Love story

Zanim Wydawnictwo Jaguar zaczęło wydawać serią z kolorowymi grzbietami po obyczajówki typowo młodzieżowe coraz rzadziej sięgałam. Kiedyś wypożyczałam wszystkie, jakie znalazłam w bibliotece, jednak z czasem przestałam to robić i przerzuciłam się na czytanie książek innych gatunków. Jednak coś w tej serii mnie przyciągnęło. I dzięki niej poznałam już trzecią książkę pani Echols, która stała się moją jedną z dwóch ulubionych pisarek o nastoletnich problemach.

To tak, zacznę od zalet książki ,,Love story". Świetna historia dwojga nastolatków, którzy ciągle się kłócą i godzą. Ach te kłótnie. Genialny pomysł autorki by ich sprzeczki wyrażać poprzez opowiadania, które pisali by sobie dopiec. Bardzo mi się to spodobało i z wielką chęcią oraz ciekawością czytałam kolejne opowiadania bohaterów. Na początku myślałam, że będą przedstawione tylko streszczenia opowiadań, lecz miło zostałam zaskoczona pełnymi wersjami. Dzięki nim dokładnie wiedziałam o co sprzeczają się bohaterowie na zajęciach i w jaki sposób główna dwójka przekazuje sobie wiadomości.

Czytając książkę ,,Love story" świetnie się bawiłam. Opisana historia przypadła mi do gustu i z chęcią poznawałam rozwój wydarzeń. Książka idealnie sprawiła się jako lekka lektura umilająca jeden wieczór. Nie wymaga za wiele od czytelnika, lecz jak najbardziej poprawia jego humor, przynajmniej tak było ze mną. Obserwowanie życia Erin i Huntera było ciekawym przeżyciem i z wielką chęcią sięgnę po kolejne książki tej autorki, więc mam nadzieję, że nadal będą w Polsce wydane. Na razie polecam przeczytanie książki ,,Love story"!

"Zawsze najlepsze efekty osiągamy, pisząc rzeczy, jakie sami chcielibyśmy przeczytać."*

Bycie pisarzem daje niesamowite możliwości. Można naginać rzeczywistość tak, jak ma się ochotę. Kieruje się losami bohaterów, decyduje się o ich powodzeniu, szczęściu. Ma się władzę nad życiem i śmiercią. Autor książek odpowiada za happy end. Dlatego Erin tak bardzo lubi pisać i jest gotowa zrezygnować ze wszystkiego, by spełnić swoje marzenie o zostaniu pisarką.

Erin, główna bohaterka Love Story, była wychowywana przez bogatą babkę, dorastała bez matki i ojca. Jej krewna posiada ogromną stadninę koni, którą dziewczyna ma któregoś dnia przejąć. Erin, mimo wielkiej miłości do tych zwierząt, nie chce studiować zarządzania i oddać się rodzinnemu biznesowi, marzy się jej karierka pisarki. Dlatego gdy babka wyraża swój sprzeciw, dziewczyna bierze sprawy w swoje ręce i wyjeżdża do Nowego Jorku, by studiować na wymarzonym kierunku. Niestety brak wsparcia babki oznacza brak gotówki i Erin jest zmuszona ciężko harować, by przeżyć.

Jednak przeszłość szybko dogania dziewczynę i na jej drodze staje Hunter, dawny przyjaciel, potem wróg i ktoś, przy kim jej serce bije szybciej. I to nie jest najgorsze! Erin napisała opowiadanie o nim, którego miał nigdy nie przeczytać. Jednak los lubi płatać figle...

Najbardziej w książkach tej pisarki lubię ich lekkość, to, że tak bardzo wciągają, pochłaniają czytelnika. I pod tym względem się nie zawiodłam. Połknęłam ją na jeden raz. To cudowna rozrywka i właśnie za to cenię tę powieść. Dlatego polecam ją zmęczonym codziennością dziewczynom, które mają ochotę w zimowy wieczór przenieść się w inne miejsce i z uśmiechem i pobłażaniem śledzić losy Erin i Huntera.

Trudno mi było utożsamiać się z główną bohaterką, głównie dlatego, że dla niej wszystko kręciło się wokół Huntera, którego całkiem polubiłam, ale niestety nie podbił mojego serca tak bardzo jak jej. Niektóre jego zachowania były dla mnie całkiem niejasne i wydawało mi się, że Erin za łatwo mu wybaczała, szczególnie iż czasem naprawdę zachowywał się wobec niej okropnie. Mimo to ostatecznie są uroczą parą i podczas lektury liczyłam, że znajdą drogę, którą obejdą swoje problemy i żale.

Muszę przyznać, że po tej historii oczekiwałam trochę czegoś innego, jakiejś większej love story - jak sam tytuł na to wskazuje. Niestety pod tym względem się trochę rozczarowałam, inne powieści Echols podobały mi się troszkę bardziej. Jednak i ta ma w sobie coś wyjątkowego. A mianowicie główna bohaterka chce zostać pisarką i razem z Hunterem uczęszczają na warsztaty kreatywnego pisania. Rozmawiają ze sobą poprzez pisane opowiadania na te zajęcia - w historiach, które opierają się na faktach, zawierają swoje emocje, uczucia. To jest pomost, który ich łączy i daje nadzieję na ponowną przyjaźń, miłość. Niestety nie zawsze opowiadanie zostaje odczytane w odpowiedni sposób, nie zawsze dostrzegają to, co to drugie chciało przekazać. Ten zabieg jest naprawdę ciekawy i dodaje sporo tej powieści. Nie mogłam się doczekać fragmentów z ich utworami. Nie tylko pokazywały czytelnikowi uczucia bohaterów, ale też wspólną przeszłość Huntera i Erin oraz powody, dla których tak trudno im się ze sobą porozumieć.

Mimo paru minusów spędziłam bardzo przyjemny czas z tą powieścią, dlatego bez wahania ją polecam tym, którzy szukają umilacza czasu. Jeśli macie ochotę na coś przyjemnego, niezobowiązującego ale pochłaniającego uwagę i wciągającego w problemy bohaterów, to jest to idealna książka.

*cytat z książki, str. 368