Komisarz. Prokurator. Tom 2

Bardzo ciekawa książka , budzi ciekawość. Czytałam 2 dni. Nie mogłam się oprzeć. Ciekawe wątki, wciągająca. Kryminał i wątek miłosny plus erotyka to jest to co lubie.

Wierzę, że ta część będzie nieco lepsza od "Prokuratora", który był ciekawy i interesujący. Chociaż początek jest wciągający, na razie zaczęłam czytać i czekam co nastąpi dalej.

Zdecydowanie jestem na TAK !!!

Zabawna , erotyczna i ciekawa. Polecam

Po prostu WOW... "pierwsza część" zrobiłam na mnie wrażenie... ale "druga" to jest nie do opisania. Ten język to słownictwo... ten sex... uwielbiam :) :) i czekam z niecierpliwościa na dalsze propozycje tej autorki :)

Czekam na kolejne serie tych opowiesci, dla mnie bomba !

Świetna książka, tak jak i pierwsza tej autorki. Czekam na kolejne z niecierpliwością.

Szybka wysyłka jak zawsze. Czytałam pierwsza część. Jestem ciekawa tej.

„Komisarz” Pauliny Świst to druga powieści autorki. Po sukcesie „Prokuratora” z niecierpliwością oczekiwano na kolejne losy i przygody bohaterów.

I tak, wiem – niektórym z Was książki Świst nie podeszły, nie trafiły w Wasz gust czytelniczy. Spotkałam się z zarzutami, że jest w nich za dużo seksu. Mi to absolutnie nie przeszkadza. W mój gust czytelniczy Paulina Świst wstrzeliła się idealnie i dwie jej książki po prostu połknęłam.

Zuzanna Kadziewicz którą poznajemy na początku powieści, to skromna, żyjąca pod opieką ojca biznesmena, pani pedagog. Kocha ona swoją pracę, która jest jej pasją i pracuje bo chce, a nie musi. Dzięki Ojcu może sobie na to pozwolić. U jej boku spotykamy ideał mężczyzny – szarmancki, romantyczny, elegancki, z manierami i do tego przystojny – Radosław Wyrwa. Zuzanna jest nim oczarowana, On nią, czego chcieć więc więcej? A no tego, żeby to wszystko było na serio.

Bo okazuje się, że Radosław udawał ideał, a tak naprawdę jest z policji i użył Zuzanny jako narzędzia, które miało mu pomóc w rozpracowaniu nielegalnych interesów jej ojca. Bowiem Antoni Kadziewicz wcale nie jest tym za kogo mają go inni, nawet jego córka. Okazuje się, że jest ON członkiem grupy przestępczej zajmującej się prostytucją.

I tu do akcji wkracza główny bohater „Prokuratora” Łukasz Zimnicki. Proponuje ON współpracę Antoniemu, a Zuzannie załatwia ochronę w postaci Radka. Dziewczyna po poznaniu prawdy i o Ojcu i o Radku, jest załamana i zdezorientowana, ale chyba nie ma innego wyjścia z tej sytuacji, jak posłusznie robić to co każe jej „Zimny” i znienawidzony „Wyrwa”.

Do tego okazuje się, że czarny charakter poprzedniej książki Świst „Szary”, wcale nie odsiaduje grzecznie wyroku, a na sumieniu ma dużo więcej niż się wszystkim wydawało.

Książkę z czystym sumieniem Wam polecam. Czyta ją się lekko, szybko, tak jak poprzednią książkę Świst, obie bardzo wciągają.

Akcja toczy się sprawnie, a jej zwroty i zaskakujące momenty napisane są bardzo dobrze.

Poza seksem, który dla mnie jest po prostu dodatkiem, mamy tu dobrze napisaną akcją kryminalną, ze świetnie poprowadzonym śledztwem.

I te postaci – „Zimny” i Kinga oraz „Wyrwa” i Zuzanna vel „Ruda” – świetnie wykreowane i bardzo ciekawe, w żaden sposób nie denerwujące czy irytujące.

„Komisarz” to lekki, erotyczny kryminał, miejscami bardzo zabawny, przeplatany prawniczym światem. To świetna lektura dla tych, którzy lubią się oderwać i poczytać coś dla przyjemności, spędzenia miło czasu.

Świetna książka! Wszystko czego od niej oczekiwałam zostało spełnione - ciekawa i wciągająca fabuła nie pozwala odłożyć książki bez przeczytania :) Polecam!

,,Prokurator" został okrzyknięty najgorętszym literackim debiutem tego roku. Całkiem przypadł mi do gustu, dlatego zastanawiałam się nad lekturą kontynuacji, czyli ,,Komisarzem". Korzystając z wolnego wieczoru, postanowiłam sprawdzić, czy coś się zmieniło.

,,Szary" wciąż nie próżnuje i mimo tego, że siedzi w więzieniu nadal pociąga za sznurki. Radek tymczasem musi zajmować się Zuzanną, gdyż jej ojciec jest zamieszany w ciemne interesy. Pracując w roli tajniaka nie podejrzewa, że kobieta może się w nim naprawdę zakochać. ,,Zimny" i Kinga także nie mogą narzekać na brak wrażeń.

W pierwszym tomie były bardzo ostre i wulgarne sceny seksu, co nieco przeszkadzało mi w lekturze. ,,Komisarz" pod tym względem jest o wiele bardziej okrojony, co uważam za naprawdę duży plus. Oprócz tego fabuła jest bardzo ciekawa, akcja szybsza, a na jaw wychodzą także tajemnice i powiązania z przeszłości. Zakończenie daje do myślenia i można spodziewać się trzeciego tomu, choć równie dobrze można zostawić niektóre wątki niedomknięte.

Paulina Świst to pseudonim pani adwokat, która z racji opisywanej tematyki woli pozostać anonimowa. ,,Prokurator" jest dość poprawną lekturą", ale ,,Komisarz" jest o wiele ciekawszy. Autorka posługuje się bardzo prostym językiem, narracja jest prowadzona z kilku punktów widzenia. Jest niebezpiecznie, groźnie, czyli tak jak lubię w dobrych kryminałach.

,,Komisarz" to pozycja, z którą ze spokojem zapoznacie się w jeden wieczór. Nie jest to bardzo wybitna lektura, ale w roli odstresowania i lżejszej lektury sprawdzi się idealnie. Tym razem głównymi bohaterami są Radek i Zuzanna, ale ,,Zimny", ,,Szary" i Kinga także odgrywają w kontynuacji dużą rolę.

Czy ta książka to kontynuacja „Prokuratora”? Bo zastanawiam się czy zakupić, a „Prokurator” bardzo mnie wciągnął

Złowrogi wampir czy smagły policjant?

Głęboko zakorzeniony w kobietach (nie wiem czy we wszystkich i zawsze, but still) archetyp silnego, niedostępnego, trudnego, trochę mrocznego i niebezpiecznego mężczyzny, którego serce mięknie pod wpływem miłości i odpowiedniej kobiety👸🙊.

Zakładam, że na tej kanwie powstają wszystkie erotyki mafijne i jeszcze spora grupa książek o wojownikach, Wikingach i wampirach (całe lata temu nudziłam się w wakacje i sięgnęłam po Zmierzch, który moja kuzynka miała na półce. I pamiętam dobrze napis na okładce: "Historia miłości przystojnego wampira i DZIEWCZYNY TAKIEJ JAK TY"🤩🤡). I coś w tym jest: czymże jest mroczny, tudzież krwiopijczy charakter amanta, kiedy w grę wchodzi niewinna, prawdziwa miłość?🥰

W książce "Komisarz" Pauliny Świt mamy taką właśnie opowieść: działający pod przykrywką komisarz Radosław Wyrwa spotyka się z Zuzanną Kadziewicz - córką człowieka podejrzanego o kontakty z rosyjską mafią. Kiedy prawda wychodzi na jaw okazuje się, że policja musi chronić córkę podejrzanego i spada to na, niezbyt z tego zadowolonego, Wyrwę.

