Fanny Hill. Wspomnienia kurtyzany

John Cleland to angielski pisarz. Jest znany z powieści Fanny Hill. Wspomnienia kurtyzany wydanej przez Vesper.

Fanny Hill to prosta dziewczyna ze wsi. Po śmierci najbliższych trafia pod opiekę kobiety, która postanawia zawieźć ją do Londynu. Tu jednak ich drogi się rozchodzą – Fanny musi radzić sobie sama. Szukając pracy, spotyka damę, która proponuje jej mieszkanie i zajęcie. Nastolatką opiekuje się jedna z podopiecznych kobiety. Pierwszej nocy okazuje się, do jakiego miejsca trafiła Fanny – opiekunka dobiera się do niej, a pani domu już snuje plany komu sprzedać dziewictwo dziewczynki. Znajduje się chętny, którego młoda dziewczyna zafascynowała. Nie dochodzi jednak do zbliżenia – Fanny broni się dzielnie. Kolejne dni przynoszą jednak pewną zmianę w jej zachowaniu – podgląda koleżanki, bada swoje ciało i jest zdecydowana zaznać rozkoszy, które znane są współmieszkankom. Nie może doczekać się przeznaczonego jej mężczyzny. Pewnego ranka poznaje jednak młodego, przystojnego chłopaka, który przekonuje ją, by była jego kochanką – proponuje jej utrzymanie, dobre życie i wszelkie dogodności. Fanny oczarowana nim, zgadza się bez wahania. Uciekają razem, spędzają pierwszą noc w swoim towarzystwie. Dziewczyna zaznaje bólu, ale też wiele rozkoszy, a kolejne spotkania utwierdzają ją w przekonaniu, że zbliżenia z mężczyznami są bardzo przyjemne.

Napisana w XVIII wieku powieść składa się z dwóch listów podzielonych na rozdziały. Fanny opisuje w nich swoje życie, zwraca się często bezpośrednio do adresatki korespondencji. Obie części zakończone są stosownym podpisem.

Fanny opisuje wszystko z perspektywy czasu, jednak odniosłam wrażenie, że wciela się mocno w odpowiednie wersje siebie sprzed lat. Na początku jest niesamowicie naiwna, wypowiada się ze skromnością, w miarę czasu jednak nabiera pewności siebie, używa wymyślnych słów opisujących intymne części ciała. Bohaterka zmienia się wraz z upływem lat.

Język jest dość ciekawy – pojawia się kilka stylizacji, słownictwo jest dopasowane do czasów ówczesnych. Nie zauważyłam wulgaryzmów, jest za to sporo potocyzmów. Jest dużo określeń związanych z seksem i seksualnością, jednak nie są one obraźliwe.

Wątki, poza erotycznymi, są różne. Pokazują pozycję kobiety, podejście do seksualności płci żeńskiej, potrzeby mężczyzn. Poza tym nie brak tu dewiacji, które są dziwne nawet dla Fanny. Pokazano obyczaje XVIII wieku, podejście do moralności. Przy okazji możemy dowiedzieć się, jak funkcjonowały domy publiczne.

Znalazłam wiele recenzji, w których ludzie pisali, że jest to książka wulgarna... ale tak nie sądzę. To doskonale skrojony erotyk, pełen pikantnych scen. Dobrze przemyślanych, chociaż pod koniec akcja goni, jest trochę mniej płynna niż na początku. Zaskakujące są też zakończenia listów. Mimo wszystko to dobra książka, która musiała wywołać oburzenie w czasie, gdy została napisana.

Wersja, którą czytałam jest pierwszym pełnym wydaniem powieści – nie ma w nim ingerencji cenzury i tłumaczy. Nie znam poprzednich wydań, choć odnalazłam jedno w domu, ale wydaje mi się, że książka ta nie jest uładzona.

Powieść wydano w serii „Arcydzieła literatury światowej”. Jak zawsze niewielki rozmiar sprawia, że książkę można łatwo ze sobą przenosić, trzyma się ją dobrze, papier jest świetny, a czcionka odpowiednia, co bardzo mnie zaskoczyło. Błędów nie widziałam, czasem brakło mi jakiegoś przecinka, ale może tak miało być. Okładka idealnie pasuje do treści i do serii wydawnictwa Vesper.

