Stowarzyszenie umarłych poetów

1. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Basia S. w dniu 2024-01-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Bardzo wzruszająca klasyka. Autor poruszył temat niespełnionych ambicji rodziców, którzy później przekładają je na dziecko. Ukazał również, że nauczyciel to nie tylko służbista bez ambicji. Gdybym miała takiego pedagoga, chętnie przychodziłabym do szkoły. Płakałam przy kończu. Serdecznie polceam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Julia M. w dniu 2024-01-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Bardzo poruszająca ksiązka, szczegolnie pod koniec. Ponadczasowa i podejmująca temat ograniczeń i tyrani społeczeństwa. Polecam, aby znowu dostrzec magie i poezje zycia

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina K. w dniu 2014-06-12

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   41 z 48 osób uznało recenzję za przydatną

   Nie od dziś wiadomo, że wykształcenie to klucz otwierający drzwi do lepszej przyszłości. Nie zawsze jednak możemy samodzielnie zadecydować o tym, co dane będzie robić nam w dorosłym życiu.
   
   Cofnijmy się o ponad pięćdziesiąt lat do Akademii Welltona w stanie Vermont, do której trafia grupka młodych mężczyzn poszukujących swojego powołania. Dewizą prowadzącą ich przez tą drogę mają być cztery złote zasady szkoły: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość. Czy chłopcy podołają rygorystycznym wymogom Akademii? Jak wpłynie na ich stosunek do życia nowozatrudniony nauczyciel języka angielskiego John Keating?
   
   Stowarzyszenie Umarłych Poetów powstało w 1989 roku jako film w reżyserii niesamowitego australijskiego reżysera Petera Weira, w którym główną rolę pana Keatinga odgrywa charyzmatyczny Robin Williams. Książki napisane na podstawie filmów są zazwyczaj wyjątkami od reguły i właśnie do nich zalicza się powieść Nancy Horowitz Kleinbaum, która zdecydowała się napisać ją na podstawie scenariusza stworzonego przez Toma Shulmana i nadała jej ten sam tytuł.
   
   Akcja rozgrywa się w 1959 roku. Akademia Welltona to szkoła z długoletnimi tradycjami, gdzie kształceni są przyszli geniusze gotowi do zajęcia prestiżowych stanowisk pracy, a co za tym idzie zarabiania pokaźnych sum pieniężnych. O poziom edukacji dba tutaj dyrektor Nolan, który bacznie pilnuje by ktokolwiek nie naruszył ustalonych norm nauczania, a w przeciwnym wypadku został surowo ukarany. Sprzeciwia się temu nowy nauczyciel języka angielskiego John Keating. Jest ON trzydziestokilkuletnim absolwentem Akademii prezentującym zupełnie odmienne od panujących tutaj formy nauki. Pod jego skrzydła trafiają młodzi chłopcy: Neil Perry , Todd Anderson, Knox Overstreet, Charles Dalton, Richard Cameron oraz Steven Meeks. Zaskoczeni już na pierwszej lekcji postępowaniem nauczyciela zaczynają zwracać się do niego „Kapitanie Mój, Kapitanie!” ze względu na wiersz Walta Whitmana. Pan Keating inspiruje swoich uczniów do rozwijania swojej wrażliwości, samodzielnego myślenia, miłości do poezji i życia, korzystania z niego, bycia wolnym i wyzwolonym. Nową zasadą przyświecającą życie chłopcom staje się „Carpe Diem” – chwytaj dzień. Zaczynają od odnowienia Stowarzyszenia Umarłych Poetów, do którego w młodości należał ich nauczyciel. Utrzymują swoje spotkania w ścisłej tajemnicy widując się w pustej jaskini, w której odkrywają swoją miłość do sztuki, słowa pisanego, zapomnianych utworów, a także prezentują swoje nowo napisane dzieła. Chłopcy sprzeciwiają się swoim rodzicom i zaczynają sami decydować o swojej przyszłości wbrew ustalonym przez nich planom. Zaczynają spełniać swoje marzenia. Niestety, każdy ich ruch będzie niósł za sobą konsekwencje, w tym jedną najpoważniejszą, która przyniesie ogromne cierpienie.
   
