Zastrzelić, zadźgać i otruć, czyli historia morderstwa

Nie przepadam za historią, ale tytuł książki ,,Powiesić, wybebeszyć i poćwiartować, czyli historia egzekucji" bardzo mi się spodobał. Nie potrafiłam doczekać się aż zapoznam się z tą książką. Gdy już miałam okazję w końcu ją przeczytać to świetnie się przy niej bawiłam. Polubiłam się bardzo ze stylem autora, jak i formą wydania tej pozycji. W zapowiedziach bardzo szybko ukazała się kolejna książka pana Moore'a, czyli ,,Zastrzelić, zadźgać i otruć, czyli historia morderstwa". Nie mogę tego ukryć, ale byłam po prostu szczęśliwa, że będę mogła tak szybko zapoznać się z kolejną tak niecodzienną lekturą.

Nikogo nie powinno zaskoczyć, że czytanie tej książki to była dla mnie czysta przyjemność. W tej książce pana Moore'a mogłam przeczytać o mniej i bardziej znanych przeze mnie postaciach, o ich próbach zabójstwa czy też udanych zamachach na ich życie. Nadal jestem zachwycona, że ktoś wpadł na pomysł stworzenia takich książek. Oprócz samego tekstu mamy tutaj także mnóstwo zdjęć opisywanych bohaterów, którym z wielką chęcią się przyglądałam. Często się łapałam na tym, że nie tak wyobrażałam sobie morderce.

,,Zastrzelić, zadźgać i otruć, czyli historia morderstwa" to była dla mnie niesamowita przygoda. Dzięki tej książce poznałam ciekawe historie bez konieczności szperania w biografiach opisywanych tu osób, a zapewne wielu z nich nigdy bym nie poznała, gdyż nie słyszałam wcześniej o bohaterach opisywanych wydarzeń. Zdecydowanie chcę więcej takich książek i jestem niezmiernie ciekawa pozostałych książek pana Moor'e. Mam nadzieję, że niedługo pojawią się w Polsce.

Na początku kwietnia miałem ogromną przyjemność przeczytać rewelacyjną książkę Jonathana J. Moore’a „Powiesić, wybebeszyć i poćwiartować czyli historia egzekucji”, w której to autor w bardzo interesujący sposób przedstawił ewolucję kary śmierci. Dlatego sięgając po „Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” liczyłem na równie pasjonującą lekturę. I nie zawiodłem się.

Jonathan J. Moore urodził się w 1964 roku. Studiował na Uniwersytecie w Melbourne, gdzie uzyskał tytuł licencjata na kierunkach historii i języka angielskiego. W trakcie studiów bardzo dużo podróżował. Przez dwadzieścia lat pracował jako nauczyciel historii.

Książka składa się z siedmiu rozdziałów, w których to autor przedstawił najsłynniejsze morderstwa w historii świata, oraz takie zamachy, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości. W kolejnych rozdziałach możemy przeczytać o skrytobójstwach władców i królów, politycznych liderów, rewolucjonistów, różnego rodzaju zepsutych ludzi, celebrytów, mafiosów, a także o tych szczęśliwcach, którzy dosłownie o włos uniknęli śmierci od kuli albo bomby zamachowca. W każdym przypadku Moore opisuje jak doszło do zamachu, szczegółowo prezentuje jego przebieg, a także przedstawia dalsze losy morderców. Dużym plusem „Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” jest to, że autor nie skupił się wyłącznie na jednej czy dwóch epokach historycznych, ale przytoczył przykłady od starożytności i zamachów na Ramzesa III i Juliusza Cezara, aż po czasy współczesne i dokonane zaledwie kilka lat temu morderstwo na Muammarze Kaddafim.

Podobnie jak „Powiesić, wybebeszyć i poćwiartować czyli historia egzekucji” tak i ta lektura napisana jest przystępnym językiem z domieszką czarnego humoru. Nie brakuje w niej jednak brutalnych i bardzo realistycznych opisów: pociski rozrywają czaszki, kawałki mózgu ochlapują świadków zdarzenia, a część powieki, razem z rzęsami, frunie na drugi koniec pokoju. Kolejną zaletą tej książki jest bardzo duża ilość zdjęć, rysunków i obrazów. Pomimo tego, że dosyć mocno interesuję się tą tematyką, to byłem bardzo miło zaskoczony, gdy zobaczyłem niektóre fotografie z miejsca zamachu, których nigdy dotąd nie widziałem.

Jeżeli miałbym doszukiwać się jakiś minusów tej pozycji, to chyba byłoby tylko to, że zabrakło mi w niej niektórych słynnych morderstw. Mam tu przede wszystkim na myśli zabójstwo Sharon Tate, żony Romana Polańskiego. Nie zmienia to jednak faktu, że autor wykonał kawał dobrej roboty i zdecydowanie warto sięgnąć po „Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa”. Jestem przekonany, że lektura spodoba się wielbicielom tej tematyki, ponieważ dzięki niej poznają lepiej historię niektórych zamachów, a może nawet, tak jak było w moim przypadku, o niektórych przeczytają po raz pierwszy. Ja tymczasem będę czekał na kolejne polskie wydania książek tego autora, bo z tego co widzę, to cała seria jest niezwykle interesująca. Mam nadzieję, że wydawnictwo Znak mnie nie zawiedzie 🙂

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]