To

Rewelacja! Fenomenalne polaczenie przeszlosci i terazniejszosci. Trzyma w napieciu i mimo rozbudowanych opisow nie nudzi a wrecz zacheca czytelnika i wciaga w kolejne rozdzialy. Polecam, ale ze wzgledu na pewne tresci nie jest to ksiazka dla dzieci.

3 noce....

1101 stron...

Tona grozy i lęku przed klaunami.

"Miasteczko Derry w stanie Maine nie różni się od innych prowincjonalnych miasteczek. Życie toczy się tu swoim tempem, ludzie zmagają się z codziennością i jej problemami. Do dnia, w którym znika Georgie Denbrough. Zdarzenie to uruchamia całą serię zaginięć, ale mieszkańcy miasta są tym nieporuszeni. Dorośli zdają się nie przejmować utratą dziecka przechodząc do porządku dziennego. Przydrożne słupy są obklejane kolejnymi zdjęciami zaginionych. Tylko brat zaginionego Georgiego, Bill, postanawia wraz z trójką swoich przyjaciół odnaleźć swojego młodszego brata."

Nikt tak jak King nie potrafi i nigdy nie zdoła skupić uwagi czytelnika i wypełnić jego alter ego grozą - ta pozycja mistrza grozy przez długie tygodnie podążała za mną wszędzie. Nie będę się rozpisywać na temat fabuły, ale warto zaznaczyć, iż jest to powieść o dorastaniu w cieniu koszmarów dzieciństwa nawiedzających i prześladujących bohaterów w dorosłym życiu.

Stephen King potrafi tak "wdzięcznie", potrafi lawirować pomiędzy światem realnym, a światem fanatycznym, który jest przepełniony grozą i czymś nie znanym, czyli tytułowym TO.

To książka, obok której nie da się przejść obojętnie.

„To” jest uważana za jedną z najstraszniejszych książek Kinga. Jest to rewelacyjna powieść, która potrafi odkryć prawdziwe zło drzemiące w człowieku. Lektura wciąga od pierwszej do ostatniej strony i pochłania się ją niemal jednym tchem. Czym tak naprawdę jest zło i w jaki sposób można z nim walczyć? Czym jest tytułowe „To”, które przybyło z przepastnych, nieznanych czeluści? Na te, jak i inne pytania odpowie Wam niniejsza niesztampowa powieść, która potrafi przerazić, aż do szpiku kości.

Derry w stanie Maine staje się miejscem krwawych morderstw i niebywale okrutnych zbrodni. Przyczyną niewyjaśnionych okropieństw okazuje się tajemnicze To, które zagnieździło się w miejscowych kanałach. Zagadkowa istota potrafi przybierać różne formy i z niejasnych powodów również obleka się najczęściej w sylwetę przerażającego klauna. To potrafią zobaczyć jedynie dzieci i właśnie one są największym wrogiem tej plugawej istoty. Gdy mija dwadzieścia lat, To powraca, na nowo siejąc przerażenie w sercach dorosłych już ludzi. Czy uda im się odnaleźć dziecięcą wiarę i pokonać obrzydliwego potwora z najczarniejszych czeluści?

Groza jest w tej powieści jak najbardziej dostrzegalna i podczas lektury można się naprawdę nieźle przestraszyć. Bohaterowie zostali wykreowani ciekawie, z krwi i kości, dzięki czemu możemy ich polubić, wciągając się w ich perypetie. Wątki fabularne autor wykreował po mistrzowsku, dostarczając czytelnikowi niejednokrotnie mocnych wrażeń. Stephen King stworzył niebywale rozległe uniwersum, które rozwinął w „Mrocznej wieży”. Z pewnością jeszcze nie raz powrócę do światów wykreowanych przez Stephena Kinga, gdyż jak najbardziej warto.

„To” jest rasowym horrorem, który posiada drugie niezwykle mroczne i posępne dno. Autor opisał życie dzieci pełne niezwykłości, niezwykle trafnie i realistycznie. Całość czyta się wyjątkowo szybko pomimo sporych rozmiarów tomiszcza. Wizja nieuchwytnego zła została nakreślona w mroczny sposób, sprawiając, że wydaje się ono w pewnym stopniu znajome i prawdziwe. Autor podejmuje trudne pytania, dając częstokroć niejednoznaczne odpowiedzi. Dosadny język Kinga połączony ze wciągającymi i zapierającymi dech w piersi wątkami fabularnymi, dają efekt iście wybuchowy. Gorąco polecam.

[Adres usunięty]

„To” –jest symfonią zła, które wyłazi z miejsc mrocznych, ciemnych i niezbyt przyjemnych pod postacią To. Walczą z Tym dzieci, czyli z natury istoty najsłabsze, ale okazuje się najbardziej zdeterminowane, chcą ocalić miejsce, w którym żyją, chcą uczynić je bezpiecznym, chcą je oswoić na swój sposób i spotykają To pod różnymi postaciami i podejmują wyzwania nie patrząc na listę strat, bo dzieciaki z ferajny nie są skażone myśleniem snobistycznym dorosłych.

