To skomplikowane. Julie

Zapraszam dziś na recenzję książki, której już sam tytuł mówi, że będzie skomplikowana. Oczywiście pozytywnie :)

Julie udaję się na studia do Bostonu i już od pierwszej chwili w obcym miejscu spotyka ją wielkie rozczarowanie. Jej mieszkanie okazało się nie istnieć. Dziewczyna nie wie, co ma ze sobą zrobić, więc dzwoni do matki. Na szczęście znajduję jej nocleg u starej znajomej. Tak Julie trafia do domu Watkinsów, który wydaję się jej idealny, jak i cała rodzina. Jednak po krótkim czasie zmienia o nich zdanie.

Julie angażuje się coraz bardziej w życie rodziny, opiekuję się Celeste i spędza czas z Mattem. A całe noce rozmawia z Finnem, który zwiedza świat. Czy można się zakochać w kimś, kogo się nigdy nie widziało? Czy same rozmowy wystarczą, aby stworzyć prawdziwe uczucie?

Nie wszystko jest jednak takie, na jakie wygląda.

Powieść bardzo mnie zaskoczyła, spodziewałam się lekkiej książki dla młodzieży, a dostałam coś, co przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Książka posiada swój niepowtarzalny klimat i nie byłam w stanie się od niej oderwać. Autorka pokazała nam, jak może zaskoczyć nas życie. Historia jest zabawna, ale miejscami także chwyta za serce.

Możemy przyjrzeć się także jakie relacje panują w domu Watkinsów i zobaczyć jak wielki wpływ ma to na inne osoby. Cała rodzina skrywa tajemnice, do której nie dopuszczają Julie. Jednak ona się nie poddaje i próbuję dojść do wszystkiego sama. Nie może zabraknąć wątku miłosnego i ten podoba mi się najbardziej. Nic nie jest przesłodzone, wszystko jest tak, jak być powinno. Polubiłam ogromnie główną bohaterkę, która jest mądra, zabawna i ma wielkie serce.

Polecam tę z pozoru banalną książkę, lecz gwarantuje wam, że podczas lektury zostaniecie miło zaskoczeni.

Jessica Park – bestselerowa autorka „New York Timsa”. W przerwie od pisania z namiętnością przegląda facebooka i wymyśla sposoby na fabbuccino.

Julie jest osiemnastoletnią dziewczyną, która wyjeżdża na studia do Bostonu. Jej pierwszy dzień w wielkim mieście kończy się niepowodzeniem. Mieszkanie, które wynajęła przez Internet okazuje się barem, w którym serwowane jest burrito. Na szczęście z pomocą przychodzi jej znajoma mamy, która postanawia przygarnąć ją pod swój dach. Bohaterka powoli poznaje specyficzną rodzinę, która skrzętnie ukrywa pewien sekret. Pod nieobecność najstarszego syna Watkinsów, nastolatka zajmuje jego pokój. Pisząc do niego swój pierwszy mail jeszcze nie wie jak bliski stanie się dla niej ten obcy człowiek.

Kiedy książka się rozkręciła byłam niezmiernie ciekawa zakończenia. Czytałam ją ekspresowo, by jak najszybciej je poznać, a gdy w końcu do niego dotarłam żałowałam, że to już koniec. Nie zaskoczyło mnie ono, wręcz przeciwnie, podejrzewałam, że książka tak się zakończy, choć i tak byłam w szoku. „To skomplikowane” jest jedną z tych powieści, po których ciężko się otrząsnąć i sięgnąć po kolejną lekturę. Jestem pod ogromnym wrażeniem. Nigdy nie sądziłam, że literatura młodzieżowa może mi aż tak przypaść do gustu, w końcu nastolatką przestałam już być ładnych parę lat temu. Już dawno nie pisałam recenzji z takim entuzjazmem.

Główna bohaterka jest cudowna i przeurocza, ma wszystko czego potrzeba: poczucie humoru, inteligencję, dobre serce, młodość, głowę pełną pomysłów, a przy tym jest niepoprawną romantyczką. Czuję, że nawet mimo różnicy wieku w realnym świecie mogłybyśmy się polubić. Nie należy jednak zapominać o pozostałych postaciach, które są różne jak ogień i woda. Mamy do czynienia z nastolatką z problemami aspołecznymi, odludkiem zafascynowanym nauką, obieżyświatem, który choć nieobecny, to duchem wciąż jest w domu. Każdy z nich jest wyjątkowy i dopełnia książkę w całości.

W pozycji tej nie znajdziemy zbędnych, przydługich opiów. Wszystko jest zwięzłe i na temat. Akcja mknie do przodu, choć zachowuje odpowiednie tempo. Autorka prócz literatury młodzieżowej wplata w powieść romans oraz literaturę obyczajową. Trzyma w napięciu do samego końca. Ledwo powstrzymywałam się, by nie zajrzeć na sam jej koniec. Z wielką przyjemnością umieszczam ją na półce z ulubionymi książkami.

Mam nadzieję, że po przeczytaniu mojej recenzji nie macie wątpliwości, by sięgnąć po tę powieść. Gusta każdego czytelnika są różne, ale uważam, że każdy powinien być otwarty na wszelkiego rodzaju gatunki. Więc jeśli sądzicie, że jesteście za starzy na literaturę młodzieżową lub że nie wpasuje się ona w Wasze gusta polecam najpierw się z nią zapoznać.

Kiedy Julie Seagle przeprowadza się do Bostonu, żeby rozpocząć studia na uniwersytecie, jej wymarzone mieszkanie okazuje się w rzeczywistości być małą restauracyjką serwującą buritto. Z braku lepszego rozwiązania, dziewczyna tymczasowo przenosi się do domu dawnej przyjaciółki swojej matki, która przyjmuje ją z otwartymi ramionami.

W domu Watkinsów na pozór wszystko wydaje się normalne… chociaż gdyby się zastanowić, wiele rzeczy odbiega od normy. Erin i Roger rzadko bywają w domu, spędzając w pracy długie godziny; ich syn Matt jest piekielnie inteligentnym studentem matematyki i Julie bardzo go polubiła, ale wygląda na to, że chłopak z jakiegoś powodu zrezygnował z własnego życia towarzyskiego. Jest jeszcze Celeste, nietuzinkowa trzynastolatka, której sposób wypowiadania się odpowiada ludziom z epoki wiktoriańskiej i która odstaje od swoich rówieśników jak tylko się da. Do tego wszędzie zabiera ze sobą kartonową podobiznę swojego drugiego brata, Finna, który jest nieosiągalny, a porozmawiać z nim można tylko na czacie.

Julie szybko dowiaduje się, że rodzina Watkinsów skrywa wiele tajemnic. Nie spodziewa się, że stanie się dla nich kimś tak ważnym i że wszystko będzie aż tak skomplikowane.

Są takie książki, które potrzebują trochę czasu, żeby przekonać do siebie czytającego. Gdzieś po drodze akcja zaczyna się rozkręcać, a my stopniowo zatapiamy się w lekturze bardziej i bardziej. Ale są także książki, w które wpada się jak w przepaść już od samego początku i aż do końca nie można się z niej wydostać – To skomplikowane. Julie jest jedną z takich powieści. Tym bardziej żałuję, że przetrzymywałam ją na swojej półce od tak dawna i dopiero po prawie dwóch latach od dnia, kiedy do mnie trafiła, zdecydowałam się ją przeczytać. Ale lepiej późno niż wcale, prawda? ;)

Pierwszym, co wpada w oko w książce Jessiki Park, jest wyjątkowy humor. Wiecie, mam dosyć specyficzne poczucie humoru i niektóre powieści, które mają być zabawne, dla mnie są zwyczajnie żenujące. Ale w To skomplikowane nie znajdziemy prostackich żartów na poziomie szkoły podstawowej, lecz inteligentny, trafiony w punkt humor, który przemawia do mnie całkowicie. Wydaje się bardzo trudnym wpisać się w gust czytelników humorem, ponieważ każdego bawi co innego, jednak autorka podołała temu zadaniu w stu procentach i wydaje mi się, że każdy, nawet największy ponurak świata nie mógłby powstrzymać się przed uśmiechem podczas czytania.

