Zimny strach

Dobra, porządnie napisana książka. Mimo, iż autor bazuje na znanym z innych książek szkielecie, to jednak pomysł mimo, iż może wydawać się wyeksploatowanym, jest doskonale wykorzystany, wypełniony ciekawą treścią.

Zimny strach jest co prawda kontynuacją Dziewczyny bez skóry, ale bez znajomości Dziewczyny...Zimny strach także można czytać z równie wielką przyjemnością. Kilka wątków jest co prawda kontynuowanych z 1. tomu serii, ale są one sensownie przedstawione i nie powinniście mieć problemów z ich zrozumieniem.

Dobry, mocny, trzymający w napięciu thriller.

Mroczna, tajemnicza Grenlandia+ zagadki z przeszłości to doskonałe połączenie, które autor, Mads Peder Nordbo doskonale poprowadził przez całą książkę.

Fabuła jest wielowątkowa, ale wszystko jest prowadzone zręcznie, konsekwentnie, nic się nie gubi, nie umyka, jak to ma miejsce w wielu innych książkach.

Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie i kilkadziesiąt lat temu. Wydarzenia z obu okresów są równie pasjonujące.

Główni bohaterowie, dziennikarz i rdzenna, ostra, twarda, bezkompromisowa mieszkanka Grenlandii, próbują wyjaśnić tajemnicę zaginięcia grupy osób. Zniknięcie miało miejsce w opuszczonej, mocno przerażającej osadzie.

Trzeba autorowi przyznać, iż umieszczając akcję na Grenlandii, która z założenia jest zimna, mroczna, okrutna, tajemnicza, dał sobie pole do popisu. Doskonale wykorzystał możliwości, które zaoferowało takie miejsce akcji. Opisy miejsc, surowości natury, ludzkich charakterów, otaczającej wszystko grozy budują w książce doskonały nastrój.

Całości dopełniają liczne zagadki i styl pisarski Nordbo oraz wtręty dot. współczesnych problemów Grenlandii.

Na spory plus zasługuje także samo zakończenie. Jest dziwnie, zaskakująco, mocno.

Czyta się bardzo dobrze. Polecam.

To była jedna z najdłuższych, książkowych podróży.

I chyba najnudniejszych. Spodziewałam się mrożącego w żyłach kryminału, który rozpęta w mojej głowie istną burzę. Niestety przeliczyłam się, co nie oznacza iż nie dostrzegam w tej lekturze kilku pozytywnych elementów.

„Zimny strach” nie ma w sobie tego magicznego pierwiastka, który przyciąga czytelnika. Rozwleczona akcja i mocno rozbudowana oraz pogmatwana fabuła, w której przeplatają się wątki z zakresu polityki i wojska, skutecznie tworzą z niej „książkę odkładalną”. Po przeczytaniu kilku stron zostawiałam swój egzemplarz i czytałam co innego. Dopiero po dobrej połowie mocniej się w nią wgłębiłam, wtedy bowiem akcja na moment przyspieszyła. Był lekki dreszczyk, podszyty skandynawskim klimatem. Zaczęły się dziać ciekawe rzeczy, moja wyobraźnia miała się z czym mocować. Opuszczone miasto, krwawe morderstwa (giną nie tylko mało znaczący bohaterowie), eksperymenty, tajemnice głęboko skrywane pod ziemią – wydaje się, że to kompozycja doskonała! Główne postacie wykreowano w taki sposób, że wywołują mocne i konkretne emocje. Ale…Zabrakło tutaj czegoś, co by te wszystkie elementy złączyło w mistrzowski kryminał/thriller. Czegoś, co trzymałoby mnie w napięciu i kazało czytać kolejne rozdziały bez przerwy.

Moja ocena to takie pół na pół – bo mimo dość znaczących wad, klimat w tego typu książkach zawsze mnie nakręca. Podobają mi się opisy natury, tradycji, tego jak różni są tam ludzie i jakie mają oczekiwania wobec siebie i życia. To taki trochę inny, zapomniany świat. Autor niezaprzeczalnie ma talent, ale ten tytuł okazał się dla mnie trochę za ciężki i za nudny.

Książka, przy której naprawdę czułam strach. Lodowata Grenlandia, opuszczone wioski, wojskowy eksperyment, tajemnica, świetnie wykreowani bohaterowie. Klimat, jaki Autor stworzył, wywołał u mnie gęsią skórkę. Brrr! W jak najlepszym znaczeniu tego zwrotu. Niepokój, strach, napięcie to uczucia, które nie opuszczą Was podczas czytania nawet na moment!

Anna Wądołowska

Pewnie wiele osób niecierpliwie czeka na dzień 19.09.2018 r. kiedy to swoją premierę będzie miała powieść „Zimny strach” Madsa Pedera Nordbo, która ukaże się nakładem Wydawnictwa Burda. W zeszłym roku wydana została „Dziewczyna bez skóry” i tą powieścią autor przysporzył sobie w Polsce wielu czytelników. Jaka jest jego najnowsza książka?

Matthew jest dziennikarzem. Pracuje nad serią artykułów o dziwnym zbiorowym samobójstwie. Jego przyrodnia siostra, Arnaq, wyjeżdża wraz z grupą przyjaciół do tajemniczej, opuszczonej osady. Tam dochodzi do nieszczęścia. Wszyscy uczestnicy wyprawy znikają bez śladu. Matthew rozpoczyna śledztwo, w którym pomaga mu Tupaarnaq – niezależna i twarda Grenlandka. Docierają do faktów, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego, a ich amatorskie śledztwo ujawnia kulisy wojskowego eksperymentu sprzed niemal trzydziestu lat, w który zamieszany był ich ojciec. Jak potoczą się losy bohaterów i czy zaginionych uda się odnależć?

„Zimny strach” to rasowy thriller. Mroczny, pełen okrucieństwa i nie pozwalający na zaczerpnięcie tchu. Akcja rozwija się coraz szybciej, a czytelnik wpada w pajęczynę zastawioną przez Nordbo. Co jest prawdą, a co fikcją? Niełatwe losy bohaterów nakreślonych przez pisarza, surowy klimat Grenlandii i ludzkie okrucieństwo, które nie ma żadnych zahamowań : to wszystko składa się na bardzo mocną i brutalną powieść. Mads Peder Nordbo nie szczędzi nam ani przemocy, ani zawiłych wypraw w głąb labiryntów ludzkiego umysłu. To jedna z tych książek, które czyta się z zapartym tchem i trudno jest je odłożyć , choć jednocześnie dostarczają mnóstwa makabrycznych obrazów. Idealna pozycja dla wszystkich tych, którzy cenią mocne i trudne powieści z motywem powracających zdarzeń sprzed lat.

Grenlandia to największa wyspa świata. Mimo, iż leży niedaleko Ameryki Północnej , to administracyjnie należy do Danii. Surowy klimat, jałowe ziemie, słabo zaludnione miasteczka – te wszystkie elementy składają się na egzotykę tego miejsca. Miejsca, w którym życie nie jest łatwe, a zarówno niskie temperatury jak i panująca w niektórych okresach roku ciemność sprawiają, że to miejsce stanowi wspaniały wręcz teatr dla literackiej zbrodni. Wszystko ma jednak swe korzenie w rzeczywistości . Mniej więcej od 1970 roku na Grenlandii odnotowano jeden z najwyższych na świecie wskażników samobójstw wśród młodych ludzi. Odkryta przez norweskich Wikingów, Grenlandia przez szereg lat była obiektem konfliktu między Danią a Norwegią. W czasach drugiej wojny światowej Grenlandia zacieśniła stosunki z Kanadą i Stanami Zjednoczonymi. Na mocy orzeczenia trybunału oddana pod zwierzchnictwo duńskie. Posiadająca pewną autonomię i walcząca o całkowitą niezależność jedna z najbardziej tajemniczych wysp świata. Skuta lodem, będąca najdalej wysuniętym w stronę Arktyki bastionem ludzkości , znalazła swego piewcę.

Mads Peder Nordbo – Duńczyk, który od kilku lat mieszka na Grenlandii, gdzie pracuje w urzędzie miejskim. Zafascynowany kulturą, fauną i florą wyspy uczynił ją bohaterką swych powieści. Chłód wiejący ze stworzonych przez niego historii poczuliśmy już podczas lektury „Dziewczyny bez skóry”. Od razu uspokoję czytelników, którzy nie mieli okazji czytać tej powieści, że „Zimny strach” śmiało może być dla Was pierwszym spotkaniem z pisarstwem Nordbo. Niesamowite są snute przez niego opowieści : mroczne, pełne krzywdy i bólu, surowe. Pisarz ma ciekawy styl, a dzięki temu, że na tło swych książek wybrał właśnie tak intrygujące miejsce, nie sposób jest przejść obojętnie obok jego książek. Stanowią miłą odmianę od skandynawskich kryminałów. Mads Peder Nordbo wyznacza zupełnie nowy literacki szlak. „Zimny strach „ to powieść, którą bez wahania polecić mogę każdemu, kto lubi delektować się dobrą historią, ceni oryginalnych, a jednocześnie naturalnych bohaterów i nie boi się wkroczyć do świata w którym rządzi zło. Przejmujący, mrożący krew w żyłach i nie pozwalający przejść obok siebie obojętnie thriller. „Zimny strach” sprawi, że poczujecie gęsią skórkę, a dodatkowo skłoni do przemyślenia wielu spraw. Inteligentnie napisany, dozujący napięcie – idealny na jesienne ( i nie tylko ) wieczory. Jeśli nie mieliście jeszcze okazji poznać Madsa Pedera Nordbo, to pozwólcie , by wziął Was za rękę i zabrał w niezapomnianą podróż tam, gdzie mieszka strach. Świetna powieść. Oceniam na 5 i jestem przekonana, że nie zawiedzie się nikt, kto sięgnie po „Zimny strach”.

Wielu pisarzy, chcąc jeszcze bardziej podkręcić mroczny klimat swoich powieści, decyduje się osadzić akcję, w surowych realiach enigmatycznych zakątków świata. Jedni robią to lepiej, inni gorzej, ale prawda jest taka, że nikomu dotychczas nie udało się uzyskać takiego rezultatu, jaki osiągnął Mads Peder Nordbo w swojej najnowszej powieści.

„Zimny strach”, bo o niej mowa, jest kontynuacją „Dziewczyny bez skóry”, która zachwyciła świat do tego stopnia, iż w ciągu dziesięciu dni, sprzedano prawa do publikacji w czternastu krajach. Czy kontynuacja będzie równie dobra i zaskakująca jak pierwszy tom? Nie wiem i szczerze, nie ma to dla mnie znaczenia, bo Pan Nordbo rozkochał mnie w swojej najnowszej powieści, zabierając na przygodę życia, do skutej lodem, arktycznej Grenlandii.

„Zimny strach” to zapierający dech w piersiach i mrożący krew w żyłach wielowątkowy thriller, w którym emocje porażają jak strzał z paralizatora.

Akcja książki prowadzona jest równolegle na dwóch płaszczyznach, co powodowało jeszcze większe napięcie i chęć błyskawicznego rozwiązania skrywanej tajemnicy. Autor, przedstawia wydarzenia sprzed kilku dekad. W Bazie wojskowej prowadzany jest ściśle tajny projekt rządowy, który ma na celu uodpornić żołnierzy na niskie temperatury. Wśród uczestników tego szalonego przedsięwzięcia jest młody niedoświadczony żołnierz Tom, będący ojcem głównego bohatera powieści. Tajemnicze pigułki aplikowane rekrutom, okazują się mieć tragiczne w skutkach efekty uboczne, a cały projekt wymyka się spod kontroli.

Z drugiej strony Nordbo przenosi nas do teraźniejszości, gdzie dziennikarz śledczy Matthew Cave znajduje na swoim biurku tajemniczy list, w którym rozpoznaje pismo, zmarłego przed laty ojca. Zapiski, które tam widnieją, otwierają z impetem ciąg niebezpiecznych wydarzeń, których biegu nie da się powstrzymać. Wraz z pomocą dzikiej i nieokiełznanej Grenlandki stara się dotrzeć do prawdy.

„Zimny strach”, to bardzo inteligentnie skonstruowana intryga, gdzie wątki łączą się w idealną całość. Autor niesamowicie sprawnie wplata demoniczne obrazy, pomiędzy nieodkryte i urzekające piękno Matki Natury. Historia przedstawiona przez autora, mrozi do szpiku kości niczym wiatr katabatyczny. Mads Peder Nordbo nie stroni od przemocy czy brutalności, dlatego też „Zimny strach” polecam czytelnikom o mocnych nerwach.

Zapraszam

[Adres usunięty]