Cień i kość. Trylogia Grisza. Tom 1

Jestem początkującą czytelniczką, na trylogię napotkałam się przypadkowo, nie czytałam opinii, uznałam, że zaufam intuicji,iż to dobra książka. Nie zawiodłam się, nie oczekiwałam od niej dużo. Już od samego początku czytania spodobał mi się sposób pisania autorki. Książkę się przyjemnie czyta, bohaterowie fenomenalni. W tej lekturze nie ma ,,lania wody" każde słowo pełni ważna funkcję. Gorąco polecam wszystkim! Dużym i małym czytelnikom

Niby ksiazka dla mlodziezy, a mi jako 32 latce czytalo sie lekko, szybko i cala gama wrazen. Polecam ale wszystkie tomy i serial

Życie w świecie dosłownie rozdartym nienaturalnym mrokiem, czyli Fałdą Cienia, nie jest proste. Alina Starkov, młoda żołnierka i kartografka, przypadkowo uwalnia ukryte w sobie moce - promień światła, który może całkowicie zmienić sytuację w kraju. Pozostaje pytanie, komu można w tej chwili zaufać i co jeszcze skrywa jej przeszłość...

Czytelnik do razu jest wrzucony na głęboką wodę. Na szczęście wszystko jest zrozumiałe i klarownie wyjaśniane, więc z radością i bez zbędnego wysiłku można po prostu obserwować losy głównej bohaterki. Akcja nie zwalnia, historia jest raczej jednotorowa i prosta. Powieść nie jest długa, ale za to wypełniona po brzegi ważnymi wydarzeniami.

Tempo i tak jest spokojniejsze w porównaniu do produkcji Netfliksa, w której wprowadzono jeszcze wydarzenia z innej serii tej autorki. Przyznaję, że najpierw obejrzałam serial, po którym byłam trochę skołowana, dopiero później otworzyłam książkę. Dzięki temu w wyobraźni widziałam aktorów i obrazy zapamiętane z ekranu, a jednocześnie wszystko lepiej ułożyło mi się w głowie. Na pewno warto sobie dopełnić tę historię lekturą, jeśli ktoś tego jeszcze nie zrobił.

Występuje tutaj ciekawy system magiczny, który bohaterowie określają formą nauki. Odpowiednio obdarzone osoby potrafią manipulować materią wedle swojego uznania i tak każdy grisza ma sobie przypisaną rolę w armii. Dodajmy do tego militaria, mundury, szczyptę rosyjskości i wychodzi świat niby nowatorski, a jednak zbudowany na dobrze znanych i lubianych fantastycznych schematach.

Alina jest niepokorna, niedoświadczona, nie raz zdarzy jej się postąpić głupio. Równoważy ją Zmrocz, który jest opanowany, tajemniczy i pociągający. Drugi najpotężniejszy mężczyzna w kraju i sierota, z którą nikt się nigdy nie liczył, co za duet. Ja jestem ciekawa ich dalszych losów i na pewno będę czytać kolejną część.

Powieść polecam i na koniec zostawiam cytat, który pięknie opisuje życie wśród arystokracji.

"- Jak wypadło spotkanie z królową? - zapytał.

- Pojęcia nie mam - odparłam zgodnie z prawdą. - Mówiła bardzo miłe rzeczy, ale przez cały czas patrzyła na mnie takim wzrokiem, jakby jej pies mnie wyrzygał.

Genya parsknęła śmiechem. Usta Zmrocza drgnęły w czymś, co prawie, prawie mogłoby ujść za uśmiech".

Leigh Bardugo jest osobą, której do tej pory nie miałam szansy poznać. Gdzieś mi się tam obiło o uszy, że pisze dobre książki, ale jakoś do tej pory nie mogłam się wziąć za ich przeczytanie. Dopiero najnowsza propozycja wzbudziła moje zainteresowanie. Ta okładka ma w sobie coś takiego, jakąś moc, która mnie przyciągała, więc postanowiłam skoczyć na głęboką wodę i się nie zawiodłam. Podoba mi się świat wykreowany w tej postaci. Uważam, że Alina to taka bohaterka, która dopiero tak naprawdę pokaże nam na co ją dokładnie stać. Świetny wstęp do historii, która już niedługo będzie miała swoją kontynuację.

Bardugo zaprasza do czytania swojej nowej serii, która zapowiedziana jest jako trylogia. Pierwszy tom wzbudził moje zaciekawienie na tyle, że chętnie sięgnę po część drugą. Może nie wszystko podobało mi się tak idealne, ale przymykam na to oko, bowiem całościowa koncepcja jest powalająca. Niesamowity świat i bohaterowie, którzy muszą zmagać się z wieloma problemami - nie tylko natury moralnej. Spodobała mi się postać Aliny. Mam cichą nadzieję, że pokaże ona co po niektórym gdzie jest ich miejsce. Życzę jej szczęścia. Jestem ciekawa co też otrzymamy w kolejnych tomach z tej serii "Trylogia Griszy".

To, co urzekło mnie w tej książce, to ta fantastyczna okładka. Jakąś taką magię ma ona w sobie, że postanowiłem zapoznać się z "Trylogią..". Uważam, że tom pierwszy to takie preludium do tego, co będzie działo się dalej. Nie ma tutaj zbyt wielu porywających akcji. Akcja rozgrywa się spokojnie, ale już wiem, że to taki celowy zabieg. Dlaczego? Wyjaśnienie znajdziecie w tomie drugim i w części ostatniej. Ogólnie, dzisiaj mogę z całego serca polecić "Trylogię...", bo jest to jedna z lepszych propozycji, jeżeli chodzi o fantastykę w ostatnich czasach. Myślę, że jeszcze kilka innych osób będzie skłonnych podzielić moją opinię.

Alina, Darkling, Mal, Apparat, Genya - każdy z tych bohaterów oraz inni, których nie wymieniłam mają w sobie coś takiego, że wróciłam do świata Griszy. Bardugo świetnie wykreowała całe uniwersum dbając o to, aby wszystko bardzo było starannie uporządkowane. Tutaj nie ma żadnych błędów. Nawet gdybym chciała autorce zwrócić za coś uwagę, to nawet nie mam za co, bo wszystko wydaje się takie spójne. Fantastyka to ogromne pole do popisu, a autorka w świetny sposób dała popis swojej niesamowitej wyobraźni. Cała trylogia będzie kolejnym cennym nabytkiem, który znajdzie stałe miejsce wśród moich ulubieńców.

Lubię mierzyć się z autorami, których wcześniej nie miałem przyjemności poznać. Gdzieś ktoś mówił mi kiedyś o pani Bardugo, ale jak to ja - jednym uchem wpuściłem, a drugim wypuściłem. Chyba po prostu czekałem na odpowiedni moment, którym okazał się "Cień i kość". Główna bohaterka to Alina, która już od samego początku nie ma łatwego życia. Z jednej strony bardzo jej współczułam. Życie w sierocińcu w żadnym świecie nie jest fajne - nawet, jeżeli odnosi się to do świata fantastycznego. Mamy tutaj do czynienia nie tylko z dylematami moralnymi, ale również ze świetnie skonstruowanymi tajemnicami i intrygami.

Leigh Bardugo należą się świetne brawa za to, że napisała świetną książkę, będącą zapowiedzą kolejnej, fantastycznej serii, która ma szansę na to, aby podbić serca wielu czytelników. Taka jest nie tylko moja opinia, ale również kilku innych miłośników tego gatunku. Grisza to tajemniczy świat, gdzie niczego nie można być pewnym. Elementy magiczne przeplatają się z takimi nieco oczywistymi, ludzkimi aspektami, dzięki czemu całość wydaje nam się zdecydowanie bliższa. Świetnie poprowadzona akcja, bohaterowie radzącymi sobie z różnymi problemami, zapowiedź kolejnych, świetnych przygód - jestem pewny, że książka Wam się spodoba.

To taki typ książki, który sprawia, że dzień staje się zbyt krótki do tego, aby przeczytać całą książkę. Jak zaczęłam czytać, tak dopiero ochłonęłam jak mój mąż zapytał, czy koca mi nie przynieść, bo tak zimno się zrobiło się na dworze. Gdyby nie inne obowiązki, to chyba bym pochłonęła całą książkę za jednym razem, a tak musiałam zostawić sobie tą rozkosz na dwa dni. Czy mi się podobało? Oczywiście, że tak. Podoba mi się tu wszystko. Począwszy od doskonale opracowanego uniwersum, po każdego bohatera - nawet tych, którzy nie odgrywają tak ważnych ról. Zabieram się zaraz za czytanie drugiego tomu.

Do tej pory z fantastyką jakoś nie było mi po drodze. Chyba, że można do tego zaliczyć przygody pana Pottera, to owszem, można powiedzieć, że coś tam z fantastyką miałam wspólnego, ale to by było na tyle. Potem było jeszcze kilka innych książek z tego gatunku, ale żadna inna nie spowodowała u mnie jakiegoś wzruszenia emocjonalnego. Dopiero "Cień i kość" jakoś tak na mnie zadziałały, że tak mocniej przyłożyłam się do czytania. Ten cały magiczny świat, te fantastyczne elementy są dobrane w taki sposób, że wciągają powolutku, otumaniając, czarując, nie chcąc wcale wypuścić ze swoich objęć. Dwie kolejne części już na mnie czekają.

Przyjemna, lekka fantastyka, którą można przeczytać za jednym razem, jeżeli tylko ktoś będzie miał na to chęć. Ja przeczytałem ją na trzy razy, ale to dlatego, że dużo miałem na głowie. Akcja przyspiesza od samego początku po to, aby zaraz zwolnić. Nie na długo. Akurat czytelnik ma taką chwilę na oddech po to, aby znowu wciągnąć się w wir niesamowitej akcji. Fajni bohaterowie. Każda osoba jest zupełnie inna, dzięki czemu w świecie Girszy wcale nie można narzekać na nudę. Jeżeli mam powiedzieć, kto był moim ulubieńcem to jest to Mal. Alina ma dużo na głowie, ale ON nie jest wcale od niej gorszy.

Fabuła świetna, nawet powstał obecnie serial o tym samym tytule. Osobiście uważam że książka o niebo lepsza od ekranizacji, a ta również niczego sobie. Dodatkowo piękne wydanie samej książki a okładka przepiękna

Dobra książka, nie powala ale przyjemnie się czyta.

Alina Starkov jest sierotą, która wychowywała się wraz z swoim przyjacielem Malem w sierocińcu. Razem zostają wcieleni do armii. On jest żołnierzem, a Ona kartografem. Razem ze swoim oddziałem mają przekroczyć Fałdę Cienia, która jest obszarem mroku, do którego nie dociera światło, w którym żyją jedynie potwory. Podczas tej przeprawy zostają zaatakowani i Alina w obronie swojego przyjaciela uwalnia swoją moc, o istnieniu której wcześniej nie zdawałą sobie sprawy. Po tym zdarzeniu trafia do Małego Pałacu, by w miejscu, w którym szkolą się Griszowie i Ona nauczyła się wyzwalać i kontrolować swoją moc. Moc przywoływania słońca, która może pomóc w zniszczeniu Fałdy Cienia, która coraz bardziej zagraża Ravce.

Z początku zastanawiałam się, czy coś osadzonego w uniwersum stylizowanym na Rosję może mi się spodobać, ale zdecydowanie były to bezpodstawne obawy. W świecie Griszów przepadła praktycznie bez reszty. Jestem nim zauroczona, co nie oznacza, że nie widzę w tym wszystkim jakiś rzeczy, które w jakiś sposób mi się nie podobają lub mnie troszkę rażą.

