Zemsta Bestii. Bethany i Bestia. Tom 2

Bethany i Ebenezer całkiem niedawno pozbyli się Bestii. Okropny potwór, żądający wymyślnych (i najczęściej posiadających puls!) posiłków w końcu zniknął z piętnastopiętrowego domu, pozwalając tym samym odetchnąć jego mieszkańcom pełną piersią. I choć Bethany, jakby przytłoczona okrucieństwem Bestii, za wszelką cenę chciała pokazać światu, iż bycie dobrym jest nie tylko proste, ale także przyjemne i satysfakcjonujące, to Ebenezer nie podzielał entuzjazmu dziewczynki. Nie spodziewał się jednak, że propozycja wypełnienia codzienności dobrymi uczynkami jest zaledwie początkiem tego, co zaplanowała Bethany.

„Hej, Głąbie, dość kąpieli. Pora na ODBESTWIANIE”* – ta wiadomość, pozostawiona przez dziewczynkę miała stać się początkiem nowej jakości w życiu Ebenezera. Wszystko zaś rozpoczęła wyprzedaż trawnikowa, w czasie której Bethany zamierzała pozbyć się podarunków od Bestii. Wysadzana brylantami deska do serów, czytający w myślach odkurzacz czy fortepian, jeden z ostatnich potwornych upominków, dość szybko znalazły nowych właścicieli. I choć Bethany wydawała się być przeszczęśliwa, Ebenezer czuł się zagubiony i smutny, jakby rozstanie z cennymi przedmiotami zrywało blisko pięćsetletnią więź z osobliwym potworem. Szybko jednak miało okazać się, że owa więź jest silniejsza, niż komukolwiek mogłoby się wydawać, a same prezenty były równie niezadowolone ze sprzedaży, jak ich właściciel. Jak to możliwe? I czy Bestia na pewno zniknęła?!

„Bethany i Bestia. Zemsta Bestii” to książka, która zdecydowanie przerosła wszystkie oczekiwania, które powstały we mnie przez cały okres wypatrywania kontynuacji przygód niebanalnych bohaterów, powołanych do życia ręką Jacka Maggitta-Philiipsa. Fabuła jest tu jeszcze bardziej przewrotna, ubarwiona idealną hybrydą mroku i humoru oraz doprawiona szczyptą absurdu i szalenie udanymi ilustracjami Isabelle Follath. Ponownie u boku Bethany i Ebenezera staniemy przed wieloma dylematami moralnymi i zmierzymy się z nowymi bohaterami o niekryształowej moralności. Wszystko zaś po to, by odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Czy każdy zasługuje na drugą szansę? Jak nie zwątpić w siebie, gdy wątpią w nas wszyscy, którzy nas otaczają? I czy walka z własnymi słabościami zawsze wiąże się z wyjściem ze strefy komfortu?

Nie przestaje mnie zaskakiwać, jak sprytnie autor tej książki wplata wątki o nieco filozoficznym zabarwieniu w fabułę z pogranicza literatury grozy i czarnej komedii. Przygody Ebenezera i Bethany nieraz zaskoczą nas dość mrocznymi wątkami, jak i tymi, przy których nie sposób się nie uśmiechnąć. Wszystko w towarzystwie zaskakujących bohaterów o równie nietypowych charakterach i osobowościach. Całość zaś pokieruje nas ku przesłaniu niby oczywistemu, a jednak wartemu tego, by wybrzmiało. Warto być dobrym i serdecznym, nawet wobec przeciwności losu. A że bycie dobrym w pojedynkę nie jest tak łatwe, nie wahajcie się wciągnąć w „odbestwianie” przyjaciół! W końcu w przyjaźni drzemie siła, o jakiej nie śniło się najpodlejszej bestii 😉!

Jak może się zemścić Bestia, która uchodzi za najokropniejszą na świecie? Jak potoczyły się losy Bethany i Ebenezera, po tym, jak papuga połknęła bestię w całości?

"Zemsta bestii" to fantastyczna kontynuacja pierwszej części zatytułowanej "Bethany i Bestia". Nie ukrywam, że wyczekiwałam tej książki, ponieważ pierwsza część była naprawdę świetna. W drugiej części Bethany z Ebenezerem próbują normalnie żyć w wielkim domu. Bethany chce być lepszy człowiekiem, zachęca do tego również Ebenezera. Ten nieco się opiera, ale upartej dziewczynce nie jest tak łatwo odmówić. Dodatkowo, Bethany chce się pozbyć z domu wszystkich rzeczy, które Ebenezer dostał w prezencie od Bestii. A uwierzcie - sporo tego było. Urządzają więc wyprzedaż garażową i sprzedają mnóstwo rzeczy za bezcen. Jednak, po niedługim czasie, kupcy wyrażają swoje niezadowolenie i oddają rzeczy. Dlaczego? I z jakiego powodu dziwnie zaczyna zachwycać się Claudette?

Jack Meggitt-Phillips stworzył naprawdę fantastyczną historię, którą czyta się z zapartym tchem. “Zemsta Bestii” to godna kontynuacja, godna następczyni. Dobra fabuła, świetnie zarysowane postaci, które znamy już z pierwszej części, jak i nieco nowych, które dodają całej opowieści smaczku. Nie ukrywam, że bardzo chętnie śledziłam dalsze losy Bethany, a niesprawiedliwość, jaka ją spotykała była dla mnie oburzająca i wywoływała wiele emocji. Nie można też nie przyznać sprytu bestii. Co ciekawe, w tej części możemy nieco poznać losy młodego Ebenezera i dowiadujemy się, jakim cudem został właścicielem bestii.

Jeśli czytaliście pierwszą część, koniecznie sięgnijcie po Zemstę Bestii. A jeśli nie czytaliście i szukacie czegoś nietuzinkowe - również sięgnijcie. W ogóle czytajcie, bo te dwie książki są doskonałe. I kto wie, może będzie kolejna!