Świeża krew. Vamps. Tom 1

Dzisiaj chcę się z wami podzielić opinią o książce Nicole Arend "Vamps. Świeża krew". Swego czasu zaczytywałam się historiami o wampirach. W sumie od sagi Zmierzch zaczęła się moja przygoda z fantastyką. Z entuzjazmem zabrałam się do czytania.

Dillon Halloran jest pół wampirem, pół człowiekiem. Dowiaduje się o tym tuż przed przyjęciem go do elitarnej akademii Albinen mieszczącej się w Alpach, która gromadzi wybranych i najlepszych potomków wampirzych rodów. Po raz pierwszy w ich szeregi trafia dhampir co wywołuje niemałe zamieszanie. Intrygi, miłość, zazdrość oraz wielka tajemnica to tylko przedsmak tego co znajdziecie w tej książce. Czy Dillon okaże się wygranym czy przegranym? Jak sobie poradzi w nowym świecie?

Byłam ogromnie zaintrygowana tą książką. Mam do wampirów wielki sentyment i liczyłam na naprawdę dobre fantasy. Niestety nie do końca spełniła moje oczekiwania. Styl autorki kompletnie nie przypadł mi do gustu. Główny bohater był jakiś nijaki. Wiele sytuacji mnie tutaj drażniło i niczym nie zaskoczyło. Książka była dla mnie bardzo przewidywalna. Domyśliłam się wszystkiego z wyprzedzeniem. Czy tylko mnie ta powieść wydała się kiczowata? Latanie, spanie w trumnach, wybieranie przewodniczącego po smaku jego krwi czy zamiana w nietoperze to tylko niektóre smaczki które znajdziecie w fabule. Dla mnie było to niestety żenujące. Nie przekonywał mnie bohater, który dopiero co odkrył swoją tożsamość i okazuje się, że jest jakimś wybrańcem. Znamy już takie motywy z innych książek, ale tutaj było to moim zdaniem bardzo niedopracowane. Jestem świadoma, że ta seria jest skierowana do młodszych czytelników, ale na rynku jest tyle świetnych serii o wampirach, że niestety ta książka nie wyróżnia się niczym specjalnym. Bardzo żałuję, że powieść nie przypadła mi do gustu. Jednak zachęcam do tego, by samemu sprawdzić czy ta historia jest dla was, ponieważ książka zbiera bardzo pozytywne opinie. Może wy znajdziecie tam coś dla siebie.

Do doliny w Alpach Szwarcarskich, w wiosce Arens przybywa Dillon Halloran wraz z ojcem Gabrielem. Chłopak ma osiemnaście lat i udaje się do tej wioski by poznać prawdę o swoim pochodzeniu. Całe życie spędził tylko z ojcem. Matka go zostawiła gdy był mały. Niewiele o niej wie. Do szkoły dla Wampirów, zwanej Vamps udaje się w celu nauczenia się zdolności wampirów, które w nim drzemią. Musi to zrobić dla swojego i innych bezpieczeństwa.

Do pięknej dolinki przybyła również Celeste, Bram, Jeremich, Aron i Asta i inni. Wszystkie to postacie to wampiry. Jedyną osobą, która jest inna w ich towarzystwie jest Dillon. Jest on półczłowiekiem a półwampirem. Chłopak nic nie wiedział o świecie wampirów. Jak pić krew, jak latać i jak to jest spać w trumnie. Dampire to postać dość rzadka w świecie wampirów. Podobno dzieci człowieka i wampira nie przeżywają. Jak więc udało się to Dillownoi? Jak przebiegały jego pierwsze dni w elitarnej szkole dla wampirów? Czy naprawdę jego krew jest wyjątkowa i dlaczego staje się celem, który należy wyeliminować? Przekonajcie się sami.

Książka przeznaczona jest raczej dla młodzieży, ale nieco starsi czytelnicy również powinni polubić opisany świat wampirów. Nie jest to fantastyka na wysokim poziomie, ale nie przeszkadzało mi to. Przewracałam kolejne strony z przyjemnością i z ciekawością tego co może się wydarzyć. Bardzo polubiłam głównego bohatera, który przypominał mi chłopca, który również nie wiedział nic o świecie, z którego pochodził. Mowa o Harrym Potterze. Dillon, to chłopiec z jednej strony zagubiony i nie bardzo chcący być tym kim jest, a z drugiej strony osoba bardzo wyrazista i silna. Autorka miała bardzo ciekawy pomysł stwarzając go półczłowiekiem, a półwampirem.

Nicole Arend posiada lekkie pióro i miała wspaniały pomysł na fabułę tej książki. Początek powieści może niektórym wydawać się nudny, ale później akcja przyspiesza i właściwie cały czas coś się dzieje. Jak to w szkole, która dostarcza wielu emocji. Nawet jeśli jej uczniami są wampiry. Zakończenie potrafi zakończyć i odkładając książkę, czuje się niedosyt.

Myślę, że fani zarówno książek o wampirach, jak również „Harrego Pottera”, powinni być usatysfakcjonowani tym tytułem. Ja na pewno sięgnę po kolejny tom i chętnie ponownie przeniosę się do elitarnej szkoły dla wampirów.

„VAMPS. Świeża krew” to książka autorstwa Nicole Arendt wydana przez Wydawnictwo Jaguar. [współpraca reklamowa]

Dillon przeżył osiemnaście lat w nieświadomości, że jest na pół człowiekiem, na pół wampirem – dampirem, jak to ponoć nazywają. Chłopak, żyjący na irlandzkiej prowincji, nie spodziewał się, że może być zupełnie innym nastolatkiem, wyjątkowym. Życie Dillona zmienia się w momencie, kiedy jego ojciec posyła go do VAMPS, elitarnej szkoły w Albinen, szwajcarskich Alpach.

Dillon zupełnie nic nie wie o sobie, o świecie wampirów, o niczym. Nie ma nawet pojęcia, kim była jego matka – jakie miała zdolności, jak poznała ojca Dillona, śmiertelnika? Dlaczego ich porzuciła, ale jednak chciała, żeby Dillon uczęszczał do VAMPS, skoro gołym okiem widać, że chłopak zupełnie tu nie pasuje? Mnóstwo pytań, a odpowiedzi brak. Dillon musi stawić czoła nowym wyzwaniom, nowym rozwijającym się umiejętnościom, pojawiającej się żądzy krwi i nowym znajomościom, które nie zawsze będą rozwijały się bez przeszkód. W końcu Dillon jest dampirem, a to znaczy, że nie jest on czysto-wampirzy. Takich ni to ludzi, ni to wampirów, niektórzy będą chcieli się pozbyć.

Przede wszystkim, podobało mi się w książce to, że autorka skupiła się na różnych wyzwaniach i zadaniach, które mieli do wykonania wszyscy pierwszoroczniacy i nie wykluczała z tego Dillona. Miał on swoje wzloty i upadki, ale autorka nie starała się dawać mu żadnej taryfy ulgowej. Co prawda już po samym opisie książki wiemy, że dampir okaże się wyjątkowy i wiemy, że będzie miał takiego farta jak Harry Potter u J.K. Rowling, ale mi osobiście to nie przeszkadzało. Było dość przewidywalnie, ale na tyle, na ile powinno. A testy okazały się naprawdę ciekawe.

