Co się skrywa między nami?

Matka i córka- dwie kobiety mieszkające pod jednym dachem.

Skazane na siebie przez przeszłość.

🔸️

Maggie sama zmagała się z wychowaniem nastoletniej zbuntowanej córki. Pogorszenie ich wzajemnej relacji nastąpiło po zniknięciu ojca Niny, która winą za to obarczyła matkę.

W życiu Niny zaczyna się wiele dziać, imprezy, alkohol, narkotyki, dorosły chłopak i …ciąża, a przy tym wszystkim bunt czternastolatki i nienawiść skierowana ku rodzicielce.

Rodzicielce, która jest gotowa na wszystko, jeśli to miałoby być ceną za bezpieczeństwo jej córki.

I tu zaczyna się życie w sieci kłamstw i manipulacji.

🔸️

Dwadzieścia pięć lat później miłość Maggie do dziecka zaprowadza ją na poddasze własnego domu, gdzie żyje przykuta łańcuchem do podłogi.

Nienawiść córki do matki zamienia ją w strażniczkę domowego więzienia. To ona teraz ustala zasady. A kary muszą być dotkliwe.

Matka musi zapłacić.

Mnóstwo nawarstwiających się sekretów i konsekwencje, które ponieść muszą obie. Która z nich poniesie większe?

🔸️

Książka spełnia wszystkie kryteria, by określić ją fantastycznym thrillerem. To nie jest pozycja, którą po przeczytaniu wyrzuca się z głowy.

Historia pokazana jest z perspektywy obu kobiet i rozłożona na kilka przestrzeni czasowych, co podnosi walory całej fabuły.

Z każdym rozdziałem mamy mętlik w głowie i nie wiemy po której stronie się opowiedzieć. Jak na meczu tenisowym śledzimy akcję z jednej strony kortu na drugą, coraz bardziej wytrzeszczając oczy i gubiąc się w tym gdzie leży zło, a gdzie znajduje jeszcze większe zło.

Jedynie czego mi tu zabrakło, to rozwinięcie wątku dziewczynki z sąsiedztwa. Skoro był już poruszony, to mógłby być jakoś dokończony, lub w ogóle pominięty. Intrygował, ale autor go porzucił, a nas zostawił z domysłami i obawą.

Myślę, że miłośnikom thrillerów przypadnie ta książka do gustu. Jest klimat, napięcie, są emocje. I jest koniec, który jest tak wielkim huknięciem, że aż chciało mi się krzyczeć NIE.

Polecam z jak najczystszym sumieniem.

„Co się skrywa między nami?” Johna Marrsa między stronami skrywa wiele tajemnic. Jeden dom, dwie kobiety i prawda gorsza od kłamstw.

Fabułę w książce poznajemy z dwóch perspektyw: matki i córki, oraz w kilku przestrzeniach czasowych: teraz, dwa lata temu i ponad dwadzieścia lat temu. To ciekawy zabieg, który pozwala głębiej wejść w powieść, lepiej wszystko poznać, a przede wszystkim odkrywać wszystko stopniowo, co budziło moją ciekawość. Od początku nie wiadomo komu kibicować, kto jest dobry, a kto zły, a raczej kto jest zły, a kto gorszy. Niektórych rzeczy domyślałam się wraz z kolejnymi rozdziałami, a i tak niejednokrotnie byłam zaskakiwana. Książkę czytało mi się bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem. Całość przemyślana i ciekawie łącząca wszystkie wątki. Ta książka ma w sobie ogrom bólu i cierpienia, a jednocześnie ogrom miłości i więzi.

Jeśli się zastanawiacie, co kryje się w książce „Co się skrywa między nami?”, to nie zwlekajcie i sprawdźcie sami.

Maggie i Nina to matka i córka. Zamiast miłości jest między nimi ogromna nienawiść. Młoda kobieta więzi matkę, jednak ta nie protestuje, bo wie, że również nie jest bez skazy. Obie kobiety mają swoje sekrety. Co będzie jeśli te wyjdą na jaw? Jak zmienią życie obu kobiet?

Książka wciąga od samego początku, po prostu nie sposób się od niej oderwać. Historia jest opowiadana naprzemiennie z perspektywy Niny i Meggi oraz podzielona na przeszłość i teraźniejszość, co było świetnym zabiegiem, ponieważ dzięki temu mogliśmy zrozumieć to co dzieje się obecnie.

Kobiety mieszkają w jednym domu, córka więzi matkę, nasuwa się pytanie dlatego? Dlaczego Maggie nie protestuje?

Książka trzyma czytelnika w niesamowitym napięciu, nie wiadomo co autor nam jeszcze zaserwuje, było tyle zwrotów akcji, których kompletnie się nie spodziewałam i które szokowały, a końcówka wbija w fotel!

Autor świetnie pokazuje, że nasze poczynania z przeszłości mają często swoje konsekwencje w przyszłości oraz jak ważna jest rozmowa w relacjach międzyludzkich, a tym bardziej między matką i córką.

"Co się skrywa między nami?" to wciągający, szokujący, mroczny i pełen sekretów thriller psychologiczny, który wciągnie Was bez reszty, jestem tego pewna!

,,Co się skrywa między nami?" Jonh Marrs

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐

90/2021

·

Mroczna i szokująca opowieść o sekretach, kłamstwach i rodzinnej nienawiści.

Matki i córki. Nie ma więzi mocniejszej niż ta. Zwłaszcza gdy zamiast miłości napędza ją nienawiść.

Maggie Simmonds zrobiła w życiu wiele rzeczy, z których nie jest dumna.

Nina, jej córka, nigdy jej tego nie wybaczy. Przykuje matkę do dawnego życia – dosłownie! I zmusi ją, by spłacała swój dług. Dzień po dniu.

Maggie jednak nie zamierza protestować. W ich wspólnej przeszłości są sprawy, o których Nina nie ma pojęcia. I dla własnego dobra nigdy nie może się o nich dowiedzieć. Nawet jeśli ceną za bezpieczeństwo jedynaczki będzie życie Maggie.

Obie mają swoje sekrety. Obie mają swoje powody. Żadna nie ustąpi.

Prawda jest bowiem śmiertelnie niebezpieczna. A matka zrobi dla swojego dziecka wszystko. Nawet jeśli ono miałoby ją znienawidzić.

·

Świetny thriller psychologiczny!

Pierwsze 100 stron ciężko było mi się w nią wkręcić, ale gdy już się to udało, to nie odłożyłam jej ani razu. Historia dwóch kobiet, tak bliskich, a zarazem tak sobie dalekich. Książka żonglowała moimi emocjami niczym piłeczkami. Były momenty, że zbierałam szczękę z podłogi, ale były też takie, przez które chciałam wyrzucić książkę przez okno. Nie jest to lektura dla ludzi o słabych nerwach, tym bardziej że mroku, kłamstw i ludzkiej krzywdy jest jej cały nadmiar, można powiedzieć, że książka jest nimi przesiąknięta. Kolejna lektura, która pokazuje jak duże znaczenie, ma przeszłość i to, że przed nią nie da się uciec, jak duże znaczenie w naszym dorosłym życiu ma dzieciństwo i jak ważne są rozmowy w rodzinie nawet na najtrudniejsze tematy. Tragedii tej rodziny można by uniknąć, ale chęć i miłość matki do dziecka była silniejsza.

Jeśli lubicie mocne klimaty to, jest to coś dla was, jeśli zaś nie lubicie czytać o ludzkim cierpieniu psychicznym, jak i fizycznym, to radzę odpuścić. Książka pozostanie w mojej pamięci pewnie na długo... bo zakończenie również było mocne.

·

·

·

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo_slowne

Wow ,to jest petarda. To thriller pełen niezwykle mrocznych ,tajemniczych i intensywnych scen .Narracja przeplata się pomiędzy dwoma głównymi bohaterkami ,matki i córki :Maggie i Nina, gdzie przeszłość styka się z teraźniejszością i wszystko ma swój kres.

Gdy czytałam książkę zastanawiałam się z każdą kolejną stroną ,która z tych kobiet zasłużyła na większą karę. Ciarki mnie przechodziły ,gdy czytałam ,jak matka faszeruje córkę środkami nasennymi przez wiele miesięcy...jednak gdy dojdziemy dlaczego to robiła ...Z drugiej strony Nina ,która dowiaduje się o tym co zrobiła matka próbuje ja ukarać ,ale to w jaki sposób ja karze przechodzi ludzki umysł.

W jaki sposób teraz stanąć po czyjejś stronie? Ta książka jednak pokazuje ,że nie każdy jest wyłącznie dobry czy zły. Gdy już zaczynasz domyślać się, o co chodzi, kolejna strona wszystko rujnuje! Zarówno Maggie jak i Nina mają swoje sekrety, których nie wyjawia tej drugiej. Kłamstwo rodzi kłamstwo. Tak szokującej historii dawno nie czytałam. A propos końca – ha! Tego się zupełnie nie spodziewałam. Szczękę z podłogi musiałam zbierać. To była doprawdy niesamowita lektura.Polecam

"Co się skrywa między nami?" John Marrs

Mieliscie już okazję przeczytać?

Nina, dorosła kobieta mieszka wraz ze swoją matką Meggie w rodzinnym domu. Ot, dwie samotne kobiety, jakich wiele. Mogło by się wydawać, że matkę i córkę powinny łączyć przyjazne relacje, a conajmniej poprawne. Ale nie w tym przypadku.

Maggie jest więziona przez córkę we własnym domu. Nikt nie wie o jej istnieniu. Jak do tego doszło? Jakie relację łącza te dwie kobiety? Jakie tajemnice skrywa rodzinny dom Simmondsów?

Autor stopniowo wtajemniczą czytelnika w toksyczną relację między kobietami. Powoli odsłania tajemnice przeszłości wyjaśniając jak doszło do tak dramatycznej sytuacji.

Podczas czytania w mojej głowie trwała nieustanna walka i przerzucanie winy z jednej bohaterki na drugą. Kto w tym domu był katem, a kto ofiarą? Czy zmiana jednej decyzji mogłaby odwrócić bieg wydarzeń?

Czy chorobliwa nienawiść, a może chorobliwa miłość stała się powodem dramatu, który się rozegrał w rodzinie Simmondsów?

Powiem wam, że czytałam tę książkę na raty, pomimo tego, że jest napisana przyjemnym językiem, ponieważ tych emocji, które kłębiły się we mnie, było zdecydowanie za wiele. Czułam gęsią skórkę i włosy jeżyły mi się na głowie.

Ale czy nie takich reakcji spodziewamy się sięgając po thrillery? Myślę, że tak.

Polecam, Kochani, bo to było naprawdę dobre.

Z Johnem Marrsem miałam do czynienia pierwszy raz, a nie ukrywam, że skusiła mnie zarówno okładka, jak i opis. Co ciekawe, tego autora zna wiele osób i ma całe rzesze fanów, a ja tego nazwiska wcześniej nie znałam. Natomiast, czy żałuję, że dopiero teraz przyszło mi zapoznać się z jego thrillerem psychologicznym? Zaraz Wam opowiem!

Poznajemy dwie kobiety, Maggie i Ninę, matkę i córkę. I to właśnie na tej relacji skupia się akcja w tej książce. Nie ma w tym absolutnie nic normalnego i naturalnego. Maggie mieszka w tym samym domu co jej córka, ale jest zamknięta na poddaszu. Mało tego, pomieszczenie jest dźwiękoszczelne i jest zupełnie odcięte od świata, czyli przez okno tez jej nie zobaczycie, bo założone są takie rolety, aby przypadkiem nic nie zostało pokazane światu. Jest ofiarą, a jej córka oprawcą. I w tym miejscu robimy stop. Po resztę musicie zajrzeć do książki, ale powiem wam, że autor z każdą kolejną stroną wyjaśnia powolutku skąd taki los kobiety i dlaczego ta relacja tak właśnie wygląda. Przecież nie ma większej miłości niż między matką i córką, prawda?

Historię poznajemy z perspektywy dwóch osób, co daje poczucie, że wiemy jako czytelnik wszystko i nie będziemy jednostronni, ale czy to tak działa? No nie wiem. Natomiast autor prowadzi tak czytelnika, że zaczyna ON raz współczuć bohaterkom, raz nimi wręcz gardzić. Wszystko jednak jest wyjaśnione poprzez cofanie się do przeszłości, która wpłynęła na nie i na to, co się w chwili obecnej dzieje. Tylko, czy nie zaplątaliśmy się już w manipulację i kłamstwa wraz z bohaterkami?

Ta książka to thriller psychologiczny, który śmiało można polecić jako właśnie powieść w tym gatunku. Nie ma tu więcej obyczajówki niż dreszczowca i bezsensownego skupiania się na niepotrzebnych faktach. Dzięki temu brnie się przez nią ekstremalnie szybko, a autor buduje napięcie tak, że nie ma momentu, w którym byśmy czuli nagły spadek i wręcz... nudę. W tym przypadku jako czytelnik możemy się utożsamić z bohaterkami, stać się albo katem, albo ofiarą i spróbować sobie wytłumaczyć czy na takie zachowania mogą wpływać pewne sytuacje i decyzje z przeszłości. Polecam!

Wydawnictwu Słowne dziękuję za egzemplarz!

"Nie wierzę ludziom, którzy twierdzą, że niczego nie żałują. Tylko się okłamują. Wszyscy czegoś żałujemy".

Maggie mieszka razem z dorosłą córką Niną. Obserwuje sąsiadów zza okna swej sypialni, która jest jej królestwem i więzieniem jednocześnie.

Obie kobiety łączy specyficzna więź, czytając o ich relacjach, na myśl przyszło mi przysłowie "przyjaciół trzymaj blisko, ale wrogów jeszcze bliżej". Zastanawiam się, która z nich jest bardziej szalona? A może obie są siebie warte?

Autor po mistrzowsku zbudował napięcie, bardzo oszczędnie uchylając nam rąbka tajemnicy, która skrywa się za drzwiami tego domu. Ale to, co zostaje ujawnione, sprawia, że moja ciekawość szybuje ku obłokom.

Wydarzenia, teraźniejsze i przeszłe, poznajemy z perspektywy obu bohaterek. Daje to nam bardzo wnikliwy obraz tego, co im w duszy gra - a jest to zaiste psychodeliczna muzyka.

Córka "porzucona" przez ojca szuka miłości w ramionach starszych mężczyzn, w wieku czternastu lat zachodzi w pierwszą ciążę. Matka w imię źle pojętej miłości zrobi wszystko, by uchronić swe dziecko przed skutkami błędnych decyzji.

Szok i niedowierzanie! Tak w dwóch słowach mogłabym podsumować to, co się tu wydarzyło. Właśnie dlatego tak bardzo podobała mi się ta historia, bo była inna od tego, co często otrzymujemy pod szyldem thrillera psychologicznego.

"Kiedyś sądziłam, że jeśli urodzę dziecko, będę miała kogoś, kto zawsze będzie mnie kochał, aż do mojej śmierci. Ale się myliłam. Bycie matką niczego nie gwarantuje".

Niebanalna opowieść o macierzyńskiej miłości, która daleko wykracza poza ramy tego co normalne.

Historia opowiadana jest w dwóch różnych okresach, obejmujących teraźniejszość oraz przeszłość. Dzięki temu czytelnik może stopniowo dowiadywać się, co doprowadziło bohaterów do obecnej sytuacji oraz daje możliwość szerszego poznania postaci. Już od pierwszych stron pojawia się poczucie niepokoju, które działa zachęcająco do dalszej lektury. Na wyróżnienie zasługują liczne, niespodziewane zwroty akcji, które szokują i dezorientują w najlepszy możliwy sposób. Szaleństwo jest synonimem tej książki. Polecam dla wszystkich osób, które oprócz tradycyjnych thrillerów lubią te, w których rządzi ciemna i niezapomniana narracja.

"Co się skrywa między nami" to jedna z lepszych książek jakie ostatnio czytałam. Nie ma tu nic, do czego mogłabym się przyczepić. Historia idealna i wciągająca od pierwszej strony.

Córka i matka. Miłość ponad wszystko. Jedna za drugą wskoczy w ogień, ale czy tak jest zawsze?

Maggie popełniła w życiu wiele błędów, z których nie jest dumna. Jednak dla swojej córki była w stanie zrobić wszystko co najgorsze. Jej córka Nina, nie jest w stanie wybaczyć jej tego co zrobiła, dlatego postanawia się zemścić na matce.

Stopniowo stronia po stronie odkrywamy koszmar, który odgrywa się w domu Maggie. Starałam się przeanalizować i zrozumieć działania obu pań. Jednak jest to bardzo trudne, ponieważ obie dokonały czynów niewyobrażalnych. W pewnym momencie spirala złych uczynków była tak pokręcona, że nie było już odwrotu.

Maggie wszystko co robiła, robiła dla córki. Jednak może jakby postąpiła inaczej, zdołałaby jej pomóc. Nina chciała się zemścić na matce, żeby cierpiała tak jak ona, tym samym doprowadziła do kolejnej tragedii.

Ta historia zostanie ze mną na długo. Ciężko się było od niej oderwać, mistrzowska fabuła i mrożące krew w żyłach zakończenie.

„Co się skrywa między nami” to jedna z niewielu książek, które wywołały u mnie tak silne i nieraz sprzeczne ze sobą emocje. Opisana w niej historia na początku wydała mi się banalna, jednak już po kilkunastu stronach wiedziałam, że jestem w błędzie.

Prawdę mówiąc, nie wiem, czy kiedykolwiek czytałam książkę tak przepełnioną tragizmem. Życie bohaterek jest rozpaczliwie smutne i pełne goryczy. Im bardziej poznawałam główne postacie, tym mocniej przytłaczała mnie ich traumatyczna przeszłość, przez którą pozornie pełna miłości relacja matki i córki przerodziła się w czystą nienawiść i chęć zemsty.

Autor w bardzo ciekawy sposób przedstawia akcję z dwóch perspektyw i wprowadza wiele retrospekcji, dzięki czemu rozumiemy, do czego doszło między kobietami, a jedna z nich skończyła przykuta łańcuchem na poddaszu.

Wiem, że książka wielu osobom może „nie podejść”. Mnie samej momentami ciężko czytało się ją, czasami po prostu wyczekiwałam kolejnego traumatycznego elementu tej nieszczęśliwej układanki, która na koniec ulega zniszczeniu.

Nie wiem, co myśleć o tej powieści. Z jednej strony, bardzo lubię smutne książki, przy których odczuwam wiele emocji, jednak ta czasami mnie męczyła. Z drugiej wiem, że gdyby nie określone szczegóły z przeszłości głównych bohaterek, książka straciłaby swój smak. Na pewno nie nudziłam się, poznając tę historię, jednak też nie była idealnym wyborem, by wypocząć od codzienności i jej problemów.

Natalia B.

źródło: [Adres usunięty]

“Nie wierzę ludziom, którzy twierdzą, że niczego nie żałują”

Meggie ma wiele sekretów, w życiu robiła rzeczy z których zdecydowanie nie jest dumna. Jej córka, Nina niektórych z nich nigdy jej nie wybaczy. Kobieta postanawia przykuć matkę na poddaszu i zmusić ją, żeby codziennie płaciła za błędy przeszłości.

Meggie nie zamierza protestować, jest świadoma, że Nina nie do końca jest świadoma tego co się działo w przeszłości. Zrobi wszystko, żeby córka nie poznała prawdy, która jest śmiertelnie niebezpieczna.

Ciężka, mroczna, tajemnicza, chwilami brutalna tak mogę określić fabułę “Co się skrywa między nami”. Z każdą stroną wychodzą na jaw rodzinne tajemnice, które nigdy nie powinny zostać zdradzone. Autor przedstawia tu ogromną miłość matki do córki, która zrobi wszystko, żeby ocalić swoje dorosłe już dziecko przed przerażającą prawdą. Historia klimatem przypominała mi trochę “Kwiaty na poddaszu” i “Żywicę”. Fabuła trzyma w napięciu już od pierwszej strony, a wychodzące na jaw tajemnice coraz bardziej ją przyspieszają. Zakończenie było dla mnie bardzo zaskakujące, już dawno nie czytałam tak mocnego thrillera.

Matka robi wszystko aby chronić swoje dziecko.

Jest zdolna do kłamstwa, manipulacji a także do wiele gorszych czynów.

A córka? Przed czym ona może chronić swoją matkę?

Przed przeszłością czy przed samą sobą?

Ocena ; 10/10

Co się skrywa między nami to historia w której relacje pomiędzy matką a córką są ogromnie skomplikowane. Winnym w tym wszystkim jest czas. Czas który nieustannie dzieli kobiety, ich poglądy, myśli i czyny.

Czy owy czas doprowadzi do rozwiązań wszelkich kłamstw jakie przez lata budowały ? A co jeśli prawda jest gorsza niż kłamstwo ?

Tej książki należy się najwyższa ocena z możliwych. To co wydarzyło się w tej historii, rozsypało mnie nie tylko emocjonalnie ale i psychicznie. Minęło kilka dni odkąd ją przeczytałam a myśli cały czas krążą wokół niej, do tego stopnia że nie potrafię sięgnąć po żadną inną książkę.

Fabuła opiewa w kłamstwa i prawdę. Na każdej stronie wręcz wylewa się nienawiść córki do matki, co poniekąd zostaje uzasadnione.

Sięgając po tę pozycję nie wiedziałam tak naprawdę czego mogę się spodziewać lecz po przeczytaniu pierwszych stron, poprostu zaniemówiłam.

Autor odkrył przede mną karty w których los matki zależał od jej córki. Dziewczyna stworzyła dla swojej matki domowe więzienie które miało być dla niej miejscem resocjalizacji. Czy skutecznej ? Tej odpowiedzi musicie poszukać sięgając po tą książkę.

Fabuła rozgrywa się dwutorowo. Dzięki temu miałam okazję poznać historię zarówno ze strony matki jak i córki. Przekaż emocji każdej z kobiet, oddziaływał na mnie ogromnie. Momentami im współczułam, czasem się bałam zaś innym razem odczuwałam złość. Ciągle kłębiło się we mnie wiele emocji, który nie odpuściły nawet wtedy kiedy odłożyłam książkę na półkę z przeczytanymi książkami.

To co mnie urzekło ogromnie to opisana relacja pomiędzy kobietami. Z jednej strony zauważyłam nienawiść. Ogromną nienawiść, która doprowadzała do obłędu zaś z drugiej strony wydawało mi się że widzę iskierkę miłości. Niektóre czyny, czy decyzje wedle mnie zostały pokierowane sercem a także miłością matczyną. Nie mniej jednak, to co pokazał autor w swojej książce przeszło moje wszelkie oczekiwania. Jednym z wielu tematów tej historii jest Przeszłość. To ona uwarunkowała zachowanie głównych bohaterek. Dlatego też wszelkie wydarzenia z przeszłości zostały idealnie wpasowane w teraźniejszość. Spójność wydarzeń oraz zazębienie się ich było bardzo precyzyjnie dopracowane. Co do głównych bohaterek - raczej nie darzyłam ich sympatią, natomiast zostały wykreowane bardzo dobrze. Na początku nawet dałam się nabrać na skruszoną niewolnicę! Akcja toczy się w swoim tempie natomiast autor nie szczędził sobie zwrotów akcji. Jest to jedna z tych książek w których niczego nie można być pewnym! Kiedy miałam już ułożony pewny schemat, jak akcja może potoczyć się dalej, nagle dochodziło do zwrotu i wszystko to co sobie ułożyłam rozpadło się jak domek z kart pozostawiając mnie z pytaniem : " No ale jak "? Co się skrywa między nami to książka którą trzeba przeczytać ! Doprowadza czytelnika nie tylko do całkowitej dezorientacji ale także pokazuje jak kłamstwo staje się krzywdzące w odniesieniu do relacji rodzicielskiej. Polecam wszystkim! Na mnie zrobiła ogromne wrażenie i długo nie będę w stanie bo niej zapomnieć szczególnie jest pomyślę o jej zakończeniu...

„Co się skrywa między nami?” Johna Marrsa to thriller, który ciężko odłożyć. Jednocześnie to jeden z tych tytułów, w którym liczy się element zaskoczenia, więc im mniej się o fabule opowiada, tym lepiej. W skrócie jest to historia Maggie i Niny, matki i córki. Maggie siedzi zamknięta na poddaszu, Nina przynosi jej posiłki. Nie wiemy dlaczego Maggie jest zamknięta, ani jaka relacja pomiędzy postaciami panuje. I autor nie jest skłonny nam to wyjawić od razu, długo trzyma nas w niepewności, spokojnie budując coraz większe napięcie i wzbudzając coraz większą ciekawość. Warstwa psychologiczna jest tu równie dobrze zbudowana, kreacje bohaterek są bardzo skrupulatne. Ciągłe zwroty akcji mieszają skutecznie w głowie, a gra, którą pomiędzy sobą prowadzą bohaterki, jest dziwna a zarazem fascynująca. Co się między nimi stało? Narracja prowadzona jest naprzemiennie przez obydwie postacie w pierwszej osobie czasu teraźniejszego, a wydarzenia toczą się aktualnie i ponad 20 lat wstecz, kiedy to wydarzyło się coś, co dało początek aktualnemu stanu rzeczy, przez co i my powoli odkrywamy o co w tym wszystkim chodzi. Ogólnie to naprawdę zajmujący thriller z rewelacyjnie zbudowanymi postaciami, który wzbudza spory mętlik w głowie, a i ostatecznie zmusza do ciekawych refleksji.

"(...) nie sądzę, by można było wrócić do normalności po tym, jak człowiek utracił coś, co tak bardzo kochał i na co tak się cieszył..."

Chciałabym Wam napisać kilka słów o książce Johna Marrsa "Co się skrywa między nami?".

Cała akcja toczy się praktycznie w jednym domu... raz w pokoju na poddaszu, raz w kuchni przy stole. W międzyczasie są wspomnienia z życia dwóch kobiet - matki i córki.

Czytając byłam zła.

Raz na Maggie (matka), a za chwilę na Nine (córka). Z biegiem czasu nie wiedziałam, która z nich działa mi na nerwy bardziej...

Kiedy dowiedziałam się, że Nina przetrzymuje swoją własną matkę w domu i to siłą było mi żal Maggie (kto to widział, żeby matkę w domu więzić na łańcuchu!) A znów za chwilę przeczytałam, że kobieta wywołała u swojej córki specjalnie poronienie to byłam wściekła.. przecież mama nie powinna była się tak zachowywać! 😥

Tak naprawdę nie mogę Wam przytoczyć innych przykładów, bo wtedy zdradzilabym całą fabułę, a tego nie chce zrobić.

Napomkne tylko, że ten thriller jest wart przeczytania! Kiedy sie zacznie to macie ochotę tylko na więcej 😁

Osobiście wywarł na mnie spore wrażenie aczkolwiek uważam, że obie te kobiety powinny udać się na leczenie.. to co one ukrywały między sobą, albo robiły sobie nawzajem. No paranoja 🤦‍♀️

Łączyła ich bardzo toksyczna relacja...

Zachęcam.

Przekonajcie się sami co takiego działo się w tym domu i jakie tajemnice skrywały kobiety:)

A wy wiecie jakie tajemnice mają przed Wami sąsiedzi? 😁🙈

"CO SIĘ SKRYWA MIĘDZY NAMI" JOHN MARRS #burdaksiazki #cosieskrywamiedzynami #johnmarrs

Bycie rodzicem to piękna i niepowtarzalna wieź, to poznawanie siebie, swoich granic możliwości, często działamy na podstawie intuicji, czujemy irytacje i złość, ale dusimy ją w sobie, bo nawet gdy czujemy się zmęczeni, wyczerpani to uśmiech własnego dziecka nam wszystko wynagradza, a słowo mamo, tato to najcudowniejsza rzecz na świecie. Czy zatem zrobimy wszystko, by uratować swoją pociechę? Czy zataimy przed nim prawdę? Czy dobrze żyć w kłamstwie? Czy jesteśmy z tym brzemieniem bezpieczni?

Poznajemy historię z dwóch punktów widzenia matki Maggie i córki Niny i od samego początku widzimy, że ich relacja nie jest zdrowa, polega na nienawiści i sekretach. Jedna i druga strona ma swoje racje, ale jak w tym wszystkim się połapać? W ich życiu nie ma normalności są wymówki, pyskówki, niedomówienia, żal, pogarda, ale i wyrzuty sumienia.

Dylemat Maggie jest ogromny, ale wydaje mi się, że gdyby podjęłaby inną decyzję ich życie nie byłoby prostsze, może skomplikowałby wiele spraw, ale może w którymś momencie zaświeciłoby słońce? Na początku nie wiem komu ufać, bo na wierzch wychodzi brutalna rzeczywistość. Każda z kobiet popełnia błędy, a powiem, że nie raz miałam od tego gęsią skórkę. Czy chciałabym przeżyć to co one i żyć w takiej rodzinie...? O nie, zdecydowanie nie!

Czym kierowała się Maggie? Bezpieczeństwem i miłością matczyną - miała nadzieję, że jej decyzja jest słuszna, bo dzięki temu córka będzie normalnie funkcjonować i będzie mieć lepszy start w przyszłość, ale... czy jest to słuszna?

Powiem tak od połowy książki akcja idzie tak do przodu, że przeżywam szok gdy na zegarku jest już 2 w nocy, a ja chcę wiedzieć jak te wszystkie sekrety wpłyną na relacje między córką, a matką. Czy może się to wszystko skończyć pozytywnie? Momentami jestem zbulwersowana, ale obgryzam paznokcie i czytam dalej... Jestem w totalnym szoku, bo rozwój akcji mnie powal, a tajemnice wychodzą jak grzyby po deszczu i chodź pewnych spraw się domyślam to jednak mam nadzieję, że poszczególne osoby nie mogą być aż tak wyrafinowane. Powiem jedno ta historia przeniesie Was w istny wir kłamstw, niedomówień i dziwnych relacji, podszytych jednak drugim dnem, bo każdy chce być kochany i bezpieczny. Czy jednak ta miłość prawdziwa i bezwarunkowa może doprowadzić do nieodwracalnego błędu, który rzutuje na całe życie?

„Jesteś zbyt wielką egoistką, żebyś nadawała się na matkę” – ten cytat z książki to kwintesencja całej historii. Co to była za książka! Rzadko zdarza się, żeby autor fundował czytelnikowi aż taki rollercoaster.

John Marrs opowiedział historię matki - Maggie i córki - Niny, kobiet które przeżywają dramaty, a te wpływają na ich zachowania i decyzje tak mocno, że doprowadzają do tragedii i to nie jednej. Przy tym wszystkim czytelnik przez dług czas nie wie, kto jest większą ofiarą – matka czy córka, kiedy wydaje się, że córka to nagle poznajemy taki fragment historii, że szala przechyla się w stronę matki, a kilka stron dalej sytuacja znowu się odwraca i tak prawie do końca historii.

Ta książka opowiada o matczynej miłości, która jest bezwarunkowa i bezgraniczna, jednak autor pokazał konsekwencje takiej bezwarunkowej miłości, chęci chronienia dziecka przed konsekwencjami jego własnych zachowań. Taka postawa matki względem córki kończy się tragicznie dla Maggie, to ona staje się ofiarą tego, że przez całe życie robiła wszystko, żeby chronić Ninę. Ta odkrywa skrywane latami przez matkę sekrety, jednak nie znając całej prawdy postanawia wymierzyć matce karę. Pytanie czy słusznie.

Książka dostarcza nam wiedzy, która pomoże czytelnikowi wydać wyrok, kim jest kat, a kim ofiara, pytanie tylko czy osąd powinien być tak jednoznaczny, czy to co działo się „po drodze” nie zaważyło na tym co wydarzyło się na końcu.

Uwielbiam takie książki, które prowokują do dyskusji, przemyśleń, tworzenia alternatywnych rozwiązań, kocham bohaterów, którzy nie są zero-jedynkowi, którzy budzą w czytelniku różne odczucia od współczucia po nienawiść.

To jedna z tych nieodkładalnych książek, po każdym kolejnym rozdziale musisz przeczytać następny, a ten zaskoczy cię tak bardzo, że nie odłożysz tej książki aż doczytasz do końca.

Matka, córka i ich niezwykle skomplikowana relacja. Nienawiść między nimi wydaje się być równie silna, co miłość. Maggie uważa, że za wszelką cenę musi chronić córkę, jest gotowa dla Niny zrobić wszystko. Czy miłość do dziecka i potrzeba ochrony, rzeczywiście usprawiedliwiają jej postępowanie? Jak daleko można się posunąć? Nina natomiast zupełnie zatraca się w wydarzeniach z przeszłości, choć nie wie wszystkiego. Ciężko jednoznacznie ocenić bohaterki, raczej nie ma tu pozytywnych postaci. Sądzę, że obie kobiety panicznie bały się samotności i zdecydowanie obie wymagały pomocy specjalisty.

Marrs stopniowo odkrywa wydarzenia z przeszłości, podsycając ciekawość czytelnika. Gdy w trakcie czytania, zaczynałam wyrabiać sobie zdanie na temat kobiet, autor przenosił nas do innych wydarzeń i totalnie zaburzał moje wyobrażenia. To jest jeden z mocniejszych elementów książki – mocno zakręcona i zaskakująca fabuła, z niesamowitymi zwrotami akcji. Krótkie rozdziały dodatkowo potęgują jej tempo. Wydarzenia poznajemy naprzemiennie z punktu widzenia Niny i Maggie, co pozwala lepiej poznać motywy ich działania.

Czytając mocno przeraziła mnie znieczulica panująca w społeczeństwie. Dorosła kobieta znika z dnia na dzień, a tak naprawdę nikt nie zastanawia się głębiej co się stało. Dlaczego sąsiedzi nie zareagowali, dlaczego współpracownicy tak szybko przestali interesować się Maggie? Kobiety są świadkami przemocy wobec dziecka, ale ostatecznie pomysł z niesieniem pomocy został porzucony. Wiele takich sytuacji znamy z realnego życia, gdzie dzieci cierpią w zaciszu własnego domu.

Co się skrywa między nami to z pewnością jeden z lepszych thrillerów, które czytałam. Autor zaserwował czytelnikowi prawdziwy rollercoster emocji – żal, przerażenie i współczucie, ale też uczucie totalnego niezrozumienia. Akcja pędziła tak, że nawet przez moment nie odczuwałam znudzenia. Prawdziwą wisienką na torcie były totalnie zaskakujące zwroty akcji. W tej powieści nic nie jest takie, jak się wydawało na początku. Zdecydowanie polecam.

Absolutnie rewelacyjna powieść!

Zawiera opis najsubtelniejszej relacji jaką zna świat , matka- córka. W różnych odsłonach i relacjach pełnych skrajnych emocji. Autor balansuje na współodczuciach czytelnika . W licznych zwrotach akcji przesuwa granicę między miłością a nienawiścią , zwodzi , wprowadza parabolę grozy. To co było białe , nagle staje się czarne. Nieoczekiwanie.

Na podkreślenie zasługuje mistrzostwo narracji , szczegółowy rys psychologiczny postaci , intryga. Nie można wręcz oderwać się od tej lektury.

Opowieść o Matce i córce.

Maggie i Nina.

Ta książka to wiele tajemnic.

Czytając ją ciągle zadawałam sobie pytania dlaczego? Jak? Kto?.

Nie było momentu nudy oraz spokoju.

Bo nawet jak jedna rzecz się rozwiązywała kolejne zostały tajemnicą .

Za zamkniętymi drzwiami dzieje się wiele. Niektóre rzeczy są niewyobrażalne.

Ale tutaj mamy nie tylko nienawiść. Ale i miłość i niezrozumienie. Jak bardzo matka może poświęcić się dla dziecka. Pomimo że wszystko to kłamstwo oraz zło.

Do jakich rzeczy doprowadza kłamstwo.

Co może zostać nam odebrane bez naszej decyzji. Jakie konsekwencje naszych działań mogą odbić się na przyszłości.

Poznajmy tutaj teraźniejszość oraz przeszłość. Mamy podzielone na rozdziały obu bohaterek i jest to podzielone na czasy więc wiemy kiedy i co czytamy.

Wstrząsający i mrożący krew żyłach to idealne określenie. I zgadzam się z tym w 100%.

Książka ma w sobie te coś co przyciąga czytelnika. Nie mogłam się oderwać od lektury. Była brutalna ale z drugiej strony też prawdziwa.

Autor nie dał nam nawet przez chwilę odetchnąć. Do ostatniej strony książki działo się wiele. Sięgając po tą książkę nie spodziewałam się tak dobrej fabuły .

Zdecydowanie lektura dla osób które uwielbiają zagadki oraz psychologiczne myślenie. Bo po bohaterkach można było się spodziewać wszystkiego. Pomimo że zakończyłam książkę i znam wszystkie rozwiązania tajemnic mam ochotę usiąść i jeszcze raz od początku ją przeczytać.

Co się skrywa między nami?" to zaskakujący thriller Johna Marrsa, autora "Dopasowanych", którzy zostali właśnie zekranizowani na Netflixie.

Jeśli lubicie nieprzewidywalne i trochę mroczne historię to ten thriller z pewnością się Wam spodoba 👍

W "Co się skrywa między nami?" do ostatniej strony nie wiadomo, co jest prawdą, a co kłamstwem i kto tak naprawdę jest katem, a kto ofiarą.

To historia o domu, w którym prawda jest groźniejsza niż kłamstwo. Świetnie został tutaj ukazany mechanizm zatajania prawdy, czy "chronienia" przed prawdą ze wszystkimi jego konsekwencjami.

Matka i córka. Niesamowita więź, która łączy je obie. Maggie Simmsonds nie zawacha się przed niczym, by chronić swoją córkę, nawet jeśli ona miałaby ją kiedyś za to znienawidzić. Do czego doprowadzi mieszkanie pod wspólnym dachem kobiet, kiedy zamiast wzajemnej miłości czują teraz do siebie już tylko nienawiść?

Wszystko się zmienia, kiedy Nina odkrywa kłamstwa matki, których nie jest w stanie jej wybaczyć. Postanawia ją ukarać i przykłuć do dawnego życia i to dosłownie! Maggie jednak nie protestuje. W ich przeszłości są sprawy o których Nina nie ma pojęcia, a prawda jest śmiertelnie niebezpieczna.

Mamy tutaj dwie narracje prowadzone z perspektywy matki i córki, które znakomicie obrazują uczucia głównych bohaterek i sytuację w której tkwią. Wielką zaletą tej książki są również retrospekcje wprowadzające jeszcze mroczniejszy obraz całej historii.

"Co się skrywa między nami" wstrząsa, przeraża i zaskakuje swoim realizmem. Bardzo przemyślana fabuła skłania do refleksji, a niespodziewane zwroty akcji sprawiają, że ciężko ją odłożyć przed poznaniem zakończenia 🔥

Polecam i jestem ciekawa czy czytaliście lub zamierzacie sięgnąć po ten thriller 😉

[Adres usunięty]

Czy można kochać i jednocześnie nienawidzić? Czy dla dobra swojego dziecka lepiej jest kłamać niż narazić potomstwo na cierpienie? A co jeśli kłamstwo wyjdzie na jaw i nasze starania nie dostaną podziękowania, lecz staniemy się celem zemsty? Milion pytań i myśli przelatywało mi przez głowę podczas czytania książki „Co się skrywa między nami?” Johna Marrsa i napiszę to wprost: autor po prostu pozamiatał! Jak mnie wbiło w fotel, tak jeszcze się nie podniosłam, a to oznacza, że ten thriller to książka warta uwagi!

Maggie i Nina. Matka i córka. Obydwie mieszkają w tym samym dużym domu z piwnicą i poddaszem, lecz matka tkwi w swoim pokoju przykuta łańcuchem, a potrzeby fizjologiczne załatwia do wiadra. Jej kara dopiero się rozpoczęła, bo w takich warunkach spędziła dopiero trzy lata z zaplanowanych dwudziestu jeden. Co takiego zrobiła, że córka tak się mści? Nina zaś żyje zupełnie normalnie, pracuje w bibliotece i nikomu nie zdradziła, że w domu więzi matkę. Czy zło w niej tkwi od zawsze, czy jednak miała powód, by własną matkę traktować jak więźnia. Prawda będzie bolesna i śmiertelnie niebezpieczna, lecz matka zawsze zrobi dla dziecka wszystko to, co najlepsze. Tylko czy dziecko będzie potrafiło to docenić?

Fabułę „Co skrywa się między nami?” śledzimy naprzemiennie z perspektywy Maggie oraz Niny i akcja rozgrywa się w teraźniejszości i przeszłości. Na samym początku dowiadujemy się, że matka żyje jak w więzieniu, pokój urządzono tak, by nie przedarły się żadne dźwięki, nie można było otworzyć okna. Każdy tydzień ma niezmienny ustalony plan i szanse na ratunek z każdym dniem maleją, a to przecież dopiero początek, bo Nina ma dla matki przygotowanych wiele niespodzianek. Współczułam tej starszej kobiecie bardzo i nie potrafiłam zrozumieć, dlaczego córka ją właśnie tak traktuje. Co takiego ta matka zrobiła i co zrobiłabym ja, gdybym tak jak Nina w wieku 36 lat dowiedziała się, że przez ostatnich 21 lat matka kłamała i dopuściła się czynów okropnych. Nina postanawia, że odpłaci się Maggie pięknym za nadobne i właśnie przez kolejnych 21 lat zgotuje dla niej piekło. Tylko czy tak wygląda sprawiedliwość?

Jestem przekonana, że tak pokręconego i wciągającego thrillera psychologicznego jeszcze nie czytaliście. Czas to na pewno zmienić! Oglądaliście kiedyś może mecz tenisa stołowego? To tak szybko, zawodnicy odbijają piłeczkę, zmieniały się moje uczucia odnoście postępowania bohaterek. Żadna z nich nie jest bez winy, ale ciężar ich sekretów, kłamstw coraz mocniej wgniatał mnie w fotel i wooooow, tego po prostu nie da się przewidzieć! Przeszłość bohaterek wyjawi wiele brudów i ja już sama nie wiem, której bohaterce bardziej współczuję. Zakończenie jest wisienką na torcie i w Waszych głowach może pojawić się szepczący głos „Dobrze jej tak!”, ale czy na pewno?

Właśnie na taką książkę czekałam i John Marrs podarował mi książkę, której lektura była smakowitą ucztą. Jest tu napięcie, zwroty akcji i perfekcyjne studium ludzkich umysłów. A czy Wy znacie swoich sąsiadów? Czy lepiej nie wiedzieć, co dzieje się za ich drzwiami? Polecam, ta książka na pewno Was nie rozczaruje.

Gdy czytam książki, które opisują relacje rodzica z dzieckiem, tym bardziej boję się przyszłości. Historia Maggie i Niny jest jedną z tych, które pokazują jak miłość może zrujnować życie. To historia, gdzie nic jest oczywiste. Z rozdziału na rozdział zastanawiamy się, kto ma rację, kto zawinił. Czy rozbita rodzina może w dziecku wywołać aż taką nienawiść? Chowana pod kloszem, żyjąca w cieniu matki Nina, dopiero mając 36 lat dowiaduje się, ile krzywd wyrządziła jej rodzicielka. Postanawia ją ukarać w dotkliwy sposób. Zabierze jej wszystko to, co zabrała jej matka. Czy tak wygląda sprawiedliwość? Macierzyństwo to trudna sztuka, każdy popełnia jakieś błędy, które mniej lub bardziej dotkliwie wpływają na późniejsze życie i relacje.

Książka jest trochę przewidywalna, zabolało mnie też powielenie motywu z innego tytułu. Są to jednak niewielkie minusy w porównaniu z ciekawością, która mi towarzyszyła. Autorowi raz po raz udało się mnie zaskoczyć. Wciąż i wciąż zastanawiałam się nad tym, jak sama jako matka, reagowała bym na zachowania córki. Jak bym postąpiła na miejscu Maggie? Co byłabym w stanie zrobić, by chronić swoje dzieci? Autor wprowadził mnie w stan rozsypki. Przekładałam ich życie na rzeczywistość, w której jestem. Wtapiałam się coraz bardziej w ten chory umysł bohaterek, w te chore życie wśród czterech ścian.

W ogólnym rozrachunku książka jest bardzo dobra, a zakończenie to po prostu sztos. Napisana lekkim, przyjemnym językiem. Krótkie rozdziały, podział na bohaterów i przeplatanie przeszłości z teraźniejszością to coś, co bardzo lubię w thrillerach. Nie inaczej jest w przypadku kreacji bohaterów. Choć umysł mówi mi, że są nienormalne, to serce czytelnika wie, że o to właśnie w tym chodzi. Polecam wam serdecznie. Dziękuję @burdaksiazki za egzemplarz.