Wyborny trup

Przez cały czas gdy czytałam tę książkę w głowie kołatały mi się myśli 'Ta historia jest nienormalna, ta historia jest porąbana, ta książką jest doskonała!' Już dawno mi się nie zdarzyło sięgnąć po książkę zupełnie mi nieznanego autora i być nią tak zafascynowana. Czytałam ją z wielka uwagą, nie chcąc ominąć ani jednego zdania. Książka naprawdę świetnia, nakłania do chwili zadumy nad czasami w których żyjemy.

Jaka jazda! Tym krótkim określeniem skwitowałem zakończenie czytania tej książki. Jest ona w wielu miejscach makabryczna, to fakt, lecz porusza także istotne kwestie dotyczące nas samych. Ukazuje bez żadnych ogródek, co może człowiek uczynić drugiemu człowiekowi. Powieść dosłownie wywleka na światło dzienne najmroczniejszą stronę ludzkiej natury. Jest też niczym przestroga i zawiera ważny przekaz. Lepiej, żeby ludzkość wybrała inną drogę niż tę opisaną w książce. Z tego względu powieści nie należy traktować jedynie jako opis makabry. Pod nią kryje się coś więcej. Mocna historia. Dlatego warto przed rozpoczęciem czytania przygotować się psychicznie na zderzenie z samym piekłem.

Przed Wami jedna z najważniejszych książek w moim życiu.

Która jak maczeta rozcięła moją duszę na miliony kawałków i zmusiła do zadania sobie kilku elementarnych pytań.

Kimże tak naprawdę jesteśmy,że uważamy się za lepszych od wszystkich?

Jakie instynkty w nas drzemią?

I co ja bym zrobiła w danej sytuacji?

Po ,,przemianie",kiedy to zabito wszystkie zwierzęta,ludzie postanowili wypełnić ,,lukę" i zaczęto hodować tzw.,,mięso specjalne" czyli..po prostu ludzkie.

Marco,który jest synem rzeźnika,doskonale wie jakimi prawami rządzi się ta branża.Mężczyzna pogrążony jest w rozpaczy po stracie najbliższej mu osoby i dodatkowo boryka się z osobistymi problemami.Z goryczą więc obserwuje upadek ludzkiej moralności.

Przyjdzie jednak taki dzień,kiedy złamie wszystkie zasady,które stworzył.

Ten dzień nadejdzie razem z prezentem od jednego z kontrahentów: samicą najczystszej krwi.Można ją sprzedać,zrobić ucztę lub...

No właśnie..co zrobi Marco???

Ta książka nie spowodowała u mnie wymiotów,ale zafascynowała do tego stopnia,że nie byłam w stanie się od niej oderwać.

Dobitnie pokazuje świadome zezwierzęcenie człowieka.

Bez pardonu obnaża mordercze instynkty,które drzemią w każdym z nas.

Uświadamia,że tak naprawdę wcale nie różnimy się od zwierząt i też potrafimy zabijać bez skrupułów.Ba..sprawia nam to przyjemność.

To jest prawda o nas samych,czy nam się to podoba,czy nie.

Zniszczyliśmy przyrodę,wypuściliśmy wirusy i być może wizja autora kiedyś się spełni.

Kto wie???

Przecież już w tej chwili dla wielu ludzi i to coraz młodszych,życie drugiego człowieka nie przedstawia żadnej wartości.

Ta lektura ogromnie mną wstrząsnęła.

Przewidziałam,że tak się zakończy.

Smutno mi i powiem Wam,że ta historia zagnieździła się we mnie jak niechciane pisklę i nigdy nie opuści.

Ja ogromnie Wam polecam.

To jest mocna wizja świata, w którym zwierzęta zachorowały na wirusa przez co nie można jeść ich mięsa, ani w ogóle mieć styczności - nakaz zabijania/usypiania wszelkich zwierząt, także domowych pod groźbą kary. Niektórzy ludzie wierzą także, że wirus przenoszą ptaki przez swoje odchody i na zewnątrz chodzą pod parasolami. Padają słowa, że wirus to wymysł rządu, aby przejąć kontrolę nad ludźmi... hm, znajome

Książka mi się podobała, ale nie mogę ocenić jej wyżej. Dlaczego? To jest coś zupełnie innego, ja książka nie ma typowej fabuły. Po prostu wraz z głównym bohaterem poznajemy ten nowy świat i zasady panujące tam.

Początkowo przedziwnie się czytało o samcach/samicach hodowlanych z myślą, że chodzi o ludzi. Tak, ludzie są hodowani, by inni ludzie mieli co jeść, skoro zwierząt nie można. Bo przecież nie można zostać wegetarianinem/weganem, mięsko tak bardzo potrzebne do życia ohhh.

Nasz główny bohater jest rzeźnikiem, chociaż nie ukrywa że jedzenie ludzkiego mięsa dla niego jest obrzydliwe. Dostajemy dokładne opisy ludzi trzymanych w klatkach, transport, przygotowania i droga mięsa w ubojni, jak i samego uboju. Czytamy o naukach jak ciąć skórę, by mięso było delikatne, że towar należy ogłuszyć, by nie umierał w stresie - wtedy mięso będzie twarde i niesmaczne. Jeśli właśnie pomyśleliście o tym, że to dokładnie jak robią ze zwierzętami - to właśnie tak jest. Ta historia opowiada mięsie, gdzie zwierzęta zastąpili ludzie. Czytamy jak bogacze jedzą uszy, języki, palce, serce itd., a nawet pojawia się wątek z jedzeniem noworodka, który ma niesamowicie delikatne mięso. Więc jak można się domyślić, w klatkach są trzymane także ciężarne samice, sztucznie zapładniane.

Nie używa się słów "człowiek" i "ludzkie mięso", są "sztuki", "towar" i "mięso specjalne". Nikt nie wspomina wprost, że spożywa ludzkie mięso - oprócz kilku zapaleńców, wiadomo.

W książce znajduje się też sporo opisów na temat eksperymentów w laboratoriach. Czytamy o podawanych zastrzykach, antybiotykach by "towar" szybciej rósł.

Poznajemy także ludzi biednych, których nie stać na jedzenie. Wyrzuca się im stare, zepsute mięso, które oni rozrywają, rozcinają i dosłownie biją się o nie. A nazwani są padlinożercami :)

Jeśli pytalibyście mnie - polecam przeczytać każdemu. Tutaj mamy to dosadnie opisane. Dla wzmocnienia tutaj mięsem jest człowiek, ale pomyślcie, że takie rzeczy są na porządku dziennym, gdy mięsem jest zwierze.

Dziś będzie o książce #wybornytrup

Pierwszy e-book jaki przeczytałam, więc na pewno zapamiętam taki tytuł i tą fabułę.

Książka specyficznej i taka, która raczej nie spodoba się czytelnikom o słabych nerwach.

Mi samej było początkowo ciężko ją czytać, wciągnąć się, wyjść poza ramy obrzydzenia i niesmaku...

,,Wyborny trup" to powieść o kanibaliźmie, ale nie takim z musu, ale takim z wyboru, co jest jeszcze gorsze do zaakceptowania i przyswojenia. Kiedy świąt zwierząt opanował wirus, mięso przestało być zdatne do spożycia. W ludzkiej diecie zaczęło brakować białka, więc trzeba było działać. Ludzie zaczęli chodować ludzi na mięso, sztuki do zaspokojenia apetytu. Niby ludzie a jednak traktowani jak zwierzęta.

Dla mnie to nie była powieść, którą można pochłonąć w jeden wieczór. Dozowałam siebie fabułę niewielkimi ilościami.

Książka o upadłości ludzkiej moralności i empatii. Narrację prowadzi pracownik ubojni, który nie szczędzi szczegółów dotyczących zabijania i opożądzania ludzkiego mięsa. Dużo tu opisów, akcja płynie stabilnie i bez większych wzniesień. Zaskakujące jak szybko człowiek może stać się zwierzęciem...

Książka jest na pewno kontrowersyjna, ale polecam przeczytać mimo wszystko i samemu ocenić 👌

Mi się podobała, ale ostrzegam, że jest historia jest mocna, porusza niezwykle i wywołuje ogrom skrajnych emocji.

Mamy tutaj świat gdzie, pewien wirus atakuje wszystkie zwierzęta, przez co ich mięso dla człowieka jest bardzo trujące. Aby rozwiązać jakoś ten problem, rządzący pozwalają obywatelom otwierać przedziwne produkcje, w których to, hodowani są UWAGA ludzie, w celu "uboju" i sprzedaży ludzkiego mięsa. Brzmi obrzydliwe, wiem!

.

Może i opis książki brzmi przerażająco, ale w gruncie rzeczy jest to bardzo ważna historia o ludzkiej moralności i o tym co się stanie, kiedy dla człowieka skrupuły przestaną mieć jakiekolwiek znaczenie.

.

Ta dystopijna wizja świata, jest dla mnie tak niepokojąca i odrażająca, że już teraz wiem, że książka zostanie ze mną na bardzo, ale to bardzo długo. Kompletnie nie żałuję, że przeczytam ten tytuł, ale ostrzegam to nie jest książka dla wszystkim, ponieważ zawiera w sobie bardzo brutalne, krwawe i okrutne opisy przez które, osoby o słabym żołądku mogą nie przebrnąć. Ryzykujecie więc na własną odpowiedzialność, ale może warto jednak spróbować, chociażby dla samego języka, który swoją drogą, wywarł na mnie ogromne wrażenie. Agustina, operuje bardzo surowym ale jednocześnie takim poetyckim stylem, który zachwyci pewnie niejednego. Ponadto, sama kreacja tego dystopijnego świata, zasługuje na aplauz. Autorka świetnie sobie z tym poradziła i bardzo dobrze nakreśliła nam całą hierarchię.

Nie mam co do tej książki żadnych zastrzeżeń, bo i akcja fajnie sie rozwijała i bohaterowie też dobrze zostali nakreśleni a sam pomysł na fabułę jak sami widzicie, jest genialny i bardzo oryginalny, więc wad tutaj nie dostrzegłam.

✅„Wyborny trup”✅

Agustina Bazterrica Wydawnictwo MOWA Wydawnictwo Kobiece

Powiem wam jedno, ta książka mnie przeraziła. Nie nadaje się dla czytelników o słabych nerwach i słabych żołądkach. „Wyborny trup” dla mnie jest bardzo dobry, bo ja lubię tego typu książki. Nie wszyscy będą z tej książki zadowoleni. Książka doskonale opisuje jak się przerabia ludzkie mięso, oraz jak się je hoduje. Nie ma tutaj głębszej akcji. Świat przeszedł „przemianę” i teraz zakazana jest hodowla zwierząt. Zwierzęta przenoszą straszne choroby. Rozwinął się kanibalizm. Zaniepokoił mnie jeden fragment, który mówił, że ludzie nie mogą być niewolnikami bo to barbarzyństwo. Nie mogą być niewolnikami, ale żywym mięsem tak. I to dla nich jest ok. Paranoja.

