciepłymi, lekkimi czytadłami, z którymi można miło spędzić czas, ale raczej nie zapadają głębiej w pamięć. Książka Amandy Prowse pozytywnie mnie jednak zaskoczyła, bo mimo całego swojego uroku, humoru i opisów wypieków, od których aż ślinka cieknie (poważnie, nie czytajcie tej książki na diecie!), jest też poważniejsza i dojrzalsza, niż inne powieści tego typu, z którymi miałam styczność.

Autorka stworzyła szeroką gamę ciekawych postaci kobiecych, wśród których prym wiedzie duet Pru & Milly - praktycznie nieodłączne od dziecka kuzynki, które wspólnie poświęciły całe życie na spełnienie swojego marzenia o piekarni. Są dla siebie siostrami, wspólniczkami, współlokatorkami, najlepszymi przyjaciółkami i zawsze stoją za sobą murem, co nie przeszkadza im pieszczotliwie przezywać się nawzajem głupią krową i durną cielęciną ;). Trudno się nie zaśmiać albo chociaż nie uśmiechnąć, czytając ich dialogi. Na kartach książki poznajemy też radosną, roztrzepaną Bobby, oraz zahukaną Meg, o której nie mogę jednak za dużo napisać, żeby nie zdradzić istotnych części fabuły. Christopher również przypadł mi do gustu ze swoją spontanicznością i romantyzmem. Chociaż nie jest ideałem i popełnił błędy, na szczęście umiał się do nich przyznać i naprawić je.

Sama postać Pru to materiał na tekst trzy razy dłuższy niż ten. Pokochałam tę bohaterkę za jej ciepło i dobroć, które zawsze okazywała innym, mimo trudnej przeszłości; za jej wewnętrzną siłę, która pomogła jej przejść przez życie z ciężkim brzemieniem na ramionach; za jej otwartość, determinację i miłość do swojej rodziny. Losy Pru skłaniają do rozmyślań, do czego zdolny jest człowiek, aby osiągnąć wymarzony cel, czy błędy przeszłości powinny determinować całą naszą przyszłość, czy miłość ma granicę wieku, a także pokazują, iż wbrew powiedzeniu, że rodziny się nie wybiera, czasem to nasze wybory, a nie więzy krwi czy sakramentalne “tak” wpływają na to, kogo zaliczamy do tego grona.

Powieść Amandy Prowse jest jak wspaniały tort, piękny z zewnątrz i pyszny wewnątrz, który jednak potrzebuje składników w odpowiednich proporcjach, aby mógł się udać Niczym mistrz sztuki cukierniczej, autorka wymieszała idealną ilość humoru i tragedii, słodyczy i goryczy, miłosnych uniesień i prozy codziennego życia, aż powstała wspaniała, wartościowa książka, idealna dla czytelniczek w każdym wieku.

“(...) życie zaczyna się wtedy, kiedy mu pozwolisz, nieważne, ile masz lat, dwadzieścia czy siedemdziesiąt. Życie to stan umysłu (...)”.

Nie wiem czy pamiętacie, jak jakiś czas temu dodawałam recenzję książki Trzy i pół sekundy od Amandy Prowse, która bardzo mnie poruszyła. Dlatego kiedy zobaczyłam, że wyszła nowa książka tej autorki, bez dwóch zdań chciałam po nią sięgnąć. I muszę przyznać, że Szczypta miłości również wywarła na mnie dobre wrażenie, co prawda dopiero gdzieś od połowy, ale wywarła.

Do mniej więcej połowy książki poznajemy życie Pru i jej kuzynki, Milly, które dzięki marzeniom i ciężkiej pracy, nie mając praktycznie nic, zyskały wiele - swoją własną piekarnię, która przyniosła im pewną renomę. Życie niemal idealne, jednak nasza główna bohaterka, pomimo tego, iż ma już ponad sześćdziesiąt lat, wciąż nie spotkała swojej drugiej połówki. A wszystko przez straszną tajemnicę, którą w sobie nosi. Co jakiś czas pojawia się wzmianka na ten temat, jednak dopiero bliżej końca książki dowiadujemy się, co takiego w przeszłości spotkało Pru. Wydarzenia te wzbudziły we mnie smutek i współczucie do tej kobiety sukcesu.

W końcu jednak miłość dopada i naszą bohaterkę, która na imprezie zaręczynowej swojej bratanicy poznaje pewnego starszego, przystojnego i dobrze ustatkowanego Christophera. W końcu Pru zaczyna żyć pełną piersią, zachowywać się niczym nastolatka, znalazła to, czego brakowało jej do pełni szczęścia. Mężczyzna nie tylko pokazał jej, czym jest życie wypełnione uczuciem, ale także wspierał ją, kiedy w rodzinie Plum wydarzył się okropny wypadek.

W książce pojawia się kilka interesujących wątków, oraz postaci drugoplanowych, których historie śledziłam z równie dużym zainteresowaniem. Poznajemy więc Milly, trochę narwaną babeczkę, która wprowadzała nieco humoru do całej powieści. Tak samo jak Guy pracujący w piekarni, który był chyba moją ulubioną postacią. Oprócz tego pojawia się też Meg ze swoją dość smutną historią czy Łzawy Micky, związany z trudną młodością Pru. Wszystkie te postacie miały do odegrania swoją rolę, a każda z nich była interesująca i nie czułam, aby była zbędna.

