To zawsze byłeś ty

Lubuę książki z wątkiem muzycznym, choć jakiś czas żadnej nie czytałam. 🤭

Ada Tulińska też je bardzo lubi i po raz kolejny pokazała nam, że umie je też pisać. 😊 Znajdziecie tu mały smaczek w postaci akcentu dotyczącego "Rockin' winter". ❄️

Weronika uczy polskiego w szkole, której grozi zamknięcie. Aby uzyskać środki i zapobiegnąć tej miejscowej tragedii, wraz z innymi nauczycielami i pracownikami gminy organizuje festyn, na który ma sprowadzić swoich byłych kolegów z rocznika, a dziś- wielkie muzyczne gwiazdy.

Po kilku zawirowaniach dochodzi do współpracy, a my poznajemy też powoli relacje, jakie kiedyś łączyły Weronikę z Adrianem i Erykiem.

Okażą się one... lekko mówiąc skomplikowane, a co z tego wyniknie teraz? Przekonajcie się sami! 😊

Miałam wrażenie, że oglądam film. Naprawdę, byłam w stanie wyobrazić sobie wszystko, co autorka opisała z ogromną łatwością i uważam to za duży plus. Normalnie poczułam się, jakbym była w jakimś Camp Rocku. 😁

Zaangażowałam się w tę wielką sprawę małego miasteczka niemal personalnie i z radością obserwowałam wolę walki Weroniki, całe to zaangażowanie, a między tym wątek romantyczny.😊

Każda z postaci miała coś w sobie, ale też każda miała wady i nie do końca rozsądnie postępowała. Mimo to, bardzo je polubiłam i mam niedosyt, spędziłabym z nimi jeszcze trochę czasu. Co prawda nikt mnie w życiu tak nie denerwował jak Adrian, ale to też trzeba umieć stworzyć takiego bohatera! Czy w końcu się do niego przekonałam? A nie powiem! 😉 Musicie sami zobaczyć, o co w tych poplątanych relacjach Weroniki chodzi. 😊

Powiedziałabym, że ta książka jest taka życiowa, ale jednocześnie bajkowa. Lubię to połączenie, bo sprawia, że można się przywiązać do bohaterów, odnaleźć w nich kawałki siebie i się z nimi utożsamić, ale też można marzyć o czym wielkim, wierzyć w coś pięknego i wymagać od życia czegoś niesamowitego! 😊

Sam wątek muzyczny raczej dość przewidywalny, ale jednocześnie świetny i to chyba on dodał historii tej filmowości.

Tym, co mnie najbardziej w książce zaskoczyło, były retrospekcje i to, co się w nich działo. 🤭 Nie spodziewałam się, że Weronika ma w sobie tyle ognia i szaleństwa, ale przyjęłam to z radością. 😊

Jedyne, czego mi zabrakło, to wielka konfrontacja! Lubię, kiedy na końcu coś mocno wybuchnie, a tutaj miałam wrażenie, że napięcie rośnie, rośnie, a potem zaczyna łagodnie opadać. Chciałabym też trochę więcej czasu spędzić ze szczęśliwymi bohaterami na końcu, przydałby się jakiś jeszcze jeden dodatkowy epilog. 😁

Niemniej jednak, zakończenie fajne i satysfakcjonujące i cała książka taki posmak po sobie pozostawiła.😊

Napisana jest też bardzo dobrze, spójnie i ciekawie, przeczytałam ją w kilka godzin i bardzo serdecznie polecam!

8/10💗

🎸"To zawsze byłeś Ty" Ada Tulińska; Niegrzeczne Książki 🎸

Dawno nie czytałam książki, w której tak dużo byłoby muzyki...ale zarazem też mega romantycznych relacji 🤍 ta książka to idealne połączenie romansu z muzyką. Wciąga to do bólu!

Zacznijmy jak zawsze od bohaterów, bo to jest najważniejszy punkt książki. Muszę przyznać, że cała otoczka połączenia świetnych muzyków oraz zwykłej nauczycielki...jest mega ciekawe. Z takim haczykiem, że i muzycy i nauczycielka są rówieśnikami, chodzili razem do klasy i mieli...romantyczne relacje w przeszłości ❤🔥 to jest dopiero mega połączenie! Weronika jest tą dziewczyną- niepozorna, zwykła dziewczyna z małego miasta, oraz muzycy (Adrian i Eryk na pierwszym planie), którzy osiągają sukces. O ich relacjach czyta się naprawdę z zapartym tchem- zaczynają od wrogów, przeistaczają się w przyjaciół, a później- kochanków. Adrian to lider zespołu, a Eryk to jego gitarzysta. Pierwszy mężczyzna jest troszkę typem pozera, człowieka niestałego w uczuciach, konfliktowego. Eryk natomiast to kompletne przeciwieństwo- ma praktycznie same dobre cechy. Uwielbiam tych bohaterów, każdy z nich ma coś w sobie przyciągającego do siebie. Warto wspomnieć, że nikt nie został przedstawiony tutaj tylko w superlatywach- bohaterowie mieli swoje wady i czasami podejmowali złe decyzje, dzięki którym wyciągali lekcje. Dla mnie jest to bardzo ważny aspekt, bo dodaje wiele realizmu książkom.

Bardzo bolał mnie aspekt braku rozmowy w pewnych momentach między bohaterami- oboje skrywali w sobie bardzo silne emocje i uczucia, a bali się tego wyrazić przez co cierpieli. To lekcja dla każdego z nas, żeby zawsze szczerze rozmawiać z drugim człowiekiem i mówić o swoich uczuciach 🤍

Podobał mi się bardzo element powrotu do przeszłości. Uwielbiam to nawiązywanie do tego, co było kiedyś, bo przez to możemy się dowiedzieć, w jakich stosunkach byli wtedy nasi bohaterowie i dlaczego teraz są w takich a nie innych. Mega się o tym czytało. Lubię też bardzo w tej książce różne perspektywy- Eryka i Weroniki. Daje to większa możliwość zrozumienia bohaterów i ich uczuć. Zabrakło mi jedynie choć jednego rozdziału z perspektywy Adriana- chciałabym poznać jego myśli, dowiedzieć się, jakie miał podejście po pewnych spraw.

