Inna

Jestem porywaczem, a może mordercą.

Co 48h tracę świadomość

i nie pamiętam niczego.

W piwnicy jest dziewczyna.

Ty chyba moja dziewczyna.

Przeczytałam mnóstwo książek Maxa Czornyja, dlatego gdy zobaczyłam na okładce "Innej" powyższy tekst poczułam zaintrygowanie. To musi być dobre... Czy było?

Zapraszam na osiedle Baltic Resort, gdzie doszło do zaginięcia córki Gabrieli Kraus - psychoterapeutki Izy. Kobieta znajduje w pokoju córki kartkę z niepokojącymi słowami a że nie wierzy policji, sama zamierza rozmówić się z mieszkańcami osiedla. Ma nawet pewne podejrzenia, kto mógł mieć coś wspólnego z zaginięciem Izy.

Mikołaj Popławski idąc do piwnicy po drewno do kominka odkrywa, że w pomieszczeniu znajduje się zakneblowana naga kobieta. Kim ona jest? Kiedy ostatnio ją karmił? Nie wie... Nie jest pewien czy dziewczyna z piwnicy to jego dziewczyna...

Nie wie czy to jego dom i jak się tutaj znalazł. Nie pamięta nawet kiedy ostatnio się golił czy sam jadł... Co czterdzieści osiem godzin traci świadomość i potem nic nie pamięta... Dlatego podczas każdej czynności towarzyszy mu telefon, w którym notuje wszystko - mimo, że czasami bywa to trudne...

Czy to jakaś gra?

Czy ktoś go obserwuje?

Dlaczego rolety antywłamaniowe zamykają się automatycznie?

Kiedy w domu pojawia się Amelia, Mikołaj zastanawia się, czy wie o dziewczynie z piwnicy... Kim jest? Czy coś mu wyjaśni?

Kiepska praca policji, trudne relacje nastoletniej Izy z matką, zły stan zdrowia Gabrieli, która pragnie odzyskać córkę.

Ta książka to trochę jak film fantasy, w sumie nie wiesz co jest prawdą, czego się spodziewać, bo trudno jest uwierzyć, że to wszystko rzeczywiście mogło się wydarzyć. Że tak można żyć.

Akcja książki to zaledwie trzy dni, w czasie których wraz z matką Izy próbujemy ją odnaleźć. Właściwie niewiele się dzieje... Rzekłabym nawet, że autor przynudza (Czornyj?? No właśnie, szok!) i dopiero w samym finale dostajemy słowa, które burzą dotychczasowe przemyślenia dotyczące fabuły, bohaterów oraz kierujących nimi pobudek. Tak właściwie dopiero ta rozmowa znaleziona w laptopie Izy - zamieszczona w ostatnim rozdziale - szokuje i pokazuje, że tego się nie spodziewaliśmy.

Ale dla mnie to nieco za mało, bym poczuła satysfakcję. Liczyłam na więcej emocji patrząc na słowa, że to "thriller psychologiczny, którego nie zapomnisz", również widniejące na okładce. Obawiam się, że zapomnę szybko a "Inna" zostanie odnotowana w moim odczuciu, jako najgorsza książka autora. Sorry...

Podsumowując - "Inna" to podobno thriller psychologiczny, ale ja tak nie uważam. Owszem, zawartość domu Mikołaja szokuje, ale porządna akcja nie dość, że rozgrywa się dopiero po 250 stronie, to jeszcze nie podnosi ciśnienia jak w standardowych thrillerach. Książka porusza ważne tematy jak wpływ internetu na życie ludzi, myśli samobójcze, wołanie o pomoc czy uciekanie przed czymś. Bardzo dużo otrzymujemy analiz relacji matka-córka. Ale to tyle... Sami zdecydujcie czy to tytuł dla Was.

"Inna" to thriller psychologiczny,który jak na książki tego autora powinien wcisnąć mnie w fotel ale tym razem tak nie było.Nie wiem,coś mi brakowało w tej powieści co by dało mi punkt zaczepienia ,który zakotwicza na długo i nie dało się odłożyć książki na półkę.Jak dla mnie zbyt przegadana ze zbyt wulgarnym i okropnym językiem.

