Dziewczęta wygnane. Owoc granatu. Tom 1

1. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Katarzyna B. w dniu 2019-12-12

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   1 noc i już nie mogę się doczekać kiedy kupię drugą część 😉 Wciągająca historia dziewczyn otwiera czytelnikowi drzwi do tego świata,który dla nas jest niewyobrażalny ,wzruszający i pełen podziwu dla odwagi bohaterek i woli życia.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Bogumiła N. w dniu 2021-09-23

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Przeczytałam ,,połykając" tuż po zakupieniu.Ta poruszająca historia Polaków na Kresach i przymusowy ich wyjazd na Syberię ,tragiczność sytuacji w obliczu sowieckiego bata, szybkie decyzje co zabrać z domu w ciągu paru minut, tragiczne okiliczności - czynią, że jesteśmy winni tysiącom rodaków pamięć i obowiązek przekazywania tej wiedzy następnym pokoleniom.Tę książkę, przez pamięć o cierpiących Polakach, TRZEBA MIEĆ w każdym domu.Ksiązka napisana niezwykle ciekawie,szybko się czyta z wielkimi emocjami.Polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Sylwia P. w dniu 2018-07-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   6 z 7 osób uznało recenzję za przydatną

   „Owoc granatu. Dziewczęta wygnane” to pierwszy tom trylogii, więc wiele wątków i spraw nie znajduje na końcu rozwiązania. Jest to historia poruszająca, pełna wstrząsających opisów, ale w pewien sposób dająca nadzieję. Nadzieję, że los może się odmienić, że nawet dotykając dna, można się z niego powoli podnosić. Wbrew wszystkiemu, wbrew wszystkim, wbrew sobie samemu. Główna bohatera Halszka jeszcze tego nie wie lub po prostu nie widzi, ale ma ogromną siłę. Siłę, która pozwoliła jej przetrwać i ocalić siostrę, determinację, żeby się nie poddać nawet wtedy, kiedy pozbawiono ją godności. Moi dziadkowie w latach wojny byli dziećmi, jednak wspomnienia – bardziej pewnie ich rodziców – pozostały w nich do dziś. W ich opowieściach Armia Czerwona jawiła się dużo gorzej niż niemieckie wojsko. Nie zrozumcie mnie źle, oczywiście nie zamierzam wybielać niemieckich okupantów, jednak w tej książce znalazłam potwierdzenie tego, co słyszałam. Rosjanie słynęli z przemocy, a do tego cytując moją babcię: „zachowywali się jak świnie”.
   
   „Owoc granatu. Dziewczęta wygnane” to książka obfitująca w opisy, jednak takich historii inaczej opowiedzieć się nie da. Halszka i jej siostra zostają wywiezione do syberyjskiej tajgi. Dziewiczy i gęsty las, praca ponad siły, głodowe racje żywnościowe, trudne do zniesienia rosyjskie temperatury. Wykorzystywanie seksualne, choroby i śmierć, która jest wybawieniem. Książka p. Marii nie jest dokumentem, a jedynie bazuje na prawdziwych wydarzeniach, więc pewne elementy, które się pojawiają, stanowią ciekawy zwrot. Autorka w fabułę sprytnie wplotła ponadnaturalny element – szamankę Katię, którą Halszka spotyka w lesie. Kobieta staje się jej mentorką, uczy odróżniać rośliny trujące od jadalnych, a ta wiedza wkrótce staje się dla Elżbiety niezwykle przydatna.
   
   Nie sposób pominąć kreacji głównych bohaterek – bliźniaczek Elżbiety i Stefanii. Siostry, które powierzchownie przypominają siebie jak dwie krople wody, są zupełnymi przeciwieństwami. Elżbieta to typ chłopczycy, Stefania to mimoza, nad którą każdy rozkładał parasol ochronny. W Stefanii nawet pobyt na Syberii niczego nie zmienił, podczas gdy Halszkę złamał kompletnie.
   
   Jestem pod wrażeniem tej książki, jednak zaznaczam po raz drugi – nie jest to dokument. To książka o sile rodzinnych więzów, o odpowiedzialności, miłości w tle wydarzeń historycznych. Wiele wątków jest niedokończonych, więc z niecierpliwością oczekuję kolejnych tomów. Lubicie emocjonalne sagi? Ta seria z pewnością jest dla Was :) Polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Ewa R. w dniu 2020-11-02

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Dosłownie parę minut temu skończyłam czytać 📖 Ta książka z pewnością nie jest idealna, ale nie jest też zła. Postaram się w miarę zwięźle i zrozumiale opisać wam moje zdanie, chociaż to nie lada wyzwanie. A więc, mówiąc ogółem książka opowiada o dwóch bliźniaczkach- Elżbiecie i Stefanii, których sielankowe życie przerywa II wojna światowa. Dziewczyny wraz z matką i bratem zostają wywiezione na Sybir. Początek opowiada o ostatnich wakacjach przed rozpoczęciem wojny. Jest ON lekki i przyjemny. Poznajemy tam całą rodzinę, ich obyczaje. Osobiście odniosłam wrażenie, że Stefania jest postacią której czytelnik ma z góry nie lubić. Nie ma w niej żadnych pozytywów. Jest denerwującą księżniczką. Potem rodzina zostaje zesłana na Sybir. Opis przewozu i początków zsyłki jest ujmujący. Wprost nie można się od niego oderwać. Autorka daje nam sporą dawkę wiedzy historycznej. Ta część czyli wakacje 1939 i początek zsyłki zajmują ponad połowę książki. Według mnie były one dobrze napisane, sensowne, przyjemnie się je czytało. Było tam dużo scen które chwytały za serce. Wszystko się psuje gdy Elżbieta poznaje ruską czarownicę. Jej wątek jest moim zdaniem bezsensowny i nie wnosi nic do książki. Potem fabuła się nie klei. Powieść czyta się trudno. W głównej bohaterce zachodzi zmiana której nie do końca rozumiem. Wprawdzie wiem czemu ona zaszła ale niektóre zachowania są dla mnie trochę sztuczne. Pod koniec książki fabuła trochę się poprawia lecz nie jest ona tak dobra jak na początku. Nie wiem dlaczego początek był tak obiecujący a pod koniec wszystko się zepsuło. Może to tylko moje wrażenie? Dajcie znać w komentarzach. Poza tym w niektórych końcowych momentach styl pisarki był dla mnie niezrozumiały i musiałam po kilka razy czytać jedno zdanie. Może druga część mnie złapie ze serce

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Izabela W. w dniu 2019-05-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Lato 1939 roku, Kresy. Elżbieta i Stefania, wchodzące w dorosłość bliźniaczki, spędzają beztroskie wakacje w dworku dziadków. Sielankową atmosferę przerywa warkot niemieckich samolotów. Wkrótce ze wschodu nadciąga kolejne zagrożenie: Armia Czerwona. Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie. Dziewczęta nie przypuszczają nawet, co szykuje dla nich los i jaką cenę przyjdzie im zapłacić za każdy dzień życia.
   
   "Ludzie nie potrzebują wojny, żeby opowiedzieć się za złem. Codziennie każdy z nas musi wybierać, po której stronie się opowie."
   
   Jakiś czas temu pisałam Wam o "Krainie snów", drugim tomie cyklu "Owoc granatu". Książka ta wywarła na mnie pozytywne wrażenie, dlatego też postanowiłam zagłębić się w początek losów sióstr Łukowskich.
   
   Ta część pozwoliła mi lepiej poznać i zrozumieć bliźniaczki, jak i wydarzenia oraz sytuacje, jakie miały miejsce. To, co spotkałam na kartach powieści niejednokrotnie wycisnęło z moich oczu łzy wzruszenia na niesprawiedliwość świata. Najbardziej polubiłam Halszkę. To, co musiała przejść ta młodziutka dziewczyna nie mieści mi się w głowie. Momentami było tego wszystkiego dla mnie za dużo do udźwignięcia, ale Halszka zaimponowała mi hartem ducha i wolą walki. Jej gotować do największego poświęcenia na rzecz bliskich osób budzi podziw, ale i pewnego rodzaju sprzeciw. Gwałt, przemoc, praca ponad siły, głód czy niewyobrażalne zimno, to tylko niektóre obrazy codzienności, którym bohaterowie musieli stawić czoło.
   
   "Dobro zapomina się szybko, o złu pamięć trwa i trwa."
   
   Maria Paszyńska niezwykle sugestywnie i wymownie opisała wszystkie wydarzenia. Zadbała nie tylko o bohaterów pierwszego planu, ale i ci poboczni mają wiele do powiedzenia. Poznajemy ich emocje, uczucia, moralne rozterki, zwątpienie. Lektura zmusza nas do wielu refleksji. Czytelnik zastanawia się ile byłby w stanie poświęcić dla drugiej osoby, co zrobiłby, aby przetrwać?
   
   "Dziewczęta wygnane" to wzruszająca, bolesna, brutalna i oparta na faktach opowieść o mieszkańcach Kresów Wschodnich skazanych na wojenną tułaczkę. To książka o miłości, rodzinie, wierności i odpowiedzialności. To lektura, która pokazuje różne oblicza człowieczeństwa. Polecam nie tylko pasjonatom historii.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 2 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję