Kryzysowa narzeczona

„Kryzysowa narzeczona” opowiada o losach pewnego fana mocnych zachodnich brzmień, który miał nieszczęście urodzić się po złej stronie żelaznej kurtyny. Mogielnicki prezentuje swojego bohatera na tle ówczesnej Polski, w której kultura podziemna kwitła, a młodość definiowana była przy pomocy czystej Żytniej, nielegalnych winyli i chętnych na niezobowiązujące spotkania dziewczyn.

Autor wyposaża chłopaka w najlepszy muzyczny gust, cytuje tytuły i fragmenty piosenek gwiazd światowego rocka, bluesa i jazzu. Bohater pasję dzieli z kumplami, którzy pomimo wyboru różnych życiowych ścieżek (jeden z nich zostaje nawet biskupem, inny zaś czołowym politykiem pewnej konserwatywnej partii), nigdy nie porzucili swoich muzycznych inspiracji i po latach mogą pokłócić się o ulubione zespoły. Mogielnicki pokazuje świat wiecznych chłopców, zakochanych w muzyce i własnej młodości, która za żadne skarby nie chce ich wypuścić ze swoich objęć.

Ta niemalże ekspresowa podróż po PRL-u przynosi dużo frajdy i satysfakcji. Z pewnością niejednemu czytelnikowi zakręci się w oku łezka, jeśli nie z powodu ożywających wspomnień, to w przypadku młodszych odbiorców, soczystego poczucia humoru, któremu Mogielnickiemu nie brakuje. „Kryzysowa narzeczona” to książka lekka i przyjemna, napisana dosadnym, ale nie wulgarnym językiem. Autorowi nie można odmówić talentu do tworzenia zabawnych metafor i porównań, strzelających lekką ironią zarówno w tamtejszy, jak i współczesny świat.

Marek Niedźwiecki po przeczytaniu książki napisał, że wreszcie wie, o co chodziło z tą „kryzysową narzeczoną”. Czy rzeczywiście? Wszyscy pragnący rozwikłać tę zagadkę powinni niezwłocznie zapoznać się z powieścią Mogielnickiego i… pamiętać, że to tylko powieść, a jej autor pewnie łobuzersko uśmiechał się, tworząc swoją historię. I niewątpliwie nadal to robi.

Za sprawą książki cofamy się do lat 70. XX wieku, do rozkwitu PRL-u, do dawnych młodzieżowych imprez, do słuchania cudem zdobytych płyt analogowych, do nagrywania na kasety magnetofonowe muzyki z radia (Luksemburg lub Wolna Europa), do palenia, picia, dzikiego seksu, do tego co było kwintesencją ówczesnych młodych ludzi- maturzystów, studentów, niepokornych.

Niektórzy mogą westchnąć...kolejna książka o siermiężnym PRL-u.. I tak i nie. Akcja co prawda toczy się w okresie gdy ustrój peereleowski u nas rozkwitał, ale autor nie epatuje szarzyzną, pustymi półkami, kolejkami etc. Tzn. to wszystko jest, ale jakby w tle, dalej.

Sensem jest życie młodych ludzi, ich spojrzenie na świat, a także ich podejście do całości otaczającego ich świata. To wszystko genialnie poprzeplatane wstawkami z ówczesnych list przebojów, fragmentami znanych przebojów Stonesów, Beatelsów, Dylana. Duża dawka kultowej muzyki, zręczne pióro i odpowiednie spojrzenie na Polskę lat 70., 80. i początku lat 90. Dało to fantastyczny efekt w postaci arcyciekawej, dobrze napisanej książki, którą czyta się błyskawicznie z lekkim uśmiechem na ustach. Dodatkowym plusem jest wyjaśnienie tego kim (czym) była owa kryzysowa narzeczona.

Polecam każdemu, bez względu na wiek:).