Szaniec

Agnieszka Jeż to pisarka kojarząca mi się głównie z powieściami obyczajowymi. Zdumiona sięgnęłam po kryminał, który wyszedł spod jej pióra, gotowa sprawdzić prawdziwość zdania z okładki "Zaskakujący debiut kryminalny". I wiecie co? To prawda! Zajrzyjmy zatem na Warmię i Mazury...

Komisarz Janusz Król wraz z młodszą o trzydzieści lat sierżant Wierą Jezierską udają się do hotelu Szaniec w Karolewie, gdzie odnaleziono ciało księdza. Na miejscu ze zdumieniem odkrywają, że uczestnicy specjalnego surwiwalowego turnusu znają tylko swoje imiona. Jest... to znaczy było ich ośmioro. Mieszkają w dość spartańskich warunkach mimo ogromnej kwoty jaką zapłacili za pobyt, bez dostępu do elektroniki wykonując zadania zlecone przez organizatorów. Okoliczności pozwalają przypuszczać, że nie była to naturalna śmierć, bowiem przy łóżku denata znaleziono kartkę z intrygującym zdaniem. Cóż... Wiera marzyła o morderstwie z morałem...

Przesłuchania niewiele wnoszą do śledztwa, góra naciska, przeszłość trupa wcale nie jawi się w jasnych barwach, nawet kiedy policja zaczęła grzebać głębiej... Zołzowata prokurator Maria Przyzwan jeszcze ich nakręca do poszukiwań nowych tropów... A wiodą one do wielu miejsc, pośród trudne przeżycia z życia sporej liczby osób, do domów dziecka, na plebanie, do kostnicy. Policyjny duet kilkukrotnie wraca do osobliwego hotelu, by potwierdzać lub zaprzeczać swoim tezom.

Jaki był motyw zabójstwa? Czy to była śmierć przypadkowa, w afekcie czy może przygotowywana latami?

To ci historia! Przeczytałam ją ekspresowo, bowiem TA akcja, TE zwroty, przeczucia, poszlaki, brak dowodów i burze mózgów nie pozwalały mi odłożyć książki na dłużej niż kilka minut. I choć początkowo wszystko wskazuje, że wiadomo kto zabił, jest motyw i sposobność to... możecie mi wierzyć - to nie jest takie proste.

Dodatkowym plusem są krótkie rozdziały oraz brak zbędnych wtrąceń, informacji czy opisów.

Śledztwo prowadzi świetny i naturalny duet policyjny. Kosoń jest inteligentny, bystry, ale jednocześnie małomówny i kiepsko się ubiera (tak, za tym faktem też ukrywa się dramat); podczas przepracowywania sprawy bawi się pudełkiem od zapałek. Zaś Jezierska jest pełna pasji i werwy; wszystko jej się chce, wszak pracuje w policji dopiero od dwóch lat. Marzy by zostawić za sobą trudną przeszłość, kiepskie dzieciństwo, które jednak nieustannie wciąż w nią uderza.

Autorka pokazała co się dzieje z psychiką osób, które miały czy mają problemy z przemocą - psychiczną, fizyczną. Ot, wiele tu ludzkich krzywd. A po drugiej stronie barykady stoją - nazwijmy ich - oficjele, przedstawiciele polityki czy kościoła, których nie interesuje prawda czy cierpienie innych.

Podsumowując - "Szaniec" to doskonały i wciągający kryminał z ciekawymi oraz trafnymi opisami postaci, zaskakującym finałem, ujęciem hierarchii na różnych polach, tematu lawiny zła czy żalu do losu. Nie brakuje tutaj poczucia krzywdy, które narasta, wątku zemsty. Gorąco polecam i sięgam niebawem po drugi tom, czyli "Odpłatę".

"Szaniec" to pierwsza część cyklu kryminalnego z Wierą Jezierską. Tytułowy Szaniec to ekskluzywny hotel z programem surwiwalowym, miejsce które zapewnia izolację, odcięcie od świata i możliwość zajrzenia w głąb siebie. Jakie myśli mogą się do nas zbliżyć w tak nietypowym miejscu? Kilkadziesiąt lat wcześniej w tym samym miejscu, a więc okolicach Warmii i Mazur, działał Zakład Opiekuńczy, w którym później zainstalowała się jednostka SS chroniąca Wilczy Szaniec.

Sierżant Wiera Jezierska i komisarz Janusz Kosoń prowadzą sprawę, która rozpoczęła się od ciała pozbawionego oznak przemocy. Biblijny cytat znajdujący się tuż przy nim jest pierwszą wskazówką, jednak mroczne miejsce pełne kolejnych tajemnic i tożsamość zamordowanego okazują się komplikować dotarcie do rozwiązania tej sprawy. Możemy przyjrzeć się wnikliwie decyzjom bohaterów, za którymi często stoją podziały, polityka, czy inne motywy, które tylko rodzą kolejne komplikacje i sprawiają, że nic nie jest oczywiste i łatwe do rozwiązania.

“Szaniec” to kryminał bardzo intrygujący, w którym nie brakuje szokujących momentów. Bohaterowie zostali wykreowani w sposób, który pozwala nam przyjrzeć się lepiej pracy, którą wykonują, ale też odkryć jak działa system i jak wiele trudności w nim narasta. Czytelnik snuje domysły, ale wychodzące na jaw fakty z życia zamordowanego i wspomniane wcześniej podziały, rozgrywki na różnych szczeblach władzy tylko odsuwają nas od rozwiązania. Zakończenie zaskakujące i nieoczywiste, udowadniające, że dobro często nie wygrywa, a niektóre kwestie zostają pomijane, bo tak wygodniej.

⭐RECENZJA⭐

W trakcie pobytu w hotelu zostaje zamordowany jeden z uczestników. Przy ciele ofiary leży tajemnicza kartka. Sprawę dostają sierżant Jezierska oraz komisarz Kosoń. Okazuje się, że zamordowany człowiek jest księdzem, co wszystko komplikuje. Na domiar złego nic nie jest takie, na jakie wygląda. Czy uda się złapać mordercę? A może ofiar będzie więcej?

❌

@agnieszka_jez_pisarka zachwyciła mnie swoim kunsztem pisarskim. Lekkie pióro, przyjemny styl przyciąga czytelnika, wtedy chce się więcej i więcej. Kiedyś miałam z tą autorką do czynienia, ale w innej odsłonie 😉 i chyba ta kryminalna bardziej mi się podobała 😃 Historia toczy się swoim torem, jest morderstwo, ofiara, zbrodniarz, komisarze, wiele niewiadomych. Nie ma tutaj wartkiej akcji i jej zwrotów. Wszystko "płynie" spokojnie i nie przeszkadza to kompletnie. Powiem Wam, że czuć realizm w tej powieści, tak jakby się to działo naprawdę. A bohaterowie są świetnie wykreowani i bardzo pozytywni. Polubiłam ich i ich humor oraz upartość. I to jak pisarka poprowadziła całą tę fabułę naprawdę może zachwycić 😁 Każda postać, każdy trop ma coś wspólnego ze sobą. Ja tam każdego podejrzewałam o tę zbrodnię 😅 Normalnie szok 🙊🙈 Autorka poruszyła w tej lekturze bardzo ważny temat, który jest tematem tabu w naszym społeczeństwie. Cieszę się, że nie bała się go poruszyć i tak umiejętnie go poprowadziła. Oczywiście nie zdradzę szczegółów, bo wtedy bym Wam zaspojlerowała, a tego nie chcę, dlatego w tym miejscu zachęcam Was do sięgnięcia po tę powieść. Warta jest tego czasu! A może ktoś z Was już czytał tę lekturę? A może ktoś ma w planie? Dajcie znać 😃 Miłego i zaczytanego dnia Wam życzę 😘

❌

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @burdamedia 🖤

❌

Na Mazurach, w ekskluzywnym hotelu Szaniec, powstałym na miejscu kwatery głównej Adolfa Hitlera i oferującym niezwykle kosztowne turnusy survivalowe dochodzi do morderstwa.