Jak wspomniałam na początku, najbardziej wciągająca mnie akcja zaczęła się mniej więcej od połowy książki. Od tego momentu kolejne strony czytałam z zapartym tchem, nie mogąc oderwać się od życia poznanych przeze mnie bohaterów. To było takie typowo romansowe życie, ale z uwagi na to, że dawno nie czytałam czegoś w tym stylu, sprawiło mi to ogromną frajdę. Tym bardziej, że chociaż większość postaci była już w podeszłym wieku, miałam wrażenie, że czytam książkę o młodych osobach. Czasami wręcz zapominałam, że są tu tacy, którzy skończyli już sześćdziesiąt lat, aczkolwiek wcale mi to nie przeszkadzało.

Jedyny minus, do którego mogę się przyczepić to fakt, że wszystko działo się niesamowicie szybko. Niektóre sytuacje pojawiały się jakby bez żadnego wstępu do nich, co czasem mnie irytowało, szczególne moment na końcu książki, bo chociaż jestem ogromną romantyczką, dla mnie było to już nieco zbyt naciągnięte. Nie jest to jednak coś, co przeszkadza w zapoznawaniu się z treścią, dlatego jestem skłonna wybaczyć.

Podsumowując, Szczypta miłości była naprawdę przyjemną lekturą. Nie tylko pozwoliła mi na chwilę relaksu i romantyzmu, ale pokazała także, że marzenia to piękna rzecz, jednak tylko ciężką pracą i zaparciem możemy sprawić, że się spełnią. Ważne jest aby nigdy się nie poddawać i dążyć do obranego przez siebie celu, a trochę wiary może zdziałać naprawdę wielkie cuda.

[Adres usunięty]

_________

Pru Plum główna bohaterka najnowszej książki Amandy Prowse, jest kobietą sukcesu. Wraz ze swoją kuzynką – Milly, prowadzi w Londynie słynną i jednocześnie kapitalnie prosperującą i rozwijającą się piekarnie Mayfair. Pru, mimo iż, skończyła sześćdziesiąt sześć lat, to niejedna kobieta mogłaby jej pozazdrościć urody, energii i wdzięku. Jednak wciąż nie osiągnęła pełni szczęścia. Nigdy nie była mężatką, i nigdy też nie przypuszczała, iż jeszcze kiedyś dosięgnie ją strzała amora. A jednak. Kiedy na jej drodze pojawia się przystojny senator - Christopher, Pru, nie potrafi o nim tak po prostu zapomnieć.

Jednak mimo iż, Pru wydaje się być nadzwyczaj szykowną i elegancką kobietą, to jednak nie zawsze tak było. Pru niebywale dobrze pamięta ciężkie i bardzo trudne chwile z przeszłości i po dziś dzień dręczą ją koszmary. Mimo wszystko, stara się zakamuflować przeszłość i jest w stanie zrobić wszystko aby jej sekrety nie wyszły na jaw... To co wydarzyło się w przyszłości, jest dla niej bardzo wstydliwe, a zrobiła to w celu osiągnięcia poziomu życia, w którym obecnie egzystuje. Zdaje sobie sprawę, iż przyznanie się do błędów, może kosztować ją utratę prawdziwej miłości, która pojawiła się niespodziewanie, ale jednak jest dla niej znacząca. Co ukrywa Pru? Czy jej sekrety wyjdą na jaw? Jak zareaguje Christopher?

To moje już czwarte spotkanie z twórczością Amandy Prowse. Każda z historii jest inna, niebanalna, wyróżniająca się na tle pozostałych. Każda chwyta za serce, skłania do refleksji, powoduje zadumę. Z tej powieści akurat wyłania się istotne przesłanie, odnoszące się do siły miłości. To także słodko-gorzka powieść, ukazująca ogromną siłę marzeń, jak i uświadamiająca, iż nigdy nie jest za późno aby żyć, a nie tylko egzystować. Każdy ma prawo do szczęścia, bez względu na status, wiek, wyznania, przekonania.

Lektura zdecydowanie jest lekka i przyjemna, mimo tajemnicy skrywanej przez Plu. Całość czyta się niebywale szybko, dzięki lekkim, plastycznym opisom. Biorąc pod uwagę dialogi, to bez wątpienia należą do tych dynamicznych, naturalnych i niewymuszonych. Akcja należy do tych wartkich i angażujących czytelnika, myślę, iż nie można narzekać na nudę.

Kreacja Pru, jest nienaganna, Autorka nadała jej piękną i wyrazistą rolę. Bardzo polubiłam Pru, a jej dorastanie w biedzie, a także ogromne poświęcenie aby osiągnąć wymarzony cel, bardzo mnie poruszyło. To co się również wyróżnia, to relacja łącząca Pru z jej kuzynką. Wątek romantyczny, który również został wkomponowany w tę historię, należy raczej do tych ciepłych i jednocześnie wzruszających.

Szczypta miłości to bardzo ciepła historia, która zdecydowanie nas rozgrzeje, w te coraz częściej pojawiające się melancholijne wieczory. Historia świetnie ukazuje, iż każdy wiek jest tym odpowiednim, aby znaleźć prawdziwe uczucie, a także zawalczyć o nie. Zdecydowanie polecam.

W naszym życiu nie zawsze układa się tak, jak chcemy. Czasami zależy to od wielu sytuacji, na które w ogóle nie mamy wpływu – determinizm, tragedia czy zwykły pech. Jednak mamy wpływ na to, jak sobie z tym poradzimy. Każdy ma odmienne podejście do problemu, ale łączy nas wszystkich jedno. A konkretnie pragnienie miłości i marzenia. Żaden człowiek ostatecznie nie jest w stanie zrezygnować z miłości. Po prostu potrzebujemy jej do życia cokolwiek by się nie działo. To ona pozwala nam na pokonywanie przeszkód oraz szukanie tych najbardziej pozytywnych stron w naszym istnieniu. A marzenia? Czy są w stanie zmienić nasze życie na zawsze? One również mają moc, która pozwala przenosić góry. Wystarczy tylko poszukać w sobie siły, by je spełniać.

