Jesienny pocałunek

"Dom to nie budynek.

Ani nawet nie kraj.

Dom to miejsce, w którym jest rodzina,

i właśnie tam chciał się teraz znajdować"

Juliet mając dwadzieścia jeden lat zakochała się w idealnym chłopaku. Zaszła z nim w ciąże. Postanowiła wyprowadzić się z rodzinnego Londynu i przenieść z nim do Stanów Zjednoczonych. Tam biorą ślub, i zostają rodzicami. Mogłoby się wydawać, że to spełnienie marzeń niejednej dziewczyny, jednak dziś po ponad sześciu latach nic jej z bajowego życia nie zostało..

Musiała odnaleźć się w świecie zamożnych ludzi, gdzie miała być, przede wszystkim wzorową żoną i matką. Czuła jednak, że była dla nich wszystkich jednym wielkim rozczarowaniem. Wielką miłość zastąpiło niezadowolenie jej męża, a jego zdrada przelała czarę goryczy, doprowadzając do tego, że obecnie są w trakcie paskudnego rozwodu.

Nic więc dziwnego, że Juliet straciła wiarę w miłość, i nie myśli nawet o tym by znów się z kimś spotykać.

Uśpione w niej pragnienia, budzą się jednak w momencie, gdy do domu obok, wprowadza się przystojny nieznajomy.

"Uśmiechnął się do niej, marszcząc kąciki oczu, a jej policzki rozgrzały się jeszcze bardziej. Miał w sobie coś, co sprawiało, że czuła się bardziej zdenerwowana niż kiedykolwiek dotąd. Ale też bardziej ożywiona. Było to niezbyt przyjemne, choć zarazem ożywcze uczucie, ale nade wszystko niebezpieczne. Kiedyś już za nim podążyła i oto gdzie ją zaprowadziło.. W splątaną sieć bez możliwości ucieczki"

Ryan to samotny ojciec uroczego chłopca. Mając za sobą wiele wspaniałych podróży, postanawia na kilka miesięcy zamieszkać w swoim rodzinnym mieście, by jego syn mógł pójść do szkoły. Choć powrót do miejsca, które opuścił zaraz po szkole nie jest dla niego łatwe, dla swojego syna postanawia to jednak zrobić. Nawet przez myśl mu nie przeszedł fakt, że gdy tam zamieszka pozna piękną sąsiadkę, która od samego początku niezwykle go intryguje.

Oboje w swoim życiu, nie jedno przeszli.

Juliet marzy jedynie o tym, by mieć już sprawę rozwodową za sobą, by móc się skupić na prowadzeniu swojej kwiaciarni i wychowywaniu córki.

Ryan ma swoje sprawy do załatwienia, i za kilka miesięcy już go tu nie będzie..

Jednak, co zrobić, gdy przyciąganie jakie do siebie czują, jest tak silne, że ciężko im jest o sobie nie myśleć? Być może warto czasami odpuścić, i jednak dopuścić do siebie szczęście?

"Poczuł się, jakby pierś mu pękła, a serce odsłoniło się przed nią, jak nigdy dotąd. Miała moc go zbawić albo potępić, a poczucie takiego wystawienia na jej łaskę bolało jak diabli. Ale wiedział, że musi to zrobić jeśli chce się okazać jej godzien"

"Jesienny pocałunek" jest czwartym tomem serii opowiadającym losy czterech sióstr. Zaczynając czytać, nie sprawdzałam tego, dlatego okazało się, że zaczęłam swoją przygodę z tą serią od samego końca :) Jednak to nic, resztę też mam w planie nadrobić.

Co do samej książki. Jak dla mnie niezwykle ciepła, miła i przyjemna powieść obyczajowa o sile miłości do swojego dziecka, o walce z przeciwnościami losu. O tym, że każdy człowiek ma prawo do szczęścia, i musi pamiętać, że mając na uwadze dobro innych nie możemy zapominać też o sobie.

Napisana lekko i przejrzyście. Czyta się bardzo szybko. Nie ma tu jakiś strasznych dramatów, ale też losy naszych bohaterów nie są usłane różami.

