Hush. Czarny Lotos. Tom 3

„Życie nauczyło mnie, że nie da się uciec od przeszłości. Cokolwiek byś nie zrobił, ona podąża za tobą niczym upiór – nęka cię – nie pozwala o sobie zapomnieć”

„Hush” to trzeci i zarazem ostatni tom serii Czarny lotos. I tym razem nie napiszę Wam nic, oczywiście chodzi mi o to, że nie napiszę nic z fabuły książki, bo wszystko byłoby ogromnym spoilerem, a nie chcę psuć Waszej przyjemności z czytania. Zapewnię Was tylko, że warto poznać zakończenie tej popieprzonej i pokręconej historii.

Czarny lotos to seria, którą pokochacie lub znienawidzicie. Każdy tom jest popieprzony i pokręcony na maksa i wzbudza w czytelniku wiele emocji. W ostatnim tomie tej serii znów dużo się dzieje, pojawiają się nowe tajemnice, sekrety oraz nieoczekiwane zwroty akcji. Autorka zawarła w niej tak dużo emocjonujących rzeczy, że momentami czułam się nimi dość silnie przytłoczona. Ta książka jest niczym emocjonalne tornado, które w zawrotnym tempie przetacza się przez czytelnika i nie ma chwili na oddech, bo cały czas jesteśmy bombardowani nowymi informacjami. To historia pełna mroku, która szokuje czytelnika na każdej stronie. Zdecydowanie jest to książka unikatowa i nietuzinkowa, a historia w niej zawarta jest mroczna, tajemnicza i cholernie pokręcona. To dobre połączenie thrillera psychologicznego, dark erotyka i znajdziemy tutaj również szczyptę prawdziwego romansu… Dużo tego wszystkiego, ale uważam, że autorce udało się, zgrabnie to wszystko połączyć i stworzyło to fajną wciągającą całość.

To dziwna, pogmatwana książka, która swoją popieprzoną fabułą uwiedzie niejednego czytelnika. Na pewno nie jest ona przewidywalna, bo nawet ja stary książkowy wyjadacz nie przewidziałam wszystkich ruchów głównej bohaterki, a nieprawdopodobny epilog pozostawił mnie w stanie totalnego osłupienia. Na początku uważałam, że w ogóle nie pasuje ON do tej książki, ale z czasem stwierdziłam, że jest ON tam samo inny, dziwny i pokręcony, jak cała historia bohaterów.

„Hush” to książka, która szokuje, wprawia w osłupienie i na pewno dostarcza wielu mocnych wrażeń. Spodoba się osobom, które mają dosyć mdłych romansów z cukierkowatymi bohaterami. Skoki adrenaliny gwarantowane.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu NieZwykłe.

„Kiedy spadająca gwiazda spełnia twoje życzenie, dopełniając tym samym sensu swojego istnienia, co się z nią dzieje? Umiera? Zajmuje się życzeniem kogoś innego? Może z radością wybucha, rozpadając się na milion lśniących iskier gwiezdnego pyłu, które migocząc, opadają przez atmosferę. Możliwe, że to właśnie te drobinki sprawiają, że ludzie odczuwają nadzieję. Może ja też zawsze nosiłam w sobie odłamek takiej gwiazdy. Bez względu na to, jak bardzo chciałam porzucić nadzieję, jak bardzo byłam przekonana, że wiara jest gówno warta, ten maleńki okruch wciąż tkwił w moim sercu.”

Choć nienawiść, którą Declan czuje do Elizabeth nie minęła, oboje starają się budować związek na nowo. Pytanie tylko, czy w przypadku tej dwójki można w ogóle mówić o jakiejkolwiek stabilizacji? Jak poradzą sobie kiedy niespodziewanie przeszłość zapuka do ich drzwi?

Pierwsza część tej serii niesamowicie mnie wciągnęła i zdecydowanie miałam ochotę na więcej. Po przeczytaniu drugiej części, czyli „Echo” początkowo zarzekałam się, że nie ma możliwości abym sięgnęła po kontynuację. Jeśli czytaliście moją opinię dotyczącą „Echa” to widzieliście jaki miałam na mnie wpływ. Jednak kiedy emocje po niej opadły, postanowiłam że jednak przeczytam „Hush” aby zaspokoić swoją ciekawość i dowiedzieć się czy moje przypuszczenia dotyczące tajemniczej osoby, która pojawiła się pod koniec drugiej części okażą się słuszne. Ta część jest zdecydowanie najbardziej spokojna z całej trylogii, nie jest tak pokręcona jak to było w przypadku „Bang” i „Echa”. Ale w końcu tytuł do czegoś zobowiązuje. Co wcale nie oznacza, że książka jest zła, bo mogę was zapewnić, jest w niej kilka niespodziewanych i zaskakujących zwrotów akcji. Podczas gdy Elizabeth w dalszym ciągu siebie nienawidzi, Declan na każdym kroku jej pokazuje jak ważna dla niego jest, jak bardzo boli go jej cierpienie i że nie wyobraża już sobie życia bez niej u boku. Wydaje mi się, że po tym wszystkim co oboje przeszli, po tym jak wiele bólu doświadczyli, ta książka miała stanowić emocjonalne i wywołujące łzy zakończenie. Żeby jednak nie było za słodko, pojawia się po drodze mnóstwo problemów, a my podczas czytania zastanawiamy się, czy razem to wszystko przetrwają. W moim przypadku łzy się nie pojawiły, ale doczekałam się ich szczęśliwego zakończenia którego tak bardzo im życzyłam. Po raz kolejny E.K.Blair pokazała jak doskonale radzi sobie z kreowaniem bohaterów i tworzeniem trzymającej naszą uwagę fabuły. W jej przypadku nic nie jest tak proste jak może się nam wydawać i zdecydowanie podkreśla to na każdym kroku.

A zakończenie? Pierwszym uczuciem z pewnością było wielkie niedowierzanie i rozczarowanie. Chyba liczyłam na coś innego, ale tak się zastanawiam, że może to i dobrze, że właśnie tak autorka postanowiła zakończyć całą serię. Mogę wam jedynie powiedzieć, że powiedzenie „i żyli długo i szczęśliwie” nabiera tutaj zupełnie innego znaczenia…

„Nic na tym świecie nie jest odporne na zmiany. Mogą przydarzyć się w ułamku sekundy, bez żadnego uprzedzenia.”

"Hush" to ostatni tom trylogii Czarny Lotos, zwieńczenie wydarzeń z poprzednich tomów i kumulacja nagromadzonych emocji wreszcie znajduje swoje ujście. Czym tym razem zaskoczy nas autorka? Czy zaserwuje nam kolejną dawkę mocnych, niemożliwych do wyobrażenia sobie wrażeń?

Seria Czarny Lotos to jedna z moich ulubionych książkowych cykli. Mamy w niej mroczny romans, sekrety, oszustwa, brutalną rzeczywistość, która przygniata czytelnika, miażdży jego umysł jak i kości. Tego samego, a może nawet więcej, oczekiwałam od książki Hush. Tajemnica, która zostaje ujawniona na samym początku daje nam nowy obraz na wszystkie minione wydarzenia. Nie była ona jednak aż tak spektakularna jak to miało miejsce w Bang czy też Echo, co mocno mnie zasmuciło. Elizabeth wraz z Declan'em próbują swoich sił w nowo zbudowanym związku jednak to zadanie nie należy do najłatwiejszych biorąc pod uwagę ich przeszłość. Kiedy jednak na jaw wychodzą nowe fakty dotyczące rodziny głównej bohaterki, jej i nasze życie całkowicie się zmieni. I gdyby na tym autorka poprzestała, byłoby znośnie. Jednak stworzony epilog, to wytwór niezwykłej fantazji autorki, który zniszczył wszystko. Apetyt na tę książkę miałam wielki, jednak nie został ON w pełni zaspokojony, a dodatkowo, jak już wspomniałam, dużym minusem jest epilog, którego, z perspektywy czasu, myślę, że nie powinnam czytać, bo wywołał tylko i wyłącznie moje zażenowanie i śmiech. Nie wiem co wpłynęło na taką decyzję autorki, aby w taki sposób zakończyć tę serię, ale zamiast zostawić mnie w szoku, niedowierzaniu i oszołomieniu sprawiła, że po prostu chciało mi się śmiać. Pomimo wszystko, wybaczam te błędy bo zbyt mocno kocham poprzednie części. Szkoda, że akcja nie została pociągnięta w podobnym klimacie co wcześniejsze pozycje. Brakowało mi tutaj mroku, tego specyficznego klimatu, który nie opuszczał czytelnika w Bang. W trzecim tomie akcja została ustabilizowana i głównie skupiała się na chorobie głównej bohaterki. Myślę, że historia ta przypadnie niektórym z Was do gustu. Ma plusy i minusy, aczkolwiek jeżeli znacie już pierwsze tomy tej serii, Hush musicie poznać, chociażby po to aby samemu wyrobić sobie zdanie. Po skończeniu tej powieści musiałam pomyśleć kilka dni o tym, co powinnam o niej napisać. Jednak nadal mam z nią problem, bo z jednej strony kocham główną bohaterkę, jej problemy, ten mroczny romans, niesamowity klimat, którego nie czułam w żadnej innej serii, a z drugiej strony tak zepsutą finałową akcję. Nie opuszcza mnie poczucie niedosytu, ciągle mi tutaj czegoś brakuje, aczkolwiek na to nie mam już wpływu. Mam nieustające uczucie, że autorce brakło pomysłu na tę część, czego skutkiem był ten niespodziewany wybuch dziwnych fantazji w epilogu.

Tę książkę trzeba po prostu przeczytać, aby wyrobić sobie o niej zdanie. Ja poznałam dalsze losy Elizabeth i nie żałuję, a to, że nie spełniła moich wymagań, to całkowicie inna rzecz. Jeśli jesteście ciekawi, sięgnijcie po ten tytuł bez wahania.

OCENA 🌟🌟🌟🌟🌟/5🌟

Bang! Bang! Bang!

Taki chyba powinien być tytuł tej powieści. Rozumiem, że samym "Hush" autorka chciała dać wytchnienie bohaterom, chwilę tylko dla nich, wyciszenie od otaczającego ich świata. Ale wow, co tam się dzieje! We mnie rozbudziła się plejada emocji. Główna bohaterka - Elizabeth - ma popapraną przeszłość rzutującą na całe jej życie. Od kilku miesięcy towarzyszy jej partner, który jest bogaty i zakochany w niej. Do tego dochodzi ich relacja łóżkowa oparta na dominacji i odreagowaniu porażek, stresu, napięcia i reszty emocji z życia obarczonego presją zobowiązań z przeszłości i szukania własnego miejsca na ziemi. Sami bohaterowie podkreślają, że ich miłość jest "bezwstydna i nieprzemijająca" i że "jest zarazem szpetna, piękna i bolesna". Mówią o sobie: "jesteśmy potworami i kochankami, dzikimi zwierzętami i zabójcami, ale nic nie jest w stanie ugasić tego, co rodzi się z naszej bliskości". Jednak z biegiem wydarzeń autorka wprowadza nas w fabułę wprost z kryminału, gdzie dzieją się nieprzewidywalne rzeczy. Moja ostateczna ocena (5/5) wynika z umiejętności wykreowania bohaterów "trójwymiarowych". Nie jest to "płaski" świat literacki. Mimo, że przeciętny czytelnik nie ma na co dzień do czynienia z pistoletami, mafijnymi porachunkami i nie zna życia milionera, to jest w stanie wejść w tę historię (przynajmniej mi udało się bez problemu). W tej historii wszystko jest możliwe. W książce znalazłam cztery gatunki: erotyk, kryminał, romans i fantastykę! Trzeba mieć odwagę połączyć to wszystko i podać do akceptacji czytelnika i w tym wypadku to się udało.

[Adres usunięty]

Muszę przyznać, że obawiałam się ostatniej części "Czarnego lotosu" . Nie pomyliłam się, w swoich przypuszczeniach. Autorka w niczym nie folguje czytelnikowi. Jak poprzednio "jedzie po całości" wywołując szybsze bicie serca. Emocje, aż się przelewają, a wrażenia spowodowały, że książka zostanie we mnie na długo.

Dalsze losy Elizabeth są równie pokręcone i skomplikowane jak w poprzednich częściach. Po wielu ranach odniesionych na ciele i duszy, próbuje się podnieść i ruszyć do przodu. Tli się w niej iskierka nadziei, że może w końcu będzie normalnie.Ta historia niesamowicie mnie wciągnęła. Jest na wskroś pokręcona, mroczna, momentami przerażająca i bardzo bolesna. Polecam serdecznie, ten mroczny świat przyciąga, kusi, jeśli go pokosztujecie, to zapewniam, nie uwolnicie się od niego tak szybko. Szok gwarantowany. Zdecydowanie polecam całą serię. :)

[Adres usunięty]