Fallen Crest. Tom 1. Akademia

„Fallen Crest.Akademia” była na mojej liście do przeczytania w nowym roku, odkąd kiedyś w Internecie mignęła mi o niej informacja. Nie tak ważny był opis tej historii, jednak coś mnie do niej ciągnęło od pierwszej chwili gdy zobaczyłam okładkę. Gdy już się z nim zapoznałam, podkręciło to moją chęć zapoznania się z tą historią.

Moje oczekiwania po jej przeczytaniu zostały spełnione, ale nie całkowicie. Pojawiły się pewne elementy które nie zagrały się albo czegoś zabrakło, ale to już w dalszej części recenzji.

Główną bohaterką historii jest Sam. Już na samym początku za dziewczyną chodzą same złe rzeczy – musi przeprowadzić się z matką do jej nowego faceta i jego synów, jej ojciec ją ignoruje a jakby tego było za mało – jej chłopak okazuję się wielkim dupkiem, a dwie jej bliskie przyjaciółki zdradzają ją. Wydawałoby się, że tyle nieszczęść jak na jedną osobą to za dużo. Taka ilość potrafi złamać człowieka, jednak na dziewczynie nie zrobiły najmniejszego wrażenia. Sam nie odczuwa złości ani nienawiści tylko zwykłą, chłodną obojętność.

„Bo Ciebie nic nie obchodzi. Tak już działasz. Masz wyrąbane na wszystko i przez to nikt nie może ci nic zrobić.”

Taką postawę prezentuje bohaterka przez większość czasu, jednakże po jej zachowaniu

w dalszej części historii odniosłam wrażenie, że wcale nie jest takim luzakiem jakim stara się być. Nieraz targają nią emocje, a dziewczyna stara się je zakopać w sobie –

w najtrudniejszych chwilach udaje jej się to za pomocą kilku godzinnych biegów.

Wracając do historii – dziewczyna zamieszkuje wraz z matką i jej nowym facetem oraz jego dwoma synami, którzy narobili sobie złej sławy w okolicy. Duet Mason i Logan Kade są dla wszystkich oznaką kłopotów. Bezczelni i przystojni, typowi Bad Boys ze sporym powodzeniem. Z początku Sam ignoruje swoich „braci”, nie afiszuję się z tym, że ich zna i mieszka z nimi. Niejedna dziewczyna z tego powodu piszczałaby ze szczęścia – ale nie Sam. Z czasem ich relację się zmieniają. Bracia zaczynają traktować ją jak swoją, co przysparza dziewczynie nie lada problemów i nieprzychylności ze strony koleżanek. Jednak z jednym z braci sytuacja nie jest tak do końca jasna. Przypadkowo spotykali się nawet przed samą przeprowadzką, zaiskrzyło nawet jeśli ze sobą nie rozmawiali a mierzyli się na spojrzenia.

„W tamtej chwili zrozumiałam, że ON zawsze tak na mnie działał. Ta lodowa maska, którą przywdziewałam, opadała za każdym razem, gdy kierował na mnie swoją uwagę. Zdzierał ją ze mnie, jakby odbierał dziecku cukierka.”

Dochodzimy w książce do momentu gdzie spojrzenia przestaną wystarczać. Więcej zdradzić nie mogę. Historii w książce jest wiele – różne szkolne dramaty, rywalizacje, zazdrość, imprezy, rodzinne problemy, jak również miłosne albo napędzane pożądaniem – ogólnie na brak atrakcji nie można narzekać. Jeśli chcecie się dowiedzieć jakich zapraszam do lektury.

Robiąc małe podsumowanie – początek książki mnie wkurzał. Był strasznie chaotyczny, autorka rzucała nam jedną informację, a za chwilę już było inaczej. Irytowało mnie to, ale im dalej szłam, tym coraz bardziej wkręcałam się w historię. Dzięki temu nie chciałam przerywać czytania, chociaż mimo to zdarzały się momenty kiedy musiałam się zatrzymać. Spowodował to układ zdań. Nie wiem czy to wina tłumaczenia, czy pośpiechu, ale nie zawsze mogłam zrozumieć sensu przeczytanego zdania. Było to sporadyczne, ale mimo wszystko jest to dla mnie minusem. Ostatnie strony trochę mnie zdziwiły. Zawarta tam scena w której bohaterowie pokazują swoje prawdziwe charaktery, intrygi które prowadzili od samego początku. Ukazują patologiczne zachowania, mimo że niektórzy przejawiali je już wcześniej, jednak to na sam koniec następuje ich niespodziewana kumulacja. Jeśli chodzi o sam wątek romansu głównej bohaterki – zabrakło mi tu jakieś iskry. Zaczyna się powoli, od iskierek, przeszło do małego, ledwo tleniącego się płomyka…. ale zabrakło tego momentu przejścia w prawdziwy ogień. Myślę, że można było rozegrać to ciekawiej, ale to takie drobne czepialstwo z mojej strony.

Jeśli chodzi o samych bohaterów zostali dobrze dopracowani. Sama postać głównej bohaterki pozostaje dla mnie pewną zagadką. Nie do końca wiem czy ona jest autentyczna, czy udaje. Plusem jest, że nie jest kolejną słodką idiotką, a czasem swoim zepsuciem dorównuje słynnym braciom. Co do samego Duetu Kadów – polubiłam ich. Nie są to na pewno typowi rycerze na białym koniu i mają dużo za uszami, nie są też idealni ale wzbudzili moją sympatię.

Jeśli ktoś myśląc nad przeczytaniem książki liczy na romans z niegrzecznym chłopcem, który potem się staje się dobry, w której dziewczyna jest szarą myszką – zawiedzie się. Myślę, że nie jest to książka dla wszystkich – są tu wulgaryzmy, nieodpowiednie zachowania jak również dużo zepsucia, a nawet swojego rodzaju patologię i postawy które nie są przez większość akceptowane. Bracia Kade są niegrzecznymi chłopcami i pozostają nimi. Nie doświadczają oświecenia, nie zmieniają się. Jeśli ktoś liczy na przemianę – tutaj jej nie znajdzie. Albo weźmiecie ich takich jakimi są, albo wcale. Kadowie odkryli w tej części wiele ze swoich kart ale jestem pewna, że mimo wszystko w ich rękawach dalej są jakieś asy. Jeszcze nie jednym mogą zaskoczyć. Ja ich w sumie polubiłam i mimo, że nie do końca wszystko mi pasowało w historii, to chętnie spotkam się z braćmi przy kolejnych częściach.

"Fallen Crest. Akademia" to kolejna książka Tijan, którą pochłonęłam. Czyta się ją szybko, przyjemnie i niekiedy z uśmiechem na ustach. Jednak pewien wątek wydawał mi się dosyć naciągany i w którymś momencie miałam wrażenie, że czytam książkową wersję Mody na sukces. Tak absurdalne było to, co przeczytałam na końcu. Chociaż stop. Tu wiele rzeczy było absurdalnych. Niekiedy miałam wrażenie, że niektórym dialogom coś brakowało, może jakiejś naturalności, bo momentami wychodziły one dosyć sztucznie. Miałam również wrażenie, że autorka za dużo zagmatwała w życiu Samanthy - zabrakło w tym wszystkim jakiegoś umiaru.

Jednak jeśli chodzi o całokształt jestem bardzo zadowolona z lektury tej książki. Mamy tu wątek miłosny, z deka skomplikowany, niegrzecznych chłopców, zawzięte dziewczyny i problemy na tle rodzinnym. Niesamowicie było czuć tę chemię pomiędzy Samanthą, a jednym z bracie Kade. Nie zabraknie tu również akcji, bo w tej książce wciąż coś się dzieje.

Nawet jeśli ta książka wypada nieco absurdalnie, to posiada w sobie pewien urok, który we mnie trafił, bo nie potrafiłam przestać czytać tej powieści i odłożyć jej na miejsce.

Jestem ciekawa, czy druga część zrobi na mnie podobne wrażenie, a może okaże się lepsza? W ostatecznym rozrachunku - ja osobiście jestem zachwycona tą książką, chociaż "Anti - stepbrother" podobał mi się trochę bardziej.

Po rozwodzie rodziców Samantha wraz z mamą wprowadza się do domu jej nowego partnera. Ma zamieszkać wraz z braćmi Kade, o których marzy każda dziewczyna, ale nie ona. Chodzą do dwóch różnych szkół, jednak dziewczyna spotyka braci codziennie w domu. Samantha nie przejmuje się niczym. Nie zwraca uwagi na swoich nowych braci ani na rozwód rodziców. Chodzi do szkoły i zajmuje się jedynie swoim życiem. Ale tylko do czasu aż pewnego dnia wdaje się w bliższe relacje z jednym z braci.

Autorka w tej książce skupia się na życiu w liceum oraz na problemach nastolatków właśnie w wieku licealnym. W książce jest pełno imprez, chłopców, problemów nastolatek, a także „miłostek” i okres buntów. Typowe problemy ludzi w takim okresie. Mimo wszystko czytało ją się całkiem przyjemnie. Autorka ma specyficzny, ale lekki styl pisania a historia jednak wciągała.

Samantha to stanowcza dziewczyna. Mówi to, co jej ślina na język przyniesie. Jest twarda i nie daje sobą pomiatać. Bracia Kade, czyli Mason i Logan są za to bardzo pewni siebie wręcz chamscy i uważają, że wszystko im się od życia należy. Tacy typowi królowie szkoły.

Matka Sam była dość specyficzną postacią. Jakoś nie mogłam się do niej przekonać. Wyzywała swoją córkę i zamiast ją wspierać, jeszcze ją zniechęcała. Nie wiem, jak można powiedzieć coś takiego swojej córce. Nie wyobrażam sobie usłyszeć coś takiego od moich rodziców, więc dla mnie to było nie do pomyślenia.