Mogłabym tą książkę opisać tak: życiowa, bo mamy w niej poruszone również błędy bohaterów i to, co się może stać z człowiekiem, który ma sławę- oraz poniekąd bajkowa, bo te wszystkie sceny z muzyką - byłam w stanie sobie to wyobrazić, jak ludzie skaczą i się cieszą w trakcie koncertu swoich ulubionych artystów. To fajne połączenie, zwłaszcza, gdy jest dobrze wyważone 🤍

Książka ma hot level ❤🔥❤🔥❤🔥 i wcale mnie to nie dziwi! Ta trójeczka jest w tym wypadku jak najbardziej zasłużona, ale co warto dodać- 🌶 sceny są napisane mimo wszystko w sposob przyjemny do czytania, bez żadnych dziwnych i niepotrzebnych słów czy szczegółów.

"To zawsze byłeś Ty" to bardzo wciągająca historia z mnóstwem nieprzewidzianych zdarzeń, emocji. Uważam, że jest to naprawdę świetna książka na letni wieczór ❤🔥 jeśli macie ochotę na muzykę, gorący romans i masę świetnych emocji- czytajcie! 🎶🎸🥰

⭐4/5

🎸8/10

❤🔥18+

🌶3/5

📖stron: 337

🎸seria: ❌

🔡literki: średniej wielkości, przyjemne do czytania

📍gatunek: romans

Weronika pracuje jako nauczycielka w swojej dawnej szkole. Niestety okazuje się, że placówka musi zostać zamknięta. Chcąc ją uratować wpada na pomysł zorganizowania pikniku charytatywnego. Inne osoby jej w tym pomagają i zapraszają znany zespół muzyczny. Jego członkowie to byli uczniowie tej właśnie szkoły więc składa się idealnie. Tylko, że Weronikę kiedyś łączyło coś z Erykiem i Adrianem. Czy spotkanie po latach wznieci ponownie w nich uczucie?

✨✨✨

Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Bohaterowie niezaprzeczalnie byli barwni. Cała fabuła niczym z filmów Disney'a. Frontman kapeli i szara myszka. I naprawdę, uwierzcie mi, że mimo iż ta książka była bardzo przewidywalna to spędziłam z nią miło czas.

Absolutnie nie podobała mi się postawa Weroniki i jej kompletny brak zdecydowania. Jak na 28latkę, nauczycielkę która powinna dawać przykład młodszym to nie przekonywała mnie. Niby ciągło ją do Eryka ale spotykała się z Adrianem. Absurd. Eryk natomiast to postać, która sprawiała, że serce mi się gruszkę kruszyło. Poczciwy i dobry chłopak, który od losu dostał po [motyla nóżka]. No i Adrian... Typ gwiazdora. Co to nie on, każda panna jego... No ale rachunek sumienia w końcu też zrobił.

Troszkę taka historia Kopciuszka. Oni bogaci, znani. Ona nauczycielka, która żyje skromnie. Nagle dzięki nim staje się rozpoznawalna. Nie chcę tutaj pisać za dużo, żeby wam nie zdradzać szczegółów.

Mimo tego, że okrutnie irytowała mnie Weronika, jej naiwność i głupota to mogę polecić tę książkę. Z pewnością wywołała u mnie wiele emocji. Skrajnych ale jednak emocji. A o to właśnie chodzi w książkach, prawda? Po to je czytamy by wpłynęły na nasze wnętrze, by pozostawiły po sobie jakąś cząstkę.

Książki autorki bardzo szanuję i chętnie po nie sięgam. Każda jest inna. Każda pozostawia ślad w moim sercu.

By sięgnąć po ten tytuł skusił mnie wątek muzyczny, ponieważ dawno takiego nie czytałam, a naprawdę je lubię. Oczywiście moje oczy oczarowane były również okładką, ale sami się zgodzicie, że jest piękna.

Przysiadając do lektury, oddałam się jej w pełni. Byłam zaciekawiona opisywaną historią już od pierwszych stron i brnęłam w to dalej i dalej, by w końcu przeczytać ostatnie słowa powieści "To zawsze byłeś Ty".

Autorka podzieliła książkę na czas teraźniejszy i przeszły, ponieważ przedstawione zostały również wspomnienia bohaterów, które wiele nam wyjaśniają i naprowadzają nas na wydarzenia dziejące się w czasie teraźniejszym.

Mi bardzo przyjemnie czytało się tę książkę, a sam powrót do wydarzeń z przeszłości był taką wisienką na torcie.

Co znajdziecie w tej książce?

Przede wszystkim spotkanie po latach, tajemnice, intrygi, kłamstwa, manipulacje, miłość do muzyki, dawanie drugiej szansy, podwójną perspektywę, dzięki której będziecie mogli poznać uczucia bohaterów i bardziej wkręcić się w czytanie tej książki.

Autorka stworzyła naprawdę ciekawą fabułę i świetnie poprowadziła wątki, które dostarczają nam mnóstwo emocji.

Książkę jak najbardziej wam polecam.

Gdzieś pomiędzy rockowymi riffami, a nauką języka polskiego i pieczeniem wyśmienitych słodkości rozgrywa się walka o utrzymanie na szczycie, o pracę, o szczęście. Przeszłość daje o sobie znać, a Weronika musi znowu spojrzeć Erykowi w oczy. Nie zapomniała też o charyzmatycznym Adrianie… Powrócą stare wspomnienia, a muzyka ponownie porwie ją ze swoim nurtem.

Weronika to niepozorna nauczycielka języka polskiego. Po godzinach zaś piecze przepyszne słodkości. Jeszcze w szkole była odludkiem schowanym za książkami i to wtedy zupełnie przypadkiem zwróciła na siebie uwagę Eryka. Chłopak wraz z przyjacielem Adrianem na jej oczach rozwijał skrzydła, a ich kariera muzyczna nabierała tempa. Coś zaiskrzyło, ale równie szybko się skończyło. Teraz nie ma wyjścia, prosi sławnych już muzyków o pomoc, a gdy odmawiają, ucieka się do podstępu.

Od tej pory Weronika narażona jest na częstsze spotkania z Erykiem i Adrianem, a przy okazji na gaszenie pożarów. Rockowi muzycy, a szczególnie jeden z nich, mają wyjątkową tendencję do ściągania na nią kłopotów.