Wydawca informuje na okładce, że nie sposób odłożyć Innej, dopóki nie pozna się zakończenia. I wiecie co? To prawda.

Inna to moje pierwsze zetknięcie z Maxem Czornyjem i już wiem, że nie ostatnie. Książka zaintrygowała mnie już samym opisem, obietnicą tajemnicy. Zaczęłam czytać i rzeczywiście było mi trudno oderwać się od tej historii.

Poznałam Mikołaja Popławskiego, który co czterdzieści osiem godzin traci pamięć i natrętnie notuje każde swoje przemyślenie, każdą chwilę. Nie potrafi przestać. Chodzi po domu z telefonem w dłoni w jednej ręce i ciągle klika. Przy okazji stara się dowiedzieć, kim właściwie jest. Wie, że nie jest normalny, ale wydaje mu się, że mimo wszystko jest całkiem porządnym facetem. Przynajmniej do momentu w którym znajduje w swojej piwnicy skrępowaną, nagą kobietę. Jest zwykłym porywaczem, czy może też mordercą? Nie pamięta.

Jego notatki przeplatają się z przemyśleniami matki zaginionej dziewczyny, która za wszelką cenę próbuje ją odnaleźć. Oba spojrzenia są ciekawe, jednak znacznie bardzie trafiały do mnie przemyślenia szaleńca. Niemniej brnęłam w tę historię, ciekawa końca i wyjaśnienia wszystkich tajemnic. Wiedziałam, że mogę spodziewać się niespodzianki, że prawdopodobnie nic nie jest takie oczywiste, jak się na pozór wydaje. Nie pomyliłam się.

Ciężko mi opowiadać Wam o tej książce, nie spojlerując zakończenia, bo to ono daje najwięcej do myślenia, w pewien sposób nawet oburza. Gdyby nie moje sumienie i poszanowanie dla waszych czytelniczych serc, ten post byłby chyba dwa razy dłuższy. Ale może to i lepiej, bo komu chciałoby się go wtedy czytać? ;)

Skupię się więc na ogólnikach. Według mnie Max Czornyj miał bardzo ciekawy pomysł na thriller psychologiczny i mało tego, dobrze go zrealizował. Powieść wciąga, a w końcu również zaskakuje, wywołując lekki mętlik w głowie czytelnika. Po dotarciu do ostatniej strony, pozostawia refleksję. Myślę że o to chodziło autorowi. W moim przypadku zadziałało.

Mam przeczucie, że nie każdemu Inna przypadnie do gustu, bo muszę to przyznać, jest odrobinę specyficzna i skomplikowana, ale zachęcam by spróbować. Kto wie, może akurat stanie się jedną z tych książek, których długo nie zapomnicie? Myślę, że warto się przekonać.

[Jestem porywaczem, a może mordercą? Garść tajemnic. Relacje rodzinne. Terapia. Myśli samobójcze. Psychika człowieka- to wszystko znajdziecie w tej książce.]

Przelewam te myśli na papier, tuż po tym jak skończyłam czytać historie pisaną przez Maxa Czornyja.

Pierwsze co mogę powiedzieć o tej książce to WOW.

Dawno nie czytałam książki, która aż tak mnie zaskoczyła

i do samego końca nie mogłam pojąć co jest grane. Książka totalnie wciąga od pierwszych stron. Czyta się ją bardzo szybko, co jest zdecydowanym plusem. Opisana historia, pokazuje również relacje na poziomie matka-córka i pokazuje, że w bezpośrednim niebezpieczeństwie swojego dziecka, matka jest w stanie zrobić wszystko, aby je ochronić. Bo matka wie, czuje i widzi.

Książka „Inna”, to moje pierwsze, ale upragnione spotkanie

z tym autorem, ponieważ już dawno chciałam rozpocząć

z nim przygodę. Myślę, że świetnym wyborem było rozpoczęcie właśnie od tej pozycji.

