Książka zawiera przede wszystkim rozważania o teoretycznych i praktycznych problemach związanych z tożsamością nauk o bezpieczeństwie, które odbywają się w ramach trwającej debaty nad wyodrębnieniem tej samodzielnej dyscypliny naukowej. Z jednej strony jest to świadomość wspólnoty wartości i sposobów działania środowiska skupionego wokół nauk o bezpieczeństwie. Z drugiej strony jest to poszukiwanie odrębności do innych środowisk zajmujących się szeroko pojętym bezpieczeństwem. W okresie ostatnich kilkunastu lat, w wyniku dostrzeżenia nowych zagrożeń bezpieczeństwa jednostki, społeczeństwa czy wreszcie państwa, nastąpił dynamiczny rozwój środowisk badających tematykę bezpieczeństwa. Stąd też istnieje potrzeba dokonania szerszej refleksji nad określeniem uniwersalnego paradygmatu dla tej ważnej ze społecznego punktu widzenia dyscypliny naukowej. Wydaje się bowiem, że tylko nauki o bezpieczeństwie są w stanie udzielić odpowiedzi na niektóre pytania z obszaru bezpieczeństwa.
Książka ta wpisuje się w obowiązkową lekturę dla osób zajmujących się teoretycznymi i praktycznymi aspektami bezpieczeństwa w ramach nauk o bezpieczeństwie. Jest pomocna również w studiowaniu problemów bezpieczeństwa przez przedstawicieli innych dyscyplin naukowych, gdyż prezentuje postrzeganie bezpieczeństwa z różnych perspektyw badawczych i praktycznych. Z pewnością jej dydaktyczna użyteczność sprawdzi się na uczelniach prowadzących kierunki oraz studia doktoranckie związane z szeroko pojętym bezpieczeństwem.
Praca pod redakcją naukową Janusza Gierszewskiego i Juliusza Piwowarskiego.