Choć na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że jest to jedna z tych młodzieżówek, w których życie miłosne bohaterki będzie w zasadzie nieustannie tkwić na tapecie, to prawda wygląda nieco inaczej. Faktycznie, nie da się wykluczyć istnienia wątku romantycznego, ale nie gra ON tutaj głównej roli (chociaż jest fantastyczny!). Towarzyszą mu raz za razem pojawiające się tajemnice rodziny Watkinsów, które Julie stara się odkryć, oraz –co ważniejsze – wątek psychologiczny, którego pewnie nikt by się nie spodziewał. Otóż wspomniana wcześniej Celeste, która po pewnym czasie staje się dla Julie kimś w rodzaju młodszej siostry, ma problem, z którym nie może sobie poradzić. Problem, który wpływa na jej codzienność, jej brak przyjaciół i zdaje się oddziaływać na życie całej rodziny. Ma ON związek z wydarzeniami z przeszłości, które stanowią pilnie strzeżony sekret Watkinsów. Ten wątek oraz mnóstwo zagadkowych elementów były szalenie ciekawe i sprawiały, że książkę chciało się czytać i czytać, bez żadnej przerwy. Dodatkowym plusem jest to, że czytelnik sam może brać udział w „śledztwie” i próbować poskładać w całość rozsypane kawałki układanki, aby dowiedzieć się, co miało tak ogromny wpływ na tożsamość rodziny.

Co jeszcze mnie urzekło? Doskonale wykreowani bohaterowie, stworzeni z dbałością o szczegóły, tak że trudno myśleć o nich w kategoriach postaci książkowych – wydają się oni realnymi osobami, nie tylko tymi na papierze. Każdy z nich jest fantastycznie wyrazisty i od pierwszych stron można znaleźć podobieństwa łączące czytelnika z nimi. Szczególnie kreacja Matta i Finna zasługuje na oklaski na stojąco. Ci dwaj bohaterowie są jednymi z najciekawszych i najzabawniejszych męskich postaci książkowych, jakie znam, przysięgam! Nie sposób się w nich nie zakochać! Ja osobiście skłoniłabym się ku Mattowi – uroczemu nerdowi w koszulce z napisem ,,Nietzsche to mój ziom” ;)

Rzadko kiedy jakaś książka sprawia, że włącza się mój głęboko skrywany „fangirling mode” i zaczynam chichotać i ekscytować się jak mała dziewczynka na widok nowej lalki. Tym razem jednak rozwój wydarzeń w To skomplikowane sprawił, że wciągnęłam się w tą historię maksymalnie i dosłownie żyłam nią. Jessica Park zdaje się mieć jakieś nadzwyczajne umiejętności, które sprawiają, że czytelnik z łatwością angażuje się w powieść, tak jakby sam brał w niej udział. Możecie mi wierzyć, że zwykle zachowuję stoicki spokój podczas czytania, a wszystkie emocje odczuwam raczej „wewnętrznie”, a tym razem nie mogłam się powstrzymać od wyrażania swojego rozbawienia, zaskoczenia czy irytacji. To musi coś znaczyć.

Bardzo nie chcę tego robić, kiedy już stworzyłam tak idealny obraz tej powieści, ale cóż, moje recenzje muszą być całkowicie szczere. Wspomnę więc o jednym jedynym maleńkim minusiku tej książki – nie chcę jednak, abyście zwracali na niego zbyt wiele uwagi, tak naprawdę to nic znaczącego. Otóż kilka razy odnosiłam wrażenie, że Julie za bardzo wtrąca się w życie rodziny Watkinsów, nie przejawiając przy tym ani grama subtelności i wyczucia w wypytywaniu ich o najbardziej prywatne sprawy. Rozumiem to, że mieszkając z nimi przez tak długi czas, poczuła się mentalnie z Watkinsami związana i czuła odpowiedzialność za losy rodziny, której w pewnym sensie była częścią. Jednak wyobrażałam sobie, że ja, będąc na miejscu Erin, czyli matki Matta i Celeste, byłabym bardzo bliska wykopania Julie za próg, gdyby w tak nachalny sposób próbowała ona wściubiać nos w coś, co objęte jest tajemnicą. Generalnie bardzo polubiłam Julie i nie jest to jedna z tych irytujących, głupiutkich bohaterek, ale w tym aspekcie była niezwykle… niedelikatna.