Ada Tulińska serwuje nam bardzo przyjemną powieść, którą wręcz się pochłania. Autorka zestawia ze sobą małomiasteczkowy klimat z Warszawą i spokojną i poukładaną Weronikę z charkaternymi muzykami rockowymi, wokół których zawsze szaleje zamieszanie. Dziewczyna znajdzie się pomiędzy dwoma mężczyznami, którzy zapisali się w jej pamięci z czasów ogólniaka i nie pozostali bez wpływu na nią i jej uczucia aż do teraz. A gdy dołożymy do tego popularność i sypiące się oferty, poukładane życie Weroniki stanie na głowie.

Uwielbiam ten muzyczny klimat, intrygujących bohaterów i to, że lekka erotyczna fascynacja nie przyćmiewa wydarzeń, a jest jedynie delikatnym dodatkiem. Dałam się ponieść tej historii. Nie chciało mi się rozstawać z Weroniką, Erykiem i Adrianem. Ale wszystko co dobre, za szybko się kończy, prawda?

Polecam. Będzie idealna na wieczór, weekend, letni urlop, czyli do czytanie wszędzie i o każdej porze.

Jaka jest wasza ulubiona piosenka?

Muzyka od zawsze odgrywa ważną rolę w moim życiu, dlatego nie umiem jednoznacznie odpowiedzieć na takie pytanie. Praktycznie nie rozstaję się ze słuchawkami. Muzyka towarzyszy mi podczas czytania czy nauki. Dlatego tak chętnie sięgam po książki, które mają wątek muzyczny.

Weronika, kiedyś wielka prymuska, obecnie jest nauczycielką języka polskiego w swojej dawnej szkole. Jednak placówka oświatowa ma problemy finansowe i planowane jest jej zamknięcie. W związku z tym lokalna społeczność organizuje piknik charytatywny, żeby uzbierać potrzebne pieniądze. Żeby przyciągnąć jak najwięcej osób potrzebna jest duża gwiazda.

Zespół The Midnight Moon osiągnął wielką popularność. Członkowie zespołu chodzili razem z Weroniką do szkoły. Teraz dziewczyna musi się przełamać i odnowić z nimi kontakt. Jednak ich wspólna przeszłość nie należy do najprostszych. Co z tego wyniknie?

Przepadłam już od pierwszej strony. Nawet nie wiem, kiedy udało mi się tę książkę przeczytać. Na pewno nie raz sięgnę po książkę autorstwa Ady Tulińskiej, bo Fabuła skrywa wiele tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji. Muzyka nie jest wątkiem pobocznym, a odgrywa ważną rolę. Książka jest pełna melancholii, ale też humoru i momentów mocniej pikantnych.

To idealny wakacyjny romans. Czy jest bez wad? Nie. Osobiście zmieniłabym trochę tempo tej książki. Główna bohaterka, choć poczułam do niej sympatię, potrafiła mnie lekko zirytować podejmowanymi decyzjami. Nie przeszkadzało mi to jednak świetnie się bawić podczas lektury.

Jeżeli szukacie czegoś na zbliżający się urlop i lubicie motyw drugiej szansy to mam dla was propozycję idealną.

„To zawsze byłeś ty” to moja pierwsza styczność z twórczością Ady Tulińskiej i myślę, że jak najbardziej udana. Prawdę mówiąc, sięgnęłam po tę książkę będąc w trakcie lektury innej powieści i mimo wszystko momentalnie dałam się wciągnąć. Miałam tylko do niej zajrzeć i już zostałam. Lekki styl autorki, nieco okraszony humorem od razu przypadł mi do gustu. Kartki niemal same się przewracały, a czytanie zdecydowanie sprawiało mi przyjemność. Co do samej historii mam jednak drobne uwagi. Trudno było mi wczuć się w tę powieść, przez wzgląd na to, że postać głównej bohaterki wydawała mi się dość niespójna. Czasem miałam wrażenie, że czytam o dwóch różnych osobach, bo z jednej strony Weronika była szarą myszką, której brakowało odwagi, a z drugiej strony dawała się ponieść szaleństwom o jakie bym jej nie podejrzewała. Gdyby jednak potraktować tę historię z przymrużeniem oka, to jest to całkiem przyjemna lektura na wieczór. Nie wczułam się w nią, ale czy zawsze to konieczne? Sama zadaję sobie to pytanie. Czytałam już książki w podobnym stylu, których fabuła byłaby mało prawdopodobna w realnym życiu i również uważam takie książki za udane. Historia toczy się tu na dwóch płaszczyznach czasowych, a wydarzenia z przeszłości rzucają światło na to, co dzieje się w życiu bohaterki obecnie. Mamy też różne perspektywy, co bardzo lubię. Zawsze ogromnym zainteresowaniem darzę wątki pisane z perspektywy męskiej i tu zdecydowanie się nie zawiodłam. Ogólnie historia mi się podobała, szczególnie pierwsza połowa. Później czułam się trochę zirytowana zachowaniem bohaterów, i zabrakło mi właśnie możliwości wczucia się w ich relację. Tytuł oceniam jednak na plus. Muszę też przyznać, że gdybym miała ocenić tę książkę po okładce spodziewałabym się zupełnie innej historii, zdecydowanie bardziej melancholijnej. Podobało mi się, że wątek muzyczny nie zdominował całej powieści i dostałam go tyle, ile bym chciała, książka jest przez to dość uniwersalna i ma szansę trafić w gust odbiorców, którzy nie koniecznie za tym motywem przepadają.

Weronika najzwyczajniej w świecie została przyparta do muru. Koncert charytatywny The Midnight Moon, którego członkowie byli jej dawnymi znajomymi, był ostatnią szansą na uratowanie niewielkiej szkoły, w której pracowała jako nauczycielka. I chociaż od lat nie miała z nimi kontaktu, a łącząca ich w przeszłości relacja była mocno skomplikowana, dziewczyna nie ma innego wyjścia. Tyle że raz rozpalone uczucia, mimo upływu czasu, wciąż potrafią tlić się gdzieś głęboko w nas...

Miłosna historia, małomiasteczkowy klimat i subtelnie wplątany w to wątek muzyczny, do którego osobiście mam wyjątkową słabość - po prostu nie mogło być lepiej! Ada Tulińska przenosi nas wprost do niewielkiej wsi, nadając tym samym lekturze nieco sielskiej, momentami wręcz błogiej aury.