Od samego początku dostajemy dynamiczną akcję i nie możemy narzekać, że książka nie porywa. Dla mnie uspokaja się troszkę, gdy Alina trafia do miejsca szkolenia Griszów, jednak w tej części książki dostajemy bardzo dużo dylematów głównej bohaterki, a także stopniowo dostrzegamy kolejne intrygi i tajemnice, które wychodzą na światło dzienne.

Zamiast na fabule, która głównie kręci się wokół treningu i nauki kontrolowania mocy przez Przywoływaczkę Słońca, wolałabym się skupić na bohaterach.

Alina to dziewczyna wychowana w sierocińcu, która w zasadzie nigdzie nie może się odnaleźć, jednocześnie wszędzie szuka tego miejsca, które będzie mogła nazwać domem. Nieśmiała dziewczyna, która nie jest gotowa na zmierzenie się z mocą, która posiada, nie mówiąc już o brzemieniu związanym z ratowaniem swojego kraju. To wszytko bardzo rzutuje na Jej zachowaniu. Przez to ufa praktycznie każdemu, kto wyciąga do niej rękę. Tylko czy postępuje właściwie?

Mal- wychował się z Aliną w jednym sierocińcu. Jest żołnierzem i bardzo dobrym tropicielem, który nie ma sobie równych. W przeciwieństwie do swojej przyjaciółki On jest duszą towarzystwa. Potrafi przystosować się wszędzie, gdzie się tylko pojawi, jednocześnie zaskarbiając sobie serca wszystkich ludzi.Szczególnie płci żeńskiej, która namiętnie do Niego wzdycha. Jednocześnie nie zdaje sobie sprawy z uczucia jakim darzy Go Alina. Tylko czy po rozdzieleniu ich będzie miał szansę dowiedzieć się tego?

Zmrocz (Darkling w innym tłumaczeniu)- najważniejszy Grisza posiadający ogromną moc. Kieruje Drugą Armia, kóra skąłda sie z samych Griszów. Odkrywszy talent Aliny dostrzega w Niej promyk nadziei na realizację swoich planów uratowania Ravki. Otacza ją swoją opieką i robi wszystko by pomóc Jej w kontrolowaniu mocy. Sporo osób po prostu ubóstwia tego bohatera po przeczytaniu tej książki. To taki typowy bad boy. Elegancki, charyzmatyczny i tajemniczy. Trudno się w nim w jakimś stopniu nie zakochać.

Genya- grisza, która jest służącą w Pałacu Króla. Nie jest to jakoś bardzo pierwszoplanowa postać tej książki, jednak Jej obecność jest istotna. W jakiś sposób trafiła do mojego serca na tyle, żeby i tu ją wspomnieć. Piękna kobieta, która staje się przyjaciółką Aliny. Zmaga się z własnymi rozterkami i problemami.

Apparat- umieściłam tego kapłana tu tylko i wyłącznie dlatego, żeby powiedzieć, że gdy się tylko pojawił w książce od razu skojarzy łmi się z Rasputinem i własnie tak Go sobie wyobrażam.

Pierwszy tom cyklu mocno trzyma w napięciu, a wykreowany świat jest barwny i spójny. Główna bohaterka szybko zyskuje sympatię czytelnika - nie jest tak irytująca, jak to często bywa w tego typu fantastyce dla młodzieży ;) Dołączona do powieści mapa pozwala lepiej wyobrazić sobie miejsce akcji, dlatego sama oprawa graficzna jest już sama w sobie dużym plusem tej powieści. Myślę, że to warta uwagi mieszanka young adult z fantasy, zwłaszcza że sam koncept fabularny - pomimo znanego motywu "from enemies to lovers" - wyróżnia się oryginalnością.

