Nie wiesz nic

"Podobno najlepsze przyjaźnie rodzą się wtedy, kiedy najmniej się ich spodziewamy..."

Autor thrilleru, o którym chce Wam dziś trochę napisać miał wczoraj urodziny! Zatem @[Adres usunięty] jeszcze raz wszystkiego dobrego i spełnienia marzeń!💚

Jak może niektórzy z Was pamiętają zamieściłam wczoraj recenzję pierwszej części książki "Nie wiesz nic". Historia tak mnie wciągnęła, że od razu pochłonęłam w całości część drugą!🙈

Nastawiłam się bardziej na akcje w Bieszczadach, ale... było jej tutaj tylko troszkę, a kurczę szkoda, bo jak przeczytałam prolog to miałam ciarki na rękach!! Lubię takie historie, które budzą we mnie takie emocje!

Oczywiście tych emocji u autora nie zabrakło! Oj nie!

Reszta bohaterów zmaga się z tajemniczym prześladowcą, który wie co zrobili w pierwszej części (nie chce spoilerować, bo wiem że niektórzy z Was są przed lektura😋), Marta poznaje w Internecie chłopaka, który zaczyna ją szantażować, ale gdy prawda o chłopaku wychodzi na jaw to i mnie zrobiło się go trochę żal... pojawia się też poważna choroba mamy Sary, ale także i nowi bohaterowie - Hubert, który chcę być przywódcą drużyny siatkarskiej i to ON organizuje wyjazd w góry, Karol, który zostaje Kariną i zachowanie rodziców Kariny po śmierci swojego syna... nowe problemy, nowe spojrzenie na szkole i jej bohaterów!

Mało tego!

Autor bardzo umiejętnie połączył swój najnowszy thriller z... "Utraconymi" i biurem osób zaginionych "Echo"!💚 bardzo mi się podobało wplecenie tutaj tego wątku i Sandry:)

@[Adres usunięty] chciałam Ci pogratulować pomysłu! Końcówka mnie zaskoczyła i już czekam na kolejną część!

Lubię Twoje książki, bo naprawdę dostarczają mi przeróżnych emocji, a to uwielbiam czytając thriller!

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą..."

Po lekturze "Nie wiesz wszystkiego" Marcela Mossa byłam ciekawa co autor wymyśli w drugiej części. Czy pisarz nie zawiódł moich oczekiwań?

Bohaterowie z pierwszego tomu próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Marta integruje się z resztą grupy i nadal trzyma pieczę nad skrzynką zwierzeń. Hubert bardzo mocno pragnie zastąpić Alana jako kapitan drużyny siatkówki. Wyjeżdża z chłopakami w Bieszczady jednak z pozoru lajtowy wyjazd zmienia się w obóz przetrwania.. Ktoś również zna prawdziwy przebieg wydarzeń tragicznej nocy i grozi, że ujawni prawdę jeśli winni nie przyznają się policji. Zaczyna się walka z czasem.

Autor kolejny raz dał nam popalić. Znów poznajemy fabułę z różnych perspektyw. Tylko tym razem miałam problem ustalić co naprawdę się dzieje, gdyż niektóre zdarzenia działy się w głowie bohaterów. Przyprawiało mnie to o mętlik w głowie. Zachowania nastolatków wydawały się absurdalne, jednak po nitce do kłębka, odkrywaliśmy kolejne fakty. Fajne było pojawienie się Sandry, postaci z innej serii książek autora. Lubię takie zagrania. Najbardziej wstrząsnęła mną historia Kariny. Nie wyobrażam sobie ile odwagi kosztowało ją by się ujawnić. Jak ważna jest akceptacja. A w tych czasach strasznie jesteśmy oceniani. Jakiekolwiek odstępstwo od normy jest wręcz tępione. Myślę, że idzie to w bardzo złym kierunku. Książka zakończyła się już mi znanymi wydarzeniami gdyż "Wszyscy muszą zginąć" już za mną. A muszę przyznać, że ta książka zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Pozostało mi tylko dokończyć tę serię. Tak mocno jak lubię twórczość autora tak też jej się obawiam. A wam zdecydowanie polecam.

To już moje czwarte spotkanie z twórczością Marcela Mossa. Zdążyłam zatem przywyknąć do jego stylu i doskonale zdałam sobie sprawę, że nie każdy będzie miał ochotę na czytanie jego powieści. Żeby po nie sięgać, należy przygotować się nie na lekkie opowiadania i błahe kłopoty. Wręcz przeciwnie- Marcel Moss słynie z tego, że nie omija on żadnego tematu tabu i nie tworzy przesłodzonych opowiastek. Autor pisze o gwałtach, przemocy fizycznej oraz psychicznej, morderstwach, mobbingu, stalkingu, prześladowaniach, rywalizacji, napadach lub chorobach. Sporo tego prawda? A jeśli jeszcze autor w jednej powieści zbierze kilka wymienionych dewiacji naraz? Czy nie jest to czasem za dużo jak na jeden raz? Jedni uważają że tak, dlatego jest to najlepszy dowód na to, by dobrze przygotować się do jakiejkolwiek książki Marcela Mossa.

Tym razem autor skupił się na kolejnych uczniach prestiżowego LICEUM FREUDA. Myślę, że historia Huberta, nowego kapitana drużyny siatkówki, jest dużo prostsza i o wiele bardziej przystępna. Muszę jednak podkreślić, że w wątku z Hubertem będą przeplatać się także postaci z części pierwszej („Nie wiesz wszystkiego”), dlatego warto poznać wcześniej ówczesne perypetie konkretnych osób. Lektura będzie wtedy o wiele bardziej przystępna, a czytelnicy nie pogubią się w wygłaszanych wzajemnych żalach czy pretensjach. Hubert pragnie takiego samego rozgłosu, jakim niejaki Alan, zmarły kapitan, cieszył się przed śmiercią. Alan był także blisko z niejaką Sarą Haman, córką bogatej i wpływowej aktorki, co czyniło z Sary żeńską gwiazdę szkoły. Ona i Alan stali niemal na piedestale, a kto nie pragnie się wyróżniać? Tego samego oczekuje od życia Hubert, ale jak na razie jest on raczej odtrącany. Drużyna już tak dobrze nie gra, a na dodatek chłopak ma w swoim otoczeniu rywala numer jeden, niejakiego Pawła. Dlaczego młodzi mężczyźni tak się nienawidzą? Dlaczego ciągle podkładają sobie kłody pod nogi? Warto się tego dowiedzieć. Ale to nie wszystko- dyrekcja szkoły zgadza się, by Hubert mógł zorganizować wyjazd integracyjny w Bieszczady. Na wyjeździe pojawi się Paweł, a także trójka innych zawodników. Bieszczady wielu z nas kojarzą się raczej mrocznie- przecież to totalna głusza, często bez zasięgu i możliwości innej formy kontaktu… Co takiego się tam wydarzy? Czy Hubert i Paweł dojdą do porozumienia? Ja niczego nie zdradzę, ale będzie to bardzo mroczna część powieści, na dodatek z dawną historią w tle…

Drugi, szalenie istotny wątek powieści, dotyczy niejakiej Kariny i… No właśnie. Nigdy nie sądziłam, że tekst podany przez autora będzie dla mnie tak trudny w odbiorze. Karina to osoba transpłciowa i już samo to stwierdzenie powodowało, że w mojej głowie tworzył się mętlik. Wiele jestem w stanie zrozumieć, organizacje LGBT bardzo przybliżyły nam niektóre sprawy związane z seksualnością człowieka. Ja jednak nigdy nie spotkałam w swoim życiu osoby transpłciowej i nie wiem, co musi dziać się w umyśle człowieka, by uważać się za kogoś zupełnie innego. Nie przekreślam takich dramatów i nie piętnuje ich. Po prostu bardzo trudno było mi zrozumieć postępowanie Kariny. Jak na wieść o byciu innym człowiekiem zareagują uczniowie szkoły? Co na na to wszystko powiedzą rodzice Kariny? Ja tego nie zdradzę. Nie powiem też, czy autor dobrze zaprojektował ten wątek. Znając jednak jego wcześniejsze teksty, mogę zakładać, że bardzo przyłożył się do tak trudnego tematu.

Spośród wielu zawartych w książce wątków zainteresowała mnie też postawa Sary Haman (patrz: część pierwsza). Wcześniej była to dziewczyna uwielbiana, żerująca nieco na sławie swojej matki. Co się jednak stanie, gdy matka Sary utraci swoją telewizyjną moc i dosięgną ją dramatyczne problemy? Czy Sara odwróci się od kobiety, która wcześniej niemal jej nie zauważała i obchodziły ją tylko lajki na portalach społecznościowych? Czy matka i córka będą umiały w końcu się porozumieć? Zapraszam do lektury i samodzielnej oceny sytuacji.

Czytelnicy dowiedzą się także, jak to jest żyć z piętnem przeszłości. Każdy człowiek ma jakiś tajemnice- jedne większe, drugie wręcz błahe. Jeśli jednak mroczne sekrety nie pozwalają nam normalnie funkcjonować, to czy jest jakieś sensowne wyjście? Czy warto się przyznać i zrujnować sobie dotychczasowe jestestwo? A może wyjawienie najgorszych historii to swoiste katharsis dla duszy? Warto o tym pomyśleć, także w kontekście osobistych przeżyć.

Przede mną jeszcze jedna część cyklu LICEUM FREUDA, którą na pewno przeczytam. Autor znowu stworzył coś mocnego, kontrowersyjnego, szokującego. Czy polecam tę powieść? Tak, ale z całą pewnością nie jest to książka dla każdego czytelnika. Jeśli umiesz panować nad adrenaliną- czytaj. Pamiętajmy także o tym, jaką niszczycielską siłę może mieć Internet. Czy warto ufać komuś, kogo nawet się zna? No właśnie…

„Nie wiesz nic”

Myślałam, że ta część też będzie o kimś innym, lecz tu mamy kontynuację losów bohaterów z pierwszej części, czyli „Nie wiesz wszystkiego”.

Po śmierci Alana, nowym kapitanem drużyny siatkarskiej zostaje Hubert. By zintegrować drużynę postanawia zorganizować wyjazd w Bieszczady. Okazuje się, że to obóz przetwarwania. Faceci w kominiarkach atakują nastolatków. Marta dostaje pogróżki od nieznajomego. Co tym razem się stanie? Jakie sekrety wyjdą na jaw?

Czytając całą serię podobało mi się to, że autor porusza niejeden szkopuł, który znajdziemy w realnym świecie. Trzeci tom jest o poszukiwaniu własnej tożsamości.

Warto sięgnąć po książki Mossa. 👍 

Marcel Moss kupił mnie swoją serią 'Liceum Freuda', napięciem, niespodziankami i finałowymi rozstrzygnięciami. Będąc po lekturze tomu trzeciego, już rozumiem opinie innych, że jego fabuła łączy się z częścią pierwszą. I tak naprawdę wydarzenia z "Nie wiesz nic" rozgrywają się wcześniej niż te z tomu drugiego.

Autor tradycyjnie zaczyna od punktu kulminacyjnego, czyli wydarzeń najgorszych, najtragiczniejszych. Tym razem jest to zaskakujący przebieg obozu w Bieszczadach, gdzie Hubert - nowy kapitan drużyny siatkówki pragnie scalić zespół i tchnąć w niego nowego ducha walki. Niestety, nie wszystko poszło jego myśli...

Aktualnie wygłodzony i przemoczony Hubi ucieka przez las przed mężczyznami w kominiarkach, którzy zabrali im telefony i kazali biec... Kim są? Czym licealiści im się narazili? Czy zależy im na śmierci siatkarzy?

Po mocnym wstępie powracamy w mury Freuda, gdzie grupa związana wspólną tajemnicą (z pierwszego tomu) próbuje dociec, kto ich szantażuje. Kto prócz Marty, Sary i reszty wie, co się wtedy wydarzyło i może chcieć zgłosić to policji...?

Wyjaśnienie było dla mnie mega zaskakujące!

Jednocześnie poznajemy trudną sytuację Sary i jej matki, ich relacje po raz kolejny zostają wystawione na próbę, gdy do ich domu zawitała ONA - choroba. Autor umiejętnie pokazał, co w takich chwilach jest najważniejsze, zarówno dla osoby chorej, jak i jej bliskich.

Bardzo ciekawym i jakże ważnym w dzisiejszych czasach jest wątek tolerancji dla odmienności. Początkowo czytelnik zupełnie nie domyśla się, co takiego przełomowego ma zrobić Karina, uczennica Freuda, która z wahaniem wkracza pewnego dnia do szatni. Śmierć brata rok wcześniej, uzmysłowił jej, że nie powinna się bać prawdy i żyć w zgodzie ze sobą... Chwilę musimy cierpliwie poczekać na wyjaśnienie tej tajemnicy.

Zaskoczenie? Owszem, ale i poznanie odczuć takiej osoby, reakcji otoczenia - zarówno rówieśników, nauczycieli, jak i rodziców.

Marcel Moss ma specyficzny styl pisania, tylko sobie znanymi sposobami dąży do wyjaśnienia nam dlaczego stało się to czy coś innego. Dlaczego losy bohaterów potoczyły się właśnie w tym kierunku. Kto za co ponosi winę, karę, kto się mści. Niezmiernie zaskakujące są często sposoby docierania do prawdy przez bohaterów, ich reakcje, ale jednak autor dąży do tego, by pokazać nam dobro i zło. Opisane postacie są bardzo charakterystyczne, mają swoje humorki, specyficzny styl bycia.

Oprócz tolerancji pojawia się też motyw osaczania przez osoby poznane w sieci oraz wątek poszukiwania kogoś, kto zaginął w tomie pierwszym. Te dwa tematy wpłyną w dużej mierze na licealistów i spowodują niezły stres. Aha, jeszcze jedno - ostra jazda bez trzymanki z nauczycielką aktorstwa Elżbietą :)

Podsumowując - "Nie wiesz nic" to trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który sprawia, że nie zawsze i nie wszystko jest tylko białe lub czarne. To historia przepełniona zemstą, odtrąceniem, potrzebą wsparcia i akceptacji, pokazująca jak jesteśmy różni, ale niekoniecznie gorsi. Opowieść o rozpaczy po śmierci bliskich, o motywowaniu innych do walki; o rozpaczy, depresji, nienawiści czy niesprawiedliwości. Gorąco polecam!

Wracamy do liceum im. Freuda, którego uczniowie próbują pozbierać się po tragicznej śmierci Alana i Otylii. Hubert, nowy kapitan drużyny siatkarskiej, zauważa znaczny spadek motywacji zawodników. Kiedy w teamie pojawiają się konflikty, postanawia zabrać kolegów na wyjazd integracyjny w Bieszczady. Beztroski długi weekend niespodziewanie zamienia się w koszmar, a chłopcy zmuszeni są walczyć o przetrwanie w niezbyt równej rozgrywce.

Tymczasem paczka przyjaciół, skrywających pewną tajemnicę, zaczyna otrzymywać listy z pogróżkami. Marta, Sara, Kuba i Wiktoria mają się zgłosić na policje, w innym wypadku szantażysta wyjawi ich sekret. Nastolatkowie rozpoczynają wyścig z czasem, próbując zdemaskować stalkera.

Dobrze, że nie zaczęłam czytać tej książki kilkanaście dni temu, kiedy sama spędzałam weekend w Bieszczadach, bo moja psychika mogłaby na tym ucierpieć 🙊

Ta część jest bezpośrednią kontynuacją “Nie wiesz wszystkiego” i zapowiedzią książki “Wszyscy muszą zginąć”. Ja czytałam ją jako trzecią i teraz trochę żałuję, że nie wybrałam innej kolejności. Czyta się błyskawicznie, jak chyba wszystkie książki Marcela. Jest też dostępna bardzo dobra wersja audio, czytana przez Mikołaja Krawczyka i Aleksandrę Domańską.

Podziwiam autora za to, że wydał już sporo książek, a jego pomysły są wciąż świeże, dzięki czemu kolejne utwory nie są oklepane i przewidywalne. Duże brawa także za poruszanie tematów ważnych, trudnych, na czasie i takich, o których się na głos nie mówi, a powinno ❤️

Prolog. Wyjazd, który zamienił się w dramatyczną walkę o przetrwanie.

Strach.

Bezradność.

Łzy.

Uciekaj!

Kim oni są?

Hubert czuje na plecach ich oddech, a ja mam ochotę się odwrócić, jakby to za mną miał się ktoś czaić.

Znana nam już z poprzedniej części ekipa, a także kilku nowych bohaterów. Rozdziały, charakterystyczne już dla mnie u Marcela Mossa, z kilku perspektyw. Z każdej tej ważnej strony, co dla mnie zdecydowanie jest plusem.

Trochę miałam problem z tym, że po tak długim czasie, nie pamiętałam wszystkich szczegółów. (No okey, w przypadku Mossa ten czas i tak nie jest aż tak długi, całkiem szybko dostajemy do łapek kolejne jego książki!)

Autor jak zwykle porusza sporo ważnych, bardzo życiowych tematów. Zaznaczyłam sobie kilka naprawdę dobrych cytatów, takich prawdziwych, czasem przygnębiających, taka smutna prawda.

Hubert, który po śmierci Alana został nowym kapitanem, jego drużyna nie potrafi poradzić sobie z tym co się stało, ruszyć dalej. Czy obóz w Bieszczadach pomoże im znów stać się drużyną?

Karina... Historia Kariny potoczyła się w całkiem zaskakującym dla mnie kierunku!

Marta, Wiki, Sara, Kuba i Nina. Ich już znamy. Pora, żeby i oni wrócili do normalności. Ktoś jednak zdecydowanie nie chce im na to pozwolić. Czy prawda wyjdzie na jaw?

Życie jest zbyt krótkie, żeby udawać, bać się, żyć pod publiczkę, nie być sobą.

Idziemy jakby trzema drogami, śledzimy trzy wątki, ale gdzieś się one przecinają, łączą się. Tylko czy w końcu utworzy się jedna ścieżka?

Dużo się dzieje, dodatkowo, każdy z bohaterów ma swoje własne problemy. Plusem jest to, że widać, że wydarzenia z pierwszej części książki coś w tych dzieciakach zmieniło.

Czytając, momentami miałam skojarzenia z Igrzyskami Śmierci i z serialem Pretty Little Liars. O ile Igrzyska autor może kojarzyć, tak wydaje mi się, że przy tytule PLL, reakcją mogłoby być co najwyżej takie "he?" :P

Dodatkowym smaczkiem jest zgrabne wplecenie przez autora innej napisanej przez siebie książki. Agencja ECHO się kłania! :)

Przez pierwsze strony książki poznajemy nowych bohaterów, nowe wątki i może dla mnie dopiero tak od setnej strony, ale z każdą kolejną robi się naprawdę coraz ciekawiej i było mi bardzo trudno przerwać lekturę! A wątek fuksówki był naprawdę mocny, szokujący!

Nie do końca jestem jednak usatysfakcjonowana zakończeniem. Może nie tyle samym zakończeniem (epilogiem), bo ono naprawdę mi się podobało! ale rozwiązaniem pewnych spraw.

I żeby jeszcze trochę się uczepić ;) wyłapałam też mały błąd w narracji, w rozdziale Sary nagle głos dostała Marta ;)

Pomimo paru zgrzytów, myślę, że książki Mossa warto czytać!

"Nie wiesz nic" to kontynuacja książki Marcela Mossa pt. "Nie wiesz wszystkiego". Czy była równie dobra?

Autor po raz kolejny zabiera nas do warszawskiego liceum im. Zygmunta Freuda. Wydaje się, że kilka miesięcy po traumatycznych wydarzeniach, których uczestniczką była Marta i kilkoro jej przyjaciół, życie uczniów zaczyna wracać do normy. Jest jednak ktoś, kto próbuje sprawić, aby tajemnica, którą skrywają od tamtego czasu ujrzała światło dzienne... Tymczasem chłopak Marty wyjeżdża z kolegami ze szkolnej drużyny, aby zmotywować ich do walki o lepsze wyniki i podbudować swoją upadającą pozycję kapitana. Niestety wyjazd ten okaże się piekłem na ziemi...

Swoją recenzję zacznę od tego, że już sam prolog wbił mnie w fotel i sprawił, że książkę czytałam z ogromną ciekawością. Choć również z przerażeniem, a napięcie odczuwałam niemalże do ostatniej strony. Marcel Moss po raz kolejny pokazuje nam ciemną stronę ludzkiego oblicza. Intrygi, zawiść, zazdrość, niezrozumienie, zemsta - wszystko to znajdziemy na kartach tej książki. Oczywiście nie zabraknie też ukazania ludzi z innej, tej lepszej strony, jednak mam wrażenie, że w jego książkach chodzi głównie o mrok, który tak naprawdę skrywa każdy z nas. Historie które opisuje autor, choć w wielu przypadkach mogą wydawać się wręcz nieprawdopodobne, wg mnie mogłyby wydarzyć się naprawdę. I tak odbieram również tę książkę - pokazuje ile zła jest w nas ludziach i jacy potrafimy być okrutni w relacjach z innymi. Na szczęście czasem udaje nam się zawrócić i zmienić nasze postępowanie na lepsze i to również zostało tu ukazane. Dla mnie to kolejna świetna książka i chyba już nawet nie muszę mówić, że z niecierpliwością czekam na kolejną 😊

Rewelacyjny thriller psychologiczny przedstawiający dalsze losy uczniów liceum Freuda. Śmierć Alana wpływa niekorzystnie na pozostałych zawodników drużyny. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który proponuje kolegom wyjazd w Bieszczady. Co tam się będzie działo... ???😁

Innym wątkiem jest grupa przyjaciół, która próbuje powrócić do normalności po śmierci Otylii. Jednak jest pewna niedogodność. Mianowicie ktoś wie o ich tajemnicy i grozi wyjawieniem prawdy. Kto szantażuje Martę i resztę uczniów?? Czy ta osoba ujawni prawdę??

Serdecznie zapraszam do lektury aby poznać rozwiązanie powyższych niewiadomych😁

Książka od samego początku zachęca do jej przeczytania😀 Sprawcą tego jest prolog PETARDA autora @[Adres usunięty] 😁

Poruszane są problemy obecnych czasów: brak akceptacji, depresja, samotność, transseksualność, stalking, ogromne poczucie winy czy hejt. Często którekolwiek z wymienionych problemów pcha nastolatków do pewnych zachowań, które nie do końca są lekiem na ich bolączki.

Ogrom emocji, nieprzewidywalne zakończenie i dreszczyk emocji powodują, że kartki same przeciekają przez palce a oczy nie nadążają śledzić tekstu😍

Autor przekazuje nam prawdziwe przesłanie - nie bagatelizujmy problemów młodzieży, ponieważ takim zachowaniem możemy wyrządzić ogromną krzywdę. Jeśli młody człowiek powie nam co go trapi nie uważajmy tego za błahostkę. Pamiętajmy, że w naszych oczach problem jest nie istotny, natomiast w oczach nastolatka problem urasta do rangi katastrofy.

Moja ocena 11/10😍 Dziękuje @[Adres usunięty] za emocje oraz @wydawnictwofilia za przesłany egzemplarz😍

#marcelmoss #thrillerpsychologiczny #kryminał #sensacja #wydawnictwofilia #czytampolskichautorów #czytampolskieksiążki #czytamirecenzuję #czytamipolecam #recenzja #emocje #liceumfreuda

Uczniowie Freuda próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach, jednak nie jest to takie proste. Hubert wraz z kolegami walczy o przetrwanie, a Marta z resztą uczniów stara się uchronić ich tajemnicę.

Ostatnie książki autora średnio mi się podobały, a właściwie to wcale. Miałam do nich masę zastrzeżeń, ale tym razem na szczęście jest ich mniej. "Nie wiesz nic" mnie nie porwało i nie przewracałam kartek z ogromnym zainteresowaniem, ale jednocześnie mnie nie irytowało i nie wzbudzało negatywnych emocji. Dodatkowo chyba mogę powiedzieć, że się nie nudziłam, także jest dobrze 🤣 Jednak mimo to totalnie nie była to książka dla mnie. Czułam lekki zgrzyt pomiędzy przedstawionymi wydarzeniami. Z jednej strony autor chciał przestawić problemy współczesnych nastolatków i okej. Znamy już ten zabieg i tym razem te problemy były dla mnie dużo bardziej sensowne niż w poprzednich częściach. Jednak z drugiej strony pojawił się tutaj problem morderstw wśród młodzieży i dla mnie jest to trochę wyssane z palca. Tym bardziej, że nie ponosili oni za to żadnych konsekwencji, także średnio mi się to podobało.

Mimo tego, co przed chwilą napisałam, dalej mi ta książka jakoś mocno nie przeszkadzała. Była bardzo przecięta, taka do przeczytania i zapomnienia. Na tym etapie wahałam się jeszcze nad wyższą oceną, ale... Ale przyszedł czas na koniec i wtedy moja ocena poleciała w dół. W książce pojawiają się tak jakby trzy zakończenia. Jedno z nich było całkiem spoko, miało sens, ale nie robiło efektu wow. Drugie było totalnie beznadziejne i w ogóle nie byłam nim usatysfakcjonowana. Miałam wrażenie, że tutaj wszystko zostało wyjaśnione na odwal, a do tego trochę wzięte z kosmosu. No i było też trzecie zakończenie, które w moim odczuciu było najgorsze. Najbardziej naciągane, abstrakcyjne i przekombinowane. Wtedy już się załamałam i miałam dosyć.

Po czasie wiem, że pierwszą część serii o liceum Freuda oceniłam stanowczo za wysoko, ale mimo wszystko uważam, że "Nie wiesz wszystkiego" było ciekawsze od tej książki. Po przeczytaniu tamtej części średnio miałam ochotę sięgać po historie z Freuda, ale mimo wszystko to zrobiłam. Dałam szansę jeszcze dwóm tytułom i teraz już mam 100% pewność, że spokojnie mogę odpuścić sobie tę serię.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkarskiej postanawia zorganizować zawodnikom wyjazd w Bieszczady. Po śmierci poprzedniego kapitana wszyscy potrzebują restartu, by wrócić do formy. Wyjazd okazuje się śmiertelną pułapką, a ktoś postanowił zorganizować sobie na nich polowanie. Kto chciałby śmierci młodych chłopaków? Czy któremuś z nich uda się przeżyć? Międzyczasie do niedawna unikana przez towarzystwo Marta staje się powierniczką sekretu paczki popularnych dziewczyn. Prawda nie może wyjść na jaw, a ktoś ewidentnie chce je zmusić do pójścia na policje grożąc zdemaskowaniem. Kto jeszcze wie co takiego ukrywają, i dlaczego tak bardzo zależy tej osobie na wyjawieniu sekretu?

Tak naprawdę książka nie przedstawia historii jedynie Huberta i Marty. Mamy tu również wydarzenia przedstawione oczami innych bohaterów, między innymi Sary, Wiki czy Kariny. Każda z tych osób ma swoje tajemnice, sekrety, a także demony, które każdego dnia utrudniają im funkcjonowanie. Czy to strach przed ujawnieniem tajemnicy bądź odrzuceniem czy wyrzuty sumienia. Człowiek pomyślałby, że jakież to towarzystwo jeszcze chodzące do szkoły może mieć problemy. I właściwie tak to często wygląda w codziennym życiu. Młodych zazwyczaj nikt nie słucha, problemy najłatwiej zbagatelizować i zignorować.

No, ale wracając bezpośrednio do książki. Niby wszystko było świetnie. Fabuła mnie wciągnęła, warsztat autora zachęca do zagłębienia się w lekturze, ale im bliżej końca tym bardziej coś było nie tak. Zakończenie każdej historii z osobna wydało mi się tak nierealne i wręcz momentami bezsensowne, że przysłoniło mi na chwilę zalety książki. No bo jak na początku mogło iść świetnie, a potem nagle wychodzi coś takiego. . Odebrałam to jako takie załatanie dziury i szczerze przyznam byłam zawiedziona. Tak czy inaczej nie zamierzam na tym poprzestać i chciałabym wiedzieć co tu się jeszcze może wydarzyć.

"Nie wiesz nic" to thriller psychologiczny w którym według mnie brakło warstwy psychologicznej. Nie byłam zszokowana czy chociaż zaskoczona. Jest to powieść o nastolatkach, którzy "jakoś" radzą sobie w szkolnej rzeczywistości. Mają problemy wszelakiej natury, od tych w domu, poprzez te z własną tożsamością, aż po te największego kalibru.

Narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, przez co mamy wgląd do myśli każdego bohatera, co niestety tutaj nie zdało egzaminu, bo dla mnie gubi to całą mroczność i klimat. Cały czas mam wrażenie, że to taka "Szkoła" czy "19+", ale z wątkiem sensacyjnym. Niestety nie podobało mi się, nie miałam ochoty wracać do przerwanego czytania. A rozwiązanie okazało się banalnie proste.

"Dlaczego ludzie oceniają innych wyłącznie przez pryzmat wyglądu? Przecież oprócz nowej fryzury i ubrań pozostałam dokładnie tą samą osobą."

"Nie wiesz nic" Marcel Moss

Kontynuacja "Nie wiesz wszystkiego"

Wracamy do liceum Freuda. Tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w poprzedniej książce, rzutują na na dalsze losy bohaterów.

Drużyna siatkówki po śmierci kapitana, nie funkcjonuje zbyt dobrze, aby ponownie rozbudzić chęć do gry, nowy kapitan zabiera kolegów w Bieszczady, gdzie obóz integracyjny, zamienia się w obóz przetrwania. Kto i dlaczego czycha na życie chłopaków?

Grupa przyjaciół nie może otrzasnąć się po tragicznych wydarzeniach. A tajemnica, którą skrywają, zostaje przez kogoś odkryta. Kto odkrył prawdę nastolatków? Jak zakończy się walka z czasem?

Fikcja literacka potrafi wzbogacić naszą wiedzę, przynieść wiele odpowiedzi i dostarczyć emocji, tak jest w przypadku książki Marcela Mossa "Nie wiesz nic", która porusza trudne tematy w łatwo przyswajalny sposób.

Transseksualizm, homoseksualizm, narkotyki, alkohol, drepresja, presja rówieśnicza to główne tematy poruszane przez autora. Moss ukazuje jak ważne w kształtowaniu się osobowości młodego człowieka są akceptacja, zrozumienie przez najbliższych. Ale to nie wszystko, w książce mają również swoje miejsce problemy, z którymi stykają się dorośli.

Mimo trudnych tematów książkę czyta się szybko, a wręcz pochłania. Historia niesie za sobą wiele emocji, i tu na duży plus, działa stonowanie emocji. Mamy negatywne, ale i pozytywne. Jest światełko nadziei.

Pomaga otworzyć oczy i lepiej poznać problemy nastolatków, a lepiej zrozumiane, dają szanse niesienia pomocy.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą" czy naprawdę to musi tak wyglądać? Bądźmy sobą i nie udawajmy kogoś innego!

"Jesteśmy tacy, jakimi ukształtowało nas całe życie."

Może pomóc wielu z nas! Reagujmy na wołanie o pomoc. Rozmawiajmy ze sobą, mówmy o naszych problemach.

Ukłony dla autora i dziękuję za tę historię.

Ponownie spotykamy uczniów z Liceum Freuda.

Po tragicznej śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki nastroje w szkole nie są najlepsze. Nowym kapitanem drużyny zostaje Hubert, któremu trudno zbudować autorytet przez porównania do Alana. Postanawia zabrać zawodników w Bieszczady, aby wspólnie oczyścić atmosferę i się zjednoczyć.

W tym samym czasie przyjaciele Alana dostają maile z groźbą, że ich sekret zostanie ujawniony. Zaczyna się walka z czasem.

"Nie wiesz nic" to trzecia część z cyklu Liceum Freuda, jeśli nie czytaliście poprzednich to polecam od nich zacząć, aby utrzymać chronologie wydarzeń. Autor po raz kolejny porusza tu wiele ważnych tematów, dlatego jak zawsze chylę czoła za odwagę. W powieści mamy przedstawione historie z perspektywy różnych bohaterów, takie działanie daje możliwość bliższego ich poznania, ale jednocześnie wymaga od czytelnika dużego skupienia, aby nie pomyśli wątków i osób.

Momentami wydaje mi się, że jest tutaj zbyt dużo problemów i sytuacji mało rzeczywistych. Bo ile z tego mogło zdarzyć się nastolatkom w prawdziwym życiu? I to jeszcze równocześnie? Staram się jednak spojrzeć na to z dystansem, bo być może Autor chciał, aby w natłoku zdarzeń każdy mógł odnaleźć cząstkę dla siebie.

Książki Marcela Mossa zawsze trzymają w napięciu, przez całą lekturę odczuwałam lęk i niepokój. Czyta się je w ekspresowym tempie, nawet na chwilę nie można ich odłożyć. I tak było oczywiście i tym razem.

Książki autora zawsze polecam, choć w ostatnim czasie jest ich tak dużo, że powoli przestaję nadążać z czytaniem ich na bieżąco.

Problemy młodych ludzi często są bagatelizowane przez starsze pokolenia, które nie maja pojęcia, jak wielką krzywdę wyrządzają tym swoim bliskim. Każdy człowiek bez względu na wiek zasługuje na uwagę, pomoc, poradę i nigdy czyichś problemów nie należy bagatelizować, bo dla jednych są błahe, a dla innych ogromne. Tylko rodzina i rówieśnicy pomogą przezwyciężyć ból i pokonać największe problemy, bo samotnie może okazać się to niewykonalne.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Karola, który wreszcie postanowił dokonać u siebie przemiany płciowej, o której marzył od dawna. Przy pomocy Angel, która niegdyś również tego dokonała Karol stał się Kariną zgodnie z własną świadomością. W szkole przez jakiś czas był wyśmiewany, ale najgorszym ciosem było starcie z ojcem, który kazał jej się wynosić i nie wracać, dopóki nie będzie dalej Karolem. Ojciec tak zareagował, gdyż rok wcześniej stracił syna w wypadku, a teraz nie chce tracić kolejnego. Pojawiają się również losy trzech dziewczyn i ich przyjaciół: Marty, Wiktorii i Sary. Marta poznaje w sieci romantycznego mężczyznę, który pisze wiersze. Wiktoria nie może sobie poradzić z mroczną przeszłością wszystkich dziewczyn z grupy, a Sara wkrótce dowiaduje się o śmiertelnej chorobie swojej mamy i postanawia walczyć razem z nią. Całą trójkę ktoś szantażuje, bowiem twierdzi, że wie, co zrobiły i wymaga, by oddały się w ręce wymiaru sprawiedliwości, czego oczywiście zrobić nie chcą. Hubert zostaje kapitanem drużyny siatkarskiej i od razu zdobywa konkurencję w postaci Pawła, który twierdzi, iż Hubert nie nadaje się na to stanowisko i tak samo nie zasługuje na uznanie Sary, gdyż od zawsze chciał zastąpić poprzedniego kapitana zarówno w drużynie, jak i w miłości. Alan jego poprzednik nie żyje, więc według Pawła Hubert wykorzystał do tego okazję. Natomiast Hubert to samo opowiada na temat Pawła, więc dyrektor nakazał, by Paweł pojechał z Huberem i resztą chłopaków na kilka dni do pewnego domku w lesie aby się pogodzili i podjęli się współpracy w drużynie. Niestety Hubertowi i pozostałym pomysł dyrektora nie przypadł do gustu. Jak dalej będzie przebiegała przemiana Kariny i co z jej ojcem? Jak potoczy się relacja Marty z Natanem, nieznajomym z Internetu? Kto prześladuje dziewczyny? Jaki przebieg i skutki będzie mieć wyprawa młodych mężczyzn do domku w lesie? Jakie niebezpieczeństwa czekają bohaterów? O tym w książce „Nie wiesz nic” autorstwa Marcela Mossa.

Problemy młodych

Autor porusza w książce bardzo ważne problemy, które są dość często spotykane w szkołach i na studiach już od kilkunastu lat. Świadomość ludzi, co do zmian orientacji u innych dopiero zaczyna się zakorzeniać, ale też coraz częściej dochodzi do takich sytuacji, co niewątpliwie jest lepsze, aniżeli ciągłe ukrywanie się, które prowadzi do frustracji, depresji i do wciąż licznych samobójstw. Stalking i hejt jest z nami od dawna, tylko kiedyś było to inaczej nazywane, więc widać, że te karygodne zachowania są doskonale rozpoznawane i tępione przez osoby do tego upoważnione oraz przez samo społeczeństwo. Kolejnym problemem jest wartościowa pomoc ze strony najbliższych w walce ze śmiertelną chorobą, jeśli tego nie ma, to chory ma nikłe szanse na wyleczenie, gdyż sam sobie z tym nie poradzi. Te i inne problemy ukazują jak ważne i wartościowe tematy zostały poruszone w tejże książce.

Wrażenia

Dla mnie osobiście książka nie jest thrillerem, gdyż jedyny dreszczyk jaki poczułem to był pod koniec książki, ale taki dość delikatny i sama końcówka zapowiadająca kolejny tom również coś z tego gatunku wnosiła. Fabuła tego tomu bardziej przypomina mi obyczajówkę z elementami thrillera psychologicznego, a to dlatego, że dla mojego pokolenia opisane problemy nie są niczym nowym i są dość często spotykane. Sam mam znajomych, co przeszli przemiany, a stalking, hejt, czy walka z chorobą to już powszechne zjawisko z którym należy walczyć i nigdy się nie poddawać. Wydaje mi się, że dla starszych pokoleń opisywane zjawiska będą bardziej zaskakujące i ukazujące pewne sprawy, których nie byli świadomi, iż mogą być stresogenne dla młodych ludzi. Były pewne sytuacje, które mnie zaskoczyły, tak jak to kim była osoba prześladująca grupę przyjaciół lub wydarzenia związane z wyjazdem drużyny siatkarskiej. Zakończenie książki jest mega niespodziewane i przygotowuje nas na kolejny prawdopodobnie iście ciekawy tom.

Podsumowanie

Książkę czyta się dość płynnie, gdyż fabuła powoli idzie do przodu i nie zatrzymuje się na niepotrzebnych szczegółach, które mogłyby nic nie wnosić do sprawy, co się czasem zdarza w tego typu książkach innych autorów. Tematyka może być odkrywcza dla starszych pokoleń, ale ta pozycja jest też drogowskazem dla młodszych, bo ukazane jest, jak niektóre postępowania mogą wpłynąć na dalszy rozwój wypadków. Okładka jest matowa, natomiast posiada elementy wypukłe oraz błyszczące, co z pewnością przykuwa wzrok czytelnika. Można czytać książkę osobno tak jak ja, ale polecam zacząć od pierwszego tomu to pewne kwestie będą bardziej jasne. Polecam książkę wszystkim czytelnikom pragnącym zmierzyć się z problemami, które obecnie dość często spotykają młodych ludzi.

Znacie książki które od pierwszej strony budują takie napięcie , że nie możecie jej odłożyć bo chcecie , musicie poznać dalsze losy bohaterów i tego co dzieje się w fabule?

Ta książka właśnie taka jest , autor od razu wrzuca nas na głęboką wodę i już w prologu zarzuca nam taką przynęta że nie możemy odłożyć tej książki by nie dowiedzieć się i nie sprawdzić co doprowadziło do tych wydarzeń i jaki ta historia będzie miała koniec . Nie będę wam streszczała fabuły gdyż jest ona powiązana z poprzednią częścią i nie chcę wam jej spoilerować jeśli nie znacie jeszcze serii Liceum Freuda. Jednak ta historia trzyma w napięciu przez cały czas , częste zwroty akcji i tajemnice bohaterów nie pozwolą wam się nudzić , strona po stronie coraz głębiej i bardziej wchodzimy w jej świat , który potrafi przerazić i zaskoczyć.

Autor porusza w tej książce wiele problemów społecznych jak choćby samoakceptacja czy depresja " w naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą" Problemy nastolatków , które my rodzice dorośli tak często bagatelizujemy . Nie dostrzegamy często tego co się dzieje dopóki nie jest za późno. Myślę że ta lektura mogłaby niektórym osobą otworzyć oczy i może nie zmienić światopogląd od razu ale może być takim punktem by zobaczyć pewne problemy, emocje z tej innej strony. Dzięki temu że poznajemy tą historię z perspektywę kilku osób, co ja osobiście po prostu uwielbiam , możemy dzięki temu bliżej poznać bohaterów , ich charaktery, uczucia , dowiedzieć się co w ich głowie siedzi.

Polecam wam sięgnąć i poznać całą historie bohaterów z liceum Freuda , która jestem pewna nie pozwoli wam zmrużyć oka aż nie skończycie ostatniej strony .

Marcel Moss kolejny raz bierze na tapet ważne problemy młodego pokolenia, problemy o których nie można milczeć.

“Nie wiesz nic” porusza głośny obecnie temat LGBT, braku akceptacji i zrozumienia zarówno ze strony dorosłych, jak i rówieśników. Moss w umiejętny sposób łączy cechy dobrego thrillera z rozbudowaną warstwą psychologiczną i aspektem edukacyjnym.

Po tragicznej śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki, reszta zawodników nie potrafi zmobilizować się do gry. Nowy kapitan, Hubert, wpada na pomysł wyjazdu w Bieszczady, którego celem jest integracja drużyny i tchnięcie w nią nowego ducha rywalizacji. Nie wiedzą jednak, że na miejscu czeka ich dramatyczna walka o życie. W tym samym czasie, Marta wraz z grupą przyjaciół próbuje wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi ujawnieniem prawdy.

“Nie wiesz nic” to kolejna część przygód uczniów z liceum Freuda. Myślę, że to dobra młodzieżówka, choć rozdzicom nastolatków również ją polecam, chociażby ze względu na lepsze zrozumienie swoich dzieci, ich rzeczywistości i problemów, z jakimi się mierzą. To książka, która ukazuje nową pandemię naszych czasów, jaką jest samotność i depresja wśród nastolatków, bo “w naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą.”

[Adres usunięty]

„Nie wiesz nic” to kontynuacja książki „Nie wiesz wszystkiego” – losów przyjaciół z liceum Freuda, którzy po śmierci Otylii i Alana, starają się wrócić do normalności. Niestety ktoś, kto zna ich sekrety wzorowo im to utrudnia.

Woow! – To pierwsze co nasunęło mi się na myśl po przeczytaniu tej historii. @[Adres usunięty] po raz kolejny udowodnił, że pisząc czuje się jak ryba w wodzie. Książka czytała się sama, a ja nie mogłam się wręcz od niej oderwać.

Historię przedstawioną mamy z perspektywy kilku bohaterów. Zakończenie prawie każdego rozdziału, serwowało mi ciekawość najwyższego stopnia, przez co kończąc jeden, brnęłam w kolejne aby dotrzeć do dalszych wydarzeń!

Po raz kolejny nie zawiodłam się. Zdecydowanie czekam na ciąg dalszy. Ta część ożywiła i przywołała emocje które towarzyszyły mi przy czytaniu „Nie wiesz wszystkiego”.

Czasami bywa tak, że każda kolejna kontynuacja wypada z rytmu, a my czujemy się zawiedzeni. Lecz w tym wypadku możecie być pewni, że tak się wcale nie dzieje!

Polecam! Jeżeli nie mieliście okazji przeczytać jeszcze części pierwszej to zachęcam Was do nadrobienia. Sądzę, że nie będziecie żałować!

Natomiast jeżeli macie ją już za sobą – nie zwlekajcie aby sięgnąć po kontynuację!

"Nie wiesz nic", jako ostatnia część trylogii, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Czekałam na nią od dawna, a jak tylko się pojawiła, pochłonęłam ja w kilka godzin. Uważam, że jest to bardzo dobra pozycja, ze skomplikowaną fabułą i głębszym, ukrytym sensem. Na wierzch wychodzą tutaj bowiem problemy współczesnej młodzieży, które po głębszej analizie skłaniają nas do refleksji. Książka porusza wiele niewygodnych problemów oraz zagadnień. Ponad to, dostarcza dużą dawkę emocji i elementów zaskoczenia, wprowadzając co chwile nowe niewiadome dotyczące fabuły. Szokuje i wciąga. Autor po raz kolejny mnie nie zawiódł.

Muszę przyznać, że nie czytałam wcześniejszych tomów tego cyklu. Nie wiesz nic wpadło w moje ręce przez przypadek. W bibliotece moją uwagę przyciągnęła okładka. Zaryzykowałam i książka bardzo mi się spodobała. Po pierwsze intryga została bardzo sprawnie poprowadzona. Dla mnie to duży plus. Zazwyczaj po kilkunastu stronach wiem jak dana książka się skończy, tu czegoś takiego nie było. Kolejna zaleta to pełnokrwiści bohaterowie. Mają swoje dobre i mroczne strony. Jak każdy z nas. Czyli są autentyczni. Podsumowując, dobrze się bawiłam w czasie czytania. Na tyle żeby sięgnąć po poprzednie tomy tej serii.

Szukając czegoś mocnego do czytania i jednocześnie skłaniającego do refleksji warto sięgnąć po "Nie wiesz nic". To thriller, który porusza również ważne aspekty, ukazując rzeczywistość, w jakiej nierzadko żyją młodzi ludzie. To powieść głębsza, jeśli mowa jest o fabule i przy okazji doskonale wpisuje się w swój gatunek literacki. Po zakończeniu czytania nie sposób nie zadać sobie wielu istotnych pytań. Autor książki, Marcel Moss, potrafi pisać niebanalne historie, których celem jest nie tylko zapewnienie emocji, lecz także pobudzenie do myślenia. Przeczytajcie tę powieść, bo naprawdę warto. Polecam zapoznać się również z wcześniejszymi książkami.

Po tragicznej śmierci Alana i Otyli, Marta wraz z przyjaciółmi próbują powrócić do normalności.

Jednak to nie takie proste jak mogło by się tylko wydawać.Ktoś z ich wspólnego otoczenia szantażuje ich i grozi, że wyjawi skrzętnie skrywane tajemnice.

Hubert jako nowy kapitan drużyny siatkarskiej, próbuje postawić drużynę na nogi, a tym samym zbudować autorytet u kolegów jako nowy przywódca.

Niestety nie jest to takie łatwe, gdyż jedna osoba z otoczenia zrobi wszystko, aby uprzykrzyć mu życie.

Mężczyzna się nie podaje i tym samym wpada na genialny plan wspólnego wyjazdu w Bieszczady, który ma na celu scalić ze sobą drużynę.

Na miejscu okazuje się, że spontaniczny wyjazd staje się dramatyczną walka o własne życie.

~Chyba nie ma tutaj osoby, która nie zna i nie lubi twórczości Marcela Mossa, autora, który swoim piórem bombarduje nas znakomitymi nowościami, a tym samym wyróżnia się na tle polskiej literatury.Czy i tym razem kolejna książka autora powaliła mnie na kolana?

Jedno jest pewne obiecuję być z wami w 100% szczera.Na pewno polecam zapoznać się z innymi częściami, aby lepiej zrozumieć całą chronologię wydarzeń, wszystkie wątki i kreacje ważnych bohaterów.

~W najnowszej powieści autor już na samym początku zaskakuje czytelnika dość dobrze skrojonym i mrożącym krew w żyłach prologiem.Wstępem, który zapowiada wyborową, mroczną, duszną i niezwykle klimatyczną historię gwarantując ogromną ciekawość, napięcie i ekscytację.

Następnie sprawnie przenosimy się do Liceum Freuda.Szkoły, w której od chwili tragicznej śmierci Alana i Otyli nic już nie jest takie same jak do tej pory.

Śmierć młodych licealistów odbiła piętno na uczniach.Każde z nich szybko musiało dorosnąć, aby móc na swój sposób poradzić sobie ze stratą, problemami jak i z tajemnicami, które przysparzają im dużych zmartwień.

~Cała historia została przedstawiona z perspektywy kilkorga bohaterów co było dość ciekawym doświadczeniem, dzięki któremu mogliśmy na spokojnie i dogłębnie poznać ich bliżej jak i zrozumieć problemy z którymi musieli się zmagać.

~Autor po raz kolejny w swojej powieści poruszył wiele problemów, kłopotów i zmartwień z którymi po dzień dzisiejszy zmagają się młodzi ludzie...

Na pewno takie posunięcie otworzy oczy niejednemu rodzicowi, aby bliżej przyjrzał się swojemu dziecku, gdyż to właśnie nasze dzieci oczekują od nas ogromnych pokładów miłości wsparcia i bezpieczeństwa.

I tutaj z tego miejsca należą się ogromne brawa dla autora, gdyż o takich sytuacjach, problemach, rozterkach powinno się mówić zdecydowanie częściej.Zwłaszcza w dobie internetu, który nie zawsze ma korzystny wpływ!

~Gorąco wam polecam! "Nie wiesz nic" to kolejna kontrowersyjna, odważna, szokująca i wstrząsająca historia która dostarczy nam ogromu niezapomnianych emocji.

Jest to przede wszystkim kolejna powieść autora którą będę polecać każdemu.Nawet pomimo tego, że miejscami brakowało mi trzymającego w rydzach napięcia a samo zakończenie nie było na tyle spektakularne abym się go nie domyśliła 🙈

Fani Marcela Mossa na pewno będą miło ukontentowani z zawartości.

Ja ze swej strony już wypatruję kontynuacji.

Po książkę zatytułowaną "Nie wiesz nic", której autorem jest Marcel Moss sięgnąłem, ponieważ moją uwagę przyciągnęła okładka. Krzyczała do mnie już ze półki w księgarni zapewniając, że kryje w sobie mroczną historię. Nie kłamała. Nie zawiodłem się ani trochę, gdyż fabuła jest bardzo wciągająca. Dodatkowo książka ta ma dla mnie wartość jako dla ojca, ponieważ ukazuje problemy z jakimi boryka się młodzież. Samotność i depresja to ich chleb powszedni, należy więc bacznie im się przyglądać by niczego nie przeoczyć. Czujność może uratować zdrowie i życie młodych ludzi. Bardzo polecam tę lekturę fanom thrillerów.

Czytaliście "Nie wiesz wszystkiego" Marcela Mossa? Nie, to koniecznie to nadróbcie. "Nie wiesz nic" to świetna kontynuacja wydarzeń z pierwszej części. Autor znów przenosi nas do Liceum Freuda, byśmy mogli spotkać się z ulubionymi bohaterami. Pojawiają się też oczywiście nowe, ciekawe postacie i nowy pełen emocji wątek. Nie brakuje też młodzieńczych problemów, które skłaniają do refleksji. Choroba, brak akceptacji, brak tolerancji, poczucie winy, rodzinne tragedie, depresja. Marcel Moss doskonale porusza takie tematy. Już nie mogę doczekać się kolejnej części. Jestem bardzo ciekawa, jak rozwiną się niektóre wątki, jak potoczą się historie niektórych bohaterów.

Jeśli myślisz, że tajemniczości bieszczadzkich gór nie da się połączyć z dobrej jakości thrillerem i powieścią poruszającą ważną tematykę społeczną, to tym bardziej powinieneś sięgnąć po najnowszą książkę Marcela Mossa "Nie wiesz nic". Nie tylko sama historia przyprawia o dreszczyk, ale też dozowanie emocji jakie funduje czytelnikom autor jest absolutnym mejstersztykiem. Wartka akcja i brak nudy sprawiają, że na książce powinno znaleźć się ostrzeżenie, przestrzegające fanów przed rozpoczęciem czytania powieści wieczorem, bo grozi to nieprzespaniem całej nocy.

Ostatnimi czasy zaczytywałam się w romansach i obyczajówkach, bo co tu dużo mówić, miałam na nie fazę. Ale przyjemnie było wrócić do thrillerów i chyba nie mogłam wybrać lepiej niż zacząć ten powrót wraz z Marcelem Mossem.

Jakiś czas temu w liceum Freuda wydarzyła się tragedia. Jeden z uczniów zginął, a reszta nadal to przeżywa. Hubert, nowy kapitan drużyny koszykówki chce zgrać całą drużynę, dlatego organizuje obóz w Bieszczadach. Nie ma jednak pojęcia, że czas odpoczynku zmieni się w walkę o przetrwanie. W tym samym czasie Marta wraz z przyjaciółmi próbuje otrząsnąć się po tragedii. Ale ktoś jej grozi, ponoć zna prawdę. Pytanie tylko co z tym zrobi.

Wszyscy żyją w napięciu, czy uda im się skończyć ze strachem i pójść krok dalej?

Nie znałam wcześniej twórczości Marcela Mossa i teraz już wiem jak wielki to błąd z mojej strony. "Nie wiesz nic" to kolejny tom z serii o uczniach liceum Freuda. Wydawać by się mogło, że nastolatki i młodzi dorośli nie mają dużych zmartwień. Nic bardziej mylnego, każdy z bohaterów boryka się z jakimiś problemami, mniejszymi bądź większymi, jednak żadnego z nich nie powinno się bagatelizować. Książka jest naprawdę genialna, powoli buduje napięcie powodując, że nie można jej odłożyć choćby na chwilę. Całość jest bardzo wartościowa, dzięki temu, że autor porusza w niej wiele tematów. Rozprawia o samoakceptacji, depresji, uzależnieniach, wyobcowaniu ze społeczeństwa. Nie sposób wymienić wszystkie ważne kwestie z tej powieści, ponieważ jest ich naprawdę wiele. Duże ukłony za umiejętność połączenia treści z obecnie występującymi trudnościami społecznymi. Zakończenie wbija w fotel i każe mi czekać na kolejną książkę autora. Nie wiem jak to wyrazić, ale to istna przejażdżka kolejką górską bez trzymanki. Nie da się nie wczuć w tą historię i nie przeżywać wszystkiego wraz z bohaterami. Czuję, że jestem kupiona tą książką. Koniecznie muszę sięgnąć po inne dzieła Marcela Mossa, Wy też to zróbcie! 🙌

Często sięgam po thrillery i tak swego czasu trafiłem na tego autora. Po doskonałych wcześniejszych powieściach nadszedł czas na kolejną. Kiedy ta właśnie książka trafiła do mnie, wiedziałem, że będę miał do czynienia z czymś niebanalnym. Tak też się stało i na jakiś czas moja uwaga została całkowicie pochłonięta.

"Nie wiesz nic" to ponowny dowód na kunszt autora. Marcel Moss potrafi nie tylko stworzyć odpowiednią atmosferę. Porusza ON także w swoich powieściach ważne problemy i nadaje całości nieco szerszego spojrzenia na wiele spraw. To z kolei prowadzi do wielu pytań i poważnych przemyśleń. Jeśli macie ochotę na doskonałego thrillera, to przeczytajcie tę książkę.

Uwielbiam czytać kryminały, których akcja toczy się w Polsce. Jest mi wtedy o wiele łatwiej przyjąć fabułę i lepiej się w niej odnajduję. Tym razem sięgnęłam po trzeci tom serii o pewnym liceum w Warszawie, gdzie dochodzi do tragedii. Akcja powieści toczy się wokół uczniów i tego, co tak naprawdę się między nimi wydarzyło. Oczywiście nie chcę zdradzać całości fabuły, dlatego zachęcam każdego do sięgnięcia po lekturę we własnym zakresie. Zapewniam, że nie będziecie tego żałować. Na duży plus zasługuje w książce sposób, w jaki została wykreowana cała intryga. Nie jest ON bowiem taki oczywisty i tak naprawdę nie jest łatwo samemu dojść do rozwiązania całej sprawy.

Uczniowie liceum Freuda dalej przeżywają śmierć swoich rówieśników. Jednym udało się pójść dalej, ale jest grupa osób, która dalej nie otrząsnęła się po strasznych wydarzeniach. Co chwilę zaglądają w telefony, a na przerwach szeptem o czymś rozmawiają. Wydają się być przerażeni. Czy mają jakiś sekret?

Nie mam pojęcia jak zakwalifikować tę książkę. Jako drugą czy trzecią? Pozwolę sobie na potrzeby recenzji nazywać ją drugą. Jest to spowodowane tym, że akcja rozgrywa się pomiędzy dwoma innymi książkami autora.

Dostałam to czego chciałam, a mianowicie autor odszedł od powielanego od kilku ostatnich książek schematu. Uważam to za ogromny plus ponieważ parę jego ostatnich książek było dość schematycznych jeżeli chodzi o bohaterów i ich bliskich.

Kolejna rzecz to akcja, która też odbiega od tego co sotnio prezentował nam autor. Już nie mamy czystej walki z przeciwnościami współczesnego świata, ale także historię samą w sobie. Wciąż jest utrzymana w klimacie, który jest charakterystycznym już dla Mossa, ale tym razem ona ma swoje źródło gdzieś indziej niż w światopoglądzie osób z otoczenia głównych bohaterów.

Dlatego spokojnie mogę powiedzieć, że autor znowu zaczął się wybijać. Nie będę ukrywać, że miałam obawy przed tym, że Moss zaczął się kręcić w kółko ze swoją twórczością. Jednak się myliłam. Autor ruszył dalej i to z przytupem.

Bardzo wam polecam, ponieważ jest to coś nowego, coś czego jeszcze nie było, a jeśli nawet to nie w tak dobrym wydaniu. Tą książką autor udowodnił, że nie tylko jego dotychczasowe książki są bardzo dobre, ale warto czekać na kolejne.

Nadszedł ten czas, w którym udało mi się zapoznać z trzecim tomem, w którym akcja dzieje się wśród uczniów liceum. Na początek jesteśmy wbici w wielką pogoń, w trakcie której faceci w kominiarkach ścigają uczniów. Następnie robi się spokojniej, ale na brak ważnych tematów nie można narzekać. Jeśli o te ostatnie chodzi to mam wrażenie, że autor chciał ich poruszyć o wiele za dużo. Czułam się przytłoczona mnogością problemów. Zakończenie mogło wbijać w fotel, a wyszło zaledwie średnio i jakoś na szybko. Na pewno ukaże się jeszcze czwarta część.

"Nie wiesz nic" to najnowsza książka Marcela Mossa, polskiego autora powieści kryminalnych. Po tragicznej śmierci kapitana licealnej drużyny siatkówki, Hubert świeżo nominowany kapitan, zabiera swoją drużynę w Bieszczady, aby chłopaki złapały trochę oddechu i ponownie rozbudzili w sobie sportowego ducha walki. Jednak w głuszy już czeka na nich ktoś, kto chce ich śmierci. Książka kontynuuje wątki zaczęte już w dwóch poprzednich tomach cyklu "Liceum Freuda" w tym wątek Marty. "Nie wiesz nic", to niewątpliwie wciągający i dobrze napisany thriller psychologiczny, który warta jest polecenia każdemu. Należy jednak pamiętać, że jest dosyć mroczny i ciężki co dla mnie osobiście stanowiło duży plus, jednak nie wszystkim może się to spodobać.

Marcel Moss staje się coraz bardziej popularny. Jako jeden z jego fanów nie mogłem nie sięgnąć po najnowszą książkę. "Nie wiesz nic" to kolejny doskonały thriller. Perypetie uczniów Liceum Freuda są pretekstem do tego, by wzbudzić w czytelniku refleksję dotyczącą tego, że dorośli często nie interesują się poważnymi problemami nastolatków. Wielkim plusem jest to, że za dopracowaną w każdym szczególne fabułą, kryje się aspekt edukacyjny. Bardzo podobało mi się to napięcie, które daje się odczuć od pierwszej do ostatniej strony. Nadal uważam, że Marcel Moss to jeden z najlepszych polskich autorów i niecierpliwie czekam na kolejną jego książkę.

Są książki, które po lekturze szybko giną w zakamarkach pamięci. Są też takie, które wychodzą spod pióra Mossa. Każda książka autora, którą przeczytałam tkwi w mojej pamięci do dziś nie tylko ze względu na mocne wątki kryminalne, ale też podejmowane tematy i towarzyszące im emocje.

"Nie wiesz nic" to kolejne spotkanie z grupą uczniów prestiżowego warszawskiego Liceum Freuda, którzy po tragicznych wydarzeniach i samobójczej śmierci dwojga nastolatków, próbują wrócić do normalności. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi, że ujawni prawdę. Rozpoczyna się walka z czasem.

W tym samym czasie kilkudniowy pobyt w leśnej głuszy kolegów z drużyny siatkówki zamienia się w dramatyczną walkę o przetrwanie. Komu tak bardzo zależy na śmierci licealistów??

Autor kreśli wiele prawd o współczesnej młodzieży i problemach z jakimi muszą mierzyć się młodzi ludzie. Tym razem porusza temat transseksualizmu, homoseksualizmu i braku tolerancji oraz zagrożeń jakie niosą aplikacje internetowe.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą" - to myśl przewodnia tej historii, niestety odwaga nie zawsze popłaca o czym przekonali się bohaterowie. W społeczeństwie wciąż głęboko zakorzenione jest przekonanie, że jeśli ktoś jest inny jest zły. To powoduje, że młodzi ludzie w obawie przed odrzuceniem i nie chcąc być ofiarą złośliwości i traktowania z pogardą, muszą ukrywać swoje prawdziwe 'ja'.

Książki tego autora to mocny, ale potrzebny głos na polskim rynku wydawniczym. Historie, które tworzy nie pozostawiają czytelnika obojętnym, intrygują, często szokują i zmuszają do głębszych refleksji nad otaczającym światem. Polecam.

“Prawdziwi przyjaciele to ludzie, którzy wspierają cię w dobrych chwilach, ale przede wszystkim stoją za tobą murem w tych gorszych. Jeśli ktoś jest przy tobie tylko wtedy, gdy odnosisz sukcesy, szkoda dla niego czasu”

Śmierci Alana, który był kapitanem drużyny siatkówki z liceum Freuda, wpłynęła bardzo niekorzystnie na nastroje zawodników. Nowym kapitanem został Hubert. Żeby zintegrować drużynę chłopak wymyśla wyjazd na obóz w Bieszczady. Nie wie, że będą tam musieli walczyć o przetrwanie.

Marta wraz z przyjaciółmi próbuje wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnice i grozi, że ujawni prawdę. Przyjaciele zaczynają walkę z czasem.

“Nie wiesz nic” to kolejna część z cyklu “Liceum Freuda”. Autor porusza tu tematy inności i braku akceptacji. Prolog mnie mega wciągnął i zainteresował ale z początkowymi rozdziałami miałam problem. Nie mogłam się wkręcić, a fabuła strasznie mi się dłużyła. Na szczęście im dalej tym było lepiej, a autor z każdą stroną, coraz bardziej budował napięcie. “Nie wiesz nic” to historia pełna tajemnic, której zakończenie zaskakuje. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki autora.

Kontynuacja "Nie wiesz wszystkiego"

Powracamy do liceum Freuda.

Nowy kapitan drużyny Hubert organizuje wyjazd integracyjny w Bieszczady, by ocieplić swoje relacje z członkami drużyny. Po śmierci poprzedniego kapitana Alana stosunki drużyny uległy zmianie. Niestety nie mają pojęcia, z czym przyjdzie im się zmierzyć na wyjeździe i na jakie niebezpieczeństwo natrafią.

Poznajemy również nową postać Karinę, która postanawia odkryć swoją prawdziwą tożsamość i żyć w zgodzie samej ze sobą.

Marta i jej przyjaciele ciągle żyją w strachu, bo ktoś odkrył ich wspólną tajemnicę. Postanawiają dowiedzieć się kto za tym stoi, ale niestety sprawa nie jest taka prosta. W rzeczywistości przysparza jeszcze więcej problemów i niedomówień.

Gdy przeczytałam pierwszą część, nie byłam zachwycona. Kontynuacja jest zdecydowanie lepsza. Nie jestem największą fanką twórczości autora, ale ciekawią mnie jego nowości. W tym przypadku byłam usatysfakcjonowana. Najbardziej intrygujący był wątek Huberta i mrożąca krew w żyłach walka o przeżycie w lesie. Naprawdę zrobiło to na mnie ogromne wrażenie! Momentami się bałam.

W książce "Nie wiesz nic" są poruszane trudne tematy i problemy młodych ludzi. Muszę przyznać, że uczniowie liceum Freuda lekko nie mają.

Zakończenie wydawało mi się takie naciągane. Kompletnie się takiego nie spodziewałam, ale na pewno sięgnę po następną część, bo jestem ciekawa, jak historia dalej się potoczy.

Jeśli szukacie emocjonującego thrillera, który trzyma w napięciu, to myślę, że jest to pozycja dla Was.

Zatrzymaj się na chwilę. Zastanów się czy Twoje dziecko zawsze może liczyć na Twoje wsparcie? Czy poświęcasz mu wystarczająco dużo uwagi?

Autor w swej książce po raz kolejny porusza temat młodzieży zmagającej się z problemami, brakiem akceptacji i uwagi ze strony rodziców. To historia o zagubionych dzieciakach, którym nikt nie pokazał właściwej drogi. Skrywane tajemnice i żal tkwią w nich głęboko nie pozwalając normalnie funkcjonować.

Zaskoczył mnie epizod z panią Ratajczak, to było koszmarne! A jego wyjaśnienie odebrało mi mowę😳

W moim odczuciu zbyt dużo tutaj dramatów, które spotykają w kółko te same osoby co nie bardzo do mnie przemawia, do niczego więcej przyczepić się nie mogę

Myślę, że z książką powinien zapoznać się każdy rodzic, by zrozumieć jak ważną rolę odgrywa w życiu swojego dziecka i jak ważne jest jego wsparcie, zrozumienie problemu choćby nawet nam wydawał się błahy. Jesteśmy po to by pomóc naszym dzieciom podążać właściwą drogą ale nigdy w życiu nie narzucać im jak mają żyć. Jesteśmy po to by je rozumieć i być wsparciem każdego dnia. Zakończenie pozostaje otwarte więc czekam na kontynuację🖤

Jak dobrze wiecie Marcel Moss to jeden z moich ulubionych autorów. Przeczytałam wszystkie jego książki. Jedne podobają mi się bardziej, drugie mniej, ale po jego książkach nigdy nie wiem, czego mogę się spodziewać. Każda z nich jest wielką niewiadomą i za każdym razem udaje mu się mnie zaskoczyć, a raczej zszokować.

Nie wiesz nic" to już trzeci tom cyklu "Liceum Freuda". Książkę czyta się w ekspresowym tempie, bo już sam prolog wciąga, szokuje i jest napisany w taki sposób, że chcemy od razu wiedzieć, co dalej się wydarzy. Niektórych może przytłoczyć ilość wydarzeń, bo przecież jak takie rzeczy się mogą dziać w jednym liceum?!

Książki Marcela wymagają ode mnie skupienia podczas czytania, ale dzięki temu jestem w stanie przeżywać podwójnie te wszystkie emocje. Kolejny raz po przeczytaniu jego książki mam książkowego kaca, co więcej tym razem ta książka tak rozwaliła mnie emocjonalnie, że godzinę po przeczytaniu ostatniej strony nie mogłam przestać płakać. Kiedy wszystkie puzzle poskładały się w całość i zaczęłam analizować to wszystko, co Marcel przekazał nam na kartach tej powieści, to się rozsypałam. Dosłownie. Potrzebowałam czasu, żeby pozbierać swoje myśli po przeczytaniu tej książki. Jak zawsze Marcel porusza ważne tematy i ja uważam, że takie książki są bardzo potrzebne. Marcel jak mało kto wie, jak zrobić czytelnikowi papkę z mózgu i zmusić do przemyśleń. Mam w domu dwie nastolatki, całe szczęście te problemy nas omijają i mam nadzieję, że tak zostanie. W czerwcu miałam okazję być w szpitalu, gdzie jednym z oddziałów był oddział psychiatryczny dla dzieci. Uwierzcie mi na słowo, że to, co się zobaczy tego odzobaczyć się nie da.... Niestety coraz więcej dzieciaków ma problemy. Brak rozmowy, pozostawienie samych sobie, brak akceptacji i można tak wymieniać do bólu. Otwórzmy oczy na niektóre sprawy. Zacznijmy rozmawiać. Nie bójmy się być sobą i akceptujmy innych i przede wszystkim pamiętajmy o tym, że "W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą"...

Ta seria może się wydawać słabsza, ale czy na pewno taka jest? Zostawię Was z tym pytaniem i zachęcam do lektury. Ta seria to #mustread dla rodziców, ale również dla nastolatków.

Pamiętajcie, żeby zacząć od pierwszego tomu.

Marcel Moss niezmiennie zaskakuje mnie za każdym razem, nie wspominając o tym, że jego nowe książki ostatnio bombardują nas z każdej strony więc na nudę nie będziemy narzekać. A już na horyzoncie widać kolejną nowość. 😉Kto zna twórczość autora wie, że tematy poruszane w książkach jak i sama fabuła nie należą do najprostszych, ale są bardzo ważne i myślę, że to właśnie przyczynia się do fenomenu Marcela Mossa. Liceum Freuda-chyba najbardziej kontrowersyjne o jakim słyszałam, choć pozornie bardzo ułożone. To tutaj przewija się szereg problemów i emocji nastolatków, co nie zawsze kończy się szczęśliwe. W „Nie wiesz nic” powracamy do grupy uczniów znanej nam z poprzedniej części, która za sprawą wspólnych przeżyć i sekretów musiała dorosnąć w szybkim tempie i stawić czoła własnym słabościom. Ale pojawiają się także nowe postacie, które wnoszą do fabuły ciekawe wątki. Sam prolog książki jest już bardzo odważny i nie ukrywam, że po jego przeczytaniu zaczęłam się bać z czym tym razem skonfrontuje nas autor. Bardzo podobało mi się też zakończenie łączące w sobie różne książki. Co do stylu autora tutaj nic się nie zmieniło. Nadal jest odważnie, kontrowersyjnie, ale mimo trudnych tematów książkę czyta się błyskawicznie. W książkach Marcela Mossa bardzo podoba mi się pokazywanie wydarzeń z punkt widzenia danego bohatera, dzięki czemu można zapoznać się z jego odczuciami i problemami i lepiej wczuć się w całą historię. Myślę, że fani Marcela Mossa i tym razem będą zadowoleni, a tym którzy jeszcze nie znają jego twórczości polecam. 😊

Po śmierci Alana - kapitana drużyny siatkarskiej, jego miejsce zastępuje Hubert. Niestety nie wszystkim podoba się taki obrót wydarzeń. Jako że ekipa nie dogaduje się najlepiej, Hubert postanawia zorganizować kilkudniowy wypad w ustronne miejsce, gdzie będą mogli potrenować oraz się zintegrować. Niestety nie mają pojęcia, jak dramatyczne zdarzenia czekają na nich podczas pobytu na obozie.

W tym samym czasie grupa znajomych, która ukrywa przed światem swój sekret, dostaje anonimowe pogróżki, których autor twierdzi, że o wszystkim wie i jeśli sami tego nie zrobią, ON pójdzie na policję. Marcie, Sarze, Wiktorii i Kubie zostaje niewiele czasu, by podjąć decyzję lub zdemaskować szantażystę.

Za każdym razem o tym wspominam i zrobię to kolejny raz: uwielbiam książki Marcela Mossa. Prócz tego, że są wciągającymi thrillerami, to jeszcze za każdym razem poruszają ważne tematy: polityczne, społeczne, religijne. Tym razem prócz głównych bohaterów, poznajemy również Karola, a raczej Karinę. Jest to osoba, która nie czuje się dobrze we własnej skórze. Od uroczenia czuje się dziewczyną, nie chłopakiem. Kiedy postanawia się z tym ujawniać, czeka na nią fala niezrozumienia, hejtu i dyskryminacji. To smutne, że nasz kraj wygląda, jak wygląda i nie widać perspektyw na zmiany. Starczy miejsca dla wszystkich, dlaczego po prostu każdy nie może zająć się sobą i dać żyć innym tak, jak chcą?

Zakończenie mnie zaskoczyło pod każdym względem, zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Kiedy wszystkie elementy układanki wskoczyły na odpowiednie miejsce, pozostało mi jedynie zbierać szczękę z podłogi. To właśnie lubię w dreszczowcach, element zaskoczenia. Autor ma zawsze asa w rękawie, którego wykorzystuje w najmniej spodziewanym momencie.

Ta książka ma wielu narratorów. Poznajemy historię z perspektywy trzech koleżanek, które pilnie strzegą swojego sekretu. Jeśli chcecie wiedzieć, o co chodzi, to polecam Wam zacząć serię od początku. Tylko w ten sposób, będziecie mogli w pełni zrozumieć tę historię. Kolejną narratorką, jest wspomniana przeze mnie wyżej Karina. Bardzo współczułam jej ze względu na sytuację, w której się znalazła. Sama w szkole przeżywałam koszmar, co prawda z innego powodu, ale jestem w stanie zrozumieć, co czuła. Ostatnim głównym narratorem jest Hubert i to jego historia intrygowała mnie najbardziej. Wyobraźcie sobie domek na odludziu, dookoła las, burza i wichura, klimatycznie prawda? To, co tam jednak się wydarzyło, zaparło mi dech w piersi.

Komu polecam tę pozycję? Przede wszystkim fanom Marcela Mossa, jeśli spodobały Wam się jego poprzednie książki, to ta na pewno również przypadnie Wam do gustu. Polecam ją również miłośnikom thrillerów, książek, których akcja toczy się wśród nastolatków. Tak, jak napisałam wyżej, zalecam zacząć od początku serii, by móc zrozumieć wszystkie zdarzenia, które miały miejsce w „Nie wiesz nic”.

Po tragicznych wydarzeniach Marta wraz z przyjaciółmi próbuje wrócić do normalności. Niestety, ktoś wie, co zrobili i grozi, że ujawni ich tajemnice.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkówki Liceum Freuda, widzi jak śmierć Alana wpłynęła na niektórych zawodników. Wyjazd na kilkudniowy obóz w Bieszczadach ma być nowym początkiem dla drużyny. Niestety, wyjazd zamieni się dla tych młodych ludzi, w walkę o przetrwanie.

"Nie wiesz nic" to kolejne spotkanie z bohaterami znanymi z książki "Nie wiesz wszystkiego". Nie ukrywam, że czekałam na kontynuację tej historii i byłam bardzo ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów. Kolejny raz Marcel Moss zafundował mi emocjonującą lekturę, od której nie sposób się oderwać. Nie wiem jak Autor to robi, ale jego książki są dla mnie nieodkładalne. Znowu wkraczamy w niezwykle trudny i skomplikowany świat nastolatków. Wydarzenia obserwujemy z perspektywy kilkorga bohaterów, co pomaga nam spojrzeć na całą historię z ich perspektywy i lepiej zrozumieć podejmowane przez nich decyzje. Ogromne brawa należą się Autorowi za mówienie o problemach młodzieży. Często nie zdajemy sobie sprawy, z czym muszą się mierzyć każdego dnia, a Moss pokazuje nam to w bardzo dosadny sposób. Mówi o transpłciowości, braku zrozumienia, depresji czy samotności, ucząc nas empatii. Dużo się w tej książce dzieje, a ogrom tragedii spotykających bohaterów momentami przytłacza. W ten sposób Moss otwiera nam oczy na pewne sprawy. Nie da się ukryć, że obok tej książki nie sposób przejść obojętnie.

"Nie wiesz nic" to niezwykle poruszająca i ważna powieść, którą powinien przeczytać każdy rodzic. Polecam!

Marcel Moss ponownie zabiera czytelników do warszawskiego liceum, w którym doszło do samobójstwa dwojga nastolatków. Uczniowie próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi ujawnieniem prawdy.

Z kolei wyjazd na kilkudniowy obóz w Bieszczady, staje się dla chłopaków z drużyny dramatyczna walka o przetrwanie. Komu tak bardzo zależy na ich śmierci?

***

Autor doskonale wie jak uderzyć czytelnika prosto w serce. Jego powieści są dla mnie emocjonującą lekturą. Sama mam nastoletnich synów i życzyłbym im, by nigdy nie doświadczyli tego co bohaterowie powieści "Nie wiesz nic".

Sam autor powtarza często, podkreśla , że to z czym teraz muszą mierzyć się młodzi ludzie nijak mają się do tego, co kiedyś przeżywali ich rodzice. Przez co dzieci czują się często niezrozumiane, odrzucone. Dławią się wyrzutami sumienia, bojąc się ujawnić prawdę.

Depresja, odmienność seksualna, kształtowanie świadomości płciowej, strach przed ujawnieniem się, to bardzo poważne tematy, i problemy z którymi boryka się dzisiejsza młodzież.

Boją się konsekwencji, reakcji społeczeństwa, kolegów i najbliższych.

Nie mają zaufania, czują się odrzuceni przez rodziców i osoby, które powinny dawać wsparcie i zrozumienie. Czują, że nikt nie jest w stanie im pomóc.

Poczucie samotności i depresja, to kolejna pandemia naszych czasów, mogących być zapowiedzią tragedii.

Polska jest aktualnie na drugim miejscu w Europie pod względem samobójstw nieletnich!!

***

Autor w swojej książce pokazuje jak trudny, bolesny i skomplikowany może być proces dorastania.

Jak bardzo młodzi ludzie potrzebują zrozumienia, wsparcia i akceptacji ze strony najbliższych.

Jak często rodzic i najbliższe osoby, bagatelizują, nie dostrzegają pierwszych symptomów, które mogą stać się tragiczne w skutkach.

Bądźmy więc uważni, wspierajmy się nawzajem u, dodawajmy sobie odwagi. Bo tak naprawdę czasem sobie nawet nie zdajemy z tego sprawy, że właśnie takim zachowaniem uratowaliśmy komuś życie.

Fabuła jak zawsze na medal, znakomita, wciągająca, poruszająca bardzo ważne, aktualne tematy społeczne. Tutaj nic nie dzieje się bez przyczyny, nic nie jest przypadkowe.

Z każdym rozdziałem napięcie rosło i przez to książka stała się ta jedyną, najważniejsze, nieodkładalną. Powieść wielowątkowa, historia przedstawiona z perspektywy różnych bohaterów, każdy z innymi problemami i troskami. Autor doskonale poprowadził całą historię, umiejętnie połączył ze sobą każdy rozpoczęty wątek i zakończył z mocnym przytupem.

Uwielbiam książki Marcela Mossad, po lekturze, zaczynam patrzeć i dostrzegać świat zupełnie inaczej , zaczynam głębiej analizować przeróżne kwestie.

Nie wiesz nic” to kolejny tytuł, który powinien być obowiązkowy do przeczytania przez młode osoby, ale także, a może przede wszystkim, przez ich rodziców.

"Nie wiesz nic" zabiera czytelnika do świata nastolatków, którzy będą musieli zmierzyć się z naprawdę poważnymi problemami. Świata pełnego bólu, cierpienia i śmierci. Świata, który szokuje, ale również wciąga czytelnika w emocjonującą podróż. Zdecydowanie polecam i czekam z niecierpliwością na kolejną powieść.

Z niecierpliwością czekałam na drugą część książki. ''Nie wiesz wszystkiego'' było świetne, poruszało bardzo ważne tematy. Tolerancja, szacunek, homofobia. Autor na kontynuację kazał nam trochę czekać, ale ja mam bardzo dobrą pamięć. Bohaterów doskonale pamiętałam. Czy ''Nie wiesz nic'' było dobre i trzymało poziom? Zdecydowanie tak. Ode mnie wielkie brawa za prolog, brawo, brawo. Świetny! Czułam ten dreszcz. Później moje emocje nieco opadły, ale prolog mnie kupił. Marcel Moss przyzwyczaił nas do tego, że w swoich książkach porusza bardzo ważne tematy. Tak jest i tym razem. Każdy z naszych bohaterów zmaga się z innymi problemami. Młodzi ludzie, a problemy całkiem dorosłe. Choroba, brak akceptacji, brak tolerancji, poczucie winy, rodzinne tragedie, depresja. Z tym wszystkim musi sobie poradzić młodzież licealna. A dorośli? Często nie wiedzą o tych problemach, a może nie chcą wiedzieć. Dorośli często nie słuchają, a oceniają. Może warto choć na chwilę zatrzymać się, i zadać sobie pytanie. Kim jest ten młody człowiek? Jaki jest jego ulubiony zespół? film? a może kolor? No właśnie, życie nie jest tylko czarne i białe. Jest w nim również miejsce na kolor. Nie narzucać, nie oceniać, zawsze wspierać, być oparciem bez względu na wszystko. Jeżeli macie ochotę na książki które skłaniają do refleksji polecam serdecznie. "Nie wiesz wszystkiego" i "Nie wiesz nic".

🎒

Po śmierci Alana, Hubert staje na czele szkolnej drużyny. Chłopcy nie potrafią się ze sobą zgrać. Paweł twierdzi, że to przez Huberta. Wypad w Bieszczady ma rozwiązać problemy w drużynie. Niestety nie wszyscy wrócą do domu... Chcecie wiedzieć co się wydarzy? Jeżeli tak zapraszam do książki. Polecam.

"Nie wiesz nic" Marcela Mossa to kontynuacja wydarzeń z "Nie wiesz wszystkiego". Znowu przenosimy się do Liceum Freuda, znowu spotykamy tych samych bohaterów. Pojawiają się oczywiście nowe postacie i nowa tragiczna sprawa. Wszystko jest świetnie przemyślane i rozegrane.

.

Sara, Wiktoria, Kuba, Marta, Nina - oni starają się wrócić do normalności po tym co stało się z Otylią i Alanem. Jednak ktoś nie daje im zapomnieć o tym co się wydarzyło. Hubert - nowy kapitan drużyny siatkówki, którym został po Alanie stara się podnieść morale drużyny, więc organizuje wyjazd w Bieszczady dla kilku chłopaków. Tam jednak okazuje się, że wyjazd będzie ich najgorszym wspomnieniem.

.

Ta książka ma kilka wątków głównych. Jedne mi się podobały bardziej, inne mniej. Bardzo podobał mi się wątek Kariny, osoby transseksualnej. Było to coś nowego, oryginalnego, trochę szokującego, a jednak szalenie ciekawego. Wątek Marty, która okazuje się mieć stalkera świetnie napędza akcję, jest jednym z najbardziej dynamicznych wątków. Najbardziej dynamiczny i dramatyczny jest jednak wątek Huberta i chłopaków, którzy wyjechali w Bieszczady, to ON rozpoczyna i kończy w zasadzie książkę, łącząc ze sobą drogi wszystkich postaci. Są jednak dwie sprawy, które mnie irytowały. Pierwszy to wątek Wiktorii i jej szalonej "korepetytorki". To mnie strasznie irytowało, dobrze, że jednak na końcu miało to swój sens. A druga rzecz to to, że zastanawiam się czy to już trochę nie za dużo jak na jedną szkołę? Mam wrażenie jakby wszystkie plagi świata w jednym momencie dotknęły tej szkoły i jej bohaterów. Dodając do tego szokujące zakończenie powieści naprawdę się tak wydaje.

.

Ta książka ma jednak mieć kontynuację i myślę, że autor wie co robi i tak to wszystko złączy, że pozostawi nas z wielkim osłupieniem. Jeśli chodzi o ogólną ocenę to uważam, że pierwsza część była troszkę lepsza od tej, ale tu też dążenie do rozwiązania głównych wątków było szalenie ciekawe. Tak więc polecam tę książkę i mam nadzieję, że razem będziemy odkrywać dalsze losy Liceum Freuda.

"Ostatnie dni uświadomiły mi, że w życiu ma się na dłużej tylko to, o co się dba. Od dłuższego czasu wychodziłam z założenia, że znajomi nigdy się ode mnie nie odwrócą. Zachowywałam się egoistycznie i nie interesowałam się ich życiem. Tymczasem nie tylko ja miałam problemy.Podstawą prawdziwej przyjaźni jest wzajemność.Mogę się dzielić z ludźmi swoim szczęściem i zmartwieniami, ale tylko pod warunkiem, że sama też ich wysłucham."

Kolejna książka Marcela, kolejny mętlik w mojej głowie i nie jest ON związany książką, a moim odczuciami. Dlaczego? Dlatego, że jest to pozycja, która otwiera czytelnikowi oczy na to, co się dzieje dookoła. Wprowadza w stan zawieszenia, zmusza do refleksji. Potrzebowałam tej lektury, potrzebowałam tego szarpnięcia emocjami, a książka wywołuje ich masę, czasem wręcz sprzecznych jednak tak bardzo prawdziwych. Napisana z perspektywy kilku bohaterów, dzięki czemu każdego możemy ich lepiej poznać i mimo tej ilości bohaterów nie wprowadza chaosu. Poznajemy ich demony przeszłości, to jak sobie z nimi radzą, oraz do czego są zdolni pod wpływem impulsu.

Niezrozumienie, nietolerancja, depresja, choroba nowotworowa, niebezpieczeństwa czyhające w sieci, odrzucenie. Świat nastolatków nie jest spokojny, a pełen wzlotów i upadków, pełen niebezpieczeństwa i niezrozumienia. Zdani sami na siebie często tracą czujność, działają pod wpływem impulsu, bodźca, który nie zawsze sprawia, że wszystko, co robią, jest dobre, a później przychodzą wyrzuty sumienia, jednak czasami może okazać się, że już jest na nie za późno.

'Nie wiesz nic" to thriller mocno psychologiczny, poruszający naprawdę ciężkie i trudne tematy. Książka jest Dopracowana pod każdym względem, trzyma w napięciu do ostatniej strony i co najważniejsze ? Jest kompletnie nieprzewidywalna i mocno wstrząsająca.

Prolog czytałam z duszą na ramieniu. Niejednokrotnie łapałam się na tym, że wstrzymywałam oddech, ale to zakończenie rozłożyło mnie na łopatki. Całą książkę czułam ten charakterystyczny dreszcz emocji, to wyczuwalne napięcie, które jest tak bardzo charakterystyczne dla stylu, jakim posługuje się autor — nie owija w bawełnę, a pokazuje brutalną prawdę. W dzisiejszym świecie tak ciężko o empatię, o zrozumienie innych ludzi jednak czy to się kiedykolwiek zmieni? Czy nadal ludzie będą tłamszeni, wyśmiewani, poniżani?. Mam wrażenie, że autor wziął na swoje barki zło całego świata, przelewając je na papier,chce nam je przybliżyć, sprawić, że zaczniemy myśleć inaczej, że otworzymy oczy na krzywdę drugiego człowieka. Z całą pewnością jest to pozycja skierowana dla każdej grupy wiekowej, a przede wszystkim powinni po nią sięgnąć rodzice, którzy często bagatelizują problemy, z jakimi zmagają się nastolatkowie, a brak wsparcia od strony najbliższych spycha ich na dno. Ja jestem naprawdę zadowolona z lektury, pomysł na fabułę świetny! A wplecenie w książkę nowych bohaterów było również dobrym zabiegiem.

Dwa wątki główne i sporo pobocznych motywów. Młodzież zmaga się z rodzinnymi tragediami, chorobą wśród najbliższych, z tożsamością płciową, brakiem akceptacji i brakiem szczerości. Nie każdy ma odwagę by mówić o swoich problemach głośno. Dlatego świetnym rozwiązaniem jest Skrzynka Zwierzeń która pojawiła się w liceum Frouda.

Dialogi, czaty, SMS-y dostosowane są do wieku odbiorców. To książka która zainteresuje licealistów, ale i nieco starsi będą czuć satysfakcję. Sporo tutaj psychologii: poczucie winy i nieprzepracowane tragedie potrafią zniszczyć człowieka. Emocje, konflikty i problemy nastolatków to główny trzon tej powieści. Jak ważna jest relacja rodzic - dziecko? Zaufanie i wsparcie? Czy dorośli usłyszą wołanie o pomoc? I czy bycie sobą to faktycznie tak trudna sprawa?

Nastawiałam się na lekturę pełną emocji, trzymającą w napięciu analizę życia dzisiejszych nastolatków. I zdecydowanie to dostałam. Ta książka wzbudza nie jedną refleksję, a autor nie boi się poruszania kontrowersyjnych tematów.

Polecam!

Kontynuacja "Nie wiesz wszystkiego" to zdecydowanie najlepsza część uniwersum Freuda🙈  Tak jak mówi tytuł, nic nie wiemy 🤣 A przynajmniej ja nic nie wiem 🙈 Już sam prolog miesza nam w głowach, ponownie pokazując talent autora do budowania napięcia 🥰 Potem przypominamy sobie bohaterów poprzedniej części, każdy z nich posiada swój rozdział. Dochodzi również jedna bohaterka, z pozoru nie istotna w tej historii... A jednak 😈 Pojawia się również dużo bohaterów z innych książek autora, nie jest to jakieś dezorientujące, ale zdecydowanie trzeba sobie przypomnieć co i gdzie było i o co chodziło 🤣 Czyta się błyskawicznie, nie gubimy wątków i cały czas czujemy to napięcie 🙈 Przy lekturze "Nie wiesz nic"musiałam pogodzić się ze smutną prawdą... Marny ze mnie detektyw🙄 Uwielbiam zagadki, ale jestem totalnie beznadziejna w ich rozwiązywaniu.... Żeby mieć tyle znaków, a nie ogarnąć tematu, to aż wstyd 🤣 Ale dzięki temu byłam mega zaskoczona na końcu, przez co książka sprawiła mi naprawdę dużo przyjemności ❤ Na koniec chcę wspomnieć jedną rzecz...Książki z tej serii podobno są przeznaczone dla nastolatków, choć ja uważam że młodzi nie zrozumieją wszystkiego do końca🙈 Druga sprawa, to niektóre sytuacje w ogóle do tej grupy wiekowej nie pasują.... Ale!

Jeżeli dzięki takiej otoczce młodzież sięgnię po lekturę i dotrzę do nich ten najważniejszy przekaz....to ja uważam, że to dobrze 🤷‍♀️ Sama pożyczam książki Marcela młodszej siostrze 🙈

Oczywiście ponownie na końcu książki zobaczyłam znienawidzone c.d.n😳 I to w takim momencie, że już się boję, co będzie w następnej części 🙈 Naprawde świetna książka ! ❤

" Możemy staracie wypierać nieprzyjemne wydarzenia, ale one i tak pozostaną w nas głęboko ukryte i przypomną o sobie w najmniej oczekiwanym momencie."

Demony przeszłości to jedne z licznych demonów, z jakimi walczą licealiści Freuda. Skrywają w sobie mroczne tajemnice, które powoli zaczynają przejmować kontrolę nad ich codziennością. A to nie jedyne z czym muszą walczyć. Brak akceptacji ze strony rówieśników i najbliższych, utrata bliskich osób czy pogodzenie się ze swoją odmiennością seksualną to codzienność naszych bohaterów. Codzienność, która powoli ciągnie ich w dół, przeraża i nie pozwala spokojnie spać w nocy.

Marcel Moss fajnie buduje napięcie. Akcja rozbudza ciekawość, nie pozwalając nam na odłożenie książki nim nie odkryjemy wszystkich tajemnic. Przeszkadzała mi trochę dwutorowość historii - chyba wolała bym czytać je w osobnych tomach, bo ciągle czekałam na połączenie się wątków i się niestety nie doczekałam. Bohaterowie to nastolatki, z którymi można się bez problemu utożsamiać - są dobrze scharakteryzowani, trójwymiarowi i realni. Minus w tej kwestii - było ich trochę za dużo. Lubię mieć obraz sytuacji z kilku stron, bo pozwala to na jeszcze lepsze wczucie się w rozwój wydarzeń, jednak tu trochę zaczynałam się gubić w tym co, kto opowiada, wielokrotnie musiałam sprawdzić w trakcie rozdziału kto jest narratoremem i utrudniało mi to czytanie. Całość robi wrażenie, z chęcią zapoznam się z innymi pozycjami tego autora.

Marcel Moss zabiera nas ponownie do warszawskiego liceum, w którym doszło do samobójstwa dwojga nastolatków. Uczniowie próbują uporać się z ich śmiercią, żyć dalej. Jednak sekret, który skrywają, nie należy już tylko do nich, ktoś o nim wie i zaczyna ich szantażować. Jeszcze więcej emocji towarzyszy nam podczas wyjazdu integracyjnego kilku zawodników drużyny siatkarskiej, których ktoś obiera sobie za cel w bezlitosnym polowaniu, niczym z koszmaru.

I tak, autor ponownie uderzył mnie prosto w serce. Czy dlatego, że sama mam nastoletnich synów i życzyłabym im, by nigdy nie doświadczyli takiego braku zrozumienia, odrzucenia i depresji? By nigdy nie musieli w samotności dławić się wyrzutami sumienia, by nigdy nie pomyśleli, że nie mają po co żyć?

Autor pokazuje jak trudny, skomplikowany i bolesny może być proces dorastania. Jak bardzo młodzi ludzie potrzebują oparcia, bratniej duszy, zrozumienia i akceptacji. Jak często rodzice i najbliższe otoczenie bagatelizuje, lub nie dostrzega sygnałów, które mogą być zapowiedzią tragedii.

Porusza również kontrowersyjny temat odmienności seksualnej, kształtowania świadomości płciowej. Strachu przed ujawnieniem się i jego konsekwencji. Reakcji społeczeństwa, kolegów, rodziców, nauczycieli.

Kolejna nieodkładalna, pełna emocji i poruszająca ważne tematy książka autora.

"Nie wiesz nic" Marcela Mossa to trzeci tom cyklu o liceum Freuda. W styczniu czytałam pierwszy tom tej serii i to było całkiem owocne spotkanie. W "Nie wiesz nic" powracamy do bohaterów z pierwszej części i mierzymy się z konsekwencjami tego co się wtedy wydarzyło. Dodatkowo mamy kilka nowych wątków i zagadek.

Muszę przyznać, że strasznie mnie ta historia wciągnęła. Przeczytałam ją na dwa posiedzenia. To była swietna rozrywka. Mam już za sobą kilka książek autora i zawsze czyta mi się je świetnie. Może czasami język jest zbyt potoczny, a konstrukcja zdań nie powala, ale jeśli przymkniemy na to oko to możemy się naprawdę dobrze bawić.

Jak zawsze mamy tutaj kilka ciekawych wątków związanych z tolerancją i innymi problemami dotyczącymi młodzieży. Do tego chyba możemy się już w książkach Mossa przyzwyczaić. Ja nadal uważam, że czasami jest tego aż za dużo. Autor na swoich bohaterów zrzuca tyle, że staje się to mało wiarygodne. To nie jest na pewno niesamowicie trzymający w napięciu thriller, ale czytając miałam w sobie ogromną ciekawość jak to wszystko się rozwiąże. Jeśli chodzi o bohaterów to mamy tutaj cały wachlarz różnorodnych postaci. Miałam problem żeby utożsamiać się z ich historiami, ale w takich książkach jednak większą wagę przywiązuje do wątków kryminalnych,a te były całkiem udane. Czasami miałam tylko wrażenie, że rozwiązania podsuwane nam przez autora były trochę błahe. Przez całą książkę mamy fajne budowanie napięcia, a na koniec dostajemy mało wyszukane rozwiązanie. Nie wiem, może zwyczajnie wychodzi tu moje czepialstwo.

Podsumowując: jeżeli szukacie lektury wciągającej, którą szybko pochłonięcie to właściwie wszystkie książki Marcela Mossa możecie brać w ciemno.

Uczniowie z liceum Freuda nadal przeżywają tragiczną śmierć Alana, kapitana drużyny siatkówki. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który nie jest mile widziany na tym stanowisku. Chcąc poprawić swoje relacje z zawodnikami postanawia wyjechać z nimi na kilkudniowy obóz w Bieszczady. Nie ma jednak pojęcia, że czeka ich tam przerażająca walka o przetrwanie. Kto chce się ich wszystkich zabić i dlaczego? Uczennica Marta razem ze swoimi przyjaciółmi stara się poukładać życie po tragicznych wydarzeniach, które ich spotkały. Ktoś jednak zna ich skrywaną tajemnicę i ich szantażuje. Czy prawda wyjdzie na jaw? Czy Marta i jej znajomi wygrają walkę z czasem?

Każda z książek Marcela Mossa, którą do tej pory przeczytałam bardzo mi się podobała. Ta również dołącza do tego grona, bo to kolejna powieść autora, od której ciężko było mi się oderwać. Pisarz znany jest z tego, że w swoich książkach porusza ważne tematy społeczne, które skłaniają do przemyśleń i dyskusji. Tutaj również ich nie brakuje. W tej części cyklu przeczytacie [Adres usunięty]. o tolerancji, o odwadze, o zemście, o braku wsparcia ze strony najbliższych, depresji. Wiele tutaj ważnych tematów, o których powinno się czytać jak najwięcej. Tak jak w przypadku innych książek autora tak i tutaj nie brakuje napięcia i zwrotów akcji i kolejny raz udało się autorowi mnie zaskoczyć. Powieści Marcela Mossa nie są przewidywalne, nie można tutaj niczego być pewnym. I gdy ma się wrażenie, że wszystko zostało już wyjaśnione to okazuje, że to jeszcze nie koniec i to zakończenie szokuje najbardziej. Mnie ta książka wciągnęła od pierwszych stron, jak już zaczęłam ją czytać to nie chciałam jej odkładać aż do samego końca. Bardzo szybko przeczytałam tę powieść, bo czyta się ją błyskawicznie i tak bardzo chce się wiedzieć co będzie dalej. To trzecia część cyklu i chociaż można przeczytać ją bez znajomości poprzednich tomów to jednak polecam zacząć go od początku. Już teraz z niecierpliwością czekam na kolejną część, bo ta zakończyła się w takim momencie, że od razu chciałabym wiedzieć co dalej z bohaterami. Polecam tę książkę nie tylko fanom autora, ale wszystkim tym, którzy mają ochotę na intrygujący thriller.

W tej części wracamy do bohaterów, których mieliśmy okazję poznać w książce "Nie wiesz wszystkiego". Marta i jej przyjaciele w poprzedniej książce zrobili coś przerażającego, co próbują ukryć. W tym tomie te wydarzenia do nich wracają, ktoś nie daje im zapomnieć o tym, co zrobili. Poznacie tutaj dalsze losy nie tylko Marty, ale także Kuby, Sary, Wiki, Niny. Łączy ich wspólny sekret, który za wszelką cenę starają się ukryć. Kolejną ważną postacią jest Karina, która zdobyła się w końcu na odwagę i ujawnia swoją prawdziwą tożsamość. Musi zmierzyć się z nietolerancją innych uczniów, a nawet dorosłych. Jest wyśmiewana i nie ma wsparcia nawet w najbliższych. Kolejnym głównym bohaterem jest Hubert, który po śmierci Alana zostaje kapitanem drużyny siatkówki. Jego wyjazd z kolegami w Bieszczady ma tragiczne konsekwencje, których żaden z nich nie zapomni. O każdym z tych bohaterów czytałam z ogromnym zainteresowaniem i nie potrafiłabym wskazać najciekawszej historii, bo każda wciągnęła mnie tak samo. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie Sara i jej przemiana. Nie lubiłam tej bohaterki w poprzedniej części, a tutaj pokazała się z zupełnie innej strony. Jestem zaskoczona wydarzeniami, które spotkały bohaterów, tutaj każdy odgrywa ważną rolę. Chociaż może się wydawać, że to mało prawdopodobne, żeby ich wszystkich spotykało coś takiego to ja jednak uważam, że to atut tego cyklu. Dzięki temu co chwilę coś się dzieje, mamy wiele nieprzewidzianych sytuacji i wyczuwalne napięcie. Dla mnie to żaden problem, a każdą książkę autora czytam z ogromnym zainteresowaniem.

Bardzo lubię styl pisania autora. Jest tak lekki, że książkę czyta się bardzo szybko. Nie ma tu zbędnych opisów, nie ma nudy. Narracja tak jak w poprzednich częściach jego pierwszoosobowa. Prawie każdy z głównych bohaterów jest tutaj narratorem.

"Nie wiesz nic" to kolejna świetna książka autora, od której ciężko się oderwać. Autor porusza tutaj ważne tematy, nie brakuje tu napięcia i zaskoczeń. Do samego końca nie wiadomo jak potoczą się losy bohaterów i czego można się spodziewać. Mnie wciągnęła od pierwszych stron i trzymała w niepewności do samego końca. Polecam tę książkę nie tylko fanom thrillerów.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą."

" Wiem co zrobiliście" - wiadomość która rozpętuje piekło ale i pokazuje najmroczniejsze oblicze ludzkie...

Istnieją różne oblicza przyjaźni. Najczęściej jest to przyjaźń z sympatii do drugiej strony, wykorzystanie pokrewnych tematów. Istnieją także przyjaźnie które zawiązują się poprzez tajemnice. Tajemnice która musi zostać strzeżona przez wszystkich...

Z wielką ochotą sięgam po książki @[Adres usunięty] . Ich lektura zawsze wywołuje we mnie wiele emocji ale i zwraca uwagę na problemy które nie zawsze są widoczne.

Powieść Nie wiesz wszystkiego kupiła mnie od razu. Z Nie wiesz nic miałam niestety pewien mały problem. Nie potrafiłam wczuć się w tą historię, nie pasowały mi wydarzenia, bohaterowie. W mojej głowie tkwił ciągły chaos. Było tak do pewnego momentu...

Możecie się ze mnie śmiać - Marcel szczególnie Ty, ale jak się kaplam że to jest kontynuacja Nie wiesz wszystkiego a nie, Wszyscy muszą zginąć! Wtedy już "byłam w domu" i wszystko zaczęło mi pasować. Ale ile się nadenerwowałam że nie wiem o co chodzi to moje - a potem nagłe olśnienie! Już się więcej nie kompromituje 🙈

Wracając do fabuły, była ciekawa szczególnie fragmenty z lasem i wyjazdem integracyjnym chłopaków. Te momenty wydały mi się nie tyle brutalne ale mroczne, wprowadzały klimat grozy, którego oczekiwałam od powieści. Były to jedyne momenty w których pojawiało się napięcie i na niepewność co dalej co z chłopakami czy żyją kto do nich strzela?

Reszta książki jest bardzo stonowana. Poznajemy bohaterów z różnych perspektyw. Targają nimi różne uczucia ale i przeżycia te szkolne jak i wynikające z życia prywatnego.

Duże wrażenie zrobił na mnie dobór problemów nastolatków. Ich niepowodzenia wydały mi się bardzo realne, a co za tym idzie przypomniały mi się jakieś szkolne "akcje".

Dużym krokiem jaki zrobił autor jest poruszenie tematyki samoakceptacji ale także akceptacji rówieśników.

Karina/ Karol - to bohaterzy którzy mimo że posiadają jedno ciało, to mają także prawdziwe emocje, i obawy. Podobało mi się to jak autor przygotował się do tego wątku. Naprawdę czułam emocje w tej osobie, to czego się bała. Jej uczucia odegrały ogromną rolę w tej historii, historii która nie była łatwa... Kolejnym bardzo ważnym tematem poruszonym przez autora był szantaż. Wpływ szantażu na młode osoby, może mieć różne skutki. Ten pokazany tutaj, okazał się sprawdzianem dla przyjaźni ale i lojalności. Był to także strach przed wyjawieniem tajemnicy ale i zaciętość w poszukiwaniu szantażysty. Wszyscy bohaterowie, odczuwali to inaczej, i bardzo mi się to podobało że istniała między nimi różnorodność. Jeden fragment wydał mi się trochę przekoloryzowany a mianowicie chodzi mi o terapeutkę - nauczycielkę aktorstwa. Tak mnie to denerwowało ale wydaje mi się że taki był zamysł autora :) w toku wydarzeń zrozumiałam czemu było tak a nie inaczej. W mojej ocenie akcja toczyła się wolno. Dzięki temu mogłam poznać wszystkie emocje bohaterów ale spojrzeć krytycznym okiem i ocenić ich zachowanie. Co do stylu autora - uwielbiam to jak pisze, choć początkowo mi się ciągnęło... No ale to już wiadomo czemu 😂 potem czytało mi się już bardzo dobrze. Czułam się tak jakbym była w środku wydarzeń i przeżywała wszystko wraz z bohaterami. Zakończenie mnie zaskoczyło, spodziewałam się czegoś innego... Natomiast zaskoczyłam się na duży plus! Autor pokazał depresję a raczej gdzieś ukryty skutek tej depresji w bardzo odważny sposób. Całość wydała się spójna i bardzo dobrze przemyślana. Wątki w których zostały nakreślone problemy nastolatków, zostały bardzo dobrze opisane i przedstawione. Książkę polecam ! Zwraca uwagę na problemy ale także pokazuje jak wybrnąć z niektórych zachowań które nie powinny mieć miejsca...

Liceum Freuda… z zewnątrz przepiękne, a od wewnątrz przerażające.

Po śmierci Alana kapitanem drużyny siatkarskiej zostaje Hubert. Nie każdy jest tym faktem pocieszony i Hubert czuje, że drużyna go nie akceptuje. Chłopak za namową trenera postanawia wyjechać z drużyną na obóz w Bieszczady. To tam rozpocznie się mordercza walka o życie.

Tymczasem Marta dostaje kolejnego maila z pogróżkami… ktoś odkrył tajemnicę, o której wie tylko ona i kilku jej znajomych, a która nie może ujrzeć światła, bo pociagnie ze sobą na dno wiele osób.

.

Ta historia była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Autor świetnie wykreował bohaterów, a fabuła zaskakiwała z każdą kolejną stroną.

“Nie wiesz nic” to 3 tom cyklu o liceum Freuda. Dla mnie było to pierwsze spotkanie z twórczością autora i zgodzę się... historie są połączone, ale nie przeszkadzało mi to w zrozumieniu fabuły. Poprzednie tomy na pewno w najbliższym czasie nadrobię.

Na co chcę jeszcze zwrócić uwagę? Na poruszenie w książce bardzo ważnego i trudnego tematu - tolerancji. Bardzo to cenię, bo rozmów o tolerancji nigdy nie za wiele.

Gratuluję autorowi Marcel Moss napisania tak genialnej książki, a Wydawnictwo FILIA dziękuję za przesłanie egzemplarza do recenzji.

~

sylwiaczyta

Jedna z najbardziej wyczekanych kontynuacji!

"Nie wiesz nic" @[Adres usunięty] @wydawnictwofilia

Pierwsza część "Nie wiesz wszystkiego" wyrzuciła mnie z kapci, a szczękę zbierałam tydzień z podłogi.

Czy kontynuacja jest równie dobra?

"Nie wiesz nic" to opowieść o trudach dorastania z mroczną tajemnicą na barkach i ambicjach, które mogą być zgubne...

Książka szokuje już od prologu. I to tak, że skóra na karku się jeży. Marcel Moss porusza tematy takie jak wspólna tajemnica, strach przed wyjawieniem prawnym, szantaż, przypadkowe znajomości przez internet. Pojawia się nowy bohater, nowy kapitan drużyny sportowej, który za wszelką cenę chce udowodnić, że jest najlepszy i zjednać sobie zawodników.

Powtarzam to przy każdej książce Mossa - to powinny być lektury szkolne!

A gdyby słowa zostawiały widoczne ślady? Każde wyzwisko zamieniałoby się w siniak, oplucie działałoby jak żrący kwas, a obgadywanie rozrywałoby skórę, czy wówczas przestalibyście to robić? Czy wówczas zastanowilibyście się jakie słowa z siebie wypluwacie i jak one dogłębnie ranią? Jeśli nie wiecie jak odpowiedzieć, to czas zapoznać się z książkami Marcela Mossa. Autor postawił sobie za cel uświadamianie, z jakimi problemami mierzą się nastolatki każdego dnia. Często są to tematy niewygodne, drażniące, uwierające współczesne społeczeństwo, które ma w czterech literach uczucia innych. Nie zdajemy sobie sprawy, że głupie odzywki ranią od środka i często potem odbijają swoje piętno na dorosłym życiu ofiary. Bardzo emocjonalnie przeżyłam książkę "Nie wiesz wszystkiego", gdzie ogrom szykanowania przypomniał mi moje czasy gimnazjum. W "Nie wiesz nic" Moss poruszył temat transseksualizmu, nieprzepracowanych traum, osamotnienia, czy depresji. Jest to książka ważna, po którą powinien sięgnąć każdy rodzic, jak i młody człowiek, który czuje zagubienie w pędzącym świecie. Autor uczy nas współodczuwać, słuchać, a przede wszystkim nie oceniać i te lekcje przyjęłam z otwartym umysłem. Wy również powinniście spróbować.

"Nie wiesz nic" to kontynuacja historii z "Nie wiesz wszystkiego". Wracamy do liceum Freuda i jego bohaterów, których w poprzedniej części połączyła tajemnica. Każdy z nich nadal boryka się ze swoimi problemami, które każdego dnia tylko się nawarstwiają. Obok licealnego życia obserwujemy też wyprawę w Bieszczady, która ma pomóc zjednoczyć się na nowo drużynie siatkówki. Niestety wyjazd niespodziewanie zamienia się w walkę o życie.

Marcel Moss umiejętnie porusza tematy tabu. Bez oceniania, bez zbytniego patosu, bez narzucania własnego zdania. Otwarcie i lekko pisze o problemach młodych ludzi, dzięki czemu ułatwia zrozumienie ich psychiki. Szkoda, że nie mogłam przeczytać jego książek, gdy sama miałam te naście lat. Myślę, że może wówczas byłoby mi łatwiej przebrnąć przez szkolny hejt, brak zrozumienia i może bardziej otwarcie rozmawiałabym o tym z rodzicami. A tak do dziś liżę rany z tego okresu. Niestety wyparcie nie zadziałało, ale psychoterapia już tak.

"Nie wiesz nic" to książka trudna, wymagająca skupienia i odnalezienia w sobie wielu pokładów empatii. Niemniej powaga poruszanych tematów jak orientacja seksualna, ciężka trauma czy choroba nie powodują zbytniej melancholii podczas lektury, bo jest to nadal thriller, który potrafi trzymać w napięciu i nieśpiesznie podaje nam rozwiązania każdego z wątków. Moją uwagę zwrócił również motyw zemsty, która doskonale pokazuje walkę człowieka zranionego, który łapie się najgorszych rzeczy, aby tylko sprawdzić, czy to przyniesie upragnioną ulgę.

Moss mnie nie zaskoczył, ale zdecydowanie wciągnął w historię, z której sama wyciągnęłam swoje prawdy. A finał każdego z wątków doskonale je wyjaśnił, nie zostawiając niedopowiedzeń. Mam nadzieję, że autor nie poprzestanie na uczeniu czytelników empatii i wybaczania, bo może w końcu, chociaż cześć osób ugryzie się w język, nim powie coś, co może kogoś skrzywdzić na lata.

„NIE WIESZ NIC”

Marcel Moss Wydawnictwo Filia

Jak już kiedyś wam pisałam, po książki Marcela Mossa sięgam w ciemno. Wiem, że nigdy się nie zawiodę. Zawsze otrzymam bardzo dobry thriller psychologiczny, który powali mnie na kolana i wyciśnie wszystkie łzy. Tak było i tym razem. „Nie wiesz nic” to trzeci tom z cyklu „Liceum Freuda”.

W tej części wyjaśni się kilka zagadek z poprzednie części, ale pozostaną z nami kolejne tajemnice, na których wyjaśnienie musimy poczekać do kolejnej części. Mam nadzieję, że Marcel Moss jest w trakcie jej pisania.

„Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach. Nie chcę już dłużej się bać.”

Pamiętacie? W poprzednich częściach grożono uczniom. Ktoś zna prawdę i chce ją ujawnić. Czy nasi bohaterowie pójdą do więzienia? Za wszelką cenę paczka „przyjaciół” musi poznać kim jest szantażysta – nim ujawni wszystkim prawdę.

Poznamy losy bohaterów:

- Hubert – objął stanowisko kapitana szkolnej drużyny piłki siatkowej – po tragicznej śmierci Alana. Komuś to się nie podoba.

- Marta – w szkole prowadzi „Skrzynkę Zwierzeń”. Czy uczniowie chętnie dzielą się swoimi problemami?

- Karina – to tajemnicza osoba, która przeszła sporą przemianę. Chce być uczciwa wobec siebie i się ujawnia. Czy wyjdzie jej to na dobre?

- Wiktoria – dziewczyna z kompleksami. Uważa, że to przez nią zginęli jej przyjaciele. Według niej to ona powinna zginąć. Czy słusznie?

- Sara – dziewczyna pochodzi z bogatej rodziny. Jej matka jest sławną aktorką i dzięki niej każdy chce się z nią przyjaźnić.

Ze wszystkich tych bohaterów najbardziej polubiłam Martę. Dziewczyna mimo sporych kompleksów zyskała prawdziwych przyjaciół. Potrafi dobrze doradzić. Ma zmysł dedukcji.

Marcel Moss w swojej najnowszej powieści porusza bardzo ważne tematy. Między innymi:

- zemsta, nienawiść oko za oko i ząb za ząb

- problemy z akceptacją samego siebie

- trauma po stracie

- dopasowywanie się do świata i ukrywanie prawdziwego ja

- prześladowania w szkole, mobbing

- kompleks wyższości

- walka z chorobą

- do celu po trupach

Wszystkie powieści Marcela Mossa to moje top 10 – wstrząsających thrillerów lat 2020-2021.

Po przeczytaniu „Nie wiesz nic” nie będziecie mogli spokojnie zasnąć. Zwłaszcza po przeczytaniu zakończenia. Do tej pory jestem w szoku i płacze po nocach, bo nie wiem, jak zakończy się ta historia. Jestem przerażona. Przypuszczam, że będzie źle.

Tym razem wylałam morze łez.

Czytając prolog i potem dalszą część związaną z Hubertem nie mogłam przestać płakać. To co tam się wydarzyło jest bardzo szokujące. Pytanie: Jak mogło do tego dojść?

Marcel Moss potrafi sprawić, że czytelnicy z przyjemnością sięgają po jego powieści.

Znakomity thriller psychologiczny. Tutaj nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Ukryta prawda pragnie wyjść na wolność.

Znajdziecie tutaj kilku głównych bohaterów, znakomitą fabułę, trudne, dramatyczne tematy i rewelacyjną akcję. Nie ma czasu na nudę. Książkę połyka się jednym tchem.

Uwielbiasz thrillery psychologiczne – to śmiało sięgnij po książki Marcela Mossa.

Jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch części to radzę szybciutko nadrobić.

Zacznijcie od: „Nie wiesz wszystkiego”, „Wszyscy muszą zginąć” i „Nie wiesz nic”.

Marcel Moss wzbudza wiele różnych emocji. Chcecie się przekonać? Przeczytajcie jego dzieła.

Wakacje wakacjami a ja was zapraszam do przeczytania „Nie wiesz nic”.

Czas na trzecią część z cyklu Liceum Freda. Za egzemplarz tej książki bardzo serdecznie dziękuje wydawnictwu.

Bycie sobą w dzisiejszych czasach jest często mało wykonalne. Opinia innych i wyśmiewanie skutecznie wpływa na człowieka. Jednak możesz rozłożyć karty na własnych warunkach i wtedy zobaczysz co możesz osiągnąć.

Po tragicznej śmierci Alana, miejsce kapitana drużyny siatkarskiej zajmuje Hubert. Jednak jeden z drużynowych kolegów nie chce się podporządkować i na każdym kroku kopie pod Hubertem dołki. W uzgodnieniu z dyrektorem Hubert zabiera część swojej drużyny na weekendowy integracyjny wyjazd, który pokieruje ich w paszcze lwa.

W tym samym czasie Marta, Sara, Kuba, Nina i Wiki próbują dowiedzieć się, kto stoi za anonimowymi mailami. Kto jeszcze wie, co zrobili?

Marcel Moss podwyższa poprzeczkę i można rzec, że ta część zajmuje na ten moment pierwsze miejsce. Historia jest już nieco inna, chociaż wciąż związana z liceum . Tajemnice, wykreowani bohaterowie i emocje towarzyszące podczas czytania są na naprawdę świetnym poziomie.

Jestem pełna podziwu, jak autor podchwytliwie prowadzi nas przez historię, jednak za każdym razem delikatnie popycha ku ślepej uliczki. Zmierzam do tego, że zakończenie było dla mnie totalnym zakończeniem, którego się nie spodziewałam. Z drugiej jednak strony, jak można domyślić się zakończenia, jeżeli dany wątek nie był zbyt bardzo rozwinięty.

Główna akcja, toczy się w dwóch miejscach tak naprawdę. Weekendowa wycieczka chłopaków z drużyny siatkarskiej w góry i grupa młodzieży, borykająca się z problemem wścibskiego anonimowca.

Polecam

Uczniowie prestiżowego liceum Freuda próbują wrócić do normalności po śmierci dwójki uczniów, Alana i Oliwii.

Alan był kapitanem drużyny siatkówki, która po jego śmierci, przeżywa kryzys. Nowy kapitan, Hubert organizuje wyjazd integracyjny w Bieszczady dla zawodników. Jednak fajna zabawa szybko się kończy, a chłopcy stają się zwierzyną łowną i muszą walczyć o przetrwanie.

Marta i jej przyjaciele dostają wiadomość. Ktoś zna ich sekret i chce aby go ujawnili. Czy uda im się tego uniknąć?

"Nie wiesz nic" to 3 tom z cyklu o liceum Freuda. Jednak wydarzenia w niej rozgrywają się tuż po części pierwszej. Bardzo się cieszę, że najpierw sięgnęłam po "Nie wiesz wszystkiego". Łatwiej mi było odnaleźć się w tej historii.

I tym razem @[Adres usunięty] nie zawodzi. Książkę czyta się błyskawicznie. Akcja jest wartka. Ciągle coś się dzieje, tak że trudno się od tej książki oderwać.

W tej części spotykamy bohaterów poznanych w pierwszej części. Ale pojawiają się też nowi, którzy są równie ciekawi. Pojawiają się nowe problemy i wyzwania przed którymi muszą stanąć uczniowie i ich rodziny.

Sporo miejsca tutaj autor poświęcił społeczności LGBT. Strach przed ujawnieniem prawdziwej tożsamości, brak tolerancji, wyśmiewanie, agresja to tylko nie które problemy z którymi muszą się zmierzyć młode osoby.

Ja oczywiście kolejny raz jestem pod wrażeniem. Autor nie oszczędza czytelnika i serwuje sporą dawkę emocji.

@[Adres usunięty] po raz kolejny w świetnej formie! 30 czerwca swoją premierę miała jego najnowszą książka pt "Nie wiesz nic", która jest kontynuacją "Nie wiesz wszystkiego".

Ja jak zwykle po przeczytaniu jego książki, przez kilka dni dochodziłam do siebie. Autor po raz kolejny rozwalił mnie emocjonalnie.

Moss w swoich książkach porusza bardzo trudne i kontrowersyjne tematy. Tym razem skupił się problemach społecznych dotyczących współczesnej młodzieży.

Hejt w mediach społecznościowych, wykluczenie z towarzystwa z powodu odmiennej orientacji seksualnej czy też zmiany płci. To wszystko prowadzi do osamotnienia, depresji i totalnego braku zrozumienia.

Niezwykle lekki styl autora sprawia, że jego książki czyta się ekspresowo. Wciągają od pierwszej strony i trzymają w napięciu do ostatniej.

Dobrym zabiegiem jest wielowątkowość i rozdziały pisane z perspektywy kilku bohaterów. Dzięki temu możemy bardziej wczuć się w ich emocje.

Przygotujcie się na rollecoster emocji. Autor po raz kolejny namiesza Wam w głowach!

Tym razem przeniesiemy się do liceum Freuda, w którym uczniowie usiłują poradzić sobie ze śmiercią dwojga uczniów. Do takich osób należy Hubert, który odziedziczył po zmarłym Alanie drużynę siatkówki. Zabiera ON kolegów w Bieszczady, by spróbować naprawić relacje, jednak nie przewidział jednego, że wyjazd zamieni się w rozlew krwi.

Za to Marta i jej przyjaciele doskonale wiedzą co stało się tamtej pamiętnej nocy i okazuje się, że ktoś poza nimi również i zaczyna im grozić.

Jak zakończy się ta historia?

W zasadzie powinnam zacząć od tego, że „Nie wiesz nic” jest kolejnym tomem serii, o czym nie wiedziałam decydując się na tę książkę. Jednak nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo na pomoc przyszło mi Legimi i teraz możemy przejść do tego, że przeczytałam dwie książki autora w jeden dzień i jestem nimi zachwycona.

Wydaje mi się, że mówi to też samo za siebie, jeśli chodzi o to, czy mi się podobało. Jednak, żeby uniknąć niedomówień, była to niesamowicie wciągająca i angażująca lektura. Muszę przyznać, że w czasie czytania „Nie wiesz nic” dreszcz przebiegał po moim kręgosłupie średnio co kilka stron. W żaden sposób nie potrafiłam przewidzieć, w którą stronę potoczy się akcja, jakie są motywy bohaterów i co popchnęło ich do takiego, a nie innego zachowania.

Bardzo cieszy mnie, że autor poruszył ważne kwestie społeczne takie jak orientacja seksualna, identyfikacja płciowa, choroba czy poczucie niezrozumienia wśród młodzieży. Przyznam, że ta książka jest całkowicie pojechana i wydaje mi się, że na pierwszy rzut oka może wydawać się lekko nierealistyczna. Jednak w mojej ocenie jest to zbiór problemów z jakimi muszą się zmagać licealiści, jak często czują się samotni i do jakich tragicznych w skutkach decyzji może to prowadzić. To, że natężenie okropnych wydarzeń jest tak duże, to z jednej strony może być przerysowanie, a z drugiej może pokazywać jak jedno zdarzenie może być zapalnikiem i spowodować efekt domina, przez który życie niektórych posypie się jak domek z kart.

Myślę, że wielu czytelników, w tym ja, cofając się do czasów szkolnych znajdzie w tych postaciach cząstkę siebie. Mam tylko nadzieję, że nikt z was nie musiał posuwać się do tego, do czego licealiści z Freuda.

Zatem jeśli jeszcze nie znacie twórczości autora, to myślę, że ze swojej strony mogę wam polecić po nią sięgnąć. Ja sama chętnie zapoznam się z innymi książkami, bo zarówno sama historia, jak i styl pisania przypadły mi do gustu i mimo tragicznego przekazu urozmaiciło mi to dzień. Tylko nie róbcie mojego błędu i sprawdźcie dobrze, czy zabieracie się za pierwszą cześć. Za to jeśli jesteście w temacie, to mam nadzieję, że wasze odczucia będą, albo już są równie pozytywne, co moje.

Autor jak zawsze rozpoczął od mocnego i wstrząsającego wstępu. Jest intrygująco i tajemniczo, a ja uwielbiam ten mroczny, trzymający w napięciu klimat. Z każdym kolejnym rozdziałem Moss odkrywa przed czytelnikiem fragmenty układanki, a fabuła zdaje się być tak zawiła, jak pajęcza sieć. Historia opowiedziana jest z perspektywy kilku osób, co pozwala na dokładniejszą analizę, poznanie ich motywacji, sposobu myślenia i działania. Ku mojemu zaskoczeniu pojawiła się postać Sandry Milton, znanej z poprzedniej książki autora Utraceni.

Życie nastolatków nie zawsze jest beztroskie i kolorowe, jak mogłoby się wydawać. Autor przedstawił w książce grupkę dzieciaków, którzy próbują poradzić sobie z traumą tragicznych wydarzeń z przeszłości. Każdy robi to na swój sposób, co czasem jest tragiczne w skutkach. Po raz kolejny Moss pokazał, że nie boi się podejmować tematów tabu. Opisał problemy, z którymi zmagają się młodzi ludzie, takie jak depresja, tożsamość i orientacja seksualna, czy choroba bliskiej osoby. Często borykają się z brakiem akceptacji ze strony rówieśników i samotnością. Na uwagę z pewnością zasługuje Karina, która wcześniej była Karolem. Po zmianie płci najwięcej złego doświadczyła we własnym domu, od swoich najbliższych.

Nie wiesz nic to według mnie świetna kontynuacja tak lubianego przeze mnie cyklu Liceum Freuda. Po raz kolejny dałam się wciągnąć w fascynującą historię, której zakończenie totalnie mnie zaskoczyło. Serię polecam czytać w kolejności wydania, by dobrze zrozumieć wszystkie wydarzenia. Marcel Moss ponownie napisał książkę, którą koniecznie trzeba przeczytać!

Uczniowie Freuda zdecydowanie nie mogą narzekać na brak wrażeń, a co za tym idzie wspomnień. No niestety te niekoniecznie należą do szczęśliwych.

Nie wiesz nic- czyli kolejna książka Marcela Mossa, której akcja dzieje się we warszawskim liceum. Jest to kontynuacja wydarzeń z Nie wiesz wszystkiego i tutaj niewielki spoiler kończy się kluczowym wydarzeniem z Wszyscy muszą zginąć (wydaje mi się jednak, że ta informacja nie wpływa na odbiór obydwu książek- chciałam zaznaczyć tylko chronologię :) ) Poznajemy dalszy los uczniów będących świadkiem "samobójstwa". Ktoś grozi ujawnieniem ich sekretu. Nie wiedzą kto to gdyż osoba ta dobrze się maskuje. Nie trudno się im dziwić, że próbują namierzyć tę osobę.

Nasza dobrze znana z pierwszego tomu grupka i jej sekret nie są jednak jedynym źródłem akcji, gdyż dostarcza jej również Hubert- nowy kapitan drużyny siatkarskiej, który w ramach integracji wybrał się ze swoją drużyną do chatki w lesie, gdzie zostali zaatakowani. To właśnie tą sceną zaczyna się Nie wiesz nic- w sumie jej kulminacyjnym punktem. Na kolejnych stronach dowiadujemy się jak dokładnie przebiegało cale to wydarzenie oraz co było motywem i kto zaś nim stoi :)

W książce przedstawiona jest również postać Kariny, która budzi kontrowersje zarówno w szkole jak i w swojej rodzinie. Dowiadujemy się również o mamie Sary, która ostatnio zachowuje się nie jak gwiazda filmowa.

Jak zwykle książkę Marcela Mossa brałam w ciemno. Tym razem znowu dostałam porządną dawkę emocji i adrenaliny. Gdyby nie obowiązki domowe i praca pewnie skończyłabym ją tego samego dnia co zaczęłam. Niesamowicie wyciągnęłam się w świat uczniów Freuda. Niemożliwe jest to jaki los zgotował im autor. Przez jakie piekło muszą przechodzić i ile nieszczęść ich spotyka. Mama nadzieję, że szkoła taka jak Freud nie jest prawdziwa. Zdaję sobie jednak sprawę, iż niestety takie rzeczy w mniejszym natężeniu mogą mieć miejsce - nie w jednej placówce lecz we wszystkich.

ZAPRASZAM NA MÓJ IG:

[Adres usunięty]

Marta wraz z przyjaciółmi próbuje się otrząsnąć i wrócić do normalnego funkcjonowania po śmierci przyjaciół. Jednak pewnego dnia na e-mail dostaje wiadomość, że ktoś zna ich tajemnice i ma zamiar niedługo ją wyjawić….Czy przyjaciele zdążą powstrzymać tajemniczego człowieka, czy postanowią sami wyjawić tajemnice?

Po śmierci kapitana drużyny siatkarskiej-Alana zawodnicy stracili werwę i ducha rywalizacji. Wybrany zostaje nowy kapitan-Hubert, któremu morale się trochę pozmieniały…Wpada na pomysł zabrania drużyny na kilkudniowy obóz, który niestety okaże się walką o życie, tragiczną areną przetrwania…Co wydarzy się na obozie? Kto tak bardzo pragnie śmierci grupki nastolatków? Czy komuś uda się przeżyć?

Jest to kolejny tom cyklu autorstwa Marcela. Jak wiecie uwielbiam Jego twórczość bo jest mocna, konkretna i wartościowa. W tej części nie było oczywiście inaczej. Pełno akcji, tragicznych wydarzeń, sytuacji, dzięki którym możemy zrozumieć pewne zachowania bohaterów. Nie mogłam odłożyć tej książki bo chciałam wiedzieć co tam się wydarzy, jak potoczy się dalej ta historia! Rozdziały są tutaj podzielone jak we wcześniejszych książkach czyli- rozdział to dany bohater, który opisuje swoją historie i odczucia. W niektórych momentach miałam aż ciarki wszędzie. Ta książka czyta się sama, Moss pisze w taki sposób, że wchodzisz dosłownie do tej historii i przezywasz to wszystko tak jak bohaterowie, czujesz i widzisz to co oni. To jest niesamowite i pokazuje, książki autora są naprawdę dobre i trafiają idealnie w moje gusta! Zakończenie czytałam z otwartą buzią i już nie mogę doczekać się kontynuacji. Jeśli lubisz akcje, tajemnice, morderstwa, problemy ludzki i bohaterów prawdziwych do bólu to koniecznie sięgnij po tę książkę jak i po każdą inną autorstwa Marcela!

"Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach."

Z niecierpliwością czekałam na kontynuację cyklu: „Liceum Freuda”. Ponownie do akcji wkraczają nasi dobrzy znajomi z poprzednich części. Muszą żyć z tajemnicą, którą bardzo próbują ukryć. Marta wraz z przyjaciółmi próbuje w miarę normalnie żyć. Jednak jest ktoś, kto wszystko widział i wie. Zaczyna ich szantażować. Jak to dalej się potoczy? Autor ani na chwile nie opuszcza poprzeczki!

Dochodzi do tragicznej śmierci kapitana drużyny siatkówki w liceum Freuda, Alana. Jego drużyna jest zdruzgotana, chłopcy nie mogą się otrząsnąć, ta śmierć bardzo wpływa na morale drużyny. Razem z nowym kapitanem drużyny – Hubertem chłopcy wyjeżdżają na obóz w Bieszczady. Hubert liczy, że nowe otoczenie pozwoli im na nowo odzyskać ducha rywalizacji. Niestety nie wszystko idzie po jego myśli. Dochodzi do dramatycznych wydarzeń, ci młodzi ludzie będą musieli walczyć o przetrwanie…

Autor z dużą lekkością, bez owijania w bawełnę, a przy tym bardzo zajmująco i z ogromnym realizmem wkracza w pokomplikowany i trudny świat młodych ludzi. Porusza trudne, złożone problemy, z jakimi, na co dzień muszą się zmagać. Rodzice w swoim pędzie życia, tak niewiele wiedzą o swoich dzieciach, a ci skutecznie ukrywają przed nimi prawdę. Przeszłość, która nieoczekiwanie powraca i uderza z ogromna siłą. Emocje, nad, którymi trudno zapanować, posuwają do tragicznych w skutkach czynów. Świat, w którym rządzą podziały na lepszych i gorszych. Choroba, transseksualność, zemsta, zazdrość, zawiść, rywalizacja, szantaż… Tematy tabu, wszechobecny brak akceptacji. Przyjaźń, która niesie nadzieję i przywraca wiarę w dobro człowieka.

Porywająca, niesamowita, trudna, mroczna kontynuacja. Całkowicie przykuwa uwagę i niesie niepokój. Nic tu nie jest takie jak nam się początkowo wydaje. I to zakończenie… uch, brak słów. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Bardzo polecam całą serię, Tatiasza i jej książki :)

Każdy kto tutaj ze mną już jakiś czas jest, dobrze wie, że Marcell Moss ma u mnie swoją półkę na regale. I choć swoimi pierwszymi książkami „porył mi głowę” …ekhm, znaczy zachwycił, tak niektóre z nich, są bardziej stonowane, ale tak samo dobre i śmiem twierdzić, że potrzebne. Każda z nich porusza ważne tematy, które w naszym społeczeństwie pojawiają się coraz częściej, a i dodatkowo są coraz częściej bagatelizowane. Dlatego o nich warto mówić i uświadamiać co poniektórych, że nie wszystko jest takie kolorowe, a czasem wystarczy chociaż trochę zainteresowania, zrozumienia i pomocy, aby ocalić czyjeś życie, czy komuś pomóc. Ale dobra, koniec z tym moralizującym tonem ;) przejdźmy do książki.

„Nie wiesz nic” to już trzeci tom cyklu Liceum Freuda. Akcja dzieje się po wydarzeniach z pierwszej części, dlatego obowiązkowo najpierw przeczytajcie „Nie wiesz wszystkiego”!! Po tragicznej śmierci Alana, drużyna siatkówki, w której był kapitanem, nie może dojść do siebie. Morale zawodników znacznie opadły, a nowy kapitan – Hubert, nie do końca jest dla nich autorytetem, a nawet zdarzają się przypadki, gdy oskarżają go o to, że się cieszy ze śmierci Alana. Aby zżyć się trochę z chłopakami, Hubert postanawia zorganizować dla nich wypad w Bieszczady. To, co ich tam spotka, przejdzie ich najśmielsze oczekiwania, a spokojny wypad będzie walką na śmierć i życie…

Za to w liceum Freuda, Marta i jej „ekipa” będą dostawać listy z pogróżkami. Ktoś wie co zrobili i grozi, że wyjawi ich tajemnice.. czy dowiedzą się, kto jest ich prześladowcą?

Powiem szczerze, że na początku nie umiałam sobie przypomnieć kto jest kim, trochę czasu minęło już od mojego czytania pierwszej części. Ale im dalej, tym sytuacja coraz bardziej mi się rozjaśniała i powiem Wam, że autor w ciekawy sposób poprowadził całą fabułę. Motyw listów i szantażu, skojarzył mi się od razu z filmem „Koszmar minionego lata”, który oczywiście jest filmem z moich młodzieńczych lat i mam do niego ogromny sentyment. Dlatego też, czułam się zaintrygowana tym, jak cała historia się potoczy i nie mogłam się wręcz tego doczekać :P

Bardzo ciekawił mnie też motyw obozu, a to wszystko przez prolog, który już od pierwszych stron, każe nam zgadywać co, gdzie, z kim i dlaczego :P mnie niestety udało się odgadnąć, kto za tym wszystkim stoi (w sensie obozu) – wydedukowałam to już gdzieś w połowie książki :P ale to nie zmieniło tego, że historia była naprawdę fajna… czasami mrożąca krew w żyłach, ale i przerażająca. Pierwsze myśli podczas czytania? – „Jak dobrze, że moim największym problemem w liceum, był brak pracy domowej” :P Ilość „nastoletnich problemów” w tych książkach, mnie osobiście przeraża. Mamy tu rozdziały z perspektywy paru uczniów i każdy z nich zmaga się z innym życiowym problemem. Łączą ich jedynie wydarzenia z tamtego felernego dnia, gdy zginął Alan i Otylia. I szczerze? Czytałam to i miałam ochotę ich wszystkich wystrzelić w kosmos. I choć irytują mnie niesamowicie, to i tak jestem ciekawa co nowego autor im zgotuje w kolejnej części. :D Książkę polecam i czekam na kolejną! A Wy?

„Nie wiesz nic” to kolejna książka Autora, po jaką sięgnęłam. Od pewnego czasu czytam je regularnie, bo uwielbiam styl pisania Marcela Mossa. Nigdy się nie nudzę, a Autor serwuje mi niezłą jazdę bez trzymanki. Nie inaczej było i tym razem.

Ponownie wracamy do warszawskiego Liceum Freuda. Po tragicznych wydarzeniach uczniowie znani z poprzedniej części próbują wrócić do normalności, co nie przychodzi im łatwo. Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkarskiej, co nie wszystkim przypada do gustu. Tymczasem Marta i jej przyjaciele są szantażowani przez kogoś kto rzekomo zna ich sekret. Chce, żeby winni zostali ukarani…

Kolejny raz w moje ręce trafia świetny thriller, który trzyma w napięciu od początku do samego końca. Jak zawsze Autor porusza tu wiele problemów, tym razem te, z którymi musi się zmierzyć dzisiejsza młodzież. I za to bardzo cenię Autora, gdyż nie boi się poruszać tych kwestii. Zwraca na nie szczególną uwagę i udowadnia, że nie zawsze wszystko widać na pierwszy rzut oka. Dlatego tak ważne jest, aby nie być obojętnym na problemy nastolatków, bo często prowadzi to do poważnych konsekwencji. Do tego świetnie wykreowani bohaterowie i zakończenie, które zaskakuje i sprawia, że chcemy więcej.

Jeśli szukacie mocnych wrażeń, to polecam tę książkę!

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwu Filia.

" - Świat mógłby być takim pięknym miejscem, gdyby tylko wszyscy ludzie skupili się na tym, co dobre (...)"

Wydaję się, że problemy uczniów liceum Freuda się nie kończą. Po wydarzeniach w poprzednich częściach, myśleli, że mają wszystko pod kontrolą, nic bardziej mylnego. Wyrzuty sumienia, tajemniczy prześladowca, strach oraz coraz to nowe rodzinne problemy, to tylko początek, tego co ich czeka. Jedno jest pewne na pewno będzie ciekawie i wciągająco, a Marcel Moss pisze w taki sposób, że książka czyta się praktycznie sama. Jednak to co jest największym atutem tej historii, to są emocje jakie wywołuje. Bo o ile można mniej lub bardziej utożsamiać się z bohaterami, to jednego nie można im odmówić, tego, że w swoich przeżyciach i odczuciach, są do bólu prawdziwi, czego najlepszym przykładem jest wątek Kariny, niezwykle poruszajacy i aktualny. Jednak nie zapominajmy przy tym, że "Nie wiesz nic" to również intrygujący thriller, którego zakończenie was zaskoczy i zostawi z apetytem na jeszcze więcej.

Dobra, ale nie najlepsza – te słowa przychodzą mi do głowy, gdy myślę o książce Marcela Mossa „Nie wiesz nic”.

Autor zabiera nas do warszawskiego liceum Freuda, gdzie poznajemy dalsze losy bohaterów z książki „Nie wiesz wszystkiego”. Spotkałam się z informacją, że nie trzeba znać pierwszej części, aby czytać drugą. Są wzmianki, które przybliżają wydarzenia z pierwszej części. Jednak moim zdaniem, aby lepiej wszystko zrozumieć i połączyć w całość, polecam zacząć od „Nie wiesz wszystkiego”.

W pierwszej części towarzyszyło mi dużo napięcia, tu było go mniej. Marcel Moss w ciekawy sposób przybliża czytelnikom dylematy współczesnej młodzieży. Na pewno budzi to sporo emocji i zmusza do myślenia. Będąc dorosłym człowiekiem łatwo zapomnieć o czasach nastoletnich i o towarzyszących temu okresowi problemach. Autor pisze w taki sposób, że książkę czytało mi się szybko. I chociaż tego wspomnianego napięcia było tu niedużo, to i tak nie chciałam odrywać się od lektury. Fabuła wzbudziła moje zainteresowanie i bardzo chciałam poznać zakończenie. Akcja przedstawiona jest z kilku perspektyw, dzięki czemu mamy możliwość lepszego poznawania historii. Poruszone wątki ciekawie się zazębiają, a zakończenie zaskakuje.

Czegoś mi zabrakło do efektu „wow”, jednak lubię pióro autora i książkę czytało mi się bardzo dobrze. Na pewno sięgnę po kolejne tytuły.

"Życie jest za krótkie,by tracić je na nieustanny strach"

Niedawna tragedia wpłynęła na uczniów liceum Freuda, aby podbudować ich morale nowy kapitan drużyny siatkarskiej - Hubert, wyjeżdża w Bieszczady z kilkoma znajomymi. Nie wie jednak, że będą musieli walczyć tam o życie.

W tym samym czasie Marta z przyjaciółmi dostają anonimowe maile, ktoś zna ich tajemnicę. Jeśli nie przyznają się co zrobili to zostaną wydani.

"Nie wiesz nic" to kolejne spotkanie z uczniami warszawskiego liceum. Oprócz bohaterów już nam znanych, poznajemy nowych uczniów, którzy borykają się z własnymi problemami. Marta i jej przyjaciele żyją w ciągłym strachu, ktoś wie co stało się z Otylią i Alanem, i chce to ujawnić jeśli sami się nie przyznają.

Chylę czoło dla autora. Fabuła została tak skonstruowana, że nie wiedziałam momentami co się dzieje, jak i dlaczego. Jak już można się spodziewać w książce mamy doczynienia z wieloma ważnymi kwestiami, które świetnie wpasowały się w historię. Hejt, odmienność seksualna,ciężkie choroby, prześladowanie to codzienność z jaką musza spotykać się nastolatkowie.

Jeśli chodzi o bohaterów to jak zawsze postacie wykreowane są na najwyższym poziomie. Jednak wielkie brawa należą się autorowi za postać Huberta. Myślę, że nie tylko mnie wprowadził ON w pole. Od samego początku dażyłam go sympatią, był moim ulubionym bohaterem, aż tu nagle bum i oczy wyszły na wierzch. Jego prawdziwa natura nie okazała się już tak sympatyczna.

Przysłowiową wisienka na torcie jest oczywiście zakończenia, które pobudza naszą wyobraźnię i sprawia, że chce więcej i to już. Bardzo jestem ciekawa czym @[Adres usunięty] zaskoczy nas kolejnym razem.

W jednym z najlepszych Warszawskich liceów dochodzi do tragicznej śmierci kapitana drużyny siatkówki. Morale w drużynie mocno spada, a nowy kapitan nie potrafi tak motywować zawodników jak poprzedni. Aby zdopingować chłopaków, kapitan Hubert zabiera kilku zawodników na kilkudniowy wypad w Bieszczady. Leśna polana w głębi lasu jest świadkiem dramatycznej walki o przetrwanie.

W tym samym czasie w liceum Freuda Marta i jeszcze kilka osób próbuje poradzić sobie z traumatycznymi wydarzeniami związanymi ze śmiercią Alana i Otylii. Ktoś zaczyna im grozić, że ujawni całą prawdę. Jednocześnie jeden z uczniów postanawia ujawnić swoją transpłciowość. Niestety nie może liczyć na wsparcie swoich rodziców.

„– Jesteś gejem? – pytam cicho, a Kuba kiwa głową.

- Gdybym publicznie się wyoutował, nikogo by to pewnie nie zaskoczyło. Chłopaki często ze mnie żartują. Niektórzy nazywają ciotą. Jest we Freudzie kilku typków, których lepiej omijać z daleka, ale generalnie mogło być gorzej. Na pewno osobom nieheteroseksualnym jest dziś dużo łatwiej niż jeszcze dziesięć czy dwadzieścia lat temu.

- Mówisz, jakbyś czytał mi w myślach – zauważam, po czy dzielę się swoimi przemyśleniami na temat różnic w poziomie tolerancji u dorosłych i nastolatków.

- Nasi dziadkowie i rodzice wychowywali się w innej rzeczywistości. Przez lata wpajano im inne, bardziej tradycyjne wartości. To sprawiło, że dziś trudno jest z nimi nawiązać jakikolwiek dialog. Potrzebowałem czasu, by zrozumieć, że nie ma sensu się z tego powodu na nich złościć. W pewnym wieku ludziom niełatwo zmienić światopogląd. Wątpię nawet, by to umieli. Przekonania są w nich za głęboko zakorzenione.

- Twierdzisz, że jednym rozwiązaniem jest zaczekanie, aż wszyscy starsi ludzie poumierają?

- Tego nie powiedziałem. Wiem, że jest w Polsce wiele osób, które najchętniej poukręcałoby nam głowy, ale to nie znaczy, że ja muszę brać udział w tej nienawiści.”

Prawdziwe? Tak! A ja mogłabym długo cytować Autora. Cała książka pełna jest zdań, które doskonale opisują problemy współczesnych nastolatków. Zachwiane relacje rodzinne, walka z nieuleczalną chorobą, transpłciowość, gwałt. Macel Moss nie boi się poruszać trudnych tematów. Pisze o tym nie bawiąc się w konwenanse i gładkie słowa. A każdą jego książkę czyta się z zapartym tchem.

Dziękuje Wydawnictwu Filia za egzemplarz recenzyjny. To kolejna wciągającą książka Autora, która w bardzo przemyślany sposób łączy się z innymi seriami. Gorąco polecam i zapraszam na stronę Wydawnictwa Filia [Adres usunięty]

Wydawnictwo: Filia

Ilość stron: 352

Data premiery: 30 czerwca 2021

Po raz kolejny autor zabrał mnie do mojego ulubionego liceum Freuda.

Wszyscy próbują w taki czy inny sposób wrócić do normalności po wcześniejszych wydarzeniach. Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki, jednak natrafia na spore przeszkody.

W tym czasie Marta i jej nowi przyjaciele zaczynają się obawiać, że ktoś zna ich tajemnice. Otrzymują anonimowe maile z pogróżkami...

Panie Moss, po raz kolejny zafundował mi Pan emocjonalną jazdę bez trzymanki. Jak dostałam sierpowym w prologu tak nie dałam rady się podnieść, aż do samego końca.

Ta emocjonalna karuzela rozpędzała się z każdym rozdziałem i porywała mnie coraz bardziej. Było tempo, zaskoczenie, strach i łzy. Kiedy myślałam, że już nic mnie nie zaskoczy, przewracałam kartkę i bum!!!

Czy to było dobre? To było genialne!!! I nie tylko dlatego, że jako czytelnik miałam rewelacyjną rozrywkę. Również dlatego, że Autor porusza niezwykle trudne tematy, uczula nas dorosłych na to byśmy mieli oczy otwarte i byśmy słuchali młodych ludzi.

Jeśli jeszcze ktoś nie zna liceum Freuda, to ja bardzo zachęcam do tej znajomości.

„Nie wiesz nic” – Marcel Moss

Po tragicznej śmierci Alana, nowym kapitanem drużyny siatkarskiej zostaje Hubert. Niestety, nie każdy jest w stanie zaakceptować go w nowej roli. Między nim a resztą drużyny nie dzieje się dobrze. To Paweł chciałby był głową drużyny, który wie jak zmotywować kolegów do walki. Hubert czuje się zagrożony i chce wyeliminować Pawła.

Hubert aby „scalić” drużynę do większego zaangażowanie i lepszej gry postanawia zorganizować wyjazd w Bieszczady, który będzie miał za zadanie zjednoczyć chłopaków. Jak się później okaże, wyjazd ten stanie się dla nich miejscem walki o przetrwanie. Ich walka to tak zwany mecz o wszystko, a nagrodą będzie możliwość dalszego życia i przezwyciężenie śmierci.

Marta po śmierci dwojga przyjaciół próbuje wrócić do normalności. Wraz z grupką znajomych mają tajemnicę, która nie powinna nigdy ujrzeć światła dziennego. Jeżeli ktoś ją odkryje ich życie będzie skończone. Powrót do normalnego życia będzie musiał poczekać. Każde z nich otrzymuje wiadomość na skrzynkę pocztową z informacją, że mają iść na policję i przyznać się czynów. Które skutecznie próbują zataić. Kto w tej walce wyjdzie jako zwycięzca? Czy ktokolwiek będzie umiał żyć z wyrzutami sumienia?

„Zrozumiałam, że czasem wyrzuty sumienia i poczucie winy są tak silne, że odbierają nam zdolność trzeźwej oceny sytuacji”

Marcel Moss w swoich powieściach pisze o rzeczach ważnych. Sytuacje, które możemy tu dostrzec mogą się zdarzyć każdemu z nas, bądź dzieją się tuż obok. Bądźmy uważni i starajmy się dostrzec to co chce nam przekazać życie.

Często nastolatkowie mają swoje problemy, które my dorośli bagatelizujemy. A może warto otworzyć i wytężyć słuch, aby pomóc temu młodemu człowiekowi. Pamiętajmy, że pomimo tego, iż ktoś urodził się jako chłopiec bądź dziewczynka, to nie zawsze jest w stanie siebie zaakceptować. Tak samo jak Karol, który w swoim ciele nie czuł się komfortowo. Pomimo tego, że sygnalizował to swoim najbliższym to oni nie byli w stanie tego dostrzec, a gdy przyszedł czas przemiany okazali mu brak szacunku.

Bądźmy odważni i starajmy się żyć w zgodzie ze swoją naturą. Nie dajmy się szufladkować. Nie gardźmy drugą osobą. Jedni nic sobie z tym nie zrobią, inni popadną w depresję.

„W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą”

Młodzi ludzie często są agresywni, bez tolerancji. Może warto od małego wpajać im wiedzę, że czarne czasami może być białe.

Nie oceniajmy a starajmy się zrozumieć. Każdy z nas chciałby cieszyć się życiem, a nie jedynie codziennie toczyć walkę o przetrwanie.

Kolejny poruszany temat to choroba najbliższej osoby – matki. Kobieta sukcesu, która jest popularna nagle znika z sieci. Nigdy nie miała czasu dla własnego dziecka, które przeżyło poronienie i śmierć ukochanego. Matka, która właśnie dla dziecka powinna walczyć poddała się. Ludzie się od niej odwrócili bo poprzestała dodawać nowe posty, czy tak to powinno wyglądać? Dobrze, że Sara pomimo iż odczuwa żal do mamy to karze jej walczyć z rakiem. Niech dumna kroczy przez życie i się nie poddaje. Wspaniale, że przy swoim boku może mieć takiego Anioła Stróża.

Od książek Marcela Mossa ciężko się oderwać. Pełne emocji, trudnych tematów, których my często nie zauważamy. Otwierają oczy, że mimo tego iż świat z zewnątrz jest piękny to w środku pełno w nim złych emocji.

Och... co to była za książka! Marcel Moss po raz kolejny przekazał nam, że warto czekać na książkę spod jego ręki. Jednocześnie niesamowicie pokazuje, jak tragedie w życiu mogą zmienić nasze postrzeganie na świat i na inne osoby.

Bohaterowie książki próbują się podnieść po śmierci Alana i Oliwii. Mają wspólną tajemnicę, która ich łączy, a jednocześnie powoduje wzajemną motywację, by odnaleźć osobę, która wysłała im niepokojącego maila.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkówki, stoi przed trudnym zadaniem zastąpienia Alana i wskrzeszenia trochę energii i chęci do dalszej walki w chłopakach. Dlatego proponuje wyjazd integracyjny w góry, by móc zacieśnić więzi. Czy to jednak jest dobry pomysł?

Już od pierwszych stron zaczynamy się wkręcać w historię i to w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie się oderwać. Tym razem dostajemy usystematyzowane podrozdziały, zazwyczaj napisane w tej samej kolejności, pokazujący tydzień z życia bohaterów. Tematy jak zwykle są dość kontrowersyjne, ale właśnie takie są książki Marcela i wiem, że ON zawsze świetnie poprowadzi każdy wątek, żeby na koniec pojawiło się niezbyt jasne rozwiązanie.

Po prologu byłam wbita w krzesło, później wprowadzenie do fabuły i wątki innych postaci pozwoliły mi na rozluźnienie, by od połowy napięcie rosło z każdą minutą. Później już nie mogłam się oderwać, chciałam wiedzieć co się wydarzy i co będzie dalej. Jedno jest pewne, nic nie wiedziałam do końca! Czułam się niczym Jon Snow w Grze o Tron. Myślę że Autor coraz lepiej prowadzi historie i coraz bardziej skutecznie nas szokuje. Jak zwykle w powieści Marcela Mossa, poruszane są dość niełatwe tematy, które zazwyczaj są tematem tabu w naszym otoczeniu, jednak i tutaj czułam pozytywne emocje.

Rozwój każdej postaci i to jak zmieniły się w porównaniu z Nie wiesz wszystkiego jest widoczny i dla mnie ta część już nie jest typowym thrillerem dla młodszych czytelników, przy tej części każdy by miał zapewnioną rozrywkę.

Muszę przyznać, że dla mnie jest to kolejna pozycja z tych nieodkładanych. Autor przyzwyczaił nas już do gry emocjami, szczególnie w prologu i epilogu. Tak też było tym razem! Po przeczytaniu pierwszych stron nie mogłam przewidzieć tego co się wydarzy, moja ciekawość sięgnęła zenitu. Później akcja troszkę zwalnia, ale czytelnik nie powinien uśpić swej czujności, ponieważ zakończenie wbija w fotel a wszystko łączy się w niesamowitą wspólną całość. Marcel Moss przyzwyczaił nas do poruszania w swoich książkach trudnych, ale bardzo ważnych tematów. Tym razem autor nie przechodzi obojętnie obok prześladowania, poszukiwania własnej seksualnej tożsamości, śmiertelnej choroby, czy żałoby która może doprowadzić do obłędu. Książki autora dzięki poruszanym problemom współczesnego świata bardzo zyskują w moich oczach. My ludzie, niestety potrafimy być okrutni!

Po ostatniej książce Marcela Mossa "Wszyscy muszą zginąć" potrzebowałam przerwy na wyciszenie emocji. Choć ta historia wciąż jest w mojej głowie jak żywa, to wracam do prestiżowego liceum Freuda w Warszawie. Może i idealne na zewnątrz, ale od środka nadal pozostawia wiele do życzenia.

___

Po tragicznej śmierci Alana, Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki.

Aby podnieść morale zawodników chłopak decyduje się na zorganizowanie obozu w Bieszczadach, który stanie się dla nich miejscem walki o przetrwanie.

Marta próbuje zapomnieć i wrócić do normalności. Przed dziewczyną jednak trudne zadanie, bo ktoś jest w stanie zrobić wiele, by jej to skutecznie utrudnić. Kto wyjdzie jako zwycięzca, z tego wyścigu z czasem?

___

Autor zawsze w swoich książkach mówi o rzeczach niezwykle ważnych. O sytuacjach, które mogą spotkać każdego z nas, a nawet jeśli nie, to z pewnością dzieją się tuż obok. Dlatego tak ważne jest, abyśmy byli uważni i nie pozostali obojętni. Nie bagatelizujmy problemów nastolatków, nawet jeśli nam dorosłym wydają się one bez znaczenia. Taka postawa może bowiem doprowadzić do dramatycznych i często nieodwracalnych konsekwencji. Fabuła mówi o tym, że w pogoni za akceptacją rówieśników nie można bać się prawdy o sobie.

Bierzmy ( a przynajmniej starajmy się brać) i jako społeczeństwo i jako jednostka czynny udział w budowaniu świadomości społecznej. Niech odwaga bycia sobą nie spotyka się z uprzedzeniami, pogardą, prześladowaniem i napiętnowaniem ze strony innych. Nie da się żyć w ciągłym poczuciu zagrożenia, czekając aż twój prześladowca niespodziewanie uderzy.

Młodzi ludzie potrafią być niezwykle okrutni i z wielką łatwością przychodzi im wykluczanie za "inność".

___

A czy my dorośli jesteśmy tolerancyjni?

Myślę, że za takich się uważamy i jestem pewna, że mało kto będzie twierdził inaczej...

Jednak w pewnych sytuacjach ( z moich obserwacji wynika, że wcale nie tak rzadkich) małomiasteczkowość i zaściankowość aż razi, a każde odstępstwo od z góry przyjętych norm spotyka w naszym społeczeństwie z odrzuceniem.

Nawet jeśli się nie zgadzamy - szanujmy.

Nie "za coś", a "mimo wszystko".

Dla niektórych oczywiste - dla innych nadal nie do pomyślenia ☹️

___

Choć z tyłu głowy ciągle miałam wcześniej wspomniane Bieszczady, bo ciemna strona mojej natury doszła do głosu, to społeczne problemy zawsze będą miały dla mnie większe znaczenie, a tematyka

choroby całkowicie rozłożyła mnie na łopatki ; ale to już efekt moich osobistych doświadczeń.

___

Książki Autora niezmiennie wzbudzają we mnie całą paletę emocji, bo poruszają niezwykle ważne i niestety wciąż aktualne problemy, obok których zbyt często przechodzimy bez należytej uwagi.

Powiem więcej... W mojej ocenie powinno się je uwzględnić w zestawie lektur szkolnych i potem bardzo szczegółowo omawiać. Życzyłabym sobie, żeby takie działanie niektórym osobom otworzyło oczy, a innym zamknęło usta. Świat stałby się wtedy zdecydowanie lepszym miejscem.

Choć świat współczesnych nastolatków naprawdę nie jest godny pozazdroszczenia,

to z ogromną niecierpliwością czekam na kolejne spotkanie, tym bardziej, kiedy wiem, że CIĄG DALSZY NASTĄPI ❤️

___

W Liceum Freuda poznajemy grupa uczniów, których wiąże tajemnica. Każde z nich zmaga się z innymi problemami. Jest mrocznie, niebezpiecznie i tajemniczo. Na pewno nie jest przyjemnie, ale kurczę, jak to wciąga!

"Nie wiesz nic" jest kontynuacją innej powieści Marcela Mossa, ale bez problemu odnalazłam się w tym świecie bez znajomości innych jego książek. Wątki, które mogły budzić moje wątpliwości, tylko zachęciły mnie do sięgnięcia po inne pozycje w najbliższej przyszłości. W trakcie lektury wielokrotnie czułam napięcie i strach, niektóre fragmenty były wręcz bolesne. To thriller mocno osadzony we współczesności, który obrazuje aktualne problemy nie tylko nastolatków.

Autor świetnie oddał psychologię postaci. Każdy bohater jest jak żywy, do każdego będziemy mieć inny stosunek, doskonale zrozumiemy ich emocje, myśli i reakcje. Taka lektura pomaga uświadomić sobie, jak wychowanie dziecka wpływa nie tylko na niego, ale też na jego rówieśników, którzy chcą się dopasować do grupy. Na zmianę obserwujemy zachowania grupy i problemy jednostek, a do tego dochodzi jeszcze wątek kryminalny.

Wydarzenia nie są czytelnikowi wyjaśnione od razu, podane jak na tacy, tylko trzeba czytać dalej, zagłębiać się w lekturę, żeby znaleźć odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Bardzo podobała mi się historia Kariny, dziewczyny, która urodziła się w ciele chłopca i właśnie postanowiła powiedzieć o tym światu. Rozdziały z nią były za każdym razem bardzo poruszające, tym bardziej, że mamy do czynienia z narracją z jej perspektywy i gdyby nie inni bohaterowie, którzy są dla niej nieprzyjemni, nie domyślilibyśmy się, że coś ją wyróżnia.

Bardzo, bardzo zaskoczyło mnie odkrycie fuksówki. W pierwszej chwili pomyślałam, że to jakiś rodzaj BDSM, ale nie kleiło mi się to wytłumaczenie. To było przesadzone, nierealne, jak autor mógł nagle popełnić taki bubel? Zaczęłam szukać i okazało się, że takie coś faktycznie istnieje. Brak mi słów po prostu...

Mam w notatkach więcej uwag, ale brakuje mi już miejsca. Polecam, jeśli szukacie mocnych wrażeń!

Nie wiesz nic to kolejna część o bohaterach z liceum Freuda. I choć nie czytałam wszystkich książek to od samego początku ta historia mnie zaintrygowała.😉

.

Książka opowiada o grupce licealistów, która zmaga się z różnymi demonami przeszłości. Gdy ginie kapitan drużyny siatkarskiej z liceum, przyjaciele Alana nie mogą sobie z tym poradzić. Równie źle sytuacja wpłynęła na całą drużynę. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który robi wszystko by przejąć drużynę. Dyrektor zezwala więc na integracyjny wyjazd chłopaków na parę dni w celu zgrania zespołu nie tylko na boisku. Niestety nikt nie przypuszcza, że miejsce do którego się udadzą będzie areną, na której będzie trzeba walczyć o przetrwanie niczym na Igrzyskach Śmierci.☠️

Marta wraz z przyjaciółmi próbuje się otrząsnąć po wydarzeniach które ich spotkały. Ktoś jednak poznał ich tajemnice i teraz grozi im, że jeśli nie zgłoszą sprawy na policje to sprawa się wyda i wszyscy pójdą siedzieć za zatajenie śledztwa. Czy młodzież poradzi sobie z tajemniczym stalkerem?. Czy Karina odnajdzie się w szkole po tym, co zrobi? Jak będzie toczyć się dalej życie dzieciaków w liceum Freuda?

Książka ma kilka wątków, ale wszystko jest tak razem złączone, że nie ma obaw, że się w fabule pogubimy. Pojawiają się także wątki tolerancyjności, LGBT, choć na mój gust jest ich nieco za dużo jak na jedną historię, choć jasno rozumiem jaki przekaz niesie nimi autor. Skupiałam się jednak podczas czytania bardziej na wątkach śledzenia i zespołu siatkarskiego. Całość zwieńczona zakończeniem, które jak zwykle wbija w fotel i daje do myślenia jak bardzo autor dał nam popalić i myśleć, że jest inaczej. To kolejna świetna powieść autora i muszę przyznać, że ma ON ogromny potencjał. Choć ze swojej strony wolałabym mniej wyżej wspomnianych wątków, jak i polityki i wiary, bo też w każdej dotychczas czytanej pozycji autora się pojawiały, a być może niektórych czytelników takie wątki odstraszają? Niemniej jednak i tak polecam lekturę Zapadnie w pamięci na długo.

Duży plus dla autora jak zwykle za dość realne oddawanie rzeczywistości współczesnych nastolatków i ich problemów z samoakceptacją.

"Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach. Nie chcę już dłużej się bać."

Kontynuacja poprzedniej książki Marcela Mossa "Nie wiesz wszystkiego".

Dalsze losy grupy młodzieży z liceum Freuda. Przeszłość nie da o sobie zapomnieć..... Problemy, tajemnice, zatargi. Po śmierci Otylii i Alana młodzież próbuje wrócić do dawnego życia. Kapitanem siatkarzy zostaje Hubert, który stara się scalić drużynę. Wspólny wyjazd w Bieszczady wydaje się idealnym pomysłem na wspólne spędzenie czasu. W książce przeplatają się problemy Marty, Wiktorii, Sary i Kariny. Poruszana tamatyka często jest osobista, delikatna czy też bulwersująca.

Ktoś pragnie wyjawić tajemnice śmierci, pogrążyć nastolatków czy też zemścić się.

Książka przejmująca, która czyta się praktycznie sama.....Bo te problemy mogą dotknąć każdego z nas...... Polecam 🔥

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą"

W książce spotykamy się ze bohaterami, których poznaliśmy we wcześniejszych tomach. I od razu wspomnę, że książkę można czytać bez znajomości wcześniejszych części, ale jednak łatwiej zrozumieć i połapać się co i jak, po przeczytaniu Nie wiesz nic i Wszyscy muszą zginąć. Poznajemy dalsze losy Marty, Sary, Wiktorii, Kuby, ale też pojawiają się nowi bohaterowie, ze swoimi problemami i swoją przeszłością. Czasami nadmiar nieszczęść, które spadają na bohaterów, może przytłaczać. Jest ich tak dużo, że aż wydają się nierealne. Ale może dlatego od książki trudno się oderwać. Niektórych bohaterów da się lubić bardziej, niektórych mniej. Niektórzy wcale nie są tacy jak nam się wydają na początku, później pokazują swoją prawdziwą twarz. Historia opowiadana jest z perspektywy kilku bohaterów. I tak jak we wcześniejszych częściach, przed każdym rozdziałem podane jest imię osoby, której ten wątek dotyczy, A wątków jest dużo, później łączy się wszystko w jedną spójną całość.

Książka porusza problemy nastolatków, brak akceptacji ze strony rówieśników, prześladowania, inna orientacja itd, Autor nie boi się poruszać trudnych tematów.

Książkę czyta się bardzo szybko. Cały czas coś się dzieje, a każdy rozdział zaskakuje. Zakończenie sprawia, że nie można już się doczekać kolejnej części.

„Nie wiesz nic” to kolejny thriller Marcela Mossa, który hipnotyzuje czytelnika nie pozwalając mu odłożyć książki nawet na krótką chwilę.

Tytuł ten jest trzecim tomem z cyklu Liceum Freuda. Książki będące częścią różnych cykli i serii czytam wybiórczo i nie po kolei, zasada ta obejmuje również książki pana Mossa. I chociaż czytałam „Nie wiesz wszystkiego” to bardzo mi się podobało, że są wyjaśnione nawiązania do poprzedniego tomu, a czytelnik nie jest zagubiony w fabule.

„Nie wiesz nic” naprawdę wciąga. Jak wodny wir albo trąba powietrzna – porywa nagle siejąc spustoszenie. I z wyjątkiem pierwszego rozdziału i wątku z nim związanym, przepadłam. A zdarza mi się podchodzić dość krytycznie do książek autora. Tym razem jednak to do mnie trafiło. Szeroki wachlarz problemów, z którymi młodzież musi się zmagać, bez względu na ich popularność czy stan portfela, umiejętne stopniowane napięcie, granie na emocjach czytelnika – Marcel Moss po mistrzowsku stworzył niebanalny i niezwykle ciekawy thriller.

Drugi tom („Wszyscy muszą zginąć”) nie wpadł mi jeszcze w ręce, ale ogromnie Wam polecam cykl Liceum Freuda – cykl, w którym świat współczesnej młodzieży jest brutalny, samotny i pełen cierpienia.

Śmierć Alana, który był kapitanem drużyny siatkówki wpływa niekorzystnie na pozostałych zawodników. Hubert przejmuje rolę Alana i razem z kilkoma chłopakami z drużyny wyjeżdża w Bieszczady aby zmobilizować drużynę. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że nie będzie to przygoda a walka o przetrwanie… W tym samym czasie Marta z przyjaciółmi próbuje dojść do siebie po tragicznych wydarzeniach, ktoś zna ich tajemnice i grozi, że ujawni prawdę… mają mało czasu by dowiedzieć się kto za tym stoi…

Ci którzy są na bieżąco z książkami autora wiedzą, że ostatnie książki mają lżejszy wydźwięk i nie ma co ich porównywać do trylogii hejterskiej. Sama narzekałam na to, że książki są lekkie ale teraz już się do tego przyzwyczaiłam i z góry wiem na co i jak się nastawić.

Książka nie była zła, były momenty które trzymały w napięciu, ale znalazły się i takie, które były łatwe do przewidzenia (chociażby postać w kominiarce).

Pomysł fajny, chociaż ostatnie strony odebrałam trochę słabo bo mam wrażenie, że cofamy się zamiast zarzucić jakiś powiew świeżości. No i sam prolog nie zrobił na mnie aż takiego wrażenia jak na większości z tego co widziałam, w ogóle wątek z „lasem” nie bardzo mi przypadł do gustu, skupiłam się na reszcie, która bardziej mnie intrygowała.

Na szczęście nie miałam takich problemów jak nasi bohaterowie… bo to co niektórzy przechodzą to koszmar… aczkolwiek fajnie, że są poruszane tematy cierpienia, samotności, rywalizacji, niezrozumienia, nękania, stalkowania czy problemu z akceptacją swojej płci. Nie są to problemy wyssane z palca, mnóstwo nastolatków na codzień boryka się z nimi niestety samotnie.

Podsumowując jeżeli chodzi o Cykl: Liceum Freuda, to ta książka akurat podobała mi się troszkę bardziej niż poprzednia. Czekam na dalsze książki.

Zarwałam przez tę książkę noc! Myślałam, że przed snem przeczytam kilka rozdziałów i przepadłam. Musiałam ją skończyć bo ciekawość nie pozwoliłaby mi zasnąć.

Autor udowodnił , że fantastycznie operuje piórem a jego historie są mocne, pełne pasji i bardzo realistyczne. Już sam początek mnie zaskoczył i pobudził ciekawość do granic wytrzymałości. Z każdą stronicą historia mnie wciągała coraz bardziej a domysłom nie było końca. Zaskoczyło mnie zakończenie, nie domyślałam się niczego. Moss umiejętnie poprowadził fabułę by trzymać napięcie, podsycać naszą ciekawość i podsyłał fałszywe tropy by zmylić czujność czytelnika. Wartka akcja nie pozwala na nudę i odłożenie lektury chociaż na moment, historia tu ukazana jest niezwykle ciekawa, intryguje i uczy. Poruszone są tu tematy nieakceptowane jeszcze zbytnio w społeczeństwie, uważane za tabu, jednak dobrze jest się z nimi zapoznać byśmy nie przeżyli szoku i umieli się odpowiednio zachować w takich sytuacjach.

Znane z wcześniejszych części liceum Freuda opisuje przygody kilku młodych osób uczęszczających do tej szkoły. Grupa siatkarzy przeżywa śmierć kapitana Alana. By odciąć się od tragicznych wydarzeń wyjeżdżają na integracyjny weekend w Bieszczady. Sytuacja na miejscu się komplikuje, narastają konflikty a później chłopcy zaczynają zmagać się z tajemniczymi, zamaskowanymi prześladowcami. Trwa dramatyczna walka o życie, ale czy siatkarze mają jakieś szanse? Czy ocalą swe życie? Kto ich ściga i dlaczego się mści?

Poznajemy też problemy innych nastolatków, którzy mają na swym koncie zatuszowane morderstwo oraz inne problemy, które ich przerastają. Szantażowani panikują, jednak fakt, że trzymają się razem jest dla nich wielkim wsparciem.

Chociaż w książce dużo się dzieje, przewija się mnóstwo postaci, to wszystko jest tak poprowadzone, że nie można się pogubić. Kibicowałam bohaterom, cierpiałam wraz z tymi, którzy przeżywali dramaty oraz starałam zrozumieć ich pokręcone nieraz działania. Polecam z całego serca tę powieść, gdyż jest to wartościowa pozycja, dobrze napisana i z sensem. Cudownie spędziłam czas na czytaniu i zapewniam, że i wam przypadnie do gustu. Czekam na kolejny tom.

Trzecia część serii o „Liceum Freuda” jest bezpośrednio związana z pierwszą, także chcąc poznać tę konkretną historię, warto czytać książki właśnie w takiej kolejności. Pamiętam, że pierwszy tom wywołał u mnie dużo emocji, czułam się lekko przytłoczona ogromem nieszczęść i problemów, jakie spadły na bohaterów. Tymczasem „Nic nie wiesz” to książka petarda i śmiało mogę powiedzieć, że chcę więcej. Znani mi już bohaterowie stają twarzą w twarz z konsekwencjami swoich czynów i tajemnic. Poczucie winy, choroba, zazdrość czy zemsta to uczucia władające tą historią. Polecam bardzo po uprzednim przeczytaniu „Nie wiesz wszystkiego”, która jest zapalnikiem do całej fabuły. Zakończenie sugeruje, że autor nie powiedział ostatniego słowa i czeka nas kolejna zakręcona i dobra lektura.

Marcel Moss „Nie wiesz nic”

Po raz kolejny przenosimy się do licealistów z warszawskiego Freuda gdzie po śmierci Alana, kapitana szkolnej drużyny siatkówki rolę lidera przejmuje Hubert.

Aby zmotywować zespół do gry chłopak organizuje krótką wycieczkę integracyjną w Bieszczady. Z dala od miejskiego zgiełku i szkoły drużyna ma rozwikłać drobne spory. Niespodziewanie w okolicach domku położonego w głębokiej głuszy pojawia się kilkoro osiłków.

Autor powraca również do Marty, Sary, Niny, Wiktorii i Kariny których ktoś próbuje szantażować emailami z pogróżkami.

Twierdzi, że zna ich największą tajemnicę i każe wyjawić im ją na policji, albo sam to zrobi.



Książka zaczyna się dość dramatycznie co automatycznie rozbudza naszą ciekawość co do dalszych losów bohaterów.

Dramatyczne sceny jakie rozgrywają się w Bieszczadach, nagle się urywają i autor zaczyna nas zaznajamiać z resztą bohaterów. Każda z młodych osób ma jakiś problem. Mamy Karola, który czuje się Kariną i planuje w przyszłości zmianę płci.

Wiktorię próbującą wyjść z traumy po gwałcie i na nowo ułożyć sobie życie. A także Sarę, która z powodu pewnych wieści musi szybko wydorośleć.



W książce dużo się dzieje, przez co początkowo trudno było mi zapamiętać bohaterów. Przeraził mnie świat w jakim żyją współcześni licealiści. Mam nadzieję jednak, że prócz sexu, alkoholu, narkotyków i szantażu chociaż trochę się uczą.

Nie wiesz nic to trzecia część przygód uczniów liceum Freuda. Hubert- nowy kapitan drużyny siatkówki, widząc słabnącą motywację swoich kolegów, postanawia zorganizować męski wypad w Bieszczady. Z założenia chłopaki mają się świetnie bawić i odprężyć, jednak ktoś chce im pokrzyżować ich plany i postanawia wystąpić ich na ciężką próbę. W tym samym czasie w liceum, Marta i jej przyjaciele, są szantażowani przez nieznajomego, który grozi, że wyjawi ich sekret. W Bieszczadach zaczyna się walka z własnymi słabościami, a w liceum walka z czasem. Kto wyjdzie z niej zwycięsko? I czym tak na prawdę będzie to zwycięstwo?

Na początku wielki szacunek do autora za odwagę poruszania tematów tabu. Kłaniam się nisko, gdyż jest to niesamowicie potrzebne naszemu społeczeństwu. A teraz już moja opinia co do samej książki. Z początku ta historia mnie nie porwała. Po mocno zapowiadającym się prologu, tempo zwolniło, a ja miałam problem, żeby wczuć się w historię, gdyż nie znałam bohaterów i trochę się gubiłam. Jednak nie mogę tego zaliczyć jako wady, ponieważ moją winą jest nie zapoznanie się z wcześniejszymi częściami. Jednak z każdym kolejnym rozdziałem, kiedy coraz lepiej poznawałam przeszłość bohaterów, coraz mocnej wczuwałam sie w ich historię. Do jednych czułam niesamowitą empatię, a inni mnie złościli. Po dotarciu do ostatnich stron wiem, że niektóre postacie zostały przeze mnie źle ocenione, co byli ciekawym doświadczeniem, gdyż lubię jak autorzy tak genialnie wodzą mnie za nos. Od połowy książki tempo akcji bardzo mi odpowiadało, a napięcie trzymało na wysokim poziomie. Styl autora i trudne tematy , których się nie boi zachęciły mnie do sięgnięcia po kolejne jego książki. A Nie wiesz nic dostaje ode mnie 3/5 , ze względu na słabszą pierwszą połowę i nieco przerysowane zakończenie( nie wierzę, że na te same osoby w jednym życiu może spaść taka kulminacja nieszczęść) 😉

Moja kolejna przygoda z piórem Marcela Mossa. Kolejna udana. Po książki autora sięgam w ciemno, bo wiem,że mnie nie zawiedzie.

Pisarz jak zawsze dostarcza mnóstwa emocji i wrażeń. Ciężko rozstać się z książką, należy do tych "na jeden raz". Rosnące napięcie i ciekawa fabuła. Znajdziemy tu oczywiście kontrowersyjne tematy. Autor nie boi się poruszać tematów tabu,które jak najbardziej są związane z obecną rzeczywistością. Idealnie wykreowani bohaterowie, każdy z nich różny, każdy zmaga się ze swoimi problemami. Bohaterowie jak najbardziej również współcześni, na pewno znajdą swoje odpowiedniki w niejednym liceum. Prolog - miazga, coś genialnego. Po nim jak najszybciej zamierzałam do końca książki. Zakończenie intrygujące, już nie mogę się doczekać nastepnej części.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwofilia

Nie wiesz nic to kontynuacja -Nie wiesz wszystkiego, której nie miałam okazję jeszcze czytać. Jednak, mimo iż nie miałam okazji czytać tego tomu to nic straconego. Koniecznie nadrobię zaległości.

Śmierć Alana i Otylii wpłynęła na uczniów Liceum Freuda. Morale męskiej drużyny siatkówki opadły. Hubert- nowy kapitan postanawia obudzić ducha rywalizacji. Postanawia zorganizować wypad w Bieszczady, licząc na to, że to ich na nowo scali drużynę. Nie wie jednak, że kilkudniowy osób zamieni się w miejsce walki o przetrwanie. Marta stara się wrócić do normalności… niestety nie będzie to takie proste. Kiedy dostaje pierwszego e-maila z groźbą o ujawnieniu tajemnicy, zaczyna się robić bardzo gorąco. Czy uda się w porę odszyfrować tożsamość nieznajomego nadawcy?

W tej historii mamy wiele bohaterów i poznajemy uczucia każdego z nich.

Każda z osób ma własną historię, co było rewelacyjne. Czułam się, jakbym czytała kilka różnych książek. Wątek jest bardzo tajemniczy.

Poza tym autor porusza kilka innych ważnych tematów takich jak: bulimia, próby samobójcze czy problemy z orientacją seksualną.

Marcel Moss kolejny raz pozytywnie mnie zaskoczył. Od tej historii nie da się oderwać. Czytając, miałam ciarki na plecach. Historia trzyma w napięciu do samego końca.

W przypadku tego autora, wystarczy mi nazwisko Moss na okładce, żebym wiedziała, że przepadnę na kilka godzin i dostanę kawał naprawdę dobrej lektury. Poprzedni tom tej serii zrobił mi taki bałagan w głowie, że bez zastanowienia sięgnęłam po „Nie wiesz nic” i po raz kolejny jestem pełna podziwu dla talentu autora.

Jak wszystkie książki Marcela Mossa, „Nie wiesz nic” to kompulsywny, pokręcony thriller psychologiczny, między stronami którego kryje się zniewalająca tajemnica, dzięki której nie byłam w stanie nawet na chwilę odłożyć książki na bok. Tak porywająca, jak ludzka i prawdziwa, i myślę, że w naprawdę dużym stopniu to wpływa na odbiór tej historii. Tematy poruszane w tej książce po raz kolejny wywołują mnóstwo skrajnie różnych emocji. Marcel Moss snuje dzięki nim głęboko niepokojącą i przerażającą w swojej prawdzie opowieść, ukazując najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Utrzymuje tym samym napięcie na wysokim poziomie aż do samego końca.

Samo zakończenie jest tak oszałamiające, że miałam ochotę wrócić do początku, aby szukać jakichkolwiek wskazówek, które mogłyby mnie na nie odprowadzić. Totalnie nie byłam w stanie się do tego przygotować! Ale w przypadku tego autora nie powinno mnie to w ogóle dziwić.

Od genialnego, emocjonującego rozpoczęcia historii, poprzez perfekcyjnie dopracowane postaci i intrygujące szczegóły, aż do maksymalnie trzymającej w napięciu fabuły – ta książka to idealna pozycja dla fanów mocnych, ale przede wszystkich intensywnych wrażeń. Polecam!

„NIE WIESZ NIC”

Marcel Moss Wydawnictwo Filia

Jak już kiedyś wam pisałam, po książki Marcela Mossa sięgam w ciemno. Wiem, że nigdy się nie zawiodę. Zawsze otrzymam bardzo dobry thriller psychologiczny, który powali mnie na kolana i wyciśnie wszystkie łzy. Tak było i tym razem. „Nie wiesz nic” to trzeci tom z cyklu „Liceum Freuda”.

W tej części wyjaśni się kilka zagadek z poprzednie części, ale pozostaną z nami kolejne tajemnice, na których wyjaśnienie musimy poczekać do kolejnej części. Mam nadzieję, że Marcel Moss jest w trakcie jej pisania.

„Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach. Nie chcę już dłużej się bać.”

Pamiętacie? W poprzednich częściach grożono uczniom. Ktoś zna prawdę i chce ją ujawnić. Czy nasi bohaterowie pójdą do więzienia? Za wszelką cenę paczka „przyjaciół” musi poznać kim jest szantażysta – nim ujawni wszystkim prawdę.

Poznamy losy bohaterów:

- Hubert – objął stanowisko kapitana szkolnej drużyny piłki siatkowej – po tragicznej śmierci Alana. Komuś to się nie podoba.

- Marta – w szkole prowadzi „Skrzynkę Zwierzeń”. Czy uczniowie chętnie dzielą się swoimi problemami?

- Karina – to tajemnicza osoba, która przeszła sporą przemianę. Chce być uczciwa wobec siebie i się ujawnia. Czy wyjdzie jej to na dobre?

- Wiktoria – dziewczyna z kompleksami. Uważa, że to przez nią zginęli jej przyjaciele. Według niej to ona powinna zginąć. Czy słusznie?

- Sara – dziewczyna pochodzi z bogatej rodziny. Jej matka jest sławną aktorką i dzięki niej każdy chce się z nią przyjaźnić.

Ze wszystkich tych bohaterów najbardziej polubiłam Martę. Dziewczyna mimo sporych kompleksów zyskała prawdziwych przyjaciół. Potrafi dobrze doradzić. Ma zmysł dedukcji.

Marcel Moss w swojej najnowszej powieści porusza bardzo ważne tematy. Między innymi:

- zemsta, nienawiść oko za oko i ząb za ząb

- problemy z akceptacją samego siebie

- trauma po stracie

- dopasowywanie się do świata i ukrywanie prawdziwego ja

- prześladowania w szkole, mobbing

- kompleks wyższości

- walka z chorobą

- do celu po trupach

Wszystkie powieści Marcela Mossa to moje top 10 – wstrząsających thrillerów lat 2020-2021.

Po przeczytaniu „Nie wiesz nic” nie będziecie mogli spokojnie zasnąć. Zwłaszcza po przeczytaniu zakończenia. Do tej pory jestem w szoku i płacze po nocach, bo nie wiem, jak zakończy się ta historia. Jestem przerażona. Przypuszczam, że będzie źle.

Tym razem wylałam morze łez.

Czytając prolog i potem dalszą część związaną z Hubertem nie mogłam przestać płakać. To co tam się wydarzyło jest bardzo szokujące. Pytanie: Jak mogło do tego dojść?

Marcel Moss potrafi sprawić, że czytelnicy z przyjemnością sięgają po jego powieści.

Znakomity thriller psychologiczny. Tutaj nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Ukryta prawda pragnie wyjść na wolność.

Znajdziecie tutaj kilku głównych bohaterów, znakomitą fabułę, trudne, dramatyczne tematy i rewelacyjną akcję. Nie ma czasu na nudę. Książkę połyka się jednym tchem.

Uwielbiasz thrillery psychologiczne – to śmiało sięgnij po książki Marcela Mossa.

Jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch części to radzę szybciutko nadrobić.

Zacznijcie od: „Nie wiesz wszystkiego”, „Wszyscy muszą zginąć” i „Nie wiesz nic”.

Marcel Moss wzbudza wiele różnych emocji. Chcecie się przekonać? Przeczytajcie jego dzieła.

Wakacje wakacjami a ja was zapraszam do przeczytania „Nie wiesz nic”.

Dziś mam dla was pozycję, którą warto przeczytać od @[Adres usunięty]

30 czerwca odbyła się premiera najnowszej książki autora "Nie wiesz nic" nakładem od @filiamrocznastrona i jest to druga część serii Liceum Freuda. Jest jeszcze jedna powieść w której akcja toczy się w tej samej szkole, chodzi tu o "Wszyscy muszą zginąć".

Dobrze wiecie, że uwielbiam twórczość Marcela i za każdym razem wyczekuje jakiejś nowości, a jak już się doczekam i przyjdzie to pochłaniam ją w jeden dzień 😅 Tym razem było tak samo 🤭

W pierwszej części czyli "Nie wiesz wszystkiego" poznaliśmy grupę uczniów, których połączyła tajemnica. Tylko oni wiedzą co wydarzyło się pewnej nocy.

W "Nie wiesz nic" poznajemy dalsze losy uczniów, którzy próbują normalnie funkcjonować po tym strasznym wydarzeniu. Okazuje się, że ktoś zna ich sekret i chce go ujawnić. Uczniowie zaczynają walkę, aby ich tajemnica nie ujrzała światła dziennego.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą."

"Nie wiesz nic" rozpoczyna się prologiem, który sprawił, że przeszły mnie ciarki, od samego początku autor zapewnił nam mroczną i trzymającą w napięciu historię, dodatkowo możecie spodziewać się tutaj sporo zwrotów akcji.

W momencie gdy już myślałam kto stoi za wysyłaniem pogróżek, to z kolejną stroną miałam wątpliwości czy to na pewno jest ta osoba. Przed rozpoczęciem czytania najlepiej zapoznać się z pierwszą częścią, łatwiej będzie się w tym wszystkim odnaleźć, gdyż dzieje się tu bardzo dużo, a dodatkowo mamy sporą ilość bohaterów.

Historię poznajemy z perspektywy Huberta, Kariny, Marty, Wiktori i Sary. Poraz kolejny autor świetnie opisuje zmagania młodych ludzi w dzisiejszym świecie, którym towarzyszy depresja, samotności, brak wsparcia rodziców. Nie zabraknie też trudnych tematów, które Marcel zawsze porusza w swoich powieściach.

Jeśli chodzi o zakończenie to jest ono zapowiedzią książki "Wszyscy muszą zginąć", ja akurat czytałam tak jak wychodziły, więc tę lekturę mam już za sobą.

Kontynuacja książki „Nie wiesz wszystkiego”.

Powracamy do liceum Freuda, w którym uczy się różna młodzież.

Są bogaci, rozpieszczeni, są także uczniowie, którzy starają się być niewidoczny, jednak wszyscy ukrywają tajemnice.

W tej książce mamy kilka historii, wszystkie jakoś się łączą, mają jakiś wspólny punkt.

Ta książka naprawdę bywa szokująca.

Skrywane tajemnice, poczucie winy, jak długo można żyć, dusząc w sobie emocje.

Bohaterami tej książki są młodzi ludzie, których połączyły pewne wydarzenia.

Po raz kolejny zostałam zmanipulowana przez autora, bo nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń. Tak naprawdę, przez całą książkę, nie miałam podejrzeń, dlaczego tak się dzieje i kto stoi za tym wszystkim.

Pisze ogólnikowo, ponieważ dotyczy to nie tylko jednego wątku, ale kilku, które są opisane w książce.

Poruszony jest wątek depresji, która dotyka ludzi, niezależenie od wieku.

Jest to choroba, która potrafi skłonić człowieka, do strasznych czynów.

Problemy psychiczne, to duży problem, który coraz częściej dotyka młodych ludzi, którzy nie mogą poradzić sobie z presją, jaką wywiera otoczenie.

Niektórzy są zmuszeni ukrywać swoją prawdziwą tożsamość, to, kim się czują.

Osoby, które w końcu odważą się na ten krok, nie mają lekko.

Ta książka dostarczyła mi mnóstwo emocji, od tych dobrych, po te najgorsze.

Mamy wytknięte problemy, które są obecne w naszym świcie.

Skończywszy czytać tę książkę, naprawdę mam o czym myśleć.

Nie da się przejść tak obojętnie, obok poruszanych tematów.

Przyznaję, że dla mnie to był naprawdę Szokujący thriller psychologiczny.

Lubie czytać książki autora, bo nie czuję, że coś jest naciągane. Wszystko jest dopracowane i naprawdę mocne.

Po raz kolejny jestem na tak..

Zdecydowanie czekam na ciąg dalszy..

Marcel Moss potrafi pisać. Zdecydowanie. A jego seria Liceum Freuda, która właśnie doczekała się trzeciego tomu, wypada chyba najlepiej na tle całej jego świetnie prezentującej się twórczości.

Pewnie zastanawiacie się czy trzecia część jest potrzebna, czy czasem autor nie przesadza rozbudowując historię, która spokojnie mogłaby być hitem już w pierwszym tomie. Może Was zaskoczę, ale ja nie widzę tutaj żadnej przesady. Wręcz przeciwnie z każdym kolejnym tomem ta historia wydaje się bardziej kompletna i zaskakująca, bardziej mroczna, dojrzalsza, po prostu bardziej w każdym możliwym aspekcie. Sądzę, że to styl autora działa tutaj cuda a w duecie z jego nieograniczoną wyobraźnią otrzymujemy właśnie cykl, który fanom kryminałów na pewno przypadnie do gustu.

Nie zdradzę Wam fabuły, ponieważ nie byłoby wówczas radości z czytania. Całość bowiem opiera się na tym co aktualne, choć podparte doświadczeniami z ostatnich wydarzeń. Wybieramy się więc z poznaną wcześniej ekipą w Bieszczady, by zapomnieć choć na chwilę i odbudować swoje morale, ale jak się okazuje i tam na młodych bohaterów czekają wyzwania oraz prawdziwe niebezpieczeństwo. Ktoś grozi, że ujawni prawdę, ktoś próbuje pokrzyżować plany Huberta. A czytelnik siedzi w tym wszystkim po uszy i z niemym zachwytem przerzuca kolejne strony.

Plus za fabułę, większy plus za kreację bohaterów. Bez nich na pewno ta historia nie byłaby taka dobra. Gdybyśmy otrzymali licealistów bez charyzmy i płaskich jak papier, nie byłoby tej dramaturgii, która aktualna jest w działaniach Huberta czy Marty. Tutaj wszystko żyje, tętni emocjami, sprawia że wydarzenia rozgrywają się w naszej głowie niczym najlepszy film akcji a klimat thrillera jedynie potęguje poczucie dobrej zabawy. Jednocześnie zagłębiamy się w świat dorastających ludzi, poznajemy ich prywatne problemy z jakimi się zmagają, sięgamy po tematy odrzucenia, braku bezpieczeństwa, braku akceptacji czy depresji.

To ważna powieść pod wieloma względami. Dla jednych będzie kontynuacją jakże udanej serii. Dla innych będzie wyznacznikiem do zmian. Każdy z nas odnajdzie w gronie bohaterów tą postać z którą utożsami się najmocniej i na własnej skórze przeżyje tragedię jaka ich spotkała. "Nie wiesz nic" to kawał świetnie napisanej historii, aktualnej i odpowiadającej na wiele współczesnych pytań a to wszystko zmiksowane w thrillerze od którego nie można się oderwać.

Marta po ostatnich wydarzeniach zaprzyjaźnia się z ekipą Sary, jednak nie są w stanie wrócić do normalności. Ktoś zna ich sekret i grozi, że pójdzie z tym na policję, jeżeli same się nie przyznają.

Po śmierci Alana, Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki, lecz wszystko idzie nie po jego myśli.

"Nie wiesz nic" jest świetną kontynuacją "Nie wiesz wszystkiego" w której poznajemy dalsze losy bohaterów oraz nowe kontrowersyjne postacie.

Książka zaintrygowała mnie już od pierwszej strony, byłam ogromnie ciekawa co tu się jeszcze wydarzy i jak to się wszystko rozwiąże. Chciałam jak najszybciej wraz z przyjaciółmi odkryć prawdę. Bawiłam się w detektywa i próbowałam odgadnąć kto jest szantażystą, co chwilę moje podejrzania padały na inną osobę i nawet przez chwilę  były one słuszne, lecz z pewnych powodów szybko w to zwątpiłam. Autor rozprowadził to w taki sposób, że szantażystą mógł być niemal każdy, na wszystkich zwrócił uwagę.

Im jesteśmy dalej tym coraz bardziej robi się poważnie i niebezpiecznie, na jaw wychodzą kolejne tajemnice, które szokują czytelnika.

Jest to pozycja nieodkładalna, zaczniesz czytać i wsiąkniesz, nie spoczniesz do póki nie dotrwasz do końca.

Historia pokazuje także jak ważne jest wsparcie drugiej osoby i jak choroba może zmienić, złamać człowieka, ale również do siebie zbliżyć.. ale czy nie będzie już na to za późno?

Przez Huberta czuję się zmanipulowana. Był osobą, którą szybko polubiłam i pajałam do niego sympatią, miał moje wsparcie przez cały czas, jednak jak się później okazało nie był do końca osobą za którą go uważałam.

Jeżeli chodzi o zakończenie to jest one dla mnie błędem. Autor ma dużo pomysłów, które chciałby zrealizować od razu i przez to zrobił niezłe zamieszanie, za dużo rzeczy wydarzyło się na raz, jedna sytuacja jest nawet mało realna, jednak jestem ciekawa co zaplanował na następną część.

Mogę swobodnie przyznać, że autor tej książki, jak i „Nie wiesz wszystkiego” to moje czerwcowe odkrycie.

Nigdy wcześniej nie miałam styczności z jego twórczością, a już z pewnością nie spodziewałam się, że trafi w mój gust tak dobrze.

Książka jest kontynuacją opowiadającą o losach młodych bohaterów, którzy chronią przed światem ogromny i makabryczny sekret.

Podoba mi się fakt, że mamy tu też nowy wątek.

Drużyna siatkówki wyjeżdża grupą w Bieszczady, by nieco odpocząć i nabrać sił po tragicznych wydarzeniach w liceum Freuda.

Jak się okazuje, ktoś postanawia na młodych ludzi dosłownie zapolować.

Zakończenie wątku też podobało mi się bardziej, niż tego z pierwszej części. Jest świetne, zaskakujące i dobrze przemyślane.

Autor pomiędzy główną fabułą porusza masę problemów z którymi spotykają się nie tylko nastolatkowie ale i dorośli.

Jak w „ Nie wiesz wszystkiego” momentami miałam wrażenie, że tego wszystkiego jest już trochę za dużo, tak tutaj nie mam do czego się przyczepić.

Podoba mi się to, że skupiliśmy się na mniejszej liczbie problemów, a nieco mocniej.

Narrację mamy prowadzoną z perspektywy kilku osób, co jest świetnym zabiegiem, bo pozwala nam lepiej poznać każdą z osób. Wciągnęłam się mocno i polubiłam z każdym z bohaterów

Mnie Marcel Moss zdecydowanie przekonał swoimi książkami (chyba zacznę zbierać resztę)

a Wam zdecydowanie polecam. Coś dla siebie znajdą tu nie tylko fani thrilleru i młodzieżówek ale także osoby szukające czegoś, co porusza bardzo istotne kwestie w życiu.

Dziękuję @wydawnictwofilia 💛

Marcel Moss "Nie wiesz nic"

Jest to kontynuacja książki "Nie odpisuj".

Autor również w tej książce porusza trudne tematy, problemy, z którymi mierzą się w obecnych czasach młodzi ludzie, nastolatkowie.Internet, hejt, orientacja, status społeczny, rywalizacja, miłość to tylko niewielka cząstka problemów dzisiejszych nastolatków, które dla niektórych z nas mogą wydawać się błahe.

Autor w swojej książce pokazuje, że młodzież posiada również swoje mroczne tajemnice...

Marta, Sara, Wiki, Nina i Kuba starają wrócić do względnej normalności po ostatnim tragicznym wydarzeniu. Nastolatkowie odczuwają silne wyrzuty sumienia związane ze śmiercią Otylii, Alana oraz z zabójstwem Marka. Sprawa komplikuje się gdy sprawa zaginięcia mężczyzny zaczyna interesować się znana dziennikarka. Kobieta kontaktuję się z Wiki i stara się wyciągnąć z niej informacje. Dziewczyna jest przerażona. Sprawę komplikuje również fakt, iż nastolatkowie regularnie otrzymują tajemnicze maile... Z których jednoznacznie wynika, iż ktoś wie o ich tajemnicy. Szantażysta żąda, aby nastolatkowie się przyznali i zgłosili na policję.

W tym samym czasie Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny. Uczniowie nie są tym faktem zadowoleni, nadal pamiętają o Alanie. Mimo wszystko chłopak się nie zraża. Chcę wpłynąć na morale drużyny, zdobyć kolejne sukcesy dla szkoły. Niestety, jeden z graczy, Paweł, również chce objąć to stanowisko.Między nastolatkami pojawia się konflikt. Sprawy nie ułatwia również romans Huberta i Sary, która stara się zapomnieć o Alanie. Aby drużyna się zintegrowała, nastolatkowie wynajmują domek w lesie. Po kilku dniach nieustającej imprezy ktoś pojawia się pod domkiem. Okazuje się, że to zasadzka. Uzbrojeni napastnicy rozpoczynają polowanie na chłopaków, którzy ukrywają się w lesie. Rozpoczyna się walka o życie...

Jak zakończy się ta historia? Oczywiście nie zdradzę!

Muszę przyznać, że książka trzyma w napięciu. Serdecznie ją polecam!

"Nie wiesz nic"

@[Adres usunięty]

@filiamrocznastrona

Sięgając po tę książkę wiedziałam, że jest to kontynuacja serii, której nie czytałam wcześniej. Jednak mimo braku znajomości poprzednich tomów mega wkrecilam się w historię i czytałam z pełnym zaangażowaniem. I wiem już, że muszę nadrobić poprzednie tomy. Nie czułam przy czytaniu trudności a jedynie ciekawość co się stało wczesniej. Więc da się czytać od tyłu 😂

Autor porusza w książce bardzo ważne tematy, jakim jest lęk przed byciem sobą. Tak, w tych czasach wszyscy chcą być tacy sami, ułożeni, uwielbiani przez resztę. Każda inność jest złem. Ktoś może powiedzieć, że przecież to nie jest normalne że ktoś rodzi się chłopcem a czuję że jest kobietą bądź na odwrót. Ze to tylko wytwór mediów i technologii. No nie, każdy z nas jest inny, każdy z nas czuję inaczej więc i jego wybory są inne. Z mojego punktu widzenia nie jest to nic złego, ważne aby żyć w zgodzie ze sobą. Jednak znam wiele osób które traktują osoby LGBT jako ułomność a wręcz wynaturzenie. Ehh ludzi się nie zmieni.

Wracając do książki, aura tajemniczości jaka prowadzi przez całą historie sprawia, że nie sposób odłożyć tę książkę. Czyta się z zapartym tchem, chcąc się dowiedzieć jak najwięcej i jak najszybciej. To jak zakończyła się książka sprawia, że dostaje się szoku. Autor tak nakręca umysł bohaterów, że poczucie winy sprawia, że zaczynają się z nimi dziać dziwne rzeczy a wręcz osadzają się mocno w ich psychice. Nastolatki z ciężkimi przeżyciami, nie potrafią sobie poradzić z tym co ich spotkało, co tworzy błędne koło wzajemnych oskarżeń i podejrzeń.

Książka która wciąga i sprawia, że mózg paruje 🤭 thriller psychologiczny który trzyma w napięciu do ostatniej strony, mega polecam ❤️

Nie tak dawno, bo dokładnie 30 czerwca swoją premierę miała najnowsza książka Marcela Mossa.

Czytaliście? Jak Wam się podobała?

*

Książka jest kontynuacją "Nie wiesz wszystkiego", którą ja pominęłam 🙈 ale obiecuję to nadrobić ! Nie ukrywam, że nieznajomość pierwszego tomu nie przeszkodziła mi w zrozumieniu fabuły tomu drugiego, więc myślę, że nie jest to ogromnym błędem.

Po śmierci kapitana drużyny siatkarskiej Alana, stery przyjmuje Hubert. Próbuje zmobilizować grupę do walki, co jest nie lada wyzwaniem.

Najbardziej zmiana głowy drużyny nie podoba się Pawłowi, który na każdym kroku stara się uprzykrzać życie Hubertowi i udowodnić mu, że nie nadaje się do wyznaczonego mu zadania.

Równolegle poznajemy zmagania Marty i jej przyjaciół z duchem przeszłości. To, co się wydarzyło kładzie się cieniem na ich samopoczuciu. Od niedawna dostają anonimowe maile z pogróżkami, by przyznali się do zbrodni. Czy licealiści ulegną i zgłoszą się na policję?

Hubert w celu zjednania się z zawodnikami postanawia zabrać ich w góry. Po dotarciu na miejsce piątka znajomych zachowuje się zgoła inaczej niż tego oczekiwał organizator.

Nawet nie zdają sobie sprawy jakie "atrakcje" jeszcze ich spotkają.

To jest najlepsze książkowe odkrycie tego roku. Może to szokować, ale nie czytałam jeszcze czegoś takiego. Nie spodziewałam się, że ta książka będzie tak dobra. Trzyma w napięciu od pierwszych stron, sprawia, że chce się jej więcej i więcej.

Od teraz będę stawiała dużo wyżej poprzeczkę thrillerom, bo właśnie tak, jak "Nie wiesz nic" powinny wyglądać książki. Pochłonęłam ją w jeden dzień!

Nieprzewidywalne zwroty akcji.. Coś niesamowitego. A dzieje się w niej bardzo dużo, niektóre sytuacje wydają się mocno zagmatwane, jednak finalnie daje to spektakularną całość

Polecam!

"… musimy stworzyć swój własny świat. Jeśli chcesz, nauczę cię, jak się otwierać tylko na te osoby, które mogą wnieść do naszego życia choć trochę słońca"

"… jeżeli krzywdzimy ludzi, którzy są dla nas najważniejsi, to znaczy, że nasze uczucia do nich nie są szczere"

Marcel Moss to autor, który w mojej ocenie, z niezwykłą łatwością potrafi poruszać sprawy trudne, kontrowersyjne, budzące sprzeczne poglądy. Co więcej, stanowią ono doskonałe, spójne i logiczne tło do zatrważających wydarzeń, które nawet przez chwilę nie przestają trzymać czytelnika w napięciu. Właśnie takie odczucia towarzyszyły mi przy czytaniu "Nic nie wiesz", która jest bezpośrednią kontynuacją "Nie wiesz wszystkiego", ale która idealnie scala się też z "Wszyscy muszą zginąć", czy niedawno wydaną książką "Utraceni". I mimo, że mam za sobą już wszystkie wydane książki autora, mimo, że znam jego styl, sposób łączenia wątków, przy "Nie wiesz nic" kolejny raz dałam się wyprowadzić w las… Było zaskakująco, emocjonalnie, momentami strasznie i szokująco

Huber, który przejął po zmarłym Alanie, funkcję kapitana drużyny siatkówki liceum Freuda, chce zintegrować się z kolegami. Chłopcy wyjeżdżają na kilkudniowy pobyt w Bieszczady. Na miejscu okazuje się, że zmuszeni będą do podjęcia gry i własne życie. W międzyczasie Marta wraz z przyjaciółmi otrzymuje pogróżki, ktoś grozi, że ujawni prawdę dotyczącą okoliczności śmierci Alana i Otylii. Czy te dwie sprawy jakoś się łączą? Czy nastolatkowie uporają się z dręczącymi ich demonami? Kto okaże się prawdziwym zagrożeniem?

.

Zachwiane relacje rodzinne, walka z nieuleczalną chorobą, transpłciowość, stalking, gwałt, nie umyśle spowodowanie śmieci, ucieczka z miejsca wypadku - autor kolejny raz zasypuje nas tematami trudnymi, mocnymi w swoim przekazie, jednak podaje je w sposób bardzo przystępny. Kreacja postaci, zawoalowane intrygi, dziwne zachowania, niespodziewane zmiany akcji - wszystko to przyczyniło się do tego, że na prawdę ciężko było mi się oderwać od lektury. Szczerze polubiłam te dziwne, niepewne siebie, niedojrzałe, pełne sprzeczności dzieciaki z Freuda. Fajnie, że podczas czytania mogłam poznać ich perspektywy i dowiedzieć się o nich jeszcze więcej. Po zakończeniu natomiast wiem, że będę z niecierpliwością oczekiwać na kolejną książkę opisującą ich losy. Autorowi szczerze gratuluję - ta seria uczy, porusza, zmusza do refleksji. Wam natomiast szczerze polecam! Dla mnie "Nie wiesz nic" to genialnie poprowadzony thriller psychologiczny, który na pewno nie pozwoli mi o sobie zapomnieć

Mocna, nieprzewidywalna, trzymająca w napięciu. Polecam

Marcel Moss to bez wątpienia literacki głos naszego pokolenia. On pisze o tym, co wcześniej było tematem tabu, a niektórym było nawet zupełnie obce. Biorę w ciemno każdą jego książkę, bo choć fabuła nie zawsze w pełni mnie satysfakcjonuje, to podejmowane kwestie sprawiają, że zwyczajnie nie wolno przejść obok nich obojętnie. 

"Nie wiesz nic" to trzecia książka, której akcja toczy się w Liceum Freuda i stanowi bezpośrednią kontynuację "Nie wiesz wszystkiego". Wydarzenia opisane we "Wszyscy muszą zginąć" rozgrywają się za to dopiero po tych, które stanowią fabułę najnowszej powieści, ja czytałam je jednak w takiej kolejności w jakiej były wydawane. Autor tworzy zresztą prawdziwe uniwersum, pozwalając bohaterom płynnie przenikać między seriami. Jedną z uczennic Liceum Freuda jest Nina, którą mogliśmy poznać w "Nie patrz", czyli w drugim tomie Trylogii Hejterskiej, a w "Nie wiesz nic" pojawiła się Sandra z serii "Echo". 

Podeszłam do lektury z olbrzymimi oczekiwaniami po pierwszej części. Dostałam jednak zupełnie inną fabułę niż się spodziewałam, co wcale nie znaczy, że jestem rozczarowana. Liczyłam na to, że Marcel będzie się bardziej trzymał konwencji, według której stworzył "Nie wiesz wszystkiego", opartej przede wszystkim na realizmie. Tym razem już prolog mroził krew w żyłach, a im dalej w las (dosłownie), tym mroczniej i bardziej niebezpiecznie było. 

Książkę możemy podzielić w zasadzie na dwie części: warszawską i bieszczadzką, które teoretycznie są ze sobą powiązane, a w praktyce prolog spowodował, że gnałam przez kolejne strony, by dowiedzieć się, co do niego doprowadziło i jak się to wszystko zakończyło. I mam wrażenie, że dostałam od autora pstryczka w nos, bo ten wątek ostatecznie wydał mi się mało prawdopodobny i wręcz niepotrzebny, gdyż skutecznie odciągał uwagę od innych, bardzo ważnych tematów poruszonych w tej powieści. Pierwsza myśl, jaka pojawiła się w mojej głowie po przeczytaniu, była taka, że muszę już na spokojnie przejść przez tę książkę jeszcze raz i w pełni skupić się już na części warszawskiej. 

O samej fabule nie chcę pisać zbyt wiele, ponieważ jest mocno powiązana z pierwszą częścią. Mam wrażenie, że Marcel przemyca w tym tomie wiele drobnych sugestii dotyczących kontynuacji. Nie mówię, że wiem, o co konkretnie chodzi, ale sądzę, że na niektóre wątki czy bohaterów celowo była zwracana nasza uwaga. 

Po raz kolejny Marcel pokazał, że problemy nastolatków wcale nie są takie błahe jak się dorosłym wydaje. Szczególnie trudno im się z nimi mierzyć, gdy nie wiedzą, gdzie szukać wsparcia i pomocy. O wiele łatwiej jest im anonimowo napisać o swoich rozterkach niż porozmawiać o nich z kimś bliskim. To już trochę znak czasów, ale autor wlewa też w nasze serca nadzieję, pokazując ludzi, którzy chcą bezinteresownie zwyczajnie być dla drugiej osoby. 

Dużą wartością tej książki jest też wątek poważnej choroby, przez to, że możemy zobaczyć jak mierzy się z tym osoba chora, ale też jej otoczenie. Bardzo ważnym przesłaniem jest to, że choroba to nie jest coś, czego powinniśmy się wstydzić. I chociaż to tylko fikcja, to bardzo kibicuje bohaterkom, których to dotyczy. 

Liczę na to, że w kolejnej części autor nawiąże do konstrukcji "Nie wiesz wszystkiego", bo ona w moim odczuciu bardziej uwypuklała problemy społeczne, które w "Nie wiesz nic" były jakby na drugim planie, a transseksualność, coming out czy poważna choroba, zdecydowanie nie powinny być przyćmione. Nie są jednak spłycone, Marcel je rozwija bardzo głęboko i dlatego uważam, że to kolejna książka, którą powinien przeczytać każdy. 

Moje 8/10. 

Bohaterami książki są uczniowie Liceum Freuda. Kapitan drużyny siatkarskiej Alan tragicznie zmarł. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który chce podnieść swoich kolegów na duchu i znów sprawić by byli najlepszą drużyną siatkarską. Proponując swoim kolegom wyjazd integracyjny nie przewidział jednak, że nigdy go nie zapomną i będą musieli walczyć o swoje życie...

to jednak nie wszystko... Marta, Sara i pozostała część paczki również nie mają lekko. Po traumatycznych wydarzeniach chcą wrócić do normalnego, licealnego życia, jednakże ktoś chce inaczej... szantażysta nie daje in wiele czasu na to by przyznali się do tego co zrobili...

Jestem zachwycona tą książka. Fabuła wciągnęła mnie od pierwszych stron. Napięcie budowane przez autora również nie pozwalało na odejście od książki... mimo, że w trakcie czytania miałam swoje pomysły na jej zakończenie, zostałam totalnie zaskoczona... Polecam! Naprawdę dobry i nieprzewidywalny thriller.

Po śmierci Alana, Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki z liceum Freuda. Chłopak postanawia wyjechać z kolegami na kilkudniowy obóz i zadbać o to żeby drużyna na nowo poczuła ducha rywalizacji. Hubert nie spodziewa się, że wyprawa okaże się dla nich śmiertelną grą.

W tym samym czasie paczka przyjaciół z tego samego liceum dostaje wiadomości od anonimowego nadawcy, który grozi, że ujawni ich skrywany sekret.

"Nie wiesz nic" to już trzeci tom z cyklu "Liceum Freuda". Muszę przyznać, że nie czytałam pierwszego i na początku było mi trochę ciężko połapać się w opisywanych wydarzeniach. Co ciekawe czytałam drugi tom, który jak się okazało dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach kończących trzecią część. Można więc się trochę w tym pogubić jeżeli nie czyta się książek w odpowiedniej kolejności. Jednak z każdym przeczytanym rozdziałem wyjaśniało się coraz więcej wydarzeń, które miały miejsce w książce rozpoczynającej cykl oraz oczywiście pojawiały się nowe, interesujące historie. Książka Marcela Mossa podzielona jest na perspektywy, aż 6 osób, a każda z nich przedstawia swoją, wciągającą historię. Lektura porusza wiele trudnych tematów, przeczytamy, więc o strasznych sekretach, które trawią bohaterów od środka, o chorobie rodzica czy transseksualnej nastolatce, która postanawia się ujawnić. Nie zabraknie również przerażającej gry, w której stawką jest życie. Autor stworzył kolejną książkę, która zabiera czytelnika do świata nastolatków, którzy zmagają się z naprawdę poważnymi problemami. Świata pełnego bólu, cierpienia i śmierci. Świata, który szokuje, ale również wciąga w emocjonującą podróż. Polacam!

|Receɴzjα|

"Nιe wιeѕz ɴιc"~ Mαrcel Moѕѕ

_______

Jedno z renomowanych liceum w Warszawie i grupa jej uczniów, którzy nigdy nie myśleli, że mogą się zaprzyjaźnić. Wystarczyła jednak tylko jedna sytuacja, aby połączyć ich więzem tajemnicy. Niestety okazuje się, że ich mroczny sekret zna ktoś jeszcze. Ktoś, kto chce ich zmusić do wyjawienia prawdy.

________

Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na książce Marcela Mossa. Ta historia wciągnęła mnie od jej pierwszych stron i nie chciała wypuścić. Pochłonęłam ją w 2 dni, mimo że nie miałam zbytnio czasu na czytanie i powinnam robić inne rzeczy😂🙈 Marcel jest mistrzem tworzenia bardzo charakternych i oryginalnych postaci. Tutaj przeszedł samego siebie😁 Autor poruszył w książce bardzo dużo problemów społecznych, które dotykają osób młodych, ale nie tylko. Wydaje się, że głównym wątkiem książki jest problem młodzieży, związany z nieznajomym, który wysyła im maile z pogróżkami. Myślę jednak, że tak naprawdę wątek głowny jest tym pobocznym a najważniejsze są emocje, konflikty i problemy osób w młodym wieku. Bardzo się cieszę, że Marcel pochylił się nad problemem ignorowania spraw młodych, które przez dorosłych często są bagatelizowane lub wręcz wyśmiewane. Piszę tutaj o samych superlatywach, a jednak moja ocena to 9/10, dlaczego? Niestety połowa zakończenia książki mnie trochę zawiodła i rozczarowała. Mimo wszystko jest to bardzo wartościowa książka, po którą każdy powinien sięgnąć.

Ps. Uważajcie na tę książkę, bo jak już do niej usiądziecie, to nie dacie rady sie oderwać😂❤

Nic nie wiesz to kontynuacja Nie wiesz wszystkiego, która ukazała się w ubiegłym roku. Od tragicznej śmierci Otylii i Alana minęło kilka tygodni. Uczniowie, nauczyciele, a przede wszystkim przyjaciele zmarłych, wracają do świata żywych. Starą się żyć, mając w pamięci swoich przyjaciół, ale nadeszła pora, aby ruszyć dalej. Jednak bolesna przeszłość nie chce o sobie zapomnieć. Wciąż dźwigają na barkach mroczną tajemnicę, która spędza im sen z powiek. Starają się funkcjonować, ale jednak cały czas odwracają się za siebie w obawie, że ktoś wyciągnie na wierzch ich brudy. Tajemnica, w którą jest uwikłana [Adres usunięty]. Marta, Sara, Wiktora, przeplata się z historią Kariny, która walczy o akceptację oraz Huberta, który po śmierci Alana, obejmuje stanowisko kapitana szkolnej drużyny siatkarskiej i musi zmierzyć się z uszczypliwymi komentarzami oraz niechęcią zawistnych kolegów. Ostatni z bohaterów będzie zmuszony do stoczenia śmiertelnej rozgrywki o życie własne i swoich przyjaciół. Ich integracyjny wyjazd zamieni się w mecz, którego nagrodą jest najważniejsze trofeum w życiu.

Najnowsza powieść Marcela Mossa wciąga czytelnika od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Wielokrotnie wydawało mi się, że poskładałam już wszystko w spójną całość, ale wtedy autor fundował zwrot akcji, który burzył wszystkie moje koncepcje. Niejednokrotnie na moim ciele pojawiał się niebezpieczny dreszczyk emocji. Styl autora jest bardzo lekki, co sprawia, że przez jego powieści dosłownie się płynie. Mimo że jest wiele opisów, nie wydłużają one czytania. Jedna ważna kwestia! Uważam, że kluczowe jest wcześniejsze przeczytanie pierwszego tomu, co pozwoli na lepsze rozumienie przeszłości bohaterów oraz przytaczanych wątków.

Autor zbudował całą fabułę wokół kilku bohaterów. Historia każdego z nich jest kluczowa i stanowi uzupełnienie innych bohaterów. Wielowątkowość jest bardzo dobrym posunięciem, ponieważ stanowi siłę napędową całej historii. Skupienie się w tym przypadku na tylko jednym konkretnym bohaterze i jego problemach, mogłoby spowodować, że historia byłaby nieco mdła i za bardzo rozwleczona w czasie.

Podsumowując, najnowsza powieść Marcela Mossa to prawdziwy rollecoster emocji. Po raz kolejny autor porusza wiele ważnych tematów społecznych, o których powinno się mówić częściej i głośniej! Marcel Moss po raz kolejny mnie nie zawiódł, a ja po lekturze jestem głodna kolejnych powieści, które mam nadzieją już niebawem ujrzą światło dzienne. Jeżeli szukacie powieści, które pozostaną w waszej pamięci, polecam sięgnąć po nowość od Marcela Mossa.

Choć lato trwa na dobre, to Macel Moss zaprasza nas do szkoły… Freuda. Mimo letniego czasu nie można odpuścić sobie tego zaproszenia. Autor nie odpuszcza i ponownie serwuje nam mocne doznania rodem z thrillera psychologicznego na najwyższym poziomie.

„Nie wiesz nic” to trzecia już część serii „Liceum Freuda”. Marcel Moss w swej twórczości przyzwyczaił nas do tego, że nasze emocje poddawane są najwyższej próbie wytrzymałości. Ekstremalne doznania podczas wgłębiania się w fabułę, powodują, że historia ukazana przez autora mocno wbija się w naszą pamięć, ukazując nam problemy współczesnej młodzieży. To bardzo ważne, gdyż uczula nas tym samym, abyśmy byli uważni i świadomi tego jakie bolączki dotykają młodzież szkolną. Lecz to, co ważne „Nie wiesz nic” nie jest tylko książką, którą mogę zaadresować do nastoletnich czytelników. Warto, aby sięgnęli po nią również starsi, jak choćby rodzice, którzy tym samym mogą uświadomić sobie istotę problemów, z którymi mogą borykać się ich dzieci. Tutaj nie tylko historia porusza naszą wyobraźnię, lecz jej przekaz niesie istotne przesłanie.

Marcel Moss doskonale wczuwa się w problemy dzisiejszych nastolatków i niczym doświadczony psycholog rozkłada je na czynniki pierwsze. Myślę, że tym samym autor jest pisarzem, który jest tak blisko problemów dzisiejszej młodzieży. Twórczość pisarza interesuje mnie nie tylko ze względu na intrygującą historię, lecz przede wszystkim przez wymiar socjologiczny podejmowanych problemów. Marcel Moss w każdej książce jest blisko problemów, z którymi boryka się współczesny świat. Ukazując je, pozwala nam uświadomić sobie ich wymiar oraz uczula nas, abyśmy reagowali.

„Nie wiesz nic” to thriller psychologiczny podejmujący tematykę samotności i depresji wśród młodzieży. Skala tego problemu jest ogromna. Niezmiernie ważne jest wsparcie przyjaciół i rodziny.

W najnowszej książce Marcel Moss powraca do wydarzeń związanych z zamachem, do którego doszło w „Nie wiesz wszystkiego”. Jego konsekwencje nie pozwalają Marcie wrócić do normalności. Tragiczne wydarzenia odcisnęły piętno na psychice dziewczyny. Tymczasem po śmierci Alana, nowy kapitan drużyny siatkarskiej z liceum Freuda próbuje na nowo poskładać morale drużyny. Dlatego też Hubert wraz z kolegami wyjeżdża na kilkudniowy wyjazd w Bieszczady. Czy będzie ON pomocny, aby zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach? Znając kreatywność Marcela Mossa możecie, być pewni, że będzie się działo, a uczestnicy wyprawy staną do dramatycznej walki o przetrwanie. A Wy stańcie oko w oko z historią, którą Marcel Moss rozpisał na kartach thrillera psychologicznego „Nie wiesz nic”. Jeśli jeszcze nie wiecie, to nie ostatni akcent tego cyklu, ponieważ jak zapewnia autor „CIĄG DALSZY NASTĄPI…”.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

W tym tomie wracamy do bohaterów książki "Nie wiesz wszystkiego", którzy próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach, które ich spotkały. Ktoś poznał ich tajemnice i grozi, że zgłosi sprawę na policję.

Po przeczytaniu każdej kolejnej książki autora jestem pod coraz większym wrażeniem. Czego? Jego umiejętności. Po pierwsze potrafi napisać książkę, która zawsze szokuje pierwszymi stronami. Po drugie, fabuła wciąga tak bardzo, że kolejne rozdziały uciekają nie wiadomo kiedy. Choć to też wynika z umiejętności przeplatania rozdziałów z punktu widzenia różnych bohaterów. Po trzecie, zawsze jest świetnie przygotowany merytoryczne do historii, którą pisze. Dodatkowo porusza tematy, które zmuszają do myślenia.

Z pozoru mogłoby się wydawać, że młodzież nie ma teraz problemów. Często słyszymy, "za moich czasów...". Jednak trzeba pamiętać, że teraz czasy, co prawda "nowe", jednak przy okazji są też nowe problemy. Autor w niezwykle umiejętny sposób przedstawia problemy młodzieży. I choć w jego książkach znajdziemy elementy szokujące i może nie aż tak powszechne, to jednocześnie pokazuje nam to, z czym zmagają się młodzi ludzie. Depresja, brak akceptacji, czy poczucia własnej wartości.

Mogłabym Wam dalej wymieniać zalety tej książki, jednak uważam, że nie ma to dalszego sensu. Tę książkę, należy po prostu przeczytać bo to świetny, trzymający w napięciu thriller, ale także historia, która otwiera nasze umysły na współczesne problemy.

Kolejna emocjonalno - psychologiczna bomba na dopalaczu. Atakuje psychę, robi emocjonalny rozpierdziel i zostawia po sobie zgliszcza.

"Jesteśmy tacy, jakimi ukształtowało nas całe nasze życie. Możemy starać się wypierać nieprzyjemne wydarzenia, ale one i tak pozostaną w nas głęboko ukryte i przypomną o sobie w najmniej oczekiwanym momencie."

Mix problemów, traum i upokorzeń, które autor zaserwował nastoletnim bohaterom (znanym z "Nie wiesz wszystkiego") jest jak kataklizm, który z każdą kolejną stroną uderza coraz mocniej. Kiedy dochodzimy do momentu, gdzie wydaje nam się, że autor już bardziej nie może dopiec swoim bohaterom i przechodzimy w tryb czytania na lajcie okazuje się, że to tylko cisza przed burzą. A burza, która nadchodzi jest jak tornado na dopalaczu.

Karina, pani "pseudopsycholog", weekendowy wypad w Bieszczady - różne wątki, które niepozornie się ze sobą łączą. Każdy z nich wywołuje mnóstwo emocji i sprawia, że kapcie spadają z nóg aż do sąsiadów.

Po ostatniej spokojniejszej książce autora myślałam, że nic mnie nie zaskoczy. Mój błąd. Mogłabym przekopać ogródek swoją szczęką.

Wydawałoby się, że historie o licealistach i ich problemach mogą być nudne. Nie u Mossa. Tutaj tabu nie istnieje. Końcówka nie dość, że z przytupem to autor jeszcze sprawił, że poczułam się jak przy oglądaniu serialu Dark - było wcześniej ale będzie później to co było - ci, którzy czytali wcześniejsze książki skojarzą.

Trzecia część dotycząca problemów współczesnej młodzieży to chronologicznie powrót do wydarzeń sprzed zamachu, opisanego w "Wszyscy muszą zginąć".

Wracamy zatem do grupy przyjaciół, którzy mają już niejedno na sumieniu.

Czy zatem nie odczujemy już przesytu?

Nie w przypadku tego autora. Tutaj znów dostajemy lekturę mocną, skłaniającą do refleksji, poruszającą aktualnie największe wyzwania społeczne. Depresja wśród młodzieży, homofobia, odnajdywanie siebie, oraz wszelkie zachowania społeczne młodych ludzi- to wszystko zostało zawarte w najnowszej książce.

Liceum Freuda daje nam przekrój różnorodności wśród licealistów, ich pragnień, marzeń i sposobów postrzegania rzeczywistości. Sprawdzimy jak grupa przyjaciół radzi sobie z poczuciem winy i zachowaniem tajemnicy. Dowiemy się o najboleśniejszych problemach za sprawą Skrzynki Zwierzeń. Dostrzeżemy jak łatwo jest udawać kogoś innego, a jak trudno jest być sobą.

I chociaż samo zakończenie mnie nie przekonuje, bo historia Huberta kończy się tutaj w nieco odjechany sposób, to samą książkę Wam polecam. Zarówno dla własnych przemyśleń nad poruszonymi wątkami, jak i dla emocji w niej zawartych.

Książki Marcela Mossa jeszcze nigdy mnie nie zawiodły. Jak było tym razem...?

Zacznijmy od informacji, że "Nie wiesz nic" to kontynuacja książki "Nie wiesz wszystkiego". Pozycja ta zawiera w sobie wiele wątków i bohaterów. Poznajemy Huberta, który zamiast Alana obejmuje stanowisko kapitana drużyny siatkarskiej. Niestety zawodnicy nie potrafią zmobilizować się do gry dlatego Hubert postanawia wyjechać z kolegami na weekendowy pobyt w lesie. Szybko okazuje się, że wyjazd, który miał scalić drużynę zamienia się w niebezpieczne polowanie... W książce powraca również wątek Marty i jej przyjaciół, których nie opuszcza widmo tragicznych wydarzeń.

Książka od pierwszych stron dosłownie trzyma za gardło. Przez kolejne rozdziały przemykałam z drżeniem ze strachu o losy bohaterów. Moss po raz kolejny zapewnił mi emocjonalną burzę z piorunami. Przeżycia związane z lekturą zmieniają się z rozdziału na rozdział. Każdy bohater ma swoją historię. Jednych darzymy sympatią, inni wywołują frustrację. Czytając miałam ochotę wejść do tej książki niektórym z nich pomóc. Chciałam pomóc osobom, które zrobiły coś bardzo złego... Właśnie zdałam sobie sprawę, że autor tak prowadzi postaci, że zapomniałam o tym co się stało i o co to całe zamieszanie... Moje sumienie toczyło ogromną walkę, bo kto naprawdę jest czarnym charakterem?

No i oczywiście tematyka poruszona przez Marcela... depresja, choroby, social media, hakerstwo, transfobia, demony tworzące się w głowach nastolatków...

Długo nie zapomnę o tej książce.

A zakończenie... Aż trudno uwierzyć..

@[Adres usunięty] dziękuję za kolejną rewelacyjną lekturę. Rób to co robisz, bo jesteś na swoim miejscu 👌

Książek, które mam do przeczytania nawet nie zliczę, jednak wszystkie muszą iść w odstawkę, kiedy w moje ręce wpada pozycja na którą bardzo czekam. Tak też właśnie było teraz i moje plany czytelnicze musiały zostać mocno zmienione. A wszystko to za sprawą niezastąpionego @[Adres usunięty], który wydał kolejną znakomitą historię. Mowa oczywiście o #niewiesznic od @wydawnictwofilia. Historia ta to kontynuacja #niewieszwszystkiego i od razu muszę przyznać, że autor nie osiadł na laurach i ponownie mnie zaskoczył. Książka ta przedstawia dalsze losy uczniów liceum Freuda i spraw związanych ze śmiercią Alana i Otylii. Grupka przyjaciół których połączyła wspólna tajemnica próbuje na nowo żyć. Niestety nie jest to łatwe. Wydarzenia które zmieniły ich życie wywarły ogromne piętno,a maile od szantażysty niczego nie ułatwiają. Nastolatkowie są zastraszeni i boją się konsekwencji swoich czynów, a do tego dochodzą kolejne problemy. Oprócz starych bohaterów mamy okazję poznać również nowych, do których zalicza się między innymi Hubert. Nowy kapitan drużyny siatkówki, który objął to stanowisko po Alanie. Zawodnicy jednak nie ułatwiają mu zadania jakie na niego spadło i stutuacja zdaję się być mocno napięta. Aby nieco ocieplić atmosferę Hubert wyjeżdża z chłopakami z drużyny w Bieszczady, gdzie mają się odstresować i zebrać siły do gry. Jednak obóz ten okazuje się być dramatyczną walką o przetrwanie. Do czego dojdzie w samym środku bieszczadzkich lasów? Kto stoi za tajemniczymi mailami do nastolatków? Jedno jest pewne, uczniowie prestiżowego liceum kolejny raz nie zaznają spokoju...

#niewiesznic to dramatyczna i nieprzewidywalna historia o młodych ludziach którym w obecnym świecie nie jest łatwo. Nastolatkowie wciąż muszą zmierzać się z trudnościami i jakoś stawiać im czoła. W tej części autor zastosował świetny zabieg wprowadzając wielu bohaterów ze swoich innych książek, dzięki czemu historia jeszce bardziej nabrała charakteru. Gęsta, napięta atmosfera towarzyszy nam od pierwszej strony, aż po ostatnią. Znakomita, a zarazem bardo trudna opowieść o sprawach jakie towarzyszą młodości. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Polecam ❤️

"Mam tylko nadzieję, że zanim umrę, dowiem się, dlaczego mnie to spotkało."

*

Wyjazd integracyjny w Bieszczady dla Huberta i jego kolegów z drużyn, nigdy nie miał okazać się nierówną walką o przetrwanie... A jednak to właśnie oni zostali zwierzyną, którą ktoś przeznaczył na odstrzał. W tym samym czasie Marta musi zmierzyć się z demonami przeszłości i własnym sumieniem, jednak skutecznie utrudniają jej to anonimowe maile z groźba wyjścia na jaw tajemnicy, która może pogrążyć wiele bliskich jej osób. A i to nie są wszystkie problemy, z jakimi przyjdzie zmierzyć się uczniom liceum Freuda.

*

"Co tu się dzieje?!" To pytanie, które towarzyszyło mi przez cały czas podczas czytania thrillera "Nie wiesz nic". Autor zafundował mi prawdziwy rollercoaster, pełen zwrotów akcji i niespodzianek, które momentami ocierały się o absurd tylko po to, żeby za chwilę stworzyć intrygującą całość.

*

Fabuła książki obraca się wokół kilku osób — konkretnie uczniów liceum — i porusza wiele różnych aspektów ich (nie)codziennego życia. Dotyka zarówno problemów związanych ze śmiercią, depresją, prześladowaniem, akceptacją siebie samego, jak i wielu innych trudnych spraw, o których często się nie mówi lub jak w przypadku naszych bohaterów dla własnego dobra lepiej o nich zapomnieć.

*

Z jednej strony dzięki wielowątkowości w książce nie było czasu na nudę, z drugiej chwilami czułam niedosyt i chciałam nieco więcej dowiedzieć się o postaciach i ich motywach. Jak na niecałe 350 stron działo się tu tyle rzeczy, że spokojnie można by nieco bardziej się rozpisać.

*

Najbardziej podobały mi się motywy psychologiczne i postrzeganie świata przez straumatyzowanych nastolatków. Szczególnie zaskoczył mnie moment, gdy zrozumiałam, że książkowa rzeczywistość, przemieszała się z wymysłami jednej postaci. To był genialny zabieg.

*

Książkę za całokształt oceniam na 8/10. Jestem pewna, że to nie jest moje ostatnie spotkanie z piórem Pana Moss'a.

Po tragicznej śmierci Alana, zawodnicy z drużyny siatkówki Liceum Freuda postanawiają wyjechać na obóz w Bieszczady. Ten wyjazd miał im pomóc, a okazał się dramatyczną walką o przetrwanie. Komu mogłoby zależeć na ich śmierci?

Nie znałam dotąd twórczości autora ani nie miałam w zwyczaju sięgać po thrillery. Postanowiłam jednak wyjść temu gatunkowi naprzeciw i przekonać się, czy najnowsza książka Marcela Mossa trafi w moje gusta. I muszę przyznać, że jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona!

Choć jest to trzeci tom serii i kontynuacja poprzednich części, odnalazłam się w nim bez problemu, a to za sprawą licznych nawiązań do przeszłości bohaterów.

W ,,Nie wiesz nic'' autor porusza wiele trudnych tematów, które są istotne, a o których wciąż mówi się za mało. Dotyczą one w głównej mierze nastolatków i choć na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że ludzie w takim wieku nie mogą mieć poważnych problemów, książka pokazuje, jak bardzo mija się to z prawdą. Nękanie w szkole, poczucie bycia wykluczonym, tragiczna śmierć, stalking, dźwiganie w sobie poczucia winy czy brak wsparcia w rodzicach, to tylko niektóre z tych, o których wspomina tutaj autor.

Czytając o tym wszystkim, nie da się nie współczuć bohaterom. Zwłaszcza gdy jest się świadomym tego, iż takie rzeczy nie są fikcją literacką, a dzieją się nieustannie w prawdziwym życiu. Dlatego autorowi należą się słowa uznania za to, że porusza w swojej twórczości tak ważne, choć niełatwe kwestie. Jestem także pod wrażeniem tego, jak umiejętnie potrafił zajrzeć do głów nastolatów, by tak wyraziście i realnie oddać ich sposób zachowania, myślenia i postrzegania świata.

Prosty styl i język odpowiedni dla wieku bohaterów wpływają na to, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. A przy tym trudno jest się od niej oderwać, gdyż jest lekturą wciągającą i do samego końca trzymającą w napięciu. Fabuła jest nieprzewidywalna, a prowadzi do jeszcze bardziej szokującego zakończenia.

Jest to książka, którą przeczytałam niemal jednym tchem, która dostarczyła mi wielu wrażeń i z którą spędziłam naprawdę udany czas. Dzięki niej mam ochotę poznać kolejne tytuły Pana Marcela Mossa, a także częściej sięgać po książki z gatunku thriller.

Daria reads

To było to i o to chodzi! Trzeci tom cyklu - Liceum Freunda uważam za #mustread w tym roku. Oczywiście nie pomijając pierwszej części!

Marcel Moss kolejny raz wzniósł się na wyżyny i dowalił do pieca 🤪 absolutnie świetny thriller 🙌

Po nudnym Wszyscy muszą zginąć Nie wiesz nic to totalna petarda.

Niesamowitym staje się fakt jak doskonale autor potrafi odzwierciedlić targające emocje nastolatków. A tym bardziej u tak wielu postaci! Doskonale odzwierciedlone zostają charaktery tak wielu osób, chłopców, dziewczyn ich rodziców i postaci pobocznych. Tak wiele ich dzieli a tak dużo łączy.

Natomiast smutne jest to w jak chorych czasach żyjemy i z czym muszą się te dzieciaki zmagać. Moje wspomnienia z liceum są zupełnie inne. Brak życia w centrum internetu to jednak złote czasy, spędzało się dużo czasu na dworze wśród rówieśników a przed komputer chodziło się tylko pograć w Simsy i to nie zawsze bo ważniejsze były wypady na basen latem albo lodowisko zimą.

Era internetu zmieniła wszystko. Hejt zniszczył radość i beztroskę. Mam wrażenie że te dzieciaki przeżywają dzisiaj więcej problemów niż niektórzy dorośli. Zawiść ogarnęła ich serca i rozum. Liczy się tylko to co materialne a wrażliwość to powód do wstydu. To jest straszne!

Marcel kolejny raz poruszył drażliwy i ciężki temat. Akceptacja, tolerancja, zaufanie to terminy które są bazą tej powieści. Autor umiejętnie prowadzi nas przez wszystkie fazy strachu, bólu, odtrącenia przez zawiść, tęsknotę i frustrację. Ta książka odkrywa karty które nosimy ze sobą aby się schować, zniknąć albo być niewidzialnym. Ale wspaniale pokazuje również formę przyjaźni która potrafiła zrodzić się z traumatycznych przeżyć, ukazuje jak ważne jest mówienie o tym co nas gryzie, uwiera i przeraża.

Kolejne przewracane kartki pokazały mi że w tym wszystkim oprócz skrajnie negatywnych emocji jest też miejsce na miłość, uczucia i odwagę do mówienia prawdy.

Akcja książki została podzielona jak w pierwszej na relacje uczniów, czas przeszly i teraźniejszość. Wiele się wyjaśni ale nie wszystko zostanie zapomniane coś tak czuję ponieważ co znajduje się na końcu? Oczywiście : CIĄG DALSZY NASTĄPI... 😉🤪 Ale wiecie co? Tym razem bardzo mnie to cieszy 🙌

NIE WIESZ NIC Marcel Moss

Nie wiesz nic? Czy, aby na pewno? Jeśli czytaliście książkę NIE WIESZ WSZYSTKIEGO to gwarantuję Wam, że już naprawdę dużo wiecie.

NIE WIESZ NIC to kontynuacja losów bohaterów, którzy przez tragiczne wydarzenia, boją się, że ich tajemnica wyjdzie na jaw tym bardziej, że dostają pogróżki. Mało tego, kilku kolegów z drużyny siatkówki wyjeżdża na obóz w Bieszczady myśląc, że poprawią stosunki koleżeńskie. Nie wiedzą, że zamiast się integrować, będą musieli walczyć o życie. Brzmi ciekawie? Bardzo..

Samotność wśród nastolatków, brak zrozumienia ze strony szkoły oraz ze strony rodziców, wyśmiewanie, szydzenie, brak tolerancji, zazdrość, to tylko kilka przykładów, z którymi boryka się dzisiejsza młodzież, a na które autor zwraca szczególną uwagę w swojej książce. I bardzo dobrze, bo potrzeba takich lektur, które uczulają środowisko na istnienie problemu.

Marcel Moss zdecydowanie potrafi działać na wyobraźnię ludzką, zwłaszcza moją. Były emocje, było napięcie, były również chwile, które doprowadzały mnie do niepewności i zwątpienia. Za każdym razem autor mieszał mi w głowie tak, że do końca nie zgadłam kto i dlaczego.

Książka NIE WIESZ NIC sprawiła, że przepadłam na kilka godzin. Wciągnęła od pierwszych stron i czytałam ją dopóki nie skończyłam. Mroczny klimat, intryga, szybka akcja sprawiły, że książkę czytało mi się bardzo szybko.

Jak najbardziej czekam na więcej, czekam na kolejną część, bo to co zadziało się na samym końcu przerosło moje najśmielsze oczekiwania ❤

Marcel Moss powraca z nową książką! Znów znajdujemy się w Liceum Freuda i zagłębiamy się w problemy jego uczniów – po śmierci Alana („Nie wiesz wszystkiego”), kapitana drużyny siatkówki, jego miejsce zajmuje Hubert Kucner. Musi jednak zmotywować kolegów z drużyny, więc wpada na pomysł wyjazdu w Bieszczady. Gdyby tylko wiedział, jak skończy się dla niego ten wyjazd…

Dobrze było wrócić do tej serii i spotkać znajomych już bohaterów. Prolog zaczyna się od wydarzeń w lesie, w Bieszczadach, gdzie chłopaki z drużyny są ścigani przez nieznanych napastników. Ale to dopiero początek dziwnych wydarzeń, wierzchołek góry lodowej. Bo poza chłopakami z drużyny siatkówki równie istotni są inni bohaterowie, znani już z poprzedniej części: Marta, Wiktoria czy Sara. Mianowicie ktoś wysyła im maile z pogróżkami, dotyczącymi ujawnienia pewnej rzeczy, która dla wszystkich wtajemniczonych skończyłaby się więzieniem. Grupka znajomych ma niewiele czasu, by ustalić tożsamość prześladowcy i położyć kres jego działaniom…

Na nudę podczas lektury nie mogłam narzekać, bo tu ciągle się coś dzieje. Akcja jest dynamiczna, przez co trudno mi było odłożyć książkę na dłużej. Obok tej walki z czasem autor przemyca pewne ważne wątki – myślę, że przede wszystkim to, jak ważne jest, by dbać o swoje zdrowie psychiczne. Skrzynka Zwierzeń (do której można anonimowo wrzucić karteczkę z problemem, „wyrzucić to z siebie”), wsparcie przyjaciół, wizyty u psychologa – jest to częścią normalności bohaterów i o to właśnie chodzi. Duży plus za promowanie takich postaw, bo jak wiadomo, Polska jest na niechlubnym drugim miejscu w Europie pod względem samobójstw nieletnich – trzeba o tym mówić głośno, trzeba działać, a przede wszystkim dawać wsparcie. Przede wszystkim młodym osobom, ale też i dorosłym, bo ich też przecież może dotknąć depresja czy inna choroba. Tutaj chciałabym powiedzieć, że spodobała mi się przemiana Sary – na lepsze oczywiście. Wątek jej relacji z matką bardzo mnie poruszył.

Autor poruszył wiele wątków (aż się można trochę pogubić) i wprowadził wiele postaci (poznacie też transpłciową uczennicę – jej wątek jest poboczny, ale istotny dla fabuły i końcowych wydarzeń) – moim zdaniem dobrze oddał realia warszawskiego liceum i rozbudował, chyba można powiedzieć, całe uniwersum. Polecam! Zaznaczę jeszcze tylko, że nie jest to zwykły thriller (nie spodziewajcie się tutaj takich akcji, jakie działy się w Trylogii Hejterskiej!), z uwagi na to, że obok emocjonalnej jazdy bez trzymanki poruszone są tu istotne społecznie kwestie, o których należy mówić - dlatego uważam, że jest to książka ważna i potrzebna.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą"

Jest to kolejna część z serii "liceum Freuda" i czyta się ją równie błyskawicznie jak wcześniejsze.

Od samego początku zostałam wciągnięta w wir intryg, a moja ciekawość rozbudzona przez co strony same się przerzucały.

Autor ponownie porusza ważne tematy zarówno z punktu widzenia nastolatek jak i dorosłych, jest to kolejna mocno emocjonalna historia.

W tym tomie wracamy do bohaterów znanych nam z pierwszej części serii, ale oprócz nich i zamknięcia sprawy z "nie wiesz wszystkiego" równolegle poznajemy również innych uczniów liceum i razem z nimi jest wprowadzany nowy wątek.

O ile zamknięcie sprawy znanej czytelnikom z poprzedniego tomu bardzo mi odpowiadało, było spójne, logiczne i zaspokoiło moją czytelniczą ciekawość o tyle nowe wątki nie wzbudziły we mnie tyle entuzjazmu.

W moim odczuciu było to trochę przekombinowane i przerysowane, a w zasadzie nie wszystkie, a jeden kluczowy element fabuły lekko mi zgrzytnął (nie chcę tutaj pisać szczegółów, bo przypuszczam, że większość z was lekturę ma dopiero przed sobą).

Niemniej jednak uważam, że autor robi kawał dobrej roboty i nim doczekamy się kontynuacji przygód uczniów z liceum Freuda będę z rozkoszą nadrabiała starsze książki Marcela, jak mówi stare polskie porzekadło - lepiej późno niż wcale 😁

Każdy inny. Każdy próbuje uporać się ze swoimi problemami. Wszystkich ich łączy morderstwo. Ktoś wie co się wtedy stało. Czy zmusi ich aby przyznali się do winy?