Mówię tutaj i mówię, ale jednak znalazłam jakieś „ale" co do książki. Historia była bardzo fajna, ale autorka ma dość dziwny styl pisania. Mimo że był ON dość lekki i przyjemny w odbiorze to wszystko było dość zagmatwane. Relacje głównej bohaterki z rodzicami były dla mnie bardzo dziwne. Tak samo jej relacja z „przyjaciółkami i chłopakiem". Uważam też, że autorka trochę to rozciągnęła. Było za dużo problemów, jak na jedną część. Końcówka była dosyć średnia. Nie wiem co mam o niej sądzić. Mimo wszystko chciałabym sięgnąć po kontynuację, bo tak jak już wspomniałam, ta pozycja mi się podobała, mimo kilku niedociągnięć i jestem zwyczajnie ciekawa. Także będę wyczekiwała kontynuacji tej serii.

Tijan to autorka debiutująca na Polskim rynku książkowym. W tym roku zostały wydane jej dwie książki a mowa tu właśnie o „Fallen Crest. Akdemia" oraz „Antybrat" i są to dwie pierwsze książki u nas. Jestem bardzo ciekawa czy „Anti-Stepbrother. Antybrat" jest pisany tak samo i czy mi się spodoba. Sądzę, że polubimy się z tą autorką mimo jej dziwnego, aczkolwiek lekkiego stylu pisania. Po prostu uwielbiam takie książki.

Jeśli lubicie książki typu New Adult, z problemami nastolatków, akcją dziejącą się w liceum i bad boy'ów ta książka będzie dla Was wręcz idealna. Całkiem lekka w sam raz na chłodny wieczór lub dzień wolny od pracy i szkoły.

Zaczytana Anielka

Życie Samanthy wywraca się do góry nogami, gdy dowiaduje się, że jej matka ma innego mężczyznę, z którym zdradza swojego męża. Jakby tego było mało, kobieta planuje wyprowadzić się do domu swojego kochanka i zabrać ze sobą Sam. Dziewczynie nie podobają się zmiany, które mają zajść w jej życiu. Wcale nie prosiła się o nową rodzinkę, więc z wyraźną niechęcią wprowadza się do domostwa nowego partnera swojej matki, który jest bogatym biznesmenem i jego dwóch synów, Masona i Logana. Obaj są popularni i nieziemsko przystojni, i tak samo jak nie są zachwyceni z takiego obrotu sprawy . Z wrogością podchodzą do nowej współlokatorki. Jedyną ucieczkę od problemów znajduje w bieganiu. Wraz z kolejnym wydechem ulatują wszystkie jej problemy. Nie myśli wtedy o swojej chciwej i płytkiej matce, która niszczy jej życie. Cała trójka korzysta z okazji, że rodzice są nieobecni i niegrzecznie się bawi. Wkrótce między Samantha, a Masonem rodzi się coraz większe przywiązanie.

Tijan Meyer stworzyła przyjemną i lekką młodzieżówkę. Fabuła opiera się na problemach dorastających nastolatków i ich zbuntowanej naturze, która wzywa ich do nieustannej zabawy i rywalizacji. Autorka posługuje się przystępnym i lekkim piórem, z łatwością wciąga nas w wymyśloną historię. Główna bohaterka jest dla mnie zagadką, a konkretniej jej styl życia jest lekko dziwaczny. Jej kreacja nie wyszła najlepiej, dziewczyna często wzbudza irytacje swoim postępowaniem. Co w sumie jest częste w tego typu książkach, więc starałam się nie skupiać na tym aspekcie i czerpać przyjemność z czytania. Niektóre sytuacje poza schematycznością, sprawiały wrażenie mocno naciąganych. Nie dostałam tego, na co do końca liczyłam. Liczę, że kolejna część dostarczy mi tego czegoś, czego brakowało mi tutaj. Pomimo kilku niedoskonałości, to naprawdę fajna lektura. Świetna na relaksujący wieczór.

ŚRODOWISKO MŁODYCH LUDZI

Publiczna szkoła vs konkurująca z nią Akademia. Uczniowie dwóch drużyn sportowych toczący zacięty bój nie tylko na boisku, ale także poza nim. Młodzież pełna zakłamania, egoistycznie dążąca do zdobycia własnych celów. Uroczy, fałszywi przyjaciele i ci niepozorni kierowani szczerymi intencjami. Za tło powieści wybrała autorka środowisko nastolatków, w wielu wypadkach trudnych. Raczej nie ma tutaj miejsca na słabe jednostki. Wyeliminowane przez dominatorów ustępują miejsca kłamstwu, wyzyskowi, przepychankom. I właśnie to napędza akcję, która w dość żwawym tempie przesuwa się do przodu.

BUNTOWNICZA TRÓJCA

Nie brak więc bohaterów drugoplanowych, tych wyraźnie czarnych, wyraźnie białych, ale i tych potrafiących zaskoczyć. Na pierwszym planie staje jednak niebanalne trio – Samantha i jej przyszywani bracia. Dziewczyna to typ buntowniczki, nieprzebierająca w słowach kierowanych do matki, skłonna do kłótni prowokatorka, która niektórymi ze swoich zachowań przypominała niedojrzałą dziecinkę. No cóż, dała mi się we znaki. Z kolei oni, uwielbiani, utalentowani, raczej słynni ze swojej bad-boyowskiej postawy podzieleni zostali na tego oszczędnego w gestach i tego żywiołowego, pełnego ekspresji. Nie popisała się autorka dialogami, które bywały płytkie i naciągane. Pomimo to Mason i Logan mieli w sobie to coś, co pozwoliło mi dobrnąć do finału.

ZA I PRZECIW

Skomplikowane (aż nadto) relacje rodzinne, alkoholowe wpadki, bójki, igranie z prawem, motyw rywalizacji uczniowskiej, nieszczęśliwe miłostki i wyłaniające się z chaosu zdarzeń uczucie. W fabułę zakradło się trochę bałaganu, ale podobało mi się to, że autorka dawkuje relację głównych bohaterów nie wywalając od razu kawy na ławę. Na pewno się nie nudziłam, balansując między zadowoleniem z tempa akcji i mnogości bohaterów, a przeklinając sytuacje psujące wiarygodny klimat powieści. Były niedopracowane dialogi i bywały naciągane dramaty, choć związek głównych bohaterów i jego przebieg jak najbardziej oceniam na plus. Może nie z niecierpliwością, ale czekam na kolejny tom.

[Adres usunięty]

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Tijan nie należało do udanych, ale jestem osobą, która przeważnie daje kolejną szansę, więc zabrałam się za czytanie „Fallen Crest. Akademia”. Czy po przeczytaniu tej książki, zmieniłam zdanie na temat twórczości Tijan? Zapraszam na recenzję.

„Czy dziewczyna, której na niczym nie zależy, i którą niemal wszyscy zawiedli poczuje coś innego niż nienawiść?”

Kiedy rodzice Sam rozeszli się, dziewczyna wraz z matką zamieszkała u jej nowego faceta. Wtedy także do życia dziewczyny wkroczyli synowie biznesmena - Logan i Mason Kade. Jednak po ostatnich zawirowaniach w swoim życiu, których naprawdę było sporo (bo rozstanie rodziców to dopiero początek góry lodowej) Sam nie zamierzała nawiązywać z nimi żadnej bliższej relacji, poza tym za wszelką cenę nie chciała, by ktokolwiek się dowiedział, że teraz mieszka w jednym domu ze „sławnymi” braćmi. Niestety nie zawsze życie układa się tak, jak chcemy i często z nas sobie żartuje, więc zadrwiło sobie z Sam, bo dziewczyna po jakimś czasie nawiązała bliższy kontakt z braćmi, a jeden z nich wkradł się także do jej serca… Co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami.

"Tijan swoją karierę z pisarstwem rozpoczęła stosunkowo późno. Jednak nie przeszkadza jej to tworzyć powieści, które kochają czytelniczki na całym świecie. Jest bestsellerową autorką „New York Timesa”, „USA Today” i „Wall Street Journal”. Pisze przede wszystkim romanse, zarówno serie, jak i standalone’y. Prywatnie jest właścicielką cocker spaniela, którego kocha ponad wszystko, partnerką mężczyzny, od którego jest absolutnie uzależniona i pióroholiczką – ma niepohamowany apetyt na pisarstwo!"

Na samym początku muszę się Wam przyznać, że z wielkimi obawami zabrałam się za tę książkę, bo tak jak napisałam wyżej, moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki było bardzo nieudane. Do tego doszło sporo niepochlebnych recenzji, na które wpadłam zupełnie przypadkiem, a jak wiecie, nie czytuję ich zbyt często. Jednakże książka miło mnie zaskoczyła, bo choć zawiera kilka elementów, do których mogłabym się przyczepić, to jednak historia tych młodych bohaterów pochłonęła mnie na kilka ładnych godzin. Sporo osób porównuje tę powieść do serialu Plotkara, ale jako że liczę już sobie kilkadziesiąt wiosen, to ten serial jest mi zupełnie obcy. Ja akurat tę książkę mogłabym przyrównać do Mody na sukces (to oglądałam w odległej młodości ;)) w wersji young i o dziwo nie jest to minusem, ale zdecydowanie plusem tej historii. W tej książce dzieje się tyle, że czasami ciężko za czymkolwiek zdążyć, dramat goni dramat i naprawdę nie ma chwili, by choć na chwilę odsapnąć, by nabrać w płuca powietrze i powiedzieć… o ja pierdzielę, co tutaj się dzieje!

Jeżeli chodzi o bohaterów, to przyznam, że jedyną osobą, którą dane jest nam dobrze poznać, jest Sam. I choć może nie obdarzyłam jej wielką sympatią, to na pewno w jakimś stopniu ją polubiłam. Sam to dziewczyna, która wszystko ma w nosie, nie przejmuje się tym, co myślą o niej inni, ma okropne stosunki z matką (którą osobiście nazywałam nieczułą i wredną… możecie się domyślić, co miało być dalej), czasami odnosiłam wrażenie, że w jej głowie zamontowany jest przełącznik, którym wyłączała swoje emocje. Dziewczyna wiele przeszła w bardzo krótkim czasie i te wszystkie sytuacje miały wpływ na jej podejście do życia i zachowanie. To także dość irytująca bohaterka, ale ja już na takie się uodporniałam. Jeżeli chodzi o braci Kade, to autorka poskąpiła nam informacji i naprawdę nie wiem o nich zbyt wiele. Logan to ten weselszy z braci, lubi się zabawić, a seks taktuje jak każdą inną normalną rzecz. Za to o Masonie to już chyba nic nie wiem, jest ON dla mnie ogromną zagadką i mam nadzieję, że w kolejnym tomie autorka bardziej przybliży mi jego postać. Oczywiście w książce pojawia się mnóstwo bohaterów, jedni są ważni, drudzy mniej, ale pół dnia zajęłoby mi opisywanie większość z nich.

Mnie naprawdę ta książka się podobała, mimo tego, że wiele sytuacji, które opisała autorka, na pewno nie wydarzyłoby się w rzeczywistości. Więc jeżeli lubicie trochę poplątane historie, to Fallen Crest. Akademia”, będzie dla Was idealna. Będzie się śmiać, będziecie się wkurzać i na pewno niecierpliwie będzie wypatrywać kolejnej części.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.

Sam wraz z mamą wprowadza się do domu jej nowego partnera. Logan i Mason Kade - bogaci, przystojni i najseksowniejsi badboye w mieście, o których marzy każda dziewczyna w Fallen Crest, stają się jej braćmi. Jednak Sam nie jest nimi zainteresowana. Rozwód rodziców to nie jedyna tragedia w życiu nastolatki. Jej najlepsze przyjaciółki ją okłamywały, a chłopak zdradzał. Czy Sam jest w stanie wybaczyć przyjaciółkom? Czy odnajdzie się w nowym życiu?

Szkolne dramaty

Kojarzycie serial Plotkarę albo Pretty Little Liars? To amerykańskie seriale dla młodzieży opowiadające o życiu w liceum, które przepełniały intrygi oraz romanse, a szkołą rządziła grupa najpopularniejszych dziewczyn, a szkolni przystojniacy mogli mieć każdą dziewczynę. Właśnie o tych serialach myślałam cały czas czytając "Akademię Fallen Crest". Dlaczego? Otóż fabuła książki nie jest skomplikowana i można zdefiniować ją w kilku słowach: szkoła - impreza -dramat - bracia Kade. Niestety schemat ten powtarza się przez całą historię co spowodowało, że po 200 stronach fabuła zaczęła mnie nużyć. Śmieszą także dramaty naszych bohaterów. Kto będzie następną kandydatką do łóżka Logana? Kogo upokorzymy na oczach innych? Czy dziś Sam zasługuje na naszą przyjaźń, czy też nie? Czy Sam znów odwróci się od swojej matki? Ostatnią nadzieję pokładałam w romansie, który niestety wypadł równie blado co cała historia. Nie odczułam, aby między bohaterami istniała chemia, która przerodziłaby się w prawdziwe uczucie.

Skomplikowana Sam

Kreacja bohaterów "Akademii" niestety nie nie należny do najlepszych, postaci są to jednowymiarowe. Sam to zbuntowana nastolatka, która ma wszystko i wszystkich w nosie, oprócz braci Kade, którzy w dalszej części książki staja się dla niej niemal wyrocznią. Nie ma za grosz szacunki ani do swojej matki, ani do ojca. Nie rozumiałam złości Sam skierowanej w stronę jej ojca. W jednym momencie wspomina wspólnie spędzone lata, a w drugim pragnie się na nim odegrać i go upokorzyć. Ojciec Sam nie potrafił okazać tego, że zależy mu na córce, ale to nie był powód, aby zaraz go nienawidzić. Sam jawnie gardziła swoją matką. Choć Analise nie była matką roku to uważam, że nie zasłużyła sobie na takie traktowanie ze strony córki. Czarę goryczy przelała sytuacja, gdy Sam ze spokojem przyglądała się jak bracia Kade upokarzają jej matkę. W tamtej chwili straciłam jakikolwiek szacunek do nastoletnich bohaterów.

Bracia Kade

Jacy są bracia Kade? Przystojni, bogaci, aroganccy, tajemniczy… jednymi słowy to bogowie , którzy zstąpili na Ziemię, aby bawić się płonącymi przedmiotami na stacji benzynowej. Tak, na stacji benzynowej. Czym to grozi? Hmm czyżby wielkim bum? Choć bohaterki książki dałyby się pokroić na drobne kawałeczki, aby chociaż porozmawiać z braćmi, to niestety na mnie nie zrobili oni aż tak ogromnego wrażenia, chociaż Logan momentami potrafił być nawet zabawny.

Podsumowanie

Niestety „Fallen Crest. Akademia” nie przypadła mi do gustu, choć do samego końca miałam nadzieję, że czymś mnie zaskoczy. Książki z gatunku Young Adult/ New Adult pochłaniam jednym tchem, ponieważ niosą ze sobą przesłanie dla młodego czytelnika. Niestety ta książka nie niesie ze sobą żadnego przekazu. Otrzymałam jednowymiarowe i irytujące postaci, schematyczną fabułę i kiepski romans. Czy jest coś co podoba mi się w tej książce? Tak, to okładka.

[Adres usunięty]

Kiedy życie postanawia dać nam nauczkę, zaczyna od najgorszego. Przynajmniej tak sądzi główna bohaterka powieści Tijan, która trafia w sam środek rodzinnego piekła i nie ma pojęcia jak wyjść z tego bez żadnych uszkodzeń.

Samantha zderzyła się z poczuciem rzeczywistości, kiedy musiała przeprowadzić się do domu kochanka matki. Wpływowy biznesmen nie jest jedynym złem, ponieważ jego posiadłość stanowi również azyl dla synów nowego partnera matki. Jakby tego było mało bracia Kade są chlubą miasta, szczególnie tej młodszej i kobiecej strony. Wpływowi, popularni i bogaci reprezentują sobą wszystko to, czego Samantha aktualnie nienawidzi. Rozpoczyna się zatem dla dziewczyny prawdziwa lekcja życia w domu mężczyzn, na których nie jest w stanie patrzeć.

Główna bohaterka to typ dziewczyny, która nie pozwoli zajść sobie za skórę i kiedy potrzeba - wykorzystuje cięty język jako sposób na obronę. To zdecydowanie przemawia na jej korzyść, bo autorka postawiła na charakter niegrzecznej, choć wstrzymującej się dziewczyny. Z dużą ciekawością śledziłam rozwój wypadków zastanawiając się kiedy Samantha ostatecznie wybuchnie. A wiele razy jej cierpliwość była wystawiana na próbę, bo chociaż unikała braci jak ognia - oni jak na złość byli wszędzie. Jedynym lekiem na wszelkie zło był dla dziewczyny bieg przed siebie co nadał jej ram wiarygodnej postaci: uciekając od otaczających ją problemów i nieszczęść po prostu biegła by zagłuszyć wszelkie myśli. Muszę jednak przyznać, że bracia Kade również wypadli ciekawie jeśli chodzi o kreację. Okazali się charakternymi chłopakami, którzy w relacji z nowym członkiem rodziny nie obawiali się ujawniać najgorszych instynktów. I choć bardzo się starali by wypaść na tych złych, niegrzecznych chłopców łamiących niewieście serca polubiłam ich za chart ducha, którego nie można im odebrać.

Autorka postawiła na typowy wątek romantyczny, w którym nowa dziewczyna najpierw mierzy się z przeciwnościami uderzającymi w nią ze wszystkich stron a następnie porzuca wszystko na rzecz konfrontacji z chłopakiem, który wcale nie jest dla niej miły. Tutaj Samantha stanęła oko w oko z większym problemem, ponieważ braci było dwóch - równie zadziornych i skorych do działania. Jednak nienawiść od miłości oddziela bardzo cienka granica, która w przypadku dalszych wydarzeń jakby się zaciera. Bohaterowie zostają wystawieni na próbę i muszą zmierzyć się z nowym, zaskakującym uczuciem, które spada na nich nieoczekiwanie. Dla czytelnika to jednak sposób na odreagowanie, bo pośród wszystkich wcześniejszych potyczek czekał w końcu na zawiązanie się nici porozumienia między bohaterami i stworzenia nadziei na związek. Bo w końcu najlepsze pary rodzą się z burzy emocji, słownych przepychanek i niegrzecznych decyzji. Prawda?

Lubię książki Tijan, bo jest w nich życie. To typowa literatura kobieca z pogranicza New Adult, dotykająca problemów młodych bohaterów, ale śmiało nadaje się jako lektura dla każdego pełnoletniego czytelnika. Dużo emocji i jeszcze więcej problemów - jak się okazuje to znak rozpoznawczy autorki, która robi wszystko by zaciekawić czytelnika i zaangażować go w życie swoich bohaterów. Czyta się lekko, szybko i przyjemnie - polecam.

Życie Samanthy Strattan wywraca się do góry nogami w momencie, kiedy matka oznajmia jej, że rozwodzi się z jej ojcem i wyprowadzają się do jej nowego partnera. Siedemnastolatce ta zmiana bardzo się nie podoba, nie tylko ze względu na jej ojca, ale z powodu tego, że musi zamieszkać z Loganem i Masonem Kade, którzy mają stać się jej przybranymi braćmi. Sam wiele o nich słyszała i nie chce być z nimi kojarzona. Jakby tego było mało dochodzą do tego również problemy z jej chłopakiem oraz przyjaciółkami.

