Jak przechytrzyć nieboszczyka

Jak wakacje, to nad polskim morzem…

Wakacje każdemu mogą kojarzyć się z czymś trochę innym – jednemu z górskimi wędrówkami i spaniem pod namiotem, drugiemu ze zwiedzaniem ruin starych zamków, kościołów i muzeów, a całej reszcie – z wypoczynkiem pod palmami i nieograniczonym dostępem do słońca, basenu, jedzenia i drinków. Ta ostatnia opcja może skończyć się jednak nie dla wszystkich dobrze – nie mówiąc nawet o ocenie takich wakacji all inclusive w hotelu pośrodku niczego, po stronie kosztów jest tez poparzenie słoneczne, zapalenie spojówek, potężny kac i dodatkowe centymetry w biodrach, z takim trudem gubione przed wakacjami.

Właśnie dlatego, przyjaciółki, Lucyna i Elwira, nie decydują się na powtórkę z ubiegłorocznych wakacji, tylko stawiają na Polskę i wakacje nad morzem, na dodatek nie w ośrodku wypoczynkowym, a w wynajętym domku, gdzie będzie spokój i cisza. I rzeczywiście, wszystko zdaje się układać jak najlepiej, zaś pobyt w Juracie przypomina sielankę. Co prawda domek niezupełnie spełnia obiecywane standardy, a właściciele wydają się być lekko na bakier z czystością, ale kto by się przejmował takimi detalami? Może Lucyna, pracownica działu marketingu w korporacji, która parcie wmawia sobie, że jej życie jest pasmem szczęścia, a regularne wizyty u rodziców w Lublinie i tłumaczenie się z braku mężczyzny u boku, to cena spokojnego życia Warszawie. Elwira zaś wszystkie niezgodności w ofercie lekceważy lub tłumaczy – wszak zwolenniczka myślenia pozytywnego, coachingu i wizualizacji nie może postąpić inaczej. Jako psycholog, który obecnie lekko zmienia zawodowy profil, stając się bardziej doradcą osobistym, dysponuje nieograniczonymi pokładami pozytywnej energii, zatem nic nie może przeszkodzić jej w wakacyjnym wypoczynku. No, chyba że będzie to nieboszczyk znaleziony w szopie…

Teoretycznie każdy, kto dokonał takiego znaleziska, od razu zameldowałby o nim policji. Ale nie te dwie przyjaciółki, które nie dość, że ów domek zajęły zupełnie bezprawnie i przez pomyłkę, to jeszcze… widują zmarłego w szopie mężczyznę w mieście. Czy to możliwe, że ulegają zbiorowej halucynacji? Na wszelki wypadek postanawiają nie iść na komendę, tylko samodzielnie odkryć kim jest zmarły i o co tak naprawdę w tej całej sprawie chodzi…

Czy dochodzenie prowadzone przez Lucynę i Elwirę przyniesie oczekiwane efekty? Czy uda im się odkryć, kto zabił szewca Jaromira, czy może wplątaną jest w jeszcze większą aferę i będą miały na sumieniu coś więcej, niż tylko ukrywanie faktu znalezienia ciała czy zacieranie dowodów? Przekonamy się o tym dzięki lekturze fenomenalnej komedii kryminalnej, idealnej zarówno na letni wypoczynek, jak i na długie jesienne wieczory. „Jak przechytrzyć nieboszczyka”, to powieść autorstwa Agnieszki Jeż i Pauliny Płatkowskiej. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Edipresse książki pozycja, to prawdziwa gratka nie tylko dla miłośników kryminałów czy czarnego humoru, ale dla wszystkich, którzy poszukują emocjonującej rozrywki, dalekiej jednak od banału. Tu znajdziemy zarówno interesującą fabułę, wartką akcję, jak i doskonale nakreślone osoby bohaterek.