"Cień i kość" to przeciętna fantastyka. Wykreowany świat jest bardzo ciekawy, ale brakowało mi w nim szczegółów. Historia Aliny, jej dzieciństwo jest opowiadana pobieżnie, bardzo dynamicznie. Sama główna bohaterka nie skradła mojego serca, tak samo jak jej wybranek.

Ogromną miłością darze natomiast Zmrocza. Przydałaby się osobna historia opowiadająca jego historię i lata jego życia, dlaczego stał się tym kim jest i czemu życie ukształtowało go w taki sposób. Ta historia oczywiście znajduje się na kartach tej książki, ale znowu jest opowiedziana bardzo pobieżnie.

Największy problem tej książki polega na tym, że nie czuję mocnego przywiązania do bohaterów, nie stworzyłam z nimi silnej relacji. Przez co ciężko zmotywować mi się do czytania kolejnych tomów, mimo że fabuła sama w sobie jest dosyć ciekawa.

Po tę książkę autorstwa Leigh Bardugo zdecydowałam się sięgnąć stosunkowo nie dawno i od razu pragnę powiedzieć, że już po przeczytaniu pierwszych stron tej powieści, stałam się fanką twórczości pisarki. Interesująca historia osadzona według mnie w jeszcze ciekawszym świecie, przypominającym carską Rosję oraz ciekawi i nieszablonowi bohaterowie, to zaledwie trzy z ogromnej ilości plusów, które moim zdaniem posiada ta powieść, i za których sprawą tę książkę przeczytałam bardzo szybko. Moim skromnym zdaniem warto przeczytać, zarówno tę książkę, jak i całą trylogię, autorstwa Leigh Bardugo. Gorąco polecam.

Po "Cień i kość" chciałam sięgnąć już od dłuższego czasu. Prowadziłam sama ze sobą dyskusje na temat tego, jakie książki powinnam kupić w pierwszej kolejności i niestety trylogia przegrywała. Ostatnio dzięki koleżance z pracy (pozdrawiam!) miałam możliwość przeczytania pierwszego tomu, a drugi i trzeci już na mnie czekają!

Zacznę od tego, że nie nastawiałam się w żaden sposób. Zwłaszcza że wcześniej wspomniana koleżanka wspomniała mi, że z kolejnymi tomami widać różnicę w warsztacie pisarskim autorki. Przejdźmy jednak do sedna: podobało mi się.

Muszę przyznać, że co prawda sięgnęłam po nią w dość trudnym momencie mojego czytelniczego życia, bo szybko zasypiałam, szybko gubiłam wątek, a czasami niektóre strony musiałam czytać po kilka razy, ale, ale! Usiadłam w końcu porządnie i przeczytałam! Nie jestem wielką fanką fantastyki (jedyna seria, którą przeczytałam, niemalże wręcz pożarłam to HP i mogę do tych książek wracać bez końca), tak historia mnie wciągnęła i zainteresowała. Momentami co prawda czułam się delikatnie zagubiona i nie do końca rozumiałam, jak funkcjonuje przedstawiona społeczność, niby było to przedstawione i opisane, ale chwilami miałam wrażenie, że mogło być temu poświęcone więcej czasu. Nie zniechęciło mnie to jednak w żaden sposób. Mam nadzieję, że w drugim tomie będzie o tym nieco więcej... No i przede wszystkim jestem ciekawa co z Aliną i Malem, bo pierwszy tom skończył się intrygująco, pozostawiając wiele niezamkniętych wątków, co w przypadku serii jest oczywiście na plus, bo zdecydowanie jest na co czekać!

Lubię od czasu do czasu sięgnąć właśnie po coś fantastycznego. Ostatnio powiedziałabym nawet, że sięgam po takie książki coraz częściej i chętniej, ale to, co najważniejsze: naprawdę mi z tym dobrze! Chociaż doskonale wiem, że jeszcze chwila i porzucę wszystko inne na rzecz świątecznych książek... Czeka na mnie już sporo tytułów! Zdecydowanie nie mogę się doczekać, aż wjedzie świąteczny feed. Co jak co, ale jesień (w tym roku bardzo słabo u mnie wypadła) i święta to mój ulubiony czas na bookstagramie!