Zamordowanym okazuje się szanowany ksiądz dziekan z Olsztyna. I tylko tajemniczy cytat pozostawiony przy jego ciele może świadczyć o tym, że w śmierci ktoś mu pomógł. W turnusie bierze udział osiem osób, które w większości się nie znają i nic o sobie nie wiedzą. Nie ma możliwości, aby zbrodni dokonał ktoś spoza obiektu. Sprawę tajemniczej śmierci prowadzą sierżant Wiera Jezierska, która liczy dzięki tej sprawie na docenienie i awans, oraz komisarz Janusz Kosoń, który już myśli o zbliżającej się emeryturze. Komendantowi zależy na szybkim zamknięciu sprawy, kurii na zachowaniu dobrego imienia księdza i obronie kościoła a Wierze na odkryciu prawdy. Czy jej się to uda, czy to jednak wpływ osób trzecich będzie miał największy wpływ na rozwiązanie sprawy tego tajemniczego morderstwa?

Książka „Szaniec” Agnieszki Jeż to pozycja dotykająca niewątpliwie delikatnego tematu, jakim jest wykorzystywanie seksualne nieletnich chłopców przez księży. Autorka próbowała pokazać nam, jak głęboko w człowieku tkwi żal i chęć zemsty za doświadczone krzywdy, a z drugiej strony, jak bardzo kuria dba o wizerunek „swoich” ludzi i nie pozwala na niszczenie ich dobrego imienia, nawet w obliczu niepodważalnych dowodów.

Kryminał ten czytało się dobrze, jednak zabrakło mi w nim akcji i napięcia. Nie wciągnął mnie, nie pochłonął, nie czułam, że za wszelką cenę musiałam się dowiedzieć co dalej. Na dużą pochwałę natomiast zasługuje sam pomysł na fabułę. Przyznam jednak szczerze, że momentami gubiłam się, który wątek dotyczył jakiego bohatera. Autorka przytoczyła również historię miejsca, w którym powstał hotel, a także użyła retrospekcji, abyśmy mogli poznać również trochę bliżej księdza Daniela oraz jego słabości, które doprowadziły do takiego, a nie innego zakończenia.

Zakończenie również nie wywołało we mnie jakiejś żywszej reakcji. Sprawa wyjaśniona – sprawa zakończona. Tego, czego dowiedzieliśmy się w toku śledztwa nikt nam nie zabierze, ale nie sądzę, aby ta pozycja zagościła w moich myślach na dłużej.

Oczywiście, jak zawsze, zachęcam do zapoznania się samemu z tą pozycją, gdyż nie mogę stwierdzić, że jest ona zła czy beznadziejna. Po prostu mnie nie porwała.

No to mamy kryminał. Znakomity.🔥

Miejsce:

Szaniec, jakby surwiwalowy hotel. Cicho, kameralnie, może nawet trochę ekskluzywnie. Blisko natury. Reset duszy i odcięcie się od świata zagwarantowane, przynajmniej tak napisano w folderze reklamowym.

Zbrodnia:

Wielka sprawa. Morderstwo w kolorze czerni. W końcu to firmowy kolor ofiary – księdza. Równanie z jedną niewiadomą. „Dziecinnie” prosta sprawa. Zaplanowane i dobrze zorganizowane zabójstwo z premedytacją. Wynik hołubionej przez lata urazy.

Podejrzani:

Ich troje, dwoje, tylko jeden z nich?

Śledztwo:

Jak to mówią, po nitce do kłębka kroczymy z sierżant Wierą Jezierską i komisarzem Januszem Kusoniem.

Najpierw nie mieli nic. Potem zaczęły wpadać im pod nogi kamyki tropów. W tej sytuacji o potknięcie nie trudno..

Jak się okazuje, intuicja, to istotna cecha policjanta. Nie wszystkie morderstwa maja konstrukcję cepa. A kruszyć mur można na wiele sposobów.. choć czasami, mimo posiadania markowego młotka, efektów brak..

„Szaniec” to świetny kryminał. Nieoczywista zagadka. Trudny temat. Morderstwo z morałem. Wyraziści bohaterowie, którzy sprytnie ociosali przeszłość do tu i teraz.

Kawał dobrej roboty.

Polecam💙

Nie jest to wyjątkowo krwawy kryminał, ale pojawia się w nim nieco smaczków „naukowych” związanych z tym, jak doszło do morderstwa czy co odkryto w trakcie sekcji zwłok. Nie ukrywam, że lubię takie delikatne wtrącenia, zawsze wywołują zadowolenie na mojej twarzy – ot, zboczenie zawodowe. Sama fabuła jest przemyślana, a czytelnik może się sam pobawić w dochodzeniowca, aczkolwiek nadal uważam, że jest to po prostu typowo napisany kryminał, który nie oferuje nam nic więcej poza tym, z czym już mieliśmy do czynienia w tym gatunku. Wiem jednak, że czasami ludzie poszukują właśnie czegoś w takim stylu, prostego, ale przyjemnie napisanego, więc voila! Trafiliście.

Bookeaterreality

Kilka dni temu naszła mnie ochota na przeczytanie dobrego kryminału, który rzeczywiście zająłby moje myśli. Wybór więc padł na powieść Agnieszki Jeż, czyli Szaniec. Byłam szalenie ciekawa tego tytułu, więc z dużymi oczekiwaniami zabrałam się za jego lekturę. O tym, czy mi się ta książka podobała, opowiem za moment.

Koniec lata na Warmii i Mazurach to idealny moment, by wybrać się do ekskluzywnego hotelu Szaniec, w którym znaleźć można przykładowo program survivalowy. Jest to także idealna okazja do popełnienia morderstwa idealnego. W trakcie turnusu życia zostaje pozbawiony jeden z uczestników, a przy schludnie ułożonym ciele zostaje znaleziona karteczka z biblijnym cytatem. Co to może oznaczać? Tego próbują dowiedzieć się sierżant Wiera Jezierska oraz komisarz Janusz Kosoń. Dla niego jest to ostatnia sprawa przed wyczekiwaną emeryturą, a ona snuje marzenia o wyrwaniu się z rodzinnych stron i zapomnieniu o przeszłości. Kiedy na jaw wychodzi, że ofiarą jest szanowany ksiądz dziekan, sprawa zaczyna przybierać dość mroczny obrót - nikt nie spodziewał się, jakie sekrety zaczną wychodzić z ukrycia...

Tak jak wspominałam na początku, wiele oczekiwałam po tej powieści. Uznałam, że skoro tyle osób chwali tę książkę, to rzeczywiście musi być ona dobra i nie przyjmowałam innej możliwości. Kiedy zaczęłam jej lekturę, pomyślałam sobie “wow, to naprawdę będzie dobre”. No cóż, moja radość była stanowczo zbyt wczesna, bo później wszystko zaczęło się psuć.

Główną bohaterką jest właściwie Wiera Jezierska, czyli wspomniana wcześniej pani sierżant. To z jej perspektywy głównie opowiadana jest ta historia i to właśnie ona odgrywa tutaj pierwsze skrzypce. Na początku nie do końca polubiłam się z tą postacią i nieświadomie zaczęłam porównywać ją do policjantki, która występowała w Kasztanowym ludziku, no a z nią też nie nawiązałam żadnej więzi. Na szczęście, jeśli chodzi o Wierę, to im dalej w las, tym coraz lepiej rozumiałam motywy jej postępowania oraz w dość dziwny sposób naprawdę ją polubiłam. Także kreacja tej bohaterki zdecydowanie zasługuje na plusa.

Jeśli chodzi o samą akcję oraz historię, to autorka wprowadziła mnie w nie z wielkim przytupem już na pierwszej stronie. Dało mi to dużą nadzieję na to, że cała książka będzie właśnie tak zaskakująca i ciekawa, jednak już kilka stron później przekonałam się, że niestety tak się nie stanie. Sama nie wiem do końca, co poszło tutaj nie tak i co sprawiło, że Szaniec momentami nudził mnie piekielnie. Czy to brak mojej ciekawości, jeśli chodzi o pozostałych mieszkańców hotelu, którzy zostali także krótko przedstawieni? Nie wiem, być może. Takie gdybanie nie zmienia jednak faktu, że ten kryminał chwilami był dla mnie nudny, tak po prostu.

Sam styl pisania Agnieszki Jeż zasługuje na pochwałę, ponieważ jest ON dość lekki (mimo poruszanego okrutnie trudnego tematu, jakim jest pedofilia) i sprawia, że tę książkę czyta się całkiem szybko. Cieszę się również, że autorka postanowiła wpleść tutaj wątek pedofilii, ponieważ w obecnych czasach jest to temat niezbyt często poruszany, a dzięki takim książkom przestanie takim być, a ludzie będą mówić o tym głośniej.

Szaniec to poprawny kryminał, który co prawda mnie nie porwał, ale nie mogę też napisać, że był ON całkowicie zły. Myślę, że więksi miłośnicy kryminałów mogą bardziej docenić tę pozycję, a także uważam, że powieść Agnieszki Jeż może sprawdzić się osobom, które dopiero chcą rozpocząć swoją przygodę z kryminałami.

Gdy zobaczyłam tę pozycję, to w mojej głowie zapaliły się dwie żarówki. Zielona, że muszę ją przeczytać, gdyż blurb głośno i wyraźnie mnie przywołuje. Żółta przechodząca w czerwoną, żebym zostawiła tę książkę i uciekała, gdzie pieprz rośnie, bo jak autorka obyczajów bierze się za kryminał, to raczej nic dobrego z tego nie wyniknie. No, bo że to polska powieść to już mi ten fakt nie straszny, bo ostatnio sięgam po naprawdę dużą ilość rodzimych pisarzy i muszę przyznać, że jest coraz lepiej! Jak myślicie, co zrobiłam? Jako osoba lubiąca ryzyko oraz działająca na przekór nie tylko innym, ale też sobie postanowiłam zaryzykować. W końcu kto nie ryzykuje, nie pije szampana, co nie?

Ośmioro ludzi planuje wypocząć. Odciąć się od codzienności i przemyśleć pewne sprawy. Miejsce, jakie wybierają do tego celu to Szaniec. Niecodzienny i ekskluzywny hotel z programem survivalowym. Goście znają tylko swoje imiona i są odcięci od świata. Zero telewizji, radia, komputerów czy telefonów. Wszystko wskazuje, że to faktycznie będzie to, co oferuje folder reklamowy. To wręcz idealne warunki by "zajrzeć w głąb siebie".

Niestety pobyt w Szańcu kończy się tragicznie dla jednego z uczestników programu. Ciało ułożone jak do snu, brak nawet kropli krwi, a przy ciele karteczka z cytatem z biblii:

"Do mnie należy pomsta, to ja wymierzę zapłatę"

Pierwsze wrażenie to idealne warunki do popełnienia idealnego morderstwa. Sprawę prowadzą sierżant Wiera Jezierska i komisarz Jerzy Kosoń. Ona to młoda, dynamiczna i zaangażowana policjantka. Natomiast ON jest o krok od emerytury i po prostu odhacza kolejną sprawę.

Szybko okazuje się, że ofiarą był ksiądz dziekan z Olsztyna. Szanowany i znany okazuje się nie być tak krystaliczny, jak można by oczekiwać. Elegancka zbrodnia odkrywa koszmarne tajemnice, a nazwa Szaniec nabiera całkiem nowego znaczenia.

Policjanci, mając wiele poszlak, muszą uważać - jeden nieostrożny krok i morderca nigdy nie zostanie schwytany.

Kiedy siadałam do tej książki, miałam mieszane uczucia. Zarówno zaciekawienie, bo opis niezwykle intrygujący, a zarazem obawy, bo pisarka do tej pory miała na koncie stricte kobiecą literaturę. Po zakończeniu powieści wiem, że obawy były słuszne, ale też nie żałuję, że dałam Agnieszce Jeż szansę. Może kiedyś zabiorę się za jej pierwsze oblicze, czyli książki obyczajowe/romanse. Zaryzykowałam i choć nie napiłam się szampana, to cieszę się z tego, co postanowiłam. Najdziwniejsze jest to, że nie do końca wiem, do czego się przyczepić. Styl, konstrukcja, język... wydają się w porządku, ponieważ książkę czyta się szybko i w pewien sposób przyjemnie. Niestety dość szybko straciłam zainteresowanie fabułą. Możliwe, że chodziło o bohaterów. Komisarz tuż przed emeryturą, który jakby tylko czekał na ucieczkę z komendy oraz zbyt nadgorliwa sierżant i jej irytujące przemyślenia. Na chwilę obecną musiałabym się zastanowić czy sięgnęłabym po kolejny kryminał pióra Jeż, ale nie zniechęcam nikogo. Sama zagadka była naprawdę fajnie skomponowana.

Tytułowy Szaniec to bardzo, ale to bardzo nietypowy acz ekskluzywny hotel. Ma dać spokój, wytchnienie i wyciszenie. Bez laptopów, bez komórek za to z zadaniami, które miały ułatwić podróż z głąb siebie, historycznymi szlakami i leśną głuszą. W owym hotelu zostają znalezione zwłoki. Pokój sterylny, bez śladów włamania za to z kartką z biblijnym cytatem. Do śledztwa zostaje przydzielony Janusz Kosoń, który odlicza już miesiące do emerytury oraz Wiera Jezierska, dwuletnia młódka pod względem zawodowym, pełna złych wspomnień z ciężkiego dzieciństwa, z wątpliwościami i niepewnością siebie. Sprawę z ramienia prokuratury prowadzi bezkompromisowa Maria Przyzwan. Na tyle ostra i nieprzejednana, że mimo błyskotliwego umysłu wciąż „gnije” tylko w rejonówce. Co ustalą? Kim był ksiądz dziekan Daniel Hryciuk? Czy na pewno ofiarą czy może ktoś po latach dorwał drapieżnika? Czy śledztwo będzie płynne czy przystopuje na tak zwanej „hierarchii dziobania”? Głównych podejrzanych jest wielu, bo cały turnus ekskluzywnego hotelu „Szaniec”... Można też wybierać wśród motywów, bo obojętnie, w którą stronę zostanie skierowany wzrok tam trafia na sekrety i mur milczenia.