"To zawsze byłeś ty" bazuje przede wszystkim na mocno kontrastujących charakterach głównych bohaterów i sporej dawce humoru. Nie zabrakło rownież dozy pikanterii, która w jednej scenie wręcz szokuje (już wiem, skąd te trzy ❤️‍🔥 w skali, zdecydowanie 18+!). Ponadto autorka na kartach swojej powieści ukazuje różne oblicza sławy i porusza motyw kolejnej szansy. Uświadamia, że czasami, mimo złych doświadczeń, warto znów otworzyć się na drugą osobę.

Jeśli macie ochotę na lekki, nasycony chemią i muzyką romans, który pochłoniecie w dosłownie jeden wieczór, to coś zdecydowanie dla Was - bierzcie w ciemno!

Jeśli szukacie książki która pozwoli Wam oczyścić głowę, odpocząć i miło spędzić czas to polecam "To zawsze byłeś Ty" 🥰

Bardzo dobrze się przy niej bawiłam, czyta się ją błyskawicznie.

To historia miłosna, ale według mnie nie do końca romantyczna, co bardzo mnie zaskoczyło i bardzo mi się podobało. Wątek muzyczny jest dodatkowym plusem. Bohaterowie popełniają błędy zarówno te młodzieńcze, jak i te w dorosłym życiu co sprawia, że są bardzo realni i prawdziwi. To również historia o mocy manipulacji oraz o plusach i minusach popularności...

Weronika uczy języka polskiego w szkole do której sama kiedyś uczęszczała. Kiedy okazuje się, że jej ukochanemu liceum grozi zamknięcie wpada na pomysł zorganizowania festynu wraz ze zbiórką pieniędzy. Festyn musi przyciągnąć sporo darczyńców, więc wiadomo, że potrzebna jest jakaś gwiazda wieczoru. Rozwiązanie wydaje się proste i banalne, przecież Weronika zna chłopaków z The Midnigt Moon zespołu znanego w całym kraju.

No właśnie to jest problem...

Weronika musi wrócić do czasów liceum, o których wolałaby zapomnieć...

Jak przekonać dawnych kolegów ze szkoły do występu na lokalnym festynie? Czy gwiazdy takiego kalibru wystąpią charytatywnie? No i przede wszystkim czy Eryk i Adrian pamiętają ją z czasów szkoły?

Doskonała lektura, która dostarcza sporo emocji. Wkurza, bawi i zaskakuje.

Powroty do znanych autorów, są całkiem naturalne. Wiemy (mniej więcej 😉) czego się spodziewać, mamy już pewne oczekiwania i podchodzimy do nowej pozycji z głęboką nadzieją, że zostaną one spełnione. Ja miałam właśnie taki stosunek do spotkanej w ulubionej księgarni „To zawsze byłeś ty” Ady Tulińskiej. Czego chciałam? Powieści przyjemnej, romantycznej, pełnej emocji i świetnie napisanej. Ku mojemu zadowoleniu, prognoza się spełniła.

Weronika pracuje w szkole średniej w rodzinnej miejscowości. Placówce grozi zamknięcie. Kadra pedagogiczna wpada na pomysł pikniku. Samo wydarzenie nie wystarczy, by przyciągnąć darczyńców. Przydałaby się gwiazda. Całe szczęście zagrożone liceum kończyli członkowie The Midnight Moon, topowego zespołu. Weronika dostaje zadanie, by przekonać ich do występu. Jednak nikt nie wie, że w czasach szkolnych ją, Eryka i Adriana łączyła pewna historia, która wiele komplikuje.

W „To zawsze byłeś ty” dostajemy coś na kształt trójkąta, choć ciężko nazwać mi go miłosnym. Odniosłam wrażenie, że był bardziej toksyczny, a to za sprawą Adriana, lidera zespołu, który dzięki swojej charyzmie rozstawiał wszystkich po kątach i robił co chciał. Ponadto to manipulator i egoista pełną gębą. Nieco mnie drażnił, ale muszę przyznać, że pod względem charakterystyki, był idealnie skonstruowany. Bardziej od niego rozsierdziła mnie Weronika, ale tylko w jednym momencie, kiedy była jeszcze nastolatką. Jej zachowanie nie pasowało mi do mądrej i dojrzałej dziewczyny. Jednak gdyby nie ta część, powieść sporo by straciła, więc jestem gotowa to wybaczyć. Poza tym ostatnia mogę rzucić kamieniem, jeśli chodzi o błędy młodości, więc może wcale nie powinnam się czepiać.

Patrząc na całokształt, ta historia może wiele nauczyć. Pokazuje, jak ciężko jest dostrzec, że ktoś cię mami i oszukuje. Szczególnie, jeśli ta osoba jest ci bliska, choć i bez tego potrafimy być ślepi. Tak naprawdę ciężko spojrzeć na niektóre sprawy z odpowiedniej perspektywy. Trudno dostrzec sprawną manipulację. Często dopiero po czasie dociera do nas prawda, zwykle jest już wtedy musztarda po obiedzie, ale nie zawsze. (Tej drugiej opcji Wam życzę.) Druga kwestia, to mówienie o emocjach, przyznawanie się do nich. Wiem, to najtrudniejsza rzecz, jaką mogłam wymyślić (sama mam z tym problem), ale głęboko wierzę, że gdybyśmy dopracowali to do perfekcji, nasze relacje działałyby dużo lepiej. Po trzecie, nie należy oceniać innych pochopnie. Każde zachowanie ma swoją genezę i tak naprawdę nigdy nie wiemy, jak my byśmy postąpili na czymś miejscu. – To punkt dla mnie. Proszę, nie popełniajcie mojego błędu i nie miejsce za złe Weronice potknięć młodości. Kto mając naście lat nie robił głupot? Ja z pewnością mam kilka na koncie.

„To zawsze byłeś ty” jest powieścią, która sprawia wiele przyjemności czytelnikowi. Niechętnie się od niej odrywałam, bo polubiłam jej atmosferę. Zdecydowanie spełniła moje oczekiwania, dlatego z czystym sumieniem polecam ją i Wam.

Tytuł: "To zawsze byłeś ty"

Autor: Ada Tulińska

Data premiery: 31.05.2023r.