Reszty możecie się domyślić 😬 Eteryczna, nieprzystosowana do życia Zuzanna, okazuje się zupełnie niepodobna do ojca. Poświęca czas dzieciom z problemami i jest wcieleniem anielicy, która powoli zmiękcza serce twardego komisarza. Okazuje się, że kiedy ON grał kogoś innego, ona również nie była do końca sobą, próbując idealizować mężczyznę z którym się spotyka.

Mamy cięty humor, zabawne dialogi, zaskakujące zwroty akcji i nie było tu tego, co przeszkadzało mi w części pierwszej - czyli usankcjonowanej przemocy wobec kobiet. To była miła rozrywka, doskonały sposób by oderwać się od codzienności i zanurzyć w świat twardych policjantów, układów i niebezpieczeństwa. Spotkamy też bohaterów z pierwszej części i to będzie ciekawe spotkanie👹

**

IG/Bookstagram: Lady.Stawrogin

Komisarz Radosław Wyrwa działa pod przykrywką, w końcu w tym jest najlepszy. By rozpracować interesy biznesmena Kadziewicza; sprowadzającego ukraińskie dziewczęta do domów publicznych; od trzech miesięcy spotyka się z jego córką Zuzanną. Dziewczyna nie ma pojęcia o tym, co robi jej tata. Sama jest empatyczna i kocha pracę z dziećmi. Dla Wyrwy spotkania z Kadziewiczówną to katorga. Nie znosi jej płytkiego zachowania, wspólnych zakupów i tego, że sam lansuje się na swoje największe przeciwieństwo. Ostatecznie ojciec Zuzanny idzie na ugodę i zgadza się być wtyką w ukraińskiej mafii. Wtedy Wyrwa przestaje udawać i łamie „swojej dziewczynie" serce, wyjawiając całą prawdę.

Nie byłabym sobą, gdybym nie przeczytała „Komisarza". Wyrwa jest policjantem, a każdy kto mnie dobrze zna, wie że jara mnie Policja. W dodatku akcja książki rozgrywa się w moim mieście, dzięki czemu dokładnie wiem, gdzie bywali bohaterowie, gdy Paulina Świst pisała o dzielnicach i ulicach. Niepotrzebne mi były tłumaczenia, dlaczego bohater z Sośnicy jest kibicem Górnika, mimo że jest z Gliwic, albo o co chodzi z Trójkątem. Na swój sposób zabawna sprawa.

Przez pierwszą połowę książki przeszłam, jak burza. Wyrwa okazał się być świetnym bohaterem, z ciętym językiem. Zuzanna doprowadzała mnie do szału, jednak to plus, że książkowa postać umiała wywołać we mnie jakieś emocje. Fanów poprzedniego tomu, czyli „Prokuratura", na pewno ucieszy pojawienie się tutaj Kingi i Zimnego. Zrobili dużo dobrego dla „Komisarza".

Teraz pora na drugą połowę książki. Tutaj nastąpił spadek mojego zainteresowania. Gdy miało się wydarzyć coś naprawdę ciekawego – nie było to opisywane. O przebiegu najlepszych momentów fabuły dowiadujemy się z krótkiej wymiany zdań między bohaterami. Jesteśmy zasypani olbrzymią ilością imion i nazwisk. Dla mnie jakieś intrygi i powiązania były niezrozumiałe, bo zwyczajnie nie potrafiłam zapamiętać kto, co i jak.

No i największe rozczarowanie – jedno wielkie NIC o pracy w Policji... Nawet nie pamiętam, czy Wyrwa chociaż raz był na Komendzie przez calutką książkę.

Wydaje mi się, że fani erotyków też nie będą usatysfakcjonowani. Z okładki krzyczy do nas hasło „ostry seks", ale czy rzeczywiście go znajdziemy..?

Trochę szkoda. Ale może komuś innego spodoba się bardziej.

Zapewne niebywały sukces „ Prokuratora „ skłonił Paulinę Świst do napisania kolejnej części. Sięgając po „ Komisarza „ miałam pewne obawy, jak wypadnie druga odsłona twórczości autorki, bo z kontynuacjami różnie bywa. Zastanawiałam się, czy będę się równie dobrze bawić, jak poprzednio czy wręcz odwrotnie? Czy w tego rodzaju historiach można jeszcze czymś zaskoczyć?

Z całą pewnością autorka zaserwowała kolejną „ ostrą jazdę „, chociaż początkowo akcja toczy się leniwie, jednakże w pewnym momencie nagle przyśpiesza, nabierając szaleńczego tempa.

„ Komisarz” to pozornie inna historia, która jednak w znacznym stopniu nawiązuje do fabuły „ Prokuratora „. Akcja bardzo mocno przeplata się z postaciami pierwszej części, ale widziana jest oczami innych bohaterów. Tym razem pierwsze skrzypce grają - rozpieszczona i oderwana od rzeczywistości córeczka biznesmena Zuzanna Kadziewicz, a partneruje jej tytułowy komisarz Radosław Wyrwa, znany nam z „ Prokuratora „. Pojawiają się ponownie mecenas Kinga Błońska i nadzorujący śledztwo prokurator Łukasz Zimnicki oraz jeszcze parę innych postaci.

Podobnie jak w „ Prokuratorze” mamy historię opowiadaną naprzemiennie tym razem przez Zuzannę i Radosława, ale w przeciwieństwie do pierwszej części nie wywarła już na mnie tak ogromnego wrażenia. Sądzę, że to wina kreacji bohaterów, bo o ile para Kinga kontra Łukasz wzbudziła moją sympatię to duet Zuzanna i Radosław niestety nie. Zuzanna nieporadna córeczka tatusia , dorosła kobieta z rozumem sześciolatki zachowuje się jakby była nierozgarnięta, natomiast Radosław chamski i wulgarny, który pod przykrywką gentlemana, prowadzi akcję policyjną, bez skrupułów uwodzi naiwną Zuzannę. Gdy prawda wychodzi na jaw panna nijaka nagle zmienia swój charakter i odkrywa czego chce od życia .

Jeżeli chodzi o samą akcję jest zdecydowanie ciekawsza, niż w " Prokuratorze ", dzieje się tu o wiele więcej . Autorka tym razem znacznie lepiej skonstruowała wątek kryminalny , który zajmuje odpowiednią ilość miejsca w fabule. Prowadzona sprawa jest bardziej złożona i ciekawsza niż w poprzedniej części, sceny łóżkowe opisane lepiej, mniej jest erotyki i trochę mniej wulgaryzmów, co akurat wychodzi na plus.

Trudno mi było uniknąć porównań obu części, ale muszę stwierdzić, że świat Pauliny Świst stworzony z mieszanki kryminału, sensacji i romansu , podoba mi się coraz bardziej, chociaż nie jest to dzieło wybitne. Książka typowo rozrywkowa, która jest idealna na chwilę odstresowania i odreagowania od codzienności, taka miła odskocznia na poprawienie humoru. Książka, przy której nie trzeba za nadto myśleć, za to można się dobrze bawić, jeśli ktoś lubi powieści sensacyjne okraszane wątkami erotycznymi polecam.

POLECAM! POLECAM! POLECAM!

Druga część serii (KOMISARZ) PAULINY ŚWIST zdecydowanie dorównała pierwszej!

Podoba mi się w tej serii, że w każdej książce głównymi bohaterami są inne osoby. Każdego z nich można poznać dokładnej. Wszystko łączy się w jedną całość.

Fenomenalne jest to, że autorka na końcu książki nie zapomniała dodać rozdziału o Zimnym i Kindze.

Dokładnie tak jak na okładce jest: OSTRY SEKS, OSTRY JĘZYK, OSTRA JAZDA! Historia budzi emocje, trzyma w napięciu niemal przez całą książkę.

Wszystkie trzy książki śmiało można pochłonąć w jeden dzień!

Z niecierpliwością czekam na koleją serię PAULINY ŚWIST.

Jakiś już czas temu pisałam o Prokuratorze, czyli pierwszej części cyklu. Mimo kilku niedociągnięć, tamta część mi się spodobała. Ale jak wyszło z Komisarzem?

Tym razem główną bohaterką jest Zuzanna, pani pedagog, której marzy się miłość aż po grób oraz książę na białym koniu. Takim księciem okazuje się Radek, ale tylko do czasu...

