Wołyń. Bez litości

Rok 1943. Kiedy sprzymierzeni na frontach II Wojny Światowej przełamują potęgę III Rzeszy, na Wołyniu dochodzi do eksterminacji Polaków. Stanisława Morowskiego spotyka osobista tragedia, a kolejne miesiące jego życia wypełni nieustanna walka o przetrwanie. Dynamicznie rozwijająca się akcja książki ukazuje politykę niemieckich okupantów, bezwzględność ukraińskich nacjonalistów i dwulicowość sowieckich partyzantów. Tłem dla opisanych wydarzeń są urokliwe plenery, gdzie żyją ludzie przywiązani do tradycji i ziemi.

Książkę otrzymałam do recenzji od samego autora, za co bardzo serdecznie dziękuję i przepraszam, że przeczytanie jej zajęło mi tak wiele czasu, ale jest to lektura do której mimo wszystko trzeba dorosnąć. Nie jest to byle jaka historia, napisana tak po prostu przy kubku kawy lub herbaty. Proces powstawania tej książki musiał być bardzo długi i pracowity.

Jest ona oparta na autentycznych wydarzeniach, samo szukanie informacji, musiało autorowi zabrać bardzo dużo czasu. Ale widać, że Pan Piotr lubi to, co robi, interesuje się historią, dlatego stworzył tak piękną pod względem upamiętniania wydarzeń książkę. Jestem naprawdę wdzięczna za pisanie takich dzieł, gdyż dzięki nim dowiadujemy się o okrucieństwach, które spotykały ludzi przed naszymi narodzinami.

Przeczytanie fabuły wymagało ode mnie niemałego przygotowania psychicznego, gdyż zawiera ona dużą liczbę opisów - często dość drastycznych. Kilka razy zdarzyło mi się płakać, gdyż nie byłam w stanie wyobrazić sobie tak okropnych rzeczy, które człowiek mógł wyrządzić swojemu bliźniemu.

Bałam się, że dostanę coś w postaci podręcznika od historii, ale to było coś ponad to. Autor przedstawił przede wszystkim ludzi, nie wymyślonych lecz tych prawdziwych.

Mimo wszystko nie jest to historia dla każdego. Jest to trudna książka, poruszająca historię często doprowadzającą do łez, uczącą nas.

Jeśli jednak interesujecie się historią i ludźmi z wcześniejszych czasów to zachęcam Was do przeczytania tej książki, jest warta uwagi.

[Adres usunięty]

Piotr Tymiński swoją książką "Wołyń. Bez litości" przybliża czytelnikowi historię znaną głównie z opowieści, telewizji i filmu. Wołyń - makabryczne ludobójstwo, skutek eksterminacji Ludności Polskiej z Ukrainy. Wątek ten, przynajmniej w moim przypadku, na lekcji historii nie był szczegółowo poruszany, o ile w ogóle był. To co przeczytałam, upewniło mnie tylko w przekonaniu, że brakuje w szkołach obowiązkowych lektur tego typu.

Jak wszyscy wiemy Historia Polski jest równie piękna, co okrutna i bestialska. Zawsze, kiedy w grę wchodzi polityka, wojna i pieniądze, niektórzy ludzie tracą głowę i potrafią robić niewyobrażalne rzeczy. Piotr Tymiński w powieści "Wołyń. Bez litości" ukazuje dramat Polaków, którzy starali się przetrwać Rzeź wołyńską i odeprzeć ataki ukraińskich nacjonalistów. 22 kwietnia 1943r. - Wielki Czwartek, ten dzień na zawsze zapamiętał główny bohater - Stanisław Mrozowski o pseudonimie "Len". To właśnie do jego domu wkroczyli "sąsiedzi" i z zimną krwią zabili jego bliskich, jak i okolicznych mieszkańców. Ci, którzy przeżyli postanowili nie poddać się bez walki i z odwagą ruszyli na pomoc pozostałym Polakom. Wkroczyli w szeregi Armii Krajowej i starali się godnie chować poległych cywilów, którzy zginęli z rąk Ukraińskiej Powstańczej Armii, tworzyli zasadzki, w których odbijali jeńców, zazwyczaj młode kobiety, z rąk potworów. Zbierali broń, amunicję i zaciągali coraz większą liczbę mężczyzn, którzy byli gotowi do walki. W ich szeregach można było spotkać nie tylko dojrzałych, dorosłych żołnierzy. Byli tam też młodzi chłopcy i nastolatkowie, wszyscy gotowi do tego aby walczyć o swoją Ojczyznę.