Możecie przeczytać pełen opis zabijania i obierania ludzkiego mięsa. Książka do lekkich nie należy, ale czyta się bardzo szybko. Powieść ma 274 strony. Idealna na jeden wieczór. Wydaje mi się, że u nas nigdy nie nastąpi taka przemiana. I nigdy nie będziemy musieli jeść ludzkiego mięsa.

W powieści „Wyborny trup” możecie przeczytać jakie demony siedzą w ludziach i co są w stanie zrobić, żeby zdobyć mięso. Co jest najbardziej przerażające? Ucinają ludziom struny głosowe, ponieważ mięso nie mówi.

Pierwszy raz czytałam taką książkę. I na pewno długo o niej nie zapomnę. Ciekawa jestem co skłoniło autorkę do napisania tak przerażającej książki. Może chciała pokazać nam, jak się zachowujemy w stosunku do zwierząt.

Okładka książki jest rewelacyjna. Twarda oprawa.

Powiem tak – czytacie na własne ryzyko. Polecam. Czasami warto przeczytać coś odmiennego.

Ps. Zakończenie książki mnie przybiło. Główny bohater Marco zranił moje serce. Dlaczego? Przeczytajcie „Wyborny trup”.

Moja ocena 7/10

Nie od dziś doskonale wiadomo nam wszystkim, iż to co kontrowersyjne i szokujące, sprzedaje się najlepiej. Tak było zawsze i z każdym rokiem wydaje się być tylko i wyłącznie coraz popularniejszym motywem w szeroko pojętej popkulturze - także i na gruncie literatury. I właśnie dziś mam okazję opowiedzieć wam o jednej z najbardziej kontrowersyjnych książek ostatnich lat - powieści pt. "Wyborny trup", którą nabyłam w księgarni TaniaK[Adres usunięty].

Zacznijmy od rzeczy najważniejszej - fabuły. Otóż opowieść ta przenosi nas do świata nieodległej przyszłości, w której to na wskutek niebezpiecznej epidemii wybito wszystkie żyjące zwierzęta, jako że przenosiły one śmiertelnego wirusa na ludzi. W tym smutnym świecie nie to było jednak najgorsze, gdyż kilka lat po wybuchu pandemii zaczął doskwierać ludziom brak mięsa, wobec czego rozpoczęto produkcję zastępczej trzody - zniewolonych ludzi, których jedynym celem życia było dorośnięcie i przeznaczenie na rzeź. Po tej przerażającej rzeczywistości świata kanibalizmu, oprowadza nas główny bohater książki - Marco, będący pracownikiem jednego z największych zakładów mięsnych...

Jak zapewne zauważyliście, już sam powyższy zarys fabuły mówi wiele o tym, jak przedziwną, kontrowersyjną i zarazem wymagającą pozycją, jest niniejsze dzieło hiszpańskiej pisarski - Agustiny Bazterriki. To książka, którą trudno jednoznacznie zakwalifikować do danego nurtu, gdyż jest tu wiele z horroru, nie mniej ze społecznego dramatu, ale też i znajdziemy tu elementy akcji oraz powieści obyczajowej. Czy też fantastyki...? - myślę, że nie koniecznie, gdyż tak naprawdę nie pojawia się w tej książce nic, co nie mogłoby się wydarzyć naprawdę za kilka lat, co też chyba wydaje się być najbardziej mrocznym i przerażającym przesłaniem tej lektury...

Konstrukcja powieści opiera się na pierwszoosobowej narracji głównego bohatera - Marka. To ON opowiada nam o tym strasznym świecie, swojej pracy, rodzinnych kłopotach i przeszłości. On tej relacjonuje cały szereg dramatycznych zdarzeń, jakie stają się jego udziałem za sprawą pewnego prezentu od zaprzyjaźnionego hodowcy ludzkiej trzody. Narrację tę wypełnia wiele dramatycznych scen, porażających kadrów i poruszających przemyśleń bohatera, który wydaje się buntować przeciwko temu kim jest i kim stali się ludzie. Nie ma tu zawrotnego tempa, gdyż opowieść ta toczy się swoim spokojnym rytmem, dzięki czemu możemy zrozumieć i przeżyć koszmar tej rzeczywistości w większym stopniu...

Co jest najbardziej przerażające w tej książce...? Otóż logika i realizm. Logika całego przemysłu z ludzkim mięsem w roli produktu, która została opisana tu w niezwykle szczegółowy sposób i z uwzględnieniem kolejnych jego etapów - od genetycznej modyfikacji i kontrolowanych narodzin począwszy, poprzez odchów i pozbawienie umiejętności mowy ludzi przeznaczonych na rzeź a kończąc na tym makabrycznym momencie i procesie przetwarzania mięsa. To wszystko zostało opisano tu krok po kroku, co też wydaje się najtrudniejszą częścią lektury. Realizm ten obejmuje sobą także ludzkie nastawienie do kanibalizmu, który początkowo szokował, ale z czasem stał się czymś akceptowalnym społecznie przez wszystkich...

To książka o szokującym, ale nie niemożliwym scenariuszu przyszłości, która z jednej strony ukazuje nam przerażający proceder usankcjonowanego prawem powszechnego kanibalizmu, ale z drugiej też upadek obyczajów i człowieczeństwa, co zresztą znów nie powinno nas dziwić względem tego, jaki staje się nasz współczesny świat. I chyba można pokusić się w tym miejscu o stwierdzenie, że jest to jednak przede wszystkim opowieść o nas samych, która przybiera być może nieco nazbyt mroczne oblicze, ale tak naprawdę mówi o tym, że dziś nie ma już de facto żadnych świętości, granic tabu i moralnych zasad. To fikcyjna historia o upadku człowieczeństwa, która wydaje się być przestrogą dla nas wszystkich...

Przede wszystkim jednak książka hiszpańskiej autorki jest powieścią rozrywkową - szokującą i porażającą, ale mimo to zapewniającą wielkie emocje i świetną zabawę. I oczywiście można powiedzieć, że nie zgadzamy się na takie odważne treści i kontrowersyjne fabuły, ale tak naprawdę czyż nie tego właśnie oczekujemy dziś od literatury - zaszokowania i wprawienia nas w przedziwną konsternację? Ten tytuł nam to gwarantuje, fundując przy tym świetną zabawę, która jednocześnie nie przysłania nam ważnej wymowy tej relacji, o której wspominałam powyżej.

Powieść Agustiny Bazterriki pt. "Wyborny trup", to z pewnością propozycja dla czytelników o mocnych, a nawet bardzo mocnych nerwach, którzy są gotowi na potężną dawkę przemocy, szczegółowe opisy procesu zabijania i oprawiania ludzkich ciał, jak i też przekonujące przedstawienie szaleństwa. Jeśli tak jest, to gwarantuję wam to, że książka ta wzbudzi w was olbrzymie emocje i chyba też pozostanie w waszej pamięci już na zawsze. To jeden z najmocniejszych i najbardziej szokujących tytułów, jakie poznałam w życiu.

O tej książce jest teraz bardzo głośno. Nic dziwnego, to dystopijna opowieść, która wielu czytelników może przerazić, jeszcze inni, pewnie obawiają się po nią sięgnąć. Agustina Bazterrica prowokuje, tworzy krwawy i przerażający świat, w którym nie chcielibyśmy się znaleźć.

Marco pracuje jako rzeźnik, mimo że ten zawód nie wygląda już tak jak dawniej. Kwitnie handel "mięsem specjalnym". Zwierzęta zostały zakażone wirusem, a dostęp do pożywienia roślinnego nie jest pewny, krążą opinie, że nie dostarcza potrzebnych składników. Jedynym rozwiązaniem staje się kanibalizm, początkowo szokujący społeczeństwo, później staje się normalnością. Marco obserwuje upadek moralności. Ile ludzie są w stanie zrobić aby zdobyć pożywienie i przeżyć?

"Wyborny trup" szokuje od samego początku. Wizja przedstawiona przez autorkę wydaje się być bardzo odrealniona i przerażająca. Jak bywa w przypadku powieści dystopijnych, zawsze rodzi się w głowie myśl, że nigdy nie wiadomo, czy zawsze pozostanie to tylko wyobrażeniem autorki... Pozostaje mieć nadzieję, że nie przyjdzie nam żyć w świecie pozbawionym uczuć, w którym ludzie będą dopuszczać się tak okrutnych czynów. To książka dla ludzi o mocnych nerwach, którzy nie boją się historii wywołujących obrzydzenie.

Mówią o niej, że szokuje, że przeraża, że jest poruszająca i obrzydliwa jednocześnie. Dystopijne science fiction, które nie mieście się w głowie. Tak naprawdę wszystko, co skrupulatnie spisano w tej książce, dzieje się od dawna. Wiemy o tym i w większości przymykamy na to oko. Hipokryzja to nasze drugie imię.

Augustina Bazterrica po mistrzowsku połączyła nuty non fiction z produkcjami gore, tworząc w ten sposób wyjątkową symfonię bólu i cierpienia, która wybrzmiewa na każdej stronie, by w scenie finałowej zmiażdżyć w czytelniku ostatnie okruchy nadziei.

Świat dzieli się na czas przed i po PRZEMIANIE. Pandemia, która ogarnęła wszystkie kontynenty, zmieniła go na zawsze. Tajemniczy wirus i ludzka ręka przyczyniły się do wyeliminowania z planety WSZYSTKICH zwierząt. Rzeczywistość jest mozaiką ciszy, w której toczy się walka o przetrwanie. Budzą się żądze, z których pragnienie jedzenia białka zwierzęcego, jest najsilniejsze. Niezmiennie od wieków, to miejsce urodzenie determinuje długość i jakość życia. Czy w nowym świecie człowieka będzie stać na okazanie dobroci i łaski?

Autorka szokuje, bo przedstawia funkcjonowanie fabryki mięsa, opisując każdy etap produkcji, tak jak wygląda ON naprawdę (stąd wspomniane non fiction). Wychodzi też poza ściany ubojni. Pokazuje życie współczesnych ludzi, ich codzienność, problemy i rozrywki, czasem nietypowe (to też nie jest wymysłem wyobraźni). Znamy to wszystko, a jednak książka przygniata i szokuje dzięki jednemu, sprytnemu zabiegowi. Wystarczy zmienić jeden szczegół układanki, by zobaczyć ten świat, NASZ ŚWIAT, w zupełnie innym świetle. I nagle wszystko BOLI BARDZIEJ!

Niezwykła książka, którą warto doświadczyć.

IG @angelkubrick

"...każdy ma w życiu jakąś funkcję, a funkcja mięsa polega na tym, żeby je zarżnięto i potem zjedzono."

Po przeczytaniu tej książki miałam sieczkę z mózgu. Jeszcze się 2021 nie zaczął a Wydawnictwo Mova wjechało z taką lekturą, po której przydał by się Xanax albo chociaż melisa. W podwójnej torebce.

Tylu skrajnych emocji rozrywających moje wnętrzności dawno nie uświadczyłam.