Wraz z dziewczynami zmagać się będziemy zarówno ze sprawa kryminalną, nadnaturalnymi zjawiskami (a przynajmniej tak by się mogło wydawać), a także z własnym życiem – pobyt nad morzem, mimo licznych perturbacji, to bowiem szczególnie dla Lucyny okazja, by zastanowił się nad swoim życiem i odpowiedziała sobie na pytanie, czy rzeczywiście jest szczęśliwa. Wszystko to, w połączeniu z niezwykle sugestywnymi, plastycznymi opisami sprawia, że „Jak przechytrzyć nieboszczyka” to nie tylko powieść, którą pochłania się jednym tchem, ale i doskonała okazja do zastanowienia się nad sobą, nad swoimi wyborami i … nad spędzeniem przyszłych wakacji nad polskim morzem, gdzie określenie „martwy sezon” zyskuje innego znaczenia!

Justyna Gul

Qultura słowa

Kiedy widzę, że książka jest pisana w duecie, wtedy zawsze zapala mi się w głowie czerwona lampka. pewnie dlatego, że sam nie wyobrażam sobie pisania książki wespół z kimś innym. Każdy pisarz ma inny styl i to powinno być widoczne w tekście. Prawie zawsze te granice nie są widoczne (na szczęście). Czy tutaj było inaczej? Nigdy bym nie zgadł, kto pisał dany rozdział. Książka jest zaskakująco spójna, a styl jednolity. A co z resztą? No cóż, umówmy się, ze fabuła nie jest specjalnie odkrywcza, ale autorki mogą czuć się usprawiedliwione. dzisiaj niezwykle trudno jest wymyślić coś oryginalnego, o ile nie jest to fantastyka.

"Jak przechytrzyć nieboszczyka" została zaliczona do gatunku mieszanego, czyli do komedii kryminalnej. Na początku trochę się nudziłem, gdyż autorki opisują doświadczenia dwóch przyjaciółek, mających niezbyt pozytywne doświadczenia w kwestii urlopów poza krajem, najlepiej blisko morza. W końcu wybierają wakacje w kraju, najlepiej poza sezonem, coraz bardziej zmieniając suwaki w kierunku kolejnych wymagań i ceny, która powinna być jak najmniejsza, zgodnie z ich możliwościami finansowymi. Bingo, udaje się i nie pozostaje nic innego, jak spakować się i wyjechać. Mija ponad siedemdziesiąt stron i jest...nieboszczyk. I wtedy się zaczyna. Nie chcę tutaj pisać zbyt wiele, aby nie zostać posądzonym o spoilerowanie, ale robi się ciekawie. Nieboszczyk "ożywa" i wręcz wpada na dwie zatrwożone damy, które nie mają pojęcia, co jest grane. Same jakoś omieszkają powiadomić organy ścigania o swoim odkryciu, co z czasem zdaje się być w pełni uzasadnione, a nawet pomagają nowemu znajomemu w asymilacji, gdyż ten jak się okazuje nie jest "stąd" .

"Jak przechytrzyć nieboszczyka" to lekka historia, w sam raz na wakacje, przy której można wypocząć i się zrelaksować. Osobiście irytowało mnie zbyt wiele opisów, ale nie jest to jakiś wielki mur, jakiego nie można przeskoczyć. Całość oceniam pozytywnie, a kombinacje kobiet i "trupa" doskonale mnie bawiły. Na plus zasługuje dopracowanie scen, a także szczegóły, które pomagają w odbiorze. Jest to lektura, lekka i przyjemna. W sam raz na leniwy czas. Polecam.

Niektórzy uważają, że gwarancją udanych wakacji jest pobyt zagraniczny i to w wersji all inclusive a w cenie słoneczna pogoda, rozpusta żywieniowa i całkowite lenistwo. Ale czy na pewno? Duet Jeż & Płatkowska opisały dwie miastowe, lubujące się w dzieciństwie w powieściach przygodowych, które postanowiły wyjechać razem na urlop. Najpierw raz, potem drugi... Nie przypuszczały jakie niespodzianki ma dla nich los...

Elwira i Lucyna - przyjaciółki z Warszawy - na własnej skórze przekonały się, że ich - w zamierzeniu wymarzony - urlop w Grecji okazał się nieudanym wypoczynkiem z komplikacjami. Dużo wydały, za dużo przytyły i nadal wróciły jako singielki. Dlatego teraz plan jest zgoła inny - wynajmą dom nad Bałtykiem! Już na starcie kobiety przekonały się, że nie wszystko jest tak, jak marzyły, bowiem źle ponumerowano dom i w ogóle nie przygotowano go na ich przybycie. Trzeciego dnia pobytu, wybierając się na plażę postanowiły poszukać parawanu, jednak zamiast niego Lucyna znajduje... trupa!

Bohaterki dopiero wtedy rozumieją, że od samego początku popełniły błędy a teraz będą za nie płacić. Dodatkowy zamęt w ich życie wprowadza nieboszczyk, który ożył i wciąż pojawia się tam, gdzie one. Lucyna i Elwira zamiast odpoczywać, męczą się sprawą Jaromira i postanawiają poczuć się jak detektywi, docierając do informacji o nim. Czego uda im dowiedzieć? Czy będą w stanie racjonalnie myśleć, zachowywać spokój i skrupulatnie układać puzzle w tej sprawie?

By nie zwariować organizują sobie rozrywki: spotkanie autorskie na Scenie Kulturalnej, wycieczka na Hel, by zobaczyć foki. Wszak z wyjazdów zachowujemy wspomnienia oraz pamiątki. Co kupiły sobie bohaterki? Byłam bardzo zaskoczona.

Władcza Elwira, typowa sowa, od dziecka półsierota, ale mimo to pozytywnie nastawiona do życia.

Martwiąca się na zapas Lucyna, ranny ptaszek, pochodzi z pełnej i ciepłej rodziny; jest nieszczęśliwa i marzy o zmianie pracy.

Dwie przyjaciółki o nieco rozbieżnych stylach życia, marzeniach i oczekiwaniach od życia, próbują razem odpocząć. Dowód na to, że przeciwieństwa się przyciągają, również w przyjaźni. Dodatkowo wzmacniają ją wspólne tajemnice.Czy urlop uznają za udany?

Zabawna powieść duetu pisarek sprawiła, że bawiłam się wyśmienicie. Może zbyt wcześnie odkryłam pewien sekret, ale i tak w ekspresowym tempie pochłaniałam kolejne strony, by dowiedzieć się, jak z nieboszczykiem poradzą sobie bohaterki. W tej książce pasowało mi wszystko - fabuła, język, dialogi, humor, tajemnice... Bomba!

Lektura nie tylko zabawna, ale i niosąca wiele przesłań - by nie popełniać tych samych błędów czy trzymać się podjętych decyzji. Niespodziewane zwroty akcji i sploty niekorzystnych zbiegów okoliczności działają zdecydowanie na plus. Poznacie książkę o utracie wiary, naiwności i oszustwie; bólu po utracie bliskiej osoby, różnorakich ludzkich losach oraz absurdalnych śmierciach.

Podsumowując - "Jak przechytrzyć nieboszczyka" to niesamowita komedia pomyłek, w której nie brakuje słabości, planów, marzeń oraz pragnienia szczęścia. Poplątanie towarzyszy nam już od początku fabuły, co wielokrotnie wywołuje salwy śmiechu a będzie tylko lepiej. Doskonała dla odprężenia opowieść z dreszczykiem i nieboszczykiem, pełna ludzkich dramatów, kłopotów, ucieczek a przede wszystkim historia o potrzebie poważnych życiowych zmian. Polecam!

Jest to bardzo lekka, łatwa i przyjemna lektura. Taka na wakacyjne wypady, poczytać na leżaczku. Choć nie powiem, zima, kiedy doskwiera nam brak słońca i ciepełka, pod kocykiem z herbatką też będzie się fajnie czytało.

Mamy tu olbrzymią dawkę humoru z elementem kryminalnym (trupem) w tle.

Postacie:

Lusia – pracuje w korporacji, niezbyt lubi swoją pracę, chętnie zrobiłaby coś ze swoim życiem, ale się boi zmian.

Eliza – psycholog, coatch, psychoterapeuta.

Leszek - ….. tu nic nie napisze, bo zdradziłaby zbyt dużo

Jaromir – nieboszczyk.

Lusia i Eliza to przyjaciółki, które wyjeżdżają razem na urlop nad morze.

Fabuła:

Akcja powieści toczy się w nadmorskim kurort. Dwie trzydziestokilkuletnie przyjaciółki postanawiają spędzić swój urlop

nad Bałtykiem. Po wcześniejszych perypetiach poza granicami kraju wynajmują tym razem dom nad polskim morzem.

Nie są to jednak jak, można by przypuszczać dwie sfrustrowane singielki, które jadą nad morze szukać mężów. Co to, to nie. Kobiety jadą odpocząć. Poleżeć na plaży, pospacerować.

No właśnie. Tylko czy się uda. Oczywiście, że tak, tyle tylko, że znienacka pojawi się nieboszczyk, z którym trzeba będzie coś zrobić.

Nasze bohaterki, które są nieco szalone i zwariowane, mają bardzo ciekawy plan na dalszą część urlopu.

Jaki, no tego się dowiecie po przeczytaniu.

Zabawne dialogi nie pozwalają nam na nudę, akcja jest dynamiczna, a fabuła tak skonstruowana, że w zasadzie nie wiadomo co dalej wymyśliły autorki. Dzięki tym zabiegom nie można tak do końca przewidzieć, co się wydarzy.

Podczas czytania uśmiech miesza się z niedowierzaniem czy napięciem, bo niektóre sceny są zaskakujące.

Bardzo fajnie przedstawiona jest tu przyjaźń dwóch kobiet. Gdzie jedna jest inna od drugiej, a jednak się rozumieją i uzupełniają. Taka przyjaźń to coś bardzo wartościowego.

Dla kogo:

Dla wszystkich, którzy lubią się pośmiać i zastanawiają się nad lekturą na wakacyjny wypoczynek.

Znajdziemy tu watek obyczajowy, kryminalny i duża dawka humoru. No to chyba już nie muszę więcej pisać, bo już wszystkich zachęciłam do przeczytania.

Duet Agnieszki Jeż i Pauliny Płatkowskiej napisał już kilka publikacji. Postanowiłam zapoznać się z najnowszą z nich.

Dwie przyjaciółki kumplowały się od kilkunastu lat. Po nieudanych wczasach za granicą postanowiły tym razem postawić na urlop w Polsce. Już kilka miesięcy wcześniej zarezerwowały pobyt i odliczały dni do wyjazdu. Gdy ten nadszedł nie spodziewały się, że czeka na nie tyle niespodzianek.

Sięgnęłam po tę książkę z myślą, że oderwie mnie od innych ważnych spraw i pozwoli na chwilę zapomnieć o codziennym życiu. Niestety, muszę z przykrością stwierdzić, że mnie te omyłki w ogóle nie śmieszyły. Jakoś do mnie wcale nie trafiły.

Podobał mi się za to bardzo pomysł na opisanie zakładu szewskiego i związane z nim perypetie. Postać tytułowego nieboszczyka jest także dość zaskakująca i ujawnienie jego ,,prawdziwych" personaliów okazało się być zaskoczeniem.

,,Jak przechytrzyć nieboszczyka" to książka, która średnio do mnie trafiła swoim humorem, ale muszę przyznać, że wątek miłosny i szewski mi się w niej bardzo podobał.