Delirium. Tom 1

Czy gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć?

„Delirium” to książka, z którą wiąże wiele dobrych wspomnień. Jest to moja ukochana książka z czasów bycia młodą nastolatką. Pamiętam, że pochłonęłam całą serię niewyobrażalnie szybko i na lata była ona moją ulubioną. Niestety nie miałam nigdy swojej własnej kopii, a nie było polskich wydań. Na szczęście wydawnictwo moondrive wróciło do nas i od razu ukradli moje serce wznowieniem serii „Delirium”.

Lauren Oliver ukazała dystopię. Miłość została uznana za chorobę, a żeby zapobiec zachorowaniu na nią, około osiemnastych urodzin podawany jest lek, remedium. Każdy przejaw niesubordynacji, łamania zasad ustanowionych przez reżim kończy się więzieniem lub, co gorsza, śmiercią.

Główna bohaterka, Lena, to dziewczyna, która ma niedługo zostać poddana zabiegowi. Czeka na niego z niecierpliwością. W dniu ewaluacji, czyli oceny osoby w celu sparowania jej z odpowiednim partnerem, ma miejsce incydent, który rozpoczyna cały ciąg wydarzeń, które na zawsze zmieniają bohaterkę. Poznaje, czym tak naprawdę jest miłość i że nie jest to choroba.

„Delirium” to książka pokazująca, czym jest walka o wolność, o prawo do szczęścia, miłości. Uświadamia też czytelnika, w jakim kierunku może pójść świat, że niespodziewanie mogą nam zostać zabrane podstawowe prawa w imię ‘wyższych wartości’, które nie mają nic wspólnego z dobrem społeczeństwa.

Niecierpliwie czekam na kolejny tom!

Koniecznie przeczytajcie tą książkę, bo jest po prostu wspaniała.

"Miłość - najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka jak i wtedy, kiedy cię omija..."

Tytuł: "Delirium"

Autor: Lauren Oliver

Data premiery: 29.06.2022r. (wznowienie)

Wydawnictwo: Moondrive

"Delirium" - to pozycja o której nigdy wcześniej nie słyszałam, a jej pierwsze wydanie miało miejsce ponad 10 lat temu! Gdyby nie wydawnictwo Moondrive i ta czarująca okładka nie poznałabym tej historii.

Wyobraźcie sobie, że ta książka ma 8162 oceny na #lubimyczytac i 1113 opinii! Strasznie dużo 😱

.

.

Oceny wysokie, opinie podobne, a ja mam z tym tytułem ogromny problem.

Z jednej strony zachwyca, a z drugiej ilość opisów była wręcz nużąca... mnie takie czytanie męczy. Lubię dynamikę... lubię dialogi... a tu tego nie było dużo, a szkoda😢

.

.

A teraz...

Zastanówcie się i odpowiedzcie sobie na pytanie ponizej albo napiszcie mi w komentarzu: co by było gdyby na świecie nie było miłości?

Jak wtedy wyglądałby świat? Życie?

.

Osobiście nie wyobrażam sobie tego!

Miłość jest wszędzie.

Ja ją bynajmniej widzę i czuje❤️

.

A bohaterowie tej powieści traktują miłość jako chorobę😥

.

Lena - główna bohaterka niebawem skończy 18 lat i przejdzie remedium czyli przestanie odczuwać potrzebę miłości 🤦‍♀️

Brzmi to strasznie...

Naprawdę...

Żal mi było tych bohaterów. Jak można pozbywać się tego pięknego doświadczenia ze swojego życia... jest to dla mnie nierozumiałe😥

Na szczęście dziewczyna na swej drodze spotyka Aleksa, który zawładnął jej sercem 🥰 pokazał jej również, że poza granicami miasta można żyć "normalnie" z miłością u boku...

.

Czy Lena w swoim życiu się zakocha?

Jak potoczyły się losy bohaterów?

Jeżeli jesteście ciekawi to zachęcam do sięgnięcia po lekturę:)

“Miłość - najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotyka, jak i wtedy, kiedy cię omija.”

Hej! Dziś mam dla Was kilka słów o książce “Delirium” autorstwa Lauren Oliver. Jest to powieść dystopijna, która ma w sobie nutkę wrażliwości, subtelności oraz tajemniczość.