Moim zdaniem, książka powinna zawierać więcej porządnych zwrotów akcji. Brakuje to takiego „WOW, O JASNA CHOLERA”. To, czego dowiadujemy się na końcu, jest sygnalizowane już wcześniej, tylko mamy wątpliwości, czy dobrze obstawiamy osobę. Raczej nie ma tutaj, mimo tych wszystkich wyzwań, z którymi muszą się zmierzyć uczniowie, jakichś większych emocjonalnych rollercoasterów, wielkich tajemnic, wychodzących na jaw.

Może wtedy, kiedy Dillon zostaje niesłusznie oskarżony o pewną rzecz. Wtedy odczułam pewnego rodzaju napięcie, chociaż i tak wiedziałam (no bo przecież mają być kolejne tomy ;)), że będzie dobrze.

„VAMPS” czytało mi się bardzo dobrze, w sensie naprawdę luźno i przyjemnie, a do tego z chęcią śledziłam losy bohaterów. Pierwszoroczniaków, których poznajemy, jest dość sporo, a już od początku nie miałam problemu z tym, aby w głowie sobie ich wszystkich poukładać, wyobrazić. Postaci są więc wyraziste, ich zachowania pasują do kreacji za każdym razem.

Pozytywne też było to, że biedny, wcześniej-nie-wampiryczny Dillon jakoś odnalazł się w VAMPS. Co prawda znalazł się jeden taki, co nie znosił Dillona za samo bycie „mieszańcem”, ale pojawili się też przyjaciele, którzy w ciężkich chwilach byli niezawodni. Oczywiście nie było łatwo, bo same zmiany, nowości, ale też i poznawanie na nowo samego siebie, to ciężka sprawa, ale też intrygująca.

Zastanawiam się aktualnie, czy nie przeszkadza mi aż tak ogromne podobieństwo do HP. Biedny, niczego nieświadomy chłopak trafia do szkoły, nie mając pojęcia o czymkolwiek. Ma mieszaną krew, zyskuje wroga, ale też i bliskich przyjaciół. Ktoś chce się go pozbyć, pojawia się niebezpieczeństwo, trzeba sobie z tym jakoś poradzić na własną rękę, a tu jeszcze testy, nowe wyzwania… To już było. Nowością w wersji wampirzej jest oczywiście krew, dzielenie się krwią, rodzaje krwi, sposób pobierania i spożywania krwi, sposób oddziaływania poszczególnej krwi na wampiry i dampiry… Także, w mojej opinii, jest to przewidywalne, w szczególności, gdy ktoś ma Pottera na pamięć wykutego, ale dostarcza jakiegoś powiewu świeżości dzięki stronie wampirzej. Nie każdemu będzie to odpowiadało, więc to raczej kolejna z tych książek, o której pojawią się skrajne opinie.

Jeśli szukacie czegoś ambitnego i zaskakującego, to książka nie będzie dla Was. Jeżeli chcecie poczuć klimat potterowo-wampirzy, wyjść z zastoju czytelniczego, to why not.

„VAMPS” czyta się lekko, dość przyjemnie i niemęcząco, więc będzie to idealna lektura na jeden z luźniejszych wieczorów. W szczególności dla fanów Harry’ego Pottera to będzie dość ciekawe, bo w zasadzie, jak wspomniałam, VAMPS to taki Hogwart, tylko wampirzy.

Osobiście liczę na to, że kolejne tomy jednak będą bardziej szarpać czytelnikiem emocjonalnie.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

Książka, o której Wam dziś opowiem to coś, czego mi ostatnio tutaj brakowało, „Vamps. Świeża krew” autorstwa Nicole Arend przedstawia świat wampirów, tych silnych, niezłomnych, bogatych, walecznych, ale nie tylko. Nawet takie istoty muszą pobierać naukę, która się wiąże z ich innością. Nikt nie rodzi się alfą i omegą, każdą umiejętność należy szkolić i doskonalić. Kiedy zobaczyłam zapowiedz tej powieści wiedziałam, że bardzo chciałabym ją przeczytać. Byłam bardzo ciekawa wizji autorki, poznania nowych bohaterów, dlatego też zacierałam ręce na samą myśl o tym, że już niedługo będę miała taką możliwość. Premiera książki Nicole Arend wywołała spore poruszenie w blogerskim świecie, nie mogłam się jej doczekać, a kiedy do mnie dotarła zabrałam się za lekturę.

Głównym bohaterem książki autorstwa Nicole Arend pod tytułem „Vamps. Świeża krew” jest Dillon Halloran, to młody chłopak, który jest dhampirem. Oznacza to tyle, że jest w połowie człowiekiem i wampirem. Tytułowa Vamps to akademia dla wampirów, a właściwie do ich elity. Uczniowie uczą się tam panowania nad swoim pragnieniem krwi, a także pozostałymi talentami. Wszystko po to, aby móc współegzystować z ludźmi. Pojawienie się Dilona w takim miejscu budzi wiele obaw i kontrowersji. Od czego tutaj zacząć, krew chłopaka wzbudza zainteresowanie, co z pewnością nie zapewni mu anonimowości, ani nie uchroni go przed problemami. To wszystko jest dla niego nowe, czy w takim miejscu uda mu się odnaleźć przyjaciół? Chłopak nie wiedział nic o tym, że na świecie istnieją wampiry, a już dopiero, że będzie uczył się z nimi w szwajcarskich Alpach. Mieszaniec w akademii może wzbudzać ciekawość, ale także niechęć wpływowych wampirów. Czy Dilonowi uda się odkryć, co tak naprawdę potrafi?

„Vamps. Świeża krew” to powieść, która zmienia się w wir słów, które pochłaniają czytelnika swoją lekkością. Nicole Arend wykreowała ciekawy wampirzy świat, który ma ciekawą strukturę. Liczą się tutaj pieniądze, wpływy, znane nazwisko i naturalnie dobry wygląd. Główny bohater zostaje wrzucony w zupełnie inne środowisko, które ma wiele skrętów, nie potrafi się w nim poruszać. Nie zna panujących zasad, nie rozumie wampirze natury. Czasami jest niczym raczkujące dziecko, jednak potrafi zaskoczyć, rozwija się i nie jest sam. Czy okaże się silniejszy niż inni przypuszczali? Tego Wam nie zdradzę. „Vamps. Świeża krew” porusza także kwestie badań nad zupełnie nowym „gatunkiem”, jakim okazał się Dilon były dla wielu niewygodne. Nicole Arend wykonała kawał dobrej roboty, mieszając ze sobą wiele motywów. Mamy tutaj mrok, intrygi, politykę, znacznie szersze tło niż w wielu młodzieżówkach. Bawiłam się bardzo dobrze, mam nadzieję, że jeszcze nie raz będę mogła spotkać się z tak przyjemną książką.