Moim zdaniem, książka warta przeczytania, w sam raz na jeden dłuższy wieczór

Druga miłość

Dziś już nikogo niestety nie dziwi wiadomość o rozwodzie, rozstaniu pary, o tym, że wielka miłość (jeśli kiedykolwiek istniała) jest już przeszłością. Szybkie decyzje o ślubie skutkują jeszcze szybszymi rozwodami, a dostępność pokus czy alternatyw dla stałego związku i obowiązków jest tak duża, że nawet nie podejmujemy starań, by taki związek utrzymać. Zapomnieliśmy czym jest kompromis, wolimy zaspokajać tu i teraz egoistyczne pragnienia, nie bacząc na to, jak wielką krzywdę wyrządzamy innym.

Tak właśnie postąpił Thomas, mąż Juliet, choć tak naprawdę związek ten już od początku był błędem, który popełnili. On, stypendysta ekskluzywnej uczelni, pochodzący z bogatej rodziny z tradycjami, mężczyzna, który lubi dominować i pokazywać innym swoją wielkość i ona – studentka historii sztuki, dorabiająca w kwiaciarni, borykająca się ze studencką pożyczką. Po krótkim i sielskim okresie narzeczeństwa odbył się równie szybki ślub, na który nie przybył nikt z jego rodziny. Zresztą, po przeprowadzce do Maryland dobitnie dano Juliet odczuć, iż jest nieodpowiednią żoną dla dziedzica rodu, a sam Thomas zaczął pokazywać prawdziwą twarz cynika, który lubi upokarzać innych, pokazując swoją wielkość. Wciąż zakochana kobieta, na dodatek z dzieckiem, małą Poppy, starała się zrobić wszystko, by wpasować się w sielski obrazek rodziny, w milczeniu realizując towarzyskie obowiązki, poświęcając siebie, ujarzmiając swą artystyczną duszę.

Dopiero zdrada Thomasa uświadomiła Juliet, że tak naprawdę, niezależnie od tego, jak bardzo by się starała, nic się nie zmieni. Podjęła trudną decyzję o rozwodzie, a – pragnąc utrzymać siebie i dziecko – założyła kwiaciarnię. Od tej chwili sama zmaga się z wychowaniem dziecka, prowadzeniem własnego biznesu oraz Thomasem, który wciąż jeszcze pozostaje jej mężem i na każdym kroku utrudnia jej życie. O tym, jak wygląda samotne macierzyństwo i jak wiele wyrzeczeń ponosi się w jego imię, ale także jak słodko smakuje wolność i możliwość samo decydowania o sobie, przekonamy się dzięki lekturze książki pt. “Jesienny pocałunek”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego powieść autorstwa Carrie Elks, to przykład doskonałej książki dla kobiet, a zarazem kolejny już tom opowiadający o losach sióstr Shakespeare. Sięgnąć po niego mogą nie tylko czytelnicy, którzy poznali wcześniej bohaterkę przez pryzmat historii jej uroczej rodziny, ale także ci wszyscy, którzy lubią opowieści przepełnione nadzieją na lepsze jutro.

Dla Juliet tą szansą na szczęście jest nowy sąsiad, słynny fotograf, Ryan Shutherland, również samotnie wychowujący syna. Dla niego Shawn Haven po powrót do rodzinnych stron, niezbyt szczęśliwego dzieciństwa, ale pragnie, by mały Charlie rozpoczął tu edukację, zanim przeniosą się do Nowego Jorku. Czy wciąż będzie chciał zrealizować ten plan, kiedy pozna uroczą sąsiadkę? Czy pozwolą sobie na szczęście pomimo przeciwności losu? Przekonamy się o tym dzięki lekturze ciepłej opowieści, w której nie brakuje jednak scen przywracających nas do rzeczywistości – tej brutalnej, w której zawiera się ludzki egoizm, w której nie liczy się dobro dziecka ale megalomania i własne ambicje.

Carrie Elks, mimo iż nadała swojej powieści lekką formę romansu, to jednak zawarła w niej ważne przesłanie. Nieustannie, dzięki postawie Juliet, uświadamia nam, że czasami warto odejść i zawalczyć o siebie, że czasami, warto pozwolić sobie na to, by znów się zakochać…

Justyna Gul

Qultura słowa

JESIENNY POCAŁUNEK - CARRIE ELKS

Moja ocena: 7/10

Data wydania: 18.09.2019

Wydawnictwo: Kobiece

Ta seria jest naprawdę uroczą, słodką i fajną pozycją miłosną. Nie będę Wam wmawiała, że jest to jakaś nadzwyczajna historia, ale muszę przyznać, że czyta się ją przyjemnie. Po ostatni tom serii sięgnęłam niemalże w ciemno, ale jednak coś tam o niej wiedziałam. Najbardziej ciekawa byłam jej ze względu na motyw samotnego ojca. No cóż...Mam słabość do książek z wątkiem samotnych tatusiów.



Juliet mieliśmy okazję poznać już w poprzednich tomach serii, jej historia została poniekąd nakreślona, ale dopiero w "Jesienny pocałunek" dostajemy taki prawdziwy i najświeższy zarys całej sytuacji. Kobieta nie ma łatwo. Jest w trakcie rozwodu, a w dodatku jej były mąż niczego nie ułatwia. Ryan natomiast jest mężczyzną poniekąd samotnie wychowującym swojego syna. Do tej pory nigdzie nie mieszkali na dłużej, ponieważ praca mężczyzny na to nie pozwalała, gdyż jest fotografem. Carrie postanowiła przedstawić nam tutaj plusy i minusy samotnego rodzicielstwa, a także rozwodu co mi się spodobało. W pozycji wciąż możemy wyczuć idealny klimat pory roku, o której akurat jest mowa w tytule, czyli tutaj ten jesienny klimat. Książki z serii "Siostry Shakespeare" są lekkie, cudowne i słodkie. Naprawdę podobają mi się historie w nich zawarte, chociaż nie jest to nic wyszukanego. Po prostu można fajnie się przy nich zrelaksować i są przyjemne.



Carrie Elks cechuje się lekkim językiem dzięki czemu książki czyta się bardzo szybko i komfortowo. Nie są to wyszukane pozycje, ale miło przeczytać i coś takiego. Na pewno jest to fajna opcja dla fanów romansów, także jeśli szukacie czegoś bardzo, bardzo leciutkiego to polecam. Niestety historie z tej serii są schematyczne i przewidywalne, ale to już żadna nowość.

[Adres usunięty]

"Jesienny pocałunek" to ciepła, klimatyczna, mocno emocjonalna opowieść o życiu, miłości, trudzie wychowania dzieci i składaniu życia po wielu trudnych przeżyciach. Carrie Elks po raz kolejny udowadnia, że z pasją tworzy kolejne książki, które mają czytelnika przenieść w całkiem inny świat.

To kolejne spotkanie z siostrami Shakespeare. Tym razem poznajemy sytuacje, w jakich się znalazła Juliet. Po zdradzie męża stara się utrzymać siebie i córeczkę z pracy we własnej niewielkiej kwiaciarni. Wydawać by się mogło, że prowadzi dobre życie, ale wszystko wywróci się do góry nogami po jednym telefonie ze szkoły, kiedy to jej córka wdała się w kłótnię z nowo przyjętym uczniem. Splot przypadkowych wydarzeń sprawi, że kobieta na nowo poczuje, że żyje i ta codzienność wcale nie musi być nudna, szara i ponura. Myślę, że to jedna z najlepszych części tej serii. Mamy w niej pełną gamę emocji, na których zależy każdemu czytelnikowi. Jest radość, miłość i szczęście przeplatane momentami smutku, żalu i braku pewności siebie. Jednocześnie daje nam wiarę w to, że po każdej burzy zawsze wychodzi słońce. Życie Juliet to pasmo szczęśliwych wydarzeń i burzliwych upadków, ale nie poddaje się, czerpie z ludzi, którzy są wokoło niej, siłę do bycia najlepszą wersją samej siebie. Autorka pokazuje nam też to, jak groźne potrafią być niedopowiedziane sytuacje i różne niedomówienia, w których pozostawiamy zbyt duże pole na insynuacje i domysły. Carrie Elks świetnie poprowadziła tę serię i myślę, że jest to zakończenie idealne, choć w oryginale książki były w innej kolejności. Wątek miłosny (choć oklepany) nadal sprawia mi wiele przyjemności, a to dla mnie w lekturze najważniejsze. Podsumowując, autorka udowadnia nam, że na miłość nigdy nie jest za późno i każdy jest jej warty. Trzeba wierzyć, że wszystko co nas spotyka nie dzieje się bez powodu. Juliet, jak i reszta sióstr, znalazła własne szczęście, a ja uwielbiam książki z happy endem dlatego, jeśli masz podobnie, ta książka jest dla Ciebie! To tytuł, po którym zbyt wiele się nie spodziewałam, a jednak pozytywnie mnie zaskoczyła. "Jesienny pocałunek" to pozycja idealna do poczytania w ciepłym łóżku, pod kocem z kubkiem gorącej kawy czy herbaty w ręce. Myślę, że wielu z Was, książkoholików, znajdzie w tym tytule pozytywne strony. To historia stworzona po to, by czytać ją jesienną porą.

