"Dzienniki 1956-1958" to ostatni tom młodzieńczych dzienników i zapisków autobiograficznych jednej z najwybitniejszych polskich poetek Agnieszki Osieckiej. Poznaj jej świat i dowiedz się, z czym musiała się mierzyć ówczesna młodzież.
Młodość kojarzy się z beztroską. Osoby urodzone jeszcze w trakcie wojny, a później dorastające w czasie okupacji i w stalinowskiej Polsce zostały z niej ogołocone. W swoich zapiskach Agnieszka Osiecka dokonuje wręcz bezlitosnej autoanalizy, jak również psychoanalizy własnego pokolenia. Stara się rozliczyć ze światem, ale też nie boi się postawić sobie niewygodne pytania. Gorzko diagnozuje siebie i swoje pokolenie, aż wreszcie pisze testament.
W taki sposób Agnieszka Osiecka starała się rozładować negatywne napięcie i poradzić sobie z bólem i smutkiem. Lata od 1957 do 1970 były dla Agnieszki szczególnie trudne. W szóstym tomie dzienników i zapisków Osiecka zebrała swoje doświadczenie życiowe.
Jest to powieść zaskakująca, pełna nieoczekiwanych kontrapunktów i niespodziewanych puent. Oprócz poetki innymi bohaterami dzienników Osieckiej są także utalentowani ludzie, którzy zatracają się w niemiłości. Wśród bohaterów przewijają się Zbigniew Cybulski, Marek Hłasko, Bogumił Kobiela i wielu innych, którzy byli w czasie rozkwitu swojej działalności. Agnieszkę Osiecką twórczo rozwijały negatywne uczucia, takie jak rozczarowanie, rozpacz i niespełnienie. Wszystko uległo zmianie, gdy w latach 70. urodziła córkę. Wtedy doznała uczuć bezwarunkowych.
O autorce
Agnieszka Osiecka to jedna z najwybitniejszych polskich poetek, której teksty piosenek, wiersze, książki mają wielu fanów. Była także reżyserem teatralnym, telewizyjnym i dziennikarką, a od 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS). To właśnie tam zadebiutowała jako autorka tekstów wielu piosenek. Ogromnym dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się Fundacja Okularnicy, którą założyła jej córka Agata Passent.