Ta bohaterka niekoniecznie przypadła mi do gustu, ponieważ jest to typowa córeczka tatusia: o wszystko pyta ojca, robi wszystko, żeby tatuś był zadowolony i takie tam. Ja rozumiem, mieć jednego rodzica i skupiać się tylko na nim, ale też bez przesady. Po za tym jest to kobieta, która wszystko musi robić perfekcyjnie i wszystko musi być tak idealnie, jak ona tego chce. Ja jestem na nie.

Radka poznałam już przy okazji lektury Prokuratora. Wtedy niespecjalnie zapadł mi ON w pamięć, więc cieszę się, że mogłam poznać go bardziej teraz. Bezwzględny policjant, który rzuca przekleństwami na prawo i lewo, a także usilnie stara się namówić Zuzę, żeby przestała być tak do bólu perfekcyjna. I o dziwo, tego bohatera polubiłam o wiele bardziej. Ba! Książka mogłaby opowiadać tylko i wyłącznie o nim, a ja bym i tak z chęcią ją przeczytała.

Co do stylu Pauliny Świst, nie mam zastrzeżeń. Bardziej raził mnie chyba ten schemat, jaki się tutaj pojawił. W stu procentach grzeczna dziewczynka, która w jakiś sposób związuje się z bad boyem... No cóż. Przynajmniej zostało to napisane dobrze. Tyle dobrego.

Mimo wszystko, ta książka podobała mi się o wiele bardziej niż część pierwsza. Czytało się ją przyjemniej, szybciej (skończyłam ją w dosłownie kilka godzin) no i wydarzenia wciągnęły mnie bardziej.

Czy polecam? Tak, zwłaszcza osobom, którym Prokurator nie przypadł za bardzo do gustu. Komisarz jest lepszy, bohaterowie również zostali wykreowani lepiej no i nie są aż tak irytujący jak Kinga i Łukasz.

[Adres usunięty]

Nie przypadła mi do gustu. Ciężko sie czytało fragmenty z wątkiem miłosno- erotycznym. Nie tego szukam w książkach.

Kontynuacja „Prokuratora” mimo szumnych zapowiedzi nie wywarła na mnie piorunującego wrażenia i w przeciwieństwie do pierwszej części pozostawiła po sobie mieszane uczucia. Głównym tego powodem byli bohaterowie, którzy w ogóle nie wzbudzili mojej sympatii przez co od samego początku miałam z nimi straszny problem. Szczególnie z tytułowym komisarzem. Cała jego postać była dla mnie jednym wielkim nieporozumieniem. W życiu nie spotkałam się z drugą tak chamską i wulgarną postacią, co strasznie mnie rozczarowało. Gdyby tego było mało to Zuzanna okazała się wcale niewiele lepsza od Wyrwy. Trudno mi ją nawet opisać, ponieważ jej osobowość była wyjątkowo nijaka i całkowicie oderwana od rzeczywistości.

Jeśli jednak chodzi o samą akcję to trzeba przyznać, że w „Komisarzu” jej rozwój oraz sposób prowadzenia uległ wyraźnej poprawie, w konsekwencji czego zdecydowanie dużo więcej się tutaj wydarzyło. Widać, że autorka tym razem poświęciła więcej czasu na przemyślenie wątku kryminalnego, ponieważ nie jest ON już tak spłycony i zupełnie nierealny jak poprzednio. Niestety ciągle ciężko mi jest określić gatunek tych książek, ponieważ tutaj podobnie jak w „Prokuratorze” spotkałam się mieszanką kryminału, sensacji, romansu i erotyki.

„(…) sukces przychodził tylko wtedy, kiedy okupiło się go odpowiednią liczbą poświęceń.”

Reasumując, jeśli macie ochotę na chwilę przerwy od poważnej i wymagającej refleksji literatury to polecam Wam „Komisarza” Pauliny Świt. Historia Zuzanny oraz Radosława świetnie nadaje się jako coś lekkiego i niewymagającego w ramach odskoczni na jedno leniwe popołudnie.

Aleksandra

Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Komisarz” autorstwa Pauliny Świst.

