Evvie zaczyna od nowa

"Twoja głowa jest jak dom, w którym mieszkasz, więc musisz się nim zajmować".

Jak zacząć nowe życie? Trzeba spakować walizki, zabrać akt urodzenia i trochę gotówki... i ruszyć przed siebie. I broń Boże, nie odbierać telefonu.

"Tajemnicza smutna kobieta i popapraniec na wygnaniu"

Dla Evvie decyzja o odejściu od Tima wcale nie była prosta, ale konieczna. Nie miała konkretnego planu, wiedziała tylko, że teraz albo nigdy. I gdy już była gotowa na to nowe życie, zadzwonił telefon z informacją, że jej mąż miał wypadek. Evvie z uciekinierki stała się wdową z niewyobrażalnymi wyrzutami sumienia.

Dean to chodzący ideał, gwiazda sportu. Ale nawet jego sława i bogactwo nie były w stanie zamortyzować jego upadku z piedestału. Stał się pośmiewiskiem w świecie sportu, stał się człowiekiem, który równie dobrze mógłby nie istnieć. Wszystko z powodu ręki, która już nie miotała piłek tak daleko i tak celnie, jak to zawsze bywało.

Rozmowa to najlepsze lekarstwo

Evvie i Dean zamieszkali w jednym domu. Precyzując - nie mieszkali razem, bo Dean wynajmował mieszkanie w domu Evvie, który i tak był dla niej za duży. Zawierają pakt - żadnych rozmów o baseballu i zmarłym mężu. Ale to właśnie codzienne rozmowy pomagają im zrozumieć, że zawzięte udawanie przed wszystkimi, że wszystko jest w porządku, wcale do niczego nie prowadzi.

"Małżeństwo z Timem było jak... było jak wiosłowanie łódką przez dziesięć lat. Nie masz celu i chcesz się zatrzymać. Ale im dalej płyniesz, tym dłużej myślisz: przepłynę jeszcze sto metrów. Bo może coś mnie tam czeka. Żeby nie było, że cała ta wyprawa była na marne".

Absolutnie nie chcą, by ktoś zobaczył, jak wygląda ich życiowy bałagan, nad którym nie mogą zapanować. Czy trzymanie się kurczowo tylko tych dobrych wspomnień to najlepszy pomysł na następne kilkanaście lat życia? Evvie życie przeciekało przez palce, a realizację swoich marzeń zawsze odkładała na bliżej nieokreśloną przyszłość.

"Kiedy ma się dwadzieścia dwa, dwadzieścia trzy lata, czas wydaje się nieskończony. Jest jak basen, w którym nie możesz dotknąć dna. Wiedziałam, że wydarzy się coś jeszcze, ale to zawsze miało być później. Później i później. Jakbym przez cały czas czekała, że coś się zacznie, i nie wiedziała, że to już trwa".

"W dniu, w którym się poddajesz, zaczynasz umierać"

"Evvie zaczyna od nowa" to książka dodająca otuchy. Nie znajdziecie tam czarodziejskiej różdżki ani magicznych zaklęć, które sprawią, że wszystko zaczyna się od razu układać. Żeby tak się stało, potrzeba czasu i własnej pracy, by zrozumieć, co tak naprawdę człowieka w życiu uwiera. Czy jest to za duży dom, czy przeklęty słoik ze śrubkami a nawet żółte kwiatki na zastawie?

Nieważne, ile czasu Wam zajmie odkrycie, co to będzie. Ale po stokroć warto, nawet jeśli lęk przed nieznanym zapiera dech w piersiach. Zmiana to zawsze początek czegoś wyjątkowego.

Powieści dla kobiet są idealne na upalne dni sierpnia. Postanowiłam skorzystać z kolejnej wydawniczej nowości i chwycić za tytuł ,,Evvie zaczyna od nowa" Lindy Holmes.

Eveleth jako 15-latka poznała swojego przyszłego męża Tima Drake'a, który uchronił ją przed dalszym moknięciem w ogromną ulewę, gdy ojciec zapomniał ją odebrać. Kilkadziesiąt lat później, Evvie postanawia opuścić męża. Nieoczekiwanie dostaje jednak telefon, że Tim miał wypadek, a jego stan jest poważny. Jedzie do szpitala, okazuje się jednak, że mężczyzna zmarł. Wszyscy wychwalają po śmierci lekarza, który był dobry, uczynny, do rany przyłóż. Tylko wdowa ma o tym inne zdanie, którym z nikim się nie dzieli. Niespodziewanie do miasteczka przybywa przeżywający kryzys Dean Tenney, który zatrzymuje się w mieszkaniu Eveleth. Czy dadzą sobie szansę na nowy początek?

Muszę przyznać, że nieco przekładałam moment rozpoczęcia tej lektury, obawiając się, co Linda Holmes przygotowała dla swoich odbiorców. Czy powieść nie będzie zbyt przesłodzona? W końcu Wydawca na okładce zapowiedział publikację jako ,,Najbardziej romantyczną powieść roku". Zupełnie niepotrzebnie. Przeczytałam historię Evvie i Deana w jeden dzień. Nie sposób się od niej oderwać, tym bardziej, że cała historia została podzielona na kilka części.

Bohaterowie są tacy, jak my. Evvie, choć już wcześniej widziała niedoskonałości Toma, wiernie trwała u jego boku. Nawet jej najbliższy przyjaciel Andy nie miał pojęcia, co się dzieje w ich małżeństwie, nawet po tragicznym wypadku doktora. Z kolei Dean Tenney obecnie przeżywa sportowy kryzys i potrzebuje spokoju od pędzącego i śledzącego sensacji Nowego Jorku. Może nie jest to lektura, po której przeczytaniu rozpłyniemy się od słodyczy, jednak z pewnością przyjemnie spędzimy czas. Serdecznie polecam.

Dziś przychodzę do Was z recenzją książki, którą wydawnictwo ochrzciło mianem najbardziej romantycznej powieścią tego roku, czyli "Evvie zaczyna od nowa" Lindy Holmes. Czy tak jest też według mnie?

Evvie Drake postanawia spakować walizki, wyprowadzić się od męża, którego wszyscy oprócz niej uważają za chodzący ideał i zacząć życie od nowa. Jednak jeżeli myślicie, że to kolejna powieść o zapłakanej rozwódce, która po odejściu od małżonka wreszcie rozwija skrzydła i zaczyna żyć pełną piersią, to już na początku muszę Was rozczarować. Czemu tak się dzieje?

Wiele dziewczyn zdradza u siebie, dlaczego finalnie nasza główna bohaterka nie zostaje rozwódką, ale ja Wam tego nie zdradzę, bo chcę, żeby ten zwrot akcji zaskoczył Was równie mocno, jak mnie 😉

Drugim bohaterem jest Dean - upadła gwiazda sportu. Znienawidzony przez kibiców zaszywa się w małej mieścinie i wynajmuje pokój właśnie u Evvie. Chce dać sobie trochę czasu, by ochłonąć, wszystko przemyśleć i wrócić do ukochanego baseballu. Czy powrót na szczyt jest w ogóle możliwy?

Nie jest tajemnicą, że między tym dwojgiem coś zaiskrzy, inaczej w ogóle by ta powieść nie powstała. Ale jeżeli oczekujecie gorącego romansu, ukradkowych spotkań, to nie tędy droga 😉

Powieść tę zaczęłam czytać w sobotę późnym wieczorem, a w niedzielę po przebudzeniu nie robiłam już nic innego, tylko czytałam tę książkę. Byłam niesamowicie ciekawa, jak to wszystko się potoczy.

Pierwsze pytanie : czy bliscy Evvie wreszcie dostrzegą prawdę? Bo rozbieżność między tym, jak Evvie postrzegali inni, a jak ona czuła się naprawdę była naprawdę ogromna.

Pytanie drugie : co z przyjaźnią z Andy'm, czy przetrwa najtrudniejszą z prób, gdy kłamstwa Evvie wreszcie wyjdą na jaw?

Pytanie 3: co tak naprawdę dzieje się w głowie Dean'a? Wiem, dziwnie to zabrzmiało 🙈 Ale jeżeli sięgnięcie po tę książkę, zrozumiecie.

Pytanie 4 - najważniejsze : czy Evvie faktycznie zacznie wszystko od nowa?

I tutaj zbliżamy się do meritum. Czy to najbardziej romantyczna powieść tego roku?

Jakiś czas temu jedna z autorek (wybaczcie, ale nie pamiętam, która 🙈) poruszyła temat tego typu haseł na książkach w swojej grupie. I wiecie co? Faktycznie, to troszkę taki strzał wydawnictwa w kolano. Bo jeżeli już teraz (premiera Evvie zaczyna od nowa miała miejsce w lipcu) dostajemy najbardziej romantyczną powieść tego roku, to z góry możemy założyć, że już nic lepszego w tym roku od tego wydawcy się nie ukaże. Że wszystko i tak będzie gorsze, prawda?

Ja Wam powiem, że ja w ogóle jestem przeciwniczką jakichkolwiek haseł na okładkach. Przyznam się Wam, że nawet polecajki autorów mnie troszkę drażnią i uważam, że jeśli już, to powinny się one znajdować na czwartej stronie okładki, a nie pierwszej, bo ja nie zawsze ufam takiej formie wspierania.

Kiedy widzę hasło "To najlepsza powieść tej autorki", albo dajmy na to "Już dawno tak dobrze się nie bawiłam", to tak naprawdę po pierwsze : nic mi to nie mówi, a po drugie : mam wrażenie, że takie zdanie można napisać bez znajomości treści. Oczywiście możecie się ze mną nie zgadzać, ale ja po prostu lubię, kiedy okładka jest okładką, a nie reklamą.

Ale ciągle nie napisałam, czy było romantycznie, czy nie. Otóż było! I to bardzo, chociaż akcja rozwijała się powoli. Czy to najbardziej romantyczna książka roku? Tak myślałam, póki nie sięgnęłam po kolejną powieść, która z całym szacunkiem i sympatią dla Evvie, rozbiła bank i moim zdaniem zgarnęła w tym roku wszystko (zobacz tutaj).

Wracając jednak do powieści Lindy Holmes - ekranizację właśnie tej powieści chciałabym zobaczyć na dużym ekranie. Ja nie przepadam generalnie za komediami romantycznymi, ale jestem pewna, że przy filmie z Evvie, Dean'em, Andy'm i jego dziewczynkami w rolach głównych bawiłabym się wyśmienicie, bo byłoby tam wszystko, co być powinno : i miłość, i radość, i śmiech, ale też i łzy. Troszkę kłamstwa, troszkę niepewności i troszkę pięknego ciała 😉

Ja ze swojej strony szczerze Wam tę powieść polecam. Póki co ląduje ona na 2 miejscu w moim top5 najlepszych książek przeczytanych w tym roku 📚

Evvie planuje odejść od męża, który znęca się nad nią psychicznie. Ma już spakowane walizki i wstępny plan co dalej. Jednak jeden telefon sprawia, że zamiast wyjechać gdzieś daleko, Evvie musi pędzić do szpitala.

Jej nowe życie wcale nie wygląda tak, jak sobie to wcześniej wyobrażała.

Dean jest przystojny, bogaty i w dodatku bez problemu może nazwać siebie gwiazdą sportu. Jednak w jednym momencie, u szczytu kariery traci to wszystko. Chce odpocząć od zgiełku i swojej popularności w Nowym Yorku i tymczasowo przeprowadza się do małego miasteczka w stanie Maine.

Oboje są na życiowym zakręcie, każde z nich ma nieprzepracowane sprawy, o których nie mówi nikomu. Dlatego na początku znajomości zawierają pakt: żadnego rozmawiania o przeszłości, o karierze Deana, o mężu Evvie. Jednak szybko łamią reguły, które ustalili. Czy znajdą siłę, by zmierzyć i pogodzić się z przeszłością?

,,-Byłaby pani zdziwiona, gdybym pani powiedziała, ile osób mi mówi, że pokonały raka, rozwiodły się czy też spłonął im dom, po czym zgubiły klucze albo skończyła im się kawa, albo pies zjadł im kapcia i dopiero to spowodowało, że nagle rozsypały się na kawałki. Chodzi o kroplę przepełniającą czarę."

Zacznijmy od kluczowego zdania, które głosi przednia okładka. Czy to naprawdę najbardziej romantyczna książka roku? No nie do końca. Owszem, romans był, ale te stwierdzenie jest przesadą.

Gdybym miała bardziej sprecyzować jej gatunek, byłby to romans obyczajowy. Bo w moim odczuciu niemal w równym stopniu skupia się na relacji bohaterów, jak i ich wewnętrznych przeżyciach i próbach pozbierania się.

Jest to dojrzalsza historia miłosna. Nie tylko dlatego, że bohaterowie już od dawna nie są nastolatkami, ale również biorąc pod uwagę ich relacje. Jest spokojna, statyczna. Nie ma tutaj wielkich kłótni, trzaskania drzwiami i strzelania fochów. Wszystko toczy się w swoim tempie, przechodzi gładko. Nawet trudno zauważyć ten jeden moment, kiedy znajomość zmieniła się w coś więcej.

Jest to naprawdę porządny wątek romantyczny.

,,Oczywiście, że nie wierzyła w telepatię, ale czym innym były ,,najlepsze życzenia" na kartce urodzinowej, jeśli nie nadzieją na to, że twoje dobre myśli się liczą?"

Wątki problemów bohaterów są rozbudowane i Linda Holmes kładzie na nich spory nacisk. Sporo wiemy na temat uczuć Evvie do męża oraz stosunku Deana do baseballu po tym, jak przestał grać.

Motyw znęcania się psychicznego przez męża Evvie jest dosyć subtelne. Chociaż znęcanie psychiczne często jest subtelne. Tutaj zwalił na Evvie winę za zbicie szklanki, a tutaj zakrywając się troską znieważał jej pracę . Nikt o tym nie wiedział, na zewnątrz, w małym miasteczku był ukochanym doktorem ludzi, a Evvie była szczęściarą. Nawet najbliższy przyjaciel nie miał o niczym pojęcia.

Jest to ciepła i przyjemna książka. Naprawdę, gdy tylko o niej myślę, mam w głowie dwa słowa, które perfekcyjnie ją opisują-spokój i ciepło.

Nie jest to słodka historia. Nie wiem jak inni, ale ja myśląc o "najbardziej romantycznej powieści" miałam w głowie inny typ romansu. Ma co prawda swój urok, jest bardzo ludzka i przyziemna. Sama akcja dzieje się w malutkim miasteczku, w którym każdy się zna. Bohaterowie nie są szalonymi, pełnymi pasji i namiętności, temperamentnymi postaciami, a ich najczęstsze spędzanie czasu to w domu przed telewizorem.

,,Dziwne-odpowiedziała Eveleth-mieć coś takiego, bo kiedyś byłam mężatką, i nie móc się tego pozbyć, chyba że znów wyjdę za mąż. Zdajesz sobie sprawę, że nigdy nie będę mogła być po prostu singielką? Mogę być tylko mężatką albo wdową."

Podsumowując: Plusem była dojrzała i dosyć stabilna relacja bohaterów. Ta książka naprawdę wywołała mnóstwo ciepłych odczuć. Nie jest to cukierkowata powieść. I miejcie to na uwadze, jeśli będziecie mieli w planach czytanie jej, bo opis "najbardziej romantyczna powieść roku" w mojej interpretacji nie do końca był właściwy.

„Evvie zaczyna od nowa” Lindy Holmes. Wg zapowiedzi i zamieszczonego na okładce opisu miał to być najgorętszy romans roku, a nawet komedia...🤔 Uwielbiam takie zestawienia, więc z ochotą zabrałam się za czytanie.

Fabuła opowiada historię trzydziestokilkuletniej Evvie, żony lekarza. Małżeństwo z pozoru idealne, ON poważany w środowisku medycznym, uwielbiany przez pacjentów, jak i wszystkich znajomych. Ona - prowadząca własną firmę, pani doktorowa, której wszyscy zazdroszczą idealnego męża. Niestety pozory mylą, gdyż na pozór doskonały doktor Tim, w domu okazuje się furiatem, gnębiącym psychicznie swoją żonę. Evvie poznajemy w chwili, gdy pakuje walizki i po czterech latach postanawia opuścić męża. Niestety, w tej samej chwili Tim ginie w wypadku samochodowym, a Evvie zostaje sama z wyrzutami sumienia, kosztownym domem i przyjacielem, który zrobiłby naprawdę wiele, by pomóc jej się pozbierać i uporać z demonami przeszłości. W niedługim czasie w życiu młodej wdowy pojawia się Dean - były baseballista, którego kariera zakończyła się tak nagle, że musiał uciec z Nowego Jorku, by „zaszyć” się w małym miasteczku i odciąć od złych wspomnień...

Dwie zagubione dusze, dwa złamane serca, które spotykają się w małym, spokojnym miasteczku, gdzie największą atrakcją jest coroczny mecz lokalnych drużyn baseballa lub historie poławiaczy homarów, to idealna sceneria na gorący romans. I szczerze mówiąc, to akurat miałam ochotę na taką lekturę. Niestety, wg mnie ta historia to typowa obyczajówka, z bardzo delikatnym wątkiem romansowym. Bardzo „ze smakiem”, bardzo przyjemna w lekturze, ale na pewno nie jest to gorący romans, ani tym bardziej komedia. Raczej dramat... Bohaterowie budzą sympatię, ale dla mnie ich zachowanie w wielu aspektach było niezrozumiałe. Zachowywali się mało dojrzale, choć ich wiek i doświadczenie życiowe wskazywałyby na coś innego.

Podsumowując - lektura bardzo lekka, którą czyta się naprawdę w ekspresowym tempie. Cudownie pokazuje życie w sennym, amerykańskim miasteczku nad oceanem - opisy są tak plastyczne, że miałam wrażenie oglądania filmu w kinie. Jednak jeśli liczycie na emocje, porywy serca, czy wątki komediowe, to możecie się mocno rozczarować. To typowa powieść obyczajowa.

Premiera książki planowana jest na 29.07