Jak nie krzyczeć na swoje dziecko. Wychowanie bez złych emocji

Niestety nie polecam tej książki. Porady są płytkie. Generalnie są o tym że musisz się wysypiać, a gdy jesteś zajęta lub zdenerwowana oddaj dziecko komuś pod opiekę.

Jest dużo dobrych poradników wspomagających wychowywanie dzieci. Ten na pewno nie należy do nich. O ile problem sam w sobie, dotyczy wielu rodziców, tak rady nic nie wnoszą. Radzenie by wytłumaczyć dziecku, że teraz gotujesz obiad i nie podejdziesz mimo, że woła i woła, ignorowanie dziecka, oddaj dziecko komuś, nieważne komu, ważne, że znajdziesz czas dla siebie - to wszystko nie rozwiązuje problemu. Nie podobało mi się w jaki sposób były podane rady. Wydaje mi się, że wniosą więcej złego niż dobrego.

"Wielozadaniowość pozwala nam wmawiać sobie, że jesteśmy tacy produktywni i dorośli i wspaniali, podczas gdy w rzeczywistości pędzimy na oślep w załamanie nerwowe. "

Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto nigdy nie próbował jednocześnie robić naleśników biegając między pralką i suszarką, potykając się o dzieci i psa. No dobra, może odrobinę dramatyzuję, ale mam wrażenie, że życie w ciągłym biegu to absolutna zmora naszych czasów. I tak pędzimy na łeb, na szyję przesuwając jedynie granicę własnej wytrzymałości, co jak wiadomo, nikomu na dobre jeszcze nie wyszło. Kiedy już nie jesteśmy w stanie zapanować nawet nad tym czy przedziałek na głowie mamy z lewej, czy z prawej strony zaczyna się on. Armagedon. A po nim wyrzuty sumienia, sypanie głowy popiołem. I korba się nakręca.

Powiem szczerze, nie sięgam po poradniki. Są dla mnie jedynie zabieraczem miejsca, bo przyznajcie sami, jak ktoś, kto was nie zna, może twierdzić, że wie co dla was i waszych bliskich jest najlepsze. Absurd. I nie powiem, który z moich chochlików kazał mi sięgnąć po akurat tę książkę, ale dzięki bogowie, że tak się stało. Co prawda wiem, że jest dedykowana rodzicom (chociaż ze względu na formę wypowiedzi bardziej do matek), myślę, że sposoby na radzenie sobie ze stresem, które proponuje autorka, są bardzo uniwersalne.

Właśnie! Rady i propozycje są tu kluczowe. Dla mnie czytanie tej książki było jak spotkanie z najlepszą przyjaciółką, która nie skrytykuje, że jesteście beznadziejni, tylko podniesie na duchu. Bo bycie rodzicem, to nie tylko odpowiedzialność na pełen etat, to przede wszystkim morze wątpliwości i frustracji. Dzieci potrafią dać w kość. Wszystkie. Nie dajcie sobie nikomu wmówić, że jest inaczej, dlatego jeżeli macie gorszy czas, sięgnijcie po tę książkę, a Carla Naumburg prawdę wam powie.

"Są genetycznie, ewolucyjnie, fizjologicznie, rozwojowo, relacyjnie, psychologicznie i emocjonalnie zaprogramowane, żeby swoimi lepkimi paluszkami grać ci na nerwach przy każdej okazji."

Ten cytat jest o dzieciach, gdyby ktokolwiek miał wątpliwości. Cóż, sama jestem, nie zawsze dumną, posiadaczką dwóch wątpliwej karności synów. I muszę przyznać, że książka trafiła w moje ręce w trudnym dla nas momencie. Ale już po dwóch dniach przestałam wmawiać sobie różne rzeczy i zaczęłam oddychać. Czytając w książce, że czasami trzeba wziąć wdech, a następnie wydech, śmiałam się, że to banał. A teraz oddycham i już nie jest mi do śmiechu, za to poziom mojej dzikiej satysfakcji, że wydarłam się tylko pięć razy, a nie siedem szybuje z każdą chwilą wyżej.

Ta książka jest kompasem, który ma pomóc znaleźć drogę do spokoju. Jest o akceptacji własnych zachowań, ale przy tym uczy jak wyłapywać moment w którym zaraz się wściekniecie i proponuje co możecie w tej sytuacji zrobić. Niczego nie narzuca, pokazuje możliwości. Krok po kroku od zrozumienia potrzeb do możliwego rozwiązania problemu. Czy jest pełna banałów, pewnie. Ale czasami potrzeba żeby ktoś obcy powiedział wam to co już wiecie.

Ogromnym plusem jest przystępny język, bez żadnego pseudo naukowego bełkotu. A jeżeli nie da się bez specjalistycznych terminów? Zawsze można zastąpić je czymś bardziej ludzkim, czymś co nie przytłoczy. Jedyne co mnie rozczarowało, to to, że książka ewidentne dedykowana jest do kobiet. Czyli co? Ojcowie nie mają problemów, czy mają nie zajmować się dziećmi? To nie do końca do mnie przemawia.

Wiem, że nie jest to książka dla każdego, tak jak całe morze innych poradników wpuściło niejednego w maliny. Jednak ja znalazłam w niej coś dla siebie i myślę, że nie będę jedyną.

Od chmury gradowej do Dalaj Mamy - co robić,by nie krzyczeć na swoje dzieci. Prosty, przystępny pełen humoru przewodnik po skutecznym i spokojnym wychowaniu.

🖍️

Ta książka jest zdecydowanie skierowana do mnie. Jestem mamą 2 strasznie różnych dzieci.Moja 9 letnia córka i jej nie zamykająca się buzia bez względu na czas,miejsce,okoliczności i temat który nagle należy poruszyć, oraz 4 lat i synek, nie wiedzieć czemu obrał sobie tę bardziej kłopotliwą naturę psuja i dziecka wchodzącego wszędzie gdzie tylko potrafi się zmieścić i wsunąć. Czasem mam dzień kiedy rozmowy, tłumaczenia i wszelkiego rodzaju próby kończą się fiaskiem, dzieci krzyczą i płaczą na przemian a fala złości się kumuluje i jedynym ujściem złości staje się nasz podniesiony głos.

🖍️

W tej książce znajdują się porady i sugestie podparte dodatkowo dobrym humorem, tworzą z nas rodziców nie tytanów czy despotów. Ucząc się,jak zmniejszyć ryzyko,że trafi cię szlag: rozpoznasz,co cię prowokuje i skutecznie sobie z tym poradzisz, uspokoisz nerwy i będziesz zauważać,że zapedzilas się za daleko. Mimo iż nie jestem samotnym rodzicem na moich barkach są wszystkie troski,złości dzieci, problemy, każda najmniejsza przeszkoda stająca na ich drodze pokonywana jest z mniejszą lub większą pomocą ale jestem tą osobą, do której zwracają się najpierw. Rodzicielstwo nie jest łatwe ale czasem warto się wspomóc poradnikami,które nie zaszkodzą a być może pomogą znaleźć jakąś drogę za które podążymy. Rodzicielstwo może być bardzo przyjemne o ile nie damy się ponieść swoim słabością i nauczymy panować nad złością i bezradnością. Coś czuję,że tak książka będzie jedną z nich ulubionych.

Jest to poradnik dla nas wszystkich.

Nie czarujmy się- każdemu puszczają nerwy. Najczęściej właśnie przy dzieciach. Dzieci działają jak zapalnik.

Z tej książki dowiedziałam się wiele ciekawych rzeczy. Nie tylko jak sobie radzić z wybuchami, ale przede wszystkim jak działa mózg dziecka. 👌

Nawet matka z pierwszej strony gazet nie uśmiecha się tak non stop. Jej też puszczają nerwy. Jesteśmy tylko ludźmi, a sięganie po pomoc to nic złego.

Pomagając sobie, pomagamy dzieciom.

Możemy wiele nauczyć się z tego poradnika, a także poznać wiele ciekawych rzeczy.

Bo krzyczymy z bezsilności.

Bo krzyczymy z frustracji.

Bo krzyczymy z braku sił.

Jesteś człowiekiem, a to twoja słabość.

Do tego zawód mama nie jest prosty. Jest najtrudniejszy na świecie, bo każde dziecko jest inne. Dlatego nie istnieje jeden schemat działania.

Ale istnieje poradnik, który pozwoli ci inaczej spojrzeć na codzienne sprawy.