Świat, w którym panuje wirus (trochę znamy te klimaty). Nie ma już w nim żadnych zwierząt (bo trzeba było je wyrżnąć) ale ludzie muszą przecież coś jeść więc kanibalizm został oficjalnie zalegalizowany. Rzeźnie działają na najwyższych obrotach. Ludzkie rzeźnie. Nie mówiąc o hodowlach...

Lubię makabryczne książki, które działają na wyobraźnię i trzepią mocno pod kopułą jednak w tej książce, mimo że makabry i mocnych opisów jest sporo to nie na nich się skupiałam. Samo ukazanie człowieczeństwa wypreparowanego z ludzkich uczuć jest czymś co chyba najbardziej wstrząsa i zostawia czytelnika z jednym wielkim niedowierzaniem. Myślałam, że będę zbierać szczękę z podłogi. Po końcówce zbierałam całą głowę.

Książka ma swoje wady, kilka lekko przegadanych momentów, ale rozdziały są krótkie więc nawet nie odczuwa się dyskomfortu znużenia. Nie jest to książka dla każdego. Groteskowa, makabryczna, wstrząsająca. Po prostu ryje mózg. Z pewnością będzie wywoływać ogrom emocji i dyskusji. Ja jestem pod mega wrażeniem.

"𝑲𝒂ż𝒅𝒚 𝒎𝒂 𝒘 ż𝒚𝒄𝒊𝒖 𝒋𝒂𝒌ąś 𝒇𝒖𝒏𝒌𝒄𝒋ę, 𝒂 𝒇𝒖𝒏𝒌𝒄𝒋𝒂 𝒎𝒊ę𝒔𝒂 𝒑𝒐𝒍𝒆𝒈𝒂 𝒏𝒂 𝒕𝒚𝒎, ż𝒆𝒃𝒚 𝒋𝒆 𝒛𝒂𝒓ż𝒏𝒊ę𝒕𝒐 𝒊 𝒑𝒐𝒕𝒆𝒎 𝒛𝒋𝒆𝒅𝒛𝒐𝒏𝒐"

"Wyborny trup" Agustiny Bazterrica to niepokojąca i bardzo intensywna opowieść dystopijna. W powieści przedstawione są kwestie przemocy, dehumanizacji oraz granic moralności...czy raczej ich braku.

Autorka obrazuje świat, w którym wirus sprawił, iż zwierzęta orzestają być zdatne do spożycia, więc problem zostaje rozwiązany w przerażający sposób. Ludzkość zaczyna hodować samych siebie w celach konsumpcyjnych.

Autorka stawia w książce ważne pytania o to w jaki sposób uprzedmiotowienie i manipulacja wpływają na społeczeństwo, jak szybko pozbędziemy się zasad moralnych w sytuacjach ekstremalnych i w końcu czym jest człowieczeństwo i gdzie są jego granice?

Agustina Bazterrica opowiada historię nadając jej brutalną siłę wyrazu poprzez opowiedzenie jej bez sentymentów, bez upiększaczy w niezwykle oschły, surowy sposób. Jednocześnie książka w subtelny sposób krytykuje obecne praktyki chowu zwierząt co sprawia, że prócz dystopia mamy również alegorię naszych czasów.

Jeżeli jesteś czytelnikiem dorosłym i świadomym zastanów się zanim sięgniesz po lekturę, gdyż książka może przerazić. Zostaniesz porażony brutalną prostotą opisów śmierci i niezwykłym zobojętnieniem bohaterów. Autorka zmusi Cię do refleksji nad kondycją ludzkości i moralnością rozpływającą się w oparach konsumpcji.

Zapewniam Cię jednak, że "Wyborny trup" to powieść warta uwagi.

Wydaje mi się, że "Wyborny trup" został napisany z myślą o odczytywaniu go na głębszym poziomie, traktowaniu praktycznie wszystkich scen symbolicznie. Poszczególni bohaterowie są reprezentantami pewnych grup społecznych. Z tego powodu fabuła, kiedy podejść do niej dosłownie, wygląda na dziurawą. Zupełnie nie przekonało mnie wytłumaczenie kanibalizmu obecnością zwierzęcego wirusa. No ale załóżmy, że tak mogłoby się stać i czytajmy dalej.

Im byłam dalej w lekturze, tym strawniej mi się czytało. Przywykłam do tego dziwacznego świata, w którym przecież nic aż tak się nie zmieniło, po prostu miejsce zwierząt w rzeźniach zajęli ludzie. To straszne, że tak szybko można pogodzić się z czymś, co w pierwszej chwili wydawało się niedopuszczalne. Autorka zaserwowała nam powieść dokładnie przemyślaną, obrzydliwą, przygnębiającą. Można debatować o samej książce, ale również o reakcji czytelnika na nią.

Bardzo podobało mi się zakończenie, było takie gorzkie, dało czytelnikowi, który jeszcze w coś wierzył, pstryczka w nos. Po jednej stronie mamy szok, kontrowersję, utratę nadziei, a po drugiej... cieszyłam się, że bohater tak postąpił, bo to oznaczało, że w końcu odnalazł spokój. Początkowo byłam zniechęcona, miałam wrażenie, że ta powieść dąży donikąd, ale cieszę się, że jednak przeczytałam do ostatniej strony, bo było warto. Również początkowo irytował mnie sposób prowadzenia narracji, aż w końcu do mnie dotarło, o co w tym chodzi. Bohaterowie pozbawili człowieczeństwa ludzi hodowanych na "mięso specjalne" i to samo zrobił narrator względem nich. Zachowując ten dziwny dystans i opisując dialogi ("on powiedział", "on pomyślał") nie chce z bohaterami nawiązać więzi, za pomocą takiej formy pokazuje czytelnikowi, że to też już nie są ludzie. Świetnie pomyślane.

Nie czytałam jeszcze tak nieprzyjemnej książki. Nie była idealna, dużo rzeczy mi tam nie zagrało, mam wrażenie, że forma trochę przerosła treść, ale i tak jestem pod wrażeniem pomysłu. Polecam, chociaż ostrzegam, że to zdecydowanie nie jest lektura dla ludzi o słabych nerwach.

Moim zdaniem ta książka nie była bardzo ,,chora” ,,obrzydliwa” czy ,,niedorzeczna”. Miałam duże oczekiwania do tej książki przez jej recenzje lecz mnie troszke zawiodła końcem, przewidziałam go pod koniec za nim do niego doszłam chodz przyznał ze byl genialny i pomimo domysłów jak się skończy odrobina szoku była ze naprawdę to się stało pomino wcześniejszych emocji bohatera, pomimo to według mnie nie ma opisów powodujących mdłości lub obrzydzenie. Przeczytałabym ja drugi raz. Polecam

"Półtusza. Ogłuszacz. Linia uboju. Myjka biczkowa. Te słowa pojawiają się w jego głowie z druzgoczącą mocą. Wykańczają go. Ale nie tylko słowa. Do tego krew, ciężka woń, automatyzacja, działanie bez refleksji. Wdzierają się do jego umysłu nocą, biorąc go z zaskoczenia. Budzi się zlany potem, ponieważ wie, że czeka go kolejny dzień zarzynania ludzi."

Kiedy zobaczyłam ten tytuł, stwierdziłam, że muszę go koniecznie przeczytać. Byłam bardzo ciekawa, co kryje się na kartach tej książki. Podeszłam do niej ze sporym zainteresowaniem. I choć wiedziałam, że może wywołać różne odczucia, to byłam jej naprawdę bardzo ciekawa.

Gdy wirus GGB zainfekował zwierzęta ,postanowiono je wybić, co do jednego, ponieważ było śmiertelnym zagrożeniem dla ludzkości. Doszło do tak zwanej "przemiany" i mięso zwierzęce zastąpiono mięsem ludzkim. Ludzie zaczęli akceptować fakt, że ten "towar" również można spożywać, nie jest ono szkodliwe. Głównym bohaterem książki jest Marco, syn rzeźnika, który jest pracownikiem w jednym z zakładów przetwórczych. Mimo iż sumiennie podchodzi do swojego "zawodu" i pracy to nie radzi sobie po stracie dziecka, a dodatkowo jego ojciec jest chory. Pewnego dnia od jednego z kontrahentów otrzymuje hojny prezent w postaci żywej samicy (PCP) która warta jest fortunę. Jak wpłynie na Marco obecność tej osoby?

Mimo iż książka do lekkich i łatwych nie należy, to autorka swoim stylem sprawiła, że czyta się ją dobrze, choć towarzyszył mi nie raz odruch wymiotny, a żołądek nie raz obracał się, do góry nogami, to z zainteresowaniem brnęłam dalej. Serio, mimo wszystko nie da się jej ot, tak odłożyć i nie skończyć. Czytałam z ogromną ciekawością i obrzydzeniem. Jedzenie ludzkiego mięsa. Ludzie kierowani i starannie wybierani na ubój. Czytając tę pozycję mamy okazję śledzić cały proces obróbki ludzkiego mięsa. Począwszy od przybycia do fabryk, przebadanie, obcinanie języków, po przygotowanie do uboju, następnie sam ubój, porcjowanie i powstanie finalnego mięsa. Wszystko, choć napisane bardzo dobrze to obrzydza. Przy tej pozycji z pewnością nie można pozwolić sobie na picie czegokolwiek, a co dopiero jedzenie czegokolwiek. Wszystko staje w gardle-nawet ślina. Nie mam wrażliwego żołądka, ale ta pozycja niejednokrotnie mnie obrzydzała. Po przeczytaniu połowy musiałam się zdystansować, by móc dotrwać do końca. Autorka w swojej książce nie tylko porusza temat kanibalizmu, ale także innych kontrowersyjnych tematów i choć jest to fikcja literacka, to nie raz książka zmusza nas do pewnych rozważań. Bardzo utkwiła mi w głowie, nie mogłam przestać o niej myśleć. Była brutalna i pełna obrzydzenia, ale warta poznania. Autorka bardzo przyjemne pióro, choć książka napisana jest narracją trzecioosobową, to czytało się ją zadziwiająco lekko i ogromną ciekawością.

Tytuł Wyborny trup przykuł moją uwagę już od momentu, gdy wypatrzyłam go w zapowiedziach. Nie da się ukryć, że okładka bardzo przyciąga wzrok i daje duże pole do popisu dla naszej wyobraźni. Z czystej ciekawości postanowiłam sięgnąć po tę książkę, by sprawdzić, co kryje ona w swoim wnętrzu. Jak myślicie, czy ta pozycja przypadła mi do gustu?

Wyobraźcie sobie świat, w którym ludzie dzieleni są na tych przeznaczonych na ubój, oraz na tych, którzy te ubite ludzkie mięso będą spożywać. Wyobraźnia podsuwa dość obrzydliwe i straszne obrazy, prawda? Jednak Marcos musi pracować przy zabijaniu kolejnych okazów, by samemu nie zostać przeznaczonym do zabicia. Stara się ON ignorować myśli o tym, w jaki sposób zarabia na życie i po prostu robi to, co do niego należy. Pewnego dnia otrzymuje ON prezent - “specjalnej jakości” samicę, którą zostawia w stodole. Chce o niej zapomnieć, ale jej wzrok stale podąża za Marcosem. Mężczyzna wie, że wszelki kontakt z ludźmi przeznaczonymi na ubój jest zabroniony, ale nic nie poradzi na to, że ten egzemplarz zaczyna traktować jak normalnego człowieka...