Autorka całkiem nieźle poradziła sobie, aby pokazać codzienność w szkolnej społeczności. W każdej szkole jest grupa popularnych i „lubianych” osób, które uważają się za lepsze i kiedy wezmą kogoś na celownik to potrafią skutecznie uprzykrzyć tej osobie życie. Nieodłącznym elementem ich codziennych rozmów są plotki, które chętnie ubarwiają. Bywają próżni, niemili i bardzo często wzajemnie się od siebie odwracają. I grupa takich ludzi właśnie pojawia się w tej książce. Ten aspekt wydał mi się całkiem realnie przedstawiony.

To, co mniej mi się spodobało to tryb życia tych nastolatków. Rozumiem, że bohaterowie pochodzą z zamożnych rodzin, ale prawie codzienne imprezy, po których na kacu pojawiają się w szkole koło południa wydały mi się mocno przerysowane. Dodatkowo główna bohaterka wracając po szkole przez kilka godzin biegała i tak przez większość czasu. Ani razu nie został poruszony temat odrabiania lekcji, czy nauki. Wiem, że zupełnie nie o tym jest ta książka, ale choćby małe wzmianki o takich drobiazgach dodałyby odrobinę realizmu.

Samantha okazała się być bohaterką, która zdobyła moją sympatię. Zdecydowanie nie należy do słabych osób. Gdyby w tak krótkim czasie spadło na kogoś aż tyle, ile na naszą bohaterkę to jestem pewna, że by się załamał. Nie chcę zdradzać więcej niż w powyższym opisie fabuły książki, ale to zdecydowanie nie wszystko, z czym musi się ona zmierzyć. Uważam, że zniosła to naprawdę dzielnie i znalazła fajny sposób, aby sobie z tym radzić w postaci biegania. Skoro jestem już przy temacie bohaterów to nie mogę tu nie wspomnieć o braciach Kade, bo zapewne zyskają sympatię wielu czytelniczek. Są przystojni i są tymi, w których kocha się większość dziewczyn w szkole. Z tej dwójki bardziej polubiłam Logana, bo jest zabawny i polubiłam jego poczucie humoru.

„Fallen Crest. Akademia” to lekkie Young Adult, które czyta się bardzo przyjemnie. Opowiada o prawdziwej i fałszywej przyjaźni, o spełnionej i nieszczęśliwej miłości, zazdrości, intrygach, trudach dojrzewania, a także trudniejszych tematach takich jak np. rozwód rodziców. Ta książka ma w sobie coś co sprawia, że się ją pochłania i jest się ciekawym dalszych losów bohaterów, więc kiedy się pojawi to z pewnością sięgnę po drugi tom.

"To dlatego ja nigdy nie będę robił tego co ty musisz robić. Ja ją mam. Nie będę musiał o niej marzyć."

Od początku miałam wrażenie, że jest to powieść dla mnie. Już po samym opisie dostrzegłam, że jest co czytać. Lubię miłosne trójkąty, a gdy tylko przeczytałam, że mamy tu do czynienia z jedną dziewczyną i dwójką braci, od razu włączył mi się tryb "przeczytaj to!". Gdy tylko otrzymałam powieść od razu wzięłam się za jej poznanie.

W lekturze jak wspomniałam, mamy trzech głównych bohaterów. Samantha jest jedną z nich. Wszystko w lekturze tyczy się głównie jej. Dziewczyna jest typem buntowniczki, której los nie oszczędza. Jej rodzice się rozwodzą a na dodatek, jej ojciec wcale nie jest jej biologicznym ojcem. Dziewczyna jest więc zmuszona przeprowadzić się do kochanka swojej matki. Tam okazuje się, że dziewczyna musi zamieszkać z dwójką braci, Masonem oraz Loganem.

Mason to typ starszego brata, który opiekuje się Loganem. Jest bardziej rozsądny, powściągliwy. Kompletne odzwierciedlenie swojej matki. Logan zaś, to jego przeciwieństwo. Bawi się na całego, podrywa dziewczyny i je wykorzystuje. Każda dziewczyna pragnie spędzić z nim chwile sam na sam. Jedyną osobą, która potrafi go okiełznać to Mason. Do życia tych dwójki wkracza Samantha. Na początku dziewczyna całkowicie ich olewa, nie chcąc się z nimi zadawać. Mieszkanie pod ich dachem jest bardzo irytujące oraz krępujące. Wkrótce jednak odnajduje w braciach siłę, której jej brakowało.

"Na jego widok przez moje ciało przeszedł dziwny dreszcz i poczułam pustkę, kiedy zamknął za sobą drzwi. "

W akcji poznajemy również kilku bohaterów pobocznych. Między innymi mamy do czynienia z najlepszym przyjacielem braci, Natem, który wydaje się być bardzo sympatyczny pomimo swego łobuzerskiego życia. Ponadto są dwie koleżanki Sam, które mieszają w akcji na dobre. Lydia i Jessica to typy "łatwych" dziewczyn, które mają do odegrania w powieści swoją rolę. Nie chcę zdradzać jaką, wspomnę jedynie, że niezbyt pochlebną.

Do fabuły należy również doliczyć ojca Logana i Masona, oraz przybrany ojciec Sam i jej matka Analise. Ta ostatnia, to główny problem Sam.

Jestem szczerze zauroczona akcją powieści. Fabuła jest opisana w przystępny sposób i dodam, że jest bardzo ciekawa. Nie potrafiłam się od niej odkleić. Sam jest świetnie wykreowaną bohaterką, która dynamicznie popycha akcję do przodu. Dwójka jej nowo poznanych "braci" to kwintesencja wybuchowej mieszanki. Osobiście bardzo polecam zapoznać się z I tomem serii Fallen Crest. Myślę, że się nie rozczarujecie.

Ostatnio coraz częściej wpadam w sidła powieści. Po prostu otwieram i mnie nie ma, nie istnieje dla mnie rzeczywisty świat. Tutaj znowu było podobnie. Mimo, iż książka ma niemalże 500 stron, to pochłonęłam ją w zaskakująco szybkim tempie.

Szkolne potyczki, miłość, zazdrość i przystojni bad boy'owie to chyba to, co kochają wszystkie dziewczyny. Główną bohaterką jest Samantha, dziewczyna, która odważnie kroczy przez świat i jest twardą sztuką, a której na niczym nie zależy. Jej świat właśnie się wali, gdy matka oznajmia jej, że rozstaje się z jej ojcem, a one we dwie przeprowadzają się do domu jej nowego kochanka. I wszystko może jakoś by się ułożyło, gdyby nie okazało się, że tym kochankiem jest jeden z najbogatszych mężczyzn, który ma dwóch synów Masona i Logana, uchodzących za dość sławnych w ich mieście. Sam nie zwraca na nich większej uwagi, po prostu żyje swoim życiem, a kiedy gromadzą się w niej uczucia, idzie biegać, by móc dać im upust. W niedługim czasie dowiaduje się, że jej chłopak zdradzał ją od dwóch lat z przyjaciółką.

Cóż, dobrze wiemy, iż w każdej szkole zawsze pojawiają się jakieś ciacha, za którymi ugania się cała masa dziewczyn. Do tego, w każdej szkole znajduje się jakaś elita, która uważa się za najlepszą. Poniżają innych, wytykają palcami, bo uważają, że mają taką władzę. Dziewczyny rywalizują między sobą o chłopaków, dochodzi do sprzeczek, kłótni, a nawet bijatyk. Tutaj jest podobnie. Wciąż się coś dzieje, nie ma czasu na nudę.

Bohaterowie stworzeni przez autorkę są różnorodni, zapewne każdy z nas choć raz miał do czynienia z kimś podobnym. W dzisiejszym świecie, żyje wiele osób podobnych do nich. Sam to dziewczyna, którą polubiłam, choć momentami mnie drażniło jej zachowanie. Jej naiwność względem chłopaka, który ją zdradzał była irytująca. Natomiast podejście do braci Kade, to coś co wyróżniało ją na tle innych dziewczyn, gdyż nie było żadnych ochów i achów na ich temat. A bracia Mason i Logan po prostu zdobyli moje serce. Logan i jego specyficzne poczucie humoru, niekontrolowane teksty momentami rozbawiały mnie do łez. Mason był bardziej stanowczy, ale zaciekle bronił tego na czym mu zależało. Nigdy przed niczym się nie wahali i odważnie parli na przód.

Fabuła toczy się wokół młodzieży szkolnej, ich potyczek, nieporozumień, miłosnych uniesień i wynikających z niej zazdrości. Wartka akcja, przyjemny język autorki sprawiają, że przez książkę się płynie. Miło spędziłam czas odrywając się od otaczającej mnie rzeczywistości.

Ludzi nie należy oceniać nie poznawszy ich. Czasem wydaje nam się, że na podstawie obserwacji możemy powiedzieć jaki ktoś jest, ale to nie prawda. Żeby kogoś poznać tak naprawdę potrzeba czasu, nie dnia, tygodnia, miesiąca, a czasem wielu lat. Każdemu należy dać szansę.

"Fallen Crest. Akademia" to książka dzięki której, niejeden z nas powróci do swoich lat szkolnych i przypomni sobie własne miłosne uniesienia i związane z nimi przygody. A bracia Kade zadbają o to, żeby nikt z Was się nie nudził podczas lektury. Jeśli macie ochotę na przyjemną odskocznię, zachęcam do przeczytania.