Wydawać by się mogło,że już wszystko jest za nimi. Od tragicznych zdarzeń minęło już trochę czasu i starali się ze sobą zaprzyjaźnić. Łączy ich tajemnica,która nie

może nigdy wyjść na jaw bo zrujnuje ich życia. Wystarczył jeden anonimowy email aby wzbudził ich niepewność.

Ktoś chce by prawda wyszła na jaw i będzie do tego dążył. Każdy dzień będzie dniem strachu i wzrost poczucia winy będzie odczuwalny.

Nie wiadomo komu można dalej ufać bo tuż za rogiem czai się demon przeszłości.

Liceum Freuda nadal wspomina tragedie. w której zginęło dwoje licealistów. Ich śmierć niesie za sobą wiele bólu.

Niektórym jednak przyniosło to pole do popisu. Po śmierci Alana kapitana drużyny siatkarskiej jego rolę zaczyna pełnić

Hubert, który nie budzi dużego zaufania drużyny.Niektórzy twierdzą,że za życia Alana chciał się do niego przypodobać by teraz móc wejść w jego rolę.

Aby oczyścić atmosferę drużyna wyjeżdża na kilka dni w Bieszczady. Te kilka dni miało być miłą odskocznią od codzienności

ale nikt nie spodziewał się,że ktoś miał dla nich inny plan. Zaczną walkę o własne życie. Czy wyjdą z tego cało?

Jak wiecie Marcel Moss jest autorem,którego książki biorę i będę brała w ciemno. Zawsze czekam z niecierpliwością aż ukaże się zapowiedź nowej książki bo wiem,że muszę

ją przeczytać.

Tym razem znów się nie zawiodłam. Sam prolog bardzo mnie zaciekawił a jego finał bardzo zaskoczył. Książka daje dużo do myślenia i uważam,że każdy powinien ją przeczytać.

Młodzież jak i rodzice, gdyż zazwyczaj to rodzice nie wiedzą o problemach swoich dzieci,które potrafią ukrywać takie rzeczy.

Autor w swoich książkach porusza trudne tematy i myślę,że właśnie przez to ludzie tak chętnie czytają jego książki. Nie owija w bawełne i pisze o tym co jest "na czasie".

Tym razem poruszanym tematem jest między innymi to jak ludzie postrzegają odmienność. Świat jest pełen podziałów.Niektórzy ludzie mają ułożone w głowie wszystko tak jak

to powinno wyglądać jednak gdy wkroczy ktoś kto nie wpisuje się w ten tok myślenia, zaczynają się schody. Tolerancja a w sumie jej brak doprowadza do wielu nieprzyjemności.

Ludzie nie powinni ingerować w sprawy jak i życie osobiste innych ludzi. Każdy powinien być tym kim chce bez strachu o przyszłość.

Wracamy do liceum Freuda. Marcel Moss raczy nas dalszymi losami uczniów warszawskiej szkoły. Ponownie porusza ważne tematy społeczne, które nadal są trudne, przez niektórych wręcz nieakceptowalne. Albo jesteśmy ślepi, wolimy, by problemy te nas nie dosięgały. Ale co wtedy, gdy dotyka to naszych bliskich?

"Nasi dziadkowie i rodzice wychowywali się w innej rzeczywistości. Przez lata wpajano im inne, bardziej tradycyjne wartości. To sprawiło, że dziś trudno jest z nimi nawiązać jakikolwiek dialog. Potrzebowałem czasu, by zrozumieć, że nie ma sensu się z tego powodu na nich złościć. W pewnym wieku ludziom niełatwo zmienić światopogląd. Wątpię nawet, by to umieli. Przekonania są w nich za głęboko zakorzenione."

Bohaterowie muszą zmierzyć się z rywalizacją o bycie kapitanem drużyny, która wywołuje niechęć między przeciwnikami, powrotem do normalności, co nie będzie łatwe zważywszy na fakt, iż ktoś wie o ich tajemnicach, trudami związanymi z transseksualnością i dążeniem do wyrażania swojej prawdziwej natury, walka z chorobą, zemstą... Jest mnóstwo problemów, z którymi muszą codziennie stawiać czoło nastolatkowie. Są niedaleko ku dorosłości, ale to nie umniejsza skali tego, z czym przyjdzie im się spotkać.

Przeczytałam wszystkie książki autora i wywarły na mnie dużo emocji. Ta również. Może niekoniecznie potrafię przelać wszystkich emocji na łamach programu tekstowego, ale tematyka w jakimś stopniu dotyka każdego. Mamy kogoś w rodzinie, kto śmiertelnie choruje, kogoś, kto wspina się po szczeblach kariery, ale bywa to ciężkie bez sprzymierzeńców, kogoś, kto źle czuje się ze swoim ciałem, spotkała go przemoc cielesna, depresja itp. Każdy ma swój mały lub większy problem, ale dla danej osoby jest ON niewyobrażalnie ciężki. A co mają powiedzieć osoby, które wkraczają małymi krokami w dorosłość i muszą radzić sobie same? I czy faktycznie muszą walczyć w pojedynkę?

To nie jest przyjemna książka, z tematyką, która odpręża. Jest to lektura, która krzyczy, woła, chce zwrócić na siebie uwagę i otworzyć oczy czytelnikowi. Moss nadal trzyma poziom i przyznam, że nie zgadłam, kto stoi za pewnymi sprawami. Oczywiście "Nie wiesz nic" czyta się sprawnie, choć na tę książkę trzeba poświęcić czas, żeby wszystko sobie ułożyć w głowie. Świetne zagranie z wplecieniem bohaterów z innych książek autora.

Prolog mocny, który wrzucił apetyt na wyższy level i mimo, że akcja miejscami była spokojniejsza, to nie oznacza, że nie dostarczała emocji. Wyprawa w Bieszczady wywołuje gęsią skórkę i cóż, trzeba uważać, jeśli jest się samemu na pustkowiu 😉

Z pewnością polecam tę pozycję, która dzisiaj ma swoją premierę. Na ciąg dalszy czekam z niecierpliwością, bo Marcel znowu pozostawia czytelnika ze znakiem zapytania przed oczami.

Na wstępie chciałabym pogratulować autorowi kolejnej rewelacyjnej książki‼️ Jest ona dowodem na to, że Marcel nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów, problemów społecznych i trudności, z jakimi muszą się zmagać młodzi ludzie u progu dorosłości. Co więcej, myślę, że poruszając niektóre tematy, doskonale zdawał sobie sprawę, że dla niektórych będzie to nie do przyjęcia i część czytelników będzie negatywnie na nią nastawiona. Myślę, że Moss, z każdą kolejną książką, porusza coraz trudniejsze tematy i w pewnym stopniu testuje nas, czy jesteśmy gotowi na nowe doświadczenia... Uwielbiam wrażliwość z jaką tworzy te historie, oraz to, że jest to osoba, która jest bardzo blisko ze swoimi czytelnikami i za to chyba cenię go najbardziej!

"Teraz rozumiem, że popełniłem błąd, sądząc, że na pewno mam jakąś przyszłość. Powinienem był doceniać każdy dzień, bo nigdy nie wiadomo, czy nie będzie ON ostatnim."

Ponownie witamy w liceum Freuda. Kolejny rok szkolny, przynosi nowe problemy. Hubert, nowy kapitan drużyny, który wpada na pomysł wyjazdu integracyjnego swojej drużyny. Marta, która po tragedii z ubiegłego roku, zyskała nowych znajomych, ale przez przypadek wplątuje się w skomplikowaną relację z nieznajomym. Sara, która odzyskała uwagę matki tylko dlatego, że ta zrozumiała jakie życie bywa kruche i ulotne. Oraz Karina, która postanowiła nie walczyć dłużej z samą sobą i zdecydowała się na ogromny krok ku walki o własne szczęście...

Gdyby ktoś dał mi do przeczytania prolog tej książki i kazał podać nazwisko autora, to bez wahania wskazała bym na Mossa. Tylko ON potrafi sprawić, że pierwsze strony wprawiają czytelnika w obłęd, a po kilku rozdziałach już wiemy, że to będzie historia, o której długo nie zapomnimy.

Zazdrość i zawiść pomiędzy nastolatkami, oraz rywalizacja. Marcel jak zawsze stworzył niesamowity psychologiczny kontekst wszystkich postaci. Wieloosobowo prowadzona narracja, daje nam poznać rozterki i zmagania się z rzeczywistością różnych bohaterów. Anonimowe maile, SMS-y, pogróżki, prześladowania... Bardzo szybko można wplątać się w niezdrową i bardzo niebezpieczną relację, a najgorsze jest to, gdy nie ma się w nikim oparcia i pozostawieni jesteśmy sami sobie.

"Rodzice nigdy nie starali się nawet zrozumieć tego, co czułam, kiedy prześladowano mnie w gimnazjum. Bagatelizowali moje problemy, bo tak było im łatwiej."

Bardzo często nastolatkowie muszą sami mierzyć się ze swoimi problemami. Można nawet powiedzieć, że niektórzy muszą bardzo szybko dorosnąć, ponieważ problemu z domu przenoszą się na nich.

Marcel za każdym razem daje nam lekcje pokory. W każdej historii przeplatane są problemy społeczne, które są powszechne, a pomimo tego nie mówi się o tym za wiele. Myślę, że otwiera nam w pewien sposób oczy na postrzeganie świata i na to, by nie patrzeć na innych w sposób zaściankowy i z własnej perspektywy, a dać każdemu możliwość życia po swojemu, nie zależne, jakie ono jest nam pisane. Nie musimy się ze wszystkim zgadzać, ale też musimy nauczyć się szanować drugiego człowieka i nie ranić innych, ponieważ bardzo często przynosi to tragiczne konsekwencje...

Każdy człowiek zasługuje na szczęście i dobrze, że coraz bardziej społeczność otwiera się na świat i na to, by nie myśleć stereotypowo. Dla mnie najważniejsze jest to, by otaczać się szczerymi i dobrymi ludźmi, niezależnie od ich preferencji seksualnych, wyglądu i pochodzenia. Autor w każdy możliwy sposób pokazuje, że dla niego nie ma tematów tabu. Szeroko pojęta seksualność, jest jednym z ważniejszych elementów tej i każdej innej historii spod jego pióra.

Stworzył ON historię pełną napięcia, którą umiejętnie dawkuje nam, rozkładając kolejne szokujące karty. Gęsta, mroczna i napięta atmosfera towarzyszyła mi od pierwszej do ostatniej strony. Depresja, prześladowanie, szantaż, jak również śmierć... W jednej historii potrafi wpleść tyle wątków, że nasz mózg jest zmuszony do analizowania i własnych refleksji... Wisienką na torcie jest wplecenie wątku z Sandrą w roli głównej, z biura osób zaginionych z serii "Echo"! Tego się nie spodziewałam, ale uwielbiam takie zabiegi.

Jest jednak jeszcze najważniejsza rzecz, która mnie urzekła w tej książce, z czym wcześniej się nie spotkałam u Marcela i co bardzo mi się spodobało... Otóż ta historia pokazuje również jasną stronę życia i to, że młodzi ludzie mają zupełnie inne myślenie. Pokazuje, że są ludzie, na których możemy liczyć w każdej chwili. Są osoby, które zostaną z nami na dobre i na złe, bez względu na to, czy podażą za nimi inni czy nie. Osoby, które kochają nas pomimo wszystko.

Co w tej książce się działo! Przywykłam już, że Marcel Moss przybliża czytelnikowi więcej problemów, niż kreacji samych bohaterów, ale połączenie kontynuowanych z poprzednich części wątków z całkiem nowymi to istna mieszanka wybuchowa. Mam wrażenie, że przy każdym kolejnym tomie tej serii trzeba bardziej się skupić podczas lektury, by dostrzec wszystkie, niewidoczne na pierwszy rzut oka, fabularne smaczki i powiązania. W liceum Freuda czuję się już jak u siebie, jakbym sama była jedną z uczennic, uczęszczającą do tej szkoły, a to całkiem miłe uczucie, przenieść się w przeszłość do lat nauki, które już dawno pozostawiłam za sobą. Fabuły książek z tej serii są niczym pajęcza sieć, misternie utkana z wielu zobrazowanych w szczegółowy sposób motywów, które składają się na całą zawiłą historię. Za sprawą przeskoków między bohaterami akcja nie zwalnia tempa, przenosimy się od wydarzenia do wydarzenia, nie mając ani chwili na nabranie głębszego oddechu. Nikogo, kto zna tytuły wychodzące spod pióra Marcela, nie zdziwi, że autor oprócz tego, że zadbał o zwroty akcji i podsycanie mrożącej krew w żyłach atmosfery, manipulując tym samym emocjami i moralnością czytelnika, mocny nacisk położył również na aspekt psychologiczny i skrupulatne nakreślenie kreacji bohaterów. „Nie wiesz nic” to kolejny tytuł, który powinien być obowiązkowy do przeczytania przez młode osoby, ale także, a może przede wszystkim, przez ich rodziców. Moss uszczegóławia problematykę podjętą w poprzednich swoich książkach, ale wprowadza także całkiem nowe – równie ważne i przejmujące zjawiska mające miejsce wśród młodzieży. Po lekturze tych historii zawsze wydaje mi się, że przykre wydarzenia, dotykające dorastające osoby, są jak studnia bez dna – spotykają na swojej drodze ciągle to nowe problemy, z którymi muszą sobie radzić w pojedynkę. Co więcej, najgorsze jest to, że gdy odważą się już wołać o pomoc, słychać tylko echo wydobywające się ze wspomnianej studni. W poprzednim tomie nie do końca przekonało mnie pozbawione autentyczności zakończenie. Tym razem dosyć sceptycznie postrzegam jeden z wątków, który, według mnie, nie wnosi nic konkretnego do fabuły i „nie klei” się z resztą historii. Za to ostatnie rozdziały… Zaskoczył mnie taki zwrot wydarzeń! Cóż… czasami trzeba wrócić do punktu wyjścia, by móc ruszyć dalej, a jestem przekonana, że Moss wykorzysta zastosowany na końcu zabieg w stu procentach, tworząc kolejny tytuł obejmujący problematyką pozostałe części serii.

„Nie wiesz nic”, to szokujący thriller psychologiczny autora „Nie wiesz wszystkiego”.

W powieści wracamy do Liceum Freuda, problemów z jakimi zmagają się młodzi ludzie.

Marta wraz z przyjaciółmi próbują wrócić do normalności, po tragicznej śmierci Alana i Otylii. Jednak ktoś, zna ich tajemnicę i grozi, że ich sekret wyjdzie na jaw, jeśli się nie przyznają.

Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki. Organizuje kilkudniowy obóz, który ma tchnąć w nich ducha walki do rywalizacji. Wyjazd niestety zamienia się w obóz przetrwania. Komu tak bardzo zależy na ich śmierci ?

Autor kolejny raz porusza trudne społeczne problemy. Depresja, choroba bliskiej osoby, brak akceptacji, alkoholizm, rywalizacja i odnajdywanie własnej seksualności.

Zbiór zamyka się w spójną całość, książkę czyta się bardzo szybko, autor powraca do wątków z I części. Końcówka zapowiada kolejną część.

Jaka dla mnie jest ta książka? Książka fenomen, , super przeplatanie fabuły z pozostałych serii, rewelacyjne wątki. Jestem pod wrażeniem i cieszę się, że mogłam przeczytać kolejną książkę Polskiego Autora.

Już sam początek wgniata w fotel. Dalej jest tylko lepiej. Jest to kontynuacja ,,Nie wiesz wszystkiego" spotkamy tych samych bohaterów, którzy mają pewien sekret i muszą go ukryć. Ktoś ich szantażuje, muszą dowiedzieć się kto, nim będzie za późno. Jednak wplecione zostały tu również inne historie i pojawią się nowi bohaterowie, z których perspektywy będziemy oglądać wydarzenia.

Przeszłość potrafi wrócić do nas w najmniej oczekiwanym momencie. Blizny na duszy dają odzew w rzeczywistości. Cena odkrycia prawdy bywa wysoka. Często młode osoby dźwigają olbrzymie brzemię, takie książki pomagają otworzyć oczy.

Jest to moim zdaniem bardzo udana kontynuacja, nie pozwala oderwać się od lektury choćby na moment. Najbardziej z całej historii lubię Martę. Mimo że momentami bywa naiwna. Najmniej Pawła i Huberta. Oboje nie potrafią zapanować nad swoimi emocjami, co ma tragiczne konsekwencje. Historia jest misternie utkana. Kiedy już wydaje nam się, że wszystko jest jasne, autor sprytnie odwraca bieg wydarzeń w najmniej oczekiwanym momencie.

Panie Moss proszę pisać dalej i to najlepiej jak najszybciej, bo ja już nie mogę się doczekać kontynuacji.

"Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach. Nie chcę już dłużej się bać."

Przychodzę do Was z książką, która ma dzisiaj swoją premierę, czyli mowa o "Nie wiesz nic".

To było moje pierwsze spotkanie z autorem i już wiem, że na pewno nie ostatnie> Pomimo tego, że jest to trzeci tom z serii, to nie miałam problemów, aby odnaleźć się w tej historii. Pochłonęłam ją dosłownie w jeden wieczór, nie było innej opcji!

Po tragicznej śmieci jednego z zawodników drużyny siatkówki Liceum Freuda, pozostałe osoby z drużyny wyjeżdżają w Bieszczady na obóz. Z założenia ten wyjazd miał im pomóc podnieść się po śmierci Alana, ale ostatecznie okazało się walką o przetrwanie.

Dla mnie największym plusem tej historii jest poruszenie ciężkich tematów społecznych, które dla wielu osób niestety nadal są tematami tabu, o których nie mają odwagi głośno mówić, a które społecznie są bardzo ważne i wymagają tego, aby było o nich głośno. Chodzi tu między innymi o depresję, samotność, brak akceptacji, odnajdywanie własnej tożsamości i znajdowanie w sobie odwagi do wyrażania siebie samego. Ciężko jest żyć w społeczeństwie, które nadal narzuca określone wzorce społeczne i nie akceptuje tego, że inni mają prawo do innego patrzenia na życie.

Prolog już sam w sobie był mocny, przyprawia o gęsią skórkę i już od samego początku cała historia staje się wręcz nieodkładalna. Skłania do refleksji, sam klimat tej historii jest niepowtarzalny i unikatowy, a kiedy się ją skończy, to długo siedzi jeszcze człowiekowi w głowie.

Polecam wszystkim tę książkę. Uważam, że powinno ją przeczytać jak najwięcej osób, a zwłaszcza fani thrillerów psychologicznych, bo w 100% jest tego warta>

Moja ocena: 9/10

Znając twórczość autora wiedziałam mniej więcej czego mogę się spodziewać po tej książce. Pomimo tego znowu dałam się zaskoczyć 🙂

"Nie wiesz nic" to niesamowicie wciągający thriller psychologiczny.

Świetnie wykreowani bohaterowie i nietuzinkowa fabuła to mistrzostwo świata.

Tu wszyscy mają tajemnice i problemy, którymi niełatwo się podzielić nawet z przyjaciółmi.

Ponoć każdy z nas ma kilka takich sekretów, które nigdy nie zostaną wyjawione 🤫 Oby Wasze nie były takie jak bohaterów książki 🤔

Autor porusza ważne kwestie i problemy, które sprytnie wplecione zostają w całą historię. Jest to już chyba cecha charakterystyczna dla twórczości p. Marcela. Wątek lub wątki główne plus bardzo ważne współczesne problemy zawarte w historiach poszczególnych bohaterów. Ja uwielbiam taki schemat.

"Nie wiesz nic" to kontynuacja książki "Nie wiesz wszystkiego" . Marcel Moss zabiera nas z powrotem do prestiżowego liceum imienia Freuda gdzie oprócz bohaterów z poprzedniej części dołączają również nowi. Ich losy przeplatają się tworząc spójna historie, trzymająca w napięciu i dającą sporo do myślenia. Hubert wyrusza w podróż mającą zintegrować go z kolegami z drużyny. Ich wycieczka okaże się walką o przetrwanie w otoczeniu dzikiej przyrody. Chłopcy zostają zaatakowani przez zamaskowanych mężczyzn. Natomiast Marta, Nina, Sara, Wiki oraz Kuba dostają tajemnicze maile z pogróżkami dotyczącymi skrywanej przez nich tajemnicy. Żyją w ciągłym strachu nie wiedząc kto chce im zaszkodzić. Na dodatek bohaterowie mierzą się również z innymi poważnymi problemami. Jedna z dziewczyn pada ofiarą stalkera, inna dowiaduje się o tym, że jej mama ma raka. To tylko kilka z przytoczonych przykładów. Autor porusza wiele istotnych zagadnień, pisze o zmaganiach z depresją, urojeniami, przedstawia przykład osób, które źle się odnajdują w swojej płci. Poprzez książkę jesteśmy w stanie zrozumieć wiele ludzkich dramatów o których wcześniej nie mieliśmy pojęcia i podświadomie nie chcieliśmy sobie zdawać sprawy z tego,że istnieją. Jak dla nas to kolejny świetnie napisany thriller psychologiczny z nuta grozy do ostatnich stron. Dla fanów twórczości Marcela Mossa możemy jeszcze napisać, że ciąg dalszy nastąpi… z czego niezmiernie się cieszymy i już nie możemy doczekać. Gratulujemy serdecznie świetnie napisanej książki!

⭐RECENZJA PREMIEROWA⭐

Dziś na tapecie najnowsza książka @[Adres usunięty]ór. Znów powracamy do Liceum Freuda, gdzie piętrzą się różnorodne problemy nastolatków. Depresja, transseksualność, śmiertelna choroba, prześladowanie, zastraszanie - to wszystko zostało tutaj opisane. Autor przedstawia złożoność psychiki, jej sposób działania, a także mechanizmy obronne, które występują w przypadku poczucia zagrożenia. Książka jest ukazana z perspektyw kilku nastolatków, dzięki czemu mamy wgląd w ich myśli i przeżycia. To lepiej obrazuje wszystko to, z czym na co dzień się zmagają. Z pozoru mogłoby się wydawać, że problemy młodych osób są znikome i błahe, lecz ta powieść pokazuje, że wcale tak nie jest. Łatwo nam, osobom z boku, spojrzeć na życie drugiego człowieka i zbagatelizować to, z czym się zmaga i co go codziennie dręczy. Nie tak to powinno wyglądać i właśnie Marcel Moss ponownie zwraca na to uwagę. Każdy ma jakieś tajemnice, lepszą bądź gorszą przeszłość, głęboko skrywane sekrety. Nastolatkowie także i nikt z powodu ich wieku nie powinien ich ignorować, czy umniejszać ich problemów.

Książka "Nie wiesz nic" jest kontynuacją historii "Nie wiesz wszystkiego". Jest tam większość bohaterów z pierwszej powieści, ale też skupiono się na kilku innych. Jednak to nie wszystko. Występuje tu bohaterka Sandra Milton z "Utraceni", a także jest nawiązanie do "Wszyscy muszą zginąć" i nie tylko poprzez miejsce, czyli szkołę, ale także poprzez postać i epilog. To właśnie udowadnia, jak zręcznym pisarzem jest Marcel Moss, który w tak genialny sposób powiązał swoje właśnie dzieła. Język i styl odpowiedni, dzięki czemu szybko czyta się tę lekturę. Jest mnóstwo niewiadomych, które powoli się wyjaśniają, a niektóre fakty naprawdę mogą szokować. Znów było trochę popaprania, ale przez to ta książka jest jeszcze lepsza! Głównych bohaterów jest dużo, każdy ma swoje indywidualne problemy i rozterki. Codziennie walczą o lepsze jutro i uparcie się w tym nie poddają. Są silni, wrażliwi, a także pełni wytrwałości i lojalności. To też pokazuje, że mimo popełnionych błędów w przeszłości, wcale nie oznacza, że jesteśmy bezdusznymi potworami. Każdy czyn ma swój początek, swoje źródło. Ta książka może naprawdę wiele uświadomić, dlatego warto po nią jak najszybciej sięgnąć.

💥😁

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 🖤

💥

„Nie wiesz nic” to kolejny rewelacyjny, trzymający od początku w napięciu thriller Marcela Mossa. Książka rozpoczyna się mocnym prologiem. Jesteśmy świadkami ucieczki Huberta przez las. Las wydaje się nie mieć końca. Nie wiadomo, kto ściga chłopaka i przede wszystkim, dlaczego to robi. Czujemy jednak podskórnie, że ten ktoś ma przewagę i wkrótce go dopadnie. Później cofamy się w czasie i przenosimy do liceum, które było świadkiem już wielu mrożących krew w żyłach zdarzeń. Poznajemy bliżej Martę i jej przyjaciół. Z poprzedniej części wiemy, jaki skrywają sekret, jednak nie wiadomo nadal, kto i dlaczego ich szantażuje. Przyjaciele na własną rękę robią dochodzenie, aby odkryć, kto próbuje namieszać w ich życiu. Przy okazji na jaw wychodzą skrywane przez każdego z nich sekrety. Okazuje się, że tak naprawdę nigdy nie byli ze sobą szczerzy.

Nie martwcie się, jeśli nie czytaliście „Nie wiesz wszystkiego”. Autor przybliża krótko kluczowe wydarzenia z poprzedniego tomu, dlatego spokojnie można tę książkę czytać niezależnie od innych z cyklu. Pierwszoosobowymi narratorami kolejnych rozdziałów są w głównej mierze Marta, Wiki, Sara, Hubert i Karina. Dzięki temu możemy spojrzeć na życie każdego z nastolatków i każdego z nich poznać bliżej. A jest co poznawać, bo życie każdego jest niezwykle barwne. Ponadto, to bardzo kolorowa i różnorodna mieszanka. Są w tej grupce zarówno szkolna gwiazda i jej świta, jak i szkolne wyrzutki, w tym jeden o odmiennej orientacji seksualnej. Każdy z nastolatków, oprócz dość parszywej sytuacji, w której tkwią razem, ma swoje własne, mniej lub bardziej poważne problemy. Każdy bohater powieści jest inny, wyrazisty, nie znika w tłumie. Autor postarał się, abyśmy mieli szansę zżyć się z każdą z postaci. I trzeba przyznać, że wyszło mu to bardzo dobrze. Najbardziej nieoczywistą i złożoną postacią jest dla mnie Hubert. Chłopak wydaje się poukładany, ma w życiu cel, jest grzeczny, pomocny i dobry. Zachowuje się tak, że wzbudza sympatię. Jednak pozory lubią mylić. To, co uważamy za prawdę, niekoniecznie musi nią być. Brawa dla autora za tak dobrze poprowadzoną postać. I nie tylko. Genialnie poprowadzona jest też sama intryga, a właściwie dwie. Do samego końca nie wiadomo, kto pociąga za sznurki w obu sprawach. Chociaż miałam jakieś swoje podejrzenia, nie sprawdziły się. Mogę stwierdzić, że dałam się podejść jak małe dziecko. No ale to właśnie w thrillerach lubię. Te momenty, w których autor mnie zaskakuje, w których okazuje się, że wszystkie swoje przypuszczenia mogę włożyć do kosza.

Autor porusza w swojej książce ważne społecznie tematy. Tym razem Moss skupił się przede wszystkim na tym, co ważne dla młodych ludzi. Jest mowa o typowych problemach wieku dorastania, o potrzebie akceptacji, wśród rówieśników, ale też w rodzinie, o poszukiwaniu swojej drogi, o trudnych relacjach rodzinnych, o pierwszych miłościach. Autor porusza jednak również inne tematy. Zwraca uwagę na fakt manipulacji i kontroli, pokazuje jak łatwo jest to osiągnąć w dobie wszechobecnej aktywności internetowej. Najważniejszym jednak dla mnie wątkiem jest wątek Kariny i poszukiwania przez nią prawdy o własnej tożsamości płciowej. Za namową przyjaciółki Karina, która jeszcze niedawno uczęszczała do Freuda jako Karol, postanawia pojawić się tam jako kobieta. Strasznie się boi tego, co ją czeka, jednak liczy się z tym, że spotka się z ostracyzmem społecznym. Będzie wyśmiewana, skupi na sobie wzrok wszystkich w szkole. Nie spodziewa się jednak tego, co w związku ze swoją przemianą zastanie w domu. A to, co zastaje, rozrywa serce. Bardzo się cieszę, że autor poruszył w książce ten ważny dla wielu osób wątek. Może już sam ten fakt komuś pomoże, wzmocni go, doda mu sił. Dla reszty niech to będzie cenna lekcja. Lekcja tolerancji i szacunku wobec tego, co inne, mniej znane, co wydaje się nie być normalne. Autor pokazuje, że każdy ma prawo żyć tak, jak chce. I tak naprawdę nic nam do tego. Oraz, że inny nie znaczy gorszy. Pokazuje też, jak ważne w tak przełomowych dla człowieka chwilach jest wsparcie najbliższych. I do czego może prowadzić jego brak. Przy okazji wątku innego nastolatka, autor pokazał, co dzieje się z człowiekiem, który żyje w ciągłym poczuciu winy. Ale także, że to, co pokazujemy światu to często jedna z wielu masek, które zakładamy na potrzeby otoczenia. My tego nie widzimy, ale za tą maską może szaleć prawdziwy huragan. Książka Mossa porusza jeszcze więcej naprawdę istotnych kwestii, o których jednak już nie opowiem, bo nie zostanie nic, co moglibyście odkryć sami. A zapewniam, że warto.

„Nie wiesz nic” to bardzo udany thriller psychologiczny. Nieoczywisty, mocny, szokujący i niepokojący. Ale też niezwykle aktualny i prawdziwy. To książka idealna zarówno dla młodych ludzi, jak i dla ich rodziców, którzy często nie zdają sobie sprawy, jak wygląda obecnie świat ich dzieci. To naprawdę świetna, pouczająca i wartościowa lektura. Serdecznie polecam 🤎

No i się doczekałam. Znów wróciłam do słynnego już liceum Freuda w Warszawie. Tęskniliście? Ja bardzo! Wydarzenia z pierwszej części nadal mają duży wpływ na życie szkoły. W drużynie, której kapitanem byl Alan, nastroje są zdecydowanie pesymistyczne. Jego następca Hubert wpada na pomysł wspólnego wyjazdu z kolegami z drużyny,by móc się znów zjednoczyć i poczuć ducha rywalizacji. Niestety od samego początku wszystko idzie nie tak, a ostatecznie wyjazd zmienia się w hardcorowy obóz przetrwania, gdzie stawką jest życie. Kto tak bardzo ich nienawidzi?

Tymczasem w szkole reszta uczniów próbuje dojść do siebie po dramatycznych wydarzeniach. Jednak im też to nie bardzo wychodzi. W końcu po tym,co się stało,nie da się tak po prostu wrócić do normalności. A na pewno nie pomagają w tym tajemnicze maile. Ktoś zna prawdę i grozi jej ujawnieniem.

Przyznam że Wam, że książkę dosłownie wciągnęłam w jedno popołudnie. Potem siedziałam i kilka godzin przetrawialam to,co się tam działo. A działo się dużo, dosłownie jazda bez trzymanki! Życie z taką tajemnicą już nigdy nie będzie normalne, o czym boleśnie przekonują się bohaterowie książki. Kolejny raz autor bierze pod lupę trudny temat,tym razem depresję. Młodzi ludzie popadają w nią coraz częściej,ich problemy są bagatelizowane, wyśmiewane. Ale one są jak najbardziej realne. Tusza, trądzik,bieda czy inna orientacja to tylko przykłady powodów,dla których dzieciom nie chce się żyć. Świat w którym żyjemy, skupia się na ideałach i nie uznaje odstępstw od tej normy. Marcel Moss świetnie pokazuje efekt zaniedbania tych problemów. Znów jest mocno,ale to chyba najbardziej lubię. I wielkie brawa za sprytne wplecenie bohaterów z innych książek 👏👏 kto czytał,to będzie wiedział o co chodzi. I najlepsze na sam koniec- ciąg dalszy nastąpi. Kiedy? Mam nadzieję, że szybko. Ja oczywiście bardzo polecam i wiem na pewno, że kolejne książki autora też przeczytam.

@filiamrocznastrona i @[Adres usunięty] dziękuję bardzo za egzemplarz 😍

Książki od autora są naładowane emocjami od pierwszej do ostatniej strony. Lubię je czytać, bo zwraca się w nich uwagę na to co ważne i istotne, a często trochę pominięte czy odsuwane na dalszy plan.

Prolog w tej książce był mocny. Oj cóż to był za wstęp. Gęsia skórka długo utrzymywała się na moich ramionach. Moje oczekiwania co do samej książki były ogromne mając na uwadze poprzednie pozycje autora.

Książka podzielona została na rozdziały rozpisane wg bohaterów, co bardzo mi się spodobało, bo mogłam poznać tą samą sytuację z różnych perspektyw, a mimo wszystko akcja się rozkręcała. Część bohaterów była nowa, część znałam z poprzedniej części.

Jednak co wyróżnia tę książkę od pozostałych to zupełnie inne emocje. Miałam wrażenie, iż to napisał ktoś inny a nie autor poprzednich. Ta książka po mocnym prologu jest bardziej spokojna, zrównoważona. Zabrakło mi tutaj takich mocnych wstrząsów jak się spodziewałam po przeczytaniu pierwszych stron. Owszem akcji nie brakowało. Były momenty, że zastanawiałam się nad zachowaniem bohaterów i fakt były one mocne, ale było ich raptem kilka. Liczyłam na wstrząsającą lekturę, a otrzymałam dobry thiller zupełnie inny niż poprzednie.

Przy zakończeniu, gdy poznajemy rozwiązania elementów fabuły odniosłam wrażenie, iż to za szybko... a z drugiej strony takie proste to rozwiązania...nie wstrząsnęły mną... A po przeczytaniu ostatnich stron do głowy wpadły mi słowa "ale to już było..."...

Jednak książkę polecam. Może i emocji dla mnie tu zabrakło, ale innych ważnych elementów już nie. Autor po raz kolejny zwraca uwagę na problemy młodzieży, które wydają się być rzadkie, jednak mogą dotknąć każdego z nas. Pokazuje jak trudne jest życie nastolatka, ale również dorosłych.

Ukazuje istotę i problem rozmowy między rodzicami a dziećmi. Wskazuje, iż dorośli również mogą nie radzić sobie z emocjami, a cierpieć na tym mogą dzieci.

Sięgnij po tę pozycję, bo warto. Przeczytałam całość bardzo szybko i już z niecierpliwością oczekuję kolejnej części.