Rozdarte serce. Tatuaże. Tom 2

Pierwszy tom serii Tatuaże bardzo mi się podobał, choć osobiście nie posiadam żadnego tatuażu, ale autorka pokazała, że ma potencjał i postanowiłam sprawdzić czy w kolejnej części znów go wykorzystała. Przypomnę jedynie, że w "Najtwardszej stali" poznaliśmy historię Harper i Trenta. Teraz czas na przyjaciół tej dwójki...

...a są oni jak ogień i woda, jednak obiecali zorganizowanie przyjęcia zaręczynowego dla Harper oraz Trenta i będą starali się zrobić wszystko, by było pięknie. Tylko, że już samo rozumienie tego pojęcia jest totalnie różne dla każdego z nich. Czy Drea i Brody dojdą do porozumienia? Czy odłożą na bok przepychanki i stworzą fajną imprezę? A czy fakt, że między nimi zaczęło iskrzyć pomoże czy przeszkodzi im w relacjach? Czy dadzą szansę uczuciom, skoro wyraźnie twierdzą, że nie zamierzają się angażować w związek?

Andrea, zwana Dreą ma dwadzieścia siedem lat, pracuje i przyjaźni się z Harper, zaś po pracy biegnie do domu, gdzie czeka na nią chora matka. Rosa ma chore płuca, co wcale nie przeszkadza jej krzyczeć na córkę, nie docenia tego, że dziewczyna pracuje ponad siły, by na wszystko wystarczyło pieniędzy. Od siedemnastego roku życia dba o siebie i matkę, musi walczyć o siły i przetrwanie każdego dnia. Jednak podczas jednej ze zmian w kawiarni pojawia się samotna kobieta, która ma zmienić życie Drei w koszmar, gdyż w ślad za nią ruszają 'typy spod ciemnej gwiazdy'. Zabierają Drei prawo jazdy, straszą, szukają czegoś, co podobno miała przy sobie tamta kobieta... Czy dziewczyna zgłosi sprawę policji? Czy zaufa Brody'emu i opowie co ją spotkało?

Brody 'Cujo' Matthews jest współpracownikiem i przyjacielem Trenta. Każdy z nich uciekł w świat tatuażu przed problemami przeszłości. Cujo stara się odnaleźć w świecie igieł i historii przedstawianych na ciele, co ma zgłuszyć jego ból spowodowany opuszczeniem przez matkę. Miał osiem lat, gdy zniknęła z życia rodziny na dwadzieścia pięć lat. Zostawiła męża i trzech synów... Czy znajdą na to jakieś logiczne wyjaśnienie?

W powieści widać wyraźnie kilka płaszczyzn, na które zwróciła uwagę autorka. Na pierwszym planie są miłość i przyjaźń. Długotrwała przyjaźń, wsparcie, niesienie pomocy zawsze i wszędzie, ale z drugiej strony rodząca się miłość, czy też ta druga, trwająca i tylko podsycana. Jak bardzo są ważne w życiu człowieka...

Gdzie miłość i iskrzenie tam pojawia się też erotyzm, z którym Scarlett cole potrafi sobie świetnie radzić, gdyż z wyjątkiem kilku niezbyt udanych, bo wulgarnych określeń części ciała, sceny są zróżnicowane, na słodko i na ostro. Każdy odnajdzie coś, co sprawi iż policzki zapłoną.

Bardzo ciekawym wątkiem jest ten sensacyjno-kryminalny, w który wplątała się Drea. Długo nie wiadomo o co chodzi, gdzie szukać zaginionej kobiety, której zniknięciem przejęła się Andrea, co zawiera pendrive, kim są ludzie grożący dziewczynie... Choć mam wrażenie, że w którymś momencie Cole delikatnie straciła kontrolę nad tym wątkiem i czegoś mi zabrakło, coś jest nadnaturalnie skomplikowane, coś innego zbyt proste, ale nie zmienia to faktu, że dobrze się bawiłam podczas lektury. Nie jest to tom lepszy od pierwszego, no może troszeczkę, bo przecież lubię sprawy kryminalne, ale mam nadzieję, że autorka nie obniży znacząco lotów przygotowując kolejny tom z cyklu Tatuaże.

Nie mogę się go doczekać, gdyż mam pewne przypuszczenia kim jest Snake i chciałabym to już móc zweryfikować :)

Autorka pokazała nam jak trudne jest podejmowanie właściwych decyzji, jak bardzo życie przypomina łamigłówkę czy puzzle. Zwróciła uwagę na fakt, że każdy powinien mieć jakieś hobby, w którym można się zatracić, choćby na chwilę, by nie myśleć o tym co złe, przykre, smutne. Potrzebujemy nie tylko drugiego człowieka, ale też wytchnienia w ciszy.