Pru wraz z kuzynką ma własną cukiernię. Ale nie jest to jakaś pierwsze lepsza knajpa ze słodyczami. Jest to jedna z najsławniejszych cukierni Londynu. Nie ma tam miejsca na nieprofesjonalizm, brak dyscypliny czy schematyczne myślenia. Spod rąk cukierników wychodzą dzieła sztuki, które mogłyby się znaleźć w muzeum. Kuzynki osiągnęły to wszystko razem. Wyszły ze skrajnej biedy i spełniły wszystkie swoje marzenia. Ale czy na pewno? Czy w wyścigu po lepszą przyszłość znalazło się miejsce na miłość i oddanie? Czy mając sześćdziesiąt lat można naprawić błędy przeszłości?

O Amandzie Prowse nie słyszałam prawie nic. Obiło mi się o uszy jej nazwisko, jednakże nigdy nie miałam okazji zapoznać się z jej powieściami. Lecz teraz jestem już po przeczytaniu "Szczypty miłości" i wiem, że jak najszybciej muszę to nadrobić. Nie przepadam zbytnio za literaturą obyczajową, ale że postanowiłam, jak wielokrotnie wam to już mówiłam, otworzyć się na nowe dla mnie gatunki, to czytałam z pasją i oddaniem. Teraz już wiem, że warto czasami otworzyć oczy i spróbować czegoś nowego oraz pokonać uprzedzenia.

Styl autorki okazał się lekki i przyjemny, ale na szczęście nieinfantylny. Dzięki temu powieść czytało się bardzo dobrze i przede wszystkim szybko. Tego właśnie oczekiwałam po tej książce, więc jestem naprawdę usatysfakcjonowana. Choć przyznaję, że brakowało mi w języku czegoś charakterystycznego, dzięki czemu mogłabym bez problemu odróżnić styl autorki.

Od pierwszych stron książki przepadłam. "Szczypta miłości" jest niesamowicie wciągająca. Sama się zdziwiłam, że tak szybko czytałam i przede wszystkim chciałam poznać dalsze losy bohaterów. Byłam w stanie przewidzieć samo zakończenie, lecz to nie zmienia faktu, że chciałam się dowiedzieć, jak do tego doszło. Tym bardziej że fabuła była dość chaotyczne, przez co miałam istny rollercoaster uczuć. Już się śmiałam, żeby po chwili serce krajało mi się na kawałki. Jestem pod wrażeniem tego, w jaki sposób autorka przedstawiła te wszystkie wydarzenia. Jest to bardzo emocjonalna książka, ale nie wymusza od nas niczego. My po prostu chcemy się zaangażować i przeżywać to wszystko z bohaterami. Skłania nas to do głębokiej refleksji nad życiem, marzeniami i miłością, której tak bardzo potrzebujemy.

Główna bohaterka – Pru – jest niespójną postacią, pełną sprzeczności, ale pewnie to to sprawiło, że tak bardzo ją polubiłam. Jest to kobieta oceniana na każdym kroku i w tym wyimaginowanym świecie, i przez czytelników. Musiałam podjąć decyzję, kim ona naprawdę dla mnie jest, ale wcześniej czułam obowiązek, żeby przejść się w jej kaloszach i zrozumieć jej postępowanie. Nigdy nie znalazłam się w choćby podobnej sytuacji, więc jest to trudne, ale mimo naturalnej lekkości historii jest to opowieść wymagająca i pełna niekontrolowanych uczuć, co widzimy najlepiej właśnie na przykładzie Pru. Natomiast Christopher to jest całkowicie inna bajka. Polubiłam tego mężczyznę całym sercem, jednakże były takie momenty, gdy w ogóle nie rozumiałam jego postępowania i decyzji. Czasami miałam ochotę go udusić. Jego zachowanie nieraz i nie dwa było irracjonalne i pozbawione uczuć. Jednak prawdopodobnie dzięki temu wydawał się taki ludzki.

Tematyka jest naprawdę trudna i trzeba jej poświęcić wiele czasu i przemyśleń, mimo że książkę można przeczytać na jeden raz. Porusza problematykę znaną nam z książek kobiecych, ale wchodzi również głębiej. Pokazuje nasze najskrytsze marzenia, ale też ciężką walkę z samym życiem. Mało która powieść zwraca uwagę na ciężką pracę oraz jej konsekwencje – te pozytywne i negatywne. Jednak wydaje mi się, że najważniejsze jest żeby po prostu żyć. Tu i teraz, i nie bać się tego by pokazać, kim się naprawdę jest.

Nie spodziewałam się, że "Szczypta miłości" tak bardzo mi się spodoba. Byłam do niej nastawiona pozytywnie i otrzymałam jeszcze coś więcej niż oczekiwałam. Jest to jedna z tych książek dla kobiet, która pozwoli otworzyć oczy na świat, ale również dać nadzieję na niesamowite przeżycia i to najpiękniejsze uczucie na świecie – miłość.

Lubicie czytać romanse? Takie piękne, z przesłaniem? Na pewno lubicie. No to ja mam coś dla Was.

Szczypta miłości Amanda Prowse to kolejna propozycja autorki, od której nie będziecie mogli się oderwać.

Pru piękna i bardzo elegancja bizneswoman, która ma już swoje lata, przygotowuje się do zaręczyn swojej siostrzenicy. Bobby już za rok wychodzi za mąż za przystojnego oficera. Okazuje się jednak, że życie układa swój scenariusz i nie zawsze pokrywa się ON z naszym.

Na przyjęciu zaręczynowym Pru poznaje przystojnego starszego pana, w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Ona ponad sześćdziesięcioletnia kobieta, wydawać by się mogło ustatkowana, nagle czuje motyle w brzuchu.

Zastanawiam się co napisać Wam dalej, żeby nie spoilerować, a uwierzcie, jeśli napisze więcej, pozbawię Was wielu przyjemnych zaskoczeń, wielu radości i smutków.

Mogę napisać tylko tyle, że Pru,skrywa wielką tajemnicę z przeszłości, czeka wiele zawirowań. Zarówno tych dobrych, jak i tych złych.

Czy motyle w brzuchu zatańczą swój taniec? Czy Pru i Christhopher będą mogli być razem? Czy tajemnica z przeszłości ujrzy światło dzienne?

I tu kochani stawiam …, musicie sami odpowiedzieć na zadane przeze mnie pytania.

Jedno mogę powiedzieć, nie zawiedziecie się. Książka pozwala na wyciszenie się, na zrozumienie, że każdy ma prawo do uczucia. Jest to tej rodzaj literatury, która pozwala nam na zwolnienie tempa. Czyta się ją dość szybko, nie mniej jednak jest ona bardzo stonowana i pozwalająca nam odpocząć, a jednocześnie jest zaskakująca, nie pozwala na nudę i bylejakość.

"Moim zdaniem ludzie pozbawieni marzeń żyją tylko w połowie, a ja chcę żyć pełnią życia".

To już moja trzecia książka pani Amandy Prowse i... Wciąż mam nadzieję, że nie ostatnia. Nadal pozostaję pod urokiem jej powieści obyczajowych, które dosłownie kradną nie tylko uwagę, ale i serce. Gdy sięgam po podobną lekturę, oczekuję czegoś mocnego; fali emocji, efektu, który będzie Czytelnikiem szarpał w każdą możliwą stronę, wrażenia, że o tej książce długo nie zapomnę i że na pewno trafi do grona tych moich ulubionych. No i jestem kobietą - dlatego, gdy tylko kobieca publikacja znajdzie się w moich rękach, chcę uzyskać od niej jak najwięcej kobiecych aspektów. Ale o co dokładnie chodzi?

Poznajcie Prudence i Millicent Plum - dwie kuzynki, które zawładnęły w najsłodszy sposób sercami Londyńczyków. Jak? Bardzo prosto. Realizując swoje marzenia, otwierając Mayfair - wspaniałą piekarnię i cukiernię w jednym, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie. Główną bohaterką powieści jest Pru - dojrzała, bo ponad sześćdziesięcioletnia bizneswoman, która ciężką pracą i ogromem poświęcenia doszła do miejsca, w którym znajduje się teraz. Nie klepie już biedy, może sobie pozwolić na zakup dosłownie każdej rzeczy, mieszka w pięknym mieszkaniu nad piekarnią i właśnie przygotowuje się do wydania za mąż swojej ukochanej siostrzenicy. Ale, jak wiadomo, życie lubi płatać figle i nic, co do tej pory wydawało się Pru pewne - teraz już takie nie jest...

Pru nigdy nie doświadczyła MIŁOŚCI. Dlatego, gdy to uczucie spada na nią, jak grom z jasnego nieba, w najmniej oczekiwanych okolicznościach, kobieta musi znaleźć w sobie determinację, by nie pozwolić odejść tej "szczypcie", która właśnie ją odnalazła. Jakby tego było mało, los rzuca jej niewyobrażalne kłody pod nogi, wystawiając na próbę każdy pierwiastek tego, w co Pru wierzyła. Nie mogę zdradzić za bardzo fabuły, gdyż cały sens w tym, iż kolejne elementy układanki zaczynają się odkrywać powoli, ale i... Szokująco. Nic nie jest pewne, stałe i stabilne, cały czas lekturze towarzyszy uczucie rozpadu, rozbicia i zaskoczenia tym, co autorka przygotowała na kolejnych stronach. Jest to powieść zupełnie inna od "Trzech sekund" czy "Córki doskonałej" - bo z tymi dziełami Amandy Prowse miałam do tej pory do czynienia, jednak "Szczypta MIŁOŚCI" jest równie poruszająca, sprawia, iż drga serce, emocje sięgają chmur, a główna bohaterka zachwyca swoją klasą.

"Wyznaję zasadę, że życie zaczyna się wtedy, kiedy mu pozwolisz, nieważne, ile masz lat (...)"

