Wada

@kilka_slow_o_ksiazkach

„Nic nie przynosi takiego cierpienia, jak skrywana przez lata prawda”.

Na leśnej polanie zostaje znaleziony pusty namiot, ślady krwi oraz harcerska przypinka. Komisarz Bernard Gross podejrzewa, że jest to miejsce zbrodni. Jednak nic na to nie wskazuje, na miejscu nie odnaleziono żadnego ciała ani narzędzia zbrodni. Policjant nie daje za wygraną i bada sprawę.

Równocześnie komisarz musi zająć się sprawą sprzed trzydziestu lat. Chodzi o zaginięcie młodej kobiety z dzieckiem.

Czy te dwie sprawy łączą się ze sobą?

Czy komisarzowi uda się rozwiązać zagadkę tajemniczego zaginięcia oraz pustego namiotu?

„Wada” to druga część serii z komisarzem Bernardem Grossem, za którą autor Robert Małecki otrzymał Nagrodę Czytelników Wielkiego Kalibru. Jest to wznowienie serii, dlatego może już czytaliście tę książkę pod inną okładką.

Akcja powieści toczy się w pobliżu Chełmży. Fabuła wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do samego końca. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Znajdziecie tutaj wszystko to, co powinien zawierać dobry kryminał – śledztwo, niespodziewane zwroty akcji, mylne tropy, tajemnice i intrygi. Bardzo polubiłam postać komisarza Grossa, a ta historia niesamowicie mnie wciągnęła, nie mogłam się od niej oderwać, byłam bardzo ciekawa rozwiązania obu spraw. Serdecznie polecam Wam tą książkę, uważam, że jest to świetny kryminał. Jeżeli jeszcze nie czytaliście pierwszej części, to warto nadrobić zaległości. A ja z niecierpliwością czekam na następny tom tej serii. Z przyjemnością poczytam o kolejnych śledztwach komisarza Grossa.

Na leśnej polanie zostaje odnaleziony pusty namiot, a w nim ślady krwi. Brak świadków i ofiar nie pomagają komisarzowi Bernardowi Grossowi w rozwikłaniu zagadki porzuconego biwaku, a intuicja podpowiada mu, że w tym malowniczym miejscu mogło dojść do zbr*dni. Czy sprawa zaginionej przed laty matki z małym dzieckiem i tajemniczy namiot mają ze sobą coś wspólnego? Kiedy Gross sięga do przeszłości, nie spodziewa się, że może być ona tak nierozerwalnie połączona z teraźniejszością.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. I nawet nie wyobrażacie sobie, jak się cieszę, że w końcu sięgnęłam po jedną z jego książek. Już dawno nie czytałam takiego rasowego thrillera, w którym wszystkie nitki zdają się nie prowadzić do jednego kłębka, a postaci są tak skonstruowane, jakby zostały wciągnięte do literackiego świata prosto z prawdziwej policyjnej komendy czy polskiego podwórka.

Autor utkał misterną sieć wydarzeń, stworzył świetne postaci, zwłaszcza Bernarda Grossa. Oschłego, stanowczego i konkretnego gliny. Z pozoru nie da się go lubić, jednak ja takich bohaterów bardzo szanuje i zawsze pałam do nich pozytywnymi emocjami, tak też było w tym przypadku. Gross przeżył wiele, nie jest mu łatwo z tym, co go spotkało, a pod maską twardziela, którą zakłada do pracy, skrywa się człowiek zmęczony, empatyczny, smutny, którego życie nie oszczędziło i doprowadziło na skraj samotności.

Urzekła mnie w tej książce taka mnogość polegająca na solidnym rozbudowaniu wielu aspektów. Z jednej strony mamy sprawę sprzed lat, z drugiej zakrwawiony opuszczony namiot i coraz więcej pojawiających się nazwisk, które mają coś wspólnego z tymi wydarzeniami.

Jest jeszcze trzecia kwestia: wątek prywatny komisarza Grossa. To wszystko zostało rozpisane w mądry, niechaotyczny i bardzo wciągający sposób.Autor w niesamowity sposób połączył budowanie napięcia z budowaniem ciekawości u czytelnika. To thriller, który zmusza do myślenia i ciągłego bycia w akcji. Trudno było mi się oderwać od "Wady", a zakończenie – mistrzostwo, wszystkie nitki, żyłki, ślady, of*ary i zbr*dnie zostały połączone w najlepszy z możliwych sposobów.

Wszystko mi w tej książce zagrało. Historia, pomysł na fabułę, postaci, styl, jakim została napisana — nienachalny, bogaty w opisy i przemyślenia, uporządkowany oraz wielowymiarowość, dzięki której ani przez moment nie byłam znudzona, a czułam się, jakbym była wewnątrz tej historii i brała w niej czynny udział.

"Wada" to thriller, który nie wyróżnia się brutalnością i pojawiającymi się na każdym kroku tru*ami. To thriller, który stoi genialnym pisarskim warsztatem oraz wciągającą historią. Czytajcie szybciutko!

Duszny sierpień.

Leśna polana.

Namiot.

Ślady krwi.

Tym razem komisarz Bernard Gross zostaje wezwany na polanę znajdującą się w pobliżu plaży.

Wychodzi na to, że doszło do morderstwa, jednak śledztwo jest utrudnione, ze względu na to, że na miejscu zbrodni nie ma ciała ani żadnych poszlak.

Jest pewien, że czeka go mnóstwo pracy aby rozwiązać to zajście.

Jakby tego było mało, okazuje się, że musi on zająć się także sprawą sprzed trzydziestu lat, a dokładniej zaginięciem młodej kobiety.

Gross zaczyna mieć pewne podejrzenia, łączy ze sobą pewne fakty i jest niemalże przekonany, że te dwie sprawy coś scala ze sobą.

Czy uda mu się rozwiązać te skomplikowane zagadki?

✨

"Wada" to drugi tom z niezawodnym komisarzem Bernardem Grossem i już mogę przyznać, że ten jest lepszy niż poprzedni.

Znów dostajemy dawkę szczegółowych informacji o działaniach policji, a jak wiemy ich praca nie jest łatwa, a także skutecznie niszczy psychikę.

Fabuła świetna, strona po stronie zostajemy wciągnięci w wir zaskakujących wydarzeń, zwrotów akcji... kryminał, taki jak lubię, morderstwo i zaginięcie tylko podsycają wyobraźnię czytelnika.

Razem z głównym bohaterem, który poraz kolejny zrobił na mnie wrażenie, pragniemy poznać to co nas najbardziej dręczy, dojść do sedna skomplikowanych spraw.

Jedyny mankament, to zbyt długie opisy przypominające nam co działo się poprzedniej części, aczkolwiek, taka informacja jest przydatna, aby móc uwzględnić sobie pewne szczegóły.

Seria jest naprawdę dobra, więc jeżeli jeszcze jej nie znacie, wiecie co robić. 😁

Polecam! ❤️

A ja muszę jak najszybciej mieć u siebie tom 3. 🤩