Księżna Margaret

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Michalina F. w dniu 2017-02-23

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   7 z 10 osób uznało recenzję za przydatną

   Przeszłość współcześnie nadal stanowi pewien rodzaj zagadki, jest pełna niedomówień i tajemnic. I choć wydawać, by się mogło, że niektóre tematy zostały wyczerpująco opisane i udokumentowane, nie oznacza to, że za jakiś czas nie pojawią się nowe smaczki… A daną historię będzie można opowiedzieć jeszcze nie jeden raz i w niejeden sposób…
   
   Książki inspirowane wydarzeniami z przeszłości, czy też postaciami historycznymi są niezwykle inspirujące i intrygujące zarazem… Tak często, jak tylko mam okazję, sięgam po takie tytuły, by przenieść się w zupełnie inny świat… W przypadku Księżnej Margaret do XVII-wiecznej Anglii i Francji, czasów przemian i walk o władzę, bali towarzyskich i skandali, jakie otaczały główną bohaterkę…
   
   Księżna Margaret to powieść łącząca fikcję literacką z faktami z życia Margaret Cavendish, kobiety, która wyróżniała się swoją przebojową osobowością i ekstrawagancją w ówczesnym świecie. Poznajemy historię arystokratki, która nie dała się stłamsić ówczesnemu poglądowi, iż zadaniem kobiety jest rodzenie dzieci, dbanie o nie, dom i męża oraz brak własnego zdania. Margaret sięgała tam, gdzie głos mieli tylko mężczyźni. Interesowała się nauką, zaczytywała się w filozoficznych esejach, równocześnie tworząc tomiki poezji, scenariusze teatralne i utopijne opowiadania z gatunku science fiction, co w XVII wieku wywoływało niejednej skandal z jej udziałem.
   
   Danielle Dutton przenosi czytelnika w świetnie wykreowany świat XVII-wiecznej Anglii i Francji, oddając niezwykle plastycznym językiem atmosferę i klimat tamtych czasów. Dzięki użytej narracji pierwszoosobowej autorka pozwala czytelnikowi bliżej poznać postać księżnej, jej myśli i uczucia.
   
   Takie połączenie sprawia, iż książkę czyta się szybko z dużą przyjemnością, mając wrażenie, jak gdyby czytało się bajkę.
   
   Autorka w Księżnej Margaret ukazała także obraz ówczesnej medycyny, który prezentował się w sposób bardzo bolesny, a patrząc z dzisiejszej perspektywy, niektóre metody były dość absurdalne… Upuszczanie krwi, czy mieszanki, nie tylko ziołowe, na płodność to zaledwie ułamek tego, co medycyna XVII-wieku proponowała arystokracji…
   
   Podsumowując: Księżna Margaret łączy w sobie fakty historyczne wplecione w subiektywny obraz autorki postaci głównej bohaterki. To niezwykła podróż w czasie, która pozwala poznać ówczesne obyczaje, poglądy, a przede wszystkim jest ciekawym (choć fikcyjnym) obrazem XVII-wiecznej kobiety, która chciała od życia czegoś więcej niżeli zaplanowanej z góry roli matki i opiekunki rodziny, której zdanie musiało być tożsame ze zdaniem męża. To obraz skandalistki, ekstrawaganckiej kobiety pod względem zachowania i ubioru, sięgającej po marzenia, która na co dzień borykała się z przyziemnymi rzeczami, z jakimi borykają się współczesne kobiety, która miała i przyjaciół i zagorzałych przeciwników jej popularności…
   
   To po prostu książka, którą warto przeczytać :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Erna E. w dniu 2017-02-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   4 z 6 osób uznało recenzję za przydatną

   Współcześnie jesteśmy otaczani przez różnej maści celebrytów. Niewiele rzeczy może dziwić, z politowaniem czytamy o kolejnej wpadce znanej aktorki. Czy możemy sobie wyobrazić, że niegdyś wystarczyło stworzyć wiersz, aby być obiektem kpin?
   