Jestem pod ogromnym wrażeniem stylu pani Prowse. Lekkość, ciepło, prostota, klarowność to tylko niektóre jego cechy. Autorka wie, jak poruszyć najczulsze struny serca Czytelnika, wyzwalając w nim być może do tej pory skrywane emocje. Z łatwością można utożsamić się z dowolną postacią; bohaterowie zostali wykreowani wyraźnie, tzw. "grubą kreską", bez upiększeń i dopieszczeń. Są LUDZCY, tacy jak każdy z nas. Mają życiowe rysy na pozornie idealnie gładkiej powierzchni, są popękani, doświadczeni, dźwigają swój bagaż z przeszłości. Nie mamy tu do czynienia z młodzieżą (choć do podobnych powieści nic nie mam, broń Boże!), tylko ze starszymi ludźmi, za co również należy się ukłon autorce. Nieczęsto ma się możliwość czytania powieści obyczajowych o prawie siedemdziesięcioletnich bohaterach, którzy dopiero teraz doświadczają wrażeń typowych dla ludzi o połowę młodszych. Być może to tylko moje odczucie, ale wydaje mi się, że w dzisiejszym zalewie New Adult czy Young Adult brakuje miejsca na podobne lektury jak "Szczypta MIŁOŚCI". Oczywiście zupełnie niesłusznie. Każdy powinien sięgnąć po tę książkę, by przynajmniej poczuć klimat upływającego czasu, stanąć oko w oko z rachunkiem z życia, analizą tego, co zostało zrealizowane, a na co jeszcze trzeba poczekać... No i oczywiście wniosek pojawia się jeden. Ale jakże rozległy. MIŁOŚĆ jest nieograniczona, bez reguł i zasad, każdy na nią zasługuje, choć pojawia się ona w najmniej oczekiwanych momentach. I nie warto się przed nią bronić, gdyż wróci ze zdwojoną mocą. Nie wolno też rozpamiętywać złych stron przeszłości, gdyż nie da się jej już zmienić - trzeba się z nią po prostu pogodzić, robiąc miejsce na przyszłość i jej pozytywne aspekty. Niby kilka prostych prawd, a jakże czasem komplikujących wiele spraw... O czym oczywiście wyraźnie przypomina nam pani Prowse, dzielnie odnosząc sukces w tej materii. Pisze jasno, krystalicznie, odsłaniając mroczność młodości Pru, by później przykryć ją świetlistością tego, co jest TERAZ - bo na tym powinno się skupiać uwagę. Bardzo spodobała mi się postać głównej bohaterki; zostanie jedną z moich ulubionych. Uparta, ale i umiejąca pójść na kompromis, zraniona przez życie, a jednak wciąż odważnie patrząca w przyszłość i realizację postawionych przed sobą celów, silna, ale i mająca szereg słabych stron (emocjonalnych), które niejednokrotnie burzą jej pozornie idealny schemat egzystencji. Ale, jak to jest powiedziane w powieści kilka razy, każdy jest w jakiś sposób "popękany" i jedyne co powinna zrobić najbliższa osoba, to wziąć te skorupki i nosić przy sobie. Tyle i aż tyle.

Jeśli lubicie romanse, ale takie nieoczywiste, chwytające za serce, z nutą tajemnicy i niepewności - co wydarzy się dalej, wzruszające, emocjonalne i z przesłaniem, to "Szczypta MIŁOŚCI" jest dla Was. Ale moim zdaniem, taką książkę powinien przeczytać każdy, przynajmniej raz w życiu, by zatrzymać się i rozejrzeć wokół. Bo czasem warto spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy. Z perspektywy upływającego czasu.

[Adres usunięty]

Szczypta miłości to lekka choć mówiąca o trudnym zagadnieniu, jakim jest umiejętność kochania i wybaczania książka.

Amanda Prowse pod pozorem lekkiej opowieści prezentuje coś znacznie ważniejszego, coś co być może dla wielu osób będzie pokrzepieniem, swoistym poradnikiem.

Przede wszystkim autorka bardzo zręcznie przelewa na papier emocje, prezentuje swoich bohaterów w sytuacjach, które mogą przydarzyć się wielu z nas, a także udowadnia, iż miłość, prawdziwe uczucie nie znają żadnych ograniczeń związanych z wiekiem, każdy może kochać, każdy powinien kochać.

Do głównej bohaterki książki, energicznej kobiety biznesu o imieniu Pru, miłość przychodzi zupełnie niespodziewanie, nagle i przyprawia ją o niejeden kłopot. Ale uczucie, jak to uczucie, rządzi się swoimi prawami, nie zważa na okoliczności, otoczenie, co pasuje, a co nie. Nawet najbardziej niezwykła miłość jest wielkim darem, a życie choć daje w koś jest wspaniałe. I tak to prezentuje w swojej najnowszej książce Amanda Prowse.

Cała historia z pozoru zwyczajna jest niesamowicie pogodna (choć uronicie w trakcie lektury niejedną łzę), zagmatwana, wzbudza uśmiech, ale i daje wielką nadzieję, że życie jest nie tylko rutyną, ale wielkim darem i niesie ze sobą ogrom niespodzianek. Doskonała lektura na jesienno-zimową chandrę, na okołoświąteczny czas, na gorszy humor. Taki (jak ja to nazywam) plasterek na duszę.

Nic dziwnego, iż każda kolejna nowość tej autorki to pewny bestseller.

Jestem przekonana, iż Szczypta miłości to pozycja uniwersalna, książka dla kobiet w wieku 18 jak i 88 lat.

Pru Plum jest kobietą po sześćdziesiątce. Spełniła się zawodowo. Jest właścicielką słynnej piekarni Mayfair. Wciąż jednak nie osiągnęła pełni szczęścia. Chociaż ubiera się w niezwykle eleganckie ubrania, pachnie perfumami Chanel i wydaje fortunę na fryzury, wciąż jest starą kobietą, która nigdy nie zaznała miłości. Nie kroczyła dostojnym krokiem w białej sukni w kierunku ołtarza, przy którym czekał na nią mężczyzna jej życia. Nie spędziła nieprzespanych nocy nad łóżeczkiem słodkiego i rozkrzyczanego maleństwa. Przez całe życie nie zaznała tego rodzinnego szczęścia, czego inni jej zazdroszczą, a tylko ona sama wie, jakie to nieszczęście...

Pru wychowuje swoją siostrzenicę od kiedy, Alfie, jej brat narkoman zostawił jej dziewczynkę pod opieką. Niebawem mężczyzna zmarł i od tego czasu, Pru często opowiada mu co się dzieje, co u Bobby, rozważa wewnętrzne rozterki. Obecnie jej świat kręci się wokół dziewczyny, która wychodzi za mąż. Wśród tych zawirowań i radosnych przygotowań, na drodze Pru staje Christopher, przystojny senator. Kobieta nigdy nie przypuszczała, że może spotkać ją takie szczęście. Obawia się jednak, że potrwa ono zbyt krótko...

