Opis
Opracowanie i przedmowa Marek Ciara Zygmunt Wasilewski urodził się w 1865 roku, był działaczem Związku Młodzieży Polskiej "Zet", Ligi Polskiej, Ligi Narodowej i Stronnictwa Narodowego, senatorem RP. Wybitny polityk endecji był jednocześnie czołowym krytykiem literackim i publicystą swoich czasów - redaktorem "Głosu", "Słowa Polskiego" we Lwowie, "Gazety Warszawskiej" i "Myśli Narodowej", autorem prac z dziedziny etnografii i historii literatury, zwłaszcza okresu romantyzmu i Młodej Polski. Pamiętnik został spisany zimą z 1939 na 1940 r. w Warszawie. Obejmuje on okres od 1865 do 1939 r. Do spisania wspomnień, jak wspomina autor w Przedmowie, nakłonił Wasilewskiego sam Władysław Konopczyński. Podążając wzdłuż biograficznej osi życia endeckiego polityka, choć autor odżegnuje się od celów kronikarskich, czytelnik ma okazję zapoznać się z ważnymi wydarzeniami dziejowymi widzianymi jego oczami. "Życiorys 1865-1939" stanowi więc także bardzo ważne źródło do badania historii najnowszej Polski. - Wybrałem typ literackiego opowiadania, w którym biografia będzie kośćcem, pamiętnikarska jednak strona będzie wolna od pretensji dziejopisarskiego traktowania epoki. (...) Im dalej w las, tym gęściej tłoczą się zdarzenia i trudniejszy wybór. Ale te lata - pocieszam się - bliżej są znane czytelnikom mojego życiorysu, jeśli nie z przeżyć, to w szerokim tle doniosłych faktów i mądrych ocen tak wybitnych a bliskich mi pisarzy, jak Roman Dmowski, Marian Seyda, Stanisław Głąbiński. Moja ścieżka wić się będzie między tymi pagórami - pisze Zygmunt Wasilewski w Przedmowie.