   Margaret Cavendish — kobieta specyficzna w swoich kręgach, bo utalentowana i unikająca konwenansów. Z przyjemnością tworzy kolejne eseje filozoficzne, scenariusze sztuk teatralnych, lubi pisać poezję. Z czasem staje się coraz popularniejsza, jednak sława ma swoje konsekwencje. Margaret często budzi zgorszenie, wraz z przyjaciółmi pojawia się równie liczne grono wrogów. Kobieta znajduje zrozumienie u swojego męża, Williama, który dzielnie ją wspiera w zmaganiach z niepochlebnymi plotkami. Jak smakuje zwycięstwo? Czy to uczucie towarzyszące sytuacji, gdy jesteśmy pierwszą przedstawicielką płci żeńskiej w szanowanym towarzystwie naukowym The Royal Society?
   
   Po raz kolejny mam szczęście trafić na książkę reprezentującą jeden z moich ulubionych gatunków. Przepadam za fabularnym przedstawieniem życiorysów postaci realnych, choć momentami trochę zapomnianych. Tak samo jest w przypadku Margaret Cavendish, która (mam nadzieję) za sprawą powieści Danielle Dutton znowu zyska na popularności. Szalenie interesują mnie osoby, które mimo niesprzyjających warunków potrafiły walczyć o swoje przekonania, które nie pozwoliły, aby społeczeństwo negatywnie wpływało na ich przyszłość. O Margaret usłyszałam po raz pierwszy jakiś czas temu, przypadkiem, nie wnikając w szczegóły, co aktualnie nadrobiłam. I nadrabiam dalej, na własną rękę, gdyż Dutton podsyciła moją ciekawość. Przyznaję — do lektury bardzo zachęca również szata graficzna książki, dobrze oddająca klimat całości. Myślę, że miłośnicy publikacji historycznych nie przejdą obok półki obojętnie, gdy ją zobaczą. Zwłaszcza w sytuacji, gdy idealnie współgra z treścią, co zaręczam.
   
   Ogromny plus za stworzenie klimatu. Autorka autentycznie przenosi nas do XVII wieku, wspaniale kreuje tło dla fabuły, dbając o szczegóły. Książka nie należy do tych najobszerniejszych, jednocześnie nie pozostawia rozczarowania. Przypomina troszkę sceny ze snu — nagłe, czasami urywane, ale zawsze zajmujące. Eksperymentalna forma, stąd prawdopodobnie taka liczba stron. Wydaje mi się, że wiele osób zechce skonfrontować fikcję z faktami, zacznie własne poszukiwania, choćby za pomocą Internetu. Zawsze temu przyklaskuję, z lubością spisuję tytuły tych pozycji, które potrafią zaciekawić na tyle, aby wyruszyć w dalszą drogę. Danielle Dutton zdecydowanie ma dar opowiadania, bez przerostu formy nad treścią.
   
   Z biografii Margaret Cavendish można wywnioskować, że była postacią silną i bezkompromisową. Dutton pokazuje też inną jej stronę: kogoś kruchego, czasami wątpiącego w moc swoich talentów, które niewątpliwie posiadała. Tym samym Maggie staje się bardziej ludzka, realna. Nie była machiną pozbawioną wad lub kreacją tworzoną na potrzeby chwili. Wzbudza sympatię, również podziw — miała w sobie odwagę, tak rzadką w tamtych trudnych dla kobiet czasach. Nie omieszkała zawalczyć w imieniu nie tylko swoim, ale też kolejnych pokoleń. To dzięki takim cudownym paniom możemy więcej i lepiej.
   