Kiedy zaczęłam lekturę tej pozycji, nie miałam pojęcia, czego mogę się spodziewać. Jednak z każdą kolejną stroną moje zniesmaczenie i coś na kształt przerażenia rosło, ja zaczęłam dystansować siebie i swoją uwagę od tej historii – inaczej nie dałabym rady jej skończyć. Uważam się za dość twardego czytelnika, którego brutalne sceny nie zniszczą, natomiast tutaj było to bardzo trudne. Samo wyobrażenie takiego świata budziło we mnie grozę - i raczej nie jest to dziwne.

Główny bohater, Marcos, nie pozwolił mi na to, bym jako czytelniczka za bardzo się do niego zbliżyła. Odniosłam wręcz wrażenie, że autorka sama stworzyła jego postać na wzór właśnie takiego wycofanego, załamanego wręcz mężczyzny, który żyje z dnia na dzień, nie zwracając już na nic uwagi. Dlatego też nie jestem w stanie określić, czy wzbudził ON we mnie pozytywne, czy też bardziej negatywne uczucia.

Autorka ma niesamowity dar – jej styl pisania sprawia, że tę książkę czyta się bardzo szybko i całkiem przyjemnie, choć przedstawiana historia absolutnie nie jest wesoła. Naprawdę straszna dystopijna wizja świata, w której nie można jeść zwierząt, natomiast ludzkie mięso jest jak najbardziej odpowiednie, sprawiła, że mój żołądek z każdą kolejną stroną ściskał się bardziej. Podejrzewam, że nie byłam jedynym czytelnikiem, którego dotknęła taka reakcja organizmu. Brutalne opisy, świadomość tego całego procesu... No nie, to nie jest na moje nerwy.

Jednak nie chciałabym, żeby to zostało odebrane jako negatywna recenzja. Absolutnie nie! W tej historii jest, owszem, sporo kontrowersji, ale czy literatura grozy nie jest od tego, by przerażać? Wydaje mi się, że właśnie tak jest. Dlatego też Wyborny trup będzie przeze mnie polecany, ale tylko i wyłącznie dla osób o naprawdę mocnych nerwach i z niskim poziomem wrażliwości. Jeżeli należycie do którejś z tych grup i interesuje Was ta pozycja, to myślę, że śmiało możecie po nią sięgać. Natomiast osobom, które mają wysoki próg wrażliwości i nie są odporne na tak kontrowersyjny temat - radziłabym odłożyć tę lekturę na później.

Uwaga, to jest książka dla czytelników o mocnych nerwach, którym żołądki z byle powodu do gardła nie podjeżdżają.

Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma zwierząt. Źródłem białka jest teraz mięso specjalne. Czyli mięso z ludzi. A nie, przepraszam, samców i samic przeznaczonych do uboju. Nie mają strun głosowych, bo nikt nie lubi, kiedy mięso mówi. Ciężarnym samicom odcina się kończyny, by nie próbowały doprowadzić do poronienia. A przecież mięso młodych jest wyjątkowe...

W tym świecie jako rzeźnik pracuje Marcos. Odeszła od niego żona, stracił dziecko i próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Pewnego dnia dostaje pewną przesyłkę, która zmienia wszystko.

Ta książka jest wstrząsająca, ale nie powiem, żeby mnie jakoś bardzo obrzydziła. Spodziewałam się tego, że będzie bardziej krwawo i obrzydliwie. Nie, nie mam zamiaru jeść człowieka i nie uważam, że to jest normalne, ale książka jest pozbawiona opisów obrabiania mięsa czy uboju. Tego się najbardziej obawiałam. Owszem, jest tu mowa o mięsie, ale nie chcę wdawać się w szczegóły. Sami przekonajcie się, jak ludzie do niego podchodzili. Bywa krwawo, ale jest delikatniej, niż myślałam, że będzie. Wiecie, co mnie w tej książce najbardziej przeraziło? Spokój. To, jak szybko ludzie przyzwyczaili się do nowej sytuacji i w jaki sposób ją przyjmowali.

Marcos to postać wyprana z emocji. W sumie trudno mu się dziwić. Los go nie oszczędzał, a jeszcze musi zajmować się ubojem specjalnego mięsa. Nie wszyscy nadawali się do takiej pracy. Sama wolałabym sobie w łeb strzelić, niż robić coś takiego. To, co dzieje się z nim pod koniec, wbiło mnie w fotel, chociaż się tego spodziewałam.

Końcówka mnie nie zaskoczyła, ale nie powiem, że jestem rozczarowana z tego powodu. Spodziewałam się tego i przez to, paradoksalnie, bardziej przeżyłam finał. Jeszcze długo będzie we mnie siedział.

Ta książka daje do myślenia w kwestii jedzenia mięsa i tego, jak do niego podchodzimy, choć nie tylko. O czym jeszcze mówi? O tym musicie przekonać się sami. Mocna, dobra rzecz.

„Wyborny trup” to ostatnia z przeczytanych przeze mnie w styczniu książek, ale też trochę zwlekałam z napisaniem o niej opinii. Zastanawiałam się jak ją ugryźć. A może musiałam ją nieco przetrawić? Bo z pewnością książka zawiera treści, które niejednemu utkwią w gardle niczym uporczywa ość. W każdym razie to pozycja dla czytelników z mocnym żołądkiem.

Mimo, że zaczęłam z przymrużeniem oka, to nie znajdziecie w niej nic zabawnego. Jednym słowem to makabra, a wiele z opisywanych scen zostanie ze mną na długo.

A o czym jest książka? Pokazuje dystopijną przyszłość, w której świat opanowany przez wirusa atakującego zwierzęta, nie potrafiący jednak żyć bez mięsa, szuka dla niego substytutu. I nie, nie chodzi o kotleciki sojowe, czy hamburgery z pieczonych buraków. Substytut stanowi mięso ludzi, hodowanych tylko w tym celu. Mięso zwane specjalnym.

Dzięki Marco, pracującemu w rzeźni, poznajemy cały proces hodowli, od rozmnażania, przez handel, po zabijanie i przetwarzanie. Hodowany człowiek zostaje sprowadzony do sztuki mięsa. Opisy kolejnych etapów są makabryczne, tym bardziej, że tak wyprane z emocji.

Czy Marco jako jedyny, mimo takiej pracy nie jest pozbawiony ludzkich odruchów? Czy jako jedyny w tym towarze dostrzega ludzi?

Zakończenie, które serwuje nam autorka, jest jedynym możliwym podsumowaniem tej makabry i ludzkiego zezwierzęcenia.

Książka szokuje, wzbudza emocje i wręcz obrzydzenie. Prowokuje też do refleksji i przemyśleń nad losem zwierząt hodowlanych.

Bo to człowiek dał sobie prawo decydowania o losie zwierząt, traktując je przedmiotowo, by zaspokoić swoje wyrafinowane podniebienie smakiem steku, czy golonki. Czy jedząc choć przez myśl przejdzie nam cierpienie zwierząt? Nie, przecież to sztuki hodowane na rzeź. W powieści widzimy proces, który zapewnia nam na półkach świeże schabowe, warto mu się przyjrzeć. A, że zamiast zwierzęcia jest człowiek? Może postawienie się na miejscu sztuki mięsa otworzy nam oczy.

Rozprzestrzeniający się wirus, na którego nie ma antidotum. Panika, której efektem są coraz to nowe działania rządu starającego się zapobiec katastrofie. Niby wszystko jest dziełem przypadku, a jednak pojawiają się opinie, że tak naprawdę ktoś za tym wszystkim stoi. Kolejno wprowadzane zmiany w funkcjonowaniu ludzi prowadzą do stworzenia systemu, który nie miał prawa powstać. Brzmi znajomo?

Agustina Bazterrica przenosi nas do niedookreślonej w czasie przyszłości, w której świat opanowany został przez wirusa roznoszonego za pośrednictwem zwierząt. W „Wybornym trupie” przedstawia nam rzeczywistość, w której mięsożerni mają do dyspozycji jedynie mięso ludzkie, bowiem zwierzęta wybito, aby ustrzec się przed chorobą. I choć brzmi to straszliwie i obrzydliwie, być może nawet odstraszająco, to jednak wspomniana książka jest czymś, co zostaje w czytelniku na długo (o ile nie na zawsze) nie tylko z uwagi na swoje okrucieństwo. Okrutne opisy spożywania mięsa są rzeczywiście wyzwaniem dla wrażliwej duszy, jednak w moim przypadku nie to przykuło uwagę. Czytając o całym systemie panującym w świecie Marco (głównego bohatera) oraz o obowiązujących zasadach i normach, zastanawiałam się, jakim cudem można doprowadzić do czegoś takiego. Jednak z każdą stroną docierało do mnie, że jeszcze rok temu wiele z naszej aktualnej rzeczywistości również wydawać mogłoby się wymysłem. A jednak funkcjonujemy według nowych zasad, poddajemy się nowym regułom, przyjmujemy zmiany, bo wiemy, że tak będzie lepiej, że to uratuje nasze życie.

Autorka bardzo dosłownie przedstawia nam wyobrażony świat – wstrząsający i absolutnie nieakceptowalny dla nas w tym momencie. A jednak, jeśli zastanowimy się nad tym głębiej, zobaczymy, że to nie jest tylko bujna wyobraźnia, ale efekt obserwacji współczesnego ładu, który może zostać w każdym momencie zaatakowany i ulec rozpadowi. Świat musi trwać i tak czy inaczej znajdzie sposób, by dostosować się do panujących warunków. Choć rozwiązanie, które przyjmie, nie musi być wcale spójne z naszymi wyobrażeniami.

Bardzo ciekawa jest też postać Marco, który z jednej strony jest całkowicie podporządkowany obowiązującym zasadom, a z drugiej posiada wiele wątpliwości i niewypowiedzianej goryczy. Pomimo tego, że żyje w alternatywnym dla nas świecie, jego problemy, emocje i stan duszy wcale nie różnią się tak bardzo od naszych. Tragedia, którą przeżył, może być tragedią każdego z nas. Wydaje się, jakby Bazterrica chciała zasugerować, że niezależnie od tego, co dzieje się na zewnątrz, pewne sprawy są niezmienne, a człowiek zawsze zostanie człowiekiem. Taka sugestia towarzyszy nam przez prawie całą powieść. A potem… Potem dzieje się coś, co powoduje, że odkładasz „Wybornego trupa” i z niedowierzaniem kręcisz głową. Bo wiele rzeczy, które zadziały się w tej książce, nie miały prawa się wydarzyć, ale po ostatniej stronie zdajesz sobie sprawę z tego, że nawet to, co wydawało się akceptowalne, było tylko mirażem.

Zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdy przebrnie przez tę lekturę. Że wielu na wstępie odrzuci tę książkę. Jedni powiedzą, że nie są w stanie czytać o kanibalizmie, a inni stwierdzą, że absurdy ich nie interesują. Tym drugim chciałabym przekazać jedno moje spostrzeżenie. Kiedy w 1985 roku opublikowano „Opowieść podręcznej” Margaret Atwood, wówczas też nikt nie spodziewał się, że dojdzie do momentu, w którym ta historia stanie się bardzo aktualna. Nie chciałabym, żeby Bazterrica okazała się drugą Atwood, ale skąd wiemy, co będzie za 30-40 lat? A jeśli będzie właśnie tak? I to jest dla mnie najstraszniejszy wniosek po przeczytaniu „Wybornego trupa”.

Za oknem hula wiatr, który targa bezlistnymi koronami drzew. Mną też targają emocje po lekturze kontrowersyjnej książki „Wyborny trup”. Przeraża mnie myśl, że pochłonęłam tę książkę w jeden wieczór z odrazą i fascynacją jednocześnie. Wstrząsająca, odrażająca, barbarzyńska wizja jaką serwuje nam Agustina Bazterrica przytłacza i paraliżuje strachem. Dystopia w pełnym wydaniu! Brutalna i mocna! Dobitnie obnażająca ludzkie żądze i naturę człowieka, z której wyłania się zło w czystej postaci. Nie ma tu miejsca na moralność, etykę, przyzwoitość. Te słowa w świecie wymyślonym przez autorkę nie istnieją!

Autorka używa mocnego, twardego języka naszpikowanego technicznymi nazwami, co w pełni oddaje charakter tej powieści. Poszczególne etapy pozyskiwania „mięsa specjalnego” mrożą krew w żyłach. Nie ma zwierząt, więc pojawiają się „ludzie chowu klatkowego”, bezimienni, pozbawieni głosu, odarci z godności. „Ostatecznie mięso jest tylko mięsem, więc nieważne skąd pochodzi.” Niepojęte, jak ludzie łatwo przyzwyczajają się do nowych warunków i akceptują brutalną rzeczywistość, by przeżyć. Zresztą historia już wielokrotnie udowodniła, że największym wrogiem człowieka jest ON sam.

Wszystkie wydarzenia w tej powieści śledzimy z perspektywy jednego bohatera- Marco, którym targają wewnętrzne, moralne dylematy. Z jednej strony brzydzi się tym co robi, a z drugiej wykonuje swoje obowiązki ze starannością. Nienawidzi ludzi z którymi współpracuje, potępia ich, ale trwa w tym chaosie, bo dzięki temu może zapienić ojcu należytą opiekę. Nie jestem w stanie ocenić jego postępowania. Powiem tylko, że było do przewidzenia, a sceny finałowe burzą wiarę w ludzką empatię i moralność.

Ta książka zostanie ze mną jeszcze długo. Nie sposób wypędzić z głowy myśli, które krążą jak sępy wokół padliny i nie dają spokoju. Ten brutalny scenariusz napawa mnie lękiem i obawą o przyszłość. Oby nigdy się nie sprawdził, a wizja autorki pozostała na zawsze tylko fikcją.

Nie mogę powiedzieć, że polecam tę książkę każdemu. Osoby bardziej wrażliwe mogą nie poradzić sobie z emocjami. Sama miałam obawy, czy przełknę tą historię, ale dałam radę i nie żałuję.

Dystopijna opowieść, która może Cię obrzydzić do granic możliwości. Oczywiście o ile masz słaby żołądek, bo dla mnie ta książka taka nie była.

Nie nazwę jej odrażającą, bo taka według mojej opinii nie jest. Nie napiszę, że fuj, bo dla mnie była smaczna. Taka wiecie, dobra uczta! Zacznę od tego, że kiedyś czytałem coś w tym stylu (Montes – „Sekretna kolacja) i temat kanibalizmu przypadł mi do gustu. Może ze mną jest coś nie tak, ale takie rzeczy mnie niezbyt ruszają. Raczej fascynują, a to chyba źle….

Podobała mi się pierwszoosobowa narracja w tej historii, a do tego w czasie teraźniejszym. Zazwyczaj mnie drażni, ale tutaj ona musiała po prostu taka być. Dodaje to tej książce takiej prawdy, realności i bezwzględności.

Jednak była ona dla mnie zdecydowanie za krótka. Mam duży niedosyt 😊

Po wysłuchaniu też mam wrażenie jakby ta książka nie miała fabuły. A raczej akcja tocząca się w książce zmierzała donikąd. To moje takie pierwsze odczucie „po przesłuchaniu”. Ocena jest taka jak nie inna, bo całościowo książka wywarła na mnie bardzo duże wrażenie 😊

Jestem oburzona! Dlaczego nikt nie mówi o tym, jak pięknie jest wydana ta książka??? Twarda okładka, cudowna w dotyku, wytłaczane litery, ślad ugryzienia!, piękne wklejki, grafika, idealna kompozycja. Oprawa jest niesamowita!

☠️

Wyborna. Obrzydliwa. Wstrząsająca. Dystopijna historia o upadku człowieczeństwa, moralności, zasad. W chłodny, zdystansowany sposób prezentuje gigantyczną hipokryzję społeczeństwa, które usprawiedliwia swoje najgorsze nawet zachowanie. Czy ludzie są gorsi od zwierząt? Są! (choć możliwe, że są jednak smaczniejsi).

Po jednej stronie człowiek to produkt, mięso, bydło hodowlane, po drugiej kanibal - smakosz, który bez wahania zajada się mięskiem.

☠️

Jak doszło do tego, że etyczne rozterki stały się ludziom obce, niepotrzebne?

Rzeczywistość przyniosła potrzebę nowych rozwiązań, jednak te, którymi ludzie są KARMIENI, są po prostu nie do przyjęcia – a jednak tłumy omamione przez polityków, godzą się z najgorszymi pomysłami. To jest ostrzeżenie: pamiętajcie, choć się zarzekacie, że jesteście przyzwoitymi ludźmi, zło niepostrzeżenie przejmie władzę nad wami, dacie się zmanipulować. "Zwykłe" życie..?

Nie jest to książka dla każdego, wrażliwy czytelnicy z pewnością będą odczuwali spory dyskomfort, ale warto podjąć to wyzwanie, bo zostawia mocny ślad, mnóstwo myśli i niepokój.

Czytałam ją zachłannie. Co ją wypełnia? Obrzydzenie. Smutek. Samotność. Aż coś pęka...

Jestem pod wrażeniem!

Na wstępnie uprzedzam, że książka porusza temat przełamywania tzw. Kulturowego tabu. Jest mocna, nieoczywista i przerażająca. Może Wam się zrobić od niej niedobrze i możecie poczuć się z tym niekomfortowo. Ja to rozumiem i absolutnie nikogo nie namawiam do czytania!

Książka opowiada o naszym świecie po wielkiej Przemianie. Przemianie, do której doprowadził groźny wirus obecny w mięsie i podrobach zwierzęcych. Stał się ON niezwykle niebezpieczny dla ludzi i skutecznie zdziesiątkował populacje Ziemi. To właśnie dlatego kwitnie handel ,,mięsem specjalnym”. Hodowany w ,,specjalny sposób” i pochodzący ze ,,specjalnego” miejsca. W tym wszystkim stara się odnaleźć Marco. Po stracie syna obserwuje upadek ludzkiej moralności, jednocześnie robią wszystko, aby załamana żona wróciła od matki, a jego życie chociaż trochę wróciło do normy. Gdy od jednej grubej ryby dostaje ,,specjalną samicę” na własność ma kilka wyjść. Może ją sprzedać. Może zrobić ucztę. Albo wykorzystać ją w mniej legalny sposób…

Czytałam w życiu różne książki, ale tak niepokojącej, dziwnej i niesamowicie zaskakującej jeszcze nie. Wciąga od pierwszy stron, nie chce puścić. Otula nas swoją mroczną aurą i trzyma w tym dziwnym świecie. Nie mogłam przestać o niej myśleć i marzyłam tylko o tym, aby do czytania wrócić. Książka porusza tak przerażający, a jednocześnie określony jako tabu, temat, że zdecydowanie budzi w nas niekomfortowe uczucia. Z jednej strony staramy się zrozumieć głównego bohatera, ale nie potrafimy sobie wyobrazić takiej sytuacji. Jest dla nas zbyt abstrakcyjna. Jednak bardzo szybko przyzwyczajamy się do terminologii – samica, ubój, hodowla, mięso pierwszej klasy. Sami stajemy się dokładnie tacy jak Marco. I to właśnie to jest najbardziej niepokojące, a jednocześnie niezwykle ciekawe. Wystarczy przecież dobre podanie, a sami zaczynamy postrzegać świat według podanego dyskursu! W końcu zasady, reguły i moralność są etyczne tak długo jak uważamy je za prawdziwe.

Coś co wręcz powaliło mnie na kolana to jednak było zakończenie. Totalnie się go nie spodziewałam, a cała sytuacja sprawiła, że na moment nie byłam w stanie o niczym innym myśleć. Pomysł autorki był tak prosty i logiczny, że aż wstyd mi było za moje wyższe uczucia. Przecież to od początku było tak bardzo oczywiste…

dawno nie czytałam czegoś, co budzi emocje i to tak skrajne...

"Odrażająca, prowokacyjna i niezwykle ważna powieść o moralności i ludzkich żądzach". O tak, zgadzam się, choć dodałabym jeszcze... porażająca i budzącą trwogę...

Co może się stać, kiedy złamiemy fundamentalną zasadę? W zasadzie... wszystko...

Co jesteśmy w stanie zrobić, gdy okoliczności i świat zmuszą nas do wybycia się skrupułów?

W zasadzie... wszystko...

Po nastaniu Przemiany kwitnie handel "mięsem specjalnym". Marco, syn rzeźnika, kontynuuje pracę w zawodzie, mimo ogromnej zmiany, jaka zaszła. Zrozpaczony po utracie ukochanej osoby obserwuje upadek ludzkiej moralności. Pewnego dnia otrzymuje w prezencie samicę - okaz wart fortunę: może ją sprzedać, zrobić ucztę lub może też...

"Wyborny Trup" - książka zdecydowanie, nie dla każdego. Osoby wrażliwe, słabo znoszące odrażające okrucieństwo, totalną bezwzględność i brutalne opisy, raczej nie powinny po nią sięgać.

Wśród zwierząt wybucha groźny wirus, co skutkuje wybiciem wszystkich gatunków. Ludzkość doświadcza braku mięsa. Część ekspertów coraz głośniej i śmielej głosi, że dieta wegetariańska nie dostarcza wszystkich potrzebnych składników odżywczych, co więc zostaje..?

Stopniowo wprowadza się i legalizuje kanibalizm, protesty z czasem wygasają, a to, co oburzało i wstrząsało staje się codziennością, nie wzrusza, a wręcz ewoluuje w coraz skrajniejsze formy.

Świat stworzony przez autorkę szokuje, wzbudza lęk i odrazę. Odarci z człowieczeństwa bohaterowie, wiodą pozornie zwyczajne życie, niektórzy tęsknią za przeszłością, inni zaś zagłębiają się w coraz mroczniejsze oblicze nowego świata.

Marco, główny bohater, to postać nieoczywista, tak samo jego moralność. Jednak ostatnie strony powieści odzierają nas z wszelkich wątpliwości.

Książka jest wciągająca i czyta się ją szybko, lecz pewne zdarzenia, wymusiły na mnie zatrzymanie i wręcz jej odłożenie. Sposób narracji jest przystępny, trzeciosobowy, choć obserwujemy świat na ogół razem z Marco. Wydawało mi się, że początek jest wstrząsający, lecz dalej poziom demonizmu wzrastał... O tym, jakie piekło ludzie mogą zgotować, innym ludziom... Książka wzbudziła we mnie ogrom emocji: wstręt, gniew, bezradność, ale też podszytą lekiem, mroczną ciekawość - co jeszcze zaserwuje...

Zrobiła na mnie ogromne/potworne wrażenie, zdecydowanie polecam!

Mocna, kontrowersyjna i zmuszająca do refleksji – tak najprościej można podsumować książkę Agustiny Bazterricy „Wyborny trup”. Te słowa jednak brzmią zbyt banalnie, bo to, co robi z człowiekiem ta książka – tego nie da się ująć słowami. Od lektury minęło już kilka dni, a ja wciąż mam w głowie mętlik. Zawsze mam wizję tego, w jakim kierunku posuwać się będzie fabuła i jakie może być zakończenie. Tutaj nie miałam zupełnie pomysłu na to, do czego autorka zmierza. Chłonęłam w pełnym skupieniu książkę i gdy dotarłam do ostatniego zdania, poczułam się, jakby ktoś zdzielił mnie w głowę obuchem. Dezorientacja, przerażenie i trochę też zachwyt, że właśnie tak się cała historia skończyła. Siedziałam w osłupieniu i przetrawiałam całą fabułę i doszłam do jednego wniosku, że natychmiast powinnam książkę przeczytać jeszcze raz, jeszcze uważniej. „Wyborny trup” to ważna książka i mam nadzieję, że ta wizja dystopijnego świata nigdy się nie ziści. A dlaczego szokuje? Przedstawiony świat dzieli się na czas przed i po przemianie. Pewien wirus doprowadził do śmierci wszystkich zwierząt, ich jedzenie powodowało też śmierć i ludzi, więc trzeba było działać. Tylko czy człowiek jest w stanie obejść się bez mięsa? Może i jest, ale po co, skoro jest przecież rodzaj mięsa nadającego się do spożycia: mięso ludzkie. W książce poznajemy Marco, który choć brzydzi się i mięsa nie je, to nadzoruje pracę w jednym z zakładów przetwórczych. Czytelnik wraz z bohaterem znajdzie się na produkcyjnej hali: zobaczy trzymane w klatkach Samice (noworodki to towar pierwsza klasa!) i rozpłodowe Samce, przyjrzy się każdemu z etapów rozbioru mięsa, zobaczy walkę o towar i ochłapy. Będzie mógł wybrać w sklepie mięsnym pyszną część na rodzinny obiad. I wtedy już nic nie będzie takie samo, bo te sceny wgniatają i obrzydzają naszą przyszłość. Myślę, że celowym zabiegiem był bardzo prosty język tej książki, który jest wręcz beznamiętny. Znajdziemy tutaj też kilka niepotrzebnych fragmentów, które nie wnoszą nic do fabuły. Ale jednak krótkie rozdziały i właśnie taki sposób pisania, bez emocji, powoduje, że czytelnik może w pełnym skupieniu przeżywać wszystkie najokrutniejsze fragmenty i to my gotować będziemy się z emocji. Książka Agustiny Bazterricy zasługuje na uznanie, na pewno też podzieli czytelników na takich, którzy będą spragnieni rozmowy, ale na pewno znajdą się też i tacy, którzy powiedzą, że tutaj nie ma niczego wstrząsającego i zniesmaczeni odłożą książkę, bo spodziewali się zupełnie czegoś innego. Jak będzie z Wami? W której grupie się znajdziecie? Przeczytajcie koniecznie!

Prawdziwa petarda! Wstrząs, konsternacja, szok. Ta powieść wygrywa ranking na najbardziej szokującą książkę jaka kiedykolwiek powstała.

Już na wstępie zaznaczam - sięgasz po nią na własną odpowiedzialność!

Nie jest to lektura dla każdego i warto o tym pamiętać. czytelnicy o słabych nerwach, bardziej wrażliwi i tacy, którzy mają palpitacje serca na widok krwi - trzymajcie się od tej książki z daleka. Tylko mając duży dystans możemy wytrwać w tej historii do końca.

Do niedawna myślałam, że żaden temat w literaturze nie jest mi straszny, uważam się za odważnego czytelnika, dlatego z ciekawością sięgnęłam po Wybornego trupa, ale wytrwać do końca nie było łatwo. Jest tu opisane całe szaleństwo świata, barbarzyństwo w białych rękawiczkach.

Gdy ludzkość nawiedza śmiertelny wirus przenoszący się ze zwierząt, nie pozostaje nic innego jak wybić wszystko w pień. Po Przemianie kwitnie handel mięsem, ludzkim mięsem, bo przecież trzeba coś jeść, a białko roślinne nie jest wystarczające. Zatem należy się przygotować na naturalistyczne opisy rzeźni. Wszelkie czynności tj. zarzynanie, ćwiartowanie, oskórowywanie są tu opisane z najwyższą starannością. Produkcja ludzi chowu klatkowego na wysoką skalę. Upadek i obłęd. Czy jest coś odrażającego niż opisanie jak człowiek zjada człowieka nic przy tym nie marnując?

Cała opowieść ma w sobie cos odrażającego, barometr obrzydliwości osiągnął swoje maksimum, ale jest w tej historii zarazem coś pięknego, hipnotyzującego.

W tej powieści ziszcza się najczarniejszy ze scenariuszy, wszystko jest tu ekstremalnie żarłoczne, nie ma tu miejsca dla prawych obywateli, a uczucia uznawane są za przejaw głupoty. Autorka w dosadny sposób ukazała wizję całkowitego upadku człowieczeństwa, kruchej efemerycznej ludzkości.

człowiek jest tu całkowicie uprzedmiotowiony, można go kolekcjonować jak niegdyś myśliwskie trofea, polować jak na łowną zwierzynę.

Ta mocna, dystopijna opowieść zawiera w sobie pewną głębię. Gdyby przyjrzeć się bliżej zobaczymy, że autorka jedynie zamieniła rolę - zwierzęce rzeźnie zamieniono w ludzkie. Chcesz uratować planetę - złóż się w ofierze...

"Nikt niczego sobie nie zabezpieczy. Gdy tylko zaczną mnie jeść, wywołam u nich straszne problemy trawienne".

Kto z Was będzie miał na tyle odwagi, aby skusić się na Wybornego trupa? Z taką lekturą jeszcze nigdy nie miałam do czynienia. Po jej przeczytaniu już nigdy nie spojrzę na mięso jak dotychczas.

Hmm, chyba osobiście nie jestem fanem takich książek. Chociaż już sam do końca nie wiem. Ogólnie pozostanę w ocenie neutralnej. Nie jest to książka zła, bo wciąga, ale czy treść mnie zachwyciła? Z jednej strony ta książka mnie trochę przeraziła. Jak człowiek potrafi zachować się wobec drugiego człowieka. Ja wiem, że ta treść to fikcja, ale czy gdyby tak dłużej pomyśleć, to ludzie w dzisiejszym, realnym świecie tak się nie zachowują wobec siebie naprawdę? To jedna z takich książek, które ciężko mi ocenić w jakikolwiek sposób, dlatego zapraszam Was do jej przeczytania, dzięki czemu samodzielnie będziecie w stanie wyrazić opinię.

Przerażająca! Jeżeli ktoś by mnie zapytał o to, jaka jest ta książka, to ja mogę swoją opinię wyrazić jednym słowem. Można się tej książki przestraszyć, chociaż jej treść powinna dać nam naprawdę sporo do myślenia. Może w końcu przestaniemy być dla siebie tacy jak teraz? Oj, już nie udawajmy niewiniątek, ponieważ każdy z nas wie, że człowiek człowiekowi wilkiem. Lepiej chyba zwierzęta zachowują się w stosunku do siebie niż my. Osobiście stwierdzam, że pomimo tego przerażenia, książkę opłacało się przemyśleć. Może nie zawsze, ale czasem mam tak, że zanim cokolwiek uczynię komuś, to jednak dwa razy staram się myśleć.

Dawno żadna książka nie wywarła we mnie tak sprzecznych emocji. Z jednej strony jest niesamowicie intrygująca, bo na próżno szukać fabuły przynajmniej w małym stopniu zbliżonej do tej. Z drugiej natomiast odraża, ponieważ ciężko jest czytać o mięsie tworzonym z ludzi, tzw. "specjalnym mięsie". W tym wszystkim najwspanialszy był chyba wątek, w którym wygrywają prawdziwe uczucia i głęboko zakorzeniona moralność. Niemniej jednak to specyficzna pozycja, która albo się pokocha, albo znienawidzi. Na pewno jest nietypowa, tego nie można jej odebrać. Warto po nią sięgnąć, bo na pewno robi niemałe wrażenie.

"Wyborny trup" Augustiny Bazterrica to książka wstrząsająca, ale niesamowicie wciągająca! Wyobraźmy sobie świat, w którym zwierzęce mięso z jakiegoś powodu stało się niejadalne, więc ludzie z jedzenia mięsa zwierzęcego przeszli na jedzenie... mięsa ludzkiego. Ludzie dzielą się więc w tym dystopijnym świecie na tych, którzy jedzą i na tych, którzy są jedzeni, nie są nawet nazywani ludźmi. Głównym bohaterem jest Marcus, pracownik ubojni. Tak. Ubojni ludzi. Zabija ludzi, robi z nich mięso i stara się nie myśleć zbytnio o swojej pracy. Wszystko zmienia się, gdy trafia na pewną kobietą, a raczej na pewien "produkt" (bo tak najpierw na nią patrzy), który z czasem zaczyna postrzegać jako człowieka. Jeśli ktoś chce odskoczni od zwykłego i szarego świata do świata niezwykłego i czarnego jak smoła - sięgnijcie po tę powieść. Scenariusz w niej zrealizowany raczej się nie zdarzy. Na szczęście.

Książka była naprawdę fascynująca, a świat w niej przedstawiony był chyba najbardziej kreatywny oraz wstrząsający ze wszystkich powieści o podobnej tematyce, jakie kiedykolwiek czytałem. Pierwszy raz spotkałem się z taką historią, co jest oczywiście zaletą, ponieważ nie będzie kojarzyć mi się z żadną inną pozycją. Na pewno na długo zostanie w mojej pamięci i nie będę mogła jej wyrzucić. Wizja przyszłości, podziały między ludźmi, wątek przemiany głównego bohatera potrafią wzruszyć i wstrząsnąć jednocześnie. Jest to jedna z najlepszych książek jakie czytałem (a było ich bardzo dużo), więc zdecydowanie mogę ją polecić każdemu, nawet osobom, które nie przepadają za futurystyczną tematyką, ponieważ jest to powieść godna uwagi.

Do przeczytania tej książki zachęcił mnie opis wydawcy. Z notki wynikało, że to książka dla czytelników o mocnych nerwach. Skoro tak jest, to postanowiłem to sprawdzić. Już w trakcie czytania wiedziałem, że nie były to czcze słowa. Upadek moralności, ujawnienie najgorszych ludzkich cech i brutalność z całą swoją koszmarną okazałością stanowią główne tematy tej książki. Jak daleko w okrucieństwie jako gatunek możemy się posunąć? Chcąc się o tym przekonać, trzeba przeczytać tę książkę. I mieć też nadzieję, że nigdy do podobnych okropności nie dojdzie. Ta powieść to faktycznie coś dla ludzi o stalowych wręcz nerwach.

Przerażająca wizja przyszłości, w której zaraza opanowała świat, a mięso zwierzęce stało się niejadalne, trujące. Zatem tusze zwierzęce po prostu zostały zastąpione… ludzkim. W społeczeństwie doszło do Przemiany, rozkwitł handel „mięsem specjalnym”, ubojnie znów podejmują pracę. W sklepach można kupić „ozorki” czy „podroby”. Marco jest pogrążony w rozpaczy po śmierci synka. Od lat trudni się pracą w rzeźni. Biernie wykonuje powierzone mu zadania, bez zbędnych emocji. Chwilą przełomową dla niego będzie prezent od kontrahentów, który odmienia jego życie na zawsze.

Książki takie jak „Wyborny trup” są zdecydowanie nie dla wszystkich. Autorka nie szczędzi nam drastycznych opisów ogłuszania, obrabiania mięsa oraz całych procesów obchodzenia się z żywym towarem. Za ogrodzeniem rzeźni rodzi się patologia – Padlinożercy, którzy tylko czekają na nową sztukę mięsa, nieważne czy jest zdrowa czy nie. A u nowego pokolenia powstają niepokojące zabawy o nazwie Wyborny Trup… czyli jak będzie smakowała dana osoba.

Autorka ukazuje tutaj proces odczłowieczenia, ponieważ jeżeli nie widzisz w kimś człowieka, możesz go po prostu zjeść. Najważniejsze jest zaspokojenie własnych potrzeb. Ta nowa rzeczywistość może oznaczać koniec świata. Szokuje, obrzydza, ale i fascynuje, zaciekawia, daje do myślenia.

Tej książki chyba już nikomu nie trzeba przedstawiać. Nie ukrywam, że długo zastanawiałam się nad tym czy zdecydować się na przeczytanie, czy nie, ale moja ciekawość i zamiłowanie do mocnych lektur zwyciężyły. Już od pierwszych stron wiedziałam, że to był dobry wybór. Trzeba zacząć od tego, że książka jest naprawdę dobrze dopracowana pod każdym względem. Zaczynając od okładki, aż po samo wnętrze. Co ważne to nie jest typowa historia o kanibalizmie.

Przenosimy się do świata, w którym zabójczy wirus atakuje zwierzęta, przez co ludzie szukając substytutu zaczynają jeść „mięso specjalne”. Poznajemy tę historię z perspektywy Marco, który jest pracownikiem rzeźni. Kiedy dostaje mięso samicy musi zdecydować co z nim zrobić….

Tutaj świetnie pokazane jest nasze człowieczeństwo, jacy tak naprawdę jesteśmy, do czego jesteśmy zdolni w sytuacjach kryzysowych. Mam nadzieję, że to co zostało tutaj zawarte w tej książce zawsze pozostanie fikcją, bo szczerze mówiąc wizja tego co może nastąpić trochę przeraża. Autorka świetnie to wszystko połączyła w całość.

Dla mnie dobra książka to taka która wywołuje skrajne emocje, która daje do myślenia i taka którą po przeczytaniu analizuję przez dłuższy czas. „Wyborny trup” właśnie taka jest. Co prawda myślałam, że niektóre makabryczne opisy mną wstrząsną, przerażą, wzbudzą obrzydzenie, ale tak się nie stało. Tłumaczę to sobie tym, że czytam sporo mocnych książek i niektóre rzeczy nie robią już na mnie aż tak dużego wrażenia. Nie powiem, że nic mnie nie ruszyło, bo skłamałabym, ale myślałam, że nie dam rady przeczytać tej książki na raz. Najbardziej przerażająca była wizja tego co może nas czekać.

Każdy z nas ma inną wrażliwość. Zdecydowanie to nie jest książka dla każdego. Niektóre opisy były naprawdę drastyczne. Ta książka na pewno długo zostanie mi w głowie, myślę, że niektóre sceny na zawsze.

Jeśli spojrzymy na historię ludzkości, to zobaczymy szybki postęp, który pozwolił nam opanować prawie całą planetę. Bez wątpienia w wielu aspektach niesie to ze sobą pozytywy, a my sami nie wyobrażamy sobie istnieć w innym świecie bez tych wszystkich udogodnień. Lecz jeśli się dokładnie przyjrzymy naszej historii, to możemy również zaobserwować niechlubne działania. W tej chwili można nawet zaryzykować stwierdzenie, że to one są na pierwszym planie istnienia człowieka. Odpowiadamy za tysiące lat niekończących się wojen, za dehumanizację i niszczenie planety. Brzmi to fatalnie, prawda? Ale wreszcie w którymś momencie trzeba zadać sobie pytanie, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni i jak poważne konsekwencje niesie to ze sobą?

Minęło już dużo lat od Przemiany, której nazwa tak dokładnie wpisuje się w zjawisko – wszystko się zmieniło, choć pozornie wygląda podobnie i nie różni się zbytnio od życia, które znamy. Jednak kluczem tutaj jest właśnie słowo pozornie. Marcos, który jest synem rzeźnika, musiał zmienić branżę, choć to za dużo powiedziane, bo robi to, co robił dalej tylko zmienił towar. W świecie przedstawiającym się jako całkowity upadek moralności wykonuje tę samą pracę, choć uważa, że nigdy nie powinno dojść do Przemiany. Nie jest w stanie jej zaakceptować. Ale czym tak naprawdę jest ta Przemiana? Czy Marcos będzie kiedyś w stanie przystosować się do nowego życia? Czy dla ludzkości jest jeszcze jakakolwiek nadzieja?

O "Wybornym trupie" w ostatnim czasie mówi się dużo wśród czytelników. Jest to książka określana jako kontrowersyjna i szokująca. Właśnie z tego względu postanowiłam zapomnieć, że to nie do końca moje klimatu i zapoznać się z nią. Od początku zdawałam sobie sprawę, że będzie czymś odmiennym, co mocno może oddziaływać na emocje. Tak właśnie było. Czy mi się to podobało? Stanowczo tak.

Sam pomysł autorki jest dla mnie wielkim plusem, który byłby w stanie wiele zatuszować – nie było to potrzebne. "Wyborny trup" to czysta oryginalność wychodząca spoza ram schematów i tematów tabu. Postanowiła odciąć się od wszystkiego, co wypada i co powinno być. Zarazem ta innowacyjność niesie ze sobą coś z pogranicza literatury klasycznej, która często stawała się czystymi archetypami literatury. Zostałam zszokowana i przymuszona do zapoznania się z treściami dotychczas dla mnie niewyobrażalnymi. Brzmi to trochę nachalnie, ale to w tym tkwi klucz do całości.

Natomiast styl pisarki wydawał mi się początkowo niepozorny. Czytało mi się przyjemnie i dość szybko, jednak w pierwszej chwili nie zauważyłam, na czym polega jego fenomen. Dopiero z czasem zaczęłam go określać jako wprost fantastyczny. Przemawiała przez niego prostota oczarowująca i zachwycająca różnorodną możliwością odbioru. Każdy najmniejszy aspekt był dopracowany, ale w żaden sposób nie drażnił zbytnią kwiecistością języka. Niczego nie było za dużo, ani też niczego nie było za mało.

Z opisaniem fabuły mam poważny problem, ponieważ w tym momencie zaczyna braknąć mi słów. "Wybornemu trupowi" zarzuca się zbyt dużą dozę obrzydliwości. Nie będę kłamać – ona jest i mocno porusza czytelnikiem, ale zarazem utrzymuje poziom nieprzekraczalności granicy. Scen wywołujących wstręt czy nawet jakieś bardziej rozbudowane emocje jest naprawdę dużo, ale nie ma niczego, co by nie było konieczne, by ta historia mogła wybrzmieć w całej swojej panoramiczności. Opowieść jest pełnowymiarowa i wśród głównej akcji subtelnie przemyca o wiele więcej tematów niż w pierwszym odczuciu można by zauważyć.

Tematyka to mistrzowskie połączenie ukazania konkretnej sytuacji z uniwersalnością wielu wartości i czynów obecnie w obiektywnym spojrzeniu określanych jako złe. To właśnie tu pojawiają się te odwieczne pytania, które nie znajdują odpowiedzi – do czego jest zdolny człowiek jako jednostka i do czego jest zdolny człowiek jako całość? Samo poszukiwanie to podróż w głąb naszej moralności i spojrzenie na pozornie nieprzekraczalne granice. Jak raz przekroczymy zakazany rewir i nic się nie stanie, to wrócimy w to miejsce i ponownie spróbujemy przekroczyć kolejną granicę, aż ich pierwotny obraz zostanie zamazany i z czasem w ogóle zapomniany. Dokładnie ten mechanizm jest przedstawiony w "Wybornym trupie". To mechanizm, który w niektórych przypadkach może nieść wiele dobrego, ale źle wykorzystany, do czego mamy tendencję, może prowadzić do największego upadku człowieczeństwa. Tak jak wspomniałam, mamy tutaj główny wątek i dokładne przedstawienie sytuacji, ale to prawda uniwersalna, odnosząca się do znacznie większej skali naszego postępowania.

Przykładem tego jest Marcos, którego od pierwszych stron darzyłam sympatią. Jako czytelnicy obserwujemy jego zmagania z nową sytuacja. Patrzymy, jak nie może uwierzyć, że to się dzieje naprawdę, mimo że od dawna bierze w tym udział, jak pragnie się zbuntować i coś zmienić, jak wraca myślami do przeszłości i jak walczy o spełnienie swoich marzeń. To bohater genialnie wykreowany – ludzki i często nieuchwytny. Stworzyłam sobie sama jego obraz i właśnie w taki sposób dałam się oszukać pozorom własnego umysłu.

"Wyborny trup" to powieść warta uwagi każdego czytelnika. Wiem, że dla trochę wrażliwszych osób jest to literatura mocna, być może nawet nie do przebrnięcia. Lecz warto dać z siebie wszystko, by z oddali spojrzeć na samego siebie i ludzkość, do której należymy. Są procesy, których już nie zatrzymamy, lecz są też momenty, gdy możemy ustać i jeszcze się zmienić. Czy nie warto dla nas samych i naszej planety zrobić to?

Dystopia. Szczerze mówiąc nie trzeba mi więcej mówić absolutnie nic! Uwielbiam tego typu książki i rzucam się na nie bez zastanowienia. "Wyborny trup" to kolejna, która... no właśnie, skradła moje serducho pragnące krwi, zła, horroru?

Wyobraźcie sobie świat, w niedalekiej przyszłości, choć, prawdę mówiąc, mógłby ON się okazać prawdziwy już w momencie kiedy rozpętała się pandemia, świat, w którym wymordowane zostają wszystkie zwierzęta, bo powiedziane jest, że roznoszą śmiertelnego wirusa poprzez mięso. Czyli nie jesteśmy w stanie go jeść. Tym sposobem na świecie zostaje ogłoszone, że ludzi trzeba podzielić na dwie oddzielne grupy. Ludzi, którzy mają prawo żyć i będą dopuszczać się kanibalizmu i tych, którzy będą zjadani. Okropne? Ale zastanówmy się, tak szczerze, czy aby przypadkiem nie jest niemożliwe?

Główny bohater, Marcos jest w bardzo nieciekawym położeniu. Zajmuje się ubojem ludzi. Gdzieś tam w środku ma poczucie, że traktowanie ich jak produkt wcale nie jest dobre. Tym sposobem, jedna osóbka, choć Marcos wcale nie chce tak o niej myśleć, staje się dla niego człowiekiem, nie mięsem, nie produktem na przetwór.

Czemu na początku powiedziałam, że to nie jest książka, przy której można jeść? A no, wiem, że u niektórych wywoła obrzydzenie, a być może i odruch wymiotny. Natomiast dla mnie... dla mnie jest fascynująca. Wizja świata, która może się spełnić opisana w tak wyrazisty sposób, że czytelnik musi zadać sobie kilka pytań, usiąść i przemyśleć pewne rzeczy, a przypuszczam, że niektórzy nawet swoje życie po tej lekturze mogą przewartościować.

No powiem Wam, że to wstrząsająca wizja, ale książka jest jedną z najlepszych jakie czytałam. Polecam!

Wydawnictwu MOVA dziękuję za egzemplarz!

Przerażająca, a jednocześnie zawierająca ważny przekaz powieść "Wyborny trup" szokuje i wstrząsa. Znajdują się w niej makabryczne opisy i sceny, a zarazem skłania do przemyśleń. Czy jako ludzie jesteśmy w stanie wznieść się ponad prymitywne instynkty? To istotne pytanie zawsze jest aktualne i mam przy okazji wrażenie, że autorka tej powieści celowo stworzyła fabułę rodem z najgorszych koszmarów, żeby potrząsnąć człowiekiem. Nie wiem, czy dobrze zgadłem, lecz w moim przypadku tak się stało i po skończeniu czytania w mojej głowie pojawiło się mnóstwo pytań dotyczących ludzkości. Zachęcam do przeczytania książki, chociaż należy nastawić się na prawdziwy szok!

Pierwszy raz siadając do napisania recenzji, mam mętlik w głowie. Ogromny chaos niepozwalający spojrzeć na historię z dystansem. Z jednej strony książka wywołała we mnie mocne poruszenie, duży szok i niedowierzanie, z drugiej zabrakło mi w niej fabuły, która dokądś by zmierzała.

Nie dziwię się, że tytuł książki pojawił się na wielu językach. Jest mocna, wstrząsająca, kontrowersyjna. Wzbudza skrajne emocje i nie jest ona przeznaczona dla każdego. Każdy z nas jest inaczej skonstruowany, każdy posiada inną wrażliwość i jeden może bardziej odczuć skutki tego, co otrzymał w tej powieści, inny mniej. Jednak w każdym wypali pewną dziurę i nieukrywany strach, że kiedyś do takiej sytuacji może dojść. Niby to fikcja literacka, ale kto by pomyślał, że do naszego świata zawita wirus? Że zmieni nasze postrzeganie rzeczywistości i zmusi do przekształcenia naszej codzienności?

Książka daje do myślenia, sprawia, że człowiek przestaje myśleć, iż nigdy do tego nie dojdzie, bo kto przewidzi, jak świat zmieni się za kilkanaście, kilkaset lat? Autorka rzuca czytelnika do nieokreślonej czasoprzestrzeni, sprawia, że trybiki naszego umysłu pracują na najwyższych obrotach, a opisy różnych procesów przygotowywania ,,specjalnego mięsa'' materializują się przed oczami. Autorka kształtuje rzeczywistość, gdzie człowiek staje się zwierzyną, wzbudza kontrowersje, szokuje, opisując mechanizmy działania rzeźni i innych procesów, które w niej się odbywają. Do tego przedstawia bohatera, który obraca się w tej nowej codzienności i który zmaga się ze śmiercią dziecka. Połączenie teraźniejszości ze wciąż wzrastającą depresją spowodowaną demonami przeszłości, bólem i cierpieniem powodują w czytelniku te same emocje. Wczuwa się w jego uczucia, w pogłębiającą się depresje, trudne relacje z siostrą, we wspomnienia dawnego życia bohatera. Podobało mi się dokładne stadium rozwoju świata, w którym ,,mięso specjalne'' zostało wprowadzone do użytku. Jakie mechanizmy działały przy ich tworzeniu. Mimo że ta rzeczywistość strasznie przerażała, wywoływała gęsią skórkę niedowierzania, szybko się powieść czytało.

Zabrakło mi w niej jednak większego sensu. Fabuła, jak dla mnie zmierzała donikąd. Akcja jakby sama nie wiedziała, w jakim kierunku powinna podążyć. Wydarzenia mocno walą człowieka po głowie, przez co obrazy pozostają w nim na bardzo długo, ale gdyby dodać do niej jeszcze przemyślenia innych osób, bardziej skupić się na emocjach, odczuciach osób, które z dnia na dzień usłyszały, by do swojego jadłospisu dodały ,,mięso specjalne'', lektura wydawałaby się bardziej atrakcyjna w odbiorze. Tutaj czytelnik jest od razu rzucony do świata, gdy człowiek przystosował się już do tej nowej rzeczywistości. Niemniej oceniam powieść wysoko, dla mnie była oryginalna, doskonale przemyślana, odejmuje jej jeden punk za niejasny kierunek fabuły. Jeśli jesteście jej ciekawi, to zachęcam do zapoznania się z powieścią.

"Wyborny trup" w dość odrażający i ostry sposób ukazuje nam moralność ludzką. Osoby, które nie widzą problemu w zjadaniu innych ludzi. Prowadzą hodowle, organizują polowania, wysyłają ich na rzeź. Nie brzmi znajomo? Czy też ludzie tak nie traktują obecnie zwierząt? Książka stawia nam wiele niewidocznych pytań, nad którymi ciężko przejść obojętnie. Widoczne natomiast jest to jak ludzie, zobojętnieli na cierpienie innych. Jak człowiek człowieka traktuje tylko jak mięso do spożycia. Nie jest to książka dla wszystkich, bo zawiera dużo odrażających i krwawych scen. Jednak bez ich udziału książka nie dawała nam tyle do myślenia. Uważam, że jest to świetny tytuł, z którym warto się zaznajomić.

Brakuje mi słów. Z jednej strony rewelacyjna, z drugiej przerażająca. Premiera już 27 stycznia.

Nigdy nie czytałam tak wstrząsającej i realistycznej książki z gatunku dystopijnych. Nigdy nie miałam przyjemności wtopić się w tak mroczną przyszłość. Autorka przebiła wszystkie możliwe wyobrażenia. Ukazuje nam świat przyszły, który jest już po Przemianie. Ta przemiana polega głównie na pozbyciu się wszelkiej zwierzyny i legalizacji kanibalizmu. Poznajemy w niej Marco, który każdego dnia pracuje w ludzkiej rzeźni. Pewnego dnia dostaje prezent - mięso specjalne PCP. Musi dokonać wyboru, co zrobić z niechcianym darem. Wybiera najgorszy sposób, narażając się dodatkowo na śmierć.

Szok, szok i szok. Cała książka jest przerażająca. Różnorodne opisy i to dość dokładne powodują nie tylko obrzydzenie, ale także strach. Strach przed tym, że to może się wydarzyć, może nas spotkać za te kilkaset lat. Świat może przejść najgorszą z możliwych Przemian, gdzie największym zagrożeniem jest drugi człowiek. Gdzie nie ma już sentymentów, a jedynie żądza pieniędzy, maniakalna radość z robieniu komuś krzywdy. (Przypomina mi to trochę film "Hostel", ale w jeszcze gorszej wersji). Zakończenie rozwaliło mnie totalnie, aż brakuje mi tchu. To będzie z pewnością mój top tego roku. Koniecznie czytajcie.

Dziękuję wydawnictwomova za egzemplarz.

Nigdy nie miałem okazji sięgnąć po tego typu książkę. Kiedyś pewnie bym się bał czytać powieści o dystopijnym świecie, ale teraz kiedy widzę, co dzieje się dookoła, sama zacząłem pewne wnioski wyciągać. Autor daje czytelnikowi naprawdę trudną i momentami przerażającą książkę. Nikt nie lubi czytać o czarnej wizji przyszłości i tego, co może stać się z naszym światem. Jednak warto po takie książki sięgać, gdyż może to nam uświadomić pewne zależności i być może w czasie odsunąć to, co nieuniknione. Powieść napisana jest dobrze, czyta się ją szybko, a fabuła wciąga. Zachęcam do przeczytania. Warto.

Książka, która powala na łopatki. Zanim jednak przejdę do oceny, to powinnam jeszcze dodać, że na pewno jest to książka dla ludzi o mocnych nerwach. Pan Augustin Bazterrica stworzył opowieść o świecie, którego nie ma. Chociaż nigdy nie możemy mieć pewności, czy przypadkiem takie miejsce, kiedyś nie powstanie. Książka bardzo REALNA. Tak, wiem, ze cała historia to fikcja, ale czasem miałam wrażenie, jakbym mógła wszystko obserwować na żywo, tak dobrze autor stworzył to wszystko. Całość robi ogromne wrażenie i na pewno pozostanie ze mną w pamięci na długo. Książkę polecam innym osobom do przeczytania.

Augustin Bazterrica stworzył dystopijny świat, gdzie naprawdę bardzo dużo się dzieje. W sumie cała treść jest fajna, jak również bohaterowie. Chyba nie popełnię faux pass, jak powiem, że książka na pewno jest bardzo krwawa i wręcz ocieka krwią. Chociaż gdzieś z tyłu głowy kręci mi się niecierpliwa jakaś myśl, czy autor przypadkiem nie za bardzo przesadził? No nie wiem, mam takie małe odczucia, dlatego zamiast piątki, tym razem dam czwórkę. Czy polecam Wam książkę? Ogólnie to tak. Jeżeli nie macie co czytać i lubicie takie dystopijne opowieści, to jak najbardziej sięgnijcie po tą propozycję od Bazterrica.