Zdarzyło się wczoraj

Za co lubię młodzieżową literaturę? Nie wiem. Pewne jest jedno - uwielbiam czytać książki z tej półki. Nieważne, że są często jednowątkowe i nieskomplikowane. Ważne jest to, że mówią o sprawach, które w naszym, dorosłym życiu wydają się zwykłym elementem dnia powszedniego. Tymczasem dla młodego człowieka, który dopiero wchodzi do świata dorosłych pewne mechanizmy są nowe i często zaskakujące. Dlatego właśnie powieści skierowane do tej grupy często traktują po prostu o życiu, choć ujętym w zaskakujący dla dorosłego czytelnika sposób. Uwielbiam to.

Sam jest nastolatką, jakich wiele. Ma kochającą rodzinę, chodzi do szkoły uwielbia grać w koszykówkę i często kłóci się z braćmi. Ma też swoją jedyną, ukochaną przyjaciółkę, z którą od przedszkola właściwie się nie rozstaje. Takie papużki nierozłączki. Niestety autorka nie daje nam się zbyt długo pocieszyć tą przyjaźnią. Podczas meczu koszykówki Reagan traci przytomność i umiera. Jej serce, obarczone niewykrytą wadą, po prostu nie zniosło wysiłku i odmówiło posłuszeństwa. Sam jest załamana. Jej życie straciło sens i legło w gruzach. Nie potrafi wrócić do normalnego życia, chodzić do szkoły i dalej żyć. Na szczęście na pomoc przychodzi jej ... sama Reagan. Pojawia się w głowie Sam jako głos, który rozmawia z nią i pomaga uporać się ze stratą. Reagan komentuje zachowania Sam, żartuje z niej, co więcej – uprawia czarny humor dotyczący własnej śmierci. Dzięki niej Sam pomału wstaje z kolan i rusza do przodu.

Długo myślałam jak opisać swoje wrażenia i lepszych słów nie znajdę. Napiszę tak: jak na literaturę młodzieżową "Zdarzyło się wczoraj" to wyjątkowo dojrzała i przemyślana powieść traktująca o samotności, utraconej przyjaźni, stracie... o wszystkim tym, co tak naprawdę jest częścią życia, tyle że niekoniecznie przeciętnej nastolatki. To powieść, która pokazuje, że w każdej sytuacji trzeba się pozbierać i iść dalej. Nie ma znaczenia, jakich środków użyjemy, aby podnieść głowę i na nowo ujrzeć świat. Ważne jest, aby osiągnąć cel. To powieść, która dla wielu będzie wskazówką i drogowskazem pokazującym światełko w tunelu. Pomimo tego, że porusza naprawdę trudny temat, napisana jest lekko i przyjemnie, dzięki czemu wchłania się ją niczym ciepłą bułeczkę. Czytając czytelnik czuje, jak Sam budzi się do życia, jak podświadomie dociera do niej, że trochę się pogubiła i musi wrócić na wcześniej obraną ścieżkę pomimo tego, że nie ma już na niej Reagan. Musi iść dalej. Sama. Ale da radę.

Bardzo podobało mi się rozmowy prowadzone z duchem Reagan. Trochę z humorem (nierzadko czarnym) trochę z rozpaczą, że już się nigdy nie zobaczą, ale zawsze z nadzieją, że dadzą radę. Kiedy dziewczynki muszą się już na zawsze pożegnać, czytelnik ze zdziwieniem uświadamia sobie, że właściwie Sam już się podniosła.

Piękna powieść, która przyniesie radość każdemu.

Czternastolatka Sam to wielka fanka koszykówki, pełna energii dziewczyna, która nie widzi świata poza sportem i swoją przyjaciółką Reagan. Przyjaciółka to jej bratnia dusza, wspólnie podejmują każdą decyzję i nie ma nawet mowy, żeby kiedykolwiek się rodzieliły. Niestety pewnego dnia podczas gry w koszykówkę Reagan umiera. Dla młodej Sam to tragedia, z której nie umie wybrnąć, nie wie jak dalej miałaby żyć, skoro jej przyjaciółki już tu nie ma.

Mimo trudniejszej tematyki jaką jest śmierć młodej osoby, dziecka, nie spodziewałam się, że książka aż tak mną wstrząśnie. Czytanie jej musiałam kilkukrotnie przerywać, ponieważ w moim gardle rosła gula, a oczy były pełne łez. Podobnie jak Sam nie mogłam sobie poradzić ze śmiercią Reagan, przed którą było całe życie.

Moja reakcja na "Zdarzyło się wczoraj" odwzorowuje tylko jak dobrze spisała się autorka. Ta książka jest jej debiutem, a została napisana z taką płynnoścą, a zarazem z masą emocji, które pokazały, że Maura Stokes ma jeszcze wiele do zaoferowania.

"Zdarzyło się wczoraj" to książka nie tylko o śmierci, stracie i smutku, w którym pogrążyła się główna bohaterka. Jest to również opowieść o pięknej przyjaźni, nastoletnich planach i pasji, jaką jest sport. Na kartach powieści Sam odkrywa nową siebie w nowej rzeczywistości, w której nie może już polegać na przyjaciółce podejmującej większość wyborów. Powoli uczy się żyć bez niej, z małą pomocą rodziny i znajomych ze szkoły.

Już dawno nie czytałam książki, która by mnie jednocześnie intrygowała zmuszając do dalszego jej poznawania, a także bardzo smuciła, przez co walczyłam ze sobą z każdym spojrzeniem na ten tytuł. Szczerze nie spodziewałam się, że książka młodzieżowa będzie w stanie wywołać u mnie tak skrajne emocje, a jednocześnie przez to będę ją bardzo chwalić. Mam nadzieję, że kolejne książki pani Stokes już na horyzoncie i że niedługo będę mogła się przekonać czy faktycznie jej literacki debiut to świetny wstęp do dalszej kariery pisarskiej.

Nikt nie spodziewał, że dojdzie do tragedii. Po prostu się stało a jednak świat się nie zatrzymał i biegł według ustalonego wcześniej planu. "Zdarzyło się wczoraj" zaskakuje oraz daje do myślenia.

Maura Ellen Stokes sięga po temat o którym należy mówić. Nie jest łatwo opowiadać o bolesnych doświadczeniach, niektórym nawet bardzo trudno mówić o stracie, bo wolę zamknąć się w sobie i udawać, że nigdy nic się nie zdarzyło. Każdy z nas inaczej reaguje w momencie największej tragedii, bo każdy z nas jest inny. Ale jednocześnie wszyscy potrzebujemy zrozumienia, wyjaśnienia, poczucia że w danej sytuacji nie jesteśmy sami. Utrata bliskiej osoby wydaje się najciężej wpływać na osoby w młodym wieku, jeszcze niedoświadczone przez życie, gotowe na wszystko co dobre, dlatego bardzo się cieszę, że autorka ostawiła na młody wiek swoich bohaterów i że wyszła z przekazem, by nieść pocieszenie.

Poznajemy czternastoletnią Sam, która cieszy się tym co ma. Kocha sport, szczególnie koszykówkę i cieszy się, że tą pasję może dzielić wspólnie ze swoją przyjaciółką Regan. Dziewczyny łączy silna nić porozumienia, wsparcia i dziecięcej miłości. Wiedzą, że mogą na sobie polegać i że ich wspólnie wyjawione sekrety pozostaną bezpieczne pod opieką tej drugiej. Obie wiedzą również, że ich przyjaźń przetrwa zawsze. Niestety pewnego dnia wszystko burzy się niczym domek z kart, gdy Regan niespodziewanie umiera a Sam pozostaje sama, zdana na własne emocje i ciężkie chwile.

Autorka prezentuje obraz wiarygodnej nastolatki. Trochę naiwnej, trochę męczącej, trochę zbyt zapatrzonej we własne marzenia. I chociaż nie połączyłam się emocjonalnie z Sam to mimo wszystko chętnie śledziłam jej historię. Być może nie jestem już grupą wiekową do której dotrze główna bohaterka, ale inaczej jest już z samym przesłaniem czy fabułą, która zmierza w prostym kierunku choć z nieoczywistym wątkiem.

Po śmierci Regan Sam zostaje zdana na siebie w szkole i widzi jak ludzie patrzą na nią w inny sposób. Ciężko jej poradzić sobie z zaistniałą sytuacją, więc pewnego dnia, czy to za sprawą własnej podświadomości czy może przemożnej chęci ostatniego kontaktu z przyjaciółką - słyszy głos Regan. Nic w tym dziwnego, że młoda bohaterka próbuje sobie radzić na swój sposób z całą tą tragedią i podoba mi się podejście autorki, które pokazuje, że nie ważne jak, ważne by iść do przodu, by zobaczyć, że z każdym dniem jest co raz lepiej, jaśniej, łatwiej. Rok szkolny w którym toczy się cała akcja przemija, pokazuje jaka zmiana zachodzi w młodej bohaterce i chociaż finał jest niezwykle wzruszający to jednocześnie czegoś nas uczy.

Dużo jest emocji w tej powieści i na pewno poruszy serca wielu czytelników niezależnie od wieku. Chociaż główna bohaterka nie trafiła do mnie tak jakbym tego chciała to mimo wszystko cieszę się, że autorka zdecydowała się właśnie na taką kategorię wiekową Sam. Młode pokolenie potrzebuje takich książek a bez wątpienia "Zdarzyło się wczoraj" zasługuje na to, by ją czytać i polecać dalej. W kategorii nowości rzuca się w oczy piękną okładką, ale to treść zasługuje na największą uwagę.