"Świeża krew. Vamps. Tom 1" autorstwa Nicole Arend to książka, która wprowadza nas w świat wampirów, pełen emocji i napięcia. Mimo że tematyka wampirów była już wielokrotnie poruszana w literaturze, to autorka zdołała stworzyć coś nowego i oryginalnego.Akcja w książce jest dynamiczna i intrygująca, z pewnością trzyma czytelnika w napięciu i sprawia, że chce się czytać dalej.W książce znajdziemy wiele ciekawych postaci (mi osobiście najbardziej przypadł do gustu główny bohater - Dillon :)), zarówno wampirów jak i ludzi, które mają świetną osobowość. Autorka przedstawia świat wampirów w sposób oryginalny, nie trzymając się sztywnych schematów, co z pewnością przyciąga czytelników.Książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Jednakże, moim zdaniem, czasami brakuje nieco głębszych opisów i przemyśleń, co mogłoby wzbogacić całą historię.

Pewnego dnia okazuje się, że wampiry istnieją, a ty nie tylko okazujesz się jednym z nich, ale stanowisz postać wyjątkową nawet w ich mrocznym, pełnym krwi świecie. Dlaczego? Bo jesteś dampirem, czyli półczłowiekiem, półwampirem. W tak burzliwy i zaskakujący sposób rozpoczyna się historia Dillona, głównego bohatera VAMPS. Świeża krew autorstwa Nicole Arend

Chłopak po poznaniu szokujących informacji na swój temat, rozpoczyna naukę w prestiżowej akademii wampirów VAMPS (Vampire Academiae ad Meritum, Peritia et Scientia), gdzie dodatkowo uczy się poznawać własne ciało. Picie krwi, nowi znajomi, wampiryczny świat - wszystko to wydaje się niczym w porównaniu do dojrzewaniem i odkrywaniem swojej tożsamości.

Dillon jako dampir wzbudza albo ogromne zaciekawienie, albo nienawiść, co skutkuje wieloma niecodziennymi, często bolesnymi sytuacjami. Razem z przyjaciółmi próbuje poznać prawdę o pochodzeniu własnej krwi, a także dowiedzieć się, kim są polujące na niego wampiry. Stawia czoła rodom królewskim, zwłaszcza kiedy otrzymuje prestiżowe miano wampira elekta.

Czy Dillonowi uda się odnaleźć w akademii? Jakie emocje targają młodymi, dorastającymi wampirami? A co z ciągłym pragnieniem krwi, często niedającym normalnie funkcjonować?

Nicole Arend napisała wciągającą książkę dla starszej młodzieży, którą czyta się szybko i przyjemnie. Historia napisana prostym językiem porusza wiele trudnych, skomplikowanych wątków, takich jak: dorastanie, odkrywanie własnej tożsamości, poszukiwanie prawdy. Dzięki temu powieść zyskuje na wartości.

Nie jest tajemnicą, że w VAMPS. Świeżej krwi pojawiają się znane już motywy (akademia wampirów, wkraczanie świeżej osoby w zupełnie nieznany świat, wyjątkowe umiejętności głównego bohatera), a jednak autorka przedstawiła je w naprawdę przyjemnie. Niestety, zabrakło mi przynajmniej jednego zupełnie oryginalnego wątku albo poprowadzenia znanego w sposób nieprzewidywalny, dzięki czemu książka zyskałaby na charakterze.

Ogromnie podobała mi się kreacja bohaterów. Każdy wampir otrzymał indywidualny zestaw cech, co bardzo urozmaicało fabułę. Dillon plątał się i kluczył, dzięki czemu wydawał się bardziej realistyczny, a jego relacja z nowopoznałymi kolegami wywoływała wiele emocji. Podobnie jak zakończenie. Było dynamiczne i niezwykłe (mimo że się go trochę domyśliłam).

Vamps. Świeża krew to elektryzująca, mroczna opowieść o wampirycznym świecie, dojrzewaniu i odkrywaniu siebie. Historia porusza znane motywy, a jednak ciężko się od niej oderwać. To doskonałe wprowadzenia do dalszych części, a także wyjątkowa lektura uprzyjemniająca wolny czas. Polecam!

Dziś znów przychodzę do Was z książką o wampirach. 🧛‍♀️🩸 Ostatnio bowiem na rynku czytelniczym takie lektury przechodzą prawdziwy renesans. Ja się z tego powodu cieszę, 😃 bo kocham historie o krwiopijcach. Zapraszam Was więc na recenzję "Vamps" autorstwa Nicole Arend. 📚

Dillon Halloran to pół wampir, pół człowiek, czyli dhampir. 🧛‍♀️ Chłopak ma 18 lat i nie zdaje sobie sprawy o istnieniu odrębnej rzeczywistości, w której rządzą krwiopijcy. 🤷‍♀️ Gdy ojciec oznajmia Dillonowi, że ma rozpocząć naukę w akademii wampirów w Albinen położonej w szwajcarskich Alpach, chłopak doznaje szoku. 😲 Gdy trafia na uczelnię tylko upewnia się w przeświadczeniu, że nie pasuje do tego miejsca. Szybko jednak okazuje się, jak bardzo się mylił. 😏

Na początku odpowiem na chyba najbardziej nurtujące wszystkich pytanie - czy "Vamps" jest podobne do "Zmierzchu"❓️ NIE❗️ Jest to kompletnie inna historia. 🤷‍♀️ Powiedziałabym, że bardziej mroczna, niebezpieczna i dużo mniej w niej wątków romantycznych. 😉

W książce wiele się dzieje, mamy zaskakujące zwroty akcji, 😯 mnóstwo scen walk i pokazów siły 💪 oraz sporo elementów fantastyki. Lektura niesamowicie wciąga i nie pozwala na ani chwilę nudy. 😃 W bardzo ciekawy sposób autorka wykreowała bohaterów, przedstawiła ich moce, świetnie opisała też mroczną, elitarną akademię i zajęcia, jakie się w niej odbywają. 👍 Na uwagę zasługuje też sylwetka Dillona, który z biegiem czasu przechodzi niesamowitą przemianę.

Uważam, że „Vamps” to bardzo dobra książka fantasy, w której wampiry odgrywają główne role. 🧛‍♀️🩸 Jeśli więc lubujecie się w takiej tematyce, to gorąco polecam Wam pierwszy tom serii, która naprawdę świetnie się zapowiada. 🥰 Ja już nie mogę doczekać się kolejnych części. 📚😊

Macie swoją ulubioną opowieść o wampirach? Chętnie dowiem się jakie historie polecacie.