,,Fallen Crest. Akademia" to pierwszy tom nowego cyklu, debiutującej na polskim rynku Tijan Meyer. Czy warto było dać szansę tej nowości?

Muszę przyznać, że luty zdecydowanie powinien upłynąć mi pod znakiem literatury młodzieżowej z wątkiem erotycznym, przeplatanym kryminałami i powieściami wojennymi. O ile plany okażą się skuteczne, przekonamy się za nieco ponad 3 tygodnie. Dziś jednak czas na ,,Fallen Crest. Akademia". Byłam niesamowicie ciekawa, czy nowa pisarka w Wydawnictwie Kobiecym zdoła wywołać u mnie szybsze bicie serca. Okazuje się, że jest to całkiem przyjemna historia trójki bohaterów. O kim mowa?

Oczywiście o Samancie, Masonie i Loganie. Dziewczyna przez 17 lat wychowywana przez matkę i Davida, będącego trenerem szkolnej drużyny, dowiaduje się, że rodzice postanawiają się rozstać. Praktycznie z dnia na dzień zostaje rzucona na pożarcie Masonowi i Loganowi Kade'om, braciom, których rówieśnicy nazywają bogami. Wszystko im wolno, większość występków dzięki wpływom ojca uchodzi im na sucho. Z biegiem akcji jednak okazuje się, że chłopcy to nie najgorsze, co czeka na Samanthę. Jak przyszłość wpłynie na jej psychikę?

Główni bohaterowie to nastolatkowie w wieku mniej więcej ok. 17 lat. Chodzą do szkoły, jedni do publicznej, inni do Akademii. Jak można się spodziewać, w każdej z nich działa drużyna sportowa, która walczy o pierwszeństwo i chwałę. Nieszczęśliwie składa się, że Samantha i bracia Kade znajdują się po przeciwnej stronie barykady. Na nich nie robi to jednak większego wrażenia. Czy osiągną zamierzone cele? Jak w nowej sytuacji odnajdzie się dziewczyna? I co najważniejsze, czy uda się doczekać do kwietnia, kiedy w Polsce pojawi się kolejna część cyklu? Musimy za to mocno trzymać kciuki, ponieważ autorka pozostawia nas z poczuciem lekkiego niedosytu.

Wow, wow, uwielbiam tę książkę i właśnie od niej zaczęła się moja miłość do Tijan.

Za co ją uwielbiam? Za mega gorący związek hate love, i mam tu na myśli prawdziwe hate i prawdziwe love, nie jakieś tam picu picu paciu paciu. Bohaterka trafia (nikt jej nie pytał o zdanie) do nowego domu swoich wkrótce, potencjalnie przybranych braci. Trafia tam za sprawą swojej matki, która właśnie upatrzyła sobie nowego męża. Dziewczyna nie chce ani tej zmiany, ani tym bardziej nowej rodzinki.

Nie imponuje jej bogactwo ani blichtr, jedyne co ją interesuje to bieganie, bo wtedy nic nie czuje. Nie czuje ani rozczarowania, że jej rodzice niszczą jej życie, ani tego, że jej własna matka jest płytka i łasa na pieniądze, ani tego, że jej dwuletni związek rozpadł się, bo facet ją zdradzał, ani tego, że jej przyjaciółki "obrabiały" ją za jej plecami. To wszystko znika, kiedy Samantha biega, a biega tak długo, aż nie czuje nóg i znowu jest w stanie myśleć.

- "O nasza mała siostrzyczka, chce być miła i udawać świętoszkę".

Mason spojrzał na niego, po czym otworzył drzwi.

- "Świętoszki nie podpalają samochodów."

Trafia do domu dwóch przybranych braci, Masona i Logana, którzy od razu nastawiają się do niej wrogo, myśląc, że jest taka jak mamuśka i że ma tylko jeden cel. Ale Samantha ma gdzieś ich zdanie, chociaż okazuje się, że wielu ludzi w jej wieku zrobiłoby wszystko za jedno kiwnięcie palcem braci Kade’ów. Tak tak, bo ogólnie to trafiamy do świata nastolatków, którzy robią bardzo złe rzeczy i generalnie nie liczą się z nikim i z niczym. Wbrew wszystkiemu, co Samantha i Mason myślą o sobie, nie mogą zaprzeczyć, że jest między nimi mega gorące przyciąganie. Co z tego będzie? Musicie to sprawdzić sami.

"Teraz rozumiałam, czemu tak wielu ludzi chce być blisko Kade'ów. Kiedy Mason na mnie patrzył, czułam, jak deszcze przechodzą mi po plecach, a moje i jego oczy toczą ze sobą jakąś dziwną walkę."

Powiem Wam tylko, że czytałam tę książkę już kilka razy i nawet jak piszę tę recenzję, mam ochotę przeczytać ją jeszcze raz. Tijan to królowa nastoletnich dramatów, chociaż jej książki właściwe klasyfikuje się jako New adult, ze względu na mocne sceny, które tam się pojawiają. Tam nic nie jest grzeczne, więc książkę polecam osobom powyżej 16-ego roku życia.

Jeżeli podobał Wam się Przybrany brat Ward, O krok za daleko Abbi Glines, Dręczyciel Penelope Douglas - ta książka będzie dla Was ideałem. Polecam gorąco.

Tijan to autorka, o której było już głośno jeszcze przed jej pojawieniem się w Polsce. Mnóstwo osób czekało na polskie wydania jej książek i w końcu nadszedł ten dzień kiedy wydawnictwo Kobiece zadbało o czytelników i postanowiło spełnić ich marzenia. Muszę przyznać, że ja również byłam zaintrygowana zarówno serią Fallen Crest, jak i tytułem "Anti-stepbrother. Antybrat". Dlatego kiedy tylko w moje ręce wpadło "Fallen Crest. Akademia" zabrałam się za czytanie i poznawanie tej historii. Jakie wrażenie zrobiła na mnie ta powieść? Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Po rozwodzie rodziców Sam wprowadza się z mamą do domu jej nowego partnera. Wszystko byłoby dobrze gdyby nie obecność dwóch seksownych synów biznesmena, którzy teraz stają się jej przyrodnimi braćmi. Logan i Mason to mężczyźni, o których marzy każda dziewczyna z Fallen Crest. Samantha jednak nie ma zamiaru być jedną z nich. Bracia traktują ją z lekceważeniem, ale dziewczyna wydaje się tym nie przejmować. Wkrótce staje się jednak jasne, że jeden z nich zwrócił jej uwagę. Co wyniknie z tej znajomości?

Fabuła książki jest prosta i nie wymaga od czytelnika większego wysiłku. Jestem pewna, że absolutnie nikt nie będzie miał większych problemów ze zrozumieniem całej historii i poskładaniem pojedynczych wydarzeń w całość. Akcja jest szybka, co sprawia, że powieść czyta się naprawdę błyskawicznie. "Fallen Crest. Akademia" to taka pozycja, która niekoniecznie wzbudza jakoś szczególnie wiele emocji, ale z pewnością pozwala na chwilę relaksu i sprawia, że przyjemnie spędzamy wolny czas. Do twórczości Tijan nie mam większych zastrzeżeń, jednak zakończenie "Akademii" odrobinę mnie rozczarowało. Według mnie autorka zbyt mocno namieszała na sam koniec i było to dla mnie odrobinę naciągane. Mimo wszystko całość wypadła bardzo dobrze i zdecydowanie spełniło moje oczekiwania.

Bohaterowie są poprawnie wykreowani, chociaż nie można tutaj mówić o mocno rozbudowanych postaciach i oryginalnych charakterach. Logan i Mason są niewątpliwie ogromnym atutem tej powieści i na pewno skradną serce niejednej czytelniczki. W końcu, która z nas nie chciałaby spotkać w prawdziwym życiu tak seksownych mężczyzn? Samantha momentami była nieco irytująca, ale bardzo szybko udało mi się do tego przyzwyczaić. Cała trójka tworzy zgraną ekipę i idealnie do siebie pasuje.

Język, którym posługuje się autorka jest typowy dla takich powieści, czyli prosty i niezwykle lekki. Oczywiście nie było to dla mnie zaskoczeniem, bo właśnie tego spodziewałam się po tej pozycji. "Fallen Crest. Akademia" to książka stworzona dla osób, które kochają nieco przewidywalne, ale niewątpliwie elektryzujące historie. Myślę, że Tijan znajdzie w Polsce wiele fanek - z pewnością ja jestem jedną z nich, bo muszę przyznać, że pomimo pewnych niedociągnięć, pokochałam twórczość tej autorki.

Podsumowując - jeśli szukacie lekkiej i niewymagającej lektury, która skutecznie odciągnie was od waszych obowiązków, to "Fallen Crest. Akademia" z pewnością przypadnie wam do gustu. Jestem pewna, że wkrótce sięgnę po kontynuację "Akademii", po to, aby przekonać się jakie przygody czekają jeszcze na Samanthę oraz Logana i Masona.

Drażnił mnie. Jego obecność wywoływała we mnie złość. Nie wiem, dlaczego tak na niego reaguję. Nie powinnam nic do niego czuć. Ten młody, niebezpieczny mężczyzna jest dla mnie nikim. Nic nie znaczy, a mimo to, kiedy pojawia się w zasięgu mojego wzroku, całe moje ciało zaczyna drżeć. Dlaczego? Nie mam pojęcia, ale wiem, że to, co się ze mną dzieje w jego obecności, nie przyniesie nic dobrego. Dawno temu przestało mi zależeć. Nic nie ma dla mnie znaczenia. Jestem zobojętniała. Nic nie czuję. Niczego nie pragnę. Stop. To ostatnie to kłamstwo. Kiedyś, zanim jeszcze ON pojawił się w moim życiu, niczego nie pragnęłam. Dziś jest inaczej. Nie rozumiem tego, ale nie potrafię zaprzeczyć przyciąganiu, które czuję. Nie wiem, co ON o mnie myśli. Intryguje mnie, choć wolałabym się do tego nie przyznawać. Nigdy się nie wychyla, zdążyłam go już trochę poznać. Ten spokojny mężczyzna w jednej chwili może przemienić się w najgorszego potwora. Wiem, co potrafi. Mrok go nie opuszcza. Atakuje niczym kobra. Nic nie może go powstrzymać. Boję się. Lękam się tego, co we mnie wyzwala. Czuję strach przed tym, co mi zrobi. Wiem jedno. Już nigdy nie będę taka sama jak przed naszym spotkaniem...

