W pierścieniu ognia. Igrzyska śmierci. Tom 2

Niesamowita książka. Zdecydowanie moja ulubiona cześć z trylogii Igrzysk Śmierci.

Specjalnie nie opisuję pojedynczych książek, tylko zamykam klamrą trylogię, bo fala emocji, która mi towarzyszyła z każdym tomem była coraz większa i pochłaniałam z zainteresowaniem kolejne części, nie mogąc doczekać się co będzie dalej. Mowa tutaj o "Igrzyskach śmierci", "W pierścieniu ognia" oraz "Kosogłosie" autorstwa Suzanne Collins. Ileż miałam hipotez, ile domysłów - wszystko na nic! Super pomysł, zaskakujące zwroty akcji, humor, niekiedy uśmiałam się do łez 🤣 Język jest prosty, szybko się je czyta ale biorąc pod uwagę, że trylogia została napisana przede wszystkim dla nastolatków, można to potraktować jako plus. Fajnie napisana książka o świecie odległym od rzeczywistości dla społeczeństwa. Czytało się lekko i szybko z ciekawością co czeka dalej głównych bohaterów. Poleciłabym trylogię przede wszystkim młodzieży, ale także osobom starszym. W sumie to każdemu 😆 To nie jest kolejna modna lektura typu "Zmierzch" czy "50 twarzy". Polecam przeczytać a później obejrzeć film :)

zapraszam na mój profil książkowy: [Adres usunięty]

„W pierścieniu ognia”, to druga część serii Igrzysk śmierci, a tym samym przygód Katniss Everdeen. Zwyciężyła Głodowe Igrzyska, ale nie sama, Peeta Melark stał u jej oku i przetrwał rzeź, pozwolili im żyć, czy aby na długo? Czy takie odstępstwo od twardych reguł było realne? Czy nie niesie za sobą konsekwencji? Kapitol nie zasypia, jest czujny, a Katniss i Peeta powinni mieć się na baczności. „Igrzyska śmierci”, albo się lubi, albo i nie, ale jedno jest pewne, ten cykl porusza i przestrzega przed tym, do czego może być zdolny człowiek.

Mogłoby się wydawać, że życie zwycięzców Głodowych Igrzysk jest spokojne, bezpieczne, a przede wszystkim lepsze od tego sprzed. Wypadałoby, aby tak właściwie było, jednakże w rzeczywistości rozpoczęły się trudne czasy, życie na świeczniku nie należało do łatwych. Ich wybór ukazuje, że jednak można negocjować z Kapitolem, można go w pewien sposób pokonać, ugrać dla siebie coś, czego nie udało się dotąd nikomu. Sytuacja staje się być niebezpieczna, ludzie zaczynają ukazywać niezadowolenie z ich życia i traktowania w Dystryktach, a to coś, co nie powinno mieć miejsca. Dla wielu ludzi Katniss staje się Kosogłosem, głosem ludu, który zawsze był tłamszony. Ćwierćwiecze Poskromienia to wyjątkowa okazja, aby złamać nieco reguł, którymi dotychczas dysponował Kapitol. Snow nie dał się nabrać na to, co zaprezentowali, Katnis i Peeta, na ich domniemane uczucie, dla niego to nic innego jak bunt, a taki należy stłamsić w zarodku. Kolejne Głodowe Igrzyska będą, więc zaskoczeniem, a finał sam w sobie wywołuje dreszcze.

„W pierścieniu ognia” jest drugim tomem cyklu Igrzyska śmierci, chociaż została w lekki sposób i niezwykle przyjemny, wiadomo, że tematyka do lekkich nie należy. Zaczęło się dziać, zaczęło się coś zmieniać, jest szansa, jest nadzieja i wiele walki przed głównymi bohaterami, a także przelanej krwi, która zdaje się nie chcąc przestać płynąć. Jest ciężko, szczególnie dla bohaterów, czasami to, jak walczymy i jak mocno chcemy, aby było dobrze nie jak się ma z tym, jak jest w rzeczywistości. Jeden gest zostaje odebrany znacząco, fryzura, głos ludu, który staje się niebezpieczny, a Snow oczy ma wszędzie. Próbuje pokazać, że zwycięzcy Głodowych Igrzysk są tak naprawdę wielkimi przegranymi, dlatego ponownie zostają wystawieni na arenie, aby walczyć o swoje życie, jednak wszystko się zmieniło. „W pierścieniu ognia” jest pozycją równie fascynującą, co ciężką, jednak nie wyobrażam sobie, aby jej nie przeczytać i nie sięgnąć po trzeci tom „Kosogłosa”.