Dziś zapraszam Was na recenzje powieści "Vamps. Świeża krew" autorstwa Nicole Arend. Jest to pierwszy tom serii, który został wydany nakładem Wydawnictwa Jaguar. Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

VAMPS to elitarna szkoła dla wampirów, która mieści się w Alpach Szwajcarskich. Wampiry z najpotężniejszych wampirzych rodów są tu poddawane próbom zarówno charakteru jak i siły woli, ale również i wytrzymałości fizycznej. W tym roku pojawia się wyjątkowy uczeń, dampir czyli półwampir, półczłowiek. Dillon nie zna swojej matki wampirzycy, która nalegała na jego naukę w tej akademii. Całe życie wychowywany przez ojca człowieka, teraz nauczy się co to znaczy być wampirem. Jego krew okazuje się być wyjątkowa... a to sprawia, że zyskuje więcej wrogów niż sprzymierzeńców i staje się celem. Kim jest matka Dillona i jak przebiegnie jego nauka w VAMPS? Tego dowiecie się sięgając po powieść!

Od dawna mam ochotę na solidną historię o wampirach. Silnych potworach nie bojących się słońca i śmiało sięgających po to czego pragną. Właśnie takie wampiry znajdziemy w tej powieści. Różnorodna mieszkanka charakterów dzięki czemu każdy z wampirów ma swoją niepowtarzalną osobowość. Po za świetnie wykreowanymi bohaterami dostajemy opowieść, która nas zaciekawia i wciąga aż do ostatniej strony. Zdecydowanie dostałam historię jakiej potrzebowałam!

Dodatkowo w powieści mamy poruszony bardzo ważny wątek, który dotyczy bycia innym. Dillon jako dampir różni się od innych uczniów w szkole. Jest przez nich dyskryminowany jako ktoś gorszy, bo w połowie jest człowiekiem. Jest mu trudno dopasować się do otoczenia i odnaleźć w nowej roli. Sam musi nauczyć się kontroli, ale otoczenie mu w tym nie pomaga, a wywiera ogromną presję. Jego przemiana i ukazanie, że jest inny, ale nie znaczy to wcale iż jest gorszy jest świetnym przesłaniem dla młodzieży. Mamy ukazane, że bez względu jak się różnimy od innych to znajdą się tacy, którzy nas polubią i zaakceptują.

Zakończenie powieści sugeruje ciąg dalszy tej historii. Z informacji jakie znalazłam wynika, że w planie są jeszcze dwie części oraz trwają prace nad scenariuszem. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli czekać długo na ciąg dalszy tej niezwykle wciągającej historii! Chętnie też obejrzałabym jej ekranizację.

Ogromnie Wam polecam tą powieść i zachęcam do wybrania się do VAMPS!

[ withabookintotheworld] Moja pełna ocena to 4,5 / 5. To jest dokładnie to czego oczekiwałam po książce o wampirach. Historia jest krwawa, drastyczna, pełna brutalności i pożądania. Wcale nie żartuję z tą krwistością. Każdy rozdział ma w sobie to słowo.

Czytało mi się naprawdę przyjemnie i szybko. Pierwsze 50 stron troszkę mi się ciągnęło, ale później akcja zaczęła się rozwijać i bardzo mnie zaciekawiła. Przyznam, że bardzo mnie to zaskoczyło i ucieszyło, bo nie jest tajemnicą, że zbytnio nie przepadałam za wampirami, wilkołakami itp. Jednak “Vamps” udało się to zmienić i bardziej się przekonałam do książek o takiej tematyce.

Na początku byłam bardzo zniesmaczona, ponieważ było tu naprawdę dużo krwawych opisów, a jestem osobą wrażliwą na tym punkcie. Jednak z czasem się do tego przyzwyczaiłam i uważam, że dodały naprawdę fajnego klimatu jaki powinny mieć książki o wampirach.

Pojawił się tu również wątek szukania rodziny, w tym przypadku matki Dillona. Przyznam, że spodziewałam się tego kto nią ostatecznie będzie, jednak nie sprawiło mi to większego zawodu.

W tej historii praktycznie cały czas się coś dzieje i nie da się nudzić czytając. Co do bohaterów to troszkę irytował mnie Dillon swoją naiwnością i po prostu istną ślepotą oraz Cora, która zwyczajnie mnie irytowała. W ogóle z nią to było dziwnie. Na początku ją lubiłam później miałam wrażenie jakby wszystkimi manipulowała. Co do reszty to nie ma zbytnio zdania, natomiast na pewno moją sympatię zyskała Sade. Pojawia tu również wątek romantyczny, który jest bardzo skomplikowany, ale idealnie opisany.

Mam nadzieję, że spodoba wam się ta książka, jeśli zdecydujecie się po nią sięgnąć oraz że będziecie się bawić tak samo dobrze jak ja. Nie mogę się doczekać, aż poznam dalsze losy Dillona.

Dillon Halloran jest pół wampirem, pół człowiekiem. Mieszka z ojcem na głębokiej irlandzkiej prowincji i nie zdaje sobie sprawy z tego, że oprócz świata zwykłych śmiertelników istnieje mroczna, tajemnicza rzeczywistość, w której rządzą wampiry. Nie może uwierzyć, kiedy ojciec oświadcza mu, że ma rozpocząć naukę w wyjątkowej szkole – akademii wampirów w Albinen, w szwajcarskich Alpach. To życzenie jego matki – pochodzącej ze znamienitego rodu tajemniczej wampirzycy, która z niewyjaśnionych przyczyn zniknęła tuż po jego urodzeniu.

Wkrótce wychodzi na jaw, że chłopak dysponuje wyjątkowymi mocami i niejeden wpływowy wampir próbuje się go pozbyć, bo zagraża dotychczasowemu porządkowi…

***

Moja przygoda z powieściami o wampirach zaczęła się już w podstawówce, kiedy to w moje ręce trafił „Zmierzch” Stephanie Meyer. Nie trudno zgadnąć, że Edward całkowicie skradł moje serce. Później było kilka innych serii o wampirach, [Adres usunięty]. „Dom Nocy” Kristin i P.C. Cast. Choć nigdy nie byłam jakąś wielbicielką fantastyki, to jednak po powieści o wampirach z chęcią sięgałam.

Do „Vamps” podeszłam z dużym dystansem, bowiem nie byłam pewna, czy ta historia jest dla mnie odpowiednia. Powieści o wampirach mogą kojarzyć się z nastolatkami, a w moim przypadku kalendarza nie da się oszukać – prawie ćwierć wieku za mną.

Nie mogłam rozgryźć postaci Dillona. Przez pierwsze rozdziały wizualizował się w moim umyśle jako Neville z Harrego Pottera (z tych pierwszych części). Troszkę ciapowaty, mało rozgarnięty chłopiec, który nagle zostaje rzucony na głęboką wodę – trafia do szkoły, w której każdy uczeń zdaje się być od niego dużo lepszy.

Wraz z rozwojem akcji, Dillon przechodzi przemianę – staje się silnym, przystojnym i odważnym wampirem. Z jego poprzedniego wcielenia zostaje tylko pewnego rodzaju naiwność. Pozostali bohaterowie, tworzą mieszankę wybuchową. Nie od razu pokazują swoje prawdziwe oblicze, dlatego myślę, że nie jedno z nich może Was zaskoczyć.

