Dom nad jeziorem

Do sięgnięcia po książkę „Dom nad jeziorem” Tasminy Perry zmobilizowała, a może bardziej zachęciła mnie okładka, która jest niezwykle ciepła i letnia. Wprost nie można od niej oderwać wzroku, pogoda za oknem zaczęła nas rozpieszczać, przyjemnie nastrajać ku temu, aby opuszczać dom i udać się na wycieczki, czy też długie wyjazdy. Tym razem przeniosłam się na południe Ameryki, do bardzo ciepłego letniego Savannah, konkretnie do pewnej magicznej rezydencji należącej do Wodziny Wyatt, dlaczego? Potrzebowałam przyjemnej historii dającej nadzieję, bez spektakularnych dramatów ciągnących się na tony stronnic. Czas i miejsce nie ma znaczenia, kiedy do głosu dochodzi miłość. Co otrzymałam pod tym tytułem? Rozliczenie z bolesną przeszłością i tragedią.

Casa D'Or to oszałamiająca rezydencja nad jeziorem należąca do zamożnej rodziny Wyatt: Davida, jego żony Sylvii i ich córki Jennifer. Dziewczyna miała pewne życiowe plany, które wiązały się z Connorem Gilbertem, planowali się pobrać. Tego lata rodzina znanego pisarza Bryna Jonhsona przyjechała z Anglii do Savannah, wynajmując dom nad jeziorem na wakacje. Między Jimem Johnsonem, a Jenn zaczęło iskrzyć, fascynacja zaczęła rozwijać się na tyle prężnie, że przeradza się we wzajemne zakochanie. Młodzi planują razem odejść, ale żeby tego dokonać i zrobić tak, jak należy, Jennifer spotyka się z Connorem, aby z nim zerwać, a następnie udaje do Jim’a, którego nie zastaje. Dochodzi do tragedii, która zmienia wszystko, pytania pozostają bez odpowiedzi, i nic nie jest takie, jak się wydaje, wspólne plany zostają rozwiane, wszystko za sprawą jednej nocy, która niweczy wszystko.

Od wydarzeń mija czternaście długich lat, Jim ma obecnie czterdzieści lat i pracuje dla międzynarodowej grupy hotelarskiej Omari. Jego pracodawca prężnie się rozwija i ma zamiar nabyć dom, który nosił tak wiele jego wspomnień, Casa D'Or i przekształcić w hotel. Jim staje twarzą w twarz z Jennifer Wayatt, jego dawną i największą miłością, która decyduje się na sprzedaż domu. Ich ponowne spotkanie sprawia, że dowiemy się więcej o wydarzeniach, które doprowadziły do ich rozstania. Odkrywamy rodzinne tajemnice, które rzutowały nad wspólną przyszłością zakochanych, upadamy i podnosimy się razem z nimi mając nadzieję, że uda im się przebrnąć przez wszystko, aby na nowo wypracować być może wspólną przyszłość. Stara miłość nie umiera, prawda? Tylko, czy znajdą w sobie dość siły, aby to zrozumieć i o nią zawalczyć?

„Dom nad jeziorem” to jedna z tych historii, które mogą stać się filmem pełnometrażowym, nie zdziwiłbym się, gdyby tak się stało w przyszłości. Wszystkie opisy są przedstawione niezwykle klimatycznie i autentycznie, bez zbędnego rozmachu, autorka dużą uwagę poświęciła bohaterom, ich przeżyciom wewnętrznym, stworzyła wiele ciekawych i barwnych kreacji. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale jeśli będę miała okazję się sięgnąć po książki jej autorstwa, zdecydowanie tak zrobię.

Historia złamała mi serce, czułam ból z jakim mierzyli się bohaterowie, ich żal i poczucie winy, chociaż tak naprawdę nie było powodu, aby czuli się tak źle. Byli ofiarami błędów osób, które powinny dawać im wsparcie i chronić, tymczasem tajemnice, które przed nimi mieli sprawiły odwrotny skutek. Nie wszyscy bohaterowie byli tacy za jakich chcieli uchodzić, ci pozytywni zaskakiwali wydarzeniami, które powodowali oraz tym, jak dobrze się maskowali.

W „Domu nad jeziorem” autorka bardzo zgrabnie przeplata ze sobą wydarzenia, które miały miejsce w przeszłości, wyjaśniające wpływ oddziałujący na przyszłość bohaterów. Nie przepadam za bardzo za takim zabiegiem, jednak tutaj był ON konieczny. Wędrowałam między rokiem 1994, a obecnym 2008, obserwując od czego to wszystko się zaczęło, wszystkie elementy łączyły historię w spójną całość. Otrzymujemy tutaj wiele zwrotów akcji, na które z pewnością nie zostaliśmy przygotowani, mimo wszystko w efekcie końcowym nie jesteśmy rozczarowani.

Jedynym minusem, jaki tutaj dostrzegam to, niepotrzebna i wielka bomba dotycząca rodziny Jima, której autorka używa do zbudowania kulminacji. Rewelacja, która wydaje się nieco przesadzona, ponieważ fabuła jest już bardzo mocna. Mimo wszystko uważam, że to nie powinno zbytnio przeszkadzać w tej słodkiej i wzruszającej opowieści o dwóch osobach odkrywających się nawzajem na nowo.

To jedna z tych powieści, które kończą się dobrze, ale niosą pewien przekaz i choć ukryty ładnie w fabule, to lśni jasno i wyraźnie niczym neony w Las Vegas. Polecam, bo czyta się szybko, przyjemnie i czas przy tej powieści pędzi nieco szybciej.

Mówi się, że pierwsza miłość jest najpiękniejsza. Inni jednak twierdzą, że każda miłość jest pierwsza. Gdzie leży prawda? Bez względu na to, jak wielkie są nasze kolejne miłości to rzeczywiście ta pierwsza jest wyjątkowa chociażby z uwagi na fakt, iż przed nią niczego takiego nie zaznaliśmy. Kluczem jednak do szczęśliwego życia jest umiejętność odnalezienia się w innych związkach, jeśli ten pierwszy z różnych względów – a tak często bywa – nie ma szczęśliwego finału. Najgorszym, co można zrobić, jest nieustanne rozpamiętywanie tej pierwszej miłości, kolejnych spotkań, dotyku, nieustanne porównywanie do tego chłopaka / dziewczyny każdej kolejnej osoby u naszego boku.

Tak właśnie, choć mimowolnie, robi Jim Johnson, czterdziestoletni mężczyzna sukcesu, globalny menedżer do spraw inwestycji i projektów hotelowych, pracujących dla potentata Simona Desai. Daleko zaszedł, biorąc pod uwagę fakt, że podczas studiów w ogóle nie brał takiej branży pod uwagę, chciał zostać muzykiem rockowym, pisał teksty piosenek. Teraz zaś wyszukuje atrakcyjne budynki na całym świecie, nadzoruje ich modernizację otwarcie kolejnych hoteli. Tak jak tego w Szkocji, gdzie spędza Sylwestra, zresztą z dala od swojej dziewczyny. Mimo iż spotyka się z nią już od roku, to nie jest gotowy na stały związek, na poślubienie Melissy czy decyzję o dzieciach.

Tak naprawdę nie chodzi jednak o Melissę, ale o każdą kobietę, która … nie jest Jennifer Wyat. Bowiem to do tej słodkiej dziewczyny, w której zakochał się dwadzieścia lat temu podczas letnich wakacji, porównuje mimowolnie każdą swoją partnerkę, to jej szuka w każdej z nich. Uświadamia to sobie jednak dopiero wówczas, kiedy poszukujący kolejnych nieruchomości szef, zleca mu zajęcie się zakupem domu w okolicach Savannah. Jim wspomina wówczas o Casa Dor, posiadłości należącej niegdyś do Davida Darlinga, amerykańskiego magnata i kolekcjonera sztuki, a następnie do rodziny Wyattów. To właśnie w tym domu, który obecnie – po tragedii, która się w nim rozegrała tamtego lata – stoi pusty i został wystawiony na sprzedaż, Jim się zakochał po raz pierwszy.

Jim leci do Stanów i przeprowadza udaną transakcje skuszony obietnicą zostania dyrektorem generalnym Omari Hotels. Nie jest jednak świadomy, jak dalekosiężne konsekwencje będą takiego przyjazdu – powrót do przeszłości jest bowiem zawsze trudny, zaś świadomość, że Jennifer jest obecnie mieszkanką Nowego Jorku, a do tego wyszła za mąż za swojego byłego chłopaka i teraz pławią się w luksusie, nie ułatwia sytuacji. Podobnie jak to, że Jennifer wcale nie dąży do spotkań tak często, jak chciałby Jim, a na dodatek proponuje mu randkę ze swoją znajomą. Szybko jednak okazuje się, że idealne życie Jennifer to ułuda, a ona sama wcale nie jest szczęśliwa u boku Connora. Co więcej, znajomość sprzed lat, miała konsekwencje, których się nie spodziewał.

Czy teraz, po latach, możliwe jest naprawienie tego, co zniszczyli wówczas? Czy odważą się po raz kolejny zaryzykować i zbliżyć się do siebie? Czy Jennifer odrzuci wygodne życie by rozpocząć wszystko od nowa? Przekonamy się o tym dzięki wspaniałej powieści, pt. „Dom nad jeziorem”, autorstwa Tasminy Perry. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego książka, to coś więcej niż romantyczna historia. To bowiem opowieść o straconych złudzeniach, o pieniądzach, które nie tylko szczęścia nie dają, ale i potrafią je zniszczyć, o marzeniach, a także o poszukiwaniu sensu życia. To prawdziwy bestseller, a przy tym doskonała książka dla wszystkich tych, którzy w lekturze poszukują wytchnienia, ale i dla tych, którzy stoją na rozdrożu, a przed dokonaniem ostatecznego wyboru poszukują inspiracji, podpowiedzi.

Autorka, doskonała obserwatorka ludzkich zachowań, relacji, mistrzowsko oddaje skomplikowane losy ludzkie, wciągając nas w wir wydarzeń i sprawiając, że od książki nie można się oderwać. Dwa plany: współczesny i ten sprzed dwudziestu lat, który pozwala nam poznać historię nieudanego letniego romansu sprawiają, że czujemy się częścią wydarzeń, doskonale rozumiemy emocje i rozterki bohaterów, zaś ich wątpliwości i rozterki, są naszymi. To już kolejna książka autorki, która odsłania przed nami zakamarki ludzkiej duszy i stanowi dowód na to, że Tasmina Perry zasłużyła sobie w pełni na sukces, który odniosła. Nam zaś pozostaje tylko niecierpliwie czekać na kolejną książkę autorki.

Justyna Gul

Qultura słowa

Historia tragiczna i romantyczna jednocześnie. Dwoje nastolatków których rozdziela tragedia. Po 20 latach znów mają okazję się zobaczyć. Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Fabuła skupia się głównie na Jimie i Jennifer, a akcja podzielona na dwa czasy: przeszłości i teraźniejszości. Były momenty w których odkrycie tajemnicy było niezwykłym zaskoczeniem co jest ogromnym plusem. Zakończenie z kolei bardzo romantyczne choć nic na to nie wskazywało. Polecam tę książkę na letnie wieczory bo czytało się bardzo przyjemnie☺