Cztery noce z księciem. Wielkie Litery

Mia Carrington jako 15letnia, niezbyt zgrabna, wyśmiewana przez innych małolata, zakochana po uszy w księciu Edwardzie, a za razem niechybnie poniżona przez jego przyjaciół oświadcza, iż nawet jeśli zostanie ON ostatnim człowiekiem na świecie, nie zgodzi się na ślub z nim.

Po kilku latach sprawa przybiera bardzo dziwny dla Mii obrót. Jest zmuszona przez samą siebie, a dokładniej przez sytuację w jakiej się znalazła, błagać księcia Pindar by za nią wyszedł, ale tylko na określony czas i na pewnych warunkach. Po tak desperackich oświadczynach, które poniekąd były owiane szantażem książę nie ma wyjścia, i zgadza się na jej propozycję, jednak stawia jeden, bardzo ważny warunek.

Spędzi z nią tylko cztery noce w roku, w dodatku gdy tylko ona o nie poprosi. Mii to pasuje, ponieważ nie zamierza dzielić łoża z tak zapatrzonym w siebie, zadufanym, puściutkim księciem.

Jaki był dokładny powód niespodziewanych zaręczyn?

Czy cztery noce w roku to odpowiedni warunek?

Czy warunki podyktowane przez księcia mogą ulec zmianie?

Czy małżeństwo tak naprawdę jest prawdziwe, czy fikcyjne?

Książka objęta mianem romansu historycznego. Przez większą część książki zastanawiałam się, gdzie to jasnej Anielki jest ten romans, skoro książę swoją żonę traktuje w bardzo, ale to bardzo nieprzyzwoity sposób. Moje myśli zostały rozwiane, kiedy minęłam dobre pół książki i doszukałam się podanego na okładce romansu. Zarazem myślałam i trochę się bałam, że książka ta będzie w stylu typowo dworskim, czyli nawiązywanie i przestrzeganie dworskiej etykiety, niekończące się bale i tańce walca, czyli czegoś w rodzaju Kopciuszka. Nic bardziej mylnego.

Mimo to książka była bardzo ciekawie napisana i wciągająca, do takiego stopnia, że po każdym ukończonym rozdziale musiałam zacząć kolejny, inaczej nie mogłabym żyć z myślą "co będzie dalej". Takim sposobem książkę przeczytałam w klika godzin. Na koniec dodam jeszcze, że autorka bardzo wyraźnie zarysowała charakter księcia Edwarda i Mii, są oni bardzo różni, czasami ich postawa była śmieszna, a czasami żałosna, ale moim zdaniem to wszystko nadało książce charakteru.

Polecam bardzo gorąco!

książka z ciekawymi zwrotami akcji i wątkiem romantycznym . Napisana prostym językiem, wciąga aż do ostatniego zdania

Mam ogromną słabość do romansów obsadzonych w XVIII i XIX wieku, dlatego też zdecydowałam się na tę książkę.

Główni bohaterowie to bardzo dobrze wykreowane postacie.

Evander - książę jakich mało! Mniej książęcym już chyba być nie można 😁 ale właśnie tym kupił moją sympatię.

Mia - to nie kolejna naiwna gąska o jakich przywykliśmy czytać w tego typu literaturze - to młoda kobieta z talentem, pasją, siłą i determinacją by realizować swoje marzenia.

W przypadku tego gatunku trudno uniknąć schematów, jednak autorce udało się wprowadzić powiew świeżości.

Powieść utrzymana jest w klimacie dworskiego przepychu, intryg i skrywanych skandali - napisana lekko, pełna zabawnych dialogów i słownych przepychanek, jednak co nie każdemu może się spodobać - język z epoki przeplata się ze współczesnym.

Myślę, że z odpowiednim nastawieniem bardzo miło spędzicie przy niej czas - Tak

Jak to było w moim przypadku.

Jestem na tak.