Bardzo spodobał mi się wątek akademii. Autorka „Vamps” bardzo skrupulatnie przedstawiła nie tylko wygląd całej szkoły, ale przede wszystkim jej wyjątkowy charakter. W książce opisane jest wiele bardzo ciekawych zajęć, podczas których bohaterowie doskonalili swoje wyjątkowe umiejętności.

„Vamps” to pierwszy tom, naprawdę dobrze zapowiadającej się serii. Jestem bardzo ciekawa, co przygotuje dla nas autorka w kolejnych częściach.

Moja ocena: 7/10

Tęskniłam za paranormalnymi książkami. Ogromnie! Bardzo brakowało mi ich klimatu, natężenia przygody oraz bohaterów, którzy żyją pomiędzy światem ludzi i innych nietypowych stworzeń. A do wampirów mam ogromny sentyment. Dlatego z przyjemnością zdecydowałam się na lekturę Nicole Arend, pełna nadziei, że autorka odświeży w swojej książce wszystko co najlepsze w gatunku.

I nie myliłam się! To była wielka przyjemność wejść do świata wykreowanego przez autorkę i obserwować zmagania bohaterów, którzy raz po raz stawiali w obliczu nowych wyzwań. Po pierwszych stronach wprowadzenia akcja zaczynała nabierać rozpędu i wiele motywów nakładało się na siebie, by z czasem stworzyć spójną, bardzo emocjonalną całość. Nic nie było przerysowane, nic nie było stworzone na wyrost, wszystko miało swoje uzasadnienie a prawdziwy świat wampirów okazał się bardzo mrocznym i niebezpiecznym miejscem.

Na pierwszym planie pojawił się osiemnastoletni Dillon Halloran, pół wampir, pół człowiek, czyli dhampir. Przez całe swoje życie żył w przekonaniu o jednym świecie, ale ojciec zdecydował się w końcu wyjawić mu prawdę. Okazało się, że w szwajcarskich Alpach znajduje się szkoła dla wampirów do której chłopak zostanie odesłany. Tak zażyczyła sobie jego matka, pełnokrwista wampirzyca, nim zniknęła w niewyjaśnionych okolicznościach. I chociaż Dillon przekonany jest, że wkracza do zupełnie nowego świata jeszcze nie wie, że w Albinen spotka go cała masa niebezpiecznych przygód.

Autorka podjęła wszystko to co tak bardzo uwielbiam w paranormal romance. Zatarła granicę między gatunkowe, nawiązała do siły przyjaźni oraz miłości a ostatecznie pokazała drugą stronę mroku, wprowadziła nas do nowego świata, w którym wampiry wcale nie są urocze i sympatyczne. Dillon rewelacyjnie sprawdził się w roli głównego bohatera, ale jego przyjaciele również pokazali się od najlepszej strony, ponieważ autorka nadała im charyzmatycznych cech osobowości.

"Vamps. Świeża krew" to bardzo obiecujący wstęp do serii. Lektura dostarczyła mi mnóstwa dobrej zabawy, poznałam ciekawe, oryginalne postacie a w dodatku nowe spojrzenie na świat wampirów okazało się trafionym pomysłem. Sporo emocji towarzyszyło mi podczas czytania a akcja rozgrywana na korytarzach akademii idealnie uzupełniła dzieła.

"Po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że stał się zwierzyną. Ludzie lub inne wampiry mogli próbować go zabić. W tej szkole nie chodziło już o zdobycie szóstki z geografii, lecz o opanowanie sztuki przetrwania."

Przypuszczam, że nie ma tu za wiele fanów książek, w których jest motyw wampiryzmu, ale jeśli od czasu do czasu czytujecie młodzieżowe książki, dajcie szansę VAMPS. Dlaczego?

Jest to świetna historia, w której ukazana jest siła "jednostek słabszych". Pewnie nie raz w życiu słyszeliście lub byliście świadkiem, że ktoś, kto w szkole był wyrzutkiem, stanowił o swojej wyjątkowości, której się nie widziało na pierwszy rzut oka, oceniało jak książkę po okładce, radził sobie w przyszłym życiu lepiej i miał wokół siebie naprawdę prawdziwych przyjaciół. Przy bliższym poznaniu sam był przykładem dobrego przyjaciela i kompana przy wielu różnych sytuacjach.

Taki jest też główny bohater VAMPS, Dillon. Chłopak jest dampirem, czyli półczłowiekiem, półwampirem, co od razu w świecie wampirów stanowi o wykluczeniu go z towarzystwa. Jest to dość rzadki przypadek, więc w pewnym stopniu można zrozumieć wampiry, że są niepewne tego, kim jest i co to dla nich oznacza. Zagrożenie czy wzmocnienie sił. Dlatego, gdy jako jedyny dampir dostaje się do VAMPS, atmosfera się zagęszcza.

Nicole Arend stworzyła ciekawy świat wampirów, w którym niebezpieczeństwo, wykluczenie, śmierć czyhają na każdym kroku. Akademia w Alpach Szwajcarskich ma za zadanie ułatwić im wejście w świat dorosłych i życie wśród ludzi. Nauka, testy, nowe przyjaźnie i wrogowie, uczucia, to wszystko zostało przedstawione w przystępny sposób, bez ognistych romansów czy rozlewającej się krwi, co jest miłą odmianą.

"VAMPS. Świeża krew" jest w moim odczuciu świeżynką przy dotychczas czytanych książkach, ponieważ dawno nie czytałam historii o wampirach. Z przyjemnością śledziłam losy Dillona i paczki, dla których pierwszy rok akademii na pewno będzie niezapomnianym przeżyciem, jak zapewne cały pobyt w tym miejscu. Poruszone są ważne tematy, dzięki czemu historia ta jest jeszcze ciekawsza i warta zapoznania. Lekki styl autorki, opisy świata wampirów, bardzo różni bohaterowie, rosnące napięcie, to gwarant dobrej rozrywki. Bawiłam się świetnie i zdecydowanie mogę polecić Wam VAMPS. Z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnego tomu!

Nie oczekiwałam od tej książki cudów, liczyłam chociaż na przyjemną lekturę. Czy to dostałam? No nie do końca. Większą część książki była dla mnie po prostu nudna i mam wrażenie, że działo się tutaj wszystko i nic, a dopiero pod koniec pojawiła się jakaś większą akcja.

Plus jest taki, że tą nudną fabułę urozmaicały ciekawe opisy autorki, bo muszę przyznać, że akurat to się tutaj udało. Opisy sytuacji, otoczenia. Tak, tutaj zdecydowanie plus ode mnie.

Ach…ci nieszczęśni bohaterowie, z całym szacunkiem uważam, że bohaterowie to zdecydowanie najsłabsza część tej książki. Byli strasznie tacy jakby papierowi, mało charakterni przez co nie dało się nawet nikogo polubić. Już nie wspominając o tym jak bardzo irytujący był główny bohater.