Książka interesująca, fabuła ciekawa, bohaterowie dobrze wykreowani. Najbardziej polubiłam panią prokurator. Jedna z sugestii Pani prokurator brzmiała: „Powiedzcie, że to problemy z sercem. W końcu każdy, kto umiera, miał problemy z sercem, bo biło a teraz nie bije.” To zdanie idealnie oddaje charakterek Przyzwan.

Czytając zapomniałam na chwile o otaczającym świecie, zakończenie podniosło mi ciśnienie, no, ale…. Happy end to jednak przede wszystkim domena kultury amerykańskiej. Debiut uważam za udany i ciekawy, poruszający ważne i aktualne problemy. Jakie? O tym już sami musicie przeczytać. Może jakiegoś specjalnego efektu wow nie było, ale ani przez moment się nie nudziłam. Akcja nie była rozwleczona i przegadana. Treść nie epatowała krwią i przemocą. Wartka narracja, płynność zdarzeń, brak zbędnych wydarzeń, tajemnica zamkniętego pokoju, ciekawie psychologicznie skonstruowani bohaterzy no i Wiśniewka na torcie - krótkie rozdziały, które wymuszały myślenie „a co tam jeszcze tylko jeden i idę spać”. Polecam i na pewno sięgnę po kolejne książki Autorki.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuje Wydawnictwu Burda.

„Szaniec” to debiut kryminalny pani Agnieszki Jeż. Chodź ciężko mi w to uwierzyć, bo czytając miałam wrażenie, że jest napisany przez rasową autorkę kryminałów.

Tytułowy Szaniec to nazwa ekstrawaganckiego hotelu, położonego na Warmii i Mazurach, w którym spotyka się ośmioro gości. W hotelu panują surowe zasady, żadnego telefonu, telewizji, pełna izolacja od świata, a goście znają tylko swoje imiona.

Podczas pobytu zostaje zamordowany jeden z gości, który jak się później okazuje był księdzem. Obok ciała leży kartka z cytatem biblijnym.

Sprawą morderstwa zajmie się sierżant Wiera Jezierska i komisarz Janusz Kosoń z Komendy Miejskiej Policji w Giżycku.

Wiera prowadząc dochodzenie odkrywa zaskakujące i przerażające fakty o zamordowanym, jak również dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy o reszcie gości. W końcu ktoś z nich musi być mordercą. Pytanie tylko kto?

W książce poruszone są ważne wątki [Adres usunięty]. maltretowanie w rodzinie, pokazana jest bezsilność kobiet bitych przez mężczyzn. Ważny jest również wątek pedofili wśród księży jak również szemrane interesy często zamiatane pod dywan przez kogoś kto ma władzę i pieniądze.

Książkę czyta się szybko i sprawnie. Jest bardzo ciekawa i wciągająca. Zakończenie nie zaskoczyło mnie aż tak bardzo jednak historia i wątki są bardzo interesujące.

to moja pierwsza czytana książka z gatunku kryminalnego. Nie mogłam przestać czytać, bo bardzo chciałam się dowiedzieć kto zamordował księdza dziekana. Bardzo ważnymi wątkami w kryminale od Agnieszki Jeż są cytaty bibilijne z Nowego Testamentu. Byłam troszkę w szoku. Nie spodziewałam się, że to może być tak rewelacyjnie napisana powieść. Szczerze, jak ktoś chce zacząć swoją przygodę z gatunkiem kryminalnym to bardzo polecam zacząć właśnie od debiutu Agnieszki Jeż. Powieść nie ma wprowadzenia ani wątków z typowych horrorów, ale jest delikatną sensacją. Bardzo polecam przeczytać tą książkę. Zapraszam także na mojego bloga: [Adres usunięty]

Zazwyczaj nie czytuję kryminałów, których akcja rozgrywa się w Polsce. Z góry zakładam że ich treść nie będzie wystarczająco ciekawa. Książka Agnieszki Jeż pt. "Szaniec" niestety nie zmieniła mojego zdania.

Akcja rozgrywa się głównie w Giżycku, gdzie też pracują bohaterowie. W trakcie turnusu, w ekskluzywnym hotelu dochodzi do morderstwa. Ofiarą okazuję się ksiądz, który ma za sobą burzliwą przeszłość. Z nadzieją na zajrzenie w głąb siebie i wreszcie, zapomnienie o tym, co się wydarzyło w jego przeszłości, stara się ukryć, kim jest, a także pozbyć się wracających wspomnień. Niestety, przeszłość dosięga go nawet tutaj. Staje się ofiarą zbrodniarza, który przyszedł do niego po spowiedź. Nie duchowny miał go spowiadać. Role się odwróciły, kiedy padło istotne dla całej historii zdanie: „To nie ja do ciebie przychodzę, tylko ten mały skrzywdzony chłopiec...”. Swoje działania morderca przypisuje do fragmentów Biblii, co nadaje treści utworu jeszcze więcej tajemniczości.

Wątek, który zdecydowanie do mnie nie przemawia odnosi się do głównych postaci. Sierżant Wiera Jezierska i komisarz Janusz Kosoń uosabiają jedne z najgorszych cech policjantów. Ona nie potrafi pogodzić się z przeszłością, kiedy jako dziecko musiała żyć pod opieką ojca tyrana. Swoje troski przekłada na pracę, co często zaburza jej obraz sytuacji i trzeźwe myślenie. On ma problem z okazywaniem empatii po tym, jak stracił żonę. Nie potrafi wczuć się w stanowisko partnerki w śledztwie, zresztą, kobieta zbyt wiele o sobie nie mówi.

Przekaz jest poruszający, ponieważ odnosi się do życia codziennego, ale nie dla każdego może być zrozumiały. Jedno jest pewne, u wszystkich wywoła silne emocje. Osobiście nie dałam się wciągnąć w lekturę.

Julia W., lat 15

Szkolny Klub Recenzenta

➡️Tytułowy Szaniec to drogi, ekskluzywny hotel, w którym panują specyficzne zasady. Podczas turnusu goście są odcięci od świata, nie mogą mieć telefonu, ani żadnych sprzętów elektronicznych. Codziennie za to mają zadania do wykonania.

➡️W trakcie jednego z turnusów umiera jeden z uczestników. Poza kartką z cytatem z Biblii znajdującą się obok ciała, brak jest śladów przemocy czy obecności osób trzecich.

➡️Na miejsce przyjeżdża młoda sierżant Wiera Jezierska i doświadczony komisarz Janusz Kosoń. Okazuje się, że zamordowany to szanowany ksiądz dziekan. Podejrzanymi stają się wszyscy przebywający w Szańcu.

Czy Kosoniowi i Jezierskiej uda się rozwiązać tą zagadkę? Czy jest to zbrodnia z morałem, o której marzyła Jezierska?

➡️"Szaniec" to kryminał, z bardzo dobrze skonstruowaną zagadką. Powoli odkrywamy kim była ofira oraz poznajemy poszczególnych podejrzanych. Jak się okazuje każdy skrywa swoje tajemnice, ale czy każdy byłby zdolny do morderstwa?

➡️Książka porusza też trudny temat pedofilii, jej tuszowania i prób wpływania kościelnych oficjeli na przebieg śledztwa. Wszystko to spina się w bardzo ciekawą całość.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i mam nadzieję, że nie ostatnie.

Szaniec to ekskluzywny hotel, oferujący za sporą cenę nietypowy pobyt surwiwalowy. Uczestnicy są odcięci od świata, bez telefonów, komputerów, telewizji. O sobie nawzajem nie wiedzą nic, znają tylko imiona. W trakcie turnusu jeden z uczestników zostaje zamordowany, a przy jego ciele zostaje znaleziona kartka z cytatem z biblii. Skoro urlopowicze są odcięci od świata, to czy morderca jest wśród nich? A może to ktoś z zewnątrz? Co było powodem popełnienia zbrodni?

Czytając opis spodziewałam się czegoś innego, a dostałam coś lepszego niż moje oczekiwania. Książka jest ciekawa, postacie interesujące, całość dobrze zgrana i przemyślana. Poruszone są trudne tematy, ale przedstawione w przystępny sposób. Dużym plusem jest zwięzłość treści w tej książce. I chociaż końcówka nie zaskakuje, bardzo dobrze i szybko mi się ją czytało.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Burda Książki.

Dawno temu czytałam jedną ksiązkę autorki napisaną w duecie z inną pisarką. Tym razem Agnieszka Jeż wydała po raz pierwszy powieść kryminalną.

Spotkanie w nowoczesnym hotelu nie miało prowadzić do jakichś tragicznych zdarzeń. Miały to być 2 tygodnie odosobnienia, uczestnicy znali tylko swoje imiona i nie wiedzieli o sobie nic więcej. Na turnusie zamordowany został jeden z uczestników. Kto go zabił i dlaczego?

Książka nie jest za bardzo wciągająca, jednak nie da się ukryć, że czyta się ją dość szybko. Motyw wzorowany na książkach Agathy Christie. Zamknięci goście i jeden z nich musiał to zrobić. Autorka co jakiś czas ujawnia nowe fakty, jednak i tak już prawie na początku domyśliłam się płci sprawcy.

,,Szaniec" Agnieszki Jeż to powieść, której akcja dzieje się na Mazurach. Sprawę prowadzi dwójka śledczych, którzy tworzą zgrany duet. Zabrakło mi większej historii posiadłości, w której były turnusy i rozwinięcia niektórych wątków.

Szaniec, ekskluzywny hotel z programem surwiwalowym, w którym ośmioro uczestników ma złapać oddech od cywilizacji i poświęcić czas, by zajrzeć wgłąb siebie. Mimo kompletnej izolacji zostaje popełnione morderstwo. Przy schludnie ułożonym ciele, jak się okazuje księdza, brak oznak przemocy, jedynie kartka z biblijnym cytatem - „Do mnie należy pomsta, ja wymierzę zapłatę”.

„Szaniec” jest jak dla mnie powieścią obyczajową z kryminalną zagadką. Już sama karteczka znaleziona przy ofierze sugeruje jaki motyw kierował mordercą, więc śledztwo powinno od początku układać się właściwie samo. Niestety nie do końca tak jest, bo dwójka policjantów szuka, owszem, tylko ciężko wyłapać czego. Przesłuchania w ośrodku pozwalają poznać uczestników, ale do sprawy nie wnoszą niczego nowego, o oczekiwaniu w napięciu co dalej, w ogóle ciężko mówić. Przy kolejnym komentarzu sierżant Wiery Jezierskiej dotyczącego kosztów tego surwiwalowego „obozu”, za który ona by tyle nie zapłaciła, zaczynałam zgrzytać zębami. W ogóle odniosłam wrażenie, że Wiera ma jakiś problem, z tym że uczestnicy są bogaci. Może policja niedofinansowana? Nie wiem.

„Szaniec” na pewno broni się wisielczym poczuciem humoru, sarkastycznymi tekstami (bardzo lubię) i ogólnie lekkim piórem autorki. Historia może nie porywa, przynajmniej biorąc ją jako rasowy kryminał, ale czyta się bardzo przyjemnie. Bardzo wnikliwie potraktowany problem przysłowiowego „zamiatania pod dywan” spraw kościelnych. Tuszowanie poprzez przenoszenie do innej parafii, mniejszej, gdzie ludzie wolą odwrócić wzrok niż oskarżyć księdza. Tematyka na czasie i wiele pewnie jeszcze o niej można napisać.

Całośc jest po prostu poprawna, dlatego jeżeli chcecie to przeczytajcie :)

Coraz częściej spotkać się można ze zjawiskiem zmiany pisanego przez autora gatunku z literatury obyczajowej na kryminał lub thriller „Szaniec" był obiecująco się zapowiadającym debiutem kryminalnym (autorka ma już bowiem na swoim koncie kilka książek obyczajowych), a ja nie mogłam się doczekać, aż w końcu po niego sięgnę. Szczególnie, że od dłuższego czasu nie czytałam kryminału osadzonego w polskich realiach (a ja takie książki jeszcze niedawno wręcz uwielbiałam). Jednak jak to wszystko tak naprawdę wyszło? Czy książkę Agnieszki Jeż wpiszę na listę swoich ulubionych? Przykro mi to stwierdzić, jednak raczej nie. Jest to historia dobra, jednak najzwyczajniej w świecie czegoś mi w niej zabrakło...

Tytułowy Szaniec to ekskluzywny hotel, w którym przeżyć można dość nietypowe wakacje. Każdy z uczestników turnusu zostaje odcięty od świata, a także nie wie o innych niczego poza imieniem. Jak mówi hasło reklamowe - jest to idealne miejsce, by zajrzeć w głąb siebie. Cóż, niestety nie każdy wykorzystuje tego typu sytuację, by faktycznie się odstresować i zrelaksować. W pensjonacie dochodzi do zabójstwa jednego z uczestników - księdza Daniela Hryciuka. Jest to morderstwo z morałem, gdyż zabójca pozostawia przy ciele kartkę z biblijnym cytatem. Kto tak naprawdę zabił? Jaki był motyw? Na to pytanie odpowiedzieć próbuje sierżant Wiera Jezierska i komisarz Kosoń. Wraz z przebiegiem śledztwa na jaw zaczyna wychodzić mroczna przeszłość duchownego. Co tak naprawdę skłoniło mordercę do wymierzenia kary? Nie wszystko jest takie kolorowe, na jakie wygląda, a nawet najbardziej szanowana osoba może okazać się zwyczajnym zwyrodnialcem.