Sześćdziesiąt cztery lata temu miłość zakwalifikowano jako chorobę, natomiast czterdzieści trzy lata temu udoskonalono lek na nią. Lenie pozostało dokładnie dziewięćdziesiąt pięć dni aby być całkowicie bezpieczną i nie zachorować na delirie. Jednak gdy w jej życiu pojawia się Alex, dziewczyna zaczyna wątpić we wszystko co do tej pory wierzyła.

“Wiesz, że nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa, prawda?”

Brzmi intrygująco, prawda? Ba! Jestem pewna! Ja zakochałam się w opisie tej książki już po pierwszym przeczytaniu. Jednak najbardziej spodobała mi się ta “niepewność” tego co znajdę w środku. Początkowo okropnie drażniły mnie zarówno przemyślenia jaki wspomnienia głównej bohaterki. Było tego zdecydowanie za dużo, jednak z biegiem czasu, gdy fabuła zaczęła się rozwijać książkę czytałam prawie nie oddychając.

Podczas lektury “Delirium” przeżywałam istny rollercoaster uczuć i emocji. Byłam zarówno smutna jak i uśmiechałam się od ucha do ucha, po to by na końcu mieć złamane serce. Gdzieś podczas czytania miałam z tyłu głowy, że ta historia może skończyć się w taki sposób, jednak autorka przedstawiła to tak pięknie, że miałam łezki w oczach. Zdecydowanie trzeba jej przyznać, że potrafi grać na emocjach.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą historią. Autorce udało się stworzyć hipnotyzujących bohaterów, niebanalną historię i fabułę od której nie można się oderwać. Ja nie mogę już doczekać się dalszych losów bohaterów, ponieważ nie czytałam tej książki w przeszłości. Zdecydowanie mogę ją polecić każdemu. Gwarantuję Wam, że nie będziecie zawiedzeni. 💞

CZY MIŁOŚĆ JEST CHOROBĄ?

Delirium to dystopijna wizja świata, w którym miłość została uznana za ciężką chorobę, której należy się pilnie strzec. Szczepionka przeciwko amor deliria nervosa w wieku 18 lat, a następnie parowanie i zakładanie rodziny ze skrupulatnie dobraną przez specjalną komisję osobą. Miłość nie jest jedynym, czego nie powinno się czuć. Wszelkie odczucia nie są mile widziane, więc po wstrzyknięciu remedium ludzie stają się obojętni na wszystko, pozbawieni emocji. Są ludzie, którzy buntują się przeciwko tym zasadom - nazywani są Odmieńcami i zamieszkują Głuszę, jednak większość społeczeństwa biernie wypełnia obowiązki i poddaje się zasadom. Bywają też tacy mieszkańcy, którzy pragną wręcz strzec porządku i wszelkie niepokojące zachowania od razu zgłaszają służbom porządkowym. I wśród tych wszystkich ludzi znajduje się Lena Tiddle - dziewczyna, która z niecierpliwością odlicza dni do swojego zabiegu. Ślepo wierzy w zasady i boi się, czy wszystko się uda, gdyż jej matka była bezskutecznie poddawana zabiegowi kilka razy, co ostatecznie skończyło się samobójstwem kobiety. Jednak i w głowie Leny w końcu pojawiają się wątpliwości. Dzień jej ewaluacji i poznanie Alexa sprawia, że kwestionuje wszystkie zasady, w które kiedyś tak wierzyła. I tu trzeba przyznać, że Lauren Oliver odwaliła kawał dobrej roboty. Cały świat wykreowany był tak, że ciągle czuliśmy nad sobą kontrolę, obserwowanie, a momentami wręcz głęboki sprzeciw zasadom, jakie panowały wśród społeczności. I ten niesamowity klimat czułam nawet przy ponownej lekturze, co jest ogromnym plusem. Podobała mi się również kreacja bohaterów - byli różnorodni, wielowarstwowi, ewoluowali w trakcie lektury. Bezsprzecznie mogę stwierdzić, że Delirium na zawsze będzie miało specjalne miejsce w moim sercu książkoholika.