   Styl powieści jest poetycki, stylizowany. Bogaty w metafory, charakterystyczny dla epoki. Bywa dramatyczny, jak sama Margaret, która snuje własną opowieść. Zazwyczaj próba uzyskania podobnego efektu wypada blado, a najgorzej, gdy przyczynia się do pełnego politowania śmiechu. Dutton zachowała równowagę, nie przesadziła w poszukiwaniu idealnego języka. Świetna książka, jeśli potrzebujemy sięgnąć po coś, co nie zabierze nam wielu godzin na czytanie, ale sprawi, że jeszcze długo później będziemy rozmyślać. Okładka intryguje, identycznie intryguje postać Cavendish. Odłożyłam swój egzemplarz pełna refleksji, co zawsze utrzymuje mnie w przekonaniu, iż sięgnęłam po odpowiednią dla siebie powieść. Liczę na podobne emocje z Waszej strony.
   
   „Księżna Margaret” zdecydowanie spodoba się czytelnikom lubiącym przedstawienie historii w sposób przystępny i w miarę lekki. To podbudowujące, ta świadomość, że coraz więcej autorów sięga po tego typu rozwiązania, tym samym zachęcając ludzi do poszerzania wiedzy. Zachęcam do zapoznania ze wspaniałą Maggie. Aż chciałabym spotkać ją w rzeczywistości!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Paulina F. w dniu 2017-02-20

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   3 z 4 osób uznało recenzję za przydatną

   Księżna Margaret to powieść biograficzno – historyczna, choć, jak zaznacza Danielle Dutton, będąca w dużej mierze fikcją literacką. Tytułowa bohaterka, Margaret Cavendish (z domu Lucas) już na okładce zostaje okrzyknięta XVII-wieczną celebrytką i skandalistką. Czytelnik poznaje ją jako awangardową i niekonwencjonalną arystokratkę, feministkę, autorkę tomików poezji, traktatów filozoficznych, scenariuszy sztuk teatralnych z kobietami w rolach głównych oraz opowieści science fiction. Było o niej głośno zarówno z uwagi na dzieła, które wyszły spod jej pióra, jak i za sprawą jej, odbiegających od normy, strojów (pióra, kapelusz przypominający płomień ognia, złota suknia z obnażonym biustem i pomalowanymi na czerwono sutkami a do tego czarne gwiazdki na policzkach).
   
   (...)
   
   Co czyniło ją wyjątkową? Przede wszystkim fakt, iż wiek XVII to czasy, kiedy rola kobiety ogranicza się do bycia ozdobą majątku. Jak, wcielając się w rolę Margaret, pisze Dutton, kobieta traktowana była jak nieletni pozbawiony perspektywy osiągnięcia dojrzałości. Arystokratyczne pochodzenie nie ułatwiało realizacji jej marzeń o karierze naukowej czy artystycznej. Niemniej jednak, udało się. Niewątpliwym sukcesem było samo przyjęcie jej tekstów do druku, jednak na szczególne uznanie zasługuje precedensowe zaproszenie jej (kobiety!) do angielskiego towarzystwa naukowego The Royal Society. Rodząca się ówcześnie prasa nazwała “szaloną Maggie” celebrytką wszech czasów.
   
   (...)
   
   Połączenie powieści historycznej i biografii pozwoliło autorce na odbrązowienie postaci księżnej Margaret – powszechnie zapomniana, czasoprzestrzennie odległa, przedstawiona została jako postać żywa i charakterna. Poznajemy zarówno fakty z życia arystokratki, jak i emocje, które mogły jej wówczas towarzyszyć. Jeśli chodzi o styl i język powieści, mam co do niego mieszane uczucia. Jest uciążliwy (nierzadko nadęty i wydumany) z jednej i realistyczny z drugiej strony. Co gorsza, właśnie taki powinien być (nadęty i wydumany, nie uciążliwy). Jakże wiarygodna (a przy tym irytująca) jest ta egzaltacja! Gdybym spotkała bohaterkę powieści lub odnalazła jej sekretarzyk, sądzę, że padające słowa wpisywałyby się w konwencję amerykańskiej autorki. Dutton, nie szczędząc opisu barokowych wnętrz, sukien, ale też bolączek i aspiracji siedemnastowiecznej arystokracji, oddaje ducha epoki. Dominująca narracja pierwszoosobowa powinna skracać dystans między czytelnikiem a postacią (w mojej opinii go nie skraca). Blurb głosi, że opowieść została napisana w stylu “niezwykle przejrzystym i zadziornym” (nie do końca potrafię rozszyfrować, na czym miałaby tu polegać “przejrzystość” stylu) a do tego jest “prowokacyjna i fenomenalna”. Prawda to? Oceńcie sami.
   