Motyw przyrodniego rodzeństwa jest ostatnio niezwykle popularny w literaturze. Autorzy prześcigają się w kreowaniu zakazanych historii miłosnych rozgrywających się pomiędzy dziewczyną i jej przyszywanym bratem. Niektóre z tych historii są świetne, inne nużą. Jak jest z najnowszą powieścią Tijan? ,,Fallen Crest. Akademia" to powieść mająca swoje plusy i minusy. W pewnych momentach zachwyca i sprawia, iż czytelnik ma ochotę na więcej, aby za chwilę całkowicie go zmylić i sprawić, że zacznie bić się z myślami. Co takiego skrywa w sobie ta pozycja? Zapraszam do zapoznania się z całością recenzji!

,,Ludzie to węże, musisz się tylko zorientować, jakie mają kolory, ale i tak wszyscy są tacy sami. Każdy czegoś chce."

Pierwszy tom rewelacyjnej serii o zagubionej dziewczynie i dwóch seksownych braciach z miasteczka Fallen Crest

Po rozwodzie rodziców Sam wprowadza się z mamą do domu jej nowego partnera. Wówczas do życia dziewczyny wkraczają synowie bogatego biznesmena. Logan i Mason Kade to przystojni młodzi mężczyźni, o których marzy każda dziewczyna z Fallen Crest. Samantha nie ma zamiaru być jedną z nich.

Chociaż chodzą do innych szkół, dziewczyna codziennie spotyka braci w domu. Mimo że traktują ją z lekceważeniem, samotna Sam zdaje się tym nie przejmować. Nie dba o opinię braci Kade ani o rozwód rodziców.

Ale może to dobrze. Może lepiej nic nie czuć.

,,W jego oczach widziałam tę samą nienawiść, jaką sama do niego czułam.

Pieprzyć go.

Uniosłam wargę w szyderczym uśmiechu i chyba odczytał moje przesłanie, bo jego oczy znów się zwęziły, ale ramieniem otworzył drzwi do sklepu."

Samantha żyje w ciągłym odrętwieniu. Pustka czai się w jej sercu, a uczucia są głęboko schowane. Nikt ani nic jej nie obchodzi. Zdradzana przez chłopaka, nie czuje do niego żalu - po prostu jej to nie obchodzi, zdradzieccy przyjaciele nie mogą wbić jej noża w serce, ponieważ dziewczyna otoczyła się ochronnym murem, którego nikt nie może zburzyć.

Pewnego dnia, okazuje się, iż rodzice dziewczyny się rozwodzą. Matka w ciągu kilku godzin przeprowadza się do nowego mężczyzny, a ojciec nie chce mieć nic wspólnego z tym całym bałaganem. Samantha zostaje sama, ale nic nie może jej zranić. Ona nic nie czuje.

Zbuntowana nastolatka nie sądzi, aby kiedykolwiek jej serce zabiło szybciej, ale wtedy trafia do domu nowego partnera matki i jego dwóch synów - niebezpiecznych, tajemniczych braci Kade, którzy są postrachem miasta. Nikt nie jest przy nich bezpieczny. Groźni i agresywni wywołują panikę oraz szybsze bicie kobiecych serc i nie tylko.

Samantha boi się przyznać sama przed sobą, że jeden z nich wywołuje w niej tak długo skrywane emocje. Jedynym, co pomaga jej zapomnieć o nowej sytuacji, do której nie chce się dostosować, jest bieganie.

Mason i Logan Kade zawsze dostają to, czego pragną. Nowa siostra w rodzinie nie jest zbyt pożądana, więc starają się pozbyć z domu nowych lokatorek. Z czasem ich prześmiewki zmieniają się w coś więcej.

Samantha stara się schodzić z drogi braciom, ale oni mają inne plany. Choć dziewczyna może bronić się ze wszystkich sił, nic ich nie powstrzyma. Z czasem nienawiść zmienia się w coś innego, czego żadne z nich nie potrafi zrozumieć. Czy zobojętniała na wszystko nastolatka poczuje coś więcej? Cop takiego skrywa rodzina dziewczyny?

,,Mason powoli mnie opuścił, tak że mogłam stanąć na własnych nogach. Odsunęłam się. Patrzył na mnie, jakbym była zwierzęciem szykującym się do ataku. Był na to gotowy."

,,Fallen Ctrest. Akademia" zabierze was w sam środek huraganu życia pewnej nastolatki, która szczelnie zakryła wszelkie emocje i żyje w ciągłym odrętwieniu, aż pewnego dnia jej życie całkowicie się zmienia za sprawą rozwodu rodziców i przeprowadzki do domu nowego partnera matki, mieszkającego z dwoma seksownymi, niesamowicie przystojnymi i niebezpiecznymi synami pragnącymi pozbyć się Samanthy i jej rodzicielki z domu, aby wróciły stare porządki. Tijan starała się oddać wiernie okres nastoletniego buntu, kreując główną bohaterkę na dziewczynę z mnóstwem problemów, które może rozwiązać obecność zdecydowanie nieodpowiedniego dla niej mężczyzny, z którym mimo wszystko, coś ją połączyło.

,,Fallen Crest. Akademia" to pozycja, o której do końca nie wyrobiłam jeszcze zdania. Nie wiem dlaczego, ale coś się popsuło. Niektóre momenty okazywały się tandetne, a inne znów intrygowały. Mam wrażenie, iż autorka pogubiła się trochę w tym, co chciała przekazać czytelnikowi. Stworzyła wiele sytuacji, które nie wniosły nic do książki, a raczej zapełniały miejsce. Kiedy indziej znowu prowadziła dialogi bohaterów w taki sposób, że nie mogłam odłożyć tej pozycji na bok, ponieważ tak bardzo chciałam dowiedzieć się, co będzie dalej. Tijan stworzyła dobrą powieść umilającą chłodne wieczory, ale spodziewałam się po tej pozycji czegoś więcej. Czy czuję się zawiedziona? W małym stopniu tak, ale mam nadzieję, że kolejny tom okaże się lepszy i pomoże zatrzeć niektóre wspomnienia związane z historią Samanthy. Jestem ciekawa tego, jak autorka poprowadzi dalsze sytuacje w życiu bohaterów, ponieważ mimo kilku minusów, to ,,Fallen Crest. Akademia" nie jest złą książkę, wręcz przeciwnie, pomaga się zrelaksować i intryguje fabułą.

,,Ziewnął jeszcze raz, starając się zasłonić usta ręką. Wyglądał uroczo. Przez zmęczenie jego oczy były łagodniejsze, a powieki trochę mu opadały. Usta miał lekko spuchnięte od nadmiaru pocałunków, a skóra przybrała żywy kolor. Kiedy zauważyłam pod kołnierzykiem koszulki malinkę, którą zostawiłam tam wczoraj, poprawiłam mu ubranie, żeby ją zasłonić."

,,Fallen Crest. Akademia" to pozycja, która pomoże wam odetchnąć po ciężkim dniu i pozwoli na chwilę tak bardzo upragnionego odpoczynku. Historia Samanthy i braci Kade wywoła rumieńce na wasze twarzy, a niekiedy również strasznie zirytuje, iż będziecie mieli ochotę rzucić nią o ścianę. Tijan stworzyła przyjemną powieść, w której, choć nawrzucała kilka zdecydowanie niepotrzebnych elementów, to utrzymującą zainteresowanie czytelnika. Czy mogę ją wam polecić? Tak. Mimo kilku minusów to będziecie mogli się przy niej odprężyć i zbytnio nie wysilać umysłu. Zachęcam was do sięgnięcia po tę pozycję i wyrobienia własnej opinii. Kto wiem, może zauroczy was tak bardzo, że nie będziecie potrafili o niej zapomnieć?

Witam w miasteczku Fallen Crest! Poznacie tam zagubioną dziewczynę, Samanthę oraz piekielnie atrakcyjnych braci, Logana i Masona. Gotowi na spotkanie?

Po rozwodzie rodziców, Sam wraz z mamą przenosi się do domu nowego partnera rodzicielki. Wówczas w jej życiu pojawia się dwóch przystojnych facetów, będących synami bogatego biznesmena, u którego zamieszkały. Logan i Mason Kade reprezentują ten typ faceta, o którym marzy sporo dziewczyn, a na pewno każda z Fallen Crest. Samantha nie chce być jedną z nich. Choć uczą się w zupełnie innych szkołach, to spotykają się codziennie w domu. Sam nie troszczy się o to, jak postrzegani są bracia, jaką mają opinię, że budzą postrach, nie zważa też na ich lekceważący stosunek wobec niej. Sądzi, że tak będzie lepiej. Zero uczuć. Nawet nie wie, jak bardzo się myli!

Tijan kolejny raz zaserwowała czytelnikom książkę, w której nie brakuje buntowniczych emocji. Gniew miesza się z namiętnościami, dramat goni dramat. Wszystko nakręcają młodzi bohaterowie, których koniecznie darzy się sympatią. Dialogi między nimi także nie budzą pozytywnych odczuć. Główna bohaterka, Sam, to bardzo irytująca, mocno problematyczna i kłótliwa postać. Z braćmi, Loganem i Masonem, było nieco lepiej, ich obecność w całej tej historii nie powodowała we mnie tak negatywnych emocji, jak w przypadku Sam. Sytuacja trochę się zmieniła, gdy do akcji wkroczył motyw "kto się czubi, ten się lubi", a najzwyczajniej w świecie ujmując - od wrogów do kochanków.

