Ja cię kocham, a ty miau

Czy książka o przygodach pewnego kota brytyjskiego jest skierowana wyłącznie dla osób, które uwielbiają koty? Otóż nie. Śmiało i bez kłamania można powiedzieć, że spodoba się ona wam, nawet jeśli kotów nie lubicie lub nie jesteście z nimi w zbyt dobrych kontaktach (a mówi to osoba, która kotów nie lubi a czasem się ich nawet boi), a po książkę gdzie głównym bohaterem jest kot sięgnęłam z ciekawości i ze względu na to, że Pani Katarzyna Berenika Miszczuk jest autorką, której książki czytam ze stu procentową pewnością, że będą świetne. Mimo to miałam obawy i to jakie! Zanim książka znalazła się w moich rękach, bałam się, że będzie mnie męczyła i poruszała tematy dla kociarzy i że może to być pierwsza książka tej autorki, która mi nie przypadnie do gustu, na szczęście jest to kolejny wielki sukces! Kot o imieniu Lord sprawi, że pokochacie koty abo spojrzycie na nie nieco przychylniej, bo czy da się go nie lubić? Sam Lord uważa, że osoby, które go nie lubią mają w sobie coś dziwnego a nawet mają coś nie tak z głową. Przygoda kota, który razem ze swoją właścicielką Alicją bierze udział w konkursie, którego zwycięzca zostanie spadkobiercą majątku organizatora, a jest co dziedziczyć, chodzą słuchy, że był ON zamieszany w kradzieże obrazów w czasie II wojny światowej i możliwe, że wiele z zaginionych dzieł sztuki jest w jego piwnicy! A może chowa ON tam trumnę z samym Hitlerem, kto wie czego spodziewać się po człowieku żyjącym w dworku z dala od ludzi, który za kucharza i kamerdynera ma dwóch wielkich facetów, którzy wyglądają jak wyjęci spod prawa. W czasie konkursu dzieją się dziwne rzeczy, gasną światła lub nagle znikają bez pożegnania niektórzy jego uczestnicy. Z pewnością po przeczytaniu tej książki Lord będzie waszym ulubieńcem i przebije Garfielda i kota ze Shreka, bo jest ON dużo bardziej sympatyczny a jego przygody są o wiele bardziej szalone i niewiarygodne. W tej książce każdy miłośnik kryminałów znajdzie coś dla siebie. Mam nadzieję, że powstanie kontynuacja przygód tego domowego kota i jego właścicielki Alicji, bo Lord skradł moje serce i dzięki niemu zaczynam uśmiechać się na widok kotów i wyobrażam sobie ich przygody oraz to, co sobie one właśnie myślą.

Katarzyna Berenika Miszczuk „Ja cię kocham, a ty miau”

Pomimo, że nie przepadam za kotami, a tytuł jak i okładka wskazują na to, że będą one stanowiły znaczący element powieści to skusiłam się na tę propozycję.

Książka opowiada historię młodej ilustratorki bajek dziecięcych, która po zerwaniu z chłopakiem dowiaduje się, że została laureatką pewnego konkursu. Wraz z kilkorgiem innych artystów wyjechała do posiadłości, której właścicielem był pan Stefan (fundator bardzo nietypowej nagrody).

Nie chcę zdradzać zbyt wiele bo fabuła jest naprawdę ciekawa. Sama intryga, która ma miejsce w posiadłości oraz to jak się rozwiązuje jest czymś świeżym i bardzo interesującym.

No dobrze, wszystko ładnie pięknie, prawda? ale gdzie my tu mamy te koty o których wspominałam na samym początku? Główna bohaterka- Ala posiada właśnie takiego zwierzaka o imieniu Lord. Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że cała historia opowiedziana została jego oczami. Właśnie dlatego cała książka zyskała tak wiele w moich oczach.

Lord to kot Ali. Zwierzak narzeka na swój zbyt niski poziom życia. Poza tym nie podoba mu się bardzo narzeczony jego pani. Wielkim fartem dziewczyna dostaje wiadomość, że ma szansę zdobyć wspaniałe stypendium dzięki talentowi artystycznemu. Razem wybierają się do dworku, gdzie pan Stefan na wybrać zwycięzce nagrody. Zaciekła walka przybiera nieoczekiwany obrót, gdy kot znajduje jednego z kandydatów martwego. Dlaczego zginął? Kto będzie następną ofiarą? Czy Lord uratuje swoją ukochaną?

Jest to kolejna książka tej autorki, którą miałam okazję przeczytać. Pani Katarzyna najbardziej jest znana ze swojej serii Kwiatu paproci, dlatego byłam niezmiernie ciekawa jak autorka poradzi sobie z nowym gatunkiem. Muszę przyznać, że zostałam miło zaskoczona i już tłumaczę dlaczego.

Po pierwsze najśmieszniejsze było wybranie kota jako głównego bohatera i narratora historii. Jako zwierzak widział wszystko inaczej i miał inne priorytety. Śledził wszystkie bohaterów i dowiadywał się o wiele więcej, ale jednak nie miał jak tego przekazać właścicielce. Jeszcze śmieszne było to, że jest kotem brytyjskim i uważa, że jego życie powinno być o wiele bardziej dostojne, a dom pana Stefana uważał za idealny i ciągle to podkreślał.

Historia była naprawdę ciekawa i zaskakująca. Sama intryga do samego końca była zawiła i ciężka do zgadnięcia. Pani Miszczuk miała naprawdę niesamowity pomysł na fabułę i wykorzystała to w pełni. Ta powieść niesamowicie wciąga i sprawia, że razem z kotem czytelnik próbuje rozwiązać zagadkę dziwnego właściciela.

Bohaterowie również zostali ciekawie wykreowani. Lord jako główny bohater jest naprawdę ciekawy. To zwierzak, który zawsze chodzi swoimi drogami i lubi zwiedzać dom , który już uważał za swój. Jednak mimo tego kocha swoją panią i chce dla niej wszystkiego co najlepsze. Ala zaś to dziewczyna niepewna siebie i dobra. Nie bawi się w tą rywalizację i daje z siebie wszystko z boku. Jednak ma w sobie ciut z ciekawskiej nuty i cała ta sytuacja ją zadziwia i przeraża. Jednak na siłę nie rzuca się w niebezpieczeństwo i jest wręcz bardzo ostrożna i nieufna.

Książka jest naprawdę wciągająca i czyta się ją bardzo szybko. Często Lord rzuca cięty żart, a jego priorytety są zabawne. Tym bardziej świetny były pomysły na tytuły rozdziałów, one naprawdę robiły robotę i wywoływały uśmiech na ustach.

Podsumowując, "Ja cie kocham, a ty miał" to naprawdę świetna i zabawna powieść. Kryminał był ciekawy, a dodając coś śmiesznego wyszło idealnie. To powieść dla fanów książek Alka Rogozińskiego i tego gatunku. To trochę inna historia z których słynie autorka, jednak wcale nie jest zła. Dlatego jestem naprawdę zadowolona, że miałam okazję ją przeczytać i Wam też to polecam!

Książki Katarzyny Bereniki Miszczuk towarzyszą mi z małymi przerwami, odkąd w 2006 roku pochłonęłam jako jedenastolatka jej debiutancką powieść "Wilk". Na przestrzeni lat zrozumiałam, że łączy mnie z nimi love - hate relationship - albo jest między nami totalna miłość, albo całkowicie nie jest nam po drodze, w następstwie czego niejednokrotnie ubolewałam nad zmarnowanym potencjałem danego dzieła. Gdy tylko ujrzałam zapowiedź "Ja cię kocham, a ty miau" w pierwszej chwili poczułam swoisty sceptyzm. Już samo połączenie "komedia kryminalna" wydało mi się wielce niefortunne (w końcu to nie "Bezwstydny Mortdecai"), a jeśli dodamy do tego zwierzęcego narratora... Cóż, to miało prawo się nie udać. A jednak to właśnie Lord uratował tę powieść od totalnej klęski.

"Ja cię kocham, a ty miau" nie czyta się jednym tchem ze względu na zwroty akcji, czy też dość wątpliwą intrygę, tylko ze względu na Lorda, który po części z racji posiadanego rodowodu miał arystokratyczne zapędy. Ten rezolutny, zapatrzony w swoją opiekunkę jak w święty obrazek futrzak wyśmienicie bawi nas swoimi niepozbawionymi słuszności spostrzeżeniami na temat zdarzeń rozgrywających się w posiadłości Stefana Śmietańskiego oraz międzyludzkich relacji. Równie udane są jego "przejęzyczenia", a także tytuły rozdziałów rozmyślnie nawiązujące do znanych powiedzeń czy odniesień popkulturowych. W moim odczuciu to bardziej komedia niż kryminał nawet pomimo tego, iż trup ściele się tutaj dosyć gęsto. To lekka pozycja idealna na wolny wieczór oraz dla miłośników kotów, do których się szczęśliwie zaliczam.

P.S Sceny brania odwetu na Witku to czyste złoto!

Bycie Lordem zobowiązuje. Wie o tym pewien siedmioletni kocur czystej krwi angielskiej. Lord doskonale wywiązuje się z roli arystokraty, która przypadła mu w życiu i która idealnie pasuje do jego charakteru. Jak przystało na prawdziwego arystokratę Lord ma wybrankę swojego serca. Jest nią piękna, nieco roztargniona malarka, Alicja. Koci arystokrata będąc bezgranicznie zakochanym w swojej właścicielce, jak na jego lordowską mość przystało, dba o nią bezustannie. Kotu bardzo zależy, żeby wybranka jego serca obracała się w odpowiednim towarzystwie. Musi w tym celu niejednokrotnie brać sprawy w swoje kocie łapy. Alicja, zdaniem swojego kota, nie zawsze potrafi właściwie ulokować swoje uczucia. Lord dbając o przyszłość swojej właścicielki, i poniekąd również o swoją, nie omieszka, zupełnie przypadkowo, nasiusiać do butów chłopaka Alicji, czy pozostawić w nich wyplute z pyska kłaczki. No cóż, wszystkie drogi ponoć prowadzą do celu. A jeśli już o drodze i wyjazdach mowa, to również dzięki drobnej pomocy kocura, Alicja wyjeżdża na konkurs plastyczny. Nie jest to jednak taki zwyczajny konkurs. Zwycięzca w nagrodę zostanie spadkobiercą pewnego marchanda sztuki, właściciela poniemieckiego dworku i niezwykłej kolekcji obrazów, wartych majątek. Lord, będąc przekonanym, że talent Alicji nie ma sobie równych, przechadza się po rezydencji, czując się już jej właścicielem. Czy jednak Lord będzie mógł przeprowadzić się z małego mieszkanka w blokach do dworku? Niby wszystko układa się po jego myśli, bo kolejni uczestniczyć konkursu rezygnują z malarskiego pojedynku, ale… No właśnie, zawsze musi być jakieś ale. Co zrobi koci arystokrata, kiedy odkryje, że obrazy jednego z uczestników pokryte są krwią, przypadkowo natknie się na zwłoki, które później w zagadkowy sposób znikną, czy znajdzie walizki, osób, które opuściły już dworek? Kto wyjeżdża bez swoich walizek?

Czy wybrance jego kociego serca grozi śmiertelne niebezpieczeństwo?

😻

Po przeczytaniu serii "Kwiat paproci" wiedziałam, że to nie jest moje ostatnie spotkanie z twórczością Katarzyny Bereniki Miszczuk. Z wielką przyjemnością sięgnęłam po najnowszą książkę autorki "Ja cię kocham a ty miau". Ta książka to komedia kryminalna opowiedziana z perspektywy wszędobylskiego i ciekawskiego kocura Lorda. Jako, że narratorem jest koci detektyw, to prowadzone przez niego dochodzenie jest uroczo wymruczane czytelnikowi do ucha, wprowadzając go w dobry humor. Polecam.

Po serii "Kwiat Paproci" pokochałam tę autorkę. Ma doskonałe, lekkie pióro, a jej powieści czyta się szybko i przyjemnie. Dokładnie tak samo jest z "Ja Cię kocham, a Ty miau". Świetnie napisany kryminał z wątkiem komediowym, którego narratorem jest kot, co urzeknie każdego kociarza. Zwłaszcza, gdy w zachowaniu głównego bohatera będziemy się dopatrywać zachowań, które znamy i kochamy u naszych futrzaków.

Akcja jest szybka, bohaterowie dobrze napisani, a tytuły rozdziałów to prawdziwy majstersztyk. Książkę przeczytałam błyskawicznie, a autorka zdecydowanie stanęła na wysokości zadania. Czekam z niecierpliwością na kolejne przygody Lorda, o ile, mam nadzieję, takie powstaną :)

Dzień dobry❤ Gotowi na kolejną propozycje komedii kryminalnej? Hm, przynajmniej tak przedstawia ją autorka ale po jej przeczytaniu nie za bardzo się z tym zgadzam. Blurb rozpoczyna się od zdania - Zwariowana komedia kryminalna. Czy zwariowana ? Śmiem wątpić. Czy to komedia? Mnie zupełnie nie rozbawiła. Więc może kryminał? Oj, nie ten kierunek. Według mojej opinii, była to mało porywcza historia opowiedziana z perspektywy kota.

Konkurs artystyczny, jest głównym wątkiem tej opowieści. Wielu uczestników, ogromna nagroda a przede wszystkim rewalizacja między artystami która miała nas porwać lecz kot chodzący po wentylacji nie do końca przysporzył mi dreszczyku emocji.

Była to pierwsza książka jaką czytałam, która w całości została przedstawiona oczami zwierzęcia. Patrząc pod tym aspektem, napewno poszerzyła moje czytelnicze horyzonty😁. Chodź do połowy książki miałam cichą nadzieje na rozwój sytuacji, to pod jej koniec wręcz opadły mi ręce. Cóż, niestety akurat ta książka mnie zawiodła ale oczywiście każdy ma swoje zdanie i z chęcią poznam wasze 😘😘

Książka jest ogóle słaba. Ale relacja kota (narratora) z jego właścicielką to jest taki cringe, że aż robi mi się niedobrze. Czemu zwierzę traktuje swoją panią jak kochankę, niektóre opisy, czy zwroty są wręcz erotyczne. Czy autorka ma jakieś zeofilskie zboczenie? Bo ja nie i dla mnie strasznie się to czyta. Ja nie chce być "ukochaną" dla swojego zwierzaka. Teraz czuję się dziwnie śpiąc ze swoim kotem, czy może nie podziwia moich pięknych nóg, albo się nie rozkoszuje zapachem mojej skóry zaraz po przebudzeniu. Dzięki.