Opowieść o dwóch miastach

Literatura klasyczna sprawdza się zawsze wtedy, kiedy odczuwam przesyt i przebodźcowanie literaturą współczesną. I mimo, że często opowieści te mają ciężki i duszny klimat, mają dramatyczne zakończenie lub traktują o rzeczach niezwykle ważnych – odpoczywam przy nich i cieszę oko pięknym stylem i mistrzowskim piórem.

Powieści Charlesa Dickensa należą do tych, do których wraca się z rozkoszą, nawet po wielu latach. Opowieść o dwóch miastach to niezwykle wstrząsająca historia o wielkiej miłości, poruszająca wszystkie struny ludzkiej duszy, świadczące o współodczuwaniu. To niezwykły obraz uczucia, przyjaźni ponad wszystko, która kończy się równie patetycznie, co jej przebieg.

Czytelnik znajdzie tutaj wszystko to, czego można oczekiwać od literatury klasycznej. Jest szeroki, dokładnie wytyczony rys historyczny, opowiadający o życiu w osiemnastowiecznych stolicach miast: Paryżu i Londynie. Jest też opowieść o sytuacji politycznej, powoli budzącej się rewolucji, krwawych zamieszkach i przy tym o zwykłym życiu, które toczyło się mimo wszystko.

Dickens w właściwy dla siebie sposób, potrafi zmienić swoich bohaterów. Nie oszczędza ich, stawia przed nimi trudne zadania, które bardzo trudno wykonać, ale w imię miłości czy wizji lepszego życia, ludzie są w stanie zrobić okropne rzeczy i stać się najgorszą wersją siebie, byleby uchronić przed złem ukochaną osobę.

To szalenie refleksyjna powieść, której nie da się czytać bez zastanowienia. Tutaj, wszystkie szare komórki postawione są w stan gotowości. Analizują, rozkazują myśleć i wywołują w czytelniku szereg reakcji, które kończą się przeróżnie, począwszy od wzruszenia, skończywszy na najczystszej złości.

To powieść wybitna, monumentalna i zachwycająca! Gorąco polecam!

Pan Lorry udaje się do Francji, gdzie czeka go rozmowa z młodą Lucie. Kobieta jeszcze nie wie, że to spotkanie odmieni jej życie. Okazuje się bowiem, że jej ojciec żyje. Przez lata sądziła, że została przez niego osierocona, jednak prawda była zupełnie inna. Mężczyzna został niesprawiedliwie uwięziony w Bastylii, gdzie spędził osiemnaście lat. Czuła opieka córki sprawia, że wraca do sił i zdrowia, także psychicznego. Gdy sytuacja się stabilizuje, o względy Lucie zaczynają rywalizować mężczyźni. Którego wybierze?

Opowieść o dwóch miastach Charlesa Dickensa to powieść pokazująca dwa światy. Po pierwsze narrator przenosi nas to do Anglii, to do Francji. W obu tych miejscach rozgrywa się bowiem akcja. Z jednej strony mamy sielankowe życie rodzinne, które zaczyna się stabilizować, z drugiej – wybuch rewolucji i krwawe wydarzenia jej towarzyszące.

W książce mamy kilku bohaterów i kilka wątków z nimi związanych. Na pierwszy plan wysuwają się Lucie i jej ojciec, Lorry, znajomy rodziny, Karol Darnay i Sydney Carton. Każda z tych postaci to inna osobowość, po której możemy spodziewać się innych rzeczy. Na przykład doktor Manette z jednej strony wydaje się zagubionym człowiekiem, który wiele przeszedł, by po chwili zadziwić nas swoją wewnętrzną siłą.

Jeśli chodzi o wątki, to jak to u Dickensa – nic nie zostaje wprowadzone bez przyczyny. Wszystkie motywy i wydarzenia łączą się w jakiś sposób ze sobą, dając nam w rezultacie siatkę skomplikowanych relacji. To powieść wielowątkowa, ale skonstruowana tak, że nie da się w niej pogubić. Przede wszystkim można wyróżnić tu dwa główne wątki – związany z Lucie i jej ojcem oraz związany z rewolucją. Ten pierwszy jest dość obszerny, bo pokazuje zarówno przeszłość doktora, jak i to, jak opiekowała się nim Lucie. Umieszczono tu też wątek uczuciowy. Drugi temat, czyli rewolucja, jest wprowadzany stopniowo i początkowo nie każdy zda sobie sprawę, że właśnie w tę stronę idzie fabuła. Potem jednak akcja nabiera tempa. Obserwujemy wszystko z boku, wielu rzeczy dowiadujemy się od osób trzecich, nie wszystko widzimy na własne oczy.

Plusem powieści jest narracja. Język Dickensa jest naprawdę piękny, działa na wyobraźnię. Opisy są plastyczne i nie nudzą. Autor potrafi sprawić, że wraz z nim przeniesiemy się do czasów, które opisuje. Także fabuła jest interesująca. Temat rewolucji francuskiej jest ciekawy, przedstawienie go również, ale chyba najbardziej porywający jest wątek uczuciowy, które ma wpływ na decyzje bohaterów. Nie zapominajmy też o pięknych ilustracjach H.K. Browne’a, które uzupełniają tekst i tworzą wraz z nim niepowtarzalną, elegancką i wizualnie atrakcyjną pozycję.

Opowieść o dwóch miastach to pozycja, którą chciałam przeczytać od dawna. Trudno mi jednak o niej pisać. Zawsze mam problem z książkami Dickensa. Uwielbiam autora, jego książki fascynują mnie głównie ze względu na nieprzewidywalność wątków, które z jednej strony wydają się bardzo przyziemne, z drugiej – nigdy nie są nudne. Jeśli nie mieliście okazji sięgnąć po nic autorstwa Dickensa, szczerze was do tego zachęcam. Swoją przygodę możecie zacząć od Opowieści o dwóch miastach – to piękna, ale też momentami gorzka historia, która was oczaruje, porwie i nie pozwoli się oderwać od czytania.

Akcja utworu rozgrywa się od 1775 roku aż do okresu rewolucji francuskiej. Treścią jest historia dwóch męźczyzn, Francuza i Anglika oraz jednej kobiety, wpleciona w ówczesne zawirowania historyczne, a także w historie dwóch potężnych metropolii - Paryża i Londynu.

Ogromnym atutem są doskonale oddane atmosfery i topografie zarówno Londynu, jak i Paryża. Kwestię Londynu pisarz rozwiązał mieszkając w tym mieście. Co do Paryża, to zagłębiał się w nim dokładnie, wiele spacerując, studiując książki i inne materiały dot. stolicy Francji. Miało to miejsce w latach 1855–1856. Obraz obu miast, jaki przedstawia Dickens nie jest ciekawy. Głód, brud, bieda, wyzysk to wszystko jest na porządku dziennym. Odrzucające, okrutne, niesprawiedliwe, ale prawdziwe. Mimo, iż w innych swoich książkach pisarz także przedstawia Londyn, okolice w ten sposób, to dzieła pokroju Olivera Twista, Klubu Pickiwicka czy innych książek są odmienne od Opowieści o dwóch miastach. Ta ostatnia jest brutalna, ponura, brak jej lekkiego humoru, którym mimo nieciekawego położenia bohaterów, charakteryzują się pozostałe książki angielskiego pisarza.

Bardzo szczegółowo opisane jest wszystko co dot. życia w ówczesnych czasach, ale także ważnych wydarzeń historycznych, przede wszystkim rewolucji francuskiej. Dickens aż do przesady, niezwykle szczegółowo, niczego nie upiększając ukazuje brutalność, okrucieństwo, sadyzm rewolucji, ale i samych walczących, a także ich od dawna wzbierający gniew.

Akcja toczy się wartko, nie ma czasu na przestoje, nudę, historia wrze, losy bohaterów zmieniają się błyskawicznie. Mimo sporej objętości (600 stron) książkę czyta się bardzo szybko. I nie razi nawet odrobinę naiwne, jak na dzisiejsze czasy zakończenie.

Gorąco polecam. Nie wiem, czy cokolwiek więcej można by o tej książce napisać.

Karol Dickens wielkim pisarzem wiktoriańskim był i basta.

Charles Dickens. Pierwsze skojarzenie - "Opowieść wigilijna". "Opowieść o dwóch miastach" ? Całkiem nowy, nieznany dla mnie tytuł. Jak się okazuje, powieść z roku 1859, jest jedną najczęściej czytanych, jak i najwyżej ocenianych dzieł tego wielkiego autora. Jak słyszę, że coś jest tak dobre, nie mogę przejść obok tego obojętnie.

Historia rozpoczyna się w 1775 roku. Wtedy to zostaje odnaleziony Doktor Manette, człowiek niesłusznie więziony w Bastylii przez osiemnaście lat. Po bardzo schorowanego człowieka przyjeżdża jego córka Lucie i przyjaciel rodziny, bankowiec, Pan Lorry. Ponieważ sytuacja polityczna i społeczna we Francji, nie jest zbyt stabilna (szerzy się głód, nędza, niezadowolenie społeczne rośnie i jest o krok od wybuchu Rewolucji Francuskiej), ponownie połączona rodzina znajduje schronienie w stolicy Anglii. Ich losy zaczynają przeplatać się z zbiegłym z Francji arystokratą, Karolem Darnay oraz pogubionym, popadającym w alkoholizm prawnikiem, Sydneyem Cartonem. Obaj mężczyźni darzą Lucie wielkim uczuciem i zaczynają zabiegać o kobietę. Akcja powieści rozgrywa się w dwóch miastach, Londynie i Paryżu. Pomiędzy nimi toczą się losy bohaterów, którzy poprzez splot różnych okoliczności, będą zmuszeni do bardzo trudnych decyzji.

Książkę czyta się rewelacyjnie. Sięgając po nią miałam poczucie, że po ciężkim dniu, szybkim tempie życia, nagle czas stopniowo zwalnia i toczy się bardzo nieśpiesznie. Co nie oznacza, że jest ona nudna, czy pozbawiona akcji. Dzieje się w niej wiele, choć w stylu bardzo tradycyjnym i klasycznym. Przyznam szczerze, że celowo dawkowałam sobie lekturę, rozkoszując się tym niezwykłym klimatem.

Obawiałam się, że skoro to Charles Dickens, to język może już nie być tak przystępny. Nie mogłam się bardziej mylić. Można by powiedzieć, że sposób przedstawiania wydarzeń pasuje do czytelnika z każdej epoki, nawet współczesnej. I choć opowieść dotyczy wydarzeń mrocznych i przygnębiających, z opisu bohaterów bije ogromne ciepło. Uroku dodają komentarze autora, które nierzadko pokazują jego ironiczne poczucie humoru.

Charles Dickens doskonale ukazuje koniec XVIII wieku we Francji. Oddaje charakter dramatycznych wydarzeń, jakie nastąpiły w 1789 roku, pokazuje co do nich doprowadziło. To wielkie wzburzenie ludu, chęć zemsty jaka porwała tłumy. Ciężko uwierzyć, że to nie tylko fikcja literacka, a bardzo ważna część francuskiej historii. Warto wracać do takich dzieł ku przypomnieniu i przestrodze. Niestety ludzie szybko zapominają o tym co złe, zaczynają powtarzać stare błędy.

Powieść jest tak uniwersalna, że powinna spodobać się każdemu. Ale najlepiej odnajdą się w niej Ci, którzy cenią sobie klasyczne opowieści odnoszące się do podstawowych wartości. Opowieści. które ukazują odwieczną walkę pomiędzy dobrem i złem, toczącą się zarówno na świecie, jak i wewnątrz samych bohaterów.

Polecam!!

Więcej recenzji na [Adres usunięty] Zapraszam !

Kilka miesięcy temu przeglądając zestawienie najpopularniejszych książek natrafiłem tam na jedną z powieści Charlesa Dickensa - nie była to jednak wcale Opowieść wigilijna, lecz Opowieść o dwóch miastach. Fakt ten dość mocno mnie zdziwił, ponieważ sądziłem, że ta pierwsza pozycja jest najchętniej czytaną i kupowaną powieścią Dickensa. Okazuje się, że jest jednak inaczej. Szacuje się, że od daty premiery Opowieści o dwóch miastach w 1859 roku sprzedano aż 200 milionów egzemplarzy tej książki, co czynią ją jedną z najlepiej sprzedających się powieści wszech czasów.