To bardzo wartościowa książka, powinien ją przeczytać każdy Polak. Pokazuje w dosadny sposób różne ludzkie oblicza. Jak w każdej narodowości pojawiają się nacjonaliści, którzy w brutalny sposób próbują pokazać swoją wyższość nad innymi, jednak to nie jest reguła. W tej powieści również pojawiali się tacy bohaterowie. Ukrainiec, który ratuje zmasakrowane ciało Polskiego dziecka, któremu nie podoba się to co aktualnie dzieje się w kraju, albo Niemiec, który dołącza do żołnierzy "Lena" i ratuje polską ludność. To pokazuje, że nie każdy jest potworem nawet pod wpływem ogromnej presji. To wspaniała opowieść, o ile można tak powiedzieć o bestialskich zachowaniach. Wprowadza czytelnika w osłupienie, zdziwienie aż pojawia się pytanie "Czy to się rzeczywiście działo?". Dlatego ważne jest aby o tym nie zapominać. Zakończenie książki również wprawiło mnie w zdumienie, i mam nadzieję, że pojawi się następna książka dotykająca tego tematu.

Powieść ta ujawnia najgorszą stronę człowieka. Pokazuje jak wojna potrafi przeobrazić ludzi w prawdziwych potworów, oraz przedstawia tych, którzy nie zatracili swojego człowieczeństwa i honoru. To właśnie Ci drudzy zasługują na pamięć i szacunek.

Rok 1943 to rok cierpienia niewinnych ludzi, bestialskich morderstw dokonywanych z ręki sąsiadów żyjących tuż obok. To rok krwi i łez - walki o życie i wolność.

Jak sam tytuł powieści polskiego autora wskazuje, osią wydarzeń opisanych w książce jest rzeź wołyńska - eksterminacja ludności polskiej żyjącej od pokoleń na terenach ówczesnej krainy historycznej, jaką był Wołyń. Akcja powieści zaczyna się w nocy, gdy rodzina Stanisława Morowskiego zostaje zamordowana ze szczególną brutalnością przez ludzi mieszkających tuż obok. Mężczyzna w przeciągu kilku godzin traci całą swoją rodzinę - w tym swoją ukochaną żonę, Helenę pochodzenia ukraińskiego. Po tym wydarzeniu Stanisław wraz z ocalałymi tworzy oddział partyzancki UPA: Ukraińską Powstańczą Armię.

Powieść oparta na autentycznych wydarzeniach.

Autorem powieści jest Piotr Tymiński - magister historii, który z dokładnością opisuje ówczesne wydarzenia. Nie boi się brutalności tamtych czasów, bowiem jest świadomy tego, iż podczas tworzenia książki o takiej tematyce koniecznością jest trzymać się faktów - a w szczególności tych najbardziej brutalnych. Autor posługuje się barwnym językiem - zwraca uwagę nie tylko na sam aspekt historyczny ale przede wszystkim na życie polaków zamieszkujących tereny wołyńskie - ludzi przywiązanych do tradycji i swej narodowości. Krótkie opisy przyrody stworzone przez Tymińskiego relaksują czytelnika, dają mu chwilę wytchnienia od okrucieństwa - w pewnym sensie tworzą kontrast. Prócz tego, moją uwagę przykuł język, jakim posługiwali się bohaterowie. Specyficzny, prezentujący mowę tamtejszej ludności.

Dynamiczna akcja powieści nie pozwala czytelnikowi choćby na chwilę nudy.