Słowa napisane z tyłu okładki są zdecydowanie idealnym podsumowaniem. „Inna”- to thriller psychologiczny, które nie da się odłożyć, zanim nie pozna się zakończenia.

To było moje pierwsze "spotkanie" z tym autorem i chyba jednak nie prędko sięgnę po kolejną jego książkę. Czytało się ją raz lepiej, raz gorzej. Zakończenie dość zaskakujące, więc to akurat na plus. Poza tym po okładce i opisie spodziewałam się jednak czegoś bardziej elektryzującego.

Zanim ocenię tę konkretną pozycję musicie wiedzieć, że lubię Maxa Czornyja. Być może nie plasuje się ON najwyżej w moim rankingu pisarzy tego gatunku, a język jakim się posługuje nie jest wybitny, ale wszystkie powieści jego autorstwa, które przeczytałam do tej pory, czytało mi się szybko, a niejedno zakończenie potrafiło mnie zaskoczyć, a przecież o to chodzi. O tę nutkę niepewności.

"Inna" przelażała na mojej półce rok, nim zdecydowałam się sięgnąć po nią w trakcie podróży pociągiem. To, co uderza nas już od pierwszych stron, to jej specyficzność i choć całość fabuły rozgrywa się w przeciągu niespełna trzech dni, to tempo akcji jest raczej niespieszne za sprawą dwutorowej narracji; w szczególności zaś mam na myśli strumień świadomości naszego głównego bohatera, który co 48 h to odzyskuje, to traci pamięć krótkotrwałą. O sile tej książki nie stanowią jedynie jej postaci, które naprawdę ciężko polubić, lecz intryga związana z utratą pamięci. Podczas lektury co rusz łapałam się na tym, że nie interesuje mnie tak naprawdę, czy Mikołaj jest seryjnym porywaczem, mordercą czy też zwyczajnym przestępcą seksualnym. Nie. Mnie interesowało jedynie to, dlaczego ma taką wyrwę we wspomnieniach i czy przypadkiem nie miał wspólnika, bądź też kogoś, kto nim pogrywał niczym pionkiem, mieszając mu przy tym w głowie i detrukcyjnie wpływając na psychikę. Zakończenie powieści przyniosło pewne zaskoczenie. Nie po raz pierwszy pewne osoby okazały się być zupełnie kimś innym, niż wydawało się na początku, a przedostatni rozdział pokazał, że nawet w najlepszym planie może być luka, która doprowadzi do niespodziewanych wydarzeń. Muszę jednocześnie przyznać, że rozwiązanie całej intrygi wydawało mi się nie do końca przemyślane. Wręcz przeprowadzone po łebkach. Wolałabym znać dokładniejsze motywy kierujące pomysłodawcą oraz poznać jego punkt widzenia jako potencjalnego narratora.

Max Czornyj już sobie wyrobił nazwisko. Każda jego książka to drżenie serca, niepokój i ciekawość. Tak właśnie jest i w tym przypadku. "Inna" jest mroczna, zagmatwana, pełna zagadek, a zakończenie jak cios obuchem. Trzeba przeczytać, żaden opis nie odda treści tej książki. To prawdziwy thriller psychologiczny! Czytajcie!

„Wewnętrzne dialogi nigdy nie prowadzą do niczego konstruktywnego”, czyli nietypowa historia, która przyciąga swoją dziwnością.

Inna to moje pierwsze spotkanie z Maxem Czornyjem. Wiem, długo się powstrzymywałam od jego książek, ale teraz po lekturze Innej sięgnę po poprzednie książki i a nowymi nie pogardzę. Inna to jedna z najdziwniejszych książek, jakie czytałam. Jestem zaskoczona, ponieważ jeszcze nie spotkałam się z podobną tematyką w innych powieściach.

Akcja Innej ma miejsce w Polsce nad Bałtykiem w jednym z luksusowych osiedli. Mikołaj Popławski cierpi na rzadką chorobę – co 48h traci świadomość i nie pamięta niczego. Mikołaj budzi się i nie pamięta, kim jest ani co robi w tym mieszkaniu. Na domiar złego w piwnicy znajduje się dziewczyna. To jego dziewczyna? Mikołaj nie rozstaje się ze swoim telefonem, na którym zapisuje wszystko, co robi. Dzięki temu ma pewność, że gdy ponownie straci pamięć, będzie mógł przeczytać wszystko i dowiedzieć się kilku ważnych informacji.

Wchodzimy do głowy Mikołaja oraz matki zaginionej dziewczyny, którą Popławski zna. Dzięki pierwszoosobowej narracji dokładnie poznajemy emocje, jakie targają bohaterami. Możemy wczuć się w ich sytuację. Mikołaj z powodzeniem mógłby zarobić majątek na swoich przemyśleniach, gdyby wydał je jako książkę.

Inna to nietypowa i momentami nieźle popaprana (ale w dobrym znaczeniu tego słowa) książka. Nie brak tutaj oryginalnego wątku głównego i równie ważnego wątku matki, która próbuje odnaleźć córkę. Wątek Gabrieli ukazuje ból matki. Gabriela zdecydowanie mogłabym wygrać w plebiscycie na najgorszą matkę roku. Teraz kiedy jej córka zaginęła, zaczyna się zastanawiać nad przeszłością i nad wyborami, które podejmowała.

Max Czornyj stworzył wciągający thriller psychologiczny, którego nie odłożycie póki nie dowiecie się, o co w tym wszystkim chodzi. A finał robi piorunujące wrażenie i na pewno nie odgadniecie tego wcześniej.

Inna to dziwna, szalona i intrygującą historią. Na początku miałam przeczytać tylko kilka stron, a wciągnęła mnie tak, że w ciągu trzech godzin przeczytałam całą książkę. Autor ma lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Na pewno w przyszłości sięgnę po inne dzieła Maxa Czornyja.

Kilka dni temu postanowiłam zapoznać się z ,,Grzechem" tego autora. Teraz przyszedł czas na ,,Inną".

Główny bohater nie pamiętał nic z niedawnej przeszłości. W jego piwnicy była uwięziona kobieta, być może jego dziewczyna. Mężczyzna zdawał sobie jedynie sprawę z tego, że za 48 godzin ma się coś wydarzyć.

O ile ,,Grzech" tego autora bardzo mi się podobał, o tyle ,,Inna" nie do końca przypadła mi do gustu. Pomysł na fabułę jest na pewno niecodzienny, jednak dość kluczowego zwrotu fabularnego domyśliłam się krótko przed tym niż zdradził to autor.

,,Inna" to książka, którą z powodu innych obowiązków czytałam dwa dni. Nie żałuję, że się z nią zapoznałam, aczkolwiek miałam względem niej chyba za wielkie oczekiwania.

Opis fabuły

Mikołaj Popławski budzi się i nie pamięta, kim jest. Wie tylko, że musi pisać. Oderwanie się od notatek robionych non stop sprawia mu wewnętrzny ból. Zdezorientowany mężczyzna rozpoczyna wędrówkę po domu i dociera do piwnicy, a tam znajduje nagą, związaną i zakneblowaną dziewczynę. Pamięta jej imię. Izabel. To chyba jego dziewczyna. Mikołaj próbuje odnaleźć się na nowo w świecie, którego nie pamięta, rozgryźć grę, w którą został wplątany. Tymczasem kilka domów dalej rozpoczynają się poszukiwania zaginionej trzydziestolatki. Izabeli.

Opinia

Inna to kolejna tegoroczna nowość spod pióra Maxa Czornyja. Ciekawość i sympatia do twórczości autora nie dały mi przejść obojętnie obok tej pozycji, która wyróżnia się właściwie wszystkim między pozostałymi książkami młodego pisarza z Lublina.