Akcja powieści rozgrywa się od 1775 roku aż do czasów rewolucji francuskiej, czyli 1789. Rozpoczyna się od wyjścia na wolność doktora Manette'a po osiemnastoletniej niewoli spędzonej w Bastylii. Wraca wraz ze swoją córką Lucie do Anglii, by tam na nowo rozpocząć drugie życie. W Londynie ich los przeplata się z Karolem Darnay'em - zbiegłym francuskim arystokratą, ukrywający swoje prawdziwe nazwisko oraz z Syndney'em Cartonem - samotnikiem i pijakiem. Tych dwóch młodych mężczyzn łączy miłość do pięknej Lucie, lecz tylko jeden z nich zdobędzie jej serce. Wkrótce ich spokój zostaje zakłócony i porywa ich wir wydarzeń, który karze im przybyć do Paryża, ogarniętego rewolucyjną gorączką. Żaden arystokrata nie może czuć się tam bezpiecznie a na jaw wychodzą wydarzenia z przeszłości, które zaważą na losach bohaterów...

Dłuższy czas zastanawiałem się dlaczego właśnie ta powieść sprzedaje się tak dobrze a nie chociażby wspomniana Opowieść wigilijna. Po przeczytaniu Opowieści o dwóch miastach mam wrażenie, że dzieje się tak za sprawą poruszanej tematyki, czyli rewolucji francuskiej, która wciąż żywo przemawia do ludzkiej wyobraźni. Dickens nie zaczyna jednak swojej powieści od tego wydarzenia, lecz wiele lat wcześniej od z pozoru nic nie znaczącego wydarzenia. Poprzez historie czworga bohaterów i ich podróże, autor przedstawia czytelnikowi ówczesną sytuację we Francji a dokładniej w Paryżu - panujący głód, wyzysk chłopów i mieszczan, niesprawiedliwe sądy, czy bezkarność arystokratów. Z każdą kolejną przeczytaną stroną dostrzegamy coraz więcej tych elementów, coraz większe niezadowolenie, rosnące poczucie krzywdy a przede wszystkim poczucie własnej siły przez prostych ludzi. Co jednak ważne, Dickens nie analizuje historycznych przesłanek, ani konfliktów w obozie rewolucjonistów. Dla niego rewolucja stanowi po prostu tło wydarzeń, które wywiera ogromny wpływ na losy bohaterów. Co więcej, czytając Opowieść o dwóch miastach nie mamy wątpliwości po czyjej stronie stoi autor - jasno daje do zrozumienia, że rewolucja jest usprawiedliwiona i była po prostu konieczna. Nie inaczej wygląda sytuacja w Londynie, który jest w powieści swojego rodzaju bliźniakiem Paryża, lecz w Anglii w odróżnieniu do Francji nie wybucha rewolucja. Zaś prości ludzie wciąż doznają krzywd i niesprawiedliwości... Dickens poświęcił temu drugiemu miastu nie mniejszą uwagę, czym jasno daje do zrozumienia, że książka stanowi nie tyle ostrzeżenie, co raczej przestrogę. Przede wszystkim zaś jak to bywa z jego twórczością, poprzez tę opowieść pragnął zwrócić uwagę na współczesne mu problemy świata.

Rewolucja, rewolucją, ale o sile tej powieści stanowią również bohaterowie. Jak wspomniałem wcześniej, poznamy cztery główne postacie: Lucie, Karola, Sydney'a oraz doktora Mannete'a. Odniosłem wrażenie, że najwięcej uwagi poświęcono właśnie temu ostatniemu bohaterowi, który swoją historią spaja niejako całą powieść i łączy losy pozostałej trójki. Ponadto dopiero pod koniec książki wychodzą na jaw fakty dotyczącego aresztu doktora Mannete'a i wydarzeń jakie do tego doprowadziły a mające ogromny wpływ na jednego z mężczyzn. Pozostałą trójkę poznamy równie dobrze i z pewnością każda osoba czytająca tę książkę, będzie jak ja, bacznie śledzić ich losy, aby cało wyszli z rewolucyjnej zawieruchy. Końcówkę książki, przyznaję się, czytałem z zapartym tchem, czekając jak rozwinie się sytuacja i potoczą losy bohaterów z którymi zdążyłem się zżyć, co mi się dość rzadko zdarza. Zaś sam finał książki choć pozytywny, to ma słodko-gorzki wydźwięk.

Opowieść o dwóch miastach to niezwykłe przedstawienie rewolucji francuskiej, która stanowi tło dla losów czwórki bohaterów. Ma zdecydowanie wydźwięk przestrogi i w sposób bardzo obrazowy pokazuje jak wyglądały tamte burzliwe wydarzenia. Po raz kolejny ozdobą tego wydania są ilustracje pochodzące z pierwszego angielskiego wydania autorstwa H. K. Browne'a. Polecam!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka!

[Adres usunięty]