   PEŁNĄ RECENZJĘ PRZECZYTAJ NA BLOGU: [Adres usunięty] .

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Paulina M. w dniu 2017-03-01

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Dla ówcześnie żyjących celebrytka i skandalistka. Dla mnie nieco nieśmiała, zamknięta w sobie i szukająca swego miejsca w świecie kobieta. Kim tak naprawdę była Szalona Maggie?
   
   Krótka, bo niespełna dwustustronicowa powieść Księżna Margaret łączy w sobie elementy fikcji literackiej i biografii siedemnastowiecznej arystokratki. Autorka, Danielle Dutton, podkreśla, że postać księżny była dla niej inspiracją przy kreowaniu postaci głównej bohaterki książki. Kim jest tytułowa Margaret? To brytyjska dama dworu. Od dziecka miała skłonność do refleksji. Stawiała przeróżne pytania i szukała niemniej dziwnych odpowiedzi. Wszystko zdawało się inspirować ją do pisania. Jako nastolatka wyemigrowała do Francji. Tam przeżyła wojnę domową. Tam też poznała i poślubiła starszego od siebie Williama Cavendisha. Choć nie mieli wspólnego potomstwa, do końca życia wzajemnie się wspierali i pozostali sobie wierni. Mimo niezbyt przychylnej opinii pewnych środowisk i wpływowych osób William wspierał karierę żony i szczerze ją podziwiał.
   
   Margaret to postać pełna sprzeczności. Z cichej dziewczynki przeistoczyła się w żywiołową, odważną i ambitną kobietę, która nie raz budziła niesmak i wywołała niejeden skandal w kręgach towarzyskich. Z jednej strony arystokratka, z drugiej zaś szokująca społeczeństwo feministka. Przede wszystkim Margaret to niezwykle kreatywna pisarka. Tworzyła tomiki poezji, scenariusze teatralne czy opowiadania fantastyczne.
   
   Warto podkreślić, że Margaret przeczyła stereotypowi współcześnie żyjących kobiet. Jej rola w małżeństwie nie ograniczała się tylko do bycia ozdobą Williama czy gospodynią na wytwornych przyjęciach w majątku. Arystokratyczne pochodzenie nie przeszkodziło jej w realizacji marzeń – jej teksty ujrzało światło dzienne i została zaproszona do towarzystwa naukowego The Royal Society, co w XVII wieku wydawało się być niemożliwe dla kobiety.
   
   Księżna Margaret pisana jest w dwóch formach – w części rozdziału czytelnik ma do czynienia z narracją pierwszoosobową tytułowej bohaterki. W drugiej części narrator jest trzecioosoby. Choć miejscami język, jak przystało na postaci i opisywany okres, wydaje się być nieco „ciężki”, wytworny i bogaty w metafory, książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Autorka dość bogato przedstawia psychikę Margaret, przybliżając czytelnikowi jej emocje, nastroje i myśli, które, warto dodać, zmieniały się z prędkością światła. W narrację i dialogi wplata fragmenty utworów księżnej.
   