Książka i jej akcja zostały podzielone na trzy dni, a narratorami zostało dwoje głównych bohaterów. Rozdziały Mikołaja noszą tytuły godzin, w których rozgrywa się akcja, a części opowieści Gabrieli noszą tylko jej imię i nazwisko. Czytelnik z łatwością może domyślić się, w jaki sposób połączone są dwa główne wątki powieści, ale zaufajcie mi - autor na pewno Was zaskoczy.

Mikołaj jest na pewno bardzo intrygującym bohaterem. Niby w związku z jego amnezją nie możemy go o nic posądzać, ponieważ ON sam nie jest w stanie dostarczyć nam jakichkolwiek dowodów potwierdzających lub negujących jego winę. Jest ON zupełnie zdezorientowany zaistniałą sytuacją i sam już nie wie, kim jest: ofiarą czyjejś chorej gry czy zwyrodniałym mordercą i porywaczem. Jeśli mam być szczera, to bardziej zaciekawiła mnie jednak postać Gabrieli, która pod względem psychologicznym jest bardzo dobrze skonstruowana. Z jednej strony matka chcąca odnowić więź z córką, a z drugiej kobieta ścigana przez demony z przeszłości oraz dawne nałogi i przyzwyczajenia. Jej poszukiwania Izy w pewnym momencie stają się maniakalne, co pokazuje, jak człowiek jest w stanie zmienić się w obliczu zagrożenia życia ukochanej osoby.

Ci, którzy mnie znają lub czytają mojego bloga, wiedzą, jakim brakiem sympatii darzę thrillery psychologiczne. Po prostu nie lubię, kiedy ktoś robi ze mnie oraz bohatera głupków. Przepraszam, ale tak to odbieram, a nie znoszę ciągłego poczucia skołowania. Postanowiłam dać jednak temu gatunkowi jeszcze jedną szansę, ponieważ przeczytanie wszystkich książek autora należącego do moich ulubieńców oprócz Innej byłoby dziwnym posunięciem. Jak się okazało, tragedii nie było. Czornyj stopniowo dawkował przekazywane informacje, pozwalał czytelnikowi łączyć niektóre wątki w odpowiednich momentach, dzięki czemu nie czułam się jak dziecko we mgle. Jak na moje oko, wkradło się tu jednak kilka niedociągnięć lub zwyczajnych niedomówień i z chęcią zapytam o nie autora przy najbliższej nadarzającej się okazji.

Opisy wydawały mi się czasem trochę poszarpane - zatrzymane w kluczowym momencie, a kiedy wracaliśmy do danego bohatera, ten znajdował się gdzieś indziej i dopiero później, z jego wspomnień, można było wyczytać zakończenie kulminacyjnego momentu. To wszystko wpłynęło na chęć dowiadywania się, co było dalej, ale mogło również trochę zmęczyć czytelnika.

Już na pierwszy rzut oka widać, że ta książka jest inna (jak wskazuje jej tytuł). Przede wszystkim biała okładka, co u tego autora nie zdarzyło się nigdy wcześniej. Do tego dość spora ilość napisów, która może ma wypełniać pustkę białych drzwi, a może odjąć im trochę dramatyzmu. Na pochwałę zasługuje używanie innej czcionki do notatek Mikołaja, a innej do pozostałej treści. Niestety, po drodze przypałętało się kilka chochlików, odpowiadającym za błędy i literówki.

Mimo że do thrillerów psychologicznych nadal się nie przekonałam, to nie jestem już ich dużą przeciwniczką. Uważam, że czasami warto dawać szanse tym książkom, ponieważ zwykle to one zaskakują najbardziej, a jeśli napisane są w taki sposób jak Inna, mogą sprawić dość dużo frajdy.

Ines de Castro

Za nami dopiero niespełna sześć miesięcy dwa tysiące dziewiętnastego roku, a właśnie na rynku ukazała się już trzecia w tym okresie książka Maxa Czornyja. Czy „Inna” trzyma poziom poprzednich powieści tego autora? Odpowiedź brzmi: tak.