Jeśli wszystko to, co napisałam, nie przekonało Was jeszcze dostatecznie do sięgnięcia po To skomplikowane. Julie, to wiedzcie, że bez wahania przeczytałabym tą książkę jeszcze raz tu i teraz (gdybym nie miała przed oczami całej zgrai nieprzeczytanych książek na półkach), czy to ze względu na obecność Matta, czy też po prostu dlatego, że jest to jedna z najlepszych młodzieżówek, jakie kiedykolwiek czytałam – nie ważne! Rzadko wracam do raz przeczytanych już historii, ale powieść Jessiki Park zaczarowała mnie swoim humorem, pełnowymiarowymi bohaterami, prowadzącą nas przez lekturę zagadką i zaskakującym zakończeniem. W tej książce jest wszystko, czego oczekuję, sięgając po literaturę młodzieżową. Uwielbiam, kocham i polecam.

[Adres usunięty]

Uwielbiam historie, które potrafią zaskakiwać, początkowo pokazując coś zupełnie innego, żeby w pewnym momencie zmienić ten obraz całkowicie. To jest największy atut książki, którą chciałabym Wam przybliżyć. Choć równie ważną sprawą są problemy które pojawiają się w życiu bohaterów.

Lekka historia o zadurzonej nastolatce i chłopaku, którego zna tylko z internetu początkowo nie wciągnęła mnie mocno. Czytało się szybko, ale lekko, momentami wyłapywałam powtórzenia, które mnie denerwowały, jednak w pewnym momencie moja ciekawość stawała się coraz większa, razem z bohaterką chciałam poznać co kryje się za tą dziwną rodziną. Zaczęły rodzić się podejrzenia, choć nie byłam pewna czy są słuszne. Okazało się że tak, ale poskładanie wszystkich fragmentów, żeby od nowa ułożyć tę układankę nie było łatwe. Historia, którą usłyszałam na koniec sprawiła, że zupełnie inaczej spojrzałam na ten tytuł. O czym więc jest książka "To skomplikowane. Julie"? O problemach nastolatków, radzeniu sobie z traumą, depresji, braku pełnej rodziny, ciągłej nadziej na miłość, poświęceniu, kłamstwach, ucieczce...

Piękna okładka,zwraca uwagę i zachęca do sięgnięcia po lekturę.A w środku jeszcze lepiej.Książka wciąga od pierwszej strony.Bez zbędnych opisów i narracji od razu jesteśmy w centrum wydarzeń.Czyta się zadziwiająco lekko,przyjemnie i choć to literatura dla młodzieży,a ja już dawno puściłam tę grupę wiekową,spędziłam wiele miłych chwil czytając ,,To skomplikowane,,

Historia Julie to jednak coś o wiele więcej, niż błaha opowiastka o dziewczynie rozpoczynającej studia w Bostonie.Przeczytajcie, a się przekonacie.I nie pożałujecie.

Studia to niepowtarzalny czas. Okres, kiedy zdobywamy wiedzę w całkiem innym mieście, w którym musimy sprostać wszystkim obowiązkom. Jest to nie rzadko pierwszy kontakt z samodzielnością w tak dużym stopniu. Mieszkamy w akademikach, na stancjach spotykamy różne osobowości, z którymi często musimy dzielić miejsce tymczasowego zamieszkania... Nie jest łatwo...

Kiedy Julie postanawia wyjechać na studia, nic nie stoi na przeszkodzie. Matka rezerwuje jej pokój, dziewczyna opuszcza rodzinny dom. Na miejscu jednak szybko staje się jasne, że nie pójdzie tak prosto. Początkowe schody mogą być zapowiedzią burzliwego czasu studenckiego. Zamiast do wynajętego lokum (którego nie ma), Julie trafia pod dach państwa Watkins, gdzie poznaje: Matta - wyjątkowego, jedynego w swoim rodzaju obdarzonego ścisłym umysłem, Fina - nieobecnego ciałem, osiągalnego tylko przez Facebooka oraz Celeste - osobliwą, zamkniętą w sobie dziewczynkę, z którą Julie nieprawdopodobnie bardzo się zżyje. Rola naszej głównej bohaterki okaże się szersza niż początkowo możemy sądzić. Coś w tej rodzinie zdecydowanie nie gra i Julie postanowi poznać prawdę, odkryć powód takiego zachowania Celeste oraz Erin i Rogera, którzy przez większość czasu pozostają nieobecni w domu. Głową familii okazuje się Matt. Dlaczego tak jest? Jakie wydarzenia w przeszłości tak bardzo naznaczyły tych sympatycznych ludzi?

Z chwilą, kiedy wkraczamy do domu Watkinsów, poznajemy kompletnie rozbitą rodzinę. Nie są szczęśliwi. Daleko im do obrazu ludzi, jakich zazwyczaj poznajemy w książkach dla nastolatków. I czemu tak przystojny zadurzony w Julie Finn nie chce skrócić swoich wycieczek po świecie by w końcu przybyć do Bostonu?

Jessica Park postanowiła uraczyć swych młodych czytelników czymś głębszym niż sceny erotyczne na co drugiej stronie. W tym miejscu spotykamy się przede wszystkim z bólem oraz ogromną stratą, z jaką ciężko jest się pogodzić. Celeste jest zamknięta w skorupie, dlaczego? Można odnieść wrażenie, że jest jej z tym dobrze. Rodzina otoczyła ją murem. A może ona sama się tam schroniła? Nikt więcej nie ma do dziewczynki dostępu.

Czy Julie dotrze do sedna sprawy i zdoła pomóc zarówno małej przyjaciółce jak i pozostałym członkom rodziny? Ta historia jest inna. Ta książka jest cudna i przede wszystkim mądra. Jeśli chodzi o fabułę to dla mnie majstersztyk. Chciałabym, aby o tej powieści było głośno, ponieważ zasługuje na to jak mało która inna książka. Dziewczyny! Podczas swoich zakupów w księgarni nie zapomnijcie o "To skomplikowane. Julie"! Przy tej opowieści nie można się nudzić ani narzekać na brak fenomenalnych niespodzianek.

Dziękuję wydawnictwu Znak Literanova za przesłanie egzemplarza recenzenckiego. Czekam teraz z niecierpliwością na następne części.

Czasem życie daje nam popalić. Wybieramy się na studia, rezerwujemy sobie przyjemne mieszkanie, po czym okazuje się, że lądujemy na ulicy. Dosłownie. Właśnie to spotkało Julie, początkującą studentkę. Na szczęście uratowała ją przyjaciółka mamy, która pozwoliła dziewczynie zatrzymać się na jakiś czas w swoim domu. Dodajmy na to, dziwnym, zamieszkałym przez: jednego nerda, który cały swój czas poświęca na naukę, nastolatkę z bardzo specyficznym zwyczajem i rodzicami, których wiecznie nie ma. A! Jest jeszcze Finn – Julie nigdy go nie widziała, ale przez przypadek… zakochała się w nim. Łączą ich długie rozmowy prowadzone przez czat, które umilają jej pobyt w domu Watkinsów.

Julie zaczyna swoją dziwną przyjaźń z Mattem, kujonem noszącym oryginalne koszulki, jak i wciąga się w internetowy romans z Finnem, który jest zabawny i interesujący. Równocześnie próbuje pomóc Celeste, najmłodszej członkini rodziny, mającej wyraźne problemy z otworzeniem się na świat.

Naprawdę nie spodziewałam się tak ciekawej książki! Zaczęłam ją czytać i nagle… nie wiadomo kiedy dotarłam do ostatniej strony. Nawet nie wiem, od czego zacząć! Chyba od najlepszego, czyli wątku miłosnego, który mnie zachwycił, porwał i pozostawił z niedosytem. Bo chcę więcej! Po raz pierwszy w książce młodzieżowej nie byłam pewna z kim zwiąże się główna bohaterka. Autorka wprowadziła takie zamieszanie, tak mnie zdezorientowała, że końcówkę dosłownie pożarłam. I to z wypiekami na policzkach.

Co mnie urzekło? Inteligentni, wyraziści bohaterowie, których z każdym rozdziałem się odkrywa coraz bardziej. Od razu wzbudzają sympatię, ale także czasem irytację, aby zaraz na nowo rozczulić i wywołać uśmiech u czytelnika. Julie to z jednej strony wygadana, pewna siebie, dowcipna i wrażliwa dziewczyna. Bywa też uparta, wścibska i wredna. Jest dziewczyńska, lubi sukienki, przesłodzoną kawę i swoje podręczniki – widać, że autorka nie chciała na siłę robić ze swojej postaci autsajderki czy buntowniczki. To normalna dziewczyna, co stanowi świetny kontrast względem rodziny, z którą przyszło jej mieszkać. Matt z kolei to zagadka, czasem jest gburowaty i zamknięty w sobie, aby zaraz zaskoczyć czymś pozytywnym. Park nie stworzyła z niego oczywistego ciacha, za którym czytelniczki będą zaraz szaleć. Przeciwnie, wykreowała trochę dziwnego geeka, którego osobowość odkrywa się wraz z toczącą się fabułą. Jestem pod wrażeniem, że nie podała nam tej postaci na talerzu, oczywistej pod względem cech pozytywnych i negatywnych, ale formowała ją powoli i konsekwentnie.

Od razu też pomyślałam, że powieść Park przypomina mi trochę „Megan. Przewodnik po chłopcach” Katie Brian, książkę, która wzbogaciła moje nastoletnie życie. W obu pozycjach występują podobne motywy.

Styl książki jest lekki, bardzo szybko się ją czyta. Niektóre wyrażenia są bardzo młodzieżowe, język miejscami jest luźny i swobodny, ale przy niektórych postaciach i ich wypowiedziach zmienia się na bardziej formalny. Narrację mamy trzecioosobową, jednak ukazana jest tylko i wyłącznie perspektywa Julie. Rozdziały poprzedzone są ciekawym dodatkiem, czyli statusami publikowanymi przez bohaterów na Facebooku. To zabawny i skłaniający do myślenia zabieg, gdyż statusy zawierają wiele odniesień do samej fabuły, jak i literatury czy popkultury. Nawiązania do innych książek lub piosenek występują również w samej fabule, co jest kolejną zaletą książki. Niektóre dialogi wywołały u mnie parsknięcie śmiechu, dlatego bądźcie przygotowani na inteligentny humor, komiczne sytuacje i dużo scen, które ściskają za serducho.

Powieść Jessicy Park wywołała u mnie burzę emocji, jak i zachwyciła mnie swoim całokształtem. Czasem widzi się „to coś” w danej pozycji. I „To skomplikowane” posiada ten tajemniczy składnik, który sprawia, że nie można oderwać się od tej książki ani na chwilę. Polecam, bo ja wciąż pozostaje pod urokiem historii Julie i wciąż mam nadzieję, że autorka jakimś cudem napisze ciąg dalszy.

Czytaj więcej na stronie: [Adres usunięty]

Wiem, że w mojej metryce jest już od jakiegoś czas „trójka z przodu”… Wiem, że książka „To skomplikowane. Julie” jest książką młodzieżową…. Jednak wiem również, że to nic nie znaczy;) Bo nawet osoby, które lata młodzieńcze mają dawno za sobą odnajdą w tej książce coś dla siebie.

Historia Julie od pierwszej strony jest skomplikowana. Bo jak inaczej można powiedzieć, gdy okazuje się, że wynajęte przez Internet mieszkanie nie istnieje, a przyszła studentka znajduje się w obcym mieście, bez mieszkania, znajomych, rodziny…. Można by powiedzieć, że historia nie jest skomplikowana, ale banalna... I pewnie tak by było, gdyby Julie nie otrzymała pomocy od rodziny Watkinsów. Mama, tata, córka, dwaj bracia – jeden „zwiedzający” świat, obecny tylko wirtualnie, a drugi bardzo uzdolniony student matematyki. Każdy z bohaterów zmaga się z problemem. Każdy jest indywidualnością z wadami i tajemnicami. I mimo, że główny „problem” dość szybko udało mi się odkryć, to jednak czas spędzony z tą książką był czystą przyjemnością.

Inteligentne, ironiczno-sarkastyczne dialogi, to coś co lubię w każdej ilości;) Trudny problem, z którym każdy radzi sobie inaczej, czy walka z własnymi słabościami to dodatkowy plus tej książki. Brak scen erotycznych sprawia, że książkę można śmiało polecić młodszej młodzieży.

Ja na pewno będę ją reklamować wśród moich uczniów :)

Książka to opowieść o Julie Seagle – świeżo upieczonej studentki Whitney College. Dziewczyna przyjeżdża do Bostonu by rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu. Niestety wynajęte mieszkanie okazuje się lokalem serwującym burito, a na miejsce w przepełnionym akademiku nie ma co liczyć. W kłopocie pomaga przyjaciółka matki ze studiów, która zaprasza dziewczynę pod swój dach. Julie z wdzięcznością przyjmuje pomoc. Nie wie jednak jaką cenę przyjdzie jej za tą pomoc zapłacić…

Rodzina ciotki jest troszkę dziwna: córka, 13-letnia ekscentryczna Celeste, o wyjątkowej inteligencji nie rozstająca się z kartonowym modelem brata Finna (nieobecnego w domu), syn Matt – student, geniusz matematyczny oraz rodzice, ojciec Roger badacz w Laboratorium Oceanografii Mikrobowej i matka Erin wykładowca na Harvardzie. Od samego początku rodzina nie wygląda na szczęśliwą, choć każdy z osobna jest bardzo sympatyczny i Julie ich polubiła, a nawet…. Zakochuje się w jednym z braci – Finie – mimo, iż jest osiągalny wyłącznie na czatach. Co z tego wyniknie? Przeczytajcie….

Powieść z pozoru wydaje się być zwykłą obyczajową powieścią dla młodzieży. Jednak jest to książka która wciąga. Nie ukrywam, początek był nudny. Jednak nie zniechęcajcie się, potem nie zauważycie kiedy książka będzie zbliżać się ku końcowi. U mnie punktem zwrotnym był watek miłosny, który został bardzo zgrabnie uchwycony w tej pozycji. Pozycja ta pod poszewką przedstawionych wydarzeń pokazuje jak jedno wydarzenie może odmienić życie kilku osób. Autorka perfekcyjnie buduje napięcie zdradzając czytelnikowi strzępy informacji, manipuluje nim by za szybko nie zwrócił uwagi na to, co najważniejsze.

Styl książki jest lekki, bardzo szybko się ją czyta. Dużo jest młodzieżowych wyrażeń co powoduje że książkę czyta się lekko. Narrację mamy trzecioosobową, jednak ukazana jest tylko i wyłącznie perspektywa Julie.

Mamy też ciekawe uzupełnienie, pokazane są statusy z portalu społecznościowego. Ten zabieg skłania do myślenia gdyż statusy zawierają wiele odniesień do samej fabuły, jak i literatury czy popkultury. Nawiązania do innych książek lub piosenek występują również w samej fabule, co jest kolejną zaletą książki.

Patrząc na okładkę wydaje mi się, że nie do końca potrzebne są tam złote kółeczka. I troszkę za ciemna jest- czarna okładka jednak nie przyciąga młodych ludzi do zapoznania się z nią.

„To skomplikowane” to jedna z najlepszych książek dla młodzieży, jakie czytałam. Nie opiera się na schemacie, nie jest tanim romansem, zaskakuje. Bardzo lekko i przyjemnie się czyta. „To skomplikowane” jest jedną z tych powieści, po których ciężko się otrząsnąć i sięgnąć po kolejną lekturę. Jestem pod ogromnym wrażeniem. I będę do niej wracać…

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

[...]Jako że książka liczy sobie trochę ponad trzysta stron postanowiłam podzielić sobie lekturę na trzy części. Dzisiaj, kiedy byłam w połowie ostatniej setki z ciekawości posprawdzałam oceny książki na stronach księgarń, portali książkowych. Zaskoczyło mnie, że tyle było zachwytów nad powieścią (bazując na ocenach, na recenzje nie patrzyłam, żeby uniknąć wskazówek nakierowujących mnie na rozwiązanie), pomyślałam sobie "trudno, nie podoba mi się to nie, nikogo nie będę oszukiwać, nie dobre opinie są potrzebne, ale szczere". I taki był plan. Ale wtedy wszystko zaczęło się zmieniać. Nie wiem, dlaczego wcześniej tego nie zauważyłam. Może tak jak Julie, jak Watkinsowie, n i e c h c i a ł a m tego zobaczyć. Zadziwiające jak jedna informacja potrafi odmienić spojrzenie na książkę. Ile pozwala dostrzec szczegółów. Myślałam, że mam do czynienia z nijaką historią, na którą szkoda nawet papieru, a w głębi kryła się prawdziwa... coś niesamowitego! Przez myśl mi przeszło, że może to coś pokroju romantycznego Greena, że ckliwe, ale przecież głębokie, o ja niewrażliwa! E-e, tu chodzi o coś więcej. Coś, czego Green nie potrafił u mnie poruszyć. Serce.

