"Ju-Jitsu jest sztuką, której nie można nauczyć się w jeden dzień. Postaram się tak opisać techniki pokazane w książce, aby nawet dziecko było w stanie je zrozumieć, jednak nie sądzę, aby przeciętny młody człowiek mógł wykonać je z powodzeniem od razu po obejrzeniu zdjęć, z kilku powodów, które zostaną wyjaśnione później.
Do pewnego stopnia Ju-Jitsu jest w Japonii tym, czym boks w Ameryce i Anglii. Mimo, że niewielu faworytów jest ekspertami, tak jak tylko niektórzy bokserzy są mistrzami, to każdy Japończyk zna kilka chwytów i kontr, tak jak chłopcy znają podstawy boksu.
Aby zostać mistrzem boksu, człowiek musi spotkać i pokonać wielu przeciwników oraz przejść przez wiele ciężkich kursów treningowych. Musiał nabyć swoje umiejętności i uczynić z niech pożytek. Tak samo jest z Japończykami i Ju-jitsu.
Japończyk nie może zostać mistrzem od razu po opanowaniu podstaw. Musi być wyszkolony psychicznie i fizycznie, musi zahartować zewnętrzne krawędzie swoich rąk, aby mógł zadać cios bez zranienia siebie, musi posiadać rozwinięte mięśnie szyi oraz mieć je pod tak doskonałą kontrolą, aby mógł odeprzeć atak i wykonać chwyt. Musi trenować swoje mięśnie nie dla siły, ale dla ekstremalnej szybkości, musi być szybki w myśleniu jak i w działaniu."
K. Saito (1912)
Do pewnego stopnia Ju-Jitsu jest w Japonii tym, czym boks w Ameryce i Anglii. Mimo, że niewielu faworytów jest ekspertami, tak jak tylko niektórzy bokserzy są mistrzami, to każdy Japończyk zna kilka chwytów i kontr, tak jak chłopcy znają podstawy boksu.
Aby zostać mistrzem boksu, człowiek musi spotkać i pokonać wielu przeciwników oraz przejść przez wiele ciężkich kursów treningowych. Musiał nabyć swoje umiejętności i uczynić z niech pożytek. Tak samo jest z Japończykami i Ju-jitsu.
Japończyk nie może zostać mistrzem od razu po opanowaniu podstaw. Musi być wyszkolony psychicznie i fizycznie, musi zahartować zewnętrzne krawędzie swoich rąk, aby mógł zadać cios bez zranienia siebie, musi posiadać rozwinięte mięśnie szyi oraz mieć je pod tak doskonałą kontrolą, aby mógł odeprzeć atak i wykonać chwyt. Musi trenować swoje mięśnie nie dla siły, ale dla ekstremalnej szybkości, musi być szybki w myśleniu jak i w działaniu."
K. Saito (1912)