Jeszcze te elementy wątków romantycznych… nie, nie i jeszcze raz nie, to było po prostu złe i kropka. I mimo, że wydawało mi się, że ten motyw szkoły i nauki będzie w jakimś stopniu ciekawy, to zdecydowanie tak nie było, może gdyby było to inaczej poprowadzone to wyszłoby lepiej.

Nie była to najlepsza książka jaką miałam okazję czytać, ale no też nie najgorsza, dało się czytać, zwłaszcza, że aktorka ma bardzo fajne pióro.

Moja ocena to 2,5/5 po prostu zmarnowany potencjał i tyle, bo zapowiadała się naprawdę dobrze.

Dillon do niedawna żył jak każdy nastolatek. Wychowywany przez ojca, nic nie wiedział o swoim pochodzeniu. Jego życie ma się całkowicie zmienić, a wszystko zaczęło się od tego, że został poinformowany, że nie jest zwykłym człowiekiem. Jest dhampirem, czyli w połowie wampirem. Zgodnie z wolą matki, która jest wampirem, a dla ich bezpieczeństwa usunęła się w cień, chłopak ma zacząć naukę w niezwykłej szkole. Będzie mieszkał i uczył się w elitarnej Akademii Vamps pośród wampirów.

Już na samym początek nie jest łatwy. Okazuje się, że do Akademii będą uczęszczać wampiry z wyższych sfer, a on będzie jedynym dhampirem. Na dodatek nie potrafi ani odrobiny tego, co inni, a spanie w trumnie go przeraża. Pomału jednak zaczyna się odnajdywać, a nawet znajduje pierwszych znajomych. Momentem przełomowym, otwierającym przed nim świat wampirów staje się pierwsze picie krwi. Jak do niego dochodzi? Co się dzieje po tym z Dillonem? Czy odnajdzie się w świecie wampirów? Czy znajdzie przyjaciół?

Zarówno ja, jak i córka uwielbiamy serię „Zmierzch”, a kiedy przeczytałyśmy, że książka pt.: „Vamps. Świeża krew” będzie doskonała dla fanów tej serii, czekałyśmy z niecierpliwością. Rzadko się zdarza, żebyśmy czytały tę samą książkę, tym razem tak było, a na dodatek obie stwierdzamy, że jest naprawdę ciekawą propozycją.

Akcja nie jest zbyt szybka, jednak jest na tyle sprawnie poprowadzona, że książkę czyta się szybko. Świat, jaki wykreowała autorka, okazał się świetny, a jego opis na tyle szczegółowy, aby bez problemu można było sobie go wyobrazić, a jednocześnie nie stał się nudny, nużący, zniechęcający do czytania.

Głównym bohaterem jest Dillon. Chłopiec ma 18 lat, kiedy dowiaduje się kim, tak naprawdę jest i trafia do akademii. Jest postacią ciekawą, dającą się lubić.

„Vamps. Świeża krew” to książka, która spodobała się zarówno mnie, jak i mojej 16-letniej córce. Obie z niecierpliwością czekamy na kolejny tom i z przyjemnością polecamy.

Recenzja książki pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Ta książka przypomniała mi o tym, jak bardzo lubiłam w liceum zaczytywać się w historiach o wampirach 😍 Sentyment pozostał, więc nie mogłam przejść obojętnie obok „VAMPS” i jest mi niezmiernie miło, że mogłam objąć tą książkę patronatem 🥹❤🩸🧛🏼🔥

W tej historii znajdziecie klimat wampirzej akademii, do której uczęszczają młode wampiry, aby odkryć swoje moce i zdobywać nowe umiejętności. Nie zabraknie pierwszych miłości praz miłosnych zawodów!

Dillon, pół człowiek pół wampir, dopiero odkrywa siebie oraz swoje moce a przy okazji angażuje się w poszukiwania zaginionego chłopaka oraz pragnie rozwiązać zagadkę swojego pochodzenia. Nie jest to łatwe, ponieważ wiele członków Akademii go nie lubi, a także czeka na niego pewne niebezpieczeństwo…

Końcówka sprawia, że mam ochotę od razu sięgnąć po kolejny tom ponieważ czuję, że ta historia dopiero się rozkręca a fabuła przedstawiona w „VAMPS” to dopiero początek wrażeń 🩸🩸🩸

Wampiry!

UWIELBIAM! Dlatego naprawdę się cieszę, że przechodzą swoje odrodzenie.

"Vamps" Opowiada historię młodego chłopaka, który mierzy się tajemnicami swojego pochodzenia. Dodatkowo niczego nie ulepsza fakt, że Dillon jest półczłowiekiem, półwampirem przez co trafia do akademii Vamps, gdzie zdobędzie potrzebne doświadczenie, by pogodzić się ze swoją naturą, oraz okiełzna mroczną stronę. Początkowo chłopak czuję dezorientację, ciężko się dziwić. Jego życie zmienia się z dnia na dzień, i to dosłownie, ponieważ w akademii wampiry funkcjonują nocą, co jest dla niego kolejną nowością.

Książka utrzymana jest w bardzo dobrym klimacie, postacie, choć początkowo chaotyczne, to naprawdę dały się lubić, całość więc oceniam bardzo dobrze i mogę śmiało polecić!

#vamps #thevamps #wydawnictwojaguar

Nie wiem czy zauważyliście, ale od jakiegoś czasu znów zaczynają pojawiać się książki z wampirami. Przez jakiś czas ich praktycznie wcale nie było, a teraz ponownie można wpaść w sidła krwiopijców! I właśnie nowość od Wydawnictwa Jaguar przyciągnęła moją uwagę gdy zobaczyłam ją w zapowiedziach, ponieważ reklamowana była jako dark fantasy. A ponieważ ostatnio znów wpadłam w sidła sci-fi i fantastyki, to bardzo chciałam ją przeczytać choćby miała się okazać propozycją raczej dla młodzieży. A czy taka właśnie jest?

Poznajemy Dillona, głównego bohatera w momencie kiedy ma dołączyć do szkoły dla wampirów. On jednak jest jedynie półwampirem i wzbudza przez to cały ogrom emocji u innych nastolatków. Jedni są oburzeni, bo to pierwsza taka osoba w historii prestiżowej szkoły położonej w Alpach, a inni są nim zafascynowani. W końcu bije mu serce.

Dillon trafia nie bez powodu do tego towarzystwa. Jego matka była wampirzycą i zostawiła go, by zapewnić mu bezpieczeństwo. A w akademii jest mnóstwo bogatych dzieciaków, potomków sławnych wampirów i nieco to naszego głównego bohatera przytłacza. Tym bardziej, że on pieniędzy nie ma, więc czuje się dziwnie w ich towarzystwie.

To nie jest tylko opowieść o szkole dla wampirów, bo tutaj poruszane są kwestie eksperymentów na Dillonie, mieszańcu, u którego okazuje się, że jednak występują pewne zdolności. I w tym momencie staje się on celem wielu krwiopijców. Chcą się go pozbyć...