Podsumowując - "Rozdarte serce" to powieść o utracie bliskiej osoby, która odeszła na chwilę lub na zawsze; odwracalnie lub nie... Historia o przyjaźni, miłości i wsparciu w trudnych chwilach; o zdobywaniu zaufania, pustce w sercu, niełatwych wspomnieniach i pożądaniu. Jest to książka o obietnicach, ochronie środowiska, powrotach i wybaczeniu. Możecie śmiało dać jej szansę na 'minutkę' zapomnienia. Polecam

recenzja pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

Kiedy w zeszłym roku w moje ręce trafiła „Najtwardsza stal” Scarlett Cole, nie przypuszczałam, że za jej niepozorną okładką znajdę tak zaskakująco dobrą i pełną emocji powieść. Książka ta zrobiła na mnie takie wrażenie, że z niecierpliwością czekałam na kolejny tom tej serii. Niedawno miałam wreszcie okazję po niego sięgnąć. Ale czy „Rozdarte serce” utrzymało poziom poprzedniczki?

Bohaterami tej książki są Brody „Cujo” Matthews i Andrea Caron. Jeśli czytaliście „Najtwardszą stal”, mieliście szansę już ich poznać. Oboje są tam przyjaciółmi pary głównych bohaterów. Cujo to najlepszy kumpel i wspólnik Trenta Andrewsa, Drea zaś to najlepsza przyjaciółka Harper Conelly. Cieszę się, że w kontynuacji tej serii autorka postawiła na rozszerzenie opowieści innych postaci, niż w poprzedniej części, bo to pozwala całej serii zachować świeżość.

„Najtwardsza stal” była prawdziwym zaskoczeniem. Oczarowała mnie ciekawą historią opartą o kilka naprawdę świetnych pomysłów, porywającym stylem, rewelacyjną kreacją głównych postaci i gamą emocji, jakie we mnie wywołała. „Rozdarte serce” aż takim zaskoczeniem już nie było, bo mniej więcej wiedziałam już, czego mogę oczekiwać, ale mimo to okazało się całkiem dobrym romansem. Po raz kolejny Scarlett Cole ujęła mnie przystępnym i przyjemnym piórem. Ta kobieta pisze tak, że po prostu chce się czytać. Historia Drei i Cujo porwała mnie od pierwszych stron i nie pozwoliła się od niej oderwać do samego końca. Połknęłam ją w iście ekspresowym tempie.

Scarlett Cole ma talent do kreowania intrygujących postaci. Bohaterowie „Rozdartego serca” urzekli mnie tak, jak w przypadku „Najtwardszej stali”. Podobnie jak Harper i Trenta, Drei i Brody'ego nie dało się nie polubić.

Ona jest pracowita, wytrwała, uparta i bardzo dumna. Nie ma w życiu lekko – chora matka, która czyni jej wyrzuty, dwie prace, które ją wyczerpują, rachunki za leczenie do spłacenia – ale się nie poddaje i nie narzeka. Nie daje po sobie poznać, że jest jej ciężko. Stara liczyć przede wszystkim na siebie i nienawidzi litowania się nad nią. Jest niezwykle zaradna i nad wyraz odpowiedzialna. To naprawdę silna kobieta.

Brody z kolei to facet, który ma na swoim koncie kilka ciężkich przeżyć. Z zewnątrz pozuje na twardziela, który lubi dobrą zabawę w towarzystwie pięknych dziewczyn. Wewnątrz skrywa jednak zranionego chłopca, który nadal ma żal do matki o to, jak bardzo go zawiodła. To, czego doświadczył przez nią, bardzo rzutuje na jego dorosłe życie i sprawia, że Brody boi się zaufać kobietom.

Po raz kolejny Scarlett Cole muszę pochwalić też za to, jak bohaterowie jej książki na siebie oddziałują. Autorka świetnie odmalowała emocje, jakie nimi targają. Szczególnie tutaj nakreślony jest wewnętrzny konflikt, jaki zachodzi między tym, czego pragną ich serca, a tym, co podpowiada im rozum. Nie bez znaczenia jest także ich przeszłość, która odcisnęła na każdym z nich trwały ślad i która warunkuje ich decyzje i wybory. Wraz z nimi przeżywałam ich wzloty i upadki. Podobnie jak w poprzedniej części tej serii jako czytelnicy towarzyszymy zarówno Drei, jaki i Brody'emu, dzięki czemu możemy poznać ich naprawdę dobrze, mimo iż narracja prowadzona jest w trzeciej osobie.

„Rozdarte serce” to romans, ale autorka postanowiła wpleść w fabułę wątek kryminalny, by dodać tutaj akcji trochę dynamizmu i zbudować napięcie. Częściowo jej to wyszło, a częściowo nie. Pewnego dość istotnego faktu domyśliłam się w połowie książki, nie do końca podobało mi się też to, jak rozwiązała całą tę sprawę. Wydaje mi się, że pod względem wątku budującego napięcie w powieści autorce lepiej poszło w poprzednim tomie. Tam nie miałam co do tego żadnych zastrzeżeń, tutaj niewielkie mam.

