Zapach ciemności. The Dark Duet. Tom 2

książka po prostu świetna, niestety często niedoceniana przez polski rynek. to opowieść mroczna, tu pozornie nie ma nadziei, nie ma nic dobrego...Livvie zostaje porwana i w pewien sposób uzależnia się od swego oprawcy.... a i ona nie pozostaje mu obojetna....niestety -ich role życiowe i powinności stoją na drodze rozwijającemu się uczuciu...Bardzo wciągajaca książka, ktora czyta sie z uwagą.

przeczytałam pierwsza czesc czyli dotyk ciemnosci ksiazka bardzo mi sie pobobala wiec pewnie od tej tez nie bede mogla sie oderwac goraca polecam

Mimo, że głównym motywem jest tutaj chora miłość, pojawia się wiele ponadczasowych problemów: handel żywym towarem, mafijne zagrywki i niewolnictwo. Livvie zmaga się z pokiereszowaną psychiką, opisuje wydarzenia obecne i te, z którymi się już zmierzyła będąc w domu Caleba. Psychika kłóci się tutaj ze zdrowym rozsądkiem a sceny erotyczne nie są wulgarne czy przekraczające granice. Dzięki temu książka nie traci swojego klimatu i wciąż pozbawiona jest utartych schematów. Przygotujcie się na wstrząsające zakończenie, które w porównaniu do całości jest - o ile to możliwe - jeszcze bardziej emocjonalne.

"Próbował. Próbował dominować. I zawsze źle się to kończyło."

Styl autorki jest doskonale dobrany do klimatu powieści i rozgrywanych wydarzeń. Tutaj tajemniczość miesza się z przerażeniem , pragnienie z bólem i mrok, który ogarnia dosłownie całą tą powieść. Roberts niemal na każdym kroku szokuje zmianą biegu akcji, spośród ustabilizowanej akcji wynurza kolejne zakręty tak, że czytelnik sam już nie wie co też może go czekać na następnym kroku. Przy tej książce nauczycie się cierpliwości, ponieważ sama ledwo poradziłam sobie z silnymi emocjami. Z jednej strony miałam ochotę nakrzyczeć na Livvie, która sama, z własnej niewymuszonej woli rzuca się w wir absurdalnej miłości, która nie wróży nic dobrego. Z drugiej nie mogłam się powstrzymać od kibicowania tym dwojgu. Ciężko dojść do kompromisu w przypadku tej powieści, a mimo to cieszę się, że stanęłam oko w oko z całą tą sytuacją.

"Zapach ciemności" to mocna, dosadna i pełna przeróżnych emocji kontynuacja, od której nie sposób się oderwać. Co zaskakujące, jest w niej wiele sprzecznych emocji: od chorej fascynacji po brutalność i bezwzględność. A mimo to wciąga, intryguje i kusi całą swoją tajemniczością. Jeśli jesteście gotowi na wstrząsającą historię na długo pozostającą w pamięci, seria Roberts jest właśnie dla Was.

"Ukształtował mnie ból, żal,poczucie straty i cierpienie, a dzieła dopełniło pożądanie, gniew i rozpaczliwa chęć pozostania przy życiu"

"Smak ciemności" mnie zachwycił i odrzucił jednocześnie. "Zapach ciemności" pod tym względem jest jeszcze gorszy. Byłam nastawiona na to że drugi tom nie dorówna pierwszemu, nie wydawało mi się możliwe żeby książka z tej samej serii tak mnie poruszyła. W końcu wiedziałam czego się spodziewać i nic już mnie nie mogło zaskoczyć, prawda?

C.J. Roberts jednak mnie zaskoczyła, w "Zapachu Ciemności" wrzuciła do jednego garnka strach,ból,miłość, pragnienie, dominacje uległość i zdradę, honor i dziesiątki innych uczuć, mącąc mi w głowie na tyle że przestałam odróżniać co jest dobre a co złe. Tajemniczy świat handlarzy niewolników przyciągał mnie egzotyką i jednocześnie sprawiał swoją brzydotą że było mi niedobrze. Związek Olivii i Caleba był brutalnym erotykiem i pięknym romansem w jednym.

Mogę śmiało napisać że ta książka powaliła mnie na kolana. Namieszała mi w głowie, nie pozwoliła o sobie zapomnieć ani na chwilę.

"Życie toczy się dalej. Nawet jeśli twoje się skończyło."

Oliwia jest wrakiem człowieka, przebywa w szpitalu psychiatrycznym i jest oskarżona o współpracę z terrorystami. Żeby uwolnić się od podejrzeń musi zacząć współpracować z policją. Lecz zamiast składać standardowe zeznania opowiada swoją historię dzięki której poznajemy jej dalsze losy. A historia ta mrozi krew w żyłach i wywołuje niechciane podniecenie w agencie Reed, który prowadzi jej sprawę.

Drugi tom tej serii jest nieco mniej przesycony seksem mimo że sceny są bardzo realistyczne i w niektórych przypadkach dość brutalne. Wątek romantyczny został tu bardziej rozbudowany ale jeżeli szukacie cukierkowego romansu to w tej książce go nie znajdziecie.

"Są jednak rzeczy, których nie podaruję. Są bitwy, które jestem zdeterminowana wygrać"

"Zapach ciemności" nie jest lekturą ani lekką, ani przyjemną. Czyta się ją bardzo szybko dzięki wartkiej akcji i mnogości postaci. Jest to powieść, po której przeczytaniu długo nie mogłam dojść do siebie. W dużej mierze był za to odpowiedzialny fakt że i ja mogłam być główną bohaterką tej powieści. Olivia przecież jest a raczej była zwykłą dziewczyną, uczennicą z rodziną i planami na przyszłość, była jak każda z nas. Dlatego tak łatwo było mi się z nią utożsamić i przeżywać razem z nią jej strach,ból,nadzieję i miłość.

Bez wątpienia będę polecała przeczytanie tej serii każdemu kto się nawinie i sama również z pewnością jeszcze do niej wrócę.