Wołyń. Bez litości to świadectwo brutalności rzezi wołyńskiej - obraz cierpienia niewinnych ludzi, którzy ponieśli śmierć i ogromne straty psychiczne i materialne z ręki najbliższego sąsiada, osób z którymi często się wychowywali, znosili ciężkie znoje życia. Ta książka to dowód na to jak wielkim potworem potrafi być człowiek - jak wielkie zło w nim tkwi i tylko czeka na ujawnienie. Powieść Tymińskiego poruszyła mnie do głębi, uświadomiła i poszerzyła moją wiedzę na temat wydarzenia historycznego jakim była masakra ludności polskiej w Wołyniu. Autorowi udało się odtworzyć reale tamtych czasów - to nie tylko porządna lekcja historii, ale również z zakresu życia społecznego polaków na ziemi wołyńskiej. Moją uwagę szczególnie przykuły treści prawdziwych dokumentów, które autor umieścił w swej powieści - dowodziły one, że pomimo bestialstwa zaserwowanego nam ze strony Ukrainy, nasi rodacy wciąż zachowali odruchy ludzkie nawet w stosunku do największego wroga.

Wołyń. Bez litości to lektura, którą mogę polecić wszystkim rodakom - nieważne, czy lubicie literaturę zawierającą wątki historyczne czy wojenne, takie pozycje po prostu trzeba znać, trzeba był świadom tego, co działo się w przeszłości, by w teraźniejszości temu zapobiec bądź być na to przygotowanym.

Podejmując się próby stworzenia wartościowej powieści historycznej, należy mieć świadomość, że to coś więcej niż napisanie książki obyczajowej czy kryminału. Z jednej strony opowieść musi być sfabularyzowana, aby zaciekawić Czytelnika, z drugiej – nie ogranicza nas tylko własna wyobraźnia, ale także tło historyczne, właściwe dla okresu, w którym zdecydowaliśmy się osadzić akcję. Sztuka to trudna, ale jeśli się powiedzie, powstaje książka kompletna, łącząca w sobie przyjemność z lektury z prawdą historyczną. Tak właśnie, jako książkę kompletną, odbieram „Wołyń. Bez litości”.

Okres drugiej wojny światowej to czas, kiedy w tragiczny sposób splotły się losy wielu Polaków z nacjonalistycznym odłamem ludności ukraińskiej. Ludobójstwo, jakiego dokonano wtedy na mniejszości polskiej, przeszło do historii pod nazwą rzezi wołyńskiej. W latach 1943-1944 tamtejsza ziemia przyjęła krew ponad 50 tysięcy osób, w zdecydowanej większości narodowości polskiej. Tym, co najbardziej charakterystyczne dla masakry wołyńskiej jest bezmiar okrucieństwa. W bestialski sposób mordowano naszych rodaków, przy biernej postawie, a nawet aktywnym udziale części ukraińskiej ludności cywilnej. Ukraińcy zabijali sąsiadów, obok których przez lata żyli. Czasem mordowano nawet członków własnej rodziny. Do tej pory trudno znaleźć słowa, które w pełni oddadzą rozmiar okrucieństwa, zaślepienia i odczłowieczenia.

Wydaje się jednak, że Piotr Tymiński znalazł właściwe słowa, które opiszą tamte wydarzenia. Autor nie baczy na wrażliwość Czytelnika, skupia jego uwagę na prawdzie historycznej, bez względu na to, jak straszna by ona nie była. Nie używa eufemizmów, nie tłumaczy i nie rozgrzesza oprawców. Sceny batalistyczne są brutalne, ociekają krwią i cierpieniem. Bo właśnie polską krew i polskie cierpienie wchłonęła wołyńska ziemia kilkadziesiąt lat temu.

Myślę, że ten swego rodzaju naturalizm pełni w utworze bardzo istotną funkcję – nie pozwala Czytelnikowi odwrócić wzroku, udawać, że to tylko książka, że tak naprawdę to się nie wydarzyło. To nie wyobraźnia autora podsuwa Czytelnikowi brutalne obrazy, to krwawa rzeczywistość sprzed lat. Osobom, które zdecydują się zmierzyć z tą książką, przez cały czas w uszach będzie dźwięczał głos, że „to ludzie ludziom zgotowali ten los”.

Brutalna, wstrząsająca, do bólu prawdziwa. I właśnie dzięki tym cechom spełniająca swoją funkcję – przestrzegająca, że historia lubi się powtarzać. W moim odczuciu książka kompletna, zdecydowanie polecam.

[Adres usunięty]