Wydawnictwo: Niegrzeczne książki

Jaka gwiazda z dzieciństwa powodowała u Was szybsze bicie serca?💜

.

U mnie był to Paddy Kelly 🙈 i muszę przyznać, że teraz wygląda znacznie lepiej... Ale te długie włosy robiły swoje 😁

.

.

.

"To zawsze byłeś ty" to książka petarda. Moje emocje zostały zszargane doszczętnie! Zastanawiałam się momentami dlaczego ludziom tak łatwo przychodzi manipulowanie innymi? Dlaczego można mówić różne przykre rzeczy, wiedząc że i tak się od nich nie odwrócą?

Dlaczego niektórzy tacy są?

Przecież to jest przykre...

.

.

Taki był Adrian. I z całym szacunkiem dla autorki - rozumiem, że miał smutną przeszłość itp. itd... Ale człowiek to człowiek. A on... wrrr... pisząc tę recenzję mam dalej na niego takie nerwy, że brak mi słów😑 Nie mógł znieść myśli, że ktoś mógłby być szczęśliwszy... że ktoś "miałby" kobietę, która jemu się podoba... musiał niszczyć wszystko na każdym kroku.

Niszczył delikatnie i po cichutku... Tak żeby inni nie widzieli...

.

.

Za to na Eryka jestem zła - bo on zamiast się przeciwstawić Adrianowi, to za każdym razem podkulał ogon 🤦‍♀️

Ale nie zmienia to faktu, że był uroczy💜

.

.

Ale do brzegu...Bo czytacie o bohaterach, a nie wiecie o co chodzi 😁

.

Zatem...

Weronika - jest nauczycielką w szkole, do której kiedyś chodziła. Mają ją zamknąć i nauczyciele wpadają na pomysł zorganizowania charytatywnego koncertu. Ich marzeniem jest, by zagrał na nim sławny zespół, którego członkowie byli wychowankami szkoły i... kolegami Weroniki. Kiedy poznałam jacy w przeszłości byli Eryk i Adrian to miałam mieszane uczucia... zastanawiałam się Dlaczego musiało dojść między nimi do TAKIEJ intymnej sytuacji. W głowie mi się to trochę nie mieści, bo Weronika była taką grzeczną dziewczynką, a tu takie coś! Mało tego... ciągle w głowie miała Eryka, a Adrian mógł sobie ją owijać wokół palca jak chciał... byłam na nią zła.

Nie potrafiłam zrozumieć, dlaczego... dlaczego ona się TAK zachowuje 🤷‍♀️

W głowie ciągle Eryk... W sercu też... A robiła zupełnie coś innego...

.

.

Jak myślicie chłopcy zagrali na koncercie i uratowali szkołę?

- Tego dowiecie się czytając powyższy tytuł, który gorąco Wam polecam!

Książka wzbudza ogromne emocje i ręczę Wam, że jej NIE odłożycie na bok!

Polecam!💜

♫ Motyw muzyczny w fabule, lubicie?

Jeśli tak to mam coś dla was w świetnym klimacie z przystojnym gitarzystą, skromną nauczycielką i pewnym łobuzem.. ;)

♫ Kolejna książka autorki pokusiła mnie piękną

okładką i interesującym opisem. Motywy muzyczne wplątane w fabułe- to zdecydowanie moje ulubione! Oczywiście dobrze ulokowałam swoje zainteresowanie bo przy tej historii nuda na pewno nie wyskoczy z kartek, a wręcz przeciwnie..można wrócić do szkoły, szkolnej ławki i dawnej sympatii..

♫ Weronika była kiedyś najlepszą uczennicą, teraz jest nauczycielką języka polskiego. Placówce w której pracuje grozi zamknięcie, aby do tego nie doszło nauczyciele proponują zorganizować piknik charytatywny, na piknik chcą zaprosić znany zespół The Midnight Moon. Członkowie zespołu również chodzili do szkoły, która teraz potrzebuje pomocy. Weronika musi się z nimi skontaktować i dopracować szczegóły.. Zarówno ją jak i Eryka i Adriana z zespołu łączy wspólną przeszłość.. spotkanie po latach może okazać się niezwykle emocjonujące..

♫ Nie spodziewałam się tego, że ta książka aż tak mnie wciągnie. Jeśli myślicie ze po jednym rozdziale da się ją zamknąć - to od razu wam mówię- NIE DA SIĘ. Każda z postaci jest intrygująca. Wątki ciekawe, autorka fajnie poukładała przeszłość z teraźniejszością tak, żeby na maksa zaciekawić i ja się wkręciłam na sto procent.

♫ Weronika lubiła swoje życie, w spokoju i monotonni. Spełniała się w swojej pasji, angażowała się w życie szkoły i uczniów. Powrót chłopaków ożywił jednak wspomnienia i schowane uczucia. Weronika to taka skromna, cicha i utalentowana osoba, która nieźle mnie w pewnym momencie zaskoczyła, aż zaniemówiłam.

♫ Eryk jest gitarzystą, wycofany, bardziej ułożony, cichy, zawsze w cieniu Adriana. Wiele razy brakowało mu odwagi w życiu. Ciężko było go rozgryźć.

Adrian to jego przeciwieństwo, korzysta z bogatego życia na 100%, lubi się upijać, a wybranki na jedną noc to u niego normalności, pomimo kilku wad jednak coś było w nim takiego przyciągającego, miał iskrę, która i mi się podobała.

♫ "To zawsze byłeś ty" jest historią bardzo dynamiczną, zaskakującą i totalnie nieprzewidywalną. Ja do samego końca nie miałam pojęcia co łączy Weronikę z chłopakami i który z nich na pewno jest na dobrej drodze do jej serca.

Podobał mi się szkolny klimat, motyw muzyki i małego miasteczka. Wszystko ze sobą dobrze współgrało, było wiele wątków, a w życiu zespołu działo się bardzo dużo.

Jak najbardziej zaskoczył mnie finał bo myślałam, że będzie po mojemu..ale cóż..nie zawiódł na pewno.

To lekka, ale refleksyjna powieść o przyjaźni, poświęceniu, życiu w cieniu i wyborach ważnych dla swojej przyszłości, przypieczętowana jedną taką sceną, że czapki z głów dla autorki.