Podobało mi się to, iż autorka poruszyła dosyć ważny i w obecnych czasach coraz częściej się pojawiający temat pedofilii w kościele. Bardzo dobrze, że mówi się o tego typu sprawach, aczkolwiek wszechobecność publikacji dotyczących tej tematyki może spowodować, że ,,Szaniec" zginie pośród wielu podobnych fikcyjnych historii. (A może ja się mylę i będzie zupełnie odwrotnie?) Mimo wszystko, w książce poruszane są również inne problemy - na przykład skutki dorastania w dysfunkcyjnej rodzinie. Niestety, pomimo ważnej tematyki historia nieszczególnie mnie wciągnęła. Nie odczuwałam szczególnego napięcia, bohaterowie byli mi stosunkowo obojętni, a nieco chaotyczny styl autorki niekoniecznie mnie do siebie przekonał. A szkoda, bo wszystko mogło być naprawdę bardzo dobre.

Chociaż historia ma niewątpliwie swoje mniejsze lub większe minusy, ,,Szaniec" i tak jest bardzo dobrym debiutem kryminalnym. Zbrodnia (choć nieco sztampowa) jest przemyślana, a każdy z bohaterów ma swój unikalny charakter. Sierżant Wiera oraz komisarz Kosoń to duet nieprzewidywalny oraz ogromnie się od siebie różniący. Dzięki temu jednak bardzo dobrze się dopełniają i z przyjemnością czyta się sceny z ich udziałem.

Akcja dzieje się powoli, więc jeśli ktoś poszukuje historii, w której trup ściele się gęsto, a morderstwa są brutalne - lepiej sobie darować i sięgnąć po coś innego. ,,Szaniec" to książka o demonach przeszłości oraz tym, jaki wpływ ma na człowieka to, co przeżył w młodości. Nawet jeśli nie jest to najbardziej ekscytujący kryminał i thriller, warto jest dać autorce szansę.

Mnie osobiście całokształt podobał się raczej średnio (ze względu na momentami dość chaotyczny styl autorki oraz przewidywalną fabułę), jednak nie zmienia to faktu, że i tak książkę polecam. Życzę Agnieszce Jeż jak najlepiej i jestem pewna, że jej kolejne kryminały będą jeszcze lepsze. ,,Szańca" nie odradzam, ani też jakoś szczególnie nie polecam. To przyjemna książka z nieco cięższym, kontrowersyjnym motywem.

Od samego początku historia zapowiada się ciekawie i intrygująco. Szaniec – ekskluzywny i tajemniczy hotel. Ośmioro gości, którzy znają tylko swoje imiona. I to aż nadto wiedzy. Cisza, spokój i izolacja od dnia codziennego. A przed nimi nie lada surwiwalowe zadania. W trakcie pobytu zostaje zamordowany jeden z uczestników, jak się wkrótce okazuje, ksiądz. Żadnych śladów morderstwa, żadnych znaków, tylko cytat z Biblii przy ciele zamordowanego. Rodzi się pytanie, kto i dlaczego go zamordował? Przecież nikt obcy nie mógł się prześlizgnąć do tej twierdzy w lesie, a obecni na turnusie przecież wcześniej się nie znali. Jaki więc mogli mieć motyw zbrodni? Wydaje się raczej niemożliwe, aby mieli cokolwiek wspólnego z tą śmiercią.

Śledztwem zajmuje się miejcowa sierżant Wiera Jezierska i komisarz Kosoń. On jest jedną nogą na emeryturze, ona marzy, aby się wybić. I właśnie ma wielką szansę. Tylko przed nią trudne zadanie. Wiera dostaje zadanie o jakim marzyła, zbrodnię z morałem. Jakie będą efekty pracy tego zgranego zespołu i czy uda im się wniknąć w zamknięty krąg uczestników turnusu, przekonajcie się sami. Powiem tylko jedno, sierżant ma znakomitą intuicję, która zaprowadzi ją bardzo daleko …

Agnieszka Jeż miała interesujący pomysł na fabułę. Już sam fakt, że mordercą może być każdy z zamkniętego grona, zaciekawia czytelnika i zmusza do szybkiego myślenia i podążania za autorką. Nie wiemy, czego możemy się spodziewać i gdzie nas zaprowadzi intuicja. Każdy z potencjalnych podejrzanych miał motyw i uzasadnienie dla dokonania czynu. Ale przecież nie mogło być kilku morderców, w takim miejscu, jak tytułowy Szaniec, gdzie był zakaz poruszania się po hotelu i obecni, przynajmniej teoretycznie, się nie znali. A jednak, o dziwo, zaskoczenie na pewno zagości na waszych twarzach, takiego obrotu sprawy nikt się zapewne nie spodziewał. Nie mogę zdradzać, czym nas autorka zaskoczy, ale zasieje w nas niepokój i ciekawość. Do ostatniej chwili będzie przetrzymywać w wielkim napięciu, by na finiszu, dać upust naszym emocjom. I pozwolić spokojnie odetchnąć.

Kluczenie, zgadywanie, owijanie w bawełnę, otaczanie całej historii jesienną mgłą mogą wprawić czytelnika w stan poddenerwowania i niepokoju. I jak pokazuje często historia, przeszłość dojdzie do głosu i ujawni się w najmniej spodziewanym momencie. Często ma wiele do powiedzenia i często zmienia bieg wydarzeń, tak jest również w Szańcu. Nieprzewidywalnie i szokująco, tajemniczo i mrocznie, tak, jak powinno być w znakomitym thrillerze. Pikanterii lekturze nadaje fakt, że bohater był księdzem, i jak to często bywa, duchowni będą dążyć do tego, aby sprawa jak najszybciej przycichła.

Historia wciągnęła mnie i zabrała moją wyobraźnię w podniebną podróż do krainy grozy i strachu. Aż się boję myśleć, gdzie ta wycieczka się skończy i jaki będzie jej finał.

Jeżeli macie ochotę na niezłą zabawę w tajemniczym hotelu, w jeszcze bardziej tajemniczym miejscu, pośród intrygujących bohaterów, z których każdy coś ukrywa, to ta powieść jest na pewno dla was. Nie ociągajcie się i nie pozwólcie, by morderca był nadal na wolności. Nie boicie się, że was zaatakuje? Bądźcie szybsi, to wy go zdemaskujcie.

Nienaturalna śmierć księdza, w hotelu - brzmi bardzo intrygująco. Co takiego kryje za sobą książka Szaniec?

Sierżant Wiera zostaje wezwana do nagłego zgonu, gościa jednego z hoteli. Na pozór denat wygląda tak jakby zmarł z przyczyn naturalnych lecz, jedna karteczkę z bardzo dziwna wiadomością, wzbudza podejrzenia komisarzy. Dodatkowo znalezione wkłócie, wręcz upewnia śledczych co do udziału osób trzecich... Jaka okaże się prawda?

Szaniec... Moim pierwszym skojarzeniem z książką okazał się słynny Wilczy Szaniec, i coś w moim rozumowaniu było prawidłowego, gdyż autorka wprowadziła swoją akcje w miejsce niezwykle. Miejsce, w którym Armia Czerwona miała swoją historię ( zachęciło mnie to do poszukiwań czy takie miejsce faktycznie istniało)

Choć akcja osadzona jest w czasach współczesnych, sama nazwa hotelu Szaniec wzbudziła we mnie pewien szacunek co do powiązań historycznych. Piękne uczucie!

Fabuła książki jest dość kontrowersyjna. Nie chodzi tutaj o samą zbrodnie, która dla mnie wydała się bardzo prostym i szybkim pozbawieniem życia drugiego człowieka. Autorka podjęła się bardzo trudnego tematu, jakim jest zjawisko pedofilii w kościele. Już na samym początku kiedy doszło do dialogu pomiędzy oprawcą a księdzem- ofiarą, podejrzewałam o czym będzie to książka. Natomiast autorka, nie poprzestała jedynie na temacie relacji ksiądz pedofil. Pokazała także skutki wychowywania się w rodzinie gdzie przemoc stosowana jest niemal codziennie. W zasadzie dla mnie te momenty były, najbardziej bolesne, gdyż to komisarz Wiera miała za sobą tak traumatyczne przeżycia, a to ona wiodła prym w całej powieści. Co do samej zbrodni oraz jej śledztwa muszę przyznać że czegoś mi brakowało. Nie czułam napięcia, podczas szukania sprawcy, często myliłam postaci a także same wydarzenia wydawały mi się bardzo chaotyczne. Denerwowały mnie momenty w których toczyła się rozmowa pomiędzy śledczymi, nagle narrator wtrącał jaką anegdotę z przeszłości, która w zasadzie nie wnosiła nic szczególnego w sam tekst, natomiast powodowała moje pogubienie się w faktach. To co mi się podobało to zagadkowość. Podawane fakty, nie okazywały się oczywiste zaś niespodziewane zwroty akcji kilka razy mnie zdziwiły.

Charakterystyka postaci, nie była dla mnie dość oczywista. Sierżant Wierę, jak najbardziej jestem w stanie opisać jako kobietę z trudną przeszłością, posiadającą jasny cel w życiu jakim jest pomoc ofiarom przemocy, ale także w jakimś stopniu arogancką. Jako arogancką, odebrałam ją w momencie przesłuchiwania uczestników zjazdu w hotelu, w którym miało miejsce zabójstwo. Natomiast drugiego komisarza niestety nie jestem w stanie scharakteryzować... Emocje brały górę w momencie kiedy komisarz Wiera wracała do wspomnień z dzieciństwa, ale także w momentach kiedy sytuacja zaczynała się klarować. Przemawiała przeze mnie złość, smutek, ból ale także współczucie. Tych emocji było wiele, natomiast pojawiły się dopiero w połowie książki. W pewnym stopniu Szaniec okazał się dla mnie trudną książką. Pierwszy raz od dłuższego czasu miałam problemy z czytaniem i skupieniem się na podawanych wątkach. Styl autorki okazał się nie być prosty, a wręcz chaotyczny. Wiele razy musiałam się domyślać o co chodzi autorce w danym momencie, zaś dialogi bardzo krótkie i troszkę oderwane od rzeczywistości. Wydaje mi się że autorka nie wykorzystała pełnego potencjału fabuły. Spokojnie mogłoby się w niej pojawić jeszcze parę innych ciekawych wątków, podsycających ciekawość czytelnika. Natomiast polecam przeczytać tę lekturę, gdyż otwiera oczy na pewne problemy!

Ekskluzywny hotel Szaniec w miejscowości Karolewo, położonej na Mazurach to świetne miejsce do wyciszenia. Goście, pozbawieni kontaktu ze światem zewnętrznym mają tam idealne warunki do tego, aby zajrzeć w głąb siebie. Ten kilkudniowy turnus to przyjemność za jedyne dwanaście tysięcy!

Jednak, gdy podczas pobytu jeden z ośmiu gości zostaje zamordowany, należy przypuszczać, że wśród pozostałych jest morderca. Jak się okazuje, Szaniec to nie tylko idealne miejsce do wypoczywania, lecz także... do zabijania. Ofiarą jest ksiądz, co nie ułatwia sprawy.

Śledztwo dotyczące morderstwa w hotelu poprowadzi komisarz Janusz Kosoń i sierżant Wiera Jezierska. Wspólnie z przebojową panią prokurator będą starali się rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci duchownego.

Czy uda im się odgadnąć, kto spośród pozostałych siedmiu gości Szańca dopuścił się zabójstwa księdza?

"Szaniec" to bardzo udany debiut kryminalny Autorki. Wspólnie z Jezieraką i Kosoniem, czytelnik zabiera się za rozwiązanie tajemnicy, a gdy już myśli że zna mordercę zostaje wprowadzony w ślepą uliczkę. Powieść zdecydowanie zaskakuje. Główni bohaterowie to zgrany i ciekawy duet, Wiera - młoda, ambitna; Janusz - zbliżający się do emerytury, opanowany. Moja ulubioną postacią natomiast była pani prokurator Przyzwan, twarda kobieta, z charakterem. Jeśli chodzi o gości Szańca, podobała mi się różnorodność tych osób.

Co do zakończenia muszę przyznać, że spodziewałam się większego "wow" jednak i tak mi się podobało.

Powieść oceniam jako bardzo dobrą i zdecydowanie polecam Wam tę "podróż na Mazury" !

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Burda Książki

Napis na okładce może być trochę mylący bo część osób myśli, że książka jest debiutem autorki. Tymczasem Agnieszka Jeż ma już na swoim koncie ponad 10 pozycji, a „Szaniec” jest jej pierwszym kryminałem. Tak się złożyło, że przeczytałam dwa kryminały z wątkiem kościelnym pod rząd i bez zastanowienia mogę powiedzieć, że ten był zdecydowanie lepszy. Książka od samego początku jest bardzo angażująca. Byłam ciekawa co się wydarzy dalej i aż ciężko mi było przerywać czytanie 😊 Autorka wprowadziła świetny klimat tworząc hotel owiany tajemnicą i bardzo różnorodnych gości. Pomysł na fabułę jest bardzo ciekawy i wydaje mi się, że oryginalny, a przynajmniej ja wcześniej nie czytałam niczego w podobnym stylu. Momentami było trochę za dużo rozważań głównej bohaterki, ale na szczęście nie ciągnęło się to przez całą książkę. Muszę też wspomnieć o tym, jak cudownie jest wydana. Od idealnego fontu, dzięki któremu szybko się czyta, poprzez papier, aż po wygodne rozkładanie bez łamania grzbietu. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale chętnie sięgnę też po inne jej pozycje. Oceniam na 4/5 gwiazdek.

Kryminały... Ah te kryminały. Uwielbiam je! Czasem są genialną odskocznią od romansów. Można się wciągnąć w kryminalistyczny świat, poczuć się jak policjant, który ma sprawę do rozwiązania. W tym wypadku było dokładnie tak samo!

Książka bardzo dobrze napisana, od samego początku towarzyszy nam napięcie, które nie odpuszcza do samego końca.

Policjanci dostają wezwanie do ośrodka, gdzie znaleziono zwłoki mężczyzny. Na pierwszy rzut oka wygląda na to, że mężczyzna zmarł śmiercią naturalną, jednak w trakcie, wszystkie dowody wskazują na zabójstwo. Ksiądz zostaje zamordowany, tylko przez kogo? Na jaw wychodzą nowe fakty z życia zarówno księdza, jak i osób przebywających w ośrodku. Czy ksiądz został zabity przez przypadek? Czy to była zemsta? A może zabójstwo z premedytacją?