Szukaj mnie na:

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Tym razem nie będę bronić „Komisarza”, bo okazuje się, że to woda na młyn dla wszelkiej maści „wiedzących lepiej”, poza tym książka broni się sama, o czym świadczą rzesze fanów, jakich już zdobyła. Ja pozostanę przy swojej opinii o twórczości Pauliny Świst, którą miałam okazję się z Wami podzielić, pisząc recenzję „Prokuratora”. Ogólnie rzecz biorąc, „Komisarz”, to kolejna książka, przy której świetnie się bawiłam.

"Zuzanna Kadziewicz żyje jak pod kloszem. Kochający ojciec-biznesmen trzyma nad ukochaną jedynaczką parasol finansowy. Zuzanna pracuje jako pedagog z pasji, nie dla chleba. Uwielbia pomagać dzieciom. W jej odrealnionym świecie pewnego dnia pojawia się mężczyzna…

Radosław jest wykształcony, męski, przystojny, dobrze wychowany, zamożny. Potrafi się znaleźć w teatrze, cierpliwie doradzać w butikach. W dodatku, po pięciu tygodniach znajomości, wyjaśnia się, że jest gentelmanem w łóżku. Prawdziwy ideał.

Niestety, wyśniony mężczyzna okazuje się policjantem. Komisarz Radosław Wyrwa – fachowiec od działań „pod przykrywką”. Zuzanna to dla niego tylko figurantka, zaledwie narzędzie służące do rozpracowania ciemnych interesów ojca. Antoni Kadziewicz, na pozór szanowany biznesmen, w rzeczywistości zwabia z Ukrainy dziewczyny do domów publicznych. Zadłużony, szantażowany przez ukraińskich mafiosów, nie potrafi wydostać się z matni.

Szansą może być współpraca z prokuratorem Łukaszem Zimnickim. „Zimny” przedstawia plan. Kadziewicz w obawie przed dożywociem godzi się zostać „wtyką” i podejmuje grę na dwa fronty…"

Po raz kolejny Paulina Świst dostarczyła mi świetnej rozrywki i dokładnie tego, czego oczekiwałam. Wprawdzie „Komisarz” moim skromnym zdaniem jest trochę słabszy od „Prokuratora”, jednak to nie zmienia faktu, że książkę czyta się błyskawicznie, a fabuła trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Ponowne spotkanie z bohaterami z poprzedniej książki dodało szczególnego smaczku i dostarczyło wielu emocji.

Historia opowiadana jest z perspektywy obojga głównych bohaterów, czyli Radka i Zuzanny zachowując przy tym spójność powieści. Bohaterowie trochę przerysowani, ale właśnie tacy powinny być i takich oczekiwałam. :) Radek Wyrwa to typowy bad boy, podobnie jak prokurator Zimnicki, ale czy to właśnie nie w takich facetach najbardziej kochają się kobiety? ;) Natomiast główna żeńska postać, Zuzanna to delikatna i wrażliwa „panna dziedziczka”, która pod wpływem charyzmatycznego komisarza Wyrwy, przechodzi metamorfozę i przeistacza się w kobietę, która wie, czego chce i potrafi po to sięgnąć.

Autorka i tym razem fabułę książki skupia wokół zjawiska przestępczości zorganizowanej, jednym z poważniejszych problemów współczesnego świata i jakże wdzięcznym tematem dla wielu autorów i twórców filmowych.

Wartka akcja, cięty humor, swobodny język, erotyka w dobrym wydaniu i w odpowiedniej ilości, to pokrótce to, co charakteryzuje zarówno Komisarza, jak i sposób, w jaki pisze Paulina Świst. Z niecierpliwością będę wyczekiwała jej kolejnej książki, a Wam polecam najnowsze dzieło autorki i gwarantuję, że spędzicie przy nim niezapomniane chwile.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Bisness Culture.

Świetna książka! Spełniła moje oczekiwania, nawet lepsza od pierwszej :D Czekam na kolejne :)

Rewelacja, bez dwóch zdań 5/5, polecam. Znowu mało tych stron, bo czyta się szybciutko.