"Fallen Crest. Akademia" opowiada o życiu buntowniczych nastolatków, ale niech Was nie zwiedzie ta grupa wiekowa bohaterów - w ich życiu jest tak dużo namiętności i niegrzecznych wątków, że zaryzykowałabym stwierdzenie, iż nie ma ich tylu w niektórych erotykach! Muszę jednak zaznaczyć, że dramaty na tle miłosnym nie są jedynym tematem, jaki zawarła w swej powieści autorka. Tijan porusza dość istotne kwestie, np. mówiące o konflikcie z rodzicami, o potrzebie bliskości, również tej w rodzinie.

Przyznam szczerze, że "Anti-stepbrother. Antybrat" tej samej autorki, który czytałam całkiem niedawno, o wiele bardziej mi się podobał. Niemniej jednak jeśli lubicie emocjonujące powieści young adult i nie przerażają Was irytujące postaci, możecie sięgnąć po książkę "Fallen Crest. Akademia", którą czyta się szybko. Już niedługo na rynku wydawniczym pojawi się kolejna część - "Rodzina".

"Ludzie to węże, musisz się tylko zorientować, jakie mają kolory (...), każdy czegoś chce".

Nie ukrywam, iż pomimo mojego wieku (ćwierćwiecze niedawno stuknęło!) w dalszym ciągu bardzo chętnie sięgam po literaturę młodzieżową. Zwłaszcza, jeśli temat oscyluje w typowym New Adult czy young adult, a główną postacią jest wyrazista młoda kobieta, wkraczająca w brutalny świat dorosłych. Dlatego bardzo się ucieszyłam, gdy w moje ręce wpadł pierwszy tom serii Fallen Crest. I teraz, gdy jestem już świeżo po lekturze... Nie wiem, jak wyrazić swoje zdanie o tej książce. Muszę podzielić moją opinię na pół: opisując plusy i niestety minusy.

Zaczynamy.

Wyobraź sobie, że jesteś wyzuta/wyzuty z emocji. Nie interesuje Cię zdanie innych nie tylko na Twój temat, ale i w każdej możliwej kwestii. WSZYSTKO po Tobie spływa; nawet wtedy, gdy Twój świat sypie się jak przysłowiowy domek z kart, jak domino - jedna sytuacja pociąga za sobą kolejną... Na niczym Ci nie zależy, nikt nie jest w stanie się do Ciebie zbliżyć, otoczyć opieką, sama/sam nie darzysz nikogo zaufaniem, uwielbiasz samotność, a jedyną odskocznią od codziennych problemów jest Twój własny sposób. Na każdą próbę zainteresowania reagujesz agresją, buntem, ale zwyczajnie sobie z tym nie radzisz, aż w pewnym momencie tracisz kontrolę. Takie jest życie.

Opis dotyczy głównej bohaterki - Samanthy. Sam ma siedemnaście lat i właśnie jej życie ulega destrukcji. Dziewczyna dowiaduje się, że jej mama od dwóch lata zdradza tatę, który (o ironio!) okazuje się nie być jej prawdziwym ojcem. Jakby zdrad było mało, Sam odkrywa, iż również ona jest zdradzana przez swojego chłopaka (klasycznie: z jej najlepszą przyjaciółką). Z dnia na dzień okazuje się, iż Sam przeprowadza się z mamą do jej nowego partnera i tu pojawia się kolejne zaskoczenie. Nowym przybranym tatą dla Sam ma zostać... James Kade. Ojciec Logana i Masona Kade'ów - najsłynniejszych chłopaków w mieście. Logan i Mason mają dosłownie WSZYSTKO. Pieniądze, powodzenie wśród dziewczyn, które praktycznie mdleją na ich widok i momentami wręcz żenująco zabiegają o ich uwagę, urok, piłkarski talent, popularność i... Swojego rodzaju mrok; skłonność do wpadania w tarapaty raz po raz. Wiele się zmienia, gdy zamieszkuje z nimi ich nowa "siostra"...

Dla Samanthy odskocznią od problemów jest bieganie sporych dystansów. Oprócz tego dziewczyna ma niesamowicie cięty język i przyjmuje pozę obojętności w każdym aspekcie życia. W pewien sposób imponuje to jej nowym braciom, którzy zaczynają się do niej zbliżać i otwierać przed nią swoje wnętrza, zwłaszcza Mason...

Przejdę do plusów. Mimo, iż fabuła jest bardzo oklepana, to podobał mi się sam zamysł i koncepcja powieści. Cała akcja romansu między głównymi bohaterami rozwija się bardzo powoli, co powodowało we mnie niemoc oderwania się od książki - tak bardzo chciałam wiedzieć, co będzie dalej i jak to się potoczy. Intrygowała mnie niesamowicie postać Masona, i choć (tu już pojawia się minus) uważam, że jest lekko niedopracowana, to naprawdę ten chłopak ma potencjał! Mam nadzieję, że zostanie ON poszerzony w kolejnej części. Niestety z plusów... To by było na tyle. Minusów jest znacznie więcej. A szkoda, bo to mogłaby być naprawdę bardzo dobra książka.

Co mi się najbardziej nie podobało? Och, na pewno ilość imprez w dwóch szkołach: prywatnej Akademii i publicznym liceum. Wiem, że to TEN wiek, TEN czas, ale tam pojawiała się domówka (łagodnie powiedziane) za domówką! Bohaterowie nie śpią po nocach, bo piją i imprezują do rana, szkołę odpuszczają, albo ledwo się w niej trzymają na nogach, nie ma żadnej nauki, są tylko intrygi, ploty na korytarzach, tajemnice, walka o uwagę, o zaciągnięcie do łóżka, o kolejną aferę. Taki nierealny klimat zupełnie do mnie nie przemawia. Kolejna rzecz to infantylność bohaterów, zwłaszcza postaci kobiecych. Zdaję sobie sprawę, iż nie można wymagać cudów po uczniach szkół średnich, jednak poziom języka i rozmów - pozostawia wiele do życzenia. Przekleństwa, niewybredne słownictwo, nawet w kontaktach z rodzicami (!) zniechęcało mnie z każdą stroną. Samantha i jej zachowania... Nie rozumiałam ich, po prostu nie rozumiałam. Bezczelna, arogancka, złośliwa, z tupetem... Wiem, iż dziewczyna po przejściach rządzi się swoimi prawami, jednak... Za dużo tego jak na jeden raz. Żaden z bohaterów (oprócz Masona i Logana, którzy ratowali tę historię jak mogli) nie wzbudził mojej sympatii; wręcz przeciwnie - postaci są nudne, a dialogi niestety płytkie... Jednak, jako że doprowadzam zawsze rozpoczętą lekturę do końca - wytrwałam i tu. Jak wspomniałam, bracia Kade ratują powieść; szczęście, że uwielbiam postaci bad boy'ów - adrenalina, ryzyko, niebezpieczeństwo, a tu jeszcze pojawia się romans właśnie w takim klimacie... Wiem, że pojawią się kolejne części serii, i mimo tego, że "szału nie ma" to myślę, że sięgnę. Każdy zasługuje bowiem na drugą szansę, a ja ją dam pani Tijan. Oby nie zawiodła.

"Fallen Crest. Akademia" to opowieść o ciężkich trudach dorastania i wkraczania w prawdziwe życie. To historia o tym, jak radzić sobie w życiu, gdy problemy nieskończenie się piętrzą, nie dając nadziei na powiedzenie "stop"; o tym, jak różna bywa przyjaźń, jak złudnym może być pojęcie MIŁOŚCI, jak niejednokrotnie jedynym wyjściem z trudności jest odpuszczenie, przybranie maski obojętności, sprawienie wrażenia, iż nic nie jest w stanie nas złamać. Człowiek jest jednak istotą niebywale kruchą, dlatego czasem warto dopuścić kogoś do siebie. Autorka pokazała, iż czasem tłem powieści nie musi być płonące uczucie czy wybujały erotyzm, bo dopiero po prawie trzystu stronach pojawiają się podobne sceny. Ale później niestety... No cóż. Zostaje tylko pożądanie. I bezczelność. I poczucie humoru Logana, którym się zauroczyłam.

I choć książka ta nie powaliła mnie na kolana, czekam na drugą część. Z powodu Masona! :)

[Adres usunięty]

Tijan znowu mnie zaskoczyła. Uwielbiam jej styl pisania, jest taki lekki i przyjemny.

Co do tej pozycji to muszę przyznać, że się wciągnęłam mega w tą fabułę i gdy już dosłownie zostało mi kilka stron do końca to zapragnęłam poznać dalszy ciąg tej historii.

Ubóstwiam braci Kade, są jadnymi z moich ulubionych bohaterów książkowych.

Jeśli na początku (podobnie jak ja) będziecie oczekiwać od „Fallen Crest” dobrej historii obyczajowej z domieszką erotyki, to powieść na pewno Was rozczaruje. Fabuła książki jest słaba, a problemy wyolbrzymione i przerysowane. Brakuje ciekawych, wielowarstwowych postaci i konkretnego pomysłu, w związku z czym ścieżka obyczajowa zupełnie się Tijan Meyer nie udała.