Polecam :-)

Weronika jest nauczycielką w małej, wiejskiej szkole, którą przed laty sama kończyła. Placówce grozi zamknięcie. Dziewczyna wpada na pomysł zorganizowania festynu, na którym szkoła będzie mogła zebrać pieniądze na dalsze funkcjonowanie. Pomysł zaproszenia znanego zespołu muzycznego, którego członkami są dawni uczniowie upadającej placówki wydaje się strzałem w dziesiątkę. Weronika nie jest zachwycona faktem, że to ona ma doprowadzić do występu zespołu. Powodem jest łącząca ją przed laty historia z Erykiem, obecnym gitarzystą i Adrianem-charyzmatycznym wokalistą. Czy historia zatoczy koło? Czy Weronika odnajdzie się w galimatiasie uczuć?

Muszę przyznać, że to jest baaaaardzo niepozorna książka. Część wydarzeń płynęła sobie w spokojnym, równym tempie, a im dalej w las, tym robiło się coraz goręcej, a emocje rosły z każdą kolejną stroną. “To zawsze byłeś ty” jest tekstem, który pochłania się w mgnieniu oka. Tę książkę czyta się bardzo dobrze, a historia trojga bohaterów, których losy mają się ponownie przeciąć po latach, intryguje i wciąga.

Problem mam jedynie z Weroniką, główną bohaterką. Miałam wrażenie, że od momentu spotkania z dawnymi znajomymi, ona jakby… straciła rozum. Wiem, że zbyt duża dawka emocji potrafi ogłupić, ale byłam w szoku, że aż tak bardzo. Z sympatycznej, inteligentnej nauczycielki nagle zmieniła się w infantylną dziewczynkę, która nie potrafiła określić swoich potrzeb i uczuć. Uczuć, które dusiła w sobie przez lata i była ich pewna! Zabrakło mi też wątku powrotu do dawnych wydarzeń z perspektywy bohaterów, jako dorosłych osób, zamknięcia przez nich tematu, przegadania, rozliczenia się ze sprawą. Książkę oceniam jednak dobrze, bo to był bardzo przyjemny umilacz, któremu nie bez powodu przypisano trzy płomyki w kategorii hot level.

Czytałam już kilka pozycji autorki i wiedziałam, że kolejną też muszę przeczytać. Do tego ta śliczna okładka, która wręcz woła czytelnika. Dodajmy do tego wątek muzyczny i mamy cudowną historię chwytającą za serce.

Bohaterowie są bardzo różni pod względem charakteru. Polubiłam Weronikę za jej upór i sposób, w jaki ściągnęła zespół. To było niezłe zagranie. Jeden z bohaterów Adrian już od samego początku mi się nie spodobał. Pewny siebie i zarozumiały typek, który myśli, że świat kręci się wokół niego.

Dużym zaskoczeniem okazał się dla mnie Eryk, był tylko trochę nieśmiały i brakowało mu odwagi, aby wyrazić swoje uczucia. Zdołał jednak uzyskać moją sympatię.

W fabule pojawiają się wspomnienia naszych bohaterów ze szkolnych lat. Dodawały one całego uroku w całej przedstawionej historii i pozwalały nam, odkryć co takiego się wydarzyło wiele lat temu. Rozdziały są z perspektywy nie tylko jednego bohatera. I za to kolejny plus.

Autorka przeprowadziła nas przez całą historię płynnie i ze smakiem. Bardzo dobrze czytało mi się książkę. Zostałam oczarowana i przepadłam na dobre.

Gwarantuje, że jak zaczniecie czytać, to nie będziecie mogli się oderwać. W moim przypadku tak było. Już nie mogę się doczekać kolejnych dzieł autorki.

„Cóż za ciekawa osobowość. Uśmiechnąłem się szeroko na myśl o czystości jej serca. Była taka niewinna, a jednocześnie słodko zestresowana”.

Myślę sobie, że pomysł na tę książkę jest mocny, a sama autorka musiała się sporo napracować, aby stworzyć tak rozbudowaną fabułę, która kręci się wokół bohaterów, a jednocześnie daje pstryczka w nos czytelnikowi, który kibicuje im z całego serca, aby w końcu oboje przełamali swoją nieśmiałość.

Jest taka piękna aura, która cechuje uczucie Weroniki i Eryka. W ich nieśmiałości znalazłam promyczek nadziei, który rozświetlał całą historię.

„To zawsze byłeś ty” sprawia, że serce rośnie, gdy bohaterowie dążą do swojego przeznaczenia. Fajne jest to, że mimo upływu lat, zarówno Weronika, jak i Eryk nie potrafią przyznać się przed sobą do tak głębokiego uczucia, które skrywają w sobie. Ta cała tajemnica dodaje nutkę grozy w otoczkę romantyzmu i lekkości, dlatego wspólne chwile bohaterów cieszą podwójnie.

Ada Tulińska połączyła w tej książce wszystko to, co lubię. Jej lekkość pióra, motyw muzyczny i romans, który zaskakuje i jednocześnie unosi.

Bohaterowie mierzą się też z własnymi demonami i walczą ze stereotypami. Dostają od życia ważną lekcje, aby dążyć do własnego szczęścia, bo to właśnie ono jest w życiu najważniejsze.

Cała historia ma swoje plot twisty. Sprawia, że czytelnik jest wzruszony, szczęśliwy, ale też wkurzony i smutny. Ta paleta emocji sprawia, że od książki nie idzie się oderwać. Kocham tę historię i kocham również tę piękną okładkę, która idealnie wpasowuje się w mój gust. Czego chcieć więcej? Polecam.

TO ZAWSZE BYŁEŚ TY W PIGUŁCE

FABUŁA nie jest szczególnie nowatorska, ale Ada Tulińska potrafi tak opowiadać swoje historie, że zaangażowałam się i z ciekawością przewracałam kolejne strony. W umiejętny sposób zestawiono tu retrospekcje ze szkolnych lat bohaterów, jak i teraźniejsze wydarzenia, dzięki czemu krok za krokiem poznawaliśmy zależności między bohaterami i to, dlaczego ich wspólna historia była tak skomplikowana.BOHATEROWIE byli przede wszystkim realni i to ogromna zaleta. Nie byłam ich szczególną fanką, a momentami działali mi wręcz na nerwy, ale od początku do końca byli z krwi i kości i z łatwością mogłam sobie wyobrazić takie charaktery w swoim otoczeniu. Mamy Werkę - książkarę, która miała w sobie odrobinę sprytu, ale też i momentami łatwo ulegała wpływom innych. Eryk również zdawał się być bardziej uległy, zaś Adrian był bardziej skomplikowaną postacią, która raczej narzucała innym swoje zdanie. Dostaliśmy mały wgląd w jego przeszłość, ale nie pogardziłabym oddzielną książką, gdzie dostalibyśmy jego punkt widzenia - on mógłby być naprawdę ciekawą postacią do napisania, mimo że bardzo go nie lubiłam.

TRÓJKĄT MIŁOSNY inny niż zwykle. Mam wrażenie, że zależności między bohaterami były głębsze niż na pierwszy rzut oka było to widoczne. Wydaje mi się też, że nie do końca było to oparte na typowej miłości, a momentami na przyzwyczajeniu, uzależnieniu od drugiej osoby. Lubię rozkminiać takie zależności, więc tym większy plus za to.

MOTYW MAŁEGO MIASTECZKA był tu świetnie wykorzystany. Jako że sama z takiego pochodzę, to niektóre zależności były zdumiewająco podobne i uśmiechałam się na ich wspomnienie.

STRUKTURA

Książka podzielona jest na numerowane rozdziały z perspektywy Weroniki i Eryka, dzięki czemu mogliśmy lepiej ich poznać i zrozumieć ich punkty widzenia. Dodatkowo, mieliśmy dwie linie fabularne - tę teraźniejszą oraz retrospekcje ze szkolnych lat bohaterów. Styl pisania autorki był prosty w odbiorze i pod względem technicznym nie miałam żadnych zgrzytów.

PODSUMOWUJĄC

To zawsze byłeś ty to książka, którą czytałam zaintrygowana losami bohaterów, a wręcz momentami było mi mało i niektóre wątki mogły być bardziej rozwinięte. Ciekawa kreacja realistycznych postaci i romans z przeszkodami w postaci osób trzecich oraz świateł jupiterów. Polecam, a sama chętnie sięgnę po inne książki autorki!

Amanda Says

,,Największy przebój to taki, który można zaśpiewać we dwoje"

Weronika jest nauczycielką języka polskiego. Uczy w rodzinnym miasteczku w niewielkiej szkole która przechodzi teraz kryzys. Placówce grozi zamknięcie, przez co wszyscy jej przyjaciele jak i ona sama zostaną bez pracy. Aby uzbierać Fundusze na ratowanie placówki, zostaje zorganizowany piknik charytatywny.

Sposobem na ściągnięcie większej ilości osób jest zaproszenie znanego zespołu The Midnight Moon - którego członkowie byli wychowankami tej szkoły i to właśnie w niej zaczynali swoją karierę.

Zadanie skontaktowania się z członkami zespołu spada na Weronikę i tu zaczyna się problem, ponieważ dziewczyna zna ich jeszcze ze szkolnych czasów.

Kobieta musi zrobić wszystko aby zgodzili się wystąpić i pomóc w uratowaniu szkoły.

Jednak czy dawna przeszłość która łączy ją z Adrianem i Erykiem nie okaże się przeszkodą?

"To zawsze byłeś Ty" to książka którą czyta się niezwykle lekko i bardzo szybko dzięki lekkiemu stylowi autorki.

Nie ukrywam że relacja między bohaterami trochę działała mi na nerwy, bo wyglądało to tak, jakby sami nie wiedzieli czego chcą.( No i to by był jedyny minus.)

Fabuła świetnie przemyślana, początek lekki spokojny aby za chwile kartka po kartce nabierać tempa i zaskakiwać coraz bardziej. Fajnym dodatkiem jest tu narracja napisana z perspektywy dwojga bohaterów dzięki czemu łatwiej możemy wczuć się w ich uczucia. Dodatkowo przeniesienie się w czasie dodaje smaczku. Autorka serwuje nam również dawkę humoru i trochę pikantnych scen opisanych ze smakiem.

Zakończenie zaskakuje to na pewno🤭

Na koniec dodam że nie było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i na pewno nie ostatnie.

Polecam ❣️

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA]

TO ZAWSZE BYŁEŚ TY

Autor: Ada Tulińska

Wydawnictwo: Niegrzeczne książki

Premiera: 31.05.2023

NAJWIĘKSZY PRZEBÓJ TO TAKI, KTÓRY MOŻNA ZAŚPIEWAĆ WE DWOJE

Ada Tulińska to Autorka znana głównie z romansów w różnej odsłonie oraz fantastyki. Tym razem postawiła na lekką muzyczną historię. Warto zacząć od świetnej artystycznej okładki i super ozdobnej wklejki w środku. Na uwagę zasługuje też dedykacja: „Książkę tę dedykuję wszystkim książkarom, które tak jak Weronika mają więcej książek niż znajomych. Gońcie marzenia!”

DROGA NA SZCZYT LISTY PRZEBOJÓW MOŻE OKAZAĆ SIĘ PROSTSZA NIŻ TA, KTÓRA PROWADZI DO JEJ SERCA…

Oprócz motywu muzycznego w książce pojawia się również wątek spotkania po latach, szkoły jako placówki i szkolnych przyjaciół, pikniku charytatywnego, małomiasteczkowy klimat, stara panna i szara myszka, druga szansa. Momentami akcja wraca do wydarzeń dziejących się 8 lat wcześniej.

Weronika pracuje w wiejskiej szkole, której grozi zamknięcie z powodu małej liczby uczniów. Kobieta chce uzbierać pieniądze i uratować placówkę. O pomoc prosi zespół THE MIDNIGHT MOON. Członkowie grupy są absolwentami szkoły, a dziś gwiazdami sceny muzycznej. Ich udział w pikniku charytatywnym ma przyciągnąć darczyńców. Czy Weronice uda się przekonać muzyków do występu? Jak członkowie zespołu Eryk i Adrian zareagują na propozycję? Weronika – dawniej szara myszka, a dziś atrakcyjna i ambitna kobieta. Czy organizacja wydarzenia stanie się również dla niej nową szansę na zmiany w życiu?

Lubię wszystkie książki Ady Tulińskiej, muzyczne wydanie jest jednym z moich ulubionych. Autorka wspomina w tej historii również Nikodema bohatera ROCKIN’ WINTER i wokalistę zespołu THE BLACK SUEDE. Czytając początek myślałam, że na pikniku pojawi się może jakieś sponsorowane stoisko CHARLOTTY z JA TU JESTEM SZEFEM. Książka idealna do przeczytania właśnie teraz w przedwakacyjnym okresie. Lubię małomiasteczkowy klimat, z pewnością w niejednej miejscowości odbywają się różne festyny i koncerty dla lokalnej społeczności. Zawsze chętnie czytam też wątki szkolne, polubiłam Weronikę. Z pewnością z tą dziewczyną może utożsamić się wiele Czytelniczek. Ambitna książkara, oddana pracy, wszystkie powierzone zadania realizuje z zaangażowaniem, sercem i pasją. Trochę wycofana ze społeczności, ale zawsze miła i sympatyczna. Oddaje się też pasji kulinarnej i prowadzi media społecznościowe MUFFIN MONSTER. Lekki wakacyjny romans z gatunku young adult i motywem drugiej szansy, będzie muzycznie i romantycznie. Książkę czyta się bardzo szybko i fajnie spędza z nią czas. Poznajcie bliżej Weronikę oraz Eryka i Adriana chłopaków z THE MIDNIGHT MOON. Będzie też sporo o ich muzycznym hicie DZIEWCZYNA O TRUSKAWKOWYCH USTACH. POLECAM! W już w czerwcu nowa książka Autorki w zupełnie innej odsłonie – DARK.

Pani Ada Tulińska tym razem postanowiła zabrać swoich czytelników do życia gwiazdy rocka. Zespół The Midnight Moon tworzą chłopcy, którzy dorastali w maleńkim miasteczku, daleko od zgiełku stolicy czy innego dużego miasta. Pomimo tego wybili się na rynku fonograficznym i obecnie stali się jednym z bardziej rozpoznawalnych zespołów. Rzesze fanów, a szczególnie fanek ich nie opuszczają. Niestety panowie zachłysnęli się życiem celebrytów i zamiast pracować nad kolejnymi przebojami czy wywiązywać się z kontraktów na kolejne przeboje np. na festiwale zajęli się imprezowaniem i czerpaniem z życia pełnymi garściami nie dając z siebie nic więcej. W ich maleńkim miasteczku pozostali dawni znajomi, szkoła, która była ich pierwszym studiem nagraniowym czy rodziny. Pewnego dnia Weronika – jedna z ich dawnych koleżanek z równoległej klasy, a obecnie nauczycielka w jedynej w tej miejscowości szkole zwraca się do nich z apelem o pomoc w uratowaniu placówki. Czy celebryci postanowią pomóc? Czy przeszłość łącząca członków zespołu i skromną nauczycielkę oraz ich spotkanie po latach pozwolą uporządkować więcej niż każde z nich by chciało? Czy wyjaśni się to co nadal tkwi w ich sercach?

Po raz kolejny miałam okazję sięgnąć po powieść Pani Ady. Lubię jej sposób kreacji bohaterów i poszczególnych wątków. Powieść była ciekawa, zabawna, napisana z humorem i lekkim dystansem do małomiasteczkowego życia i wybijających się z niego celebrytów. Powieść świetnie sprawdzi się na wakacyjne wyjazdy i relaks na plażowym leżaku. Polecam serdecznie!

Zaczęło się niewinnie. Miałam przeczytać rozdział przed snem. Nim się obejrzałam byłam na trzynastym rozdziale.

Jeśli chodzi o Weronikę i moje odczucia względem niej to jestem zaskoczona. Na pozór spokojna, szara myszka, a tutaj wychodzą takie sekrety, że przecierałam oczy ze zdumienia. Tym bardziej nie rozumiałam później jej relacji z pewnymi członkami (kto czytał ten zrozumie dwuznaczność tego zdania 🤣) ale spoko, jeśli miałabym się do czegoś przyczepić to tylko do tego. Pokusiłabym się o rozwiniecie całej tej sytuacji, stosunków między bohaterami bo odniosłam wrażenie, że została mocno spłycona. Może gdyby miała więcej stron to byłabym usatysfakcjonowana bo wszystko byłoby wyjaśnione, miało sens, a emocje i uczucia między bohaterami byłyby łatwiejsze do zrozumienia.

Jeśli chodzi o tematykę muzyków/ogółem muzyki w książce to raczej nie jest to mój ulubiony motyw. Może dlatego, że rzadko jest to po prostu fajnie opisywane. Tutaj przyjemnie mi się to czytało. Bardzo spodobała mi się fabuła, wkręciłam się. Autorka sprawia, że czytając książkę miałam wrażenie jakbym tam z nimi była. Chciałabym zobaczyć ekranizację mimo wszystko. Ale ogółem podobała mi się.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

Współpraca reklamowa.

Weronika uczy w szkole, której grozi zamknięcie i wraz z kolegami z pracy wpadają na pomysł aby zorganizować piknik i zebrać pieniądze potrzebne na utrzymanie szkoły. Weronika kiedy sama była uczennicą tejże szkoły wraz z nią do równoległej klasy chodzili chłopcy, którzy teraz mają swój zespół muzyczny i Weronika dostaje zadanie aby odnowić kontakty i namówić ich na gościnny występ na pikniku.

Czy uda się Weronice nakłonić słynny zespół aby wystąpił na pikniku?

Jakie tajemnice i uczucia skrywają bohaterowie?

Wczoraj otrzymałam egzemplarz i od razu się za niego zabrałam, bo bardzo byłam ciekawa tej historii i uwielbiam pióro autorki. Muszę wam powiedzieć, że ta historia jest cudowna i momentami zaskakująca. Czytałam ją z zapartym tchem i nie mogłam się oderwać od lektury. Fajnym zabiegiem była narracja z perspektywy obu bohaterów oraz cofnięcia w czasie. Autorka ma świetne poczucie humoru i gwarantuję niekontrolowane wybuchy śmiechu. Dostaniecie również trochę pikanterii, która została opisana w bardzo przyjemny sposób. Chociaż czasem nie rozumiałam bohaterki i jej wyborów to zakończenie zrekompensowało mi wszelkie niedogodności i byłam bardzo zadowolona z rozwoju historii.

Czy polecam… oczywiście że tak i to z całego mojego niegrzecznego serca