Ogólnie książka bardzo mi się podobała. To dobry erotyk. Nie brakuje w nim gorących scen zbliżeń, a opisy Fanny są fascynujące. Czasem denerwowała mnie jej naiwność, ale szczerość była ujmująca.

Polecam tym, którzy szukają erotyka. Nie jest to tylko opowieść o miłosnych uniesieniach – znajdziecie tu dojrzewającą kobietę, która poznaje swoje ciało i pragnienia, ale też jest wnikliwą obserwatorką społeczeństwa, choć wiele kwestii przemyca jako tło swojej opowieści. Książka ciągle wzbudza emocje, co wcale nie dziwi patrząc na temat i sposób, w jaki jest napisana – lekko, bez wstydu, szczerze i dosadnie. Warto zajrzeć.

"Prawda jest wszechpotężna i nie zawsze jest tak, że nie chcemy uwierzyć w to, o czym z całego serca marzymy."

Niezwykle rzadko sięgam po literaturę erotyczną, w zasadzie kilka książek z tego gatunku mam na czytelniczym koncie, przyznaję, że takie literackie klimaty nie są dla mnie, w tych sferach wolę doznania w rzeczywistości, choć i tam nie brakuje wyobraźni. Jednak z historii Fanny Hill, reprezentantki klasyki gatunku, nie chciałam zrezygnować, zawsze odwlekałam spotkania z książką, ale nadszedł w końcu ten moment. W dobie dzisiejszego świata mediów i reklamy epatujących nawiązaniami do seksu ta książka nie wydaje się niczym szczególnym i niezwykłym, nie jest przesadnie wulgarna, nie budzi kontrowersji, ale w połowie osiemnastego wieku niosła elementy oryginalności, prekursorstwa i zgorszenia. Pomimo cenzury i towarzyszącego skandalu znajdywała czytelników.

Narracja prowadzona jest w formie listów, szczerej i bezpruderyjnej opowieści. Młodziutka prowincjuszka, po stracie rodzeństwa i rodziców, dostaje się w objęcia domu publicznego. Wykorzystując naiwność i życiowe niedoświadczenie, zasiewając ziarna zepsucia, uczyniono z niej biegłą w usługach płatnych rozkoszy. Scenariusz zdarzeń osadzony na łatwym do przewidzenia pomyśle, prostym schemacie, będącym jedynie uporządkowanym tłem dla rozgrywanych scen z losu kurtyzany. Nie ma mowy o głębi postaci, lecz w tym gatunku to nie portrety wiodą prym w przykuwaniu uwagi czytelnika. Po powieść sięgnęłam z ciekawości, aby dowiedzieć się, jak zmienia się styl w literaturze erotycznej na przestrzeni wieków, co kiedyś wywoływało rumieńce na twarzy, co ściągało zakazy i potępienie, i jak to wszystko ma się do dzisiejszych podobnych propozycji literackich, które ewentualnie przyjdzie mi jeszcze czytać. Czyż realia życia miłosnego ówczesnej londyńskiej elity nie opierają się na podobnych, jak nie tych samych, pragnieniach i potrzebach współczesnych ludzi?

[Adres usunięty]

Pamiętniki Fanny Hill – powieść erotyczna Johna Clelanda wydana w 1748. Powieść przedstawia losy XVIII-wiecznej kurtyzany, tytułowej Fanny Hill. Tyle z wikipedii. Szukając odpowiedniej, lekko erotycznej lektury nadającej się na osiemnastkowy prezent, na jednym z moich ulubionych blogów znalazłam ją. Oczywiście zanim trafiła w ręce obdarowanej, musiałam ją przeczytać. Jak na książkę napisaną w XVIII wieku jest to powieść bardzo odważna, choć średnio przystająca do współczesnych czasów. Lekka, przyjemna, łatwa do czytania, momentami wręcz komediowa. Zakończona oczywiście happy endem. Jej główny mój cel, czyli funkcjonowanie jako literatura erotyczna, w pewnych momentach spełnia swoje zadanie. Odpowiednia do przeczytania przed randką zakończoną seksem, podgrzewa atmosferę. Polecam:)

Pełną treść recenzji znajdziecie tutaj:

[Adres usunięty]