Polecam! Bardzo wciągająca powieść! 😍

Nienaturalna śmierć księdza, w hotelu - brzmi bardzo intrygująco. Co takiego kryje za sobą książka Szaniec?

Sierżant Wiera zostaje wezwana do nagłego zgonu, gościa jednego z hoteli. Na pozór denat wygląda tak jakby zmarł z przyczyn naturalnych lecz, jedna karteczkę z bardzo dziwna wiadomością, wzbudza podejrzenia komisarzy. Dodatkowo znalezione wkłócie, wręcz upewnia śledczych co do udziału osób trzecich... Jaka okaże się prawda?

Szaniec... Moim pierwszym skojarzeniem z książką okazał się słynny Wilczy Szaniec, i coś w moim rozumowaniu było prawidłowego, gdyż autorka wprowadziła swoją akcje w miejsce niezwykle. Miejsce, w którym Armia Czerwona miała swoją historię ( zachęciło mnie to do poszukiwań czy takie miejsce faktycznie istniało)

Choć akcja osadzona jest w czasach współczesnych, sama nazwa hotelu Szaniec wzbudziła we mnie pewien szacunek co do powiązań historycznych. Piękne uczucie!

Fabuła książki jest dość kontrowersyjna. Nie chodzi tutaj o samą zbrodnie, która dla mnie wydała się bardzo prostym i szybkim pozbawieniem życia drugiego człowieka. Autorka podjęła się bardzo trudnego tematu, jakim jest zjawisko pedofilii w kościele. Już na samym początku kiedy doszło do dialogu pomiędzy oprawcą a księdzem- ofiarą, podejrzewałam o czym będzie to książka. Natomiast autorka, nie poprzestała jedynie na temacie relacji ksiądz pedofil. Pokazała także skutki wychowywania się w rodzinie gdzie przemoc stosowana jest niemal codziennie. W zasadzie dla mnie te momenty były, najbardziej bolesne, gdyż to komisarz Wiera miała za sobą tak traumatyczne przeżycia, a to ona wiodła prym w całej powieści. Co do samej zbrodni oraz jej śledztwa muszę przyznać że czegoś mi brakowało. Nie czułam napięcia, podczas szukania sprawcy, często myliłam postaci a także same wydarzenia wydawały mi się bardzo chaotyczne. Denerwowały mnie momenty w których toczyła się rozmowa pomiędzy śledczymi, nagle narrator wtrącał jaką anegdotę z przeszłości, która w zasadzie nie wnosiła nic szczególnego w sam tekst, natomiast powodowała moje pogubienie się w faktach. To co mi się podobało to zagadkowość. Podawane fakty, nie okazywały się oczywiste zaś niespodziewane zwroty akcji kilka razy mnie zdziwiły

Charakterystyka postaci, nie była dla mnie dość oczywista. Sierżant Wierę, jak najbardziej jestem w stanie opisać jako kobietę z trudną przeszłością, posiadającą jasny cel w życiu jakim jest pomoc ofiarom przemocy, ale także w jakimś stopniu arogancką. Jako arogancką, odebrałam ją w momencie przesłuchiwania uczestników zjazdu w hotelu, w którym miało miejsce zabójstwo. Natomiast drugiego komisarza niestety nie jestem w stanie scharakteryzować... Emocje brały górę w momencie kiedy komisarz Wiera wracała do wspomnień z dzieciństwa, ale także w momentach kiedy sytuacja zaczynała się klarować. Przemawiała przeze mnie złość, smutek, ból ale także współczucie. Tych emocji było wiele, natomiast pojawiły się dopiero w połowie książki. W pewnym stopniu Szaniec okazał się dla mnie trudną książką. Pierwszy raz od dłuższego czasu miałam problemy z czytaniem i skupieniem się na podawanych wątkach. Styl autorki okazał się nie być prosty, a wręcz chaotyczny. Wiele razy musiałam się domyślać o co chodzi autorce w danym momencie, zaś dialogi bardzo krótkie i troszkę oderwane od rzeczywistości. Wydaje mi się że autorka nie wykorzystała pełnego potencjału fabuły. Spokojnie mogłoby się w niej pojawić jeszcze parę innych ciekawych wątków, podsycających ciekawość czytelnika. Natomiast polecam przeczytać tę lekturę, gdyż otwiera oczy na pewne problemy!

Recenzja przedpremierowa!! Premiera 2.09

Kryminał z kościołem w tle przywodzi na myśl tylko jedno - pedofilię. Temat może wydawać się oklepany. Zawsze istnieje ryzyko, że spotkamy lekki plagiat. W przypadku debiutu "Szaniec" Agnieszki Jeż jest jednak całkiem inaczej. To pierwszy kryminał autorki i jest naprawdę mocny.

Wiera Jezierska jest młodą policjantką, która wraz z Januszem Kosoniem prowadzi śledztwo w sprawie zabójstwa księdza. Sędziwy wiek zmarłego wskazuje na przyczyny naturalne. Przeczy jednak temu kartka z biblijnym cytatem -"Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę", która pozostała na stole oraz ślad po wkłuciu igły. Sekcja wykazuje, że ktoś z pewnością pomógł w tej śmierci. Śledczy starają się odkryć motyw zbrodni i przypisać go do któregoś z 7 pozostałych uczestników obozu.

Początek był straszny. Bardzo chaotyczny prolog, po którym nie byłam pewna, czy chcę czytać dalej. Pierwszy rozdział już lepszy, a im dalej, tym bardziej byłam zachwycona. Pomysł na hotel fantastyczny. Przy opisie warunków, które musieli spełnić uczestnicy było naprawdę zabawnie. Potem przyszedł etap przesłuchania obozowiczów i szukania motywu. Z rozdziału na rozdział byłam coraz bardziej ciekawa. Rozdziały w większości dotyczą działań policyjnych, ale kilka pokazanych jest z perspektywy zabitego dziekana. Miałam koszmarny mętlik. Napięcie rosło. Autorka znakomicie prowadzi fabułę sprawiając, że sami nie wiemy kto jest winny. Gdy mamy już pewność, że znaleziono mordercę, pani Agnieszka rzuca nam kolejne poszlaki. W końcu okazuje się, że wykrycie mordercy jest praktycznie niemożliwe. Dlaczego? Dowiecie się, jak przeczytacie. Minusem były dla mnie wstawki z myślami bohaterki, rozpraszały uwagę. Samo imię bohaterki też mi się nie podoba, ale to kwestia indywidualna.

Mimo ciężkiego wstępu uważam, że to bardzo dobra książka. Pokazuje nam nie tylko patologie w kościele, ale także te występujące na wyższych stanowiskach. Przekazuje także smutną prawdę o traumach z dzieciństwa i ich wpływie na późniejsze życie. Wręcz krzyczy od braku sprawiedliwości, która dotyka tych najsłabszych - dzieci, które zostają na zawsze ze swoim piętnem. Dzieci, które z braku pomocy szukają zemsty. To jest bardzo, ale to bardzo dobry kryminał. Jestem na tak i serdecznie wam polecam. Dziękuję @burdaksiazki za egzemplarz.