Jeśli jeszcze macie jakieś wątpliwości, czy sięgnąć po ten tytuł czy też nie, nie wahajcie się. Z pewnością czytelnicy lubiący miłosne historie z burzami i życiowymi problemami w tle będą zadowoleni.

Kiedy zasiadałam do tej książki nie miałam pojęcia, że składa się ona na jedną z części cyklu o siostrach Shakespeare. Teraz jedyne co wiem to, że kolejne trzy książki będą czekać na przeczytanie, a czas mi się nie chce rozmnożyć! Nie miałam okazji poznać ani nawet usłyszeć o Carrie Elks co mnie ciekawi, bo raczej śledzę nowości choć może ten gatunek nie aż tak mocno i skrupulatnie. Ciężko jest upilnować wszystkie książki, jakie by się chciało, a jeszcze ciężej je przeczytać! Ale pewnie to znacie.

Juliet Shakespeare jest w separacji z mężem. Za sprawą jego zachowania przestała wierzyć w miłość, a to, co dla niej najważniejsze to córeczka Poppy oraz trzy siostry. Na głowie ma nie tylko wychowanie swojej pociechy, ale także własną kwiaciarnię oraz nerwowy rozwód z mężczyzną, którego kiedyś kochała całym sercem. Dziś jedyne, o czym marzy to zerwać z nim kontakty co nie jest możliwe, bo łączy ich córka, a Julia nie chce zabierać małej ojca. Poza tym mężczyzna tylko czeka, aż ona popełni błąd, który będzie mógł wykorzystać na swoją korzyść. Wydawałoby się, że właśnie tak będą wyglądać najbliższe dni Julii - pełne pracy, stresu i obaw. A jednak do domku obok wprowadza się nowy sąsiad. Samotny ojciec z synem w wieku Poppy (którzy przy okazji wylądują w jednej klasie) to raczej dobry materiał na nową znajomość zarówno dla kobiety, jak i dziewczynki. Tyle że dorośli już od pierwszego kontaktu nie są sobie obojętni, a iskry widać na odległość. Nieświadome niczego dzieci zaprzyjaźniają się i chcą spędzać ze sobą jak największą ilość czasu, natomiast Ryan i Juliet nie do końca wiedzą co mają robić. Pomijając to co dzieje się między nimi jest jeszcze przeszłośc, która w obu przypadkach daje o sobie znać. Oboje są rozdarci, bo powinni skupić się na własnym życiu i problemach, a ciągle zerkają na siebie nawzajem.

Czy mimo przeszłości dadzą sobie szansę na ponowne zaznanie szczęścia i miłości? Czy odważą się zrobić krok do przodu? Co będzie dla nich najważniejsze i do czego będą zdolni Juliet i Ryan? Jak przeciwstawić się uczuciom, gdy obok piękna jesienna aura jest aż nadto romantyczna?

Muszę przyznać, że ta książka zdobyła moje serce już od pierwszych stron. W zasadzie to może nie ona, a mała Poppy, która rozbawiła mnie do łez już na dzień dobry. Myślę, że dobrze by było w moim przypadku częściej siadać do lżejszych powieści, trochę się przy nich zrelaksować, a momentami pomarzyć o różnych rzeczach. Ucieszyła mnie mieszanka emocji, jakiej doznałam czytając "Jesienny pocałunek". Śmiech i radość przeplatające się ze smutkiem i bezradnością to koktajl, który uwielbiam jeśli towarzyszy mi podczas czytania. To tylko świadczy o książce, a nie o mnie. Chociaż ja z wiekiem też robię się zdecydowanie zbyt uczuciowa. Zbyt łatwo o wywołanie u mnie skrajnych emocji. Czy polecam? Oczywiście, ale myślę, że zróbcie to po kolei, a nie tak jak zrobiłam to ja. Choć czwarty tom jest świetny to dobrze było by poznać chronologię zdarzeń oraz pozostałe siostry Shakespeare.