STRUKTURA

Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których pierwszoosobową narrację powierzono naszej głównej bohaterce - Lenie. Dzięki temu lepiej poznajemy myśli i uczucia, które pojawiają się w jej głowie, co ułatwia nam wczucie się w historię i przeżywanie jej razem z bohaterami. Dodatkowo, każdy rozdział rozpoczyna cytat z Księgi SZZ - Szczęścia, Zdrowia i Zadowolenia, która jest niczym kodeks w społeczności wyleczonej z miłości. Muszę również przyznać, że Delirium to jedna z tych książek, które są tak wdzięczne jeśli chodzi o fragmenty idealne na cytaty, że nawet jeśli zazwyczaj zapominam o zaznaczaniu, tak tutaj aż prosiło się o jakieś oznaczenie czy spisanie tych wszystkich pięknych słów. A wszystko dzięki niesamowitemu stylowi pisania Lauren Oliver.

PODSUMOWUJĄC

Delirium to niesamowita książka i genialny wstęp do serii, chociaż sądzę, że jako jednotomówka ta historia sprawdziłaby się o wiele lepiej. Powieść L.Oliver ma wszystko, czego potrzeba by stworzyć bestseller. Uwielbiam do tej historii wracać i pewnie to nie jest mój ostatni reread tej książki. Świetny świat przedstawiony, ciekawa kreacja bohaterów i niepowtarzalny klimat. Polecam z całego serca!

Amanda Says

„Większość rzeczy, nawet najpotężniejsze żywioły, ma początek w czymś niepozornym. Trzęsienie ziemi, które obraca miasta w gruzy, zaczyna się od wstrząsu, drżenia, szmeru. Muzyka zaczyna się od wibracji. […] Bóg stworzył cały wszechświat z jednego atomu nie większego niż myśl”.

Czasem tęsknisz za czymś i nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy. A ja, gdy tylko sięgnęłam po „Delirium” zdałam sobie sprawę, jak bardzo tęskniłam za dystopicznym światem wykreowanym przez Lauren Oliver. Wizja świata bez miłości, gdzie postrzega się ją jako chorobę, z której trzeba się wyleczyć jest brutalna i pełna niedopowiedzeń. Lena żyje w przeświadczeniu, że bez miłości będzie jej lepiej i przede wszystkim, że miłość zniszczyła jej rodzinę. A może prawda jest inna? Wyuczona przez ciotkę, wierzy, że takie życie jest jej przeznaczone. A jednak w odmętach pamięci Lena jest inna – bardziej niezwykła niż jej się wydaje. Do czasu aż w jej życiu pojawia się Alex.

Historia Leny i Alexa jest wciągająca od pierwszej strony. Jest pewna niedopowiedzeń, tajemnic i zjawisk, na które czytelnik nie jest przygotowany. Wracając do lektury „Delirium” nie spodziewałam, że ponownie będę przeżyć tę historię całą sobą. Pochłonął mnie mrok i uczucia, które na ułamek sekundy sprawiły, że zabrakło mi tchu. Ta książka to piękna a zarazem bolesna historia miłości, która pokazuje jej różne aspekty i w której tak ważne jest oddanie. Ten świat rządzi się własnymi prawami. Bohaterowie miewają chwile zwątpienia, które pozwalają im popełniać błędy i wychodzić z nich bardziej doświadczonym. Nieprzewidziana w skutkach fabuła sprawia, że chce się więcej! I chociaż znam dalszą część historii Leny to nie ukrywam, że z utęsknieniem wypatruję już kolejnego tomu!

Co jeśli miłość to choroba, niebezpieczeństwo dla naszego serca? Serce jest naszym najważniejszym organem, musimy je chronić, dlatego odkryto delirium – lek na miłość. Aplikuje się go po osiemnastych urodzinach, urząd przedstawia ci 4 kandydatów spośród których masz wybrać osobę, z którą spędzisz resztę życia. Zero motyli w brzuchu, pożądania, miłości. Nic. Tylko bezpieczeństwo. Czy chciałbyś się wyleczyć z miłości?

"Po zabiegu będę na zawsze bezpieczna i szczęśliwa. Wszyscy to mówią: lekarze, siostra oraz ciotka Carol. Gdy będę już mieć zabieg za sobą, zostanę sparowana z chłopakiem, którego wybierze dla mnie komisja ewaluacyjna, a za kilka lat się pobierzemy."

Lenę wkrótce czekają osiemnaste urodziny, po których jej życie całkowicie się zmieni. Boi się miłości, pamięta, co miłość zrobiła z jej mamą. To przez zdradzieckie serce jej mama umarła. Trzykrotnie próbowano ją wyleczyć z tego paskudztwa, nie udało się. Matka Leny popełniła samobójstwo. Czy teraz widzisz w jakim niebezpieczeństwie jesteś przed zaaplikowaniem lekarstwa? Lena nie może już się doczekać. Wszyscy zapewniają ją, że po tym już wszystko będzie łatwe, miłe i przyjemne. Nie będzie musiała się niczego obawiać.

"Dociera do mnie, że dziś pozwalają nam na te ostatnie wspólne wygłupy, ponieważ dobrze wiedzą, że wkrótce wszystko w naszym życiu zmieni się na zawsze."

Nadchodzi czas, kiedy Lena staje przed komisją, która po zadaniu pytań dobierze jej kandydatów na męża. Kiedy pytają o ulubioną książkę, mówi „Romeo i Julia”, kiedy pytają dlaczego, mówi, że to piękna historia. Ta odpowiedź nie podoba się komisji. Dopytują, dlaczego uważa, że cierpienie jest piękne. Lena wpada w tarapaty. Na pytanie o ulubiony kolor, powinna odpowiedzieć: niebieski, ponieważ kojarzy się ze spokojem. Ona jednak opowiada o odcieniu szarości nieba tuż przed wschodem słońca. Jest coraz gorzej. A wtedy spotkanie przerywa happening przeciwników lekarstwa na miłość. Cała ta sytuacja sprawia, że Lena dostaje drugą szansę na spotkanie z komisją, wtedy już mówi to, czego od niej oczekują.

Pewnego dnia podczas biegania wraz ze swoją przyjaciółką Lena wpada na chłopaka Aleksa. Okazuje się, że był ON podczas jej spotkania z komisją. On udaje, że tego nie pamięta. Ale zaprasza ją na spotkanie. Potem spotykają się na nielegalnej imprezie. Po godzinie policyjnej. Tańczą pomimo zakazów w rytm zabronionej muzyki. Chłopcy i dziewczęta są razem w jednym pomieszczeniu, dotykają się, rozmawiają ze sobą. Łamią większość zasad podczas jednej imprezy.

"Dla niektórych z nas stawką jest coś więcej niż wolność od delirium. Niektórzy z nas, szczęśliwcy, dostaną szansę na odrodzenie, szansę, by stać się kimś nowym, poprawionym, lepszym. Uzdrowionym, pełnym i na powrót doskonałym, jak stal, która wychodzi z ognia lśniąca, twarda i zahartowana. Jedyne, czego pragnę to obietnica remedium. Niczego więcej nie pragnę i nigdy nie pragnęłam."

Aleks i Lena spotykają się jeszcze kilkakrotnie. Poznają się wzajemnie, zbliżają się do siebie. Muszą być ostrożni, gdyby ktoś ich nakrył skazano by ich na śmierć. Nieubłaganie zbliża się czas na zaaplikowanie remedium Lenie. Jednak ona się zakochała i zaczyna się buntować przeciwko rodzinie, władzy i remedium. Ona i Aleks są w niebezpieczeństwie.

"Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali."

„Delirium” to książka inne niż wszystkie. Podoba mi się niecodzienna fabuła, pomysł z lekarstwem na miłość jest fantastyczny. Skłania do refleksji. Sama zaczęłam się zastanawiać, czy chciałabym być wyleczona z miłości.

[Adres usunięty]

Słyszałam wiele zachwytów nad Delirium autorstwa Lauren Oliver i zastanawiam się, czy czytałam tą samą książkę. Ocena na Goodreads: 4.01 (ponad 300 tys głosów) nie jest najgorsza, chociaż raczej umieszcza książkę w gronie średnich. Jednak już na polskich portalach Delirium zdobywa szczyty szczytów, czego już kompletnie nie rozumiem. Nie twierdzę jednakże, że książka jest zła, mogłaby po prostu być lepsza, szczególnie kiedy zbiera tyle pochwał.

Delirium to kolejny przykład dystopii, w której mamy do czynienia z ponurą wizją rzeczywistości. To, co tym razem stanowi zagrożenie to choroba, którą jest a jakże - miłość. Pomysł nieco absurdalny i wydawałoby się nawet śmieszny, chociaż muszę przyznać, że Lauren Oliver całkiem zgrabnie go udźwignęła. Czytając książkę, która jeżeli chodzi o fabułę została całkiem nieźle uzasadniona, naprawdę święcie wierzymy, że to nie jest żart. Miłość jest chorobą, która unicestwia i doprowadza do obłędu, dlatego naukowcy wymyślili lek, który na zawsze uwolni ludzi od tego paskudztwa.

