Trzech panów w łódce (nie licząc psa)

"Mikołajek i inne chłopaki" dla dorosłych. Znakomita powieść komediowa, przy której prawie non stop można się śmiać do rozpuku! Jestem pewna, iż Rene Goscinny wzorował się na tym dziele do tego stopnia, że nawet jeden z trzech kumpli bez przerwy je a wszyscy razem są dorosłymi chłopcami, którym stale przytrafiają się jakieś prześmieszne historie. Serdecznie polecam na obecne smutne czasy

To książka, która każdy powinien mieć w swojej mieć w swojej biblioteczce i sięgać po nią jak po lekarstwo gdy życie dokucza. Ja znam ją od dawna i teraz kupiłam nowy egzemplarz. Cudowny angielski humor, który pozwala z dystansem spojrzeć na życie, ludzi i jest ciągle aktualny mimo upływu lat (pierwsze wydanie w 1889 roku) .

Jerome K. Jerome to angielski pisarz i dramaturg, który jest najbardziej znany z powieści Trzech panów w łódce nie licząc psa, którą w 2007 roku wydał Vesper.

Schorowani przyjaciele – George, Harris, J. i jego pies, Montmorency – postanawiają dla zdrowotności spędzić czas nad wodą. Decydują się na wyprawę po Tamizie. Przygotowują sprzęt, zbierają zapasy, umawiają się co do daty. Są pełni zapału, snują plany. Trasa zaczynać się ma w Kingston a kończyć w Pangbourne. Wynajmują łódkę i ruszają w drogę. Początkowo tylko J. i Harris płyną Tamizą, George pracuje tego dnia i ma do nich dołączyć nieco później. Na zmianę wiosłują i ciągną łódź. Przy okazji podziwiają uroki mijanych miejsc, zwiedzają, posilają się i opowiadają masę anegdot. Historyczne opisy miejsc mieszają się z opowieściami z życia bohaterów i ich znajomych. Nie brakuje też przygód podczas drogi – niesnasek i nieporozumień między przyjaciółmi oraz trudów samej drogi.

Opowieść prowadzi J. Jest narratorem ciekawym, bo nie tylko zapoznaje czytelnika z tym, co robią przyjaciele podczas podróży, ale też snuje wiele opowieści pobocznych. Zaznajamia nas z historiami innych ludzi, które nawiązują w jakiś sposób do tego, co obecnie dzieje się na łódce. Jest też znawcą historii – przybliża dzieje mijanych miejsc. Do tego jest też przewodnikiem po życiu swoich współtowarzyszy.

Powieść jest pełna humoru. Nie da się jej przeczytać bez uśmiechu na twarzy, mimo że wiele czasu minęło od jej powstania. Humorystyczna opowieść miała być przewodnikiem turystycznym i faktycznie sporo można się z niej dowiedzieć. Nie to jest jednak najważniejsze – najciekawsze są wstawki, anegdotki i historyjki, które bawią czytelnika.

Książka jest naprawdę dobrze napisana. Wyważona narracja nie przytłacza ani humorem, ani wstawkami turystycznymi. Opowieści przybliżają za to społeczeństwo i obyczaje XIX-wiecznej Anglii.

Niewielka czcionka i mały format książki sprawiają, że można zawsze mieć ją przy sobie. Należy ona do serii Arcydzieła literatury światowej wydawnictwa Vesper, w którym wydawane są bardzo dobre dzieła. Prosta, czarna okładka nawiązuje do reszty cyklu.

Ogólnie książka jest naprawdę dobra, zabawna, pełna interesujących drobiazgów z życia dziewiętnastowiecznej Anglii. Pojawia się w niej też parę odniesień do życia Henryka VIII, którego uwielbiam i byłam mile zaskoczona, gdy przeczytałam o nim w tej pozycji. Nie znałam wcześniej tej książki, nie słyszałam o niej i bardzo się cieszę, że nadrobiłam ten brak. Narrator jest fantastycznym opowiadaczem, który zna się na swojej roli i nie nudzi.

Polecam tym, którzy nie znają jeszcze tego dzieła. Naprawdę warto po nie sięgnąć. To pozycja pełna humoru, ciekawa i wciągająca, z interesującymi bohaterami. Czyta się szybko i z ogromną przyjemnością.

Zasiadłam raz jeszcze do lektury "Trzech panów". Dobra wiadomość jest taka, że powieść Jerome'a wciąż pozostaje jednym z moich ulubionych klasyków. Jestem prostym człowiekiem - gdy ktoś podaje mi na tacy typowy angielski humor, parskam bez opamiętania.

Mimo upływu lat nadal nie zapałałam sympatią do warstwy historycznej. Nie oznacza to jednak, że przymykam na nią oko. Ogromnie doceniam, jak zręcznie autor połączył andegdoty prostych turystów-hipochondryków ze sferą opowiastek w całości poświęconych możnym.