Max Czornyj urodził się 6 września 1989 w Lublinie. Polski adwokat i pisarz. Praktykował prawo w Polsce i we Włoszech. Ukończył aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Lublinie.

Mikołaj Popławski budzi się w luksusowej rezydencji nad Bałtykiem. Poza swoim imieniem i nazwiskiem nie pamięta niemal niczego. W piwnicy odnajduje skrępowaną kobietę. Czy to możliwe, że jest porywaczem? Czy odważy się zdjąć knebel z ust dziewczyny, aby usłyszeć o sobie prawdę? Kilka rezydencji dalej czeka matka. Być może nawet nie ma się o co martwić. Może wszystko jest w porządku, a niewinna zabawa trwa w najlepsze. Ale matka wie. Matka czuje i wie. Osiedle Baltic Resort. Luksusowe rezydencje, przystrzyżone trawniki, spokojni mieszkańcy. Jak to możliwe, że młoda kobieta znika bez śladu?

Jak wskazuje sam tytuł, książka różni się od innych powieści Maxa Czornyja. Nie ma w niej strzelanin, pościgów po opuszczonych fabrykach i zbezczeszczonych zwłok. Mamy za to kawał naprawdę niezłego thrillera psychologicznego. Akcja „Innej” toczy się dwutorowo. Naprzemiennie poznajemy historię Mikołaja Popławskiego i Gabrieli Kraus – matki zaginionej dziewczyny. W obu przypadkach narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, dzięki czemu mamy możliwość poznania odczuć i myśli głównych bohaterów. W mojej ocenie lepiej wypadają fragmenty poświęcone Mikołajowi. Intrygujący pomysł z utratą pamięci sprawił, że bardzo trudno było mi się oderwać od czytania tych części tej lektury, które były poświęcone tej postaci. Tym bardziej, że powieść jest napisana w dobrze znanym wielbicielom twórczości Czornyja stylu – krótkie rozdziały, które urywają się kluczowych momentach. Oba wątki początkowo prowadzone są równolegle. Potem na chwile łączą się, za moment rozjeżdżają, żeby na samym końcu znów połączyć się w całość i zaserwować czytelnikowi bardzo zaskakujące zakończenie. Wprawdzie jest ono trochę szyte grubymi nićmi, ale nie aż na tyle, żeby nie było do przełknięcia. I muszę po raz kolejny pokłonić się nisko Maxowi i pogratulować mu końcówki, która na kilku ostatnich stronach wywróciła całą fabułę do góry nogami. Właśnie dla takich fragmentów warto sięgać po twórczość tego autora, ponieważ trzeba uczciwie przyznać, że fantazji mu nie brakuje.

„Inna” to dobra lektura. Max Czornyj oparł fabułę tej książki na z bardzo ciekawym, a jednocześnie bardzo trudnym temacie, jakim jest depresja. I wyszedł z tego zadania obronną ręką. Fanom autora nie muszę rekomendować tej powieści, natomiast polecę ją miłośnikom thrillerów psychologicznych. To drugie podejście Maxa do tego gatunku i w porównaniu z „Najszczęśliwszą” jest zdecydowanie lepiej. Warto sięgnąć po tę lekturę dla fragmentów o Mikołaju Popławskim, a także dla zakończenia, które chociaż jest zakręcone jak baranie rogi, to bardzo miło zaskakuje.

Na koniec mała uwaga. Max Czornyj pisze książki z prędkością światła i coraz częściej jest porównywany do pewnego innego autora o inicjałach R.M. (swoją drogą, obaj wydają swoje powieści nakładem tego samego wydawnictwa. Przypadek?). Przyznaję bez bicia, że delikatnie zaczyna mnie to zastanawiać, a nawet troszkę irytować, ale dopóki jego powieści trzymają pewien niezły poziom, który wyznaczył swoimi poprzednimi książkami (a zwłaszcza tymi, w których występuje komisarz Deryło), nie będę go za to krytykował.

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]