   Chcesz wiedzieć, czy różni się siedemnastowieczny skandal od tego współczesnego? Chcesz wiedzieć, jak brzydkie kaczątko przeistoczyło się w łabędzia-celebrytkę? W takim razie musisz sięgnąć po Księżną Margaret autorstwa Danielle Dutton. Polecam! Z taką bohaterką na pewno nie będziesz się nudzić!
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Super Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Osobliwe D. w dniu 2017-02-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   3 z 5 osób uznało recenzję za przydatną

   Jako iż interesuję się historią, uwielbiam czytać i poznawać zmiany, które następowały po sobie, zmieniając nasz świat, gospodarkę, tradycje i obyczaje a także prawa ludzi. Księżna Margaret to niepozorna książka, która rzeczywiście daje poznać te zmiany, chociaż ma zaledwie 200 stron.
   
   Powieść łączy w sobie fikcję literacką, a także elementy biografii Margaret Cavendish, znanej skandalistki. Zaskoczyło mnie to, iż historię przedstawia właśnie Maggie, wszystko jest pisane z jej perspektywy, przez co możemy poznać tok myślenia, jej marzenia i fantazje, bo trzeba przyznać, że wyróżniała się na tle arystokracji.
   
   Z pozoru nieśmiała i zamknięta w sobie - tak ją można by określić. Dopiero z czasem, po napisaniu swoich dzieł zaczęła szokować i budzić niesmak w niektórych kręgach towarzyskich. Sama jej postać jest bardzo ambiwalentna, jej nastrój zmienia się z dnia na dzień, choć jedna rzecz pozostaje wspólna: jest osobliwa. Zawsze była i taka pozostała na wieki.
   
   Pomimo tego, że nie przepadam za typowymi biografiami, ta naprawdę przypadła mi do gustu. Zapewne to kwestia narracji, która była niezwykle żywa, słowa Margaret plątały się z jej fantazjami i myślami, tworząc barwną mieszankę, dawno nie czytałam czegoś tak dziwnego i jednocześnie fascynującego.
   
   Nawiązując do tła książki, jestem niezwykle zadowolona, iż mogłam poznać wiele nowych miejsc, które były ciekawie opisywane, ze swoimi wadami i zaletami; nic nie było czarne albo białe. Arystokracja i rządy, które się zmieniały, a także wojna, przeplatało się na przemian wraz z wyczynami Margaret i jej przeprowadzkami.
   
   Sama postać Margaret wzbudziła we mnie wiele emocji. Spodziewałam się czegoś innego, ale dostałam kobietę, która nie zważa na swoje miejsce w hierarchii, tylko spełnia się, nie zbaczając na konsekwencje - to jest dopiero wyczyn! Główna bohaterka nieco zbyt dramatyczne podchodziła do wielu kwestii, ale starała się otworzyć swój umysł na różne dziwactwa, tak bym to ujęła.
   
   Swoje dzieła, które później wydawała, przyniosły jej niejaką sławę, choć z początku nie były dobrze odbierane, któż by pomyślał, iż cokolwiek może napisać kobieta! Trzeba zaznaczyć, iż jej krótkie poematy nie miały w sobie czegoś odkrywczego, ale zawierały w sobie wiele sprzeczności, przemyśleń, fantazji i niekwestionowanej dawki ironii czy kpiny.
   
   Podsumowując, jestem zadowolona, że mogłam poznać tak niecodzienną postać, która z pewnością na tle innych kobiet była indywidualistką, o ile nie dziwaczką. Żeby nie było nudno, książka zawiera w sobie cudowne tło Anglii, a także sprawy, które w tamtych czasach zawładnęły krajem; wojny, zmiana rządu, arystokracja i najlepsza śmietanka towarzyska, nowe wynalazki - to właśnie wtedy robiono mnóstwo eksperymentów, które w przyszłości miały znaleźć swe ujście. Nie jest może to pozycja, do której będę wracać, ale zachowam ją w pamięci przez swoją osobliwość.
   
   Recenzja pochodzi z osobliwe-[Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 7 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję