Dalajlama o mistycyzmie

Renuka Singh to zagorzała wyznawczyni buddyzmu, a w książce "Dalajlama o mistycyzmie" postanowiła zebrać najważniejsze informacje i materiały, by niejako przybliżyć tematykę wszystkim zainteresowanym. Podczas czytania z pewnością rzuci się wam w oczy zaangażowanie autorki w temat, a jej entuzjazm może być zarówno zachętą dla czytelnika, do pogłębiania wiedzy, jak i powodem do zarzutów, w zależności od tego, jak spojrzycie na lekturę.

Książka została podzielona na parę części. Lekturę rozpoczynamy od słów wstępu i wprowadzenia, po to by później przejść do cytatów z nauk Jego Świątobliwości Dalajlamy. W następnej kolejności mamy fragment skupiający się na "trzech głównych aspektach ścieżki", a całości dopełnia słowniczek. Muszę przyznać, że o ile z wielką przyjemnością poznawałam cytaty, bo zdecydowanie zmuszały do przemyśleń, o tyle duża część z nich wydawała mi się dziwnie wyrwana z kontekstu i żałowałam, że autorka nie pokusiła się o rozwinięcie myśli Dalajlamy.

W trakcie czytania rozdziału poświęconego trzem głównym aspektom ścieżki, warto zerkać do słowniczka na końcu książki, zwłaszcza jeśli - jak ja, nie jesteście obeznani w 100% z buddyzmem i wszystkimi pojęciami. Buddyzm sam w sobie, jako system filozoficzny i religijny, przedstawiono z jednej strony dość interesująco, by czytelnik po skończeniu książki chciał dowiedzieć się więcej, a z drugiej niewystarczająco jasno, co poskutkowało tym, że wielokrotnie miałam wrażenie, jakbym nie wiedziała o tym o czym naprawdę jest mowa w książce.

Jako że Renuka Singh żyje według filozofii buddyjskiej od lat, zdążyła w pewnym stopniu poznać system jakim się ON oznacza. Problem w tym, że gdy przyszło do podzielenia się wiedzą, fakt, że wszystko wydało jej się oczywiste i niewarte wytłumaczenia, sprawił, iż chwilami czułam się bardzo zagubiona. Książka przybliża podstawy, ale nie rozwija pojęć, a przynajmniej nie w sposób satysfakcjonujący dla kogoś niezbyt dobrze zorientowanego w temacie.

"Dalajlama o mistycyzmie" to pozycja, z której można sporo wyciągnąć, mimo że nie do końca spełniła moje oczekiwania. Po skończeniu książki pojawia się wrażenie niedosytu i ogromu niewiedzy, co może albo zachęcić do pogłębiania nauk, albo sfrustrować tych, którzy spodziewali się czegoś więcej. Nie żałuję jej poznania, choć nie miałabym nic przeciwko, gdyby miała trzysta stron więcej, a opisano by w niej pojęcia i faktycznie zbudowano pewne filary wiedzy o buddyzmie, dla pragnących kroczyć ścieżką Buddy, oraz wszystkich zainteresowanych tematem.

Żyjemy w kraju, gdzie bez wątpienia dominuje katolicyzm. Są to niepodważalne dane, ale zarazem wydają mi się bardzo papierkowe, ponieważ można wykazać wiele luk dotyczących sposobu myślenia. Ile deklarujących się katolików naprawdę praktykuje swoją religię? Ile z nich całkowicie, i refleksyjnie oddaje się tym wierzeniom? Ile z nich wybrało świadomie katolicyzm, a ile poszło za przykładem pokoleń? Myślę, że szczere odpowiedzi zmieniłyby wiele danych. Abstrahując już od samego katolicyzmu, czasami wydaje mi się przerażająca ta zależność, która sprawia, że od dziecka wyznajemy jakąś religię czy system wartości, tylko dlatego bo nasi rodzice są ich wyznawcami. Prawdopodobnie ich rodzice też byli... W mojej własnej utopii chciałabym, żebyśmy sami w pewnym momencie decydowali, czy wierzymy w Boga, w jaki sposób to robimy, czy raczej wolimy oddać się innej religii lub po prostu innej wartości. W tym świecie nie musielibyśmy bać się krytyki, bać się próbowania nowych rozwiązań. Po prostu byśmy wierzyli. Odpowiednio ulokowana w naszej psychice wiara daje szczęście.

Tym razem zdecydowałam się zapoznać z religią, która pochodzi z daleka i charakteryzuje się odmiennością w porównaniu do chrześcijaństwa. Oczywiście mowa tu o buddyzmie. Kultura Dalekiego Wschodu jest mi znana wyłącznie z telewizji i małych wzmianek w szkole. Jest to wiedza bardzo ograniczona i oparta na wielu domysłach. Postanowiłam, że chcę wiedzieć więcej o sposobie funkcjonowaniu tybetańskich mnichów i przynajmniej spróbować zrozumieć, na czym polega ich uduchowienie. Pomogła mi w tym książka "Dalajlama o mistycyzmie". Czy książka pomogła mi poszerzyć wiedzę?

Myślę, że sam pomysł, by ta książka powstała, jest wyjątkowo dobry, ponieważ dla osób zainteresowanych tematyką jest to łatwy dostęp do wiedzy. Zresztą zawsze warto przynajmniej trochę zapoznać się z tak istotnym aspektem życia innych ludzi. W końcu dla niektórych buddyzm jest sposobem życia, który wyznacza ścieżkę ich działań i myśli.

Styl, którym posługuje się pisarz, na każdym kroku wydaje się patetyczny i wielbiący całą ideę. Pewnie dla niektórych czytelników może okazać się to zniechęcającym aspektem, ale dla mnie nie, gdyż lubię czuć, że autor jest oddany swojej pracy i wierzy w to, co pisze z całym oddaniem. Tacy ludzie są dla mnie olbrzymią inspiracją i jeśli nawet niekoniecznie zgadzamy się co do głównego nurtu, to i tak podziwiam za oddanie sprawie. Mimo to nie do końca przekonała mnie ta książka. Ma naprawdę mało stron, ale i tak czytałam ją bardzo długo, a wszystkie przemyślenia sprawiały, że czasami miałam odczucie, że wlecze się to w nieskończoność.

Treść książki jest podzielona na części: wprowadzenie, wybrane cytaty, aspekty ścieżki i słowniczek. Bardzo mi się podoba takie poprowadzenie całości, gdyż dzięki wprowadzeniu byłam gotowa, by bardziej wgłębić się w mądrości Dalajlamy, następnie przejść już do konkretnych aspektów duchowości i rozbudować swoją wiedzę na temat tej religii. Natomiast sam słowniczek pozwalał na lepsze zrozumienie pojęć. Zazwyczaj były tłumaczone bezpośrednio w treści, jednak były to w wielu przypadkach całkowicie nieznane mi słowa, więc też szybko zapominałam ich znaczenie lub mi się mieszały. Perfekcyjne rozwiązanie. Lecz zawsze musi być jakieś ale... W moim przypadku jest to nadal problem braku zrozumienia. Wydaje mi się, że podstawy zrozumiałam, ale mam odczucie chaosu w głowie i przyznam, że mnie to troszkę irytuje.

"Dalajlama o mistycyzmie" nie do końca spełnił moje oczekiwania. Nadal mam wrażenie, że tylu ważnych rzeczy nie wiem albo nie rozumiem. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że ta ponad setka stron to za mało, żeby rozbudować istotnie wiedzę. Zresztą to i tak tylko teoria. Mimo to czuję niedosyt i brak satysfakcji. Choć zarazem czuję się zainspirowana, by poszukać jeszcze czegoś więcej na temat buddyzmu.

"Dalajlama o mistycyzmie" to interesująca propozycja czytelnicza dla wszystkich, którzy interesują się buddyzmem, jego założeniami i przedstawicielami. Jednym z nich jest właśnie Dalajlama, człowiek wielkiego umysłu i mądrości, a jednocześnie skromny, nieszukający poklasku i sławy w błyskach reflektorów i nieobnoszący się swoimi umiejętnościami. Owszem, Dalajlama dzieli się swoimi słowami i czynami z ludźmi, ale nie jest to droga ku sławie, a droga do wewnętrznego oczyszczenia umysłu i uzyskania spokoju.

Niektórzy mogą uznać tematykę buddyzmu i postaci Dalajlamy za trudne, kontrowersyjne lub nie warte uwagi. Po przeczytaniu tej pozycji zaczęłam sądzić tak samo. Moim zdaniem jest to książka nie warta uwagi, czyta się ją długo, mozolnie i chce się aby jak najszybciej się skończyła.

"Dalajlama o mistycyzmie" to zbiór wartościowych myśli Dalajlamy na temat życia, ludzi i świata, wyjaśnienie podstaw buddyzmu i zwrócenie uwagi na głębszy sens istnienia.

Lektura ta jest „zimna” w odbiorze, bowiem nie ma tutaj treści wzbudzających wzruszenie i ciepłe emocje, im dalej ją czytałam, tym bardziej zniechęcałam się do niej.

Mimo tego chłodu można wyciągnąć z książki to, co najważniejsze – pojawiają się refleksje na temat swojego życia i zastanowienie nad sensem słów tego wybitnego przedstawiciela buddyzmu. Czasami w życiu wystarczy odpuścić, pozwolić odpłynąć negatywnym emocjom ze swojego umysłu i ciała, choć zdecydowanie nie jest to łatwe, ale warto próbować. Ta książka uświadamia, że w łatwy sposób można być szczęśliwym, spokojnym i cierpliwym człowiekiem. Krokiem do tego celu jest wybaczenie, uświadomienie sobie pewnych oczywistych rzeczy, które nas nie ominą i po prostu bycie dobrym dla siebie i innych. Z jednej strony to banał, ale czasami trudny do wykonania… Książka na pewno pozostawia ślad w głowie lecz nie jest z gatunku tych do, których bym wróciła jeszcze raz. Lecz jeśli szukacie interesującej i dającej do myślenia książki to polecam.

"Człowiek może być radosny i wdzięczny nawet w obliczu ogromnych przeciwności losu. Jego Świątobliwość Dalajlama tłumaczy, jak uwalniać się od przygnębiających i gorzkich myśli oraz nawiązywać kontakt z innymi ludźmi w życzliwy i pełen miłości sposób, który przynosi ulgę".

Dalajlama. Wielu z was zapewne kojarzy tego człowieka i nie raz usłyszało gdzieś o nim. Tenzin Gjaco, XIV Dalajlama jest przywódcą religijnym i politycznym narodu tybetańskiego. Był też lauretem Pokojowej Nagrody Nobla w 1989 roku. Jego publikację jak wypowiedzi były nie raz przytaczane przez wielu ludzi na świecie.

Żebyście nie myśleli, Dalajlama to nie jest imię. Jest to przedstawiciel szkoły gelug – jednej z czterech największych szkół buddyzmu tybetańskiego.

„Podążaj za trzema rzeczami: szacunkiem dla innych ludzi, szacunkiem dla siebie oraz odpowiedzialnością za wszystkie swoje czyny”.

Okej, wrócimy do książki. Mamy tu wiele ciekawostek jak i cytatów Dalajlamy. Książka ukazuje nam jak spojrzeć na niektóre rzeczy z innej perspektywy.

  Wejdziecie i poznacie „trzy główne aspekty ścieżki", jak i wiele innych rzeczy.

Książkę czyta się bardzo szybko i można wyjąć z niej wiele życiowych lekcji. Polecam wam ją gorąco.