   Ta książka była dla mnie fantastyczną lekturą, nauczyła mnie też, że w życiu warto jest kierować się swoimi pasjami, a my musimy być gotowi by udźwignąć ciężar konsekwencji, bo ścieżka indywidualizmu jest kręta, ale prowadzi nas do prawdziwego szczęścia.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Olga P. w dniu 2017-06-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   18 z 22 osób uznało recenzję za przydatną

   Szkolny system jest krytykowany przez wiele osób, które posiadają na jego temat obszerną wiedzę i przez takie, które powtarzają zdanie innych. Jednak w tych wszystkich negatywnych opiniach najczęściej powtarza się jeden motyw – brak indywidualności. Wszyscy uczniowie uczą się tych samych rzeczy z programu nauczania, mają w podobnych godzinach lekcje i piszą te same egzaminy na koniec. Gdzie w tym wszystkim kreatywność, możliwość rozwijania się w ulubionej dziedzinie? W placówkach szkolnych powtarza się jak mantrę te same regułki, pojęcia i opinie. Nie byłoby w tym nic złego. W końcu wykształcone społeczeństwo to lepsze społeczeństwo, ale często ta iskierka oryginalności zostaje zgaszona.
   
   W Akademii Weltona rozpoczyna się kolejny rok szkolny, który ma ze sobą nieść wiele nauki i przede wszystkim możliwości dla młodych chłopców, którzy chcą w przyszłości studiować na takich uczelniach jak Harvard. Większość uczniów jest już znużonych i zniechęconych spędzaniem kilkunastu godzin przy nauce. Jednak w tym roku coś się zmienia... Lekcje angielskiego wyglądają odmiennie od poprzednich, a powodem tego jest zmiana nauczyciela. Pan Keating jest kreatywnym mężczyzną, który na każdym kroku przygotowuje dla chłopców niespodzianki, zachęcające do nauki i poszukiwania własnych talentów. Grupka przyjaciół jest tym tak bardzo zafascynowana, że postanawia poszukać informacji o swoim nowym mentorze. Wtedy trafiają na pewne stowarzyszenie, które w przyszłości zmieni całe ich życie.
   
   O "Stowarzyszeniu umarłych poetów" słyszałam tyle razy, że jest to nie do zliczenia. Wszyscy to zachwalali, mówili, że warto przeczytać, obejrzeć. Mimo to nie ciągnęło mnie do tej powieści, jednak sami wiecie, jak to jest. Jeśli wszyscy wokół dyskutują na temat jakieś historii, a ty nie masz pojęcia jakiej i nie możesz w ogóle wziąć udziału w tej rozmowie, to chcesz ją poznać nawet z brakiem chęci. W ten sposób ja poznałam tę opowieść i zawiodłam się. W ogóle byłam w olbrzymim szoku, gdy na okładce książki przeczytałam, że jest ona napisana na podstawie filmu. To naprawdę rzadkość. Nie wiedziałam, czego mam się po niej spodziewać. Nieraz spotkałam się z podobnym motywem i w literaturze, i w kinematografii.
   
   Styl autorki jest bardzo przyjemny. Książkę się czyta z radością i przede wszystkim bardzo szybko. Jednak brakowało mi czegoś charakterystycznego w języku, dzięki czemu od razu czytając fragment, wiedziałabym, że to akurat ona go pisała. Z chęcią bym odkryła coś specyficznego z jej stylu, co na długo zapadłoby mi w pamięć. Tak nie było. Na szczęście w powieści pojawiały się liczne wiersze, które ubarwiały całą historię i nadawały jej pewnego rodzaju kunsztowności. Niektóre wiersze sprawiły, że chcę lepiej się zapoznać z danym poetą.
   