Jeśli jednak od pierwszych stron będziecie traktować tę powieść jako młodzieżowy erotyk, to powinien ON spełnić wszystkie Wasze oczekiwania. Jest namiętnie, jest gorąco, a jednocześnie nie nazbyt wulgarnie (co w powieści o nastolatkach ma duże znaczenie). O związku Samanthy i Masona czyta się dobrze i z wypiekami na twarzy, a o to właśnie w takich tytułach chodzi. Polecam zatem tę historię osobom, które szukają w lekturze odrobiny pikanterii. Cała reszta czytelników powinna poszukać na księgarskiej półce czegoś innego.

Recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

Pewnego dnia Sam wraca do domu i zastaje tam matkę wśród pudeł z alkoholem w ręku. Oznajmia jej (ot tak, po prostu), że się wyprowadzają do jej nowego partnera. A jest nim nie kto inny, jak ojciec najgorętszego rodzeństwa w mieście - braci Kade.

Mason i Logan są bogaci, popularni, przystojni, a co za tym idzie, nie jedna dziewczyna marzy o nich. Pomimo tego, że ich ojciec ma pieniądze, to bracia wolą uczęszczać do szkoły publicznej. Nie znają się z Sam, ale wkrótce się poznają, bowiem nowa partnerka ojca zamieszka ze swoją córką u nich w domu. Czy zdołają się wiecznie unikać? Czy sam oprze się ich urokowi?

Głównej bohaterce nie podoba się to, co wyprawia jej matka. Jakby nie patrzeć, wywróciła jej życie do góry nogami. Niestety, nie ma wyboru i musi iść za jej śladem. Sam według mnie jest dość ciężką osobą. Ogólnie ma wywalone na wszystko. Nie obchodzi ją to, co się dzieje wokół. Nie widziała tego, że przez dwa lata była oszukiwana przez najbliższe jej osoby. Nie widziała, czy nie chciała widzieć? Ciężko mi to stwierdzić. Ale kiedy prawda wychodzi na jaw, niezbyt się tym przejmuje. Tak to wygląda ze strony obcej osoby, bowiem w rzeczywistości przeżywa to na swój sposób. A żeby jakoś sobie poradzić z problemami, biega. I to dużo (mogłaby się tym zająć zawodowo).

Na początku, kiedy Sam wraz z matką wprowadza się do Kade'ów, ci się unikają. Mierzą się nawzajem, ale nie odzywają. Wszystkim to odpowiada, ale przecież nie mogłoby to trwać wiecznie. Koniec końców przekonują się do siebie. Ba, nawet zaczynają się lubić. Głównie dlatego, że Mason i Logan widzą, że Sam nie zależy na pieniądzach i nie wykorzystuje ich reputacji. Jak najdłużej próbowała ukrywać fakt, że Mason i Logan będą jej przyszywanymi rodzicami.

Pomimo takiego zachowania Sam mnie nie irytowała, choć obawiałam się, czy z czasem nie zacznie. "Nowe rodzeństwo" nie było jedyną nowinką w jej życiu. Życie rodzinne też zostało zachwiane, ale przyjęła to na klatę. Wszystkich wokoło denerwowało to, że Sam niczym się nie przejmuje. Chcieli jej dopiec, ale nigdy to nie wychodziło, bowiem olewała ich po całości. Jednak każdy ma swoje granice.

Logan to taki typowy śmieszek. Jak sam o sobie powiedział, to ON jest od gadania, a Mason od bicia. Logan ma dobrą gadkę, potrafi odwrócić czyjeś słowa przeciwko tej osobie. Ma za sobą również historię miłosną, która odcisnęła na nim piętno i wciąż nie potrafi sobie z nią poradzić. Przez to też właśnie jest....puszczalski. Nie przesadzam, mówiąc tak o nim. Z resztą, przekonacie się sami w pewnym momencie tej książki.

Z kolei Mason to jego przeciwieństwo. Jest małomówny, ciężko odczytać, co myśli, kiedy się w Ciebie wpatruje. Ale jak już się odezwie, to potrafi zaskoczyć. Wydaje się być typowym mięśniakiem, który nie jest skłonny do okazywania uczuć. No i jak już wspomniałam, Mason jest od bicia. Nie wdaje się zbyt często w bójki, ale nie zawaha się to zrobić. Jedno jest pewne. Bracia się wspierają, mają złą sławę, ale z czasem chronią też Sam i traktują ją jak swoją.

Rodzice za to naszych bohaterów zawiedli po całości. Zwłaszcza na końcu, kiedy nie mogłam przestać się śmiać z parodii, jaka się zrobiła, ale nie będę opowiadać szczegółów. W każdym bądź razie, rodzicami byli kiepskimi.

Pewnie nikogo nie zdziwi, że Sam w końcu zakochuje się w jednym z braci. Jak myślicie, w którym? Motyw seksu i pożądania nie występuje tutaj na pierwszym miejscu, co bardzo mi się podobało. Choć potem dwójka dość często go uprawia, to jednak to tak nie przeszkadza.

Styl autorki jest lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę pochłania się kartkę za kartką. Naprawdę wciągnęłam się w tę historię i śmiało mogę stwierdzić, że jest to pozycja, do której bym jeszcze wróciła.

Fallen Crest Akademia to nie tylko opowieść o miłości, która nie wypada. To także zwrócenie uwagi na zachowanie wśród młodzieży, która potrafi być okropna i zniszczyć czyjś wizerunek, a co za tym idzie, utrudnić życie w szkole.

Samantha po rozwodzie rodziców zostaje zmuszona do zamieszkania z matką i jej nowym partnerem. Szybko się okazuje, że mężczyzna ma dwóch niezwykle przystojnych synów, o których marzy każda dziewczyna w mieście. Sam nie jest jednak zainteresowana ich bliższym poznaniem i stara się ukryć przed wszystkimi fakt, że mieszka z nimi pod jednym dachem. Zagubiona i rozgoryczona nową sytuacją postanawia wyłączyć uczucia i nie zwracać na nikogo uwagi. Los jednak przygotował dla niej całkiem inny scenariusz.

„Ludzie to węże, musisz się tylko zorientować, jakie mają kolory, ale i tak wszyscy są tacy sami. Każdy czegoś chce.”

Ostatnio nie mam szczęścia do literatury kobiecej, więc kiedy sięgałam po „Akademie Fallen Crest” byłam dość negatywnie do niej nastawiona. Przez pierwsze kilka stron zastanawiałam się nawet czy aby na pewno nie powinnam sobie zrobić przerwy od tego gatunku. Tym bardziej, że początkowe rozdziały nie były zbyt wciągające, a recenzję i opinie pojawiające się na bookstagramie i blogach również nie były zachęcające. Powiedziałam sobie jednak, że skoro już zaczęłam czytać tą książkę to ją skończę, choćby nie wiem co. Teraz, kiedy jestem po jej lekturze z ręką na sercu mogę powiedzieć, że cieszę się, iż nie zrezygnowałam z tej powieści, choć strasznie trudno jest mi wyjaśnić co tak naprawdę mnie w niej urzekło. Dlaczego? Ponieważ „Akademia Fallen Crest” ma tyle samo wad co i zalet. Jest to totalnie zakręcona historia, która ciągle mnie zaskakiwała, co właściwie było w niej najfajniejsze. Nigdy nie było wiadomo co wydarzy się za chwilę ani na jak bardzo zwariowany pomysł wpadną bohaterowie. Autorka porusza tutaj wiele typowych problemów nastolatków, dlatego często dramat goni dramat. Co prawda niektóre z nich były ogromnie naciągane i nierealne, jednak w żaden sposób nie sprawiały, że gorzej się czytało. Wręcz przeciwnie! Ta pokręcona historia Sam i braci Kade wciągnęła mnie tak bardzo, że nim się obejrzałam był już koniec.

Jeśli chodzi o bohaterów to mam dosyć mieszane uczucia. Samantha zdecydowanie nie jest postacią, którą łatwo polubić. Dziewczyna jest obojętna dosłownie na wszystko i nie przejmuje się niczym ani nikim, co bywa czasem strasznie irytujące. Natomiast o braciach Kade w zasadzie nie można za wiele powiedzieć, bo tak naprawdę autorka poskąpiła nam informacji o nich. Jedyne co o nich wiemy to, że są niezwykle popularni i utalentowani, a Logan jest tym zabawniejszym, bardziej wygadanym bratem, w przeciwieństwie do tajemniczego i niedostępnego Mansona.

Największym minusem tej książki według mnie jest język jakim posługuje się autorka. W porównaniu do czytanego przeze mnie wcześniej „Anti-Stepbrother. Antybrata” wypada wręcz tragicznie słabo. Czasem naprawdę trudno było mi połapać się, który bohater co mówi albo jaki mamy dzień. Tijan potrafiła pisać w jednym zdaniu o wydarzeniach np. ze wtorku, a w kolejnym o tych z czwartkowego popołudnia nie informując w żaden sposób czytelnika o tym. Owszem, w niektórych przypadkach można było w jakiś sposób zauważyć ten przeskok czasowy, lecz w jednej trzeciej była to po prostu zgaduj zgadula.

Podsumowując „Akademia Fallen Crest” to książka idealna dla osób, które szukają lekkiej, zwariowanej i niewymagającej historii na wieczór. Tijan wraz ze swoimi bohaterami nie raz rozbawi do łez, ale i strasznie wkurzy. Jeśli jednak szukać czegoś bardziej ambitnego oraz nie kontrowersyjnego to tutaj tego nie znajdziecie. Do „Fallen Crest” trzeba podejść z przymrużeniem oka. Gorąco polecam!

Aleksandra

Ps. Jeśli jesteście fanami „Papierowej księżniczki” Erin Watt to myślę, że „Akademia Fallen Crest” również przypadnie Wam do gustu. Dlaczego? Ponieważ obie te książki mają ze sobą naprawdę wiele wspólnego.

Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Akademia Fallen Crest” autorstwa Tijan.

Szukaj mnie na:

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]