Serdecznie polecam tę powieść absolutnie wszystkim. Nie spodoba Wam się po kilkudziesięciu stronach i zechcecie przerwać po nieudanym "okresie próbnym"? Rozumiem, sama nieraz odkładam książkę, kiedy dochodzi do mnie, że to nie moja bajka. Ale tej powieści dajcie szansę. Dajcie jej się wypowiedzieć, w y s ł u c h a j c i e j e j do końca. Uważnie. A nie zawiedziecie się, wręcz przeciwnie, wszystko się zmieni.

Wszyscy rozumiemy termin „miłość”, ale czy zawsze wiąże się z tym kłamstwo?

Czy rozumiemy tą umowną granicę pomiędzy miłością, a obsesją i oszustwem?

Dorosła już Julie wyrusza zapoczątkować nowy rozdział w swoim życiu. Doskonałe studia cieszące się uznaniem wokół innych, doskonały przyszłościowy kierunek i opłacone i wynajęte już mieszkanie w tętniącym życiem Bostonie. Jednak tak dobrze rozplanowana przyszłość i marzenia związane z nią obracają się z szybkością światła w proch i pył, wraz z przybyciem dziewczyny do miasta całkowicie samej i bezbronnej. Szybko okazuje się, że matka i córka padły ofiarami oszustwa, a mieszkaniem opłaconym z góry okazała się restauracja. Zrozpaczona Julie szybko zadzwoniła do matki, a tak załatwiła jej tymczasowe mieszkanie u swojej bogatej przyjaciółki. Cóż było robić, niedługo po dziewczynę przyjechał syn kobiety i zawiózł do domu. A tam, w tym dziwnie przepięknym domu, Julie przekonała się, że z pozoru, tak poukładana rodzina jest dziwna, osobliwa i nietypowa, jak i również okropnie nieszczęśliwa. Najstarszy syn Matt to geekowy chłopak, który studiuje matematykę i fizykę, na dodatek noszący według gustu Julie bardzo brzydkie koszulki. Jednak sam Matt, który stara się być niemiły powoli w towarzystwie Julie staje się do zniesienia aż w końcu jego stan przemieniania się w przyjaciela. Młodsza siostra Matta, trzynastoletnia Celeste, ciężko nawiązuje znajomości społeczne, a przywiązanie do pewnej osoby okazje bardzo nietypowo. O rodzicach rodzeństwa mało co trzeba opowiadać, więc wspomnę tylko, że często nie ma ich w domu. Dodatkowym tematem zostaje najstarsze dziecko rodziny, które wyjechało w świat podróżować i można tylko nawiązać z tą osobą internetowy kontakt.

Po aklimatyzacji Julie w dziwnym domu, przez internet nawiązuje bliską znajomość z członkiem rodziny w podróży. W końcu znajomość ta przeradza się w głęboką miłość.

Jednak całą tą relacją nie tylko pomiędzy zakochanymi, ale i pomiędzy całą rodziną psuje pewna brzydka tajemnica skrywana przez dwa lata.

Co takiego się wydarzyło, że Julie nie mogła dowiedzieć się jaka to straszna tajemnica?

Książka napisana na miarę bestsellera, według mnie wątek świetnie zaostrzony, a sama fabuła idzie szybko i przyjemnie jest ją czytać. Bardzo wpadła w mój gust i zagłębiłam się w niej, tak że nawet nie pamiętam, kiedy czytałam książkę równą tej. Okładka jest po prostu świetna i błyszcząca i te słowa, myślę, że są najlepszym odpowiednikiem opisującym w dwóch słowach tę okładkę. Ponoć autorka ma napisać kolejne kontynuacje, a ja już skaczę z radości!

Myślę, że powyżej udowodniłam to, że książki nie muszę polecać, ponieważ sama w sobie jest bardzo dobra.

A moja bardzo wysoka ocena jest rzadkością wśród książek.

Ocena: 10/10

Polecamy, zespół [Adres usunięty]