Fatalna lista

Piękno to zespół wszystkich cech, które powodują, że coś się nam podoba. Stąd też każdy ma własną definicję piękna. Dla jednych istnieje piękno moralne, dla innych naturalne, a jeszcze inni spojrzą na nie subiektywnie lub obiektywnie. A co z dobrem? Czy idzie w parze z pięknem? Na ten temat zdania są podzielone, ponieważ niektórzy twierdzą, że nieodłączną częścią piękna jest też piękne wnętrze, dobroć. Inni natomiast powiedzą, że ktoś o idealnym wyglądzie musi mieć paskudny charakter i podłą naturę. Autorka w swej książce porusza między innymi problem piękna, ale nie tylko. Bohaterki zmagają się z różnymi problemami: jedna ma zaburzenia odżywiania, druga nie radzi sobie z byciem tą gorszą u boku siostry (zazdrość), inna jest postrzegana za najbrzydszą od 4 lat…

W liceum w Mount Washington istnieje pewna tradycja. Każdego roku tydzień przed balem jesiennym ktoś tworzy listę, na której znajduje się osiem nazwisk opatrzonych krótkim komentarzem. Cztery nazwiska należą do dziewczyn uznanych za najładniejsze i kolejne cztery to te najbrzydsze. Niezliczone kopie listy są rozwieszone w całej szkole i od tego dnia zmienią życie każdej z dziewczyn.

Wcześniej miałam okazję czytać książkę „Ból za ból”, którą Vivian Siobhan napisała wspólnie z przyjaciółką Jenny Han. Myślę, że ta książka jest równie dobra, jak poprzednie. Niewątpliwym jej atutem jest jej nieprzewidywalność. Po prostu nie sposób się domyślić, jaki będzie kolejny krok bohaterek. Prosty i lekki język sprawia, że przez książkę przechodzi się bardzo szybko. A jej przekaz, morał przekonuje czytelnika.

W książce mamy możliwość zobaczyć jak wygląda typowa amerykańska szkoła i jakimi prawami rządzą się jej uczniowie. Gdzie ci piękni i z bogatych domów mogą pozwolić sobie na wiele więcej, jak ci brzydcy bądź przeciętni uczniowie. Ta książka dotyka problemu, który mówi, że nie wygląd się liczy tylko to, co ma się w środku. Często jest tak, że osoba o pięknej powierzchowności ma paskudny i wredny charakter, jest nieznośna i nieprzyjazna, brak jej empatii w stosunku do innych i ma nader narcystyczne usposobienie, z tego nie może wyniknąć nic dobrego. Jakim prawem ktoś może okrzyknąć, że ta konkretna dziewczyna jest brzydka, nawet nie zamieniając z nią słowa? Uwaga moi drodzy: wygląd to nie wszystko, liczy się to, co człowiek ma w środku. Wygląd przemija a to, co w głowie zostaje.

Książka pokazuje, jak nie powinny zachowywać się nastolatki, bo przesadna próżność jest zgubna. Młode dziewczyny powinny myśleć o szkole, dalszej edukacji, przyjaciołach, a nie jedynie co zrobić, żeby zostać królową balu, w co się ubrać, jak uczesać itd. Wiem doskonale, że dzisiejsza młodzież przykuwa dużą uwagę do swego wyglądu, ale na litość boska wszystko ma swój umiar!

Poznaj historię Danielle, Abby, Candance, Lauren, Sary, Bridget, Jennifer oraz Margo.

"Jednego dnia dziewczyny obgadywały jedna drugą, używają najokrutniejszych wyzwisk, a już następnego przysięgały, że będą odtąd dla siebie najlepszymi przyjaciółkami."

Na liście są nazwiska ośmiu dziewcząt. W świecie po liście ich życie już nigdy nie będzie takie samo. Fatalna lista nie jest łatwym tytułem, ponieważ historia w niej opisana skupia się wokół dorastania. Jak wiadomo, burza hormonów oraz pierwsze miłostki są dla nastolatków ważnymi sprawami. W książce dostrzegamy, jak bardzo.

Najciekawszym dla mnie motywem w książce okazuje się ukazanie odmiennych charakterów bohaterek. Dostrzegamy, że te postacie – które uważane są przez większość osób za piękne – skrywają niemałe tajemnice. Większość z nich posiada w swoim życiu wiele przeszkód i niedoskonałości, które za wszelką cenę pragną ukryć. Wszystkie dziewczyny, które znalazły się na liście, czują dużą presję otoczenia, która działa na nich bardzo niekorzystnie. Podobnie jest z „brzydulami’. Dziewczyny za wszelką cenę próbują zmieszać się z tłumem i być niedostrzegalne dla innych. Lista im tego nie ułatwia. Świat wokół nich raz za razem się sypie, powodując w ich sercu wiele niewiadomych.

"Co prawda wszystkie te dziewczyny znalazły się na liście, jednak każda miała swój świat. Nic ich nie łączyło."

Autorka ma bardzo dobry język i doskonały styl. Ujmuje zarówno nastolatków jak i dorosłych czytelników. Jej historie dają wiele do myślenia, ponieważ są w nich zawarte doskonałe lekcje dla młodzieży. Odnalazłam się w lekturze doskonale, nie mając z nią ani trochę problemu. Zrozumienie jej jest łatwe i przyjemne. Jak dla mnie, książka wypadła bardzo pozytywnie.

Podsumowując pragnę polecić książkę wszystkim osobom, zarówno dorosłym jak i nastolatkom. Jest to doskonała powieść dla nastolatków, pokazująca im realne życie w liceum, pasje jak i nadzieje związane z tym miejscem. Bohaterki są w różnym wieku, dlatego też śmiało można odnaleźć z nimi wspólny język. Polecam fanom książek młodzieżowych, ponieważ ta książka niesie w sobie pozytywny przekaz.

Autorka stworzyła niebanalną historię, która wciąga tak bardzo, że ciężko jest ją odłożyć i zająć się czymś innym. Pomysł dotyczący LISTY jest naprawdę ciekawy, intrygujący i... oryginalny. Nie spotkałam się wcześniej z podobną historią. Na upartego można znaleźć schematy, ale w żadnym razie określenie "schemat goni schemat" nie będzie tu trafne. Każda bohaterka jest inna, każda chce przekazać coś innego... Pani Vivian pokusiła się na naprawdę ciekawy i ryzykowny zabieg, którym jest perspektywa aż ośmiu bohaterek. Z początku do pomysłu można podejść sceptycznie, ponieważ od razu kojarzy się to z chaosem, jednak pisarka naprawdę dobrze poradziła sobie z tym wyzwaniem. Powiem więcej, był to genialny pomysł. Oprawa graficzna i wnętrze także jest na plus. Jedyną wadą jest zakończenie, choć pewnie zależy dla kogo, bo niektórzy uznają je za zaletę. Ja nie lubię otwartych zakończeń, wolę wiedzieć wszystko do końca, ale wiadomo nie każdy chce tego samego... Ogólnie rzecz biorąc bardzo, bardzo mocno polecam książkę!

Fragment tekstu pochodzi z mojego bloga, po ciąg dalszy zapraszam tutaj:

[Adres usunięty]

Czytałam poprzednie książki tej autorki, które pisała w duecie z Jenny Han i poznałam już jej styl. Poznałam i polubiłam. Zastanawiałam się, jak wyjdzie jej solowa książka. Czy będzie równie wciągająca, jak tamte? Wiedziałam, że "Fatalna lista" jest napisana głównie z myślą o nastoletnich czytelniczkach, jednak ja nie odmawiam sobie literatury dla nastolatek. Postanowiłam sięgnąć po tę książkę, aby sprawdzić czemu zagraniczni książkoholicy tak ją chwalą. I wiecie co? Jest dobrze. Może zachwytów nie ma, ale jest dobrze.

Przyznam, że początek był trudny. Wciągnięcie się w tę książkę nie było takie łatwe. Ten nawał postaci, które mi się myliły, i których przez dłuższy czas nie mogłam rozróżnić - zwyczajnie ich za dużo! Czy póżniej było lepiej? Było. Co prawda nadal zdarzało mi się pogubić - co, kto - ale szybko się już orientowałam, że to dana bohaterka i jej problemy. Jedną z tych charakterystycznych bohaterek na pewno była Sara Singer, chyba każdy, kto czytał tę książkę, wie o co mi chodzi. Czy którąś z bohaterek, jakie wykreowała Vivian polubiłam bardziej od innych? Cóż. Szczerze przyznam, że niespecjalnie. Wszystkie były OK, ale jakoś z żadną nie połączyła mnie nić sympatii. Nie twierdzę, że to coś złego, ale lubię jednak, jak bohater wywołuje we mnie jakieś emocje. Może to wina tego, że tych bohaterek było aż osiem, a narracja była naprzemienna? Myślę, że to ma coś wspólnego z tym moim brakiem większej sympatii.

Coś mi nie zagrało z zakończeniem. Nie wiem czy autorka nie miała na nie pomysłu, czy tak miało być. A może, będzie ciąg dalszy? Nie wiem, niemniej nie za bardzo przypadło mi ono do gustu. Zostawia wiele wątpliwości i jest co najmniej - zastanawiające.

Sądzę jednak, że "Fatalna lista", to książka idealna dla każdej nastolatki, ale nie tylko. Dlaczego? Wiele dziewczyn i kobiet nie akceptuje siebie samych. Uważa się za tą brzydką, grubą... Wiele ma kompleksy, te większe, czy mniejsze. I właśnie o tym mniej więcej jest ta książka. Każda z bohaterek boryka się ze swoimi problemami dotyczącymi wyglądu, ale nie tylko. Co chcę przez to powiedzieć? Brzydkim można być również wewnętrznie. Gardząc innymi, wytykając im ich wady, wyśmiewając ich, obgadując za plecami... To wszystko sprawia, że człowiek psuje się od środka... Ta zawiść, nienawiść, pogarda, zazdrość. Czyż te rzeczy nie sprawiają, że człowiek od środka staje się brzydki? Zły? Zepsuty? Przecież robiąc to wszystko z premedytacją, niszczymy samych siebie.

Mam co do tej książki kilka małych "ale", jednak w gruncie rzeczy, ten jej przekaz totalnie mnie przekonuje. Dlatego też oceniam ją naprawdę dobrze. Podobał mi się prosty i lekki język, jakim posłużyła się autorka. Pomimo tego poplątania (albo może to ja jestem taka zakręcona) z bohaterkami oraz dosyć dziwnego zakończenia, książkę polecam. Kiedy już się w nią wciągnęłam, czytało mi się ją dobrze.

sol-[Adres usunięty]

Każdego roku, na tydzień przed jesiennym balem, ściany liceum zostają oklejone listą prezentującą nazwiska najpiękniejszych i najbrzydszych dziewczyn z każdego rocznika. Nikt nie wie, kto jest odpowiedzialny za tworzenie listy, z pewnością jednak na zawsze zmienia ona życie wybranych.

Z autorką powieści spotkałam się już przy okazji świetnej powieści „Ból za ból”, którą napisała w duecie ze swoją przyjaciółką. Przepełniona ciekawością i dużymi oczekiwaniami sięgnęłam po „Fatalną listę”, spodziewając się książki przynajmniej tak samo dobrej jak czytana przeze mnie poprzednio. Z radością i satysfakcją przyznaję, że nie zawiodłam się.

Cztery roczniki, a w każdym z nich najpiękniejsza i najbrzydsza. Na początku obawiałam się, że wprowadzenie ośmiu bohaterek może spowodować duże zamieszanie i chaos, a tym samym utrudnić lekturę powieści. Ale nic takiego się nie wydarzyło. Wszystkie dziewczyny są charakterystyczne, wyraziste i pełnokrwiste. Każda z nich się wyróżnia i stanowi mocny kontrast dla innych bohaterek. Wraz z zagłębianiem się w akcję powieści czytelnik szybko wyrabia sobie o nich opinię, część darzy sympatią, część niechęcią, niemożliwym jest jednak pozostanie obojętnym. Z czasem postacie dziewcząt zaczynają się również w pewien sposób łączyć, uzupełniać, kształtować wzajemnie swoje dalsze losy. Naprawdę jestem pod dużym wrażeniem, jak zgrabnie autorce udało się wykreować tyle różnorodnych postaci i wpleść je w prostą, a zarazem niebanalną akcję książki.

Mówią, że wygląd to nie wszystko, że liczy się wnętrze. Tylko czy faktycznie? I czy dla każdego? Młodość kieruje się swoimi zasadami, a jedną z nich bezsprzecznie stanowi fakt, że każda dziewczyna, czy przyzna się do tego głośno czy nie, pragnie poczuć się piękna i wyjątkowa i często potrafi posunąć się naprawdę daleko, by to poczuć. Nie inaczej jest z bohaterkami książki. Lista zmienia życie każdej z nich. I ślicznotek i brzydul. Te pierwsze obok zadowolenia poczują presję, zagrożenie, zazdrość. Tym drugim zacznie towarzyszyć zdumienie, złość czy chęć utarcia innym nosa. Sięgając po tę książkę spodziewałam się historii raczej prostej w przekazie, niespecjalnie wyszukanej, nastawionej na rozrywkę, a nie na ważne puenty czy morały. Tymczasem opowieść ta wywołała we mnie wiele emocji, wśród których prym wiodły niedowierzanie i rozczarowanie. Dzięki niej przekonałam się, że każda kobieta pragnie poczuć się piękna i że nie ma w tym nic złego czy dziwnego.

Historia została opowiedziana lekko, choć miejscami wywołuje u czytelnika uczucie napięcia. Czytamy szybko, zdając sobie sprawę, że autorka zmierza do miejsca, w którym życie bohaterek gwałtownie się zmieni i prawdopodobnie nie spotka ich nic dobrego. Styl autorki świetnie pasuje do grupy wiekowej odbiorcy, skłania do refleksji, a jednak nie zatrzymuje czytelnika i nie wymaga przerw w czytaniu. A czyta się błyskawicznie. Gdybym miała taką możliwość, chętnie poświęciłabym tej książce całą noc i ta noc wystarczyłaby na poznanie tej opowieści. Bo poznajemy ją na jednym wdechu, szalenie pędząc od jednego rozdziału do drugiego.

Ta powieść to najlepszy przykład tego, jak powinna, moim zdaniem, wyglądać książka młodzieżowa. Lekko napisana, prosta w odbiorze, przyciągająca bohaterami, a jednak z ważnym przesłaniem, które może czytelnikowi dać do myślenia. Bardzo polecam.

Mount Washington High to liceum, które na pierwszy rzut oka wygląda jak każde inne. A jednak coś je wyróżnia na tle pozostałych - każdego roku, we wrześniu pojawia się lista najbrzydszych i najpiękniejszych dziewcząt z danego rocznika. To najbardziej wyczekiwany dzień w całym roku: poznanie odpowiedzi na pytanie kto jest zwycięzcą a kto przegranym. Tego roku także nie zabrakło listy z ośmioma nazwiskami - po jednej piękności i brzydocie na każdy rocznik.

Brzmi strasznie prawda? Dla jednych bohaterek powieści to spełnienie marzeń, dla innych z kolei wyrok do końca szkoły. A może i dłużej. Strach pomyśleć co robią dziewczęta by uplasować się na danej pozycji i zyskać szacunek oraz uznanie. Fabuła bardzo szybko przekonała mnie, że to nie byle jaki pomysł i choć do końca nie wiedziałam czego mogę się spodziewać w perspektywie rozwinięcia akcji - na pewno nie spodziewałam się kierunku jaki obiorą dalsze wydarzenia. Wchodząc do świata licealnych potyczek nie spodziewałam się, że jednocześnie otrzymam powieść zaskakującą, wciągającą i bardzo intrygującą. Bo choć zapowiadało się na przyjemną lekturę młodzieżową to nie spodziewałam się, że przekona mnie do siebie pomysłowością rozgrywanych wydarzeń i przyjemnymi bohaterkami - to wszystko połączyło się w całkiem przekonującą całość, która trzymała mnie przy tej historii do ostatniej kartki.

Głównych bohaterek jest osiem. Tak, to wszystkie panie z tegorocznej listy, czyli: Danielle, Abby, Candace, Lauren, Sara, Bridget, Jennifer oraz Margo. Na początku może wydawać się to trochę zastanawiające czy przy takiej ilości bohaterek autorka będzie w stanie nadać im odrębne charaktery i indywidualne zestawy cech, by dziewczęta nie zlały się w jedną bezkształtną masę. Na całe szczęście Siobhan Vivian podołała wyzwaniu i to w zaskakująco dobrym stylu (po serii Ból za ból wiedziałam, że ma ciekawe pióro). Dziewczyny przewinęły się przez karty powieści na różne sposoby - raz ciekawiły, raz złościły, ale zawsze dawały się poznać bliżej i polubić przez konkretne cechy, które je kształtowały. A jak wiadomo, znalazły się na tej liście nie bez powodu, więc każda z nich wyszła naprzeciw czytelnikowi z konkretną historią. I to nie tylko dotyczącą przeszłości, ale i teraźniejszości, bo fatalna lista miała swoje konsekwencje, przez co wpłynęła na życie bohaterek na różne sposoby.

Nie brakuje w tej książce pomysłowości. Po prawdzie "Fatalna lista" to przede wszystkim typowa powieść młodzieżowa, z bohaterkami zbliżonymi do zwykłych licealistek i z problemami typowymi dla ich wieku. Ale jest w tym wszystkim pewien przekąs - jakby autorka chciała pokazać, że nie wszystko jest takie piękne czy brzydkie jak nam się wydaje, a pozory potrafią wodzić za nos nie jednego. Jednak przesłanie zawarte w finale tej historii trafi do każdego inaczej, o czym musicie już przekonać się na własnej skórze.

Wyraziste postacie, intrygująca treść i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że "Fatalna lista" nie jest pierwszą lepszą powieścią młodzieżową. Wciąga, intryguje, bawi i ciekawi do tego stopnia, że nie da się od niej oderwać, a poznawanie kolejnych losów głównych bohaterek staje się koniecznością. Jestem mile zaskoczona powieścią Siobhan Vivian i mogę śmiało napisać, że to kolejna dobra historia, która wyszła spod pióra autorki. Oby było ich więcej!

Nudna książka i dlaczego dziewczyny same robią sobie krzywde jakąś głupią listą zawiodłam się