Ucieczka z krainy wiecznego śniegu

Tybet to miejsce, które wszystkim kojarzy się z wolnością, spokojem, szczęściem i stanem ducha, który można osiągnąć jedynie dzięki medytacjom, modlitwom i wsłuchiwaniu się we własne wnętrze. Szczególnie dzisiaj, kiedy życie szybko gna do przodu, ludziom brakuje szczęścia i wolności, chcieliby zwolnić i poznać siebie, kraj ten jest jeszcze bardziej doceniany. Posunęło się to do tego stopnia, że wśród bogaczy wyjazd do Tybetu stał się wręcz najmodniejszą formą spędzania wolnego czasu. Nie da się też ukryć, że na dźwięk słowa Tybet, od razu w myślach pojawia się niezwykle szanowany, owiany legendą i tajemniczy człowiek, Dalajlama. To mędrzec, niezwykle inteligentny, spokojny i zachwycający siłą ducha i nastawieniem do życia, mężczyzna, którego historia jest znacznie bardziej dramatyczna niż mogłoby się wydawać.

Po śmierci Dalajlamy XIII, Tybet szykuje następcę, który obejmie władzę w kraju. Jest nim Lhamo Thondup, mały chłopiec, który od tej pory traci dzieciństwo. W jego życiu następują wielkie zmiany, jest uczony wszystkiego, co będzie mu potrzebne jako przywódcy, pobiera nauki i jednocześnie zostaje osamotniony. Wszyscy traktują go jak bóstwo, zapominając o tym, że jest jeszcze dzieckiem. Jedynie wśród biedniejszych mieszkańców wciąż udaje mu się uzyskać nieco "normalnego" życia, traktowania. Jednocześnie odczuwa presję, bo główny okupant Tybetu, Chny, wciąż próbują przejąc władzę nad "świętym miejscem". Kiedy młody chłopiec ma piętnaście lat następuje ogromny zwrot akcji.

W roku 1959 Chiny dosyć agresywnie atakują Tybet chcąc przejąc ten mały kraj. Ich działania powoli zabijają Tybetańczyków, zabierają im miejsce do życia i wolność. Młody Dalajlama musi objąć tron by ratować kraj. Jednak to nie przestrasza agresora i jedynym wyjściem jest ucieczka do Indii, gdzie władca będzie bezpieczny. Już sama ucieczka z rezydencji Dalajlamy otoczonej przez tysiące chińskich żołnierzy jest cudem, potem wraz z trzystu osobową grupą młody chłopiec musi przedrzeć się przez śmiertelnie niebezpieczne Himalaje, by dotrzeć do bezpiecznego miejsca.

"Ucieczka z krainy wiecznego śniegu" to przede wszystkim zadziwiająca i szokująca historia, w którą trudno uwierzyć. Pełna wzruszeń, zachwytu i niezwykłych zwrotów akcji, która od pierwszej strony nie pozwala o sobie zapomnieć. Jeszcze bardziej szokujące jest to, jak optymistyczny, pogodny i pełen nadziei jest Dalajlama mimo swych przeżyć. Dzięki temu, że autor, Stephan Talty ujął wszystkie wydarzenia w sposób niezwykły, momentami wydaje się jakby była to fikcyjna powieść, a nie autentyczna historia. To główna zaleta tego pisarza, która sprawia, że średniej objętości książka wydaje się być wręcz za krótka i chce się jeszcze. Oczywiście osoby, które kompletnie nie interesuje postać Dalajlamy, mogą się nie przekonać do "Ucieczki...", jednak na pewno choć trochę ich ona zaciekawi.

Ucieczka z krainy wiecznego śniegu - Stephan Talty - recenzja

Amerykański pisarz i dziennikarz zabiera swojego czytelnika w niezwykłą podróż do Tybetu, kraju przedziwnego, odciętego od świata najwyższymi górami i przesiąkniętego religią.

Swoją historię rozpoczyna od roku 1933, w którym umiera Dalajlama XIII. Jego życiową misją było unowocześnienie Tybetu i wprowadzenie go do grona krajów niepodległych. Swojemu następcy zostawił testament, w którym przestrzegał go przed Chinami – odwiecznym wrogiem Tybetu. Pogrążonych w żałobie Tybetańczyków czeka nowe zadanie, mianowicie muszą oni odnaleźć kolejną inkarnację zmarłego w ciągu dwudziestu czterech miesięcy. Mnisi wyruszają w podróż, by dzięki różnym znakom natrafić na Lhamo Thondupa, w którego ciele miał przebywać najbardziej czczony bodhisattwa w kraju – Awalokiteśwara. Gdy kończy cztery lata, wraz z bliskimi, wyrusza w złotej lektyce do Lhasy, gdzie zaczęto go wdrażać w zawiłości politycznego i duchowego przywództwa w Tybecie.

W 1950 roku Tybet zostaje zajęty przez Chińską Armię Ludowo-Wyzwoleńczą, a 23 maja 1951 roku, tybetańska delegacja w Pekinie podpisała siedemnastopunktowe porozumienie, na mocy którego miał dojść do reintegracji Tybetu z Chinami, przy przyznaniu mu autonomii, zachowaniu w nim dotychczasowego systemu politycznego, oraz zapewnieniu wolności religijnej i utrzymaniu klasztorów. Niedoświadczony politycznie Dalajlama stał się tym samym marionetką w rękach Chińczyków. Sytuacja była bardzo napięta.

W marcu 1959 roku zaproszono Dalajlamę na występ zespołu tanecznego w chińskim sztabie wojskowym. Było to o tyle dziwne, że miał ON przybyć sam. Wśród Tybetańczyków bardzo szybko spowodowało to pojawienie się pogłosek o jego planowanym porwaniu. Ludność Lhasy wywołała ogólnonarodowe powstanie, by bronić swego przywódcy. Odcięty od świata zewnętrznego młody mnich decyduje się wraz z najbliższą rodziną i eskortą na niebezpieczną podróż, by ratować życie. Trudy dramatycznej podróży oraz represje jego rodaków odmienią jego los na zawsze.

Niesamowita historia ucieczki Jego Świętobliwości z Tybetu do Indii przeplatana jest wspomnieniami uczestników powstania, braci Dalajlamy, a także jego samego. Z drugiej strony autor zestawia dramatyczne wydarzenia ze wspomnieniami osób, które nadzorowały całą operację w Ameryce, łącznie z prezydentem Eisenhowerem. Przytacza także nazwiska dziennikarzy, którzy zajmowali się w tym czasie sytuacją polityczną w Tybecie. Gdy zestawimy ze sobą wszystkie wątki – od religijnego do politycznego, ukazuje się nam historia młodego, niedoświadczonego przywódcy duchowego i politycznego, żyjącego bóstwa, serca Tybetu, który musi uciekać z własnego kraju, pozostawiając wszystko co znał i kochał, a zwłaszcza bezgranicznie oddanych mu ludzi, którzy bezustannie czekają na jego powrót.

Jola K., lat 16

źródło:[Adres usunięty]