Drugi tom bestsellerowego cyklu pt. "Igrzyska Śmierci" nie zawodzi. Mogę śmiało powiedzieć, że temperatura pozostaje tak samo wysoka , jak przy pierwszej części.

Niezwykle wciągająca historia, która mocno trzyma w napięciu.

Bardzo ciekawy pomysł na projekt areny, zaskakujące rozwiązania i barwni bohaterowie - to są elementy, które mnie urzekły.

Książka "na raz". Przeczytana jednym tchem w sobotni wieczór,

Jeżeli komuś podobała się pierwsza część to jak najbardziej polecam także drugą, a zaraz po niej.... czwartą ;)

Z wielkim zainteresowaniem zaczęłam czytać kolejną część "Igrzysk śmierci" czyli "W pierścieniu ognia" Suzanne Collins. Na początku nie robiłam sobie wielkich nadziei. Stwierdziłam, że nie ma co robić wielkich oczekiwań. Przeważnie jest tak, że kolejna część jest gorsza. Jednak z każdą kolejną kartką co raz bardziej wciągałam się w tę historię.

Suzanne Collins jest amerykańską pisarką oraz scenarzystką telewizyjną. Napisała kilka bajek oraz opowiadań, a zasłynęła pięcioczęściowym cyklem kronik o podziemnym świecie i Gregorze - chłopcu, który odkrywa nieznane nikomu obszary. Jednak to "Igrzyska śmierci" przyniosły jej w Polsce największą sławę.

Każdego roku w państwie Panem na zlecenie Kapitolu telewizja relacjonuje reality show zwane Głodowymi Igrzyskami. Dwudziestu czterech losowo wybranych nastolatków z każdego dystryktu toczy śmiertelną walkę. Ich zwycięzca może być tylko jeden. W "Igrzyskach śmierci" dwójka uczestników Katniss Everdeen i Peeta Mellark udaremnia plany Kapitolu, wymuszając zwycięstwo obojga. Za to zwycięstwo bohaterowie zapłacą cenę, jakiej się nie spodziewają... W drugim tomie trylogii, "W pierścieniu ognia" Katniss i Peeta przygotowują się do odbycia obowiązkowego Tournee Zwycięzców, kiedy dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich zuchwały czyn. W tle trwają przygotowania do rocznicowych, 75. Głodowych Igrzysk, które przyniosą bardziej niż zaskakujący obrót spraw... Bo Kapitol jest zły. I Kapitol pragnie zemsty.

Autorka ma niesamowity sposób wprowadzania czytelnika w świat Katniss. Przeżywa się każdą chwilę, radość, smutek... Czytając tę książkę nie ma chwili w której ktoś by się nudził. Akcja rozgrywa się szybko. Wątki zaskakują. I co najważniejsze, że takiego końca bym się nie spodziewała.

Cieszy mnie fakt, że "W pierścieniu ognia" nie brakuje brutalności. Nie jest ona przesłodzona tylko miłością ale jest brutalność, zło. Chyba głownie dlatego tak bardzo polubiłam tę serię. Za to, że nie wiadomo kto tak naprawdę jest wrogiem a kto przyjacielem. Oraz dlatego, że bohaterowie są silni. Mimo tego ile muszą przeżyć, wiedzą że rodzinie zagraża niebezpieczeństwo. To nie poddają się. Walczą do samego końca.

W tej części myślę, że Peeta przeszedł największą zmianę wewnętrzną. Nie jest już tym chłopcem, którego poznaliśmy w "Igrzyskach śmierci". Teraz jest dojrzalszy, mężniejszy i pragnie za wszelką cenę uratować swoją ukochaną.

Książkę bardzo polecam. Warto poświecić ten dzień, czy dwa. Więcej czasu ta lektura nie wymaga. Siła z jaką przyciąga do siebie nie pozwala na jej odłożenie. "W pierścieniu ognia" jest jedną z najlepszych książek jaką przeczytałam. Fantastyczna, genialna.. mogłabym tak chwalić cały czas. Naprawdę warto!