   Sama w sobie fabuła jest bardzo wciągająca. To jest książka, którą najlepiej przeczytać na jeden raz i łatwo to zrobić, gdyż pobudza ona wyobraźnię. A kto nie lubi czasami dać jej zawładnąć sobą... w dodatku przez większość czasu jest bardzo radosna i pozytywna. Choć ma jedną, wielka wadę, przez którą zapomina się o wszystkich zaletach. Jest to przewidywalność. Naprawdę łatwo domyślić się, jak te wszystkie wydarzenia potoczą się dalej i jaki będzie ostateczny skutek. Nie trzeba być geniuszem, żeby na to wpaść.
   
   Jestem pod wielkim wrażeniem kreacji bohaterów. Pojawia się ich wielu i każdy ma własną, niepowtarzalną osobowość. W dodatku autorka postarała się, żeby każdy z nich był dopracowany. Uwielbiam takie postacie, więc przez większość książki czerpałam olbrzymią radość w poznawaniu ich. Oczywiście na pierwszy plan wysunął się Todd, którego bardzo polubiłam. W pewien sposób utożsamiam się z nim i przede wszystkim rozumiem go. Sympatię większość czytelników na pewno zdobył Neil – pozytywny i pełen pasji chłopak. W dodatku pojawił się jeszcze nieobliczalny romantyk – Knox, wprowadzający wzruszające momenty. Niestety zawiodłam się chyba na najważniejszym bohaterze, czyli profesorze Keatingu. Wyobrażałam sobie, że będzie nie wiadomo kim, a jego metody przełamią wszystkie schematy, tymczasem nie zaskoczył mnie niczym i po prostu był dobrym nauczycielem.
   
   Pojawił się też jeden krótki wątek romantyczny, który był dla mnie przeuroczy. Mało prawdopodobne, żeby takie coś mogło wydarzyć się w życiu, ale to nie zmienia faktu, że obserwowałam dziwaczną relację Knoxa i Chris. Te dwie osoby były tak nieporadnie do siebie dobrane, że wielokrotnie chciało mi się z tego śmiać, ale przez to pasowały do siebie idealnie. Kibicowałam im przez cały czas i miałam nadzieję, że ich losy połączą się na dłużej.
   
   Tematyka "Stowarzyszenia umarłych poetów" jest bardzo istotna. Podoba mi się, że autorka krytykuje stereotypowe metody nauczania. Nie twierdzę, że są złe, ale świat postępuje do przodu, więc również szkoła powinna się rozwijać. Oczywiście mówimy tu o trochę innych czasach, ale problematyka jest uniwersalna. Tym bardziej że pokazuje jak ważna jest w życiu indywidualność i to żeby o nią dbać. Każdy ma inny charakter, talenty i postrzeganie świata. To jest właśnie piękne, więc powinno się zwracać uwagę, by młode osoby dbały o to i przede wszystkim dostrzegały to. Jest to też pewnego rodzaju ostrzeżenie dla rodziców, którzy często zbyt pochopnie widzą swoje dzieci w wybranych wcześniej przez siebie rolach.
   
   Cieszę się, że mam wreszcie własną opinię na temat tej książki. Niedługo pewnie porównam ją również z filmem. Choć jak sami widzicie, spodziewałam się po tej opowieści czegoś całkowicie odmiennego. Nie jest to powieść, którą każdy powinien przeczytać. Jeśli przeczyta to bardzo dobrze, jeśli nie to dużo nie straci.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Agnieszka P. w dniu 2022-02-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   "Stowarzyszenie Umarłych Poetów" to książka opowiadająca o grupie chłopców uczących się w elitarnej szkole z internatem. Neil pragnął spełnić marzenie i grać w teatrze, co nie spotkało się z dobrym odbiorem ze strony rodziców.
   
   Książka wzruszająca, opowiadająca o tym jak rodzice stają na drodze do szczęścia ich dzieci. To smutne, że ludzie nie mogą spełniać swoich marzeń i żyć jak sami chcą, ze względu na ambicje własnych rodziców. Lektura dla czytelnika w każdym wieku, która pokazuje jak wygórowane wymagania mogą wpływać na dziecko.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję