Dziewczyny na Skrzydłach

Nigdy nie interesowałam się lotnictwem. Nigdy nawet nie leciałam samolotem. Lubię jednak czytać książki z serii „Prawdziwe historia”. Sięgam po nie, niezależnie od jej tematyki. Najwięcej przeczytałam tych o wojnie, jednak z chęcią poznaję także inne historie. Byłam ciekawa, co takiego zastanę w książce pod tytułem „Dziewczyny na skrzydłach”. Wiedziałam, że będzie o lotniczkach i byłam ciekawa jakie te kobiety były.

Każdy rozdział w książce „Dziewczyny na skrzydłach” to historia innej kobiety i już pierwsza z nich bardzo mi się spodobała. Czytając o polskich lotniczkach budził się we mnie duży podziw, bo te kobiety musiały dużo znieść, ale się nie poddawały i trwały, aby spełnić swoje marzenie. Do tego były niesamowicie zdolne i wiele osiągnęły w swojej dziedzinie, która była tak nieprzychylna kobietom.

Książka „Dziewczyny na skrzydłach” nie sprawiła, że zainteresowałam się lotnictwem. Pokazała mi jednak historie niesamowitych kobiet, które kilkadziesiąt lat temu, jak i w obecnych latach spełniają swoje marzenia, aby być w powietrzu. Moim zdaniem to książka, która może dodać skrzydła czytelnikom, aby dążyli do wszystkiego, czego chcą. Pokazuje, że ciężka praca się opłaca i nie warto przejmować się tymi, którzy rzucają nam kłody pod nogi.

Cykl Prawdziwe historie wydawany nakładem wydawnictwa Znak cieszy się ogromnym powodzeniem i nie ma się czemu dziwić. Sama przeczytałam już kilka tomów. To seria poświęcona osobom, wydarzeniom, które miały miejsce w rzeczywistości. Anna Rudnicka-Litwinek w swojej publikacji ,,Dziewczyny na skrzydłach" ponad 350 stron poświęciła Polkom, lotniczkom, które lataniu poświęciły swoje życie. Pierwszą z rodaczek z licencją pilota została Karolina Iwaszkiewiczówna w 1928 roku i to od niej zaczyna się ta podniebna przygoda.

Nie wiem, jak Ty, ale ja na przykład nie miałam pojęcia, że córka samego Józefa Piłsudskiego, Jadwiga, zwana Jagą poświęciła swoje życie lataniu i pochłonęło ją ono na dobre, nawet mimo niezadowolenia ojca. Nie inaczej jest z innymi bohaterkami, a tych poznajemy aż 12. Niektóre z nich miłość do szybowania nabrały już w dzieciństwie, inne dopiero będąc dorosłymi kobietami. Tym, co łączy je wszystkie to fakt, że nie miały łatwo. Przełożeni traktowali je inaczej niż służących w tym czasie mężczyzn. Wsławiły się w walkach w czasach II wojny światowej, służąc w ATA. Jest także kilka ,,współczesnych" historii, jak np. ta o Katarzynie, która pracuje w Służbie Granicznej.

Niektóre z nich założyły rodziny, miały mężów pilotów albo i pracujących w innych profesjach. Rodziły dzieci, opiekowały się nimi, ale jednocześnie w głębi serca wciąż wracały do tego, co było sensem ich życia - latania. Anna Rudnicka-Litwinek pokazuje, że wszystko jest możliwe. Wystarczy tylko mocno marzyć i nigdy nie ustawać w dążeniu do wyznaczonego celu. Dziś kobiety mają łatwiej, nie są już traktowane jako gorszy pilot, czy lotnik. Niektóre z nich kończyły równolegle studia, inne poświęciły się podniebnym akrobacjom. Część z nich jeszcze żyje do dziś. Co istotne, książka ,,Dziewczyny na skrzydłach" Anny Rudnickiej-Litwinek zawierają bardzo dużo ilustracji z życia bohaterek i wydana została w sztywnej oprawie. Pokazuje, że są to kobiety takie jak my. Zwyczajne, mające swoje plany i marzenia. Dążmy do ich spełnienia. Do ostatniej chwili.

Uwielbiam czytać biografie znanych osób, gdyż dzięki temu mogę dowiedzieć się ciekawych kwestii. W ostatnim czasie sięgnęłam po "Dziewczyny na Skrzydłach. Polskie lotniczki, które zdobyły niebo" Anny Rudnickiej - Litwinek i muszę przyznać, że bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Ta książka opowiada historie kobiet, które raczej nie są powszechnie znane, a które osiągnęły w życiu coś naprawdę niesamowitego. Pozycja jest bardzo ładnie wydana, pełno w niej czarno - białych zdjęć, które świetnie uzupełniają treść książki. Warto sięgnąć po tę książkę i poznać wspaniałe historie dotyczące polskich lotniczek.