„Najtwardsza stal” ujęła mnie, poza wymienionymi wcześniej zaletami, tym, że uchyliła drzwi do świata salonu tatuażu, pokazała tajniki jego pracy i pozwoliła spojrzeć na same tatuaże jak na coś więcej, aniżeli ozdoba ciała. W tej części, nad czym ubolewam, tatuaże zeszły na nieco dalszy plan. Owszem, nadal tutaj są obecne, ale nie w takim stopniu, jak w poprzednim tomie i to było tutaj trochę odczuwalne.

Mimo tych paru zastrzeżeń uważam „Rozdarte serce” za całkiem dobrą kontynuację serii, bo tutaj dla mnie liczył się przede wszystkim romans między bohaterami, a do niego, jako takiego, żadnych uwag nie mam. Scarlett Cole utwierdziła mnie tą książką w przekonaniu, że chcę przeczytać kolejne części tej serii.

ZARYS FABUŁY

Drea to dziewczyna, która całe swoje życie poświęca chorej matce. Praca, kolejny etat, zmagania z podupadającą na zdrowiu, niełatwą w kontakcie rodzicielką. Brody vel Cujo, to facet z niewybredną przeszłością, jako dziecko porzucony przez matkę, stąd niechętnie wchodzący w głębsze układy z kobietami.

Teraz mają okazję się spotkać i współpracować przy okazji pewnego wydarzenia. Choć na początku zdają się reprezentować dwa zupełnie różne światy, z czasem odnajdują wspólny język. Czy coś, co pomiędzy nimi iskrzy, to wyłącznie fizyczne pożądanie?

JAK PLUS I MINUS

W pierwszej części serii mieliśmy okazję zaledwie liznąć postaci Cujo. Przyznam, że pierwotnie zrobił na mnie zupełnie inne wrażenie. Wydawało mi się, że otacza go warstwa mroku, tymczasem w drugim, poświęconym mu tomie okazało się, że to naprawdę przystępny facet. I nie brak mu dobrego humoru. Jego przeciwieństwem jest Drea, udręczona, strapiona życiem kobieta, która nie ma czasu na własne przyjemności. Ograniczona przez ciężką pracę i pomoc chorej matce, czuje się przytłoczona, ale jednocześnie decyduje się na poświęcenie. W zestawieniu tych dwojga to ON zrobił na mnie większe wrażenie, był o wiele bardziej namacalny, niż nieco papierowa i nie do końca spójna w swoim zachowaniu Drea. No cóż, w tej części bohaterowie nie wypadli tak przekonująco, jak w poprzedniej, a przynajmniej nie wszyscy. Bo do Cujo raczej nie mogę się doczepić.

KRYMINALNY DODATEK

Akcja rozpoczyna się dość mozolnie. Potrzebuje czasu, by móc się rozkręcić. Potem pojawia się niejasny wątek kryminalny, który z jednej strony staje się urozmaiceniem pomiędzy scenami namiętności, z drugiej sprawia wrażenie niedoszlifowanego diamentu, który mógł być brylantem tej powieści, a pozostał tylko węglem. Nie wszystko mi tutaj grało.

SEKS

Nie rozczarują się wielbicielki pikantnych ujęć, bo finezyjnego, choć zamkniętego w ramach standardu seksu tutaj nie brak. Co to oznacza? Jest seks na zgodę i na niezgodę, na poprawę humoru, ale i kiedy humor dopisuje. Choć pojawiają się dość dosadne określenia co poniektórych części ciał, same sceny zbliżeń nie porażają wulgarnością.

WĄTKI POBOCZNE

Oprócz stojącego na pierwszym planie motywu miłości głównych bohaterów, w tle pojawiają się rodzinne problemy. Jest umierająca matka, czyli dość smutna sprawa, ale jest i kukułcza miłość pewnej matki z przeszłości, która po prostu porzuciła swoje dziecko. Myślę, że autorka miała fajny pomysł, jednak jego dopracowanie nie do końca poszło zgodnie z planem.

PODSUMOWANIE

Drugi tom serii Tatuaże został dotknięty słynną klątwą, co oznacza, że można zauważyć tutaj tendencję spadkową jakości treści. Dobra teoria, a więc koncepcja akcji, przeciętna praktyka – a więc realizacja pomysłu i dopracowanie szczegółów. W efekcie 5 na 10, bez plusa czy minusa, za to z szansą na to, że kolejna część okaże się lepsza. Może dla nieznajomionych z tym gatunkiem czytelniczek książka stanie się przyjemnym sposobem na jeden wieczór. Dla weteranów romansideł to po prostu średniak.

[Adres usunięty]