Główna bohaterka Lena jest podobnie jak większość społeczeństwa Portland święcie przekonana, że dopiero po podaniu jej leku, będzie szczęśliwa i wolna od ryzyka zachorowania na śmiertelną chorobę. Jest to dla niej tym bardziej istotne, że z powodu miłości, jej matka skończyła tragicznie. Niespodziewanie Lena poznaje jednak chłopaka, który początkowo wzbudza jej ciekawość, żeby następnie zburzyć misternie utkany obraz rzeczywistości i pokazać, czym ta miłość naprawdę jest. “Let me show You” Muszę przyznać, że cały wątek romantyczny całkiem mi się podobał. Były fragmenty, które wywoływały u mnie radosny dreszcz oczekiwania i prawdziwej czytelniczej gorączki. Jednak kiedy akcja stawała się już naprawdę interesująca, autorka nagle ucinała serwując nam: dzień następny.

Delirium w końcu jest książką nieco ponurą. Mamy ciągłe poczucie zagrożenia i beznadziei. Z jednej strony można to zrozumieć, w końcu w Igrzyskach Śmierci też nie było wesoło, jednak tutaj staje się to naprawdę męczące.

Podsumowując oceniam książkę na średnią. Lauren Oliver ma naprawdę ogromny talent i w sumie całkiem nieźle wymyśliła całą historię, a opisała ją już naprawdę dobrze. Ta recenzja Delirium z pewnością wprowadzi Was w lekką konsternację, jednak musicie mi wybaczyć, takie są moje refleksje po przeczytaniu tej książki. Zagłębiając się w fabułę czujemy po prostu brak... brak czegoś, co czyni konkretny tytuł czytelniczym smakołykiem.

Delirium jest to jedna z oryginalniejszych książek, które czytałam. Do przeczytania zachęcił mnie jej opis. Książka często opisuje szczegóły, które mogą męczyć osoby, które ich nie lubią ja uwielbiam książki które mają dużo opisów, wiec mi się to bardzo podobało. Wszystko jest opisane z punktu widzenia głównej bohaterki. Literatura ma małą czcionkę, wiec czyta się ją dłużej, ale przyjemnie. Na początku wydaje się nudnawa, ale akcja dopiero się rozgrywa w połowie, pod koniec aż zapiera nam dech chcemy wiedzieć co będzie dalej. Bohaterowie nie byli dla mnie jakoś irytujący chociaż w ostatnich trzech-dwóch rozdziałach Lena [główna bohaterka] zaczynała mnie trochę denerwować. Fabuła jest niesamowita chociaż się powoli rozkręca. Znajdziemy tam dużo niebezpieczeństwa, tajemnic i oczywiście zakazanej miłości. Nie zawiodłam się na tej książce pewnie już nie długo wezmę się za kolejny tom.

Książka "Delirium" otwiera całą trylogię. Jest zdecydowanie najlepszą częścią. Z początku przerażała mnie ilość stron, oraz malutka czcionka. Jak się okazało, nawet nie zauważyłam, że pochłonęłam ją w kilka dni. Książka ciągle trzymająca w napięciach, ukazuje świat, w którym miłość jest niczym choroba.

Miłość między Leną, a Alexem jest czymś, o czym marzy każda dziewczyna. Jak bardzo końcówka książki mnie zraniła, nie byłam tego w stanie przewidzieć. Płakałam bardzo długo. Zakochałam się w niej bez opamiętania! Gorąco polecam :)

Książka Lauren Oliver pt. 'Delirium' jest jedną z najlepszych jakie czytałam. Nie mogłam oderwać się od niej. W pewnym momencie płakałam, w innym uśmiechałam się sama do siebie. Ta książka wywołała u mnie wiele emocji, a czasami nawet chciałam wrócić na poprzednią stronę, by upewnić się czy zakończenie nie uległo zmianie. Gdy tylko ją skończyłam od razu chciałam biec do sklepu po kolejną część. Gdybym mogła dałabym 1000000 gwiazdek, ale mogę tylko 5. Bardzo polecam.