Pru wydaje się być idealną i niebywale szykowną kobietą, która posiada majątek. Jednak nie zawsze tak było. Starsza pani pamięta ciężkie i niezwykle trudne chwile, a koszmary dręczą ją po dziś dzień. Za wszelką cenę pragnie zatuszować przeszłość. Zrobi wszystko, by jej sekrety nie wyszły na jaw. Za każdym dniem jest coraz bardziej zdeterminowana, by utrzymać swoją pozycję, zwłaszcza że spotkała miłość swojego życia...

Szczypta miłości to niezwykle wzruszająca i chwytająca za serce historia. Powieść zawiera bardzo ważne przesłanie. Pokazuje niezwykłą siłę miłości. Amanda Prowse stworzyła słodko-gorzką historię, by pokazać, jak wielką siłę mają marzenia i że nigdy nie jest za późno, by zacząć żyć, by cieszyć się życiem, by znaleźć szczęście, by znaleźć miłość.

Autorka napisała niezwykle przyjemną i lekką powieść, którą czyta się z prawdziwą przyjemnością. Książki Amandy Proswe mogłabym czytać i czytać i nigdy nie będę miała ich dosyć.

"Szczypta miłości" to powieść autorstwa Amandy Prowse i to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Historia w niej przedstawiona porwała moje serce i wzmogła apetyt na słodycze!

Pru Plum to elegancka, ambitna, dobra kobieta, która pomimo swojego wieku spełnia się w wymarzonej piekarni Mayfair, którą prowadzi wraz z Milly. Kobiety znają się od dzieciństwa i zagadką od samego początku historii jest to, dlaczego nie założyły rodziny. Co w późniejszym etapie się całkowicie wyjaśnia. Mają one bowiem swoje rodzinne sekrety i tajemnice, które za żadne skarby świata nie mogą wyjść na jaw. W życiu kobiet jest jeszcze jedna osoba, a jest nią Bobby, bratanica Pru, którą wychowują od najmłodszych lat. Jednak kiedy życie Pru zaczyna nabierać barw i kobieta wierzy w to, że znalazła szczęście, jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Przeżywa tragedię życia, zostaje zdradzona i zraniona. Dodatkowo demony przeszłości upominają się o jej duszę, co sprawia, że właścicielka piekarni zmuszona jest ponownie ruszyć do walki o swoje życie. Odkrywa tajemnice związku swojej bratanicy, sekrety narzeczonego Bobby i poznaje Meg, kobietę, która stanie się solą w oku Milly. Jak kobiety poradzą sobie ze wszystkimi przeciwnościami losu? Pogodzą się czy jednak ich drogi się rozejdą? Przekonajcie się sami! Książka opisuje prawdziwe życie, ujawnia nasze wady i zalety, które czasem przysparzają nam wiele problemów. Historia uświadamia nas również o tym, że nie należy oceniać ludzi nie tylko po ich wyglądzie, ale również po ich przeszłości. Nie należy przekreślać osób tylko dlatego, że we wcześniejszych latach zajmował się czymś, co aktualnie uznawane jest za złe bądź śmieszne. "Szczypta miłości" to ciepła opowieść o kobietach samotnych, pragnących miłości, szczęścia i spokoju. Amanda Prowse na przykładzie głównej bohaterki pokazuje, że miłość można spotkać wszędzie i w każdym wieku. Właściwie w tej powieści to wiek ma wielkie znaczenie, ale pozytywne, bo gdyby nie przeżyte lata Pru, nie miałaby tego bagażu doświadczeń, który ciągle blokował ją przed podejmowaniem odważnych życiowych decyzji.

Książka pomimo tego, że uznawana może być za zwyczajną obyczajówkę, ma w sobie coś co sprawia, że inaczej postrzegamy świat. Daje czas do namysłu nad własnym życiem i tym jak się zachowujemy w stosunku do innych ludzi. Myślę, że każdy z Was znajdzie w niej coś dla siebie!

Pru Plum wraz z kuzynką od lat prowadzi piekarnię Mayfair - znane i "modne" miejsce, w którym nieziemsko drogie i wspaniałe wypieki kupują bogaci i wpływowi klienci. Pru, postrzegana jest jako kobieta sukcesu - elegancka, pachnąca Chanel, z nienaganną fryzurą. Bohaterka kryje w sobie wiele tajemnic. Nikt też nie ma pojęcia, że Pru ma 66 lat. Z zewnątrz prawdziwa dama, w środku już nie tak pewna siebie kobieta. Pru doskonale pamięta to, czego dopuściła się w przeszłości. Karty jej życiorysu nie są nieskazitelnie czyste... Kobieta skrywa tajemnice i zrobi wszystko, aby nie ujrzały światła dziennego. Kiedy los na jej drogę zupełnie przypadkowo zsyła Christophera, serce damy zaczyna mocniej bić. Pru chce chronić nie tylko swoją pozycję zawodową, ale i swoje szczęście. Zdeterminowania dodaje jej miłość życia w postaci Chrisa. Czy uda się jej ukryć swoje tajemnice? Jak ułożą się losy tych bohaterów?

"Szczypta miłości" to powieść, w której znajdziemy kilka cennych prawd na temat sztuki kochania. A jak wszyscy wiemy, nie jest to łatwy temat! Często sukces i pogoń za osiąganiem kolejnych zwycięstw na polu zawodowym może przysłonić to, co tak naprawdę jest ważne w życiu. Dojrzali ludzie, patrząc z perspektywy czasu, potrafią kochać mądrzej. Wiedzą, że to nie są młodzieńcze podchody, doskonale zdają sobie sprawę, że to, jak będą kształtować się relacje z bliskimi sercu osobami, zależy tak naprawdę od nich samych. A dojrzała miłość także potrafi przywołać motyle w brzuchu! Autorka posługuje się lekkim, ale nie banalnym stylem. Dialogi nie są nudne, proste, ale nie są też wyszukane. Pisarka wspaniale operuje słowem, a to sprawia, że czytelnik może z przyjemnością zatopić się w lekturze. Bohaterowie budzą sympatię, ich kreacja zdecydowanie przypadła mi do gustu. No same plusy! Nawiasem mówiąc, panie w szczególności pokochają kobiece pióro Prowse. "Szczypta miłości" to wspaniały romans z przesłaniem. 