Szczerze mówiąc, spodziewałam się, że to będzie taka opowieść dla nastolatków, ale w zasadzie intrygi, jakie są w tej powieści uknute, jej mroczność przyciągną wiele osób dorosłych. Zaczynamy co prawda od akademii, ale z czasem już w pierwszym tomie zaczynamy wychodzi poza ramy nastoletnich przygód, a wkraczamy w dorosłość, politykę, dążenia wpływowych ludzi do swoich własnych celów. A już zapowiedziane zostały kolejne dwie części i nawet podobno będzie z tego serial.

Akcja książki toczy się w fantastycznej scenerii. Alpy, śnieg, no cóż chcieć więcej i oczywiście wampiry, którym nie jest zimno, piją krew, latają, a w tym wszystkim próbujący odnaleźć się Dillon, któremu autorka nie oszczędziła także miłosnych przygód. Na szczęście nie są to bohaterowie naiwni, infantylni i okazuje się, że nawet osiemnastoletni mieszaniec po odkryciu swoich zdolności postanawia, że nie będą nim manipulować i się go nie pozbędą. Tego właśnie oczekiwałam, a nie kolejnej ciepłej kluchy.

To niemal czterysta stron i to nie rozciągniętych przez puste kartki, potężne interlinie i czcionkę, tylko wydrukowane na dość sporym formacie papieru przygody wampirów, o których chce się wiedzieć więcej i więcej. Osobiście czekam na kolejną część choć nie ukrywam, że traktuję tę serię jako rozrywkę, to jednak dawno nie miałam w ręku książki o wampirach dobrej, mocnej, mrocznej, a ta taka właśnie jest.

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Jaguar.

Lubicie książki o wampirach??? Jeżeli tak, to zapraszam do lektury "Vamps" Nicole Arend.

Vamps, czyli elitarna akademia dla wampirów, nie przyjmuje byle kogo. Nauka w Vamps polega na wykształceniu wielu zdolności, by móc funkcjonować w środowisku ludzkim. Uczniowie zostaną poddani wręcz ekstremalnym zadaniom, a ukończenie każdego roku akademii z dobrym wynikiem to już wielkie osiągnięcie. W tym roku, stało się coś nieoczekiwanego. Pierwszy raz do akademii został przyjęty dampir - półczłowiek, półwampir. Dillon, bo o niego chodzi, nie ma pojęcia o swojej wampirzej naturze. Teraz będąc w szkole, okazuje się, że nie tylko jest on wyjątkowy, ale i jego krew jest niezwykle cenna. Musi mieć się na baczności, bo nie tylko uczniowie mogą czyhać na jego życie. Jak sobie poradzi w zupełnie innym środowisku, pełnym krwiożerczych wampirów??? Czy znajdzie w nim sprzymierzeńców??

Dillon, od początku pobytu w akademii jest zagubiony i zdezorientowany. Ale nie ma mu się co dziwić, dopiero się dowiedział o swojej dwoistej naturze i został rzucony między wampiry. Nie ma pojęcia jak się przy nich zachowywać. Musi wszystkiego uczyć się od podstaw. Nie wszyscy są zadowoleni z jego pobytu w akademii i dadzą mu to odczuć. Czy mimo wszystko, zaprzyjaźni się z krwiopijcami???

Dawno, tak miło nie spędziłam czasu przy książce o wampirach. Świetnie się bawiłam czytając to. Na początku łatwo się troszkę poplątać, bo ilość wampirów jest przytłaczająca. Ale szybko da się wciągnąć, a potem przepaść. Te wampiry nie są milutkie, wręcz przeciwnie, to elita, a między nimi on, rodzynek. Wiadomo, że nie będzie mu za łatwo. Ale da radę, tylko musi w siebie uwierzyć i zaufać krwi. Krew prawdę powie. Z czasem nawet odnajdzie się w ich środowisku. Książka zaskakuje, zupełnie nie spodziewałam się takich zwrotów akcji, a zakończenie sprawiło, że chcę więcej, najlepiej na jutro😁. POLECAM🧛‍♂️🧛‍♂️🧛‍♂️

Zakochałam się w tej powieści. Nie od pierwszej strony wprawdzie, bo początek jest nieco chaotyczny. Autorka wrzuca czytelnika od razu na głęboką wodę i musi minąć niewiele wprawdzie czasu, ale jednak, zanim dobrze się w niej odnajdziemy. Akcja powieści rozpoczyna się w pewnej wiosce w Alpach Szwajcarskich, gdzie spotykają się nastolatki, które rozpoczynają pierwszy rok nauki w ekskluzywnej akademii dla najlepszych i najbogatszych wampirów – VAMPS. Na miejscu zbiórki pojawia się również Dillon i od razu wzbudza wśród zebranych sensację. Chłopak jest pół wampirem, pół człowiekiem. Wszyscy są go bardzo ciekawi, jednak mało kto jest nastawiony do niego pozytywnie. Bo Dillon jest pierwszym dhampirem, który został przyjęty do VAMPS. Zarówno nastoletnie wampiry, jak i ich rodzice uważają, że nie ma tam dla niego miejsca. Tym bardziej, że nic nie wie o ich świecie. Matka go zostawiła, wychowywał go ludzki ojciec, a on sam zaledwie tydzień wcześniej dowiedział się o swoim prawdziwym pochodzeniu. Sam Dillon również nie chce tam być. Wolałby zostać w Irlandii, pozostać człowiekiem i mieszkać z ojcem. Nie ma jednak wyboru. Nie może odmówić życzeniu swojej tajemniczej matki, pochodzącej z wpływowego rodu wampirów.

Akcja powieści od razu rusza z kopyta. Już w pierwszym rozdziale czytelnik ma okazję poznać nie tylko Dillona, ale też wszystkich jego kolegów z pierwszego roku, lub szczytu, jak ten rocznik nazywany jest w powieści. I chociaż odrobinę przytłacza tak duża liczba bohaterów od samego początku, nie mija dużo czasu, aż doskonale zaczynamy odnajdywać się pośród nich i bez większych problemów rozpoznajemy, kto jest kim. Bohaterowie zostali zresztą świetnie scharakteryzowani. Każdego z nich możemy poznać nieco lepiej i odkryć nie tylko, jakie ma talenty, ale też, jaką jest osobą. Młodzież szybko nawiązuje nić porozumienia. Prawie od razu tworzą się grupki, a nawet pary. Młodzi ludzie są bardzo wyzwoleni, nie mają oporów przed okazywaniem sobie uczuć przy innych, nie mają problemu chociażby z tym, aby razem wziąć prysznic. Mimo że tak naprawdę dopiero się poznają. Trochę to naszego głównego bohatera początkowo krępuje. Dopóki dominuje jego człowiecza strona osobowości i fizyczności, Dillon jest wśród wampirów taką trochę ciapą. Nie nadąża za nimi, a oni poruszają się naprawdę szybko, nie rozumie ich zwyczajów. Kiedy pierwszego dnia w pokoju widzi trumnę zamiast łóżka, chce zwiewać, gdzie pieprz rośnie. Takich sytuacji jest więcej, bo jak wiadomo, wampiry znacząco różnią się od ludzi. Kiedy Dillon wreszcie kosztuje krwi, zaczynają się ujawniać jego wampiryczne zdolności. Jego skóra bardziej się wygładza, staje się silniejszy, zwinniejszy, zaczyna szybciej się poruszać. Z czasem odkrywa też, do czego jako wampir jest zdolny. Zaczyna również odczuwać głód krwi.