Wybrana, by walczyć nie znała swojego przeznaczenia. Wybrana, by wyzwolić zdecydowała się walczyć. Czy wypełni przeznaczenie?

Uwielbiam Leigh Bardugo za jej nie oczywistość. Jej książki są świeże, odkrywcze, zrywające ze schematami. Nawet jeśli pojawia się wątek romantyczny to niczego nie można być ostatecznie pewnym - ani w jaką stronę się rozwinie, ani czy na pewno jest szczery, ani tym bardziej czy przetrwa kolejne wydarzenia. Takie podejście do tematu dotyczy każdego wątku: autorka kluczy między faktami, zaskakuje, zmienia zdanie, ale zawsze trzyma się wiarygodności, nigdy nie przekłamuje wydarzeń nawet jeśli zrani przy tym czytelnika. To ładnie wygląda na podstawie całej trylogii Griszy, ale możecie być pewni, że już pierwszy tom kryje w sobie mnóstwo dobrego.

Dwójka przyjaciół - Alina i Mal. Osieroceni, porzuceni, zdani na samych siebie. Poznali się w sierocińcu i nie spodziewali się, że ta znajomość przerodzi się w wielką przyjaźń dojrzewającą przez lata. Ich los splatał się ze sobą w sposób zaskakujący i chwytający za serce: gdy dążyli do szczęścia nie dostrzegając siebie nawzajem oraz gdy walczyli ze wszystkich sił zapominając o własnym poczuciu bezpieczeństwa. Tak rozpoczęła się ich historia, która w tomie "Cień i kość" jest dopiero wstępem do dalszych wydarzeń, ale nie mogę zdradzić zbyt wiele, by nie popsuć nikomu radości z czytania.

Można zachwycać się nad tą serią, szczególnie jeśli lubicie coś innego, oryginalnego. Widać to w kreacji bohaterów, którzy są silni i niezależni a którym autorka poświęciła wiele, wiele uwagi. Alina bierze na siebie niemal całą waleczność, chociaż Mal nie odbiega od niej temperamentem. Nie ma tutaj jednak mowy o smutnej, nieśmiałej dziewczynce, która tylko irytuje. Nie, kiedy każdy bohater odgrywa tutaj jakąś konkretną rolę. Jednak nie tylko bohaterowie zasługują na brawa, ponieważ świat przedstawiony, wydarzenia czy nawet potencjalna przyszłość - wszystko to jest czymś nowym w literaturze, czymś odkrywczym, czego jeszcze nie było a co intryguje niesamowicie i wciąga w sam środek niebezpiecznych rozgrywek.

Powyższe wydanie jest wznowieniem - nowa okładka, nowe tłumaczenie, dodatek w postaci listu Mala. Przyznaję, że całość prezentuje się przepięknie i nawet jeśli ktoś nie miałby większej ochoty sięgać po książkę (błąd) sama wizualna oprawa bardzo kusi. To fantastyka w nietypowej formie, oprawiona w niezbędną mapkę miejsc, która wciąga od pierwszej strony i zachęca do kontynuowania przygody chociaż styl pisania wymaga chwili, by się w nim odnaleźć.

"Cień i kość" to doskonałe wprowadzenie do serii. Imponująca rozmachem historia, w której każdy ruch bohaterów ma znaczenie. Zakochałam się w miejscach, które kreuje Bardugo i niezwykle polubiłam bohaterów, także tych stających po ciemnej stronie. Mimo fikcji wymyślonego przez autorkę świata w tle przejawia się kultura Rosji ze swoją monumentalnością, która staje się wspaniałym tłem dla wydarzeń. Znałam historię bohaterów z pierwszego wydania a drugie tylko utwierdziło mnie w wydaniu jak wyjątkowa jest ta trylogia ponownie dostępna w kategorii nowości.