Amanda Prowse zaserwowała swoim czytelnikom wspaniałą powieść. Jeśli wahacie się, czy sięgnąć po tę pozycję, odrzućcie wszystkie PRZECIW - warto. Uśmiejecie się, wzruszycie, przeżyjecie radości, smutki, doświadczycie zaskoczenia. Cały wachlarz emocji kryje się w tej książce :)!

Ostatnim czasem do moich rąk wpadały różne książki - czy to literatura faktu, czy też biografia Haruki Murakamiego, czy jakaś młodzieżówka... Aż nagle zapragnęłam sięgnąć po coś, co lubię najbardziej, czyli powieść obyczajową okraszoną historią miłosną i to nie taką, jak to czasami bywa w lekkich romansach, gdzie to uczucie jawi się jako zbyt banalne, a taką, która zapadnie w pamięci i pokaże, jak wygląda prawdziwa, dojrzała miłość. Dokładnie taką, a nie inną opowieść zaserwowała mi autorka książki "Szczypta miłości" - Amanda Prowse. Jestem absolutnie urzeczona tą książką i to właśnie ona sprawiła, że rosnąca we mnie od jakiegoś czasu nieuzasadniona niechęć do czytania, na jakiś moment po prostu zniknęła. Główna bohaterka tej książki - Pru Plum - to właścicielka słynnej piekarni Mayfair w Londynie. Wraz ze swoją kuzynką Milly od lat prowadzi biznes, jaki znany jest przez każdego mieszkańca tamtejszego miejsca, przyciągając klientów wspaniałymi wypiekami - chlebem, bułeczkami, ciasteczkami, tortami i wieloma innymi, kuszącymi pysznościami. Wszyscy postrzegają ją jako kobietę sukcesu i niemal nikt nie wie, że ta dama ma sześćdziesiąt sześć lat. Jednak sama Pru kryje w sobie mnóstwo sekretów, szczególnie tych, jakie dotyczą jej przeszłości. Kiedy więc przypadkiem poznaje Christophera, do którego serce zaczyna jej mocniej bić, postanawia, że zrobi wszystko, byle go nie stracić. Jak zatem potoczą się jej losy? Czy jej dawne życie wyjdzie na jaw? Jakich czynów się dopuściła? Czy jej relacja z Chrisem będzie miała szansę istnieć? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie sięgając po książkę "Szczypta miłości". Tak, jak już wspomniałam, jestem całkowicie urzeczona historią zawartą na kartach tej książki. Kiedy po nią sięgałam, nie spodziewałam się, że tak bardzo mnie do siebie przyciągnie i sprawi, że nie będę mogła się od niej oderwać. Po pierwsze, już sam styl, jakim posługuje się autorka, jest niezwykle lekki w odbiorze, a jednocześnie dobiera ona słowa wprost idealnie - nie są to banalne zdania czy równie zbyt proste dialogi, a niejednokrotnie to fragmenty, które skłaniają do przemyśleń. Co więcej, autorka wspaniale tworzy wszelkie opisy - osób, miejsc czy też tych doskonałych wypieków, przez co podczas czytania czułam się tak, jakbym sama znajdowała się w tym niezwykłym miejscu pachnącym świeżo wypiekanym chlebem czy też aromatycznymi ciastami. Stąd też z przyjemnością śledziłam losy bohaterów i chociaż całość czytało mi się szybko, to wręcz nie chciałam rozstawać się z tą książką. Przede wszystkim jednak spodobał mi się sam pomysł na historię, który pokazuje, że na prawdziwą miłość nigdy nie jest za późno. Bez względu na to, jak toczyło się nasze życie, nigdy nie wiadomo co nas spotka, a kiedy już to się wydarzy, może okazać się, że warto robić wszystko, by dana relacja się nie rozsypała. Autorka ukazuje, że czasami ludzie, których życie niejednokrotnie doświadczało, gdy nagle spotykają miłość, traktują ją już dojrzalej i bardziej delikatnie wiedząc, że tak naprawdę to od nich samych zależy czy resztę życia spędzą w samotności czy pozwolą sobie na to, by ponownie poczuć się młodym i zakochanym. Stąd też uczucie, jakie stopniowo odkrywali w sobie bohaterowie, było wręcz rozczulające i pokazywało, że na prawdziwą miłość nigdy nie jest za późno, a wiek to jedynie bariera, jaką sami tworzymy sobie w głowie. Co więcej, ta książka dotyka też kilku innych, ciekawych problemów. Przede wszystkim pokazuje, że życie często daje w kość i nie zawsze to, co widzimy, jest takim, jakim wydaje się być. Ukazuje, że ludzie, których kochamy, też są w stanie kłamać i nas oszukiwać, chociaż czasami ciężko jest nam pojąć dlaczego tak się dzieje. Ta książka uświadamia także, że w dobie gorszych chwil, ludzie dokonują czasami wyborów, jakich żałują i jakie często chcieliby zmienić, chociaż wiedzą, że to niemożliwe. To także historia o sile miłości i o tym, że musi ona niejednokrotnie stawiać czoła ciężkim sytuacjom i dopiero wtedy okazuje się, czy była na tyle silna, by je przezwyciężyć. Dlatego też ta książka sprawiła, że niezwykle miło spędziłam przy niej czas i chociaż od dłuższego okresu momentami czytanie napawa mnie nieuzasadnioną niechęcią, tak tym razem powróciła mi wiara w to, że jednak wciąż czytam, bo po prostu lubię to robić i jest to moją pasją. Ta książka na chwilę oderwała mnie od szarej rzeczywistości i przeniosła do całkowicie innego świata zakłócając to poczucie "czytelniczej niechęci". Bohaterowie natomiast zostali wykreowani niezwykle ciekawie. Każda kreacja została stworzona z rozmysłem i widać, że autorka naprawdę postarała się przy tworzeniu każdej postaci. W zasadzie do żadnej nie byłam w stanie nie pałać sympatią, bo polubiłam zarówno Pru, jak także jej kuzynkę Milly i niejednokrotnie wybuchałam śmiechem czytając niektóre ich rozmowy. Również Chris zdobył moją sympatię, podobnie jak mnóstwo innych bohaterów, którzy pojawili się w tej książce. Stąd też uważam, że również co do postaci, wprost nie ma się do czego przyczepić. Podsumowując, książka "Szczypta miłości" to niezwykle przyjemna historia, która ukazuje, że na miłość i prawo do własnego szczęścia nigdy nie jest za późno. Osobiście jestem nią zauroczona i polecam każdemu, kto lubi powieści obyczajowe, która obracają się też wokół miłości.