Podoba mi się w powieści charakterystyka wampirów. To są klasyczne wampiry, które zachowują się jak wampiry, a nie jak jakieś Edwardy, błyszczące w słońcu jak dyskotekowa kula. Krwiopijcy z powieści Arend funkcjonują nocą, w dzień śpią. Na słońce wychodzą tylko, jeśli już koniecznie muszą i to w odpowiednim zabezpieczeniu. Żywią się krwią, a żądzę krwi ciężko jest im opanować, dlatego unikają ludzi. Ludźmi zresztą gardzą i widzą w nich jedynie pokarm. To drapieżniki. Piękne, szybkie i niebezpieczne. W swoim towarzystwie to może nie takie zwykłe, ale jednak nastolatki, które zmagają się z podobnymi problemami, z którymi zmaga się każdy młody człowiek wchodzący w dorosłość. Poszukują swojej drogi i miejsca w świecie, muszą mierzyć się z oczekiwaniami rodziców, szczególnie ci, których rodzice pochodzą ze starych rodów. Oprócz tego pojawiają się pierwsze uczucia, a co za tym idzie, zazdrość i rywalizacja. Dillona od razu zaczyna ciągnąć do jednej z dziewczyn. Jest między nimi silna chemia, dziewczyna na zmianę Dillona przyciąga i odtrąca. Nie bez powodu. Jest ktoś jeszcze, kto może pomóc jej w dotarciu do prawdy o tym, co stało się z jej bratem. To jedna z tajemnic, na której rozwiązanie czekamy podczas lektury. Jest ich jednak w książce dużo więcej, a najbardziej trzyma w napięciu sprawa tajemniczej matki Dillona. Wiadomo, że jest wampirem i to potężnym. Nie wiadomo jednak nic więcej. Czy ten sekret zostanie odkryty w tej części, czy będziemy musieli poczekać na kontynuację, nie zdradzę, dowiecie się z powieści.

Akcja powieści gna na złamanie karku. Nie od początku, bo najpierw poznajemy bohaterów i funkcjonowanie szkoły. Później rozpoczynają się ceremonie, lekcje i przygotowania do wyzwań, które każdy rocznik musi zaliczyć, aby przejść dalej. I zaczyna się dziać. Pod koniec dzieje się naprawdę bardzo dużo i w jeszcze szybszym tempie. Nie brakuje też w powieści zwrotów akcji, jednych mniej, innych bardziej zaskakujących. Ostatnie rozdziały to istny rollercoaster emocji, który dodatkowo pokazuje, kto tak naprawdę jest prawdziwym przyjacielem dhampira i na kogo może liczyć w przyszłości, jeśli oczywiście jej doczeka, bo to wcale nie jest takie pewne. Nie dość, że Dillon od początku nie ma w tej szkole łatwo i stara się ze wszystkich sił nadrobić te lata, kiedy nie był wampirem i szybko się wszystkiego nauczyć, okazuje się, że nie jest w tej szkole bezpieczny. Wiadomo właściwie od początku, że nie wszyscy zgadzają się na to, żeby w ogóle się tam uczył, nie spodziewamy się jednak, że grozi mu jakieś niebezpieczeństwo. Wiele jest w książce momentów, które mocno zaskakują, wiele też takich, które dostarczają mnóstwa emocji. Nie sądziłam, że podczas lektury książki o wampirach będę w stanie się wzruszyć, a jednak końcówka sprawiła, że pociekły łzy. I, z czego jestem bardzo zadowolona, nie chodziło w tym przypadku o wątek romantyczny. W książce panuje przez większość czasu mroczny klimat, dopełniony zimową, surową, nocną scenerią, ale są też zabawne momenty. Świat przedstawiony w powieści zachwyca. Jest wielobarwny i wielowymiarowy, również niejednoznaczni są bohaterowie. Zakończenie to wisienka na torcie tej powieści, która każe niecierpliwie wyczekiwać kontynuacji.

„Vamps. Świeża krew” to trochę Harry Potter z wampirami w roli głównej. Z niebezpiecznymi, nie zawsze miłymi istotami nocy, przy których stale trzeba się pilnować. Powieść jest dynamiczna, pełna intryg, tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Momentami brutalna, innym razem zabawna i wzruszająca. Świetna lektura, która poleca się na długie, zimowe wieczory. I nie tylko.

◾✨" Nie interesowała się moim światem. Dlaczego więc ja miałbym się interesować jej" ✨◾

Ta książka mega mi się podobała, potrzebuje więcej takich! Zdecydowanie. Vamps czyta się bardzo szybko, mocno angażuje, napisane jest w narracji trzecioosobowej, ale w żadnym wypadku nie sprawia że ciężko się w nią wkręcić, wręcz przeciwnie, dzięki temu czujemy się jak obserwatorzy tej historii, a muszę wam przyznać że świat przedstawiony został w najmniejszych szczegółach, ale dzięki temu że większość wydarzeń obserwujemy oczami Dillona dla którego to wszystko jest nowe, nieznane jesteśmy na bieżąco, wprowadzani w ten świat i jego reguły, nie czujemy się wrzuceni w środek świata którego kompletnie nie znamy i przez to nie umiemy się w nim odnaleźć. Dillona bardzo polubiłam, to postać lekko skryta, ale miejscami waleczna, umiejąca postawić na swoim, dzielna, odważna, zdolna do największych poświęceń. Co więcej autorka zafundowała nam całą gamę postaci, bowiem z Dillonem naukę rozpoczynają inne postacie, jak choćby Cora, Sade, Angelo, Ace, Jeremiah, bardzo ich polubiłam, zresztą podobnie jak mrukliwego, lekko aroganckiego Brama. Autorka nie skupiła się tylko na przedstawianiu nam tego świata, ale na budowaniu, relacji między postaciami, widzimy rodzące się przyjaźnie, zauroczenia, fascynacje, ale też niechęć czy nienawiść, obserwujemy jak radzą sobie w tym świecie. Podsumowując uważam że Vamps jest książką wartą uwagi i spędzenia z nią czasu, to świetna pozycja z elementami elitarnej akademii ukrytej przed światem, zagadkami które trzeba rozwiązać, poznawaniem skrywanych tajemnic od których zależy bardzo dużo, dodatkowo potrafi zaskoczyć niektórymi rozwiązaniami. Polecam bardzo.

/Egzemplarz recenzencki od wydawcy/