„ To” to umiejętnie zbudowane napięcie i potrzeba mnóstwa czasu, aby przebyć całą opowieść i nie poczuć tych tysiąca stron, które były potrzebne, by pokazać moc twórczą, by pokazać proces dojrzewania twórczego, pokazać, jak czerpać ze świata, który dzieje się tu i teraz, by porozmawiać z czytelnikiem raz jeszcze i raz jeszcze wciągnąć go w swoje gierki, znakomite i szalone gierki. Mnogość wątków nie przeszkadza; powoduje czasem irytację, ale ma swój sens i cele, których nieuważny czytelnik nie jest w stanie dostrzec, bo przecież nic nie dzieje się bez przyczyny. I tego należy się trzymać, i zatopić się, i zachłysnąć się tą prozą.

Rozczarowało mnie zakończenie, które jest niewspółmiernie słabe do całości, ale nie szkoda mi czasu, nie szkoda spotkań, na które nie poszłam, nie szkoda sprzeczek z rodziną z powodu mojego zaczytania – teraz będą mnie naśladować i czytać, czytać, czytać. Dla mniej wytrwałych polecam wydanie w trzech tomach, może łatwiej udźwignąć w sensie dosłownym i przenośnym.

Och ten King! Skąd wie, że będziemy czytać Jego powieści i sięgać po następne?

Krwiożerczy klaun z...Kosmosu?

Stephena Kinga, raczej nikomu nie trzeba przedstawiać. Czy się lubi jego twórczość, czy nie bardzo, trudno przejść obojętnie obok jego powieści. Ja je lubię i zawsze czekam na kolejne jego dzieło. Książkę „To” przeczytałem jakiś czas temu, kiedy jako nowość ukazała się na naszym rynku na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Od tego czasu powieść ta doczekała się dwóch adaptacji, z czego najnowsza pochodzi z tego roku. Jednak nie byłbym sobą gdybym przepadał za wersją najnowszą. Przeciwnie-uważam że wersja z 1990 roku jest bardziej interesująca.

Ale to wyłącznie moje odczucie. A o cóż chodzi w tym horrorze?

Małe miasteczko Derry, gdzieś w Stanach Zjednoczonych. Tutaj wszystko płynie swoim utartym rytmem, niespiesznie i powoli. Mieszkańcy znają praktycznie wszyscy wszystkich i każdy obcy od razu jest zauważany. Ale czy na pewno?

Spójrzcie na Georga. Jego brat, złożony chorobą robi mu niezatapialną łódkę, a chłopiec w swojej żółtej pelerynce i czerwonych gumowcach wybiega na dwór aby w strugach deszczu sprawdzić jak też jego łódź będzie się sprawować. Zwabiony przez klauna, który przedstawia się jako Pennywise, George zostaje prawie rozerwany na strzępy. Od tego czasu miasteczko wstrząsa seria niewytłumaczalnych zbrodni na najmłodszych członkach społeczności. Panika gości w sercach, a dzieci są pouczane aby nie zadawały się z nieznajomymi.

Billy, wraz z grupką przyjaciół odkrywa pewien sekret klauna, który może pomóc w jego pokonaniu.,, Problem w tym, że zdaje się że tylko dzieci mają wgląd w poczynania potwora. Jednak stwora udaje się pokonać. Po 27 latach koszmar powraca, a dorośli już przyjaciele stają znowu w szranki z koszmarem. Czy i tym razem uda się go pokonać, i czy wszyscy wyjdą z tej potyczki cało? Przekonajcie się sami.

Świetny kawał powieści, która-mimo sporej objętości, naprawdę czyta się jednym tchem. Zmagania ze złem, pierwsze poważne problemy, pierwsze miłości, odwaga i poświęcenie. Całość stanowi odpowiedź na odwieczne pytanie, czym jest zło i czy da się z nim walczyć? Zwłaszcza gdy okaże się, że przybyło ono całkiem z daleka? Polecam nieustająco.

Książka bardzo rozczarowuje. Napisana dość nieskładnie. Elementy grozy budzą uśmiech. Taki współczesny "Niziurski" dla młodzieży.

Uwielbiam książki Kinga...natomiast tę fantastyczną i wciągającą powieść znalazłam w wyszukiwarce książek [Adres usunięty] i niezwłocznie odwiedziłam księgarnię w dokonaniu zakupu owej lektury. Jest naprawdę wciągająca choć także przerażająca ;p Aczkolwiek pięknie ukazana jest także siła przyjaźni. Polecam. Ja szukam już kolejnych pozycji :)