Jakiś czas temu miałam  okazje czytać jedną z książek Amandy Prowse. Byłam zachwycona jej lekkim stylem. Autorka w magiczny sposób potrafi  przelewać na papier emocje. Nie mogłam odpuścić sobie przyjemności zapoznania się  z jej  najnowszą książką. Szczypta miłości to powieść o trudnej sztuce kochania. Autorka pokazuje, jak  w pogoni  za sukcesem można zapomnieć o własnym szczęściu. Główna bohaterka książki jest właścicielką modnej piekarni Mayfair. Pru Plum na swój  sukces ciężko pracowała i do wszystkiego doszła sama. Teraz może cieszyć się dostatkiem. Problem z tym, że czegoś jej brakuje.

"Była dowodem na to, że można zdobyć wszystko. (...) Nie bez powodu los przywiódł je wiele lat  temu na Curzon Street i nie bez powodu Christopher teraz pojawił się w jej życiu. Może jednak nie musi z niczego rezygnować. Może ON zdoła wybaczyć jej przeszłość. Może... (...)"

Od kuchni poznajemy  biznes Pru. Ciasta sygnowane jej  nazwiskiem kosztują  fortunę. Wśród jej  klienteli są bogaci i wpływowi mieszkańcy. Poznajemy  Pru w momencie w przygotowań do ślubu  jej siostrzenicy. Rodzinne szczęście głównej bohaterki przerywa tragiczny wypadek w którym ginie Bobby. W tym momencie akcja nabiera tempa. Autorka wprowadza nas w świat sekretów rodzinnych, które nigdy  nie powinny  wyjść na światło dzienne. Pru odnajduje szczęście u  boku  przystojnego mężczyzny. Idylla nie trwa jednak długo...

Pru Plum  to  kobieta sukcesu. W życiu  jednak nie miała łatwo. Bohaterka wie, co  to  bieda. Miała jednak marzenie- chciała wraz ze swoją kuzynką otworzyć piekarnie. Piec uczyła się pod czujnym okiem swojej babci. Pru nie wzbudzała zainteresowania u  mężczyzn. W pewnym momencie swojego życia gówna bohaterka rzuciła się w wir pracy zapominając o życiu  osobistym. Pru przygarnęła córkę swojego brata. Bobby stała się iskierką w życiu głównej bohaterki i nadała sens jej życiu.

Miłość nie ma żadnych ograniczeń wiekowych. Życie Pru Plum odmienia się w momencie poznania Christophera. Pru to mądra kobieta, która w życiu nie miała lekko. Polubiłam ją za jej ciepło. Podejmowane przez nią decyzje nie zawsze jednak były  przemyślane. Trochę było mi przykro, że główna bohaterka przez długi czas nie mogła znaleźć szczęścia w miłości. Byłam zszokowana tajemnicą z jej przeszłości, która nagle wyszła na światło dzienne. Nie podejrzewałam, że Pru będzie zdolna  do podjęcia tak drastycznych kroków.

Amanda Prowse postanowiła nieźle namieszać w życiu głównych bohaterów. Szczypta miłości to  powieść z morałem. Autorka wielokrotnie skłania czytelnika do  refleksji. Bohaterowie książki mają okazje zmierzyć się z wieloma dylematami moralnymi. Amanda Prowse obrazuje  jak łatwo przychodzi nam osądzać innych. Wobec siebie nie jesteśmy tacy samokrytyczni.

"Kocham cię nawet popękaną. Będę nosił wszystkie twoje kawałki w kieszeni już na zawsze. (...)"

Sama nie wiem, jak postąpiłabym  będąc na miejscu Pru. Spodobał mi się hart ducha głównej bohaterki. Pru Plum nie należała do  osób, które łatwo się poddają. Bohaterowie drugoplanowi zostali dobrze wykreowani. Na uwagę zasługuje szczególnie postać byłej  dziewczyny Williama- Megan. Autorka pokazała, że przeszłość nie determinuje tego, kim jesteśmy teraz. Każdą winę można odpokutować.  Szczypta miłości uzmysławia nam, że mimo wszystko  zawsze powinniśmy walczyć o  nasze marzenia. Ta piękna historia została zakończona bajkowym happy endem.

Szczypta miłości to przepiękna historia o  uczuciu, które zrodziło się w mało sprzyjających okolicznościach. Każdy z nas potrzebuje do szczęścia szczypty miłości. Autorka kolejny raz